DB AMSTERDAMMER. M O F E L L £. In eeoe Winterstad, OUIDA. Hebt g<e t nieuwe boek al gezien: <Ttm feu fottet? Maurice heelt het me daar juist ge bracht, t Is even erg als dat van Jenny Léa, sommigen zeggen nog erger een boek om niet te durven noe men iedereen praat er over. t Is verleden treek uit gekomen en er zijn al vjjf edities verkocht. De man die er Bifitrim in neet is Jfismarck. Geestig? Neen, dat geloof ik niet. Ik weet niet of er tegenwoordig iets geestig is. 't Is afschuwelijk en infect maar ge kunt er niet van uitscheiden eer het uit is. De oude Lady Mauleverer ligt op sterven in liet hotel defla Pace, wat was het altoos een onaangenaam mensch. Ik heb daar juist een kaartje gebracht om te hooren hoe 't met haar was en haar beterschap te wenschen 't zal .maar goed zijn als ze uitstapt. Ik heb gisteren avond zooveel gewonnen ik heb vergeten u te vertellen dat ik dien tvxxitJfe collier gekocht heb op de Jaweliersbrug, 6000 francs maar, en hjj heeft stellig aan dei comtesse d'Al^any behoord. Hy is dan ook allerliefst..." Zoo praalte Madame Mila dóór, grootelijks tot haar eigen voldoening, en Lady Ililda zat in het vuur te staren en zeide werktnigelijk ja" en toch?" en och!" waar het te pas kwam on liet haar voortpraten zonder een woord te verstaan. Die vingeren die zich zoo teeder om de hare geklemd hadden toen zij de theeroos verover den, hadden een magnetische trilling achter gelaten, een "zoet droomend genot. *?*-.* * ***!?? *? Dien avond ontving Hubert een tweede telegram om het eerste te herroepen. Hooi* terugkomst was onbe paald uitgesteld. Voor den goeden Hubert, die naar beste paarden reed, haar beste wijnen dronk, groote voorschotten opschreef, en zijn winter goed besteedde was dit eene groote verlichting. Hij haastte zich den gelukkigen ommekeer mee te deelen aan Camille Odissot, wien het eerste telegram in groote verslagenheid gestort had; daar deze jongman, vernuftig maar lui, de som die hem voor de helft vooruit betaald was, naar den smaak van jonge artisten vroolyk had doorgebracht, geholpen door een aardige, donkere actrice van de Folies Marigny, en nog zelfs het plafond of de muren niet had aangeraakt van de balzaal die aan zijn genie was toe vertrouwd. Maar 't was toch beter dat ge vast een begin maakt et, al komt ze nog niet terug,11 zeide de goede Hubert, de groote vlekkelooze pleistervlakte overziende. Milady is niet dikwijls uit haar humeur, maar als ze 't is, bah! ik zou haast even gaar r e eene Russin dienen. Begin maar en doe uw best, want Milady heeft er ver stand van, " veel verstand, en ze is in deze dingen moeielijk te bevredigen. En nu ben ik zoo vrij u te zeggen, dat als alles af is, ze misschien zal vinden dat het te koud of te warm is, of niet overeenkomt, of iets anders, en het alles met zijde en satijn behangen. Maar dat kan u niet schelen." Volstrekt niet," zeide Monsisur Camille, die hoewel een leerling van Flandrin, des meesters liefde voor zijne kunst niet geërfd had, en alleen een bekwaam jongman van een nieuw geslacht was, die fraai teekende, even werktuigelijk als een kleermaker^stikt, en van de wyze. opinie was, dat geld alles is. ACHTSTE HOOFDSTUK. Het bal der Postiches had plaats, en was een schit terend succes. Madame Mila verklaarde den volgenden morgen toen ze verrees, dat ze nooit iets rykers beleefd had, behalve op de Tuileriën. En de gastvrouw?" zeide Lady Hilda. Ik heb haar, goddank, niet eens gezien," zeide Madame Mila gul. Ge weet, ik ging laat en ze had ergens in d« menigte, 't Was natuurlek, my n zaak niet, haar daar ie gaan zoeken.1' Natuurlek ni^., maar ge hebt uw buit van den eotfllon meegebracht?" -aJa, daar is hfj," zeide Madame IKa, de satire niet bemerkende. De heb nooit anlk een luxe gezien, nooit! zeMs niet In den tgd van dien Roeden ouden kei zer, de dingen die ieder gekregen heeft moeten honderd duizenden francs gekost hebben. Dick heeft het prachtig gearrangeerd. Ge weet toch dat h$ alles heeft in orde gebracht?" ' *Diek of iemand anders zou Hedea in de wereld knimcBi introdaceeren als ze naar nieuw speelgoed in haar ketel brouwde.1* MedeaT" riep Madame Xua, die Bistori zoo dik wijls gezien had, dat zy op de hoogte was., 't Arme schepsel I Jason moest uit de wereld gezet worden en niet zjj; maar de mannen mogen alles doen; ik weet niet hoe het komt, wy negee*en een menigte vrouwen, wf * negeeren nooit een man. Nu 'ik verzeker u, lieve, het bal was heerlyk, heerHjk, al kykc ge nog zoo minachtend. We hadden den gansenen avond ons eigen volkje, en niemand anders. Me dunkt ik behoef haar niet te groeten, dunkt u? Ik word niet ondersteld haar gezien te hebben, ofschoon ik haar van aai.zieu ken, een klein, log, bruin wijfje met liveryen als de sheriffs in Engeland op den tijd der assises. Welnean, ik behoef haar niet te zien. Ik heb Dick vooruit gezegd dat ik het niet doen-zou." * Dick was toch natuurlijk blij dat ge, onder welke voorwaarde ook, zoudt komen." Natuurlijk en ik zal hem van daag een kaartje zenden," zeide Madame Mila, ,met het bewustzijn van iet» zeer edels en grootmoedige te doen. Van dien tijd vergat zij de Postiches en alles wat met | hen in betrekking stond zoo volkomen, alsof zij nooit een woord over hen gehoord had. Als de vrouw een tweede bal gaf. zou het niets nieuws zyn, en dus niets aardig*. . * / Ge hebt het altoos tegen mij over Maurice," ver. volgde Madame Mila, maar zie dan Olga eens met Carlo Maremma, zjj heeft gemaakt dat hij gisteren avond ''ging, hy was de eenigtt Italiaan daar. Gy praat óver Maurice, Olga is tweemaal, zoo onvoorzichtig ah ik." «Olga is mijne vriendin, spreek liefst niet van haar.'" «Nog mooier! terwyl ge my altoos allerlei zegt over Maurice." Ik zou^ook niet toestaan dat een derde persoon over u sprak.'' Ge zyt toch zeer zonderling, Hilda," zeide Madame Mila, haar verwonderd aanziende en zich dichter in haar geborduurd rose cachemiren négligéhullend, alsof ze een klein vogeltje was in het hart van een groote roos. Waarom zoudt ge iemand verdedigen achter zyn rug? Dat doet men niet. Wij zeggen allen vreeselyke dingen van elkaar en meenen er de helft niet van, dus wat doet het er toe? Ik vind het niet verkeerd van Olga, volstrekt niet; Schouvaloff is een monster en ver dient alles, daarenboven hij weet het en geeft er niet om..." Ik vind het wel verkeerd van Olga, maar ik begryp nu niet dat gif dat kunt vinden," zeide hare nicht koeltjes. Madame Mila trok zich nog meer in het cachemire terug en leek hoe langerjioe meer op het booze vo geltje in de roos. Ik? Ikx vraag u, wat kan iemand van me zeggen? Spiridion is altijd op zijn minst een half jaar by me; hy houdt veel van Maurice, al de kinderen ook. Hy is in een ander hotel, recht aan het ander eind der stad; men kan toch niet verlangen dat ik eene stad zal uit stormen omdat een vriend er by toeval inkomt. Lieve Mila* praat nu geen nonsens," zeide hare} nicht kalm. Over tien jaar zult ge zeker uwe Lili aan des Gommeux uithuwelijken, dat doen demenschen die de intrige der Grieksche treurspelen te erg vinden. Zóó redt men den schijn. Olga is onvoorzichtig, maar ze praat niet laf over vriendschap." Ik begrijp u niet, Hilda, en ken geen Grieksche treurspelen," zeide Madame Mila, Ieder doet als ik. Spiridion zegt niets, waarom doet gy het dan?" Ik heb het niet op 't gesprek gebracht, gy zelve; qui s'excuse, s'accuse. Ik ga een nieuwgevonden altaarstuk zien, gaat ge mee?" ' Dank u* wie gaat er met u?" Nina* en een Fransen schilder en.../' Lady Hilda weifelde een oogenblik, Monsieur Della Rocca." zien of do kleur op haar gezicht in orde was Op een dag/ dien 29 nooit, nooit vergeten zou, was de eene wenkbrauw hooger geteekend geweest dan de andere. Den trap afgaande ontmoette Lady Hüda den trouwen Maorioe. Deze slanke en onvermoeide danser nam z$n hoed tot den grond af, krolde sqjn geeireerde monstache op, en prevelde dat hg ging \eruemenofMadaoje la Comtetse geheel bekomen was van hare vermoeidheid. Lady Hüda, voor welke hg zeer bang was, ging hem voorby met een koelen groet en twee minuten later verzekerde de ridderlijke jongeling Madame Htta, dat z$ was Jraickc comme la roièc dn mati*? hetgeen veel gezegd was TOOT iemand die al de geheimen van dien blos ea die kersroode lipjes kende. Voor groote gelegenheden had hy zelfs een laataten toets bygedrageu ter volmaking dezer schoonheden, in welke knoet hv, onder leiding der dames Boee-théen la petüe Boulotte groote vorderingen gemaakt, had. Lady Hilda reed naar buiten om den San Cipriano te zien. In een oud kerkje, op de helling van den hen vel, waar schapen onder .olijftakken graasden, en hoogs hagen van wilde rozen op den kerkhofinuur bloeiden, hing het altaarstuk, achter het door motten verteerd ordyn. De diepe Yenetiaansnhe kleuren, bruin en gond en purper, met stof bedekt, blonken in het halfüuister. Zij bewonderden en beredeneerden het stuk. 't I toch jammer dat het hier in. stof en vocht blyft," zeide Lady Hilda. Zou ik het niet kunnen koopen ?w Misschien wel, ik zal morgen voor u informeeren," antwoordde Della Rocca, we verkoopen tegenwoordig alle?. Als de staatsschuld nog wat zwaarder is en de zoutbelasting geweigerd wordt, dan gaan we zeker de Santa Gecilia en al de rest van de hand doen. Voor ieder meesterstuk kunnen we dan een minister of een senator betalen." Wees niet zoo bitter, Della Rocco," zeide de Marchesa Nina, ge hadt zelf minister moeten worden." Ja, en Palestina weer opbouwen van mijne com missie op de belasting op de kool. 't Is waar, ik heb de gelegenheid laten voorbijgaan." Lady Hilda had gestaard naar de engelen in de wol ken van het schilderstuk, toen zag zy kinderen zitten spelen mét bessen en viooltjes. Ze had altoos gevonden dat kinderen goed stonden in sommige schilderijen, nu dacht zij eene seconde dat toch de vrouwen gelukkig waren die dezen zachten band met de toekomst in de wereld hadden. Welke toekomst had zij? Men kan toch geen toekomst maken van diamanten, porcelein en Monsieur Worth. Ik kan mij niet anders dan eeue aardsche liefde' in de oogen van die Sauta Giustina voorstellen," zeide zij, tosn zij de kerk verlieten. Toch moet het eeno hemelsche zyn die haar den marteldood doet ondergaan." Ook eene aardsche -liefde kan heilig maken, en van alle tyrannie,' van alle booze geesten bevryden. Gij spreekt van alles te koopen, ik geloof dat deze ge woonte om alles te kunnen koopen en dus alles te taxeeren,... een tyran, een booze geest is. die koud en verachtend maakt." Hy geleidde haar van den drempel, zijn hand drukte de hare, en zij liet dit toe. Weder omsluierde eene ne vel hare oogen. De zon ging onder over de westeiyke bergen, oen goudglans lag over het dal. Plotseling kwam ay tot bezinning en trok hare hand terug. Zij glimlachte weer onverschillig. Ge spre3kt weer onbekende talen. Giustina was eene heilige vrouw, ik niet. k ben zelfzuchtig. Wat een viooltjes! Pluk er me wat." De anderen kwamen dichterbij, hij verliet haar en plukte de viooltjes. Er waren er ontelbare, de oude kerk werd niet bezocht, geen voet van priester of geloovige. betrad hun purperen schoonheid. Zij leunde over den lagen muur van het kerkhof en keek naar ds ondergaande zon. Zij voelde dat hare oogen vol tranen waren. Hadden wy elkaar vroeger ontmoet," dacht zfl. Onder het naar huis ryden zat zy stil in haar bont gedoken, het was koel onder het sterrenlicht. Zal ik u van avond bij Prins Fürstenberg zien?" zeide zy kalm. Ik denk het niet," antwoordde hy eenvoudig. Bonsoir Madame." Wordt vervolgd. vier uur aan de deur staan buigen en was moe en was | Madame Mila. lachte en nam n spiegel op om te j;