DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND, zonder gewicht hechten. Gambetta en Jules j in dit koningrijk had zich het recht voorbeSimou zijn geen vrienden en ware de laatste b'enoemd, de gevolgen van den minder vriendscbappelijken verhouding, zou KÏch zekei'spoe dig liehhen. geopenbaard. Simon, die wist dat de rechterzijde liem wilde steunen om Gambetta houden om over het burgerlijk bestuur, waar voor zij gelden moet toestaan, te beslissen, en ook de ostenrijksehe delegatie had reeds bij voorbaat gezegd, dat zij niet zou dulden, dat ook in. dit opzicht ds Kamer voor een fait een nederlaag te bezorgen, trok zich terug; accompli zou worden geplaatst. Aadrassy stoort en zoo is de samenwerking van den Senaat met' de Kamer voorloopig niet bedreigd, te meer daar Martel een degelijk gematigd repu blikein is. De Kamer zelf herkoos Grévy tot haar voorzitter. Eindelijk is de met amart verbeide Verkla ring" verschenen. De ministers beschouwen den uitslag der verkiezingen voor den Senaat als de bevestiging hunner staatkunde, die een-dracht ten doel heeft. De vredelievendheid van het Kabinet wordt uitgesproken en de volledige uitvoering v au het tractaat van Ber lijn nogmaals verzekert. Omtrent de veroor deelden wegens de misdrijven der commune, bezigen de- ministers een veraoenende taal. Zij dringen aan op eene spoedige behandeling land en Turkije, zal misschien heden.geteekend j der tarief- en douanewetten, zeggen een zijn. Over den inhoud er vaa, weet men weiin den weg stellen, die bij niet zou weten te j gewest zelf de kosten van zijn ling in beginsel" zal Oostenryk-H»ng even vf emig opbeuren »ls Bosniëverontru. Beiden weten, dat waar niets is, de keizer zijnj goedkeuring reent verliest. ontwerp voor groote openbare werken toe, een tot invoering van den leerplicht. Ten opzichte van de kerk en hare betrekking tot de maatschappij stellen nig met zekerheid, alleen schijnt men te mogen , zou geloot, dat tet ta&etamt Tan Beiliju m «te; plaats Tan het Yerdrag «n San Stèfano getre- ' zich den is. De uitwisseling der door Turken bezette niet een eerlyke toepassing der [ gronden, welke aan Montenegro z sloven, doch het minst voldoende ' en van, het door Monteiiegrijnen bezette f zal men hunne verklaring nopens de zuive ring der magi&tratuur achten. Wij zullen," zoo spraken zij, ,.onverbiddelijk zijn v bied hetwelk aan Turkije verblijft, zal weldra .mbtenaren die zich vijandig gedragen jeg«ns j nopens de grensregeling. 't Allerlaatst echter,.; ie repubïikeiEsehe instellingen. Van een om- vermoedt men, zal de wanhoop waarin de Porte ; vangrijke verwisseling, van het personeel der rechterlijke ambtenaren, der prefecten enz. wordt dus niet gewaagd. Het is juist dit, dat zelfs de gematigde linkerzijde wenschelijk acht. Men weet boczeèr de Heeren van 16 Mei al lerlei belangrijke ambten aan mannen van haar richting hebben weggeschonken, en hoe groote pressie fran>:che ambtenaren gewoonlijk uitoefe nen, daar zij meestal politieke personen zijn. De Senaat bleek, naar de ontvangst, welke deze verklaring ten deel viel, gemakkelijker als financier verkeert, wijken. De hemel is een gouden regen, waaraan men'te Konstantinopel zulk een dringende behoefte gevoert. Zelfs Lajard durft niets goeds voorspellen. Onder zulke omstandigheden, rijst van zelf de gedachte aan een gedwongen leening in de hoofden der i 3 mannen, en zeer waarschynlijk zal dit wel het treffende slot zijn van déQostersche verwikkelingen: de getrauvre vleit zich, dat de algemeene maatregelen tot invoering van laatstgemelde wet met Juli m liet Staatsblad kunnen geplaatst worden. In voering met 1 Januari 1880 is wenschelijk. Wat de uitlegging van art- 3 der wet op het lager onderwijs betreft, zegt de minister, dat wan neer zich neiging tot misbruik mocht openba ren, hij niet zal .aarzelen op zijn oorspronke lijk voorstel terug te komen, De minister verklaart, dat de scholen, in art. S der wet op het lager onderwijs genoemd, moeten zijn iieatrale sekole-c, waar geen gods dienst-onder wijs gegeven word! op andere wijze dan aan de openbare school. Bovendien moe ten die scholen een bijzonder karakter hebben, zoodat zij niet met gewone openbare lagere scholen gelijk slaan, en wordt het subsidie niet dan onder voorwaarden verlet:)] d. Het besluit 'daaromtrent is onderworpen aan de goedkeuring van Ged. Staten, wier besluit vatbaar is voor vernietiging wegens strijd met de wet of met het algemeen belang. Het bericht dat Z. M. zelf naar Luxemburg zou reizen is gebleken onjuist te zijn. De ko ning heeft prinses Hendrik duor middel van zijn adjudant zijn deelneming laten betuigen. Men verneemt dat Z. M. het stoffelijk over schot van Z. K. H. Pnns Hendrik tot aan de grenzen van ons land zal te gemoet reizen, om het vervolgens tot den Haag te begeleiden. Zaterdag . den 25 Januari zal de ter aardehestelng in de Nieuwe kerk te Delft plaats hebben. .De dagbladen bevatten: D& Motterdj Courant .-. De herziening der Wet van 6 Maart 1818. (Algemeene maatrege len van inwendig bestuur.) Zeerampen, tucht Het Nieuws van den Dag: De Java-thee. Motterdamseh Nieuwsblad: Kunstnijverheid. Aj'nJi&msclie Courant: Algemeene maatrege len van inwendig .bestuur. De Standaard: 'sRijks geldelijk beheer, De Tyd: In de Woestijn. Waarom in de woestijn? (Staatkundige oaeerVijkheid.) dering genoodigd werd, terwijl men aanstonds na de opening "buiten .de deur werd gezet. Vreemd mag het beeten, dat geen der Raads leden tegen zulk een bespotting van liet pualiek opkomt. Wij voor ons achten, zulk een handelwijs in strijd met den. geest der gemeente wet en niefc minder met dien van den m'euweren tijd. Beiden toch wenschen van de re- i jeerkigscolleges achting v<. or het publiek en ^een minachting, die aan verachting grenst. De toebereidselen voor het feest zijn gestaakt, de bogen en tempels worden afgebroken. Zij zullen zeker voor langen tijd worden op geborgen. "Want langer dan de officieele. ramp zal in het hart en in de harte zijner onderda nen een stemming voortduren die alle publieke feestelijkheden buitenshiit. Met het leeningsplan der stad Amsterdam gaat het, volgens de dagbladen en geruchten niet naar wensch. Wederom lezen wij, dat Gede puteerde Staten weigeren, dat plan goed te keuren. We verwonderen ons daarover niet. Zij, die gelezen hebben wat wij tijdens de be handeling dier voordracht daarover Jn het mid den brachten, konden dunkt ons moeielijk liopen dat Ged. Staten aan. een zoo los ontworpen en 200 zonderling gewijzigd plan, Ivan goedkeu ring zouden hechten. Bedenkelijker wordt de zaak echter, wanneer men weet, dat de Am sterdam sch e gemeenteraad reeds een besluit heeft genomen, waarbij het op dat leeningsplan zyne berekening bouwde. Een weinigje meer logica en voorzichtigheid in de administratie zal zeker geen kwaad kunnen. KUNST. De groote kwesHe, die sinds langen tijd de tooneel wereld en toon eel vrienden bezig hield is opgelost, dat wil zeggen, de gemeenteraad heeft, terwijl 15 leden afwezig waren, de zaak door stemming beslist. Wij behoeven ter nauwerncod te verklaren dat het zoo haastig genomen besluit om aan 3o. Dat enkele stukken, die zij opvoerde bewijzen, DAT zu HAAK VAANDEL AAK 'LASBET HEEFT GESCHEURD." HET OPVOEREN VAN STUKKE f TEG-EN HET ADVIES DER COMMISSIE is EEN FEIT DA1!? MET SABE.UK JIOST WOEDES GBCOKSTA. EEKD ..." 4o. Zij handelde hoogst afkeurenswaardig jegens haar personeel, liet het te veel reizen gaf het verkeerde rollen en wilde dat Albrech de rol van ooievaar zou. vervullen. Toch vraagt deze vereeniging haar op nieuv den pacht van den Stadsschouwburg te gunnen De Heer Stumpff, de directeur-gerant, mis' de noodige capaciteit. De vooruitzichten eener betere exploitatii zijn droeviger dan ooit." Het bespelen, van dei Haag en Amsterdam, maakt studie en repetitii onmogelijk. De winsten, die den Haag afwerpt, iioetei strekken onx. den schouwburg van AmsterdEn 't leven te gunnen. Waarlijk die toestand i; belachelijk en onhoudbaar!" Met het oog op het tableau de troupe' ! verklaren de H. H. Hilman, Tack en v. Lennep j dat zij niet begrijpen, hoe lieden, die beweere 'de tooneelkiinst te sollen verbeteren, den onj gehoor den moed hebben een. speelseizoel l ff '? ^ jaarboeken der tooneelgesohiedem. 1 bekend qn mj Z°ude11 ^ast. m twyfel geraken l of de aanvrage wel ernstig overwogen is." Hie de lïeeren hun -grievei \ en PIaatse11 voor de woorden enkel wins i bef« ' van Boeven het woordje meest al.' t/al hun moeite ^Oèi tebben ! - Alleei voegen zij er nog ais iets deerniswekkendi aan toe : ,terwijl de roeïteloose en warthopigi i pogingen," thans door de vereniging aange' l wend om staande te blijven, daar het links e j rechts engageeren (hier had het woordje ver l leiden" beter gepast !) tegen ongehoorde som \inen bet beste bewijs zijn tegen haar beleic l en zaakkennis." ! Wie naar een aasje lof zoekt in dit geheel* rapport zal zich teleurgesteld zien bij de bete "bevredigen dan de Kamer. De linkerzijde ; onderdanen zullen de rekening van de ampuvan het eerstgenoemde lichaam juichte, diel-tatïe moeten betale: van het laatstgenoemde bleef koel. Het be- j Engelands wapenen zegevieren ia Afgttahoeft niet gosegd te worden, dat eerlang de nistan. Gandaïiar werd na eem'ge schermuts verschülende nuancen der republikeinsche partij lingen genomen. De Emir ia op weg naar] duidelijker in 't licht zullen treden en scherper ?. Taschkend eiïzija zoon Jakob ontbreekt het -"""?'?"' ""?"°? ' ' ""'""' -??'?' > j de heeren Albrecht c. s. de exploitatie van ' ^ijn personeel, schiep een belachelijke» onhoud tegen over elkander zullen komen te staan, j aan gelden troepen. Vredesvoorstellen zijn hem In ds N. Mott. -Courant leest men omtrent den Stadsschouwburg te gunnen, ons heeft te- baren toestand, is overmoedig, lichtzinnig ei De repubïifcemsclie partij, reeds eenigen tijd i toegezonden, welke hij misschien niet al te de laatst gehouden gemeenteraadszitting o. a. leurgesteld. roekeloos in haar wanhoop. eensgezind in den strijd tegen reactie, zal zich vernederend zal vinden. Het is echter de vraag het volgende: ; i Wij hebben ons nimmer blind betoond voor : Maar dan volgt Aanvrage II, en de nachi handeling van aanvrage 1. Het Necleii. Tooneel,-is zonder kunstzin, o. liefde daarvoor, enkel winstbezag, sclieurd* zijn vaandel aan flarden, was ongehoorzaan aan de Commissie, beleedigde en minachtti zelf-moeten leereu kennen en allerlei elemen ten iu. ztch onnemen, welke haar een onrustig leven bezorgen. .De commissie tot onderzoek naar het gedrag van het minis'erie de Eroglie-Fourtou heeft geadviseerd het afgetreden kabinet in staat van beschuldiging te stellen. Worden de Raad en Kamer bet hierover" eens, dan ontvangen de gevallen hoofden der reactie zeker den ge nadeslag. Misscliien KOU 't echter verstandiger zijn na de overwinning zich grootmoedig te betoonen. Veroordeeld in de oogen van het publiek zijn zij reeds lang. De' Bey van Tunis heeft de Fraiische vlag niet afgewacht. Hij heeft het hoofd gebogen ?do aaak baar ernstig karakter raifcülea In Duit^cliland wordt Bismarck's ontwerp betreffende de jadicïaire rechtspraak van den .Rijksdag druk besproken. Slechts weini gen die het verdedigen. Al wat liberaal, eocialhtisca, of ultramontaansch mag heeten, komt er mefc nadruk tegen op. Zelfs de Bondsraad is Biet eenstemmig. Men beweert dat Blsmarck het heeft ingediend op last en aanraden van den keiler. De tijd zal leeren of het ontwerp gehandhaafd wordt, maar de oppositie is zoo algemeen, dat het, indien niet - belangrijke wijzigingen er in worden aange bracht, zeker de goedkeuring van. den Rijks dag niet zal wegdragen. In OoRteni-ijk-IIongary'e is hét debat over het tractaat van Berlijn, begonnen. Verschei dene -fprekers hebben, zich -doen inschrijven. Niemand die gelooft, da-t bij de tegenwoordige ontwikkeling van het parlementaire stelsel in dat rijk, zulk een bespreking tot eeiiig resul taat zal leid.en. De organieke wet voor het binnenland;-1 ch. bestuur van Bosniëen Herzogewina wordt m een officieel blad in een. niet ofück'èT gedeelte openbaar gemaakt. Zy ver wekt vooral 'iu Hongarije opspraak. De Kamer of men hèai te Kabul nog wel als vorst erkent, De gemeen riet emde van den strijd nadert, .doch de an- der een. treffe nesatie is nog slechts in haar begin. jnteraad der hoofdstad gaf nu we- 'de gebreken van de vereeniging bet Neder- i wordt plotseling lieflijk morgenrood.. ind voorbeeld'van zijn eigenaardige landsch Tooneel. Doch wij meenden, dat liet Wie naar een vlekje bij de HH. Albrecbt c . anier, om de belangstelling in de publieke zaak althans er recht op had de proef, die zij voor zoekt,..,, handelt zeer dwaas, . , Grant de espresident der amerikaansche re- te bevorderen. Ofschoon een zeer talrijk publiek ; drie jaar als een onervarene begon, nog minpubliek, heeft bij Mac-Mahon gedineerd. De tegenwoordig was, om de debatten over de beide generaals < kunnen elkander veel regee- verpaehting . van den Stadsschouwburg bij te ringswijsheid hebben meegedeeld, en zeker nog wonen, bleef de gemeenteraad ruim 2'/a uur meer klachten over weerbarstige burgers, die met gesloten deuren beraadslagen. Dat was niet begiijpeiï, dat men een aetel niet gaarne niet aangekondigd; integendeel, op. de publiek rerlaat,-ais de tijd van aftreden nadert of reeds gemi .genda stond geen onderwerp vooi verschenen is. _ '? - geheime behandeling. Het publiek, dat inmidDen Haag aal de eer genieten weldra een dels in' de wachtkamer moest vertoeven, -gaf rumeensch Staatsman te ontvangen, om den door stampen, trappelen en allerlei andere teeYörm te bestudeeren, waarin de onafhankelijk- kenen herhaaldelijk van zijn ongeduld blijk. heid van een Staat wordt vastgesteld. Met.Het gerucht liep, dat de gemeente-vertegenBrussel zal oïize residentie dat voorrecht deelen. woordigmg eenvoudig dood bedaard reclames Dat de heer Graelïmaki tevens oiize grondwet betreffende de inkomsten-belasting behandelde; komt bestudeeren en een onderzoek instellen sommigen beweerden zelfs, dat zij de belangiaar de mate van vrijheid, welke men aan Is- rijke töoneel-quaestie in een zoogenaamd: raëlieten kan verleenen zonder dat de onaf- onde-r onsje-" afdeed, misschien om zoo te harikelijklieid van den Staat en de orde in de beproeven de tooneel partijen bij elkander te maatschappij gevaar loopen, meldt het telegram brengen. Wat daarvan zijn moge, eerst te 4 niet. . " . - . - uren gingen de deuren "weder open." ~~~- ~ i Wij hebben in den laatsten tijd meermalen Het antwoord van den minister- van Binnen- gelegenheid gehad op deze onhebbelijkheid" landsche Zaken op het voorloopig verslag der van onzen gemeenteraad, wij weten er geen Eerste Kamer over zijne begrooting bevat o. a. het volgeads: , Mocht het blijken, dat opheffing der afdee- vertegenwoordiging nooit op stuitender wijs ling voor statistiek schadelijk werkte op de haar minachting voor het publiek te kennen populatie-statistiek, dan zou de minister er gegeven heeft, dan verleden Woensdag. dadelijk op terugkomen.- De regeering heeft Niet slechts weinige toehoorders waren aanna rijp belaad vast besloten, niet .terug te wexig. Er bevonden er zich zooveel, dat de tornen op de p rmcipieele. beslissingen, bij de banken geen plaats genoeg aanboden. Doch wettelijke regeling van het hooger onderwijs nauwelijks waren zij gezeten, of beter woord voor, te wijzen. Doch we moeten erkennen, dat de gemeentein weerwil van haar stugheid en roelancolie, toch een nieiischelijk hart bezat. Voordat zij ko& merken, d&t ik haar gadesloeg, had ik mij weei' naar de piano gekeerd. Oude' volksliederen waren ten allen tijde mijn lievelingsmuziek geweest. Ik zong nog een Duitsoh lied, en daarop speelden, mijn vingers als vau zelf ds begeleiding der Letyze Eose." Ik was er geheel in verdiept, toen ik plotseling door een zachten., smartelijken' kreet gestoord werd. Zing nu niet m-:er,iaSrouwLinden,"sprak zij, k ben bang dat ik u vermoeid heb. Zingt gij aeh-e nooit?" . Neen, ik heb het nooit beproefd," ant woordde zij. Ik weet niets van muziek." Hoe jammer!" zei ik. Gij hebt als. gij spreekt sulk eeiïbijzonder welluidende stem, dat zeker heel mooi zoudt leeren zingen." Meent gij dat werkelijk, Juffrouw Linden?" sprak zij, terwijl er een plotselinge gloed in .haar oogen opflikkerds. sKet is mijn innige overtuiging," zei ik. Als gij het beproeven wilt, zal ik u begeleiden." xeea," riep ai) half-angstig, nu niet, zeker niefc. Waartoe zou het ook dienen?" Hst zou voor u zelve en misschien ook voor anderen een rijke bron van genot kunnen worden." Voor anderen!" sprak zij. . Keen, ik ben dood voor de wereld: ik leef alleen nog maar om te lijden en te haten. En wederom kreeg haar gelaat de oude strakke en onverschillige uitdrukking, Goeden nacht, Juffrouw Lin den,'' sprak zij, mij voor de eerste maal de hand reikend. Groeclea nacht," antwoordde ik. Zoudt gij boos worden of mij heel onbescheiden vinden indien ik u een vraag deed ?" ?erden voor TWES EN EEK' HALF Tjus weggezonden, 't Algemeeue herziening der wet op het.mid- Publiek begïeep er niets van. Het moest ten delbaar onderwijs zal ter hand worden geno- tweedenmale door den .voorzitter er aan her men, als de reorganisatie van het gymnasiaal innerd worden, dat de vergadering in comit onderwijs volbracht is en de voorbereidende generaal overging.. Het was voor een gewoon i werkzaamheden tot invoering der wet op het menschenverstanci dan ook moeielijk in te zien, lager onderwijs zijn afgeloopen. De minister j waarom het publiek tot een openbare vergaitens drie jaar voort te zetten. byna slachtoffers, werden op. ??we zouder slinksche wy^'"1 tot het ne1 Een vereeniging, die 25,000 gulden heeft derleggen hunner directie gebracht. uitgegeven yoor meublementen, decoratief Zij zullen wij weten c at zij niet ander: enz., kan men waarlijk niet beschuldigen al- mogen L -?5 dagen'te Amsterdam spelen ei leen uit winstbejag te hebben gehandeld, de slechts tweemaal per week nu en dan" in d< eischen der kunst geheel uit het oog verloren provinciën, en dan nog wel eeüs -in dei ' 3 hebben. schouwburg te Utrecht, zooals het rappori Een Vereenigïng, die voorzeker nu en dan zegt: (het eigendom .van Albrechts schoon .waalde in de keus der stukken, doch moeder)".1 't Laatsto is bijna aandoenlijk! Bj herhaaldelijk blijken gaf van naar het betere heu geen overhaasting'1 nmn r studie eil re ven, die vooral in den laatsten tijd, petitie." teks der beste nieuwe drama's en too- De beei'en Albrecht en Yan Oïlcien waver neelspelen opvoerde en dat op een wijs, die steeds hun plicht getrouw. De heer de Konrm algemeene . tevredenheid wekte, mag niet zon- heeft eens gezegd dat hun gedrag zeer fat der voldoende redenen door anderen worden soenlijk was geweest en het Dag. Bestuur nie' erdrongen. den minsten last van hen had ondervonden" Zij speelden uit den treure wel is waar .?D^ Het zou zeker doelloos zijn, de geheele zaak Reis om de wereld" en Napoleon op St. Hele op nieuw te bespreken, doch. daar is iets na, maar 'twas liun niet verboden en 'twierj wat ons noopt op deze beslissing de aandacht zooveel geld af en dan 'zij hadden immers geef van het publiek te vestigen. Wij bedoelen het hoogdravend programma. rapport der Schouwbui'gcom missie, hetwelk; Hoe heerlijk is dat alles! Men stoote sicli m ?oor het Dag. Bestuur tot uitgangspunt van:meÊten tweedenmale'aan denselfden steen, t& zijn voordracht gestrekt heeft. ! wille DHR ONTEEKLAAIÏBAKE LIEFHEBBERIJ VA Wij nemen de vrijheid er de hoofdzaak uit j BENIGE PERSONEN, WIEK ONGESCHIKTHEID GEBLE over te nemen: lo. zeggen de commissarissen van den Stads schouwburg : (Johs. Hilman, Voorzitter, 3- F. Tack Hzn. en Willem van Lennep, Secretaris,) dat zij reeds vroeger op verschillende gronden had geadviseerd dat de gemeenteraad in 1876 de exploitatie van den Stadsschouwburg niet aan Het Nederlandsen Tooneel" had moeten is" terwijl de H.H. Albrecbt c. e. im 'mer bereid zijn zich de wenken ten nutte ti maken, hun door bevoegde lieden gegeven." Bij deze gehoorzaamheid staan wij even stil Wie het rapport gelezen beeft weet, dat h in den wind slaan der wenken van ~b&votgdet eigenilijk liet teerste aller te&re punten is. Gij kunt zeggen wat gij wilt," was het op onverschilliger! toon gegeven antwoord. ,GKj weet niet, aoe vreemd en onbeleefd ik liet vind, u niet met uw naam te kunnen aan spreken. Zeg mi] toch hoe ik u noemen mag?" Mijn naam!" riep zij hartstochtelijk, ik haat -mijn naam; ik wil hem nooit uitsprekenen niemand mag hem noemen." Weet gij wel," zei ik -na een kleine pauze. dat ik altijd aan Lenau's Blik in den Stroom" denken moet, als ik u daar dag aan dag zoo onafgebroken naar de zee zie staren." Wie is Lsnau ?" vroeg zij haastig. Hebt gij nooit iets van Lenau gelezen?" riep ik vol verbazing. Als gij nog een oogenblik hier wilt blijven zal ik zijn gedichten ha len en u het bedoelde voorlezen," Verheugd dat ik haar belangstelling opgewekt had, snelde ik been oin het boek te halen. Mag ik u het kleine gedicht voorlezen?" Zij knikte. Ik las en zy luisterde opmerk zaam. Hoe levendig kon ik mij alles voorstel len, terwijl de lieüijke woorden over mijn lip pen vloeiden: Zaagt g' een geluk verloren gasn, Lat gij n ooit meer lenst vinden, Zie dan het stroomend water aan, Bew ogen door de winden.' Al was 't uw liefste, beste g«ed, Lat 't lot u heeft ontnomen. Het troostwoord van dien snellen vloed 2al (luistrend tot u tomen, Wend naar en stroom sw blikken Iieen, Tot tranen 't oog ontspringen, Zie door dien zachten nevel heen .De golfen voorwaarts dringen. Dan gaat uw bitter leed voorbij. Het hart ioudt op te bloeden: Gelaten ziet g' alleugs liet tij UYTS levens voonvaaïts spoeden, Toen. ik ophield nam zij mij het boek uit de nand en las zelve liet gedichtje nog eens over. Nooit vergeet ik die uitdrukking, waarmee zij de laatste regels telkens herhaalde HDie dichter kent mij zeker," sprak zij eindelijk. Hij is al lang dood," zei ik. Als gij zijn werken niet gelezea hebt, wacht u nog een groot genot. Zal ik u de gedichten achtereen volgens voorlezen ?" ,,Heel graag, juffrouw Linden! als gij zoo s^ed wilt zijrv' antwoordde zij. Ik was mijn. doel werkelijk al iets nader ge komen. Eindelijk was er iets waarin zij belang stelde. Als een mensch nog vatbaar is voor muziek en poëzie, dan bestaat er ook kans, d^tt hij zich nog eens op zal richten uit zijn diepe zwaarmoedigheid. Nu is nog altijd mijn verzoek onbeantwoord gebleven," sprak ik lachend. "Wilt gij mij een naam zeggen, waarmee ik u aan mag spreken?" Ik heb zulk een diepen afkeer van mijn naam, dat ik hem onmogelijk gedurig kan hooren uitspreken noem mij zooals mijn moe der mij noemde Blanche." Dat wil ik Keel gaarne doen," zei ik. En nn zal ik u goeden nacht zeggen,freule Blancnei" Een zacht en vriendelijk lachje verhelderde haar gelaat. O wat klinkt dat goed!" sprak zij. Slaap wel, juffrouw Linden! Maar zeg nu enkel Blanche" en -laat dat freule" weg, dat heb ik liever." Den volgenden morgen las ik haar Lenan's schoonste gedichten voor. Terstond na het Wie zijn die bevoegden? 2o. dat de Vereeniging getoond heeft, dat j Natcurlijk de heeren Joh. Hilman, J. F. Tacli en Willem van Lennep de stellers van dr DAAKVOOR, HAAK STEEVEN WAS, DOCH ENKEL rapport, vol zelfverheffing en bitterheid, vol verWINSTBEJAG. bete woede over ongehoorzaamheid, vol partij gunnen. ontbijt begaf ik mij naar haar kamer; ik vreesde dat zij weer in haar vroegere lusteloosheid teruggezonken zou zijn, maar zij scheen ver heugd toen ik binnentrad en glimlachte, zooals ik haar nog nooit had zien doen. Blanche ! vergeef mij, -maar ik kan Leuau's poëzie niet lezen in deze vervelende, donkere kamer, waar men niets ziet, en zelfs Koader reden treurig zou worden. Wy moesten in eeii zomügeii tuin. kannen, zitten tusschen hoornen en bloemen! Nu wij dien niet hebben, moesten wij weer naar de huiskamer gaan, daar-is het ten minste wat gezelliger. Kom, Blanche! ga mee, en zet u dan weer dicht bij mijn mooie bloemen." Tot mijn groote verwondering verzette zy ich niet. 't Was mij een groote verlichting dat ik haar weg kon troonen uit die sombere -jnzame kamer. Ik maakte een gemakkelijk plaatsje voor haar en begon te lezen. Toen zij naar die schoone woorden van den dichter luisterde, onderging haar gelaat een groote verandering. De droomerige uitdrukking "verdween', haar lippen trilden; de prachtige oogen waven op eenmaal wakker geworden. Haar heele houding drukte opmerkzaamheid en leven uit. Ik las twee uren achtereen, zonder dat zij mij in de reden viel. Ik zag dat zij met hart en ziel naar mij luisterde en dat 'zij den dich ter begreep. Toen. ik moede werd liet ikliaav niet meer naar naar-eenzaamheid terugkeeren, maar traclrtte haar over te halen om met mij langs het strand op en neer te wandelen. Lieve juffrouw Linden! weet gij wel hoe lang het geleden is dat ik voor het laatst uit ben geweest?" vroeg zij. ,Zeker niet zoolang' ik hier in huis ben,' antwoordde ik.?Maar dat is geen reden, waaroi gij het niet zoudt doen. Kijk eens. welk pracb. tig mooi weer hel' is en hoe heerlijk de zoi schijnt. Kom, "Blanche! de lucht zal u goec doen." Maar," vroeg zij aarzelend, v, ij zullen toc niemand tegen komen?" Neeir" antwoordde ik lachend. Als gij Alt hausen beter kendet, zoudt gij dergelijke vra gen niet doen. Ik heb hier bij mijn eenzami omzwervingen nog nooit een menschelijüwezel ontmoet." Dan zal ik het, dunkt mij, maar wagen,' was haar op dralende wijze gegeven aniwoord, Ik. verlang om eens van nabij te zien hoe d( golven tegen het strard breken. Ik dacht, dat gij al de golven wel van bui ten zoudt kennen, Blanche," zei ik. Gij hebl ze zoo lang bekeken." De droevige uitdrukking keerde ffip haar ge' laat terug, maar voor dat zij den tijd had ge had om zich te bedenken, had ik hoed es shawl voor baar gehaald en waren wij buitea in de frisscue. morgenluclit. Met enelle schre den begaven wij ons naar bet strand. Het was een van die dagen, waarop de zee bijzonder schoon was, Biet zoo kalm dat zij eentonig; niet zoo onrustig dat zij stormachtig kon ge noemd worden, 't Was alsof iedere golf haar eigen afzonderlijk leven had; de kleur van de zee was donkerblauw, en. het schuim aoo -wit als versoh gevallen sneeuw. De zon scheen ojj het water, en de hemel, waarin kleine wittf! wolkjes zweefden, was doorschijnend en helderi De frissche lucht scheen een weldadige uitwer-J kjng op Blanche te hebben en een zachtrootj kleurde haar wangen. f (Wordt vervolgd.} *