Historisch Archief 1877-1940
D E A M^S TE E D A M M E K,
EEK BLAD Y O O J! N E-B E-B L A K D.
wanneer zij met haar voorstellen hij denB
jksas komt.
-De Aziaten en Afrikanen, waarmee Engeland
De verMezing voor een. lid. der- Tweede
Kamer, ter -vervanging van den Heer O. van
Rees, zal in het district Arnhem plaats hebben
April.
en de
Goede
te kampen heeft,-gaven deze week weinig stof j op Dinsdag 8
tot bespreking. De Kaffers hebben hun leger'.
gedeeltelijk'huiswaarts gezonden oin den oogst " ~~ ~~~ ~~_
biimon te halen, VaiT-grob.e gevechten werd ^ Bladen bevatten:
mets vernomen. Wel bracht" ae mail minder Handüisl}iad. et -'Noordzeekanaal
gu-stige berichten omtrent de gezindheid der Kanaalmaatschappij. Adam de Wees.
inboorlingen mee, en kwamen uit Kaapstad trouw cu loyautei,
b^piegelmgen over .de hollandsche boeren Vaderland. De 'nieuwe belastingen.
die zich niet genegen betoonen tegen ae liai-- AT
«-»-A , , , -, -, -,., . n l JM<tU(bi>
fei& te vechten, doch dit is alles. : 7üid-Afrika
I,L Afghanistan onderhandelt men, doch de , ^ J; ^ ' ^ Tadej.Iaijdach leg,er of - eijie
gezanten, van Jakob Khan zijn te onhandel-. Nieiie,Ulmliscbe Armee? Verdeeldheid of
Jwflr dan dat de Emgelschen de hoop mogen memverklll^ ? Een fiegchrift
koesteren, zonder verderen 'strijd huiswaarts te
indiende, even luchthartig opgemaakt, als gold
het slechts het- plaatsen van eeaige lantaarns,
n
stede
stichten eener h'chtfabriek
urcers'-m
kunnen keeren. Wellicht acht men een tocht
sa a- Kaboel ten slotte noodzakelijk. Lord
Lyito», de onderkoning van Indië, die de
oveïtuigisg koestert dat het "Westertche begrip -.
,, annexatie" zeer goed in Oostersche streken i
is toe te passen, denkt er ook aan om Birmah
bij de engelsehe koloniën in te "lijven. Be,
ki ankzinnigheid van den koning Theebau geeft j
hem daartoe aanleiding. .De wijze waarop dit'
zal geschieden is nog niet bepaald, een ulti
matum waarvan sprake was, werd niet ver- !
zonden. ' j
In Oofstenrijk-Hongarije is de politiek op den
achtergrond gedrongen door den verschrikke
lijke» ramp, die de stad Saegedin getroffen
heeft. De gewone gevolgen van zulk een ramp
ziji' ook in Hongarije niet uitgebleven. Be
schuldigingen
(Jozef Jacobson: Ernstig bedreigd).
Ar-nli&mscke, Courant. Be belastingen..
Standaard. MivKappeijne en de gemeen
te; lijke- autonomie.
De Tijd, Rechtspersoonlijkheid van stichtin
gen, parochiën eu kloosters, - De
dooclehaDd.-;belaetmg.
Utrcchtsche Courant. De effecten-belasting.
N. lèotterd. Cour&fit. Een woord over de
belasting op het inkomen, van mr. M. Mees.
UT» L J
van liet
voor een stad van driemaal honderdduizend
zielen. -
Een eollegie dat dergelijke plannen heeft te
maken, behoort "de zaken van" alle kanten
bezren "te habben, het heeft gewikt en gewogen,
en komt de meerderheid tot een besluit, waarin
de minderheid niet berusten kan, staan twee
opinies tegenover elkander, dan aet zij in een
memorie van toelichting uiteen, op welke
grolden zij zich voor liet een 01 a/nder voor
stel heeft verklaard.
Aldus deed ons Dag. Besteur niet. Het gaf
beteekenis' een sobere memorie van toelichting. Een memorie
van toelichting zóó sober,' dat de heer Lacó
de Laguaa -verklaarde, clat de voordracht
-niet was -toegelicht, noch pr&Misch, -noch
oeconC-misch, -noch jtirüUefe, zelfs had men ver
zuimd meetedeelen wat in sndere -gemeenten
op dit gebied was geschied.
Zoo kwam dan nu dit veel omvattend
voorttc-i in den Kaad en de minderheid van "het
Dagelijksch Eef-tnur verraste de leden met een
amendement-, eigentlïjk een tegenvoorstel van
even wijde strekking: n.l. om wel de
concescié'n op te zeggen, maar dan met de bestaande
fabrieken m onderhandeling- te treden, ten
einde voorwaarden aan een nieuwe con
cessie te verbinden, die. voor di gemeente
zoo voordselig zijn, dat het "stichten eener
lichtfabiïefc van gemeentewege' niet noodig
zou zi;n.
Het is Ie begrijpen dat onder deze
omatacAmsterdam ziet langzamerhand menige
invan nalatigheid, veroordeeling richting tot stand komen, waarvan het
bnitenvan het parlementair gekakel, dat allerlei land het voorbeeld heeft gegeven. Waarschijnlijk cligheden de leden van den Gemeenteraad
eenzaken behandelt, terwijl het eerst-noodige on- zal het spoedig er weder eene rijker worden, parig .floten vooreerst niet verder (e gaan,
gedaan blijft, en een vorstelijk bezoek aan dé' wier nut niet te betwijfelen valt. Webedoelen c]an het Dagelijksch Bestuur te machtigen de
onder het, water bedolven ruïnen. Duizende de pogingen die aangewend worden tot het concessie uiterlijk vóór September 1887 op ie
lijken liggen, nog onder de puinhoopen ver- . stichten van een openbaren speeltuin. .De zoggen-, in afwachting van nieuwe voorstellen,
ben gen. De keizer moet meer dan eens gezegd Yereeniging tot veredeling van het Volksver- &e B. en W. bij den Raad zullen indienen.
hebben, dat de- aanblik dier verwoesting hém-maak heeft het voornemen die in het aanzijn
zerr ontroerd laad! Het blijkt dat men schau- te roepen en de; Maatschappij van den
werdehjk verzuimd heeft de waterkeeringen te kenden Stand toondfe reeds hoezeer zij in het
vei beteren, waarop reeds, jaren hn,g te ver- volvoeren van dit plan belang stelde- Immers Vflll een
ge fs was aang'edvongeo. . zij zond aan den Oeme&üteraad een adïc ter der bur
Kusland trekt de aandacht door de o-ntevre- . ondersteuning van -hei", veroek der eerstgenoemde +0nnen goud* loopt.
denheid, die zich onder alle rangen en klassen; yereeniging om afstand in bruikleen^yan
geder maatschappij openbaart. Moordaanslagen j meentegrond op de Weteringschans, om daar
We mogen var wachten dat de gemeenteraad
vaa Arasterdam ten slotte een voordracht be
treffende deze zaak zal ontvangen, die getuigt
ernstig ' streven om in het "voordeel
erij een kwestie te "beslissen, die over
zulk een speeltuin interichten.
Hoezeer wij ook sympathiseer on met het
streven der Yereenigin-g tot Veredeling van
op de hoofden der politie, zijn aan de orde van
den dag. . Te St. Petersburg zelf heeft men
ep dit alles het oog gevestigd, men gaat zee-r
gestreng te werk enverdobhelt.de
waakzaamVid. tóch. »ijt\ de buitenlarrdsche aangele
genheden voor de staatkunde van dit keizer- (
ink van no'a grooter gewicht. In diplomatieke ! een gedeelte van het planteen aan ds
Wetoschijnt de vrees te-bestaan, dat er ringschans. Wg gelooven niet dat de
OemeenBij onzen Sa-ad is alles wat op «en kiosk of
tentje gelijkt voor go^d in ongenade gevallen.
M*t 13 tegta 12 stemmen heeft bij ziek tegen
een verzoek van de eigenaars der
Amsterhet Volksvermaak, tcch hebben wij een beden- j damfchfi MeUdDrichtin*, tot het oprichten van
king tegen, haar wensen. Het 13 de-plaats1
waarvan zij afstand in bruikleen vragen, nl.-:
: gebouwtjes uitsluitend bestemd tot verkoop
\ van melk hij Het glas", -verklaard. Waarom
hevig tegen het plaatsen van deze
boufft ^ afL^ai is ons niet recht duidelijk.
weer iets gebrol;wen wordt, ditmaal in overleg teraad er spoedig toe za, ovei-gaan een stukje o den Dam) het Jonag ^^^ Meijei.pleinj
met- Engeland. De mededeelïng dat het op- van dien. grond voor eems ander doel .te hè- het T_harbecke_( het Frederifc^lein .en andere
tiekken van russische troepen uaar Merv, het stemmen, dan het reeds heeft. "Weliebben in onze puime laatseil 2nüe;i zij niemaiui ^ den w
gonderwerp .van een vriendschappelijke hriefwis- stad. met moeite hier en daar een plekje grond ^^ e]> he(. kon. tocil bïjkeil
datdeAmsterseling tusschen de engelsche en russische re- voor planteoen behouden, waaraan we gaarne dammers meei, v^.^lk, wel te \svstaan van
zonder
geeringen, bewijst in ieder geval dat er iets aan iets zouden zien toegevoegd, doch waarvan in
de Siand is, waarvan men het rechte nog nut geengevalietsmagwordenafgtn.omen.'tlswaar,
te weten kan komen. het zal slcclits een klein gedeelte zijn, en dan een
De 'grieksche en turksclie commissie, die te stukje waar men niet druk wandelt. Maar 't
Pievesa over de nieuwe grensscheiding rede- spreekt wel van zelf, dat als men -van een
neerde, heeft liaarbesprekingen gestaakt, daar plantsoen een gedeelte, -waarvtm niet veel
gedd Turken de op het congres van Berlijn aan- bruikt gemaakt wordt, afsnijdt, het
overbevolen regeling niet iüKun voordeel achten, blijvende stuk er mot op verbetert; en dat
De ItaHaausche.ministerraad heeft een nieuwe als heden aan deze corporatie iets wordt
afkieswet behandeld. Men wil het stemrecht gestaan, morgen er een tweede kan komen
doen ingaan met het 21ste jaar en de'provin- met een even dringend verzoek voor een iiog
cies als kiesdistricten aannemen. De minis- prijzenswaardiger doel. Mij dunkt, met het
ter Depretis heeft in de Kamers verklaard dat oog op do- behoefte die een gi-oote'ttad nan
de veitoogen, welke Italiëtot de Porte had schaduwrijke en- poëtische plekjes heeft,
mochgericht om een aannemelijke schiking te ten wij in onsen armoe ons wel voornemen
verkrijgen ten opzichte van de urksche schuld elke aanranding van die volkstuinen als
heiliggeeu ingang hebben gevonden. .Thans tracht"'bchemas te beschouwen. Be speeltuinen zijn
uilde minister het daar heen te leiden, dat de muntend, ze zullen er komen, hopen wij,
Ittlïaansche schuldeischers niet in een ongun- maar op een andere plaats dan de .gevraagde, j J£ ^^ ver]ie2eöte
s'iger toestand worden gebracht dan die "van _
andere landen. Hiervoor zullen de Itaïiaansche
schuldeischers hun regeering, al even dankbaar De redeneeringen in den gemeenteraad, naar
zijn-als hun lotgenooten hun respectieve gou- aanleiding van het voorstel tot het opzeggen
veriiementen. . der concessie aan de gasfabrieken, en het
stichSpanjo ontbindt de Cortes. ten, eener gemeentelijke lichtfabriek, gehouden,
lelgiëheeft de legatie bij hetVatikaan voor hebben voorloopig tot geen andere slotsom
gedit jaar behouden. - leid, dan dat de concessies ter gelegener- tijd j
- ? _ . zullen worden ingetrokken. j
? ? j Verwonderen mag ons dat met daar de '
In de Tweede Kamer is, na aanneming' voordracht omtrent een zoo gewichtige zaak
higldeil) dan SOEnmiK.en
Tot. nog t-oe .heeft ni&n aïtjjd in de overtui
ging -verkeerd, dat het verschaffen van -een
goedkoopen verii-%ellenden drank de b. strijding
van het^enevecmis.biuik-ten goede zou kooien,
dat deze stelling gevallen ia hebben wij thans
voo/r het eerst veraomfön.
. In. liet geheel geen kiosken op den open
baren weg te willen zien. omdat men bij
Kaad^beslüit eea gekeel andee soort van, op
stallen, heeft doen Verwijderen, komt ons
weiBig logisch voor. De eenige vraag is of de
toestemming van .den Kaad voor iets wordt
verlangd, dat ten nutte van ket publiek is.
Een algemeene regel weert bet misbruik wel,
doch maakt tevens hi t goede onmogelijk. ~^
Komen er nieuwe aanvragen, waarom zou men
gerea, indien er door
vergunning te vei;leenen misstand of hinder
zou kunnen ontstaan.
der ontwerpen tot
na
verhooging' van
l-ff en- stol.)
De Amsleretamsch.e Courant''13 verontrustend
toornig. *
&tuk 2 en wijziging van 7B der Staatsbegrootrtu
yQo'r 1878, de discussie aangevangen over het
ontwerp tot herziening der belastbare opbrengst
?san ongebouwde eigendommen.
Hoofd-j blijkbaar niet was voorbereid, wat evenwel J -,Ze geeft een antwoord op het artikeltje van
niet uitsluit, dat wij ons ten hoogste verwon- (. ons blad van 1.1.,Zondag, dat wij bijna onsen
deren mogen over het feit, dat het Dagelijksch i lezers niet durven navertellen, omdat zij
dade.Bestuur van de hoofdstad des lands een voor-, lijk zullen zien welk een diabolisch blad hun
dracht, omtrent zulk een gewichtig onderwerp ! eiken zondag in handen wordt gespeeld, 't Kan
center zijn nut hebbeu dat. het in uitgebreider
kring \vordt opgemerkt, men kan eruitleeren
welke manieren" hiel' en daar in de pers neg
gehuldigd worden.?da.trom deelen wij het
m zijn geheel mee:
Verleden Maandag ontvingen wij het
bezoek." van den heer Adrinn, eigenaar
van 'ïict nieuwe hotel in- de Kalver.itraat,
dat zijn naam draogt. Die heer deelde
- ons 111 ede. dat fot sijn leedwezen de voor
ons bestemde uifnooch"gir;g om zijn hotel
te komen bf-zigtigcn, verdwaald geraakt
en in Handen gevallen was van een blad.
waarvan hij zelfs het bestaan niet kende.
Het adres was geweest, gelijk 'mj altijd
tot dusver aan ons geadresseerd had:
Aan de Amsterdammer". Het weekblad,
dat. kruipend door de mazen van een ge
brekkige wet j dezen naam heeft aau ge
nomen, met het doel, gelijk.ieder begrijpen
zat, om dergelijke vergissingen wij
hebben nog bewijzen ? van andere te
zijnen bate ie exploiteeren. beeft natnur- zoozeer i)003
lijk van de uiinoodiging gebruik gemaakt,
en zoo heeft de heer Adrian iemand in
zijn huis sien komen, dien hij niet belosld
had, maar die er dit schijnt den gast
bijzonder getroffen te hebben, want deze l
deur van . het gastvrije hotel - te
inderdaad ze
vertelt het zelf met veel ophef?ter «leeg
"om niet gegeten en gedronken heeft. Wij
gunnen den man.dït hapje ea teusrje gaarne. _
maar wat wij al ie brutaal vinden is, dat stelstftd tellen
buiten de
hontlen!
De zaak wordt er niet beter op, als men
weet dat de heer Adrian, dien wij dezer dagen
spralcen, ous verzekerd heeft, dat cle verslag
gever van de Ainsterdamsche Go.urant wel
degelijk uitgenoodigd waf, maar iu een
vriendelijk schrijven bedankt had, omdat zijn
tegenwoordigheid elders werd vereischt. ?
't Bedoelde briefje ligt" de&aoo'ds bij den. heer
Adr'an Ier inzage.
Dit neemt niet. weg, dat dezelfde redactie
YOï-ledeï\veek haar kaers mededeel d?, dat
zij bet hotel Adrian niet had kunnen bezich
tigen, dewijl de uilnoodiging in onze handen
was gevallen. Nu wordt liet duidelijk, ? dat
slechts n der uitüoodïgïngen huar adres ge
mist had... Waaraan hebben wij hier te den
ken ? Aan zwakte van geheugen of aan
oen heel klein jokkende?'?
De woede 'vaa de Amslerdmische Gourcmt
verkrijgt alzoo een zeer potsierlijk karakter.
Onze eerbiedwaardige zmte-r is blijkbaar niet
'ijl zij meende, dat- wij haar
afgesnoept .hadden, maar omdat- wij ons
daar bevonden, waar zij, ak haar verslaggever
niet verhinderd was geweest; ook had kunnen
zïjn. Ons te kunnen ontmoeten schijnt haar
een reden tot ergernis te"
iets
zijn. Dat
is mcierctaaüzeer treurig. Minder voor ons,
dan voor de Amstcrdamsche Courant; want
wij eenmaal duiseado a-bonné's in de
Am, . , . ... ... .___, zal zij on?! schier overal v-inden,
hij, a zich te hebben ingedrongen op de eil alt;jd zich te bewegen in de nabijheid van
wijze welke men kent, nog durft zeggen,
iemand, dien men niet kan uitstaan" is een
wij onzen ergsten vijand met
toestraf, die
wen reben.
"Wat zij voorts zegt omtrent den
ongenooden gast, dien de heer Adrian de deur zou
j gewezen hebben, had deze hem niet
persooni lijk gekend, zooda-t hij het onbeleefd vond hem
dat hij wel genoodigcl wa^, tegen de per
tinente verzekering van den heer Adrian
B, die hem alleen daavotn niet naar de
deur heeft gewezen, wijl hij hem persoon
lijk kende en het onbeleefd vond hem te
vragen: Mijnheer, wat komt gij hier
doen ?" - O ver flauwiteiten op den ouder- j f'e vragen: ,Mijuheer wat komt gij hier doen?"
dom onzer courant ene. antwoorden wij ! wij baTltien mededeelt, dat onze
met aan hem, dip, bij zijn geboorte reeds verj ^ den mond yan den heer
zijn dood voelende naderen, geen ander; zelf Iater de Tcrzekermff heeft ontvangen dat
rednnddel heeft gevonden om althans eem- , lïet jnisVj eejl ver:ïQim Tfln K;jne 2tjde esfc
gen tijd m t leven te blijven, dan den' wïtf| de redactie van De Amsterdammer niet
naam dier oude courant op zWn jeugdig uit ts n0gdïgen, maar hij zich gelukkig achtte
en onbeschaamd voorhoofd te zetten, m dat zy vertegenwoordigd was geweest.
Doch daar is n misdaad, die wij op het
titel zou laten misleiden.- Wij: yoorhoafd drageD. -yVe lieeten De Amster
dammer.'''
We zijn gekropen door de mazen van een
de hoep, dat het argeloos publiek jsich
door den
geven verder aan fatsoenlijke lieden de
beoordecling van die daad over en hopen
geestighciden van 200 verdacht allooi, als; gebrekkige wefc - met het doel om dergelijke
die van den ongenoocbgden gast van den j Tergissjngen ten onzen i>ate te
exploiteerenzullen- ngetij-k ieder zal begrijpen. . . .'!
Eigenlijk behoorden wij bebost te "worden
omdat liet meerendeel der Amsterdammers,
zelfe zij,- die aan tïe Amsferdamsche Courant
schrijven, niet wns goed weten -hoe dat blad
heet. rtls curieus!
En dst blad, waarvan ras», na het langer
dan een eeuw besfaan heeft, zelfs den naam
heer Adrian, voortaan alleen te
aantreffen in keukenmeiden- on
barbierskluchten.
Coorahert heeft eens beschreven hoe een
mensen ia drift er wel uttzief, en de At
tsterdamsche Courant heeft in bovenstaande rege
len getoond hoe een toornig uiensch in een
oogenblik van woede schrijft.; beide, dunkt
ons, is zóó afschuwwekkend, dat ieder, die de]niet goed meer kent, is ome opkomst!
bestUiijving van den eersten ea het schrift van j Immers van De Amsterdammer heet het: hij,
de laatste onder de oogen. gehad heeft, zich! die bij zijn geboorte "reeds zijndeori voelt-nd
TWEEmaal bedenken zal. eer hij aich op aiilke' naderen, geen ander redmiddel heeft
ifevonrlen, om. allhans eenigen tiid in 't leven, te
blijven, dan den na»im (Hoe is het nu! kent
de Amsterdamsche Courant haar eigen ^naam"
gepast j niet meer?) dier oude courant op zijn jeugdig
en onbeschaamd voorhoofd te zetten, in de
hoop dat het argeloos publiek zieh d(;or den
titel zoti laten mwleid&n.''*
O Goden waai' is hier het verstand?
Wie zal au een doodgeboren kindje een kor
net opzetten ia de hoop dat men het voor
Groetje'1 zal aanzien? MISÏ-IIMS?! De
Aintentoonstelt, en HOSDERï>maal vóór
woorden aa-n de pers zal toevertrouwen welke
van aelfaan zekere gesticulaties doen denken,
die op een redactiebnreau minder
schijnen.
In de per?, zoo meenden wij tot heden
ste-rda'msc'he Courant is
Be Amsterdammer een
ook onbeschaamd, wiraKblad. Dat
zijn is toch zeker niet onze schuld, maar
schamen, 't s waar, wij doen het niet. Tot
dus ver~hebben we, voor zoover we weten, ong
een oud 3>M}blad en
zij 't dan
wij jtfng
spreekt men o ver zaken van. publiek belang,
wystmen elkander op betameïijken toou terecht,
overtuigt men elkaar met klem van redenen.
van dwaling, ruen "zij ironisch of sarcastisch,
men strydt maar men vecht niet, men. scheldt
niet uit, men balt allerminst de vuist met op
gestroopte mouwen.
Arme zondaren, die wij zijn ? in de oogen
der Amsterdamsche Courant!
1°. liebben wij gevolg gegeven aan. een
uitnoadiging, die volgens de redactie
der-/twsferdatnsclièCourant en den heer Adrian zelf tot i nog niet schuldig gemaakt aan grof heden,
ons was gekomen, onder het adres: Aan Dé\personaliteiten, insinuaties, allerminst iemands
.A-msfer^omiïner". - :. moraliteit in verdenking zoeken te brengen.
Het adres waa verkeerd gesteld dit was! Zoodra toorn ons daaitoe verleidt zullen we
natuurlijk de fout van den afzender. -Welke r ons schamen, daar kan men seker van zij r.
was onze misdaad? .Eït wanneer wij vermoedden dat het publiek
Dat wij een brief openden die aan ons ge-. meende, dat het artikeltje uit de
Amsterdamadresseerd wasf en gelijk elk blad zou gedaan j scJie Courant oorspronkelijk- in de
Amsterhebben, onzen, plicht hebben vervuld. | dammer gestaan had, zouden wij ons zeker
De toornige dame zegt ondertusschen in haar j dermate schamen, dat wij morgen van naam
drift: dat wij ons hebben ingediongen op de j veranderden.
wijze welke men k.eat" Ingedrongen", j Maar begrijpen is vergeven. Daar isijn
omnatuurlijk om de Amsterdamsche Courant! stondigheden die invloed op iemands humeur
Zwijg, mijnheer!" riep de gendarme hem
m 'de rede valend. Hij begon «een flauw ver
moeden te krijgen, -dat de vreemdeling hem
i oor den gek hield, hoewel hij zich daar eigen
lijk hoog boven verheven achtte.
Zwijg!"'herhaaide hij nog eens op barschen toon, ten
einde aan zijn bevel meer nadruk 'te geven. .
.Kameraad, gij, hebt mij even weinig te
bevelen als ik u," antwoordde de vreemdeling
lachend. Gij moogt lj op mijn -woord
gelooven; ik ben gedoopt, en-heb vier peeten
gehad; drie mannen en ne vrouw. Mijn
iloopmaal is heel feestelijk en vxool^k geweest,
maar 'ik z&u jokken als ik u vertelde dat ik
er mij veel, van herinner. "
" Mijnheer 'ik bén gendarme!!! riep ds be
ambte toornig.
-jat- zia ik, want een eerzaam burger of
boer pleegt geen uniform te dragen."
En ik .verlang respekt van u," vervolgde
de gendarme. Ik zeg n dat gij niet Er-k, maaT
Ferdinand Wilisch heet! Heb ik hetsoms mis?
j a, kijk Big maar verbaasd aan! Ik heb uw
pas in mijn zak, en kan n precies zeggen, waar
gij heen "gaat: een paar jaren naar de vesting
daar ginds op water en brood!''
I>e jonge man had den gendarme inderdaad
vol verbazing aangehoord.
Uw bier-schijnt krachtig te zijn,'*, sprak hij
daarop tot den waard.
Mijnheer,, geen beleedigingea!0'
riep-de.gendarme. "Wij hebben wel asdere vogels gevan
gen en tam gemaakt! Waar wMet gij heen
gaan?" .
,,^aar do stad naar H. ?"
.?En wat had gij daar. te doen?" De vreem
deling zweeg een oogenblifc. - .
Mij amuseeren, kameraad. Ik maak een
pleaie'rreisje, en ik moet zeggen het begin be- 1
looft veel! Als 't nn maar zoo lustig voortgaat !"' '
Gij zijt mijn arrestant!" bulderde de gen
darme.
Met genoegen," antwoordde de jonge man
lachend.
Dat genoegen zal 200 lang niet duren,"
bromde de beambte. Ik ken die brutale heer
tje?, die aich overal dcor heen willen slaan
met hurs groeten, mond, maar zoodra zij wat
ijzer aan handen en voeten krijgen, worden
zij tam, en laten liefc hoofd hangen. Ik aal u.
wel klein krijsen!"
Met zichtbaar welgevallen draaide hij aan
zijn snorbaard. De" waard wilde hem ter zijde
nemen en fluisterde hem een paar woorden in
't oor.
Praatjes! praatjes f' riep de gendarme
afweerend. Gij denkt dat ge iedereen aan zijn
neus kunt zieri, wie en wat hij is; maar dit
maal heeft u.w wijsheid u. in densteek gelaten,
Bender! Eerst moet gij leeren onderscheid te
zien tusschen eerlijke en oneerlijke menschen,
Dat kunt gij niet al zet gij ook twee feillen
op
Onthoud dat goed! En gij volgt mij
.o ogenblikkelijk naar de stad," sprak hij op
bevelendeni toon tot den jongen man.
De vreemdeling was dood kalm blijven zitten.
Ik mag uw geleide niet afwijzen, omdat
gij een dienaar der politie 'zijt," gaf hij ten
antwoord. Ik verheug er my zelfs over van
wege de gezelligheid ? maar eerst moet ik
mijn flesch- leeg drinken; ik heb den- wijn eer
lijk betaald, en hij is werkelijk lekker, kame
raad, koel en goed versneden S"
j, Zwijg Keg ik!" lisp de gendarme, woedend
met zijn voet op den grond stampend. Gij
zyt mijn arrestant, on als gij niet
.oogenbiikkelijk gewillig meegaat, zal ik geweld gebrui
ken l"
De vreemdeling lachte.
Bedaar, kameraad, bedaar," sprak hij. Ik
ga gewillig mee, en zal 't u niet lastig maken.
Ik houd niet van geweld, hoewel ik het in
geval van nood nog wel tegen u zou durven
opnemen; mijn beenen zijn ook langer en vlug
ger dan ,de uwen F'
HProb,eer het maar!" riep de gendarme, op
zijn hertsvanger en korte "buks kloppend, die
hij op de-B schouder droeg.
De jjonge man droak zijn glas leeg en stond op.
Laat dat geweer maar mot rust," sprak
hij; wij zullen heel gezellig samen naar de
stad wandelen! Goede vriend" sprak liij,
zich tot dets waard keerend, uw wijn is over
heerlijk; bewaar er een paar flesschen van, dan
kom ik ze over eenige dagen by u opdrinken!"
Dat zal lang duren!" murmelde de gendarme
tuaschen 2.1311 tanden.
"Waarachtig, Walter, ge vergist u," sprak
de waard zacht tot den gendarme. Die heer
ziet er niet naar nit, alsof Mj -"
Kom, zwijg met uw oudewijvenpraatjes!"
gaf deze ten antwoord. Ik weet best wat ik
doe, en ik weet ook hoe een man er uit ziet,
die met dertig' duizend gulden?" Hij eindigde
zijn volzin niet, maar voegde er vergenoegd
glimlachend hij:
"Nu, die vangst heeft mij weinig moeite
gcko&tl" '?
De vreemdeling groette do omstanders, en
stapte welgemoed voort naasb zijn geleider, op
weg naar de stad.
Een oogenblik staarden de achterblijvend&n
het tweetal zwijgend r;a.
Ik geloof zeker dat Walter uu toch. den
verkeerde beet heeft," sprak de waard hoofd
schuddend tut den jager. Mij dunkt dat
iemand, die wat op zijn geweten beef r, niet
met zooveel smaak zijn glas wijn drinken en
hartelijk lachen kan."
Hij schijnt toch zeker te zijn van zijn naak,"
zei de jage'r; de vreemde mijnheer was nau
welijks aan zijn tafeltje gaan zïten, of hij be
gon op hem te letten en verloor geen enkel
woord van ziju gesprek met u. Daarop haalde
hij een porti'et en een signalement uit den
zak, en vergeleek hem daar nauwkeurig mede."
Twee menscUeii kunne ? even goed op el
kaar gelijken als twee eieren," beweerde de
herbergier. En ik zeg dat die heer er niet
uitziet als een misdadiger, 't Zou mij plezier
doen als "Walter zich vergist had, en uitlaclien
zal ik hem! Hjj verbeeldt zich dat het hem
vrijstaat om brutaal te zij u tegen iedereen, die
meent even knap te zijn. als h^j. En ik vind dat
daartoe ' niet zoo heel veel bijzonders noo
dig is!"
Laat hij dat maar :< iet. hooren," zei de
jager.
Waarom niet? Wij zullen eens zieiiwie deze
keer geÜjk heeft gehad. Heeft hij u niet ge
zegd voor wien hij den vreemdeling hield?
Hij sprak van dertig duizend gulden. De man
zag er, waarachtig niet naar uit alsof hij zoo
veel geld op zak had. En mij dunkt dat iemand,
die niet zulk een sommetje op den loop_wil
gaan, wel zorgen zal dat hij een pas bij zich
heeft. -
De jager trok de schouders op.
Hij heeft mij isk-ts verleid; maar alsMj den
rechten gepakt hieft, zal het niet lang et n
geheim blijven. Mij dunkt echter dat een ver
gissing haast onmogelijk is, a^s men een por
tret en een signalement in aijn gak heeft."
Kom, kom!" -De poliüe -vergist aic'.i zoo
dikwijls !!' lachte de herbergier. ledere politie
agent denkt dat onze Lieve Heer hem een
extra portie wijsheid toegediend heeft, en daar
zij voor hun rok respekt kunnen, eisenen,
blijf ik hen maar liever uit den weg. Maar wij'
«uilen het afwachten ; wie weet of ik per -.slot
van rekening; geen" gelijk-heb, en als liet zoo
is, dan trakteer ik'op eea lekkere fle^cli 'hoor!"
De. avond was 'reeds gevallen, toen de gen
darme met zijn gevangene de stad bereikte.
De jonge man was hem zonder den. minsten.
tegenstand gevolgd en had, tot grootéerger
nis van den beambte, onderweg onophoude
lijke gekheid gemaakt. De gendarme bracht
hem eerst naar de gevangenis in verzekerde
'bewaring, en begaf zieh toen in de. prettigste
stemming ter wereld naar het bureau van den
commissaris van politie.
Zacht trad hij binnen en bleef in militaire
houding stokstijf bij de deur staan, tot zijn
chef het hoofd omwendde.
Mijïjb-eöY de commissaris ik lieb hem!'1
sprak hij op afgepast en, onderdanigen
dieBSttoon.
Wien, Walter, wien hebt gij ?' riep de "com
missaris.
Den knaap, wiens portret en signalement
gij mij van morgen gegeven hebt."
Waarachtig ?" riep de commissaris verheugd,
en sprong van zijn stoel op. ,,ïlebt ge hém
werkelijk gesnapt? En waar is hij?"
Tic"heb hem reeds afgeleverd op N". 6."
En. zijfc gij zeker vaii uw 28ak Walter?'
Zeker, mijnheer! zoo zeker als twee "maal
twee vier is."
- -- (Wordt ven.olgf.)