DE A M STERDAM ME K, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. kunnen uitoefenen. Zwaarmoedigheid en pes simisme mag men iemand niet toerekenen, wij althans zullen het niet doen. Wij blijven liever kalm, wat meer zegt, de boosheid van onze bejaarde zuster doet ons des ie" dieper gevoe len dat tevredenheid een kostelijk goed is. J O Het doodgeboren kindje gevoelt zich recht gelukkig, zelfs al denkt het aan De kat, die pakte de at" Die at van het graan Dat iag iii hst Huis van Adnaaii." Ondertusschen verzoeken wij met de Amster damsche Courant het publiek hun brieven. die voor haar en ons bestemd zijn, goed te adresseeren, opdat niet het een of ander in.de vrouwelijke Amsterdamsche een plaats vinde, wat alleen in den mannelijki-m Amsterdammer te huis behoort. We zijn minder uaijverig op nitnoodigingen voor een spnpeetje, dan opeen wél geschreven artikel. Wij zijn verlangend te weten of onder de bewijzen van andere ver gissingen, die do Aimterdamsche- beweert nog te bezitten, er ook voorkomen omtrent stukleen, die tot "den bloei van ons blad hebben bijgedragen. Toorts wenschen wij haar'beter schap en zelf beheersching onder de beproe vingen. De Rotterdamsche toorteelisfen en een stuk van Roeier Fa assen, wie twijfelt er aan. of het schouwburg-locaal van den lieer H. van Lier Donderdagavond goed bezet was V En dan geen gewoon stuk. Dit slak" zegt No. 3,10 van de Tooneelgïds werd, bij den piïjskamp van tooneelletterkvmde te Antwer pen in 1878, bekroond met den eersten prijs. We zouden ons na' deze mededeeling van alle kritiek op dit tooneelgewrocnt kunnen onthouden. Wat met een eersten prij.s bekroond werd moet wel een mooi" stuk zijn. Het, publiek scheen'daarvan overtuigd, al thans een zeker deel er van, want, de toejui chingen begonnen reeds zeer vroeg en weiden telkens herhaald; toen het scherm, na de laat ste acte, nog eens werd opgehaald viel er bov-ndien eeüruiker aan de voeten van An ne-Mie, wier spel dus op hoogen prij.s werd Aune-Mie 'is een Schots uit het zeeuwsche volksleven in vier bedrijven. Zoo beeft FaasBen het genoemd. Dirksen, grondeigenaar te Wesikapelle, op het eiland Walcheren, is rijk en gierig, doch 't laatste alleen om zijn dochter des te beter in de gelegenheid te stellen haar wenscfcen te voldoen, gelukkig te worden. Anae-Mie zal, 200 hoopt hij, een dame worden door te huwen met den iioon van den burgemeester. Het meisje is affceerig- van dat huwelijk om ge gronde reden, zij is verliefd op Bijnhof, den ingenieur, die haar verleid heeft. Met drog redenen scheept zij haar vader af, tot hij haai en Rijnhof overvalt, op het oogenUlik dat. de ingenieur Anne-Mie kust. Een hevige scène..,. Aime-Mic. ziet zich genoodzaakt t« bekennen, dat /ij verloren" zal zijn als de ingenieur haar niet huwen mag, e a' Dirksen, haar vader, in drift ontstoken, gaat heen om Rijnhof, die bij" hem inwoont, dood ie steken."?On-rniddelijk wordt de'misdadiger gevat en het scherm valt. Het tweede bedrijf speelt 18 jaar later te 'sHeer-Arendskerke, op Zuid-Beveland. Een aantal boerenknapen vinden wij hip cen. herberg, en eenige meisjes op een bank aan een boom gezeten. Een ringrijderij zal ge houden worden. ,l)e herbergier Kwak, echtgenoot van Keeltje, die dienstbode . bij Dirksen was, toen hij den heer Rijöhof - dienietstierf aan zijn wonden ges-token had, tracteert de .jongelui; er wordt viool gespeeld, op zijn zeeüwsch gezongen en dtms^. Tegenover de herberg woont Dirksen, onder" den naam van Brouwer; nadat hij drie jaren in de gevangenis gezeten had, heeft hij West-kapelle verlaten en zich te 's Heer-Arewdskerke met ter woon gevestigd. Terwijl de jonge lieden voor de herberg verzameld zijn, ver schijnt de oude Brouwer die, half krankzinnig, oyerluid over tralies, hooge muren, enz. spreekt, in n woord, wakend over degevamgeiiis droomt. Zijn kleindochter Lïsëgeleidt hem naar huis; en mocht men al gissen naar zijn onbekend verleden, niemand die zijn .geheim op het spoor 'is, tenzij'Jan Schuif, bijgenaamd de Kikker. De laatste staat wegens zijn nijdigen aard slecht aangeschreven bij zijn medemakkers, en is met zijn uitgestreken kwaadaardige tronie een tegenhanger vanKoenraad Deel, een ech'en' ronden Zeeuw, die op Lise, Anne-Mie's dochter verliefd is. Anne-Mie. die om haar Yaders naam en haar dochters gelnk te.redden, aan niemand, ook aan Lise niet gezegd heeft, dat zij haar moeder is, of welke de geschiedenis vanLise'sgrootvader was, gaat voor hare tante door. Lise's vader en moeder, heette het, Tsaren overleden. Als nu Koenraad Deel haar komt vragen om de hand harer niclit Lise, is zij zeer met dat aan staand huwelijk ingenomen en stemt toe. Doch' het duurde zeer kort. YTant Koenraad zeide, dat .zija ouders niets tegen zijn plannen had den, als hij een meisje nam dat zelf. even als haar familie een onbesproken naam droeg. Eensklaps begrijpt Anne-Mie weer dat zij Lis-e niet kaïituthnwen. Lise's toekomstig-geluk had htaar en dat is zeer vreemd voer een oogenblik de onmogelijkheid van een huwelijk doen vergeten. -- Nu" weigert zij Koenraad's hand voor haar nicht. Koenraad. de overwinnaar bij de ringrijderij, mag Lise het lint niet omhangen, dat haar als zijn meisje versieren zal... en op het feest dat de wedstrijden, dien avond vieren, verbazen zidi allen over -gijn stikwijgendheid er. later over zijn onmatig drinken. | Jan Schuif, de verraderlijke, die als de on gelukkigste der mededingers, niet een pollepel was vereerd, begreep zeer goed wat hem schortte en had zijn voordeel gedaan met de woordenrijkheid, die Koenraad Deels dronken-. schap ten gevolge had gehad. " j Deze. Jan Schuif, bijgenaamd de Kikker, die ' zelf een onechte zoon was, en een treurig, leven had moeten leiden, geraakte tot over maat van ramp, op toevallige wijs tevens be- [ kend met degehecle geschiedenis van Anne-mie \ en haar vader Dirksen. Een gewezen inwoner van Westkapelle, die werk komt zoeken te 's Heer-Arendskerke, waar inmiddels de heer . Rijnhof, Aime-mie's minnaar, na uit In die teruggekeerd ie zijn, toen als iügenieur werk-! zaam was voor het aanleggen van een spoorweglijn, verhaalt hem wat hij weet in de herberg van Kwak. In deze gf-lachkamer hebben nu twee merk- \ waardige scènes plaats. Jan Schuif vraagt aan Anne-mie haar toestemming om met Liae te trouwen, ,en dreigt natuurlijk met zijn geheim doch mist zijn doel. En ..BJjnhof, de ingenieur," na eerst, met Jan Schuif, die in ieder geval met iemand vechten wil, geworsteld ie hebben, ontmoet Anne-mie daar. Zij was daar ge komen om met Kwak's vrouw, haar vroegere dienstmaagd Neeltje, te spreken over de moeielijke positie waarin Koenraad Deels aanzoek haar had gebracht. In 't laatste bedrijf vinden wij Koenraad, eerst aan 't venster later in de kamer vrijende " met Lise. Ann-e-ilie, die hen verrast, zegïnog eens?; dat 's jonkmans wensch onmogelijk ver vuld kan worden, en zij besluit hem ia een brief de historie te verhalen, welke eene echtverbintenis in den weg staat. Vervolgens ver telt -zij Lise, die het reeds vermoed had, dat zij haar dochter was. Rijnhof zocht den ouden heer Dirksen-Bronwer op, dien hij alleen dn ds kanier vindt en wieu hij vergiffenis schenkt. Koenraad Deel verschijnt om Lise zijn eeuwige ' liefde te betuigen en haar tevens te zeggen dat hij niet trouwen kan, omdat zijn vader en moeder zouden sterven, als hij 't deed met een meisje wier naam bevlekt was, doch gelukkig is de heer Bijnhof daar, die, thans weduwnaar. Anne-Mie trouwen wil?en de zaak eindigt gelijk men verwachten mocht. De heer Faassen, men bemerkt dat zeer g&makkelijk, is bekend met het toonecl. Hij weet wat effect maakt, op welk. een wijs 'uren etn acte moet doen eindigen, w»ar licht en scha duw dient .aangebracht te worden om de op_merkzaamiieid te trekken. Hij is als auteur bij uitstek handig. Ware dat niet het geval we gelooven dat de Zeeuwsche schets" zoo niet geheel ver ongelukt, althans niet toegejuicht zou zgn. Immers zij vertoont een kolossale hoofdfout. Ze is niet.alleen niet zeeuwsch, wat de han deling betreft, maar ook ontbreekt haar een bepaald karakter, wanneer men let op de woorden die gesproken worden, op het gevoel dat-de lieden beweegt. De Zeeuwen ten platte larjde zijn voor zoover we v/eten. allerminst sentimenteel. De nichtjes kussen de tantes noch de dochters de vaders met kostschoolmeisjesachtige lievigheid. Een boerenmeisje zegt tegen haar vader niet: gij vergist u", nog minder is een moeder jegens haar kind zoo hoffelijk; hè!', redengevende woordje daar" is hun onbekend, gelijk de geheele tooneeltaal, die Anne-Mie en de overigen met zulk een ge mak spreken. Vandaar dat, de Zeeuwsche kleêren, aan een vergissing, doen denken. Men zou kunnen meenen, dat deze boeiinneijes hand schoenen droegen. Het geringste spoor van naivieteit is afwezig. De geur van Ze>;lanr!s landerijen komt u geen oogenblik tegen. Neemt men de. ringrijderij, waarvan men hoort spreken, en het dansje, dat n.en aanschouwt uit dit stuk, dan zou het overige zonder overdrijving een parodie, op al wat volksleven is, kunnen heeten. Mej. Beersmans en dit is des heeren Faassen's- schuld niet bezit voor zeeuwsch boérametje een onmogelijke stem. Haar kloeke gestalte is- het eenige wat misschien niet in strijd met haar rol verkeert. Natuurlijk open baarde zich in haar &pel haar talent, doch vooral in het eerste bedrijf, als jong meisje, miste zij in haar spreken zoozeer de lande lijke eenvoud, was zij zóó-theatraal... datniemand aan natuurlijkheid kon denken. Wie mevr. Kleine als vrouw Moes en mej. Beers mans als Anne-Mie ' gezien heeft, zal gemak kelijk het groote verschil tns.^clien beide kuns tenaressen- ontdekken. Later werd haar spel beter, ze mocht dan ook 18 jaar ouder zijn; in de scène met' Jan Schuif,als die haar wil noodzaken in het huwelijk met "Lise genoegen te nemen, vertoont zij zich het meest in haar kracht, maar over 't algemeen kon zij niet geven wat de auteur van haar vorderde. Nu was dat ook zeer raoeielijk. Een moeder ,die als boerin filosofeeren moest als had zij een gesoigneerde educatie" genoten, die om den naam.van haar vader en kind te redden, een volwassen dochter niet vertellen mag, dat zij niet haar tante_maar haar moeder is, die, ofschoon eeuwig met dat geheim bezwaard, 't op een gegeven oogenblik moet vergeten om Lise aan Koenraad uit te huwen, en dat, -terwijl de vader wakend over de gevangenis droomde f1.) en rie.zoogenaainde nicht, overigens een gezonde deern, aanleg tot profetische visioenen had.. Dit stuk, als ik het zoo noemen mag, was al te mooi. Faassen speelde den o-uden man voortreffelijk, hij begieep natuurlijk zijn eigen schepping, maar wat hij niet begre pen heeft, is, dat deze Dirksen-Brouwer veel meer aan het tooneelleven, d. i. het onnatuur lijkste leven, dat men zich denken -kan, dan aan het volksleven herinnerde. Het stuk, waarin al de gewone middelen van verrassing, die men in de bekende fransehe stukken vindt, werden gebezigd, heeft enkele tooneeltjes, dié., als zij niet voor Zeeuwsch moesten doorgaan?onberispelijk zouden zijn. Jan Schuif daargelaten dat hij een schurk is die telkens eer. aandoenlijke psychologische commentaar op zijn. eigen gedrag levert is atwiriijk. Haspels, als.de Nikker, speelt best. De ontmoeting van Koenraad, van Zuijlen, met Lise, "behoort mede tot het beste wat het stuk bevat. Neeltje 'Kwak een heks der heksen, die haar man, 'haar 17den vrijer, ringe loort maar geer verrassend later - toont te weten wat het is iemand, zielslief te hebhen "werd door mevr. Faassen ran Velzea zeer goed weergegeven. Over 't algemeen had men zicb. over de acteurs, de heer Chrispijn uitge zonderd, weinig te beklagen. Biedt het stuk geen verheven genot aan, mag het als letterkundig gewrocht niet op hooge' waarde hogen ; hét houdt bezig, het ver- ? veelt niet... in zooverre is het een goed stuk. Wie echter begeerig is ons volksleven op de planken te zi«?n, wie vraagt naar fri^.chheid van gedachten, eenvoud in samenstelling ent na tuurlijkheid van intrige, zal zich teleurgesteld zien. Veeleer wordt er gespeculeerd op de zenu wen. Als Faassen ons weer wat schenkt hopen wij dat hij geven zal, wat hij zelf. ervaren heeft: dat hij wezen tlïjk grijpt uit bet volle rijke meisschenleven, maar niet zich tevre den stelt met salonheïden te teekenen in een hoerenpakje. Het wooi'd schets" is aeen vol doende verantwoording voor zulk een gebrek aan logische samenhang en uitwerking. Keizer Wilhem, die de honderdste opvoering van Doctor Klaus", in het .Wallner-theater te Berlijn bijwoonde, heeft den schrijver van het blijspel, A. l'Arronge, een kostbaren ring ten geschenke gegeven. Een nieuwe opera Fauslina Hasse oder das Concert auf dem König^tein" van Louis Schu- \ bert, .werd den 2 Maart te Altenburg opge voerd en met grooten bijval ontvangen. .. Bet concert door de iedertafel Euierps al'hier, ten voordeele van het Kinderziekenhuis. te geven, zal niet, gelijk op de lijsten vermeld werd, --den 27sten maar den 29sten Maart plaats vinden. E-eden van die wijziging i?, dat de heer Fischer uit Rotterdam verhinderd zal zijn zich Ie doen ho.oren, en £htierpè'de mede werking van den Heer F. Lissmann,-Eit Frank fort a/dMain, alleen op bovengenoemden datum kan verkrijgen. Het zal niet noocüg zijn, dit, concert bij het publiek ann te bevelen. Zoo wel het goede doel dat Eutefpe vo.or heeft, als de uitstekende naam van hè?.- gezelschap en van zijn medewerker, den heer Lissmann, strekken tot waarborg voor een talrijke opkomst. Het, observatorium te Parijs heefteen prach tig portret van den sterrekundige Leverrier,. door Giiicometti geschilderd, ten . gescheoke ontvangen van den beer Bischoffeheira, den rijken Hollandschen bankier," die reeds.vele diensten aan de wetenschap der astronomie bewezen lieeft. Victor Hugo heeft zich aan liet .hoofd ge steld eener commissie tot he^"oprichten van een standbeeld voor Béraiigèr, - Vimmortel' chansonnièr." ? - - ' De._ volgende week zal te Keulen de. aan zienlijke schilderijen-verzameling van den heer Neven verkocht, worden,'voornamelijk bestaande uit oude vlaarnscbe en latere vlaamsche en hollandsche meesters. Drie stukken van Jan Steen,. van uitstekende hoedanigheid en on twijfelbare echtheid, worden genoemd; Frans Hals, van Mieris, Netscher, en andere groote namea moeten vertegenwoordigd zijn De National Gallery te Londen werd in h*t jaar 1887 bezocht door 902,162 personen; dat is op de publieke dagen (188 in getal) omstreeks door 4,798 personen dagelijks. Gfrëuze's Meisje met een appel werd 17 maal geeopieerd, een Meisjesjportr.et van denzelfden schilder 15maal, eene Madonna van Sassoferrato 12 maal, Josua Reyuold's Ettgelenkopjes 22 maal. Onder de nieuw aangekochte stukken be hoorde o. a, een Paul "Veronese De J£ru>svinêing voor 3,465 poiid (37,580 gulden) en een GrethscmaMe, Umhriselie school voor 2000 pond (24,000 gul-den.) 't Schavot zij afgeschaft. Gelijkheid voor den doc»d, . De vrijheid voor het blauw dat ons de hemel bood, De broederschap- voor -Hem, die is ons aller vader ! . Hebt lief, jiw vijanÖook, de sterke koom' hom nader Die 2 wak zich voelt. Geneest wie u in 't harte wondt, Vrede en vergiffenis! Geen vloek ontsier* uw inond! Hij,, die rechtvaardig is, kan oo'k geen schepsel haten. De zonne vraar geen zon, als zij bij 't uederlateii' Des liclits, den wolf onthield haar koesterende^ straal. Het groot onUvaiipningsfcest. biedt n de Hemelzaal: Het evenwicht, de wet, de zon, de star en 't blauwe, Ik riep u toe: Vergeeft, laat plaats artn 't naberouwe! Denkt, priesters, nal'Terug, o beul! Gij Kai-ns, leeft! Hij neem het morgen niet, die 't gister niet meer heeft. Geeft 'i over aan den tijd om grnwlen nii: te wisschcn. Verheft uw ziel naar 't hoogst, blijft needrig'iu 't beslissenGij rijke, zijt slechts rij k "waar gij den arme laaft. Gij arme, voedt geen Imt, hoezeer gij slooft en slaaft! E!k lieflijk denkbeeld is verlossing uit ellende. Behoudt, wat n ook treft'*, de hoop Jat eens-'t zich wende. Wat vol is van den nacht, is van den hemel" vol-. De huat slechts is de orka-n die't bloed in de adl'en stol'. O liefde, liefde alom, w.eest broeders hier heneden l En mi, 'k heb 't.-hoofd geboöu aan wie' hetrecht 'vertreden, Ik heb de doop vond weer gezuiverd in de kerli, Ik heb verldeend het kvvüad van 't ijdel mensehen werk", Ik, droomend grijsaard, heb geen plichten meer als dezen : 'k Wil arm zijn bij het volk, bij vorsten priester wezen, Als inedgezeïder sintirt in kerker, hospitaal, Zoo durf ik na=j.dren Hem, die in zijn hem el taal Het godlijke in den mensch heeft hoogergïoed gegeven. "Ik kii-a Jeruzalem, kan niet in Homo leven Die plaats van aardschen roem, o neen, Jeruzalem Is mij 't geheiligd oor J, slechts daar vervnng ik Henv Die op dien sembreu berg der menschheïd was ten zegen. 'fc Licht heeft Calvaarjc niet het Kapitool verkregen. Gods englenschaar omhoog .keurt mee mijn keuze soed. Wie Cesar zegt vaarwel- voor Jfzus, 't goede doet. Ik stijge. De adelaar gelijk de witte duive, Zij voeren mij omhoog, waar 't' eugleutal me omwuivei Ik bsn uw dienaar, .raeiisch, ook waar het graf u beidt, Ik voel h^e daar vooral mijn Jezus if.ïj verblijdt l Ik haat der vorsten pracht, bemin de schaainle bende. Het leven hoort mij toe. De vorst, waai' hij zich wende, Hij ziet geraamten sle<hts, zijne oppermacht is blind; De munsch^rz^ïiaar het kwaad, hoopt dat hij 't goede vindt, Hij loopt, hij strompelt, valt... ik wil den inensch geleiden, IK'ii weg voor hem gelegd, verlschtvn en bereiden l Welaan dan, voortgegaan! Ontvlieden wij d«« nat-h-t, lleecls malen wij den straal van 't zonlicht dat ons wacht. Bezitten wij" elkaar !' Wij zocliteu lang, mijn vriaden! Ik ijld; in 't dnister road, ach, zonder n Ie vinden, Tot eindelijk ik sprak: 'k ben licht, besta voor n! Toen ik kwam, kwuamt ook gij, God .dank ik -heb-u nu. Gij levenden, werkt voort, vertragend nu noch nimmer, Uw aanbeeld sehiitrenogiïi't ^eratóc^. licht voor immer, Weest rein, vreest goed,, weest waar, wees t z:icht, eeo kind gelijk! Wij zien uw arbeid aan, wij, priesters, o, hoe rijk, Hoe veel vermogend zijt ge. 'O, mogen oaze bedeu U tot een ztgen, tot een licht zijn voor uw tredea. Gij" volken hebt dan lief, de liefde schenke u glans! 't Zou onrecht zijn zoo- gij, bij 't^iea van 's hemels tran£j Bij 'zooveel licht, uw haat zijn duisternis liet spreidea. Zal bij 't doorzichtig- bl-iuw, uw ziel aan 't zwart zich . wijden? Zie, de Eeuwge schonk het rein, het ware, 't hemelsch goed Opdat 't weerspiegelen zon is 'a rnenschen rein g^inoed. Hij wil dat ha^me-uie- verbinde '1 hemelsc-h leven Aan wat tot heden toe- op aard nog is verbleven,. EU dat in 't gvoot geheel, bij 't' eiadloos starrental, Uw harten «\'t:nzcer doorschijnen 't gsnsch heelal ! Bemint elkaar, 't zij vr-ede ! . DE MËNSCHEN O,, wees gezegoad. Vader ! GOD ZOOG, wees gezagend! ........ . ..... ..... komen aan het doel, dat men langs den weg van selfgovernment wenscht te bereiken. Verder zouden wij, schrijft hij, even ah bij den Raad-van State het geval is de Raden wn Indie in buitf ngewoneu dienst door den Koning be noemd wenschen te zien, en wel uit eent: door den Gouverneur-Generaal, in overleg met den Raad van Indië, op te maken lijst van aanbe veling van een dubbel tal. personen! die be wijzen hebben gegeven van bekwaamheid in .zaken van wetgeving of bestuur, en zich door hunne kennis van Indische toestanden en beangen bijzonder in den" Indischen Archipel hebben onderscheiden. Die raden van Indiëin buitenge won en dienst zouden dan door den Gouverneur-Generaal wanneer hij dit in 's lands belang nuttig oor deelt, opgeroepen kunnen woiden, om aan be paalde werkzaamheden van den Raad deel te nemen, en m dat geval eene gelijke bevondneid en recht van stemmen hebben als de gewone leden van den Raad. Vervolgens eischt de schrijver, dat de Raad van indiëbreke met het stelsel van ^heirnnoudmg, aanvulling van Art. '28 enzafflnj het vervullen van een zending-, behalve in tijden die oorlog doen duchten, liever op^edidi>en aan speciaal daartoe bejaoemde-RegeermgMumm.ssarissen, £an aan de leden van den Raad van Indië. - Door-op deze wijze m de benoeften van Indiëte- , oorzien, zal de zacht naar selfgovernment wijkon. Met een woord over de ontevredenheid ui dea boezem der enropesche maatschappij' up Java, dm z.i. een gevolg moeten van het mvoeien van niet behoorlijk voorbereide hervorm meen, van het stelsel' om Indiëuit NëdeiJ^wd te regeeren, liet vaststellen der iridische begioo- " tmg-bflde wet, de afschaffing der diffei entie^le rechten enz. - eindig-t, deze brochure. Afgescheiden van de overwegingen bebef-ende selfgovernment" waarmee dit opstel begint ea de aanwijzing der oorzaken lan ontevredenheid in Indië, waarmee het eu>dM zal waarschijnlijk menigeen de hoofdzaak vanV! Assens betoog goedkeuren.' 'Een henoimmg va-n den Raad van Indië, benevens pubhcrttit der vergaderingen zou gunstig kunnen wer ken ~ al durft zeker, ieder zich niet zulke goude bergen van die verbetering bekn en, als de- Heer v. Assen doet. Het is de ,iaag of dit het eemg. bereikbare - is en de hbeia zich daarmee tevreden behooren te stellen. DE PAUS God l Wat droom woelt door mijn ader l H. TB, BOELEN." Le Pape va h Victor'H u^o. In.mijn vorig artikel is eene fout geslopen. Men vindt namelijk de volgende regelen: Weg met aw slavernij, dat g«en uw reekten- schenee! De zon bestiale uw kruin, oatylïedt uw droef geheime!" Men zal begrepsn hebben, dat die laatste regel niet goed koa zijn," zouder echter te vatten hoe ze eigenlijk luiden moet. Men leze: De zon lïesti'ale uw kruis. Ontvliedt uw rfroef Gehenae! m^et' eigenlijk zi$a: Gehenna. -Ik geloof dat, d-es noods, heel v;at door mij zou kïirmen- worden aangevoei-d om deze. dichter lijke vrijheid te verdedigen. ' Klaarblijkelijk heeft echter de corrector dat woord niet begrepeo, en misschien verkeerden enkele lezers in hetzelfde geval., Daarom geef ik hier een uittreksel utt: Meyer's Gonvei'Sütions-Lsxiccm. Holle. Die Griechen nannten ilin Tartams, die Judeii seit den Zeiteu des Bahyiomschen Exils Gr-ëh&wcii d. h.-Ge-hinnom, Th'al Kinnom" bei Jerugalem, wohin das Aas- und die L'eichen voii Yerbrechern gewoifen wurden. Ik laat hier, ten einde althans in de Amsterdammer "afscheid van den Paus te ne_ineiij nog volgen den slotzaaig, die niet alleen voor zich zei ven, maar tevess voor het geheele poëem getuigen moge. BIJ ZIJNE IN-TREDE IN. JERUZALEM. ? O volken, 'kriep n toe: houdt op met oorlogvoerend (Scea strijd, " geen feiirgeikrïjg . moog de aarde meer bt j oei i. n. Onder den titel Geen zelfregeering inlndië" heeft ds heer A, van Assen, gewezen redacteur van het Batttviaasch Handelsblad zijn" beden kingen uiteengezet tegen een middel geen panacea", dat de keer C. E. van Kesteren in zijn geschrift: Hoe het in tndie gaat" heeft1 aangegeven om tot een beteren toestand in onze kolonie te geraken. De Hesr van Assen,, schaon van eerbied-voor den heer van Kesteren vervuld, wanneer hij let op diens groote mate van kennis" en op diens heerschappij over de taal, den stijl en vorm zijner geschriften," meent, dat zijn collega-jour nalist zich illusiën vormt. i Het recht van Indiëom volksvertegenwoor digers te kiezen, die zitting hebben 'in en deel tiitmaken van- - het Kederlandsch Parlement, -door den heer van Kesteren aangeprezen, komt den Heer van Assen noodlottig voor. Het kiesrecht toegekend aan, en schier uiteluite d berustende in de hand van onbevoegden, amb tenaren en onverschilliger], is z. i. een -reent dat, nimmer tot weldadige-en praktische" ge volgen leiden kan. Wie gaat, naar Indie V vraagt de schrijver n hij antwoordt: de honger, Van af de Gouverneur-generaal tot'denlaagsten ambtenaar of privaat persoon toe, zo.ekt ieder in IndiëVat hier te lande niet werd ge vonden." De voorwaarden voor het kiesrecht; stabiliteit van bevolking, publiek n privaat "belang" zijn in Indiëafwezig. Daarom acht hij 't be!er, dafc het vijftal ver tegenwoordigers, 't welk de heer van Eesteren voorstelt, door de mcderlandsobe kiezers te laten afvaardigen uit indische specmliteitenj die voor goed naar het vaderland teruggekeerd zijn. Indische afgevaardigden zonden toch door Indische kiezers ook slechts uit de zoodanigen verkozen kunnen worden, die of reeds hier wonen, of reeds er ..aan denken hier te komen wonen, anderen zoudea zich niet laten vinden. Kiest men ambtenaars, .die-de positie.nog niet hebben bereikt, waarnaar zij trachten, men zou zeker geen onafhankelijke vertegenwoordigers verkrijgen. Zelfregeéring is in Indi wenschelijk noch mogelijk, doch, zoo schrijft de heer v. Assen, .een reorganisatie van den Kaad vaa Indië, zou reeds voor een goed deel geven wat men nood-ï£ had. Ka nad(-,r het onpractiscke van een toepas sing der beginselen van selfgovernment voor Indiëbetoogd, en. :t een en ander omtrent den -vroegere wijze van- samenstelling vaiïdea Raad van ndiëte hebban meegedeeld, verzekert do Heer v. A-ïsen, dat een Eaad bestaande UK- een vice-jiiresldent, en twaalf leden te heno' ,nriii l y 'j Konuigs keuze, te geroost zou De Aziatische Pftf. Naar het? Hoo*>duitsch Arnhem, H. W.' van Marie, 1859.. nder dezen titel veischeea een opstel vaa den heer Dr. Ra-fael Coën praküs. aits te Reenen, over de. gevreesde en veel bespiükea ziekte. Het ontstaan, de middelen tei -voor koming en bestrijding der peet-worden hioiin, naar de nieuwste geneeskundige ondeivmdmgen beschreven. Het zal voorzeker vele lezers vinden. In de Maartaflevering van de Revista Europea komt, van de hand van den heer IWenrath een -warm geschreven artikel vooi over Vondel en den jougsten gedenkdag, (her de voorstelling van de Leeuwehdalers zege hij: La repfesentacïon.del drama dio piuel.a ne .solo de la inmortalidad de su autor, a quièn el Rhin daba su parabien, sine del entu&uismo y del fcalento de los actores. No hay pero que poner-. todo marchaba entre los arti.fas como-por ?obre nivelados rieles. Sobre ^odo sabia hacerse aplaudir la senorita van Biene en su papel de Hageroos. Al final del dzania, todos los actores formaron un._grup'o al rededor- de la famoso actriz Kleine-Gartman, que se presentécomo musa para deposttar una corona sobre el busto del fénix y principe de los ^poetaa y leer una poesia en'su obfteqnio, debida a Mr. Binger, -que decia ex su compoSJCion: ^?Vondel ha de vivir en el corazon holandés. mientras se escriba una palal ra holandesa. .Nieuwe uitgaven. A. van Assen. Geen selfregeermg. 'm Amsterdam J.-H. de Bussy.-" ? Böatrice May. Buu. Miss 'Molly. Uit het Jingelsch door Mevr. Eoorders-Boeke. P. N, vau Kampen en'Zoon. Joseph Jacobson. Ernstig bedreigd. Eens handelsbeschouwing. Rotterdam, ? M. AVyt en Zonen. A. von Eotzebae. De rechte, weg is Je &e&fe, Biuspel m n bedrijf, naar'het-Hoogdml ch door Joh.. Kippe. - - , oh- &* la Mar. ?Deerfffenamffvan-jBiompton Hall. Oorspronkelijk drama, opgedragen aan mejufvrouw Catharina Beea-mans, Am^teidAm. G. Theod. Bom. . Netis in Jtet varkenshof*. Blijspel in drie be drijven. Amsterdam, G. Theod. Bom.H. Oberlander. Dramatische schetsen ten be hoeve, van rederijkers en a<mkonwndr, toneel spelers. Naar het Hoogduitsch. e afdeeïmg. Vrouwenrollen. Amsterdam, G. Theod. Bom, Sweys. Netrlands vloot en reederiïen. Alphabetiseh opgemaakt door N. J. de Vries, 2L}st« jaargang, Rotterdam, F. lf. Baaendijk. . X*e Elementen der Sociale wetcn&e/tap. De oplossing van het maatschappsliik vraagstuk door een doctor in de geneeskunde. Yrij iiaar het Engelsch I. 2e druk. G. H. Mees. Niet terug, Dr. M. A. N. R-overs-. Dr. A. Pier&on's af scheid van de theologie in £J¥--iLLfil7 door" J. R. DE KRÜIJEF. T. JS De macht 'van een ;?door harmomf-then .rijkdom lialf bedwelmend artistiek samen stel kan niet hoog genoeg gewaardeerd woiden daar, waar.het geldt indruk te in aken op liet volk." . ' Dus schreef ik in mijn vorig artikel; eu veiklaarde daardoor deBdikw^feoverweldigeü^en indrak van een godsdienstig feest m de Ka tholieke kerk.