DE AMSTERDAMMER, W E E S B L A D V- 'O R' -N E D E RL AND. .zeer verdienstelijk,, zooals van de danYes Kleine| en Stoetz, van de. heeren Morin en Bigot te vei wachten viel. Het. leverde een';eigenaardig genot op me.vrouw. Kleine gade, te slaan als het ouder wetsche, doch liefdevolle en te.erhaitige notaris-vrouwtje. Wij behoeven er nauwelijks'bij te voegen dat kleeding en grime een uitstekend, artistiek .geheel opleverden. Het ; Hmsmoedertje en de Vrouwenhater, reedb meermalen door de Tooneelscnool gege ven, monden hunnen, gewonen bijval. Is het eei&te niet "van ziekelijkheid vry". te pleiten de uitvoering was zeer bevredigend. Mej. Anna Sablairolles speelde met gevoelen ernst.?'tIs hare schuld, niet dat zij wat veel tranen moest stoeten. Zij verdient allen lof voor hetgeen zij ^an de min of meer .sentimenteele Thërèse wist te maken. Sehulze was goed, evenals de heer Ismg Jr., van het Ned, Toon., die de rol van Etienne met levendigheid weergaf, doch wie-n een grootere mate van losheid niet zou scha den. ??I)e vrouwenhater gaf uitstekende ge legenheid 'aan 'mej. Tonia Poolman, om van haren schoonen aanleg voor coquette- en soubiefcte-rollen te doen blijken. Zij ware instaat ederea vrouwenhater te bekeeren ook al schijnt -hij nog onverbiddelijker dan Ising. Mej. Hioa Bouret, met het recïet vanrfe Brand van T. olle^ s, vergoedde door een fraaie voorC a'In en bevallige g.bar^r, wat haar nu nog «ntbïeekt aan volheid van geluid. Ten slotte genoot mevrouw Kleine een weiveidie-ade hulde toen aij als .leeraresse der school teruggeroepen en haar een ruiker over handigd werd. De hartelijke houding der meisjes d'ed ^ien, dat zij begrepen hoeveel zij hunne talentvolle nieesteresse verschuldigd zijn. 10 April 1879. v. D. G. prachtige trio van Schamann ten gehoore ge bracht ! Bij den beer Holkamp hadden wij, om Schumann's woorden te gebruiken, meer Ener gie, Leid en schaft, Feuer!>gewenscht, een weinig i minder nauwgezetheid .en wat meer uitdruk king, bijzonder in Beelhoven'y Cïs-moll Sonate, kan. niet schaden, de uitvoering zou er zelfe door winnen; ook de .aanvang van het Allegretto" kwam ons te langzaam voor. Be heer Hollm&n mag zich, onder de eerste violoncellisten van den tegemvoordïgen tijd rekenen, hij houde ons echter ten goede dat hij ons wat zijn voordracht betreft, nog niet geheel bevredigd heeft; wij schreven het reeds in Januari bij de bespreking dsr Ullman-Con certen; op toon en zuivere .techniek valt niets aan te merken,- wij gelooveo niet dat er vio loncellisten zijn, die een zoo krachtige en schoonen toon hebben als de heer Ho-liman, daarbij is zijn techniek zoo zuiver als wij zel den hoordden, maar we wenschen iu den heer Hollman een echt kunstenaar te mo gen noemen en daartoe -behoort een ernstig en degelijk spel of beter gezegd een minder ijdele voordracht. Hollman bracht de dames harten geheel ia verrukking en werd meerma len door zijne toehoorderessen luide terugge roepen, waarna hij nog Arlequin" van Pop per ten beste gaf. Ditmaal bespeelde de heer Hollkamp een Kaps- vleugel, wij vonden de keuze Tan het instrument niet zeer.gelukkig; het is jammer dat in het muzikale Amsterdam niet eens een uitstekende vleugt'lpiano voor zulke concerten te vinden is. der ondermeesters "gebonden worden, waarop vele stukken, vooral uit ertgelsche collc-etiën, zullen verschijnen, die nog nooit ter publieke bezichtiging werden gevteld. Ook de hertog van Aumale zal zijn prachtige verzameling van t tekeningen yan Raphael afbtaan. De heer -Albregt, als Janus Tulp voor 't eerst weer op de planken, kon op het aangezicht der top-^houwers de blijdschap lezen, waarmee hot hem ierngzag. Men verlangde naar hem en Albiegfc zelf, gelooven wij, verlangde evenzeer naar zijn vrienden, die hem'zoo gaarne op het tooneel aanschouwen. Hij had zich zelf niet langu rust gegund dan noodig-was. Hij'speelde uu muntend, maar het was aan den acteur melkbaar, dat hij een ziekte had doorgestaan. Evenzeer aan zijn, ijver als kunstenaar, als aan zijn talent, bracht het publiek hulde. Niet al leen door daverende toejuichingen, maar ook dooi liet aanbieden van bloemruikers. Ztterdag 5 April werd door den heer Jwlïus Rot/tgen zijne 4e soiree voor kamermuziek ge geten met medewerking van mej. AafkeKuijpeis, en de heeren JKes, Eisendoprii, Roberten Grtó'se.. Het programma bevatte .liederen van Schumann, Brahms en Jenaen, .het trio. op 70 B.O. 2 . van Beethoven, een strijkkwartet van Veihulst en het pianokwintet van Brahms; de uitvoering yan het instrumentaal gedeelte, liet in menig opzicht veel te wenschen over en ge tuigde van weinig studie. Immers het is niet gpnoeg.een; strijkinstrument goed te kunnen be-pelen, voov kwartet- of ensemblespel wordt veel meer vereischt, ei' wordt "dikwijls veel "tel chtvaaidig over gedacht, en was dit ook dien. avond het geval; wil men een kwartet of kwin tet ten gehoore brengen zooals het behoort, dan is 't eene hoofdvereischte dat men veel en Onophoudelijk het werk te samen studeert, opdat ieder der medespelers op de hoogte van den geheelen inhoud is, dit was klaarblijkelijk dezen avond niet zoo, vooral in het. kwartet van Verhulst.;, wij willen .echter over de uüV ?soerng van het instrumentale gedeelte niet ?verder uitwijden, doch hopen dat volgende uitvoeringen door den heer Röntgen te geven ons een "bewijs van degelijker fetudie zullen op leveren. .--.-. Mej. Aafke Knijpers had als eerste nummer die Löwenbraut" van Schumann eo 'twee lie deren van Brahms en Jensen gekozen, terwijl zy na de pause de eerste vijf liedereu van Schuman's Frauen-Iiebe und Leben" voordroeg; de \oordracht van Schumann's liederen hebben on& geen van allen kunnen behagen, er ont brak leven .en gloed, de stem van mej. Kuijpeis is niet toereikend om het machtige lied van Schumann, die Löwenbraut" weer te ge ven zooals hèt zijn moet, het kwam ons ove rigens voor, dat mej. Kuijpers dien avond imnder goed gedisponeerd was; beter als in SJmmann's liederen voldeed zg ons.in die van Brahms en. Jenseu, . . iet publiek was iets talrijker-dan bij de vorige muaikale avonden door den heer Bontgen gegeven; wij hopen dat, niettegen staande de moeielijkheden, waarmede de heer R,.ntgen heeit te kampen gehad, hij het vol gend jaar de eens begonnen taak zal voort zetten en dan wenschen wij, dat zijn werk in allen deele beter moge bekroond worden. Nog vervuld van de heerlijke muziek des middags in Odéon genoten, begaven vrij ons Maandagavond naar het Orgelconcert, dat de lieer tf. R. de Vries in de Remonstrantsche kerk gaf. tuet medewerking van de heeren de Lange, *** (Barijton) en H. de Vries. Een urgelccncert kan. schoon en verheven, rustig en stichtend zijn, wanneer hetgeen men te hporeri geeft, ook werkelijk schoon -kan genoemd pworden, maar dan moet men.'ook een injstrument tot zijne beschikking hebben dat aan alle vereischten voldoet. Onze méening te zegi gen over hetgeen ons de heeren de Vries te hooren gaven, kunnen wij niet, ojndat wij gelooven dat de vele opmerkingen die wijle ma ken hebben meerendeels aan het orgel, als in strument te wijten zijn; wij hebben in tal van kleinere steden vél betere orgels gehoord en achten dit orgel geheel ongeschikt tot hetgejven van een concert. Wij moeten de heeren de i Vries in gemoede aanraden, bij een volgende ge?^egenheid zich van een ander orgel te bedienen, ; waaruit minder grappige en onnatuurlijke ge luiden voorkomen. ; ^Gelukkig ia metditconcerthet winterseizoen... j neen, niet gelukkig! Zóó mag het niet eindi''gen, einde goed, alles goed," wij zijn oog een Philharmonisch concert en [eene Matinee van de heeren Holkamp en Cramer te vachten; wij hopen dat deze beide uitvoeringen de kroon zullen zetten, op het vele dat wij dezen winter Uooi-dën. Het minder goede wenschen wij dan met den mantel der liefde te bedekken en het waarlijk goede eh nering te houden. Odéon. De derde matinee voor dames werd MaandavïT April door de heeren. Holkamp en Qrqtner, met medewerking van den Heer Joseph i Hottman, solo-violoncellist van Z. M. den ko! ntn? der Nederlanden, gegeven. Een vrij tal rijk publiek, bijna uitsluitend uit kunstmin nende amsterdamsche vrouwen en jongedoeh{ers~ bestaande . was in de, althans voor een middig-concert, onbehagelijke.Ödéon-zaal ver schenen.^]^ het muzikaal genot te smaken, dat dn vin de beste nederlandsche kunstenaars zouden aanbieden. Het" programma bestond uit Solmmaim's Fantasiestücfce voov piano en viool, Schumann's Trio op 63 voor piano, viool en J violoncel, .Beethóv.enVGis-moil Sonate voor , piano alleen en Aria van Bach, Mazurka van Chopm, Romance van Hollman,. Moment musi cal van -Schuttert, allen voor 'violoncel. \Vat ons dien middag het meest voldaan heeft, wij welen het nauwelijks te zeggen; Schumann's Faft+A!siestü.cke werden voortreffelijk voorge dragen, Sehuraaian's Trio werd uitmuntend ge spet ld,'er'was eenheid n gekuischte voordi acht bij de drie uitvoerders. Mei welk een waunte ea bezielende, uitdrukking werd dit "?* Een nieuw drama "van Björnsterne BjÖrnson, Leonardo, zal te gelijk te Christiania, Stock holm en Kopenhagen, en in duitsche vertaling te Munchen en Weenen worden opgevoerd. Zoowel de hooge^ dichterlijke waarde als de geschiktheid voor het tooneel worde» zeer geroemd. '£" Aeunchen von Tharau" lyrische opera in drie bedrijven, tekst van Ruderich Tel?, muziek van Ileinrich Hofmann, werd den 27 Maart voor de eerste maal opgevoerd in den ko ninklijken schouwburg te Dresden. De totaal indruk was zeer gunstig, en <ïe bijval alge meen, vooral na het eerste en derde bedrijf. Aanst. Vrijdag wordt als benefiet voor den heer Oh. René, directeur van de Comèdie Franeaise, van hut theater Van Lier gegeven La familie Beajiton." ';ïIn den schouwburg Frascati, van den heer Prot, wordt opgevoerd Madam Favart;" een stuk dat te Parijs veel succes beleeft Als netto-opbrengst van het Concert ten voordeelen van het Kind er-ziekenhuis gegeven den "29aten Maart j. 1. door de Liedertafel Euterpe" met belanglooze medewerking van het Park-Orkest, is heden aan het bestuur van die inrichting overhandigd ? 749.57. De Heer Willem Leenders geeft in zijn kunsthandel, in de Paleisetraat, wekelijks een tentoonstelling van schilderstukken der beste nederlandsche kunstenaars. "We 'noemen slechts Mesdag, Apol, J. W. van Borselen, Lokhorst, B. te Grempt, enz. Eerstdaags vernemen wij, zal daar ook ten toongesteld worden een schilderij yan den heer Jan Ten Kate, een der grootste en schoonste stukken van dien meester. *" Den Bosten Maart overleed Thomas Couture, historie- en genreschilder. Hij behoorde reeds tot de ouderen onder de fransche schilder?. Hij was leerling geweest van Gros en Paul Delaroche. Zijn meest bekende stukken waren Les Romdins cle la décadence in. 1847,' en Le Fauconnier in 1855 te Parijs tentoongesteld. Eenige van de schetsen van den heer Legros, den snelschüder, zullen.op de tentoonstelling in de Grosvenor Gallery te Londen te zien gijn. Men spreekt van een Jakob's.droom", in twee uren afgewerkt, die moet bewijzen dat de praktijk van dezen schilder beter is dan zijn theorie. In Mei zal -ia. de Eeole.des Beaxvx. Arts te Parijs eene tentoonstelling van teekeningen Twee nieuwe werken over de fransche revolutie. , In het afgeloopen jaar verschenen in Frank rijk twee nieuwe- werken over de revolutie van 1789. Ofschoon hetzelfde onderwerp bendelendej loopen .b-Jide werken zeer uiteen. Dit zal niemand verwonderen als men weet dat H. Martin eu H, Taine de schrijvers zijn. De eerste, de zoo gunstig bekende ge^chiedchrijver, wiens geschiedenis van Frank rijk tot 1789 in 17 .deelen door de académie fi-angaise met 'den grand prix Gobeit \verd "bekroond, geefb thans als vervolg op dat werk- de ge schiedenis van Frankrijk van 1789 tot op on zen tijd, van welken arbeid in 1878 twee declen zijn verschenen. H. Taine schrijft als ver volg op zijn boek rAncien Régime" thans de geschiedenis der groote revolutie, waarvan het eerste deel het licht heeft gezien. Beide schrij vers schetsen in -bet eerste deel van. hun werk de geschiedenis der eerste jaren der revolutie. Maar hoe verschillend! Zooals men dat van hem -verwachten kon, beschrijft Martin de ge schiedenis dier -woelige dagen, zooals aij zich langzamerhand ontwikkelde. Taine daarente gen geeft niet zoozeer geschie lenis, als wel kritiek. Iemand, die met de feiten onbekend is, zal uit zijn boek de geschiedenis der om wenteling niet leeiren kennen en wat meer te betreuren is een -minstens genomen zeer eenzijdige voorslelÜug der zaken verkrijgen. De schrijver toch is geen vriend der revolutie. Voor hem is zij slechts de anarchie en het in toepassing brengen van de wijsbegeerte van Piousseau. Reeds daardoor is zij geoordeeld; de begrippen van Rou,sseau bezagen tien mensch en de maatschappij niet zooals zij historisch waren geworden, maar zooals -ij-volgens de wijsgeerïge theorieën van den wijsgeer vau Ernienonville moesten zijn. . Martin daarente gen is vol bewondering voor de denkbeelden van '89. Warm republikein verwacht hij slechts heil voor Frankrijk van de toepassing dier beginselen. Qaand on s'écarte des Principes de '89, c'est la nm't'." Quand on yrevient, c'est ie-jour.- Lea ai.sus.-e-r, les développer et les com pleter, en rous ludant des .exeniples de I'-Amórique et en nous inspirant-du fond mème da génie de la France, c'estlal'oeuvre, a laqaelle sont appellées les généra'ions rsOTivcIles.11 - De verschillende v/ijxe, waarop de schrijvers de .,feites be0jOi;d@elen; blijft imtuurlijk niet zonder . mvloqd og^ de" voorstelling der feiten zelve. Martin blijft .^^rbij ech'ter'altijd geschied schrijver, -op. -welkeünaam 'Taine niet wel aan spraak kan makea/ "Welke methode \s.n ge schiedschrijven men. als de ware moge be schouwen, zeker niet die van T., welke eigen lijk niet anders is dan het. bijbrengen van feiten tot staving van zijn ongunstig ooi-deel over de revolutie. Tot .kenschetsing vaa. bei der arbeid is reeds merkwaardig de wijze, waarop zij hun studie beginnen, bij M, wordt de geschiedenis der;revolutie geopend met de cahiers der drie standen ; bij T. met een schets van de wanorde en de gruwelen van de eerste dagen der revolutie.- Waar zij die wanordelijk heden beschrijven, gaan beide schrijvers weder geheel verschillend te werk. Bij T..niets dan afkeuring; laj M. bepleiten van verzachtende omstandigheden. Bij verbloemt de-zaken niet; integendeel ook hij keurt ze af, maar tracht na te gaan, wat daartoe aanleiding kon heb ben gegeven. Een-enkel voorbeeld moge dit doen zien. Onder de eerste slachtoffers der revolutie behoorden Foulon en zijn schoonzoon Berthier, die op den 22sten Juli 1789 werden vermoord. T. den woord op Foulon mededeelende, verhaalt daarbij, om de daad nog af schuwelijker te maken, dat deze den. vovigea winter 60,000 francs had uitgegeven om den armen werk te verschaffen. Hij vermeldt echter niet wat Martin bericht -?dat Foulon reeds 30 jaren bij het volk was gehaat; dat dit volk na de door de innemihg der Bnstille verijdelde poging der contra-revolutiommiren om Parijs .'te bemachtigen, van verlangen brandde om déaanleggers dier poging te ver volgen; dat het, in het bewustzijn van bij de oude rechtbanken, die .nog geheel in handen van de vijanden der revolutie waren, toch geen recht te kunnen verkrijgen, besloot zich zelf recht te verschaffen; van daar dat-het de hand sloeg aan twee mannen, iu wie men een paar hoofdaanleggsrs der tegen de revolutie gerichte beweging meende te zien. De. daad blijft steeds een laaghartige moord; toch zal ons oordeel bij een juiste voorstelling der feiten, geheel anders luiden dan na het lezen van de voor stelling die T. er vaa geeft. Wat die samen zweringen tegen de revolutie betreft, volgens T. bestonden zij voor een'groot deel slechts in het brein van opgewonden journalisten en waren de lezingen, die daarvan onder het volk werden verspreid, zeer overdreven. Van de groote toebereidselen door de vijanden der revolutie gemaakt oni Parijs te bemachtigen en het cóneentreeren met dat doel van troepen'om Parijs in Juni en Juli '89, van het complot van Favras, Nov.'89, van de wanordelijkheden door de partij der contra-revolutie in het le ven geroepen, van de onhandige wijze, waarop de koningin en hare omgeving de'woede des volks nieuw voedsel gaven, vindfc.men bij T, niets. Dat de conspü-jtties dm Parijs brood te onthouden, geen hersenschimmen waren, maar in werkelijkheid bestonden, vermeld T. niet. En toch moét men al die zaken weten, wil men de daden van' het zoo lang onderdrukte ' en gebrek lijdende volk billijk beoordeelen. '? T, gebruikt slechts donkere kleuren, en waai er bij vele-beklagenswaardige 'gebeurtenissen, daden van echt patriotisme werden begaan, zwijgt bij. Zoowel bij Martin al bij Taine wordt een groote plaatsruimte ingenomen door de constititante. M. is vol bewondering voor (a pre mière en date entre les assemblees, quiseeout suceédéen France durant qnalre-vingis ans c!e révoluiions; elie rest e malgréles faut es doses derniers jours, la plus grande de tou'es dans la mémoire des hommes." Hij staat dan ook uitvoerig stil bij haren arbeid. Met voorliefde verwijlt hij bij de zitting van den nacht van 4 Aug. '89, cette rmit a jamais glorieuse," toen het Ancien Régime ineen zakte, toen de vertegenwoordigers van den adel gelve aan drongen, op gelijkheid van belasting voor al len, afschaffing van heerendiensien en andere feodale rechten. De Droits de l'homme, dooi de vergadering geproclameerd, zijn volgens M. de vorm gegeven aan de beginselen van '89, hoe dikwijls ook geschonden, tekens ko men zij weder te voorschijn; zij staan boven elke constitutie en boven alle vormen. De dooi de constituante ontworpen constitutie en rech terlijke organisatie, het eaeculariseeren der geestelijke goederen. GII de organisatie der gees telijkheid worden door M. uitvoerig bespro ken, terwijl hij aantoont hoeveel goeds daar door is tot stand gebracht. Waar T. de daden der consti! uaute bes-preekt, is het slechts om haar zondenregister op te maken, f Jij geeft .eerst eenige opmerkingen] over de noodzakelijke veroi>chten voor eene dergelijke vergadering, om te zien ia hoeverre de vergadrring van '89 daaraan voldeed. Met gioote eenzijdigheid worden dan hare fouten opgeteld. Dezelfde vergadering, die Martin bewondert, was volgens Taite allertreurigst samengesteld; slechts enkele leden waren man nen van talent,; de groote meerderheid was voor hare taak ongeschikt en liet zich leiden door een dogmatisme, dat «een reketiing hield met de werkelijkheid, terwijl de minderheid door onhandige maatregelen de meerderheid steeds meer van 2ich vervreemdde. Een gof.de leiding ontbrak; zoowel in do vergadering als daar buiten heei'schte wanorde; dikwijls gaf de vergadering zich over aan de indrukken van het oogcnblik en nam dan besluiten, waar1 aan zij anders niet zou hebben gedacht. Als voorbeeld daarvan wordt de zitting van den nacht van 4 Aug. :89 aangehaald, die nacht door M. a jamais glorieus genoemd. De be sluiten der vergadering kunnen Taine's goed keuring niet wegdragen, zij proclameerde de ; Droits de l'homme en bracht die in toepassing. : Maar die Droits, even als het Conti act Social | van Ilousseau, hebben niet tot object de inaat\ schappij, zooals die historisch geworden was, . maar des hommes abstraifcs, quïne sont d'aucun siècle et d'aucun pays, pures entités closes sous la baguette métaphysique." Op de , maatschappij van 1789 toegepast is die wijs' geeiïge definitie si banale et si vague" nie's qu'une .etiquette puërile- et ne nous apprend 'rien." Dat velen der feodale rechten werden '? afgeschaft, kon er nog bij door, maai1 de ge' lijkheid van allen fcofc wet te verheffen eri daarI door de aristocratie te willen afschaffen, was l eene politieke dwaasheid. De aristocratie is, volgens T., als regeermgskracht in een goed geordenden staat onmisbaar. Haar tot werke loosheid te veroordeelen, zou hetzelfde zijn als ^ een krachtigen stam van een boom onvrucht baar maken. Daarenboven handelde men onbillijk dooi den adel plotseling van al zijn rechten te berooven en aan zijn leden zelfs hunne namen, wapens en livreien te ontnemen. Niet minder onrechtvaardig werd, naar T.'s gevoelen, de geestelijkheid behandeld. Al was hervorming noodzakelijk, dat gaf nog geen recht de geeste lijkheid van al liare goederen te berooven cii 'de kloosters op te hefivn, inrichtingen, voor welke T. warme sympathie gevoelt. Gaat men ;den opbouwende» ai beid der Constituante na, dan kan het oordcel niet veel gunstiger lui den. Ook die arbeid gaat gebukt onder de macht der wijsgeerige begrippen, waardoor de vergadering zich liet leiden, en die nu een maal altijd volgens T. niet in staat zijn in de werkelijkheid iets goeds tot stand te brengen. De macht des konings werd tot nul gereduceerd, il n'est qu'un intermediaire impiüssant", een eere-president eener republiek; een juiste verhouding tusschen de verschil Lm de regeeringsmachten ontbrak, vooral ook dooi de bepaling, dat de ministers niet uit de leden der vergadering mochten gekozen worden. De geheele staat^regding werd veel J.e veel beheerscht door zucht naar decentralisatie. Ten gevolge daarvan werd nagenoeg iedere ge meente sonvereïn; voortaan bestonden. er in Frankrijk 40,000 eouvereine lichamen. Gaat men den arbeid na, die op de schouders der gemeentebesturen werd gelegd, dan komt men tot de conclusie, dat alleen groote bekwaam heid in staat kon stellen, die taak te volbren gen. Voor het grootste deel bestonden echter die gemeentebesturen uit volkomen onbevoeg den, en waar dit niet het geval was, waren de autoriteiten bourgeois pliilosophes", en misten reeds daardoor de bevoegdheid tot besturen. Door het volk gekozen, liepen zij geheel aan den leiband .der teugellooKe menigte, die hen beheerschte. "VVie zal ontkennen, dat er veel waars is in de beschouwingen van Taine? Het aan de Constituante gewijde gedeelte van des schrij vers boek is al geeft het ook niet de ge schiedenis dier vergadering zeker wel het meest boeiende. Tal van scherpzinnige opmer kingen treft men er n aan. Dat neemt echter niet weg dat de geheele kritiek mank gaat door hare groote eenzijdigheid. Daarmede wordt niet bedoeld, dat T. verkeerd handelde door de gebreken dei1 revolutie in het lichtte stellen integendeel, dat kan zijn goede zijde hebben maar dat hij geen oog heeft voor hetgeen er goeds en groots wa? in die omwen teling. Van'Vaardeering is geen sprake, Op blz. 277 wordt in een paar regels erkend, dat er eenïge goede kiemen sluimerde in hetgeen door de Constituante werd tot stand gebracht. Maar, om als aan die erkentenis toch niet te veel gewicht te doen-hechten, volgt dan in het laatste gedeelte van het boek, onder den. titel: la Conslitution appliquée", weder eene schil dering van de meest vreemdsoortige gruwelen, Hoe schoon ook gescluv.ven, fs die schildering toch uiterst vermoeiend. In de laatste 200 blad zijden leobt men van niets anders dan van wa'ndaden te A., te 13., te C. enz., nu eens tegen den adel, een andermaal tegen de innerg der belastingen, dan weder tegen de geeste lijkheid. En toch waren er van de 3 eerste jaren der revolutie ook nog wel andere ge-r beurtenissen. te vermelden geweest. Op volle digheid kan T.'s werk dan ookgeen aanspraak maken. Voor een te vurig aanbidder der revo lutie kan zijn boek als ontnuchteringsmiddel goede diensten bewijzen. Zij echter die eea; onpartijdige voorstelling der feite*!,"of oen billijke "beoordeeling verlangen, zullen door T. niet bevrejigd worden. Voor hen is Martin meer de aangewezen man. Deze is wel niet onbevooroordeeld welk thans levend Franschman, die over de revolutie schrijft, iardit wel? maar zijn persoonlijke meenlrig cloftt geen afbreuk aan de voorstelling .de»feiten. W. P. C. K. , De darde aflevering van Eigen Haard, be--vat: tets over Sprookjes" van M, W. -Ma-1 clainêPont; 't Vervoig en slot van Buya Dallot's Waarsehijnlijklieid der weersvoorspel lingen" ; Smeerenburg" door mr. S. Mulder Fz., met plaat; Prins Hendrik te Echternach"tloor P. H. Witkamp: Het Bruidskleed^ gra-. vure van Chantal, vaa Jamin, met bijschrift;. Portret van Van Zeggelen" m'et biografie door A. I*ing; Gekleurde Figuren" door H. Hollidc-e; de portretten van Habieb Abdoel Rachman en de Sjahbacder en Radja van Grigen" met bijschrift; De Waterpoort te Sneek'V gravure naar de schilderij van Klinkenbergy met beschrijving van dr. Lieftinck; Onze dranken" door prof. Iluizinga ; 't. Is maar een wissewasje" door Marie van Buuren; Bosch- : gezift van Ruysdael", met figuren van Eer-chem, met bijschrift; het Binnengasthuis te Amsterdam", met bijschrift van Martin Kalff. Aflevering 4 van De Aarde en liaar-volden,-uitgave van U. D. Tjeeiik Willink te Haarlem,1 geeft: Vier maanden in Rusland," en De" Fransche expeditie naar Tong-King 1873. .Met vele keurige gravuren zijn deae opstellen geïllustreerd. Het eerste deel vanhet bij Hallberger, inStutigai-t. verschijnende praehtwerk Argyptlien", van prof. Ebers, zal weldra in tweeden druk worden uitgegeven. Een engelsche en een ppaatiiche uitgave zijn .tevens in bewerking, terwijl vau de ilaliaansche reeds verscheidene afleveringen het licht hebben gezien. Nieuwe Uitgaven: , Ti-omllart Hanssen. OnzelevendestrydkrachU-n. Beschouwingen naar aanleiding der jo'ngsfe brochure van den Majoor Geraerds Thesiiigh. ? ' Dr. K. Martin. Die Terürscliiditsn auf Java. Nach den Entdeckungen von Fr. Junghuhn. Paleontologische!- T heil. J. Spencer Northcote. Grafschriften der Catacomben -van Rome. Vertaald en voorzien' niet eene inleiding over de geschiedenis en den.. toestand der Catacomben, door D. G. A..; Hulseb os. Uit de levensbeschouwing der Hudemen, Verspreide opstellen door Dr. L. H. Slotemaker. R. R. LH. Beginselen van de leer der De terminanten, met voorbeelden en toepassingen. Mr. W. Modderman. 'Friedrïch arl von Savigny. Toespraak ter herdenking van den hon derdsten jaardag zijner geboorte, gehouden den 2lsten Februari 1879. Dr. Ferdinand Stamffl. Waar ^voon ik? Waar leef'ik? Een volksboek. Naar het Hoogduhscb. door G. Cool Pz. Ittevae &es tfetrac S&ii&es. La priiicesse Dora d'Itiria. Ie surnaturel dans Ie. monde géai. Al/red Maurij (de l'Iust.) Le clcrg sous l'aueieisne monarchie. Miert Duniy. La stat stique de l'cnseigiiemeiït supérieur. Vantier. La marraine. C. de Varigny. La doctrine Monroe et Ie Canada. Yidalin. I.cs grands travaux manti mes. ?_ G. Yalbert. Le prince de JBisroarck et Ie docteur Kies. SfoffSt jS.mer3ca.il Meviesv. Senator Blaine, onglit tïie negro to be disfrancïiisetl; engiit hèto liave been enfwnchised ? Prof, Oeo. F, Fiseher. D. D. 'ïhe ptiilosophy of Jonathan Edwards. General Nelson Miles. Tiie Jndiaii problem. Joh» Ilassard. Cryptography in politics. £>. Skevifak. liussian uovelists of the Day. Het fraaac hètooneel. Realisme versus idealisme. Emile Zola e» Victor Hugo. De veitiezïngen voor de fransche atüdemie. Ds manie van Laboukye, Een hoofdtrek van liet fransche karaltter. De aan trekkelijkheid van Parijs. De tentoonstellingsge bouwen. Parijs, 4 April 1879. Wat gij n uw voorlaat:ts nummer over tooneeltoezïcht schreef t, heeft zeer mijne op merkzaamheid getrokken. Hoe kan dit ook anders voor een lezer die te Parijs woont. Hier is liet toch, dat de iooneelkim&t hare grootste ontwikkeling heeft bereikt, n daarom is Parijs tegelijkertijd de pleegmoeder van de comêcüe francais," die hoogste volmaking van het theater, en helaas evenzeer van cï'e revue" en .jCafé-cliantant"-manie, in welke, volgens velen, wier gevoelen ik tiouwens vol komen deel, de kunst tot den laagsten trap is gezonken of eigenlijk ophoudt, kunst te zijn. Het ware intusschen overdreven, den groei van die paddestoelen der tooneelkunstaanden franschen geest nitslrafcend tóe te schrijven. Immers het buitenland heeft het alhier clo'r