A il S T K II D A M E E K B L A D O O K N E D E U L A N I). de franschen in alle levensjaren, en dat gaat toch van denzelfden grond trek- der karakters nit, als die zonderlinge opmerkingen over eene .glansrijke regeering. .De kleine engelscho jongen loopt het liefst in een* miniatuur matrozenpak rond, maar zie zijn fransehen kaïnaraad, tegen paschen of ' kersttijd! Zijn oogen glinsteren bij het idee dat lii| misschien, morgen een soldatenpak mét 'shake, epauletten, en vooral een sabel ten ge schenke zal krijgen; zonder Fabel gaat het niet en .hij zoude haast als JozephPrudhomme uitroepen: . . ' ' Ce Sabre est Ie plus beau jour de ma vïe! Op de foire au pain d'épice die nu juist aan de barrière du Rhóne wordt gehouden geniet dan ook de neger, die brandende hennep en ?sabels inslikt, een da verenden bijval. Ik zag hem voor eenige dagen, omgeven.door eene hoop toeschouwers, die ademloos den duivels kunstenaar aanstaarden. De man heeft, 't -moet gezegd worden, een wonde] lijk*» keel; eerst zag ik hem 3 eieren acht er elkander slik ken; vervolgens at hij een hoop brandende lierinep op, om de omrnelette te maken zeide hij, en nadat hij dat gedaan had, kwamen hen nep en eieren weder naar buiten; de laatsfen onbeschadigd! Daarna gebruikte hij als desert/en onderde onverdeelde byvalshetuigiogen der omslaande nderen, een blanken sabel die tot liet heft :in de keel ging. Die foire aux pains d'épice"_gelijkt op alle andere fransche kermissen van denzelfden aard; voor ons Hollanders is het alleen op merkelijk, hoe fatsoenlijk en ordelijk er alles toegaat, en, hetgeen niet het minst opmer kenswaardig moet hceten, is dat er in het al gemeen EOO weinig zakkerollers voorkomen. Die industrieelen zijn overigens leden deima at schfi pp ij die mij en, naar ik vertrouw, ook "uvrëlezers bitter weinig belang inboezemen. Ik zal mij .dan cok wel inachtnemen, u rnet verhalenhunner heldendaden lastig te vallen. ce uitzondering' wil ik evenwel maken, want het gebeurde is in den hoogst-en graad koddig. Een der tallooze publieke hals liep ten ej-nde, '?en de aanwezige inspecteur van politie wilde juist naar hïis gaan, toen de dienders" hem een man brachten, die met anderen gevochten en lumoc-r had gemaakt. Om den man te verhooren trok de inspecteur 'zijn overjas uit en wilde hem ophangen, maar liet hem vallen. Gewillig bukte zich de arres tant, nam de jas op, schudde hem zorgvuldig uitren hing hem aan een kapstok. "Waarschijn lijk hadden de polïcieagenten alleen het laatste gezien, zonder te bemerken dat de jas aan ?den inspecteur toebehoorde, want nadat, de laatste den man vrijliet (hij had niets ernstigs uitgevoerd) verwijderde hij zich even. Inmid dels wilde de arrestant weggaan, en het kod-digste is, dat de policieagenten hem toen hiel pen den jas van den inspecteur aan te trek ken, waarmede hij rustig naar huis wandelde. Een oogenblik daarna kwam de inspecteur -terug, en wilde zijn jas aantrekken, maar....r ?dé' policieagenten hadden zelve .tot het begaan ?van een diefstal de hand geleend, eii wat den vogel betref f-, hij was gevlogen! 8tatlstis<*lie en liutustrfëele iiicdedeêftlii£eii. Eene statistiek der Slavische stammen in na, door den heer Courrière, lid van het Slavisch comitéte Kiew, geeft deze cijfers. De slavische volken zijn tien' in getal en tellen gezamenlijk 85,777,291 zielen. 1. Russen 2. Klein-Russen 3. Polen 4. Slowaken 5. Serbo-Loujitchen» 43,769.527. 13,324,100. 9,G03,57S. 1,958,825. ? 136,000. ?4,851,154. 4,719,933. 4,703,174. 1,424,000. 1,287,000. Czechen en Moraviërs 7. Balgaren 8. Serviërs 9. Croaten - 10. Slowenen Naar de politieke grenzen zijn deze aldus verdeeld. Rusland bevat, er (Russen, Klein-Russen, Po len, Czechen, Bulgaren en Serviërs) 58,583,822. -Pruisen (Russen, Polen, Serbo-Loujïtchen en Moravïrs) 2,661,383. Saksen (Serbo-Loujïtchen) 52,'COO. Oostenrijk-ETorjgarïje (van bijna alle stammen) 16,640,258. Italië(Slowenen) 27,000. Tserna-Gora (eigenlijke naam van Montenegro, Serviërs) 123,000. :Servië1,325,522. Rumenië5,20,000. Turkije (Russen, Polen, Bulgaren en Serviërs) 5,817,306. . ; Eene andere indeeling is die naar de schrijf wijze. De eenen gebruiken hetLatijnsch alphafeèth, de anderen het'oud Bulgaarsche, dat ?waarin Sint Cyril-Ius, de bekeerder van de 'Slaven, de schriften vertaalde 1). , INaar dit Cyrillisch alphabet en de'taal wor den de Slaven aldus verdeeld. ? Cyrillisch alphabet: Russische taal 43,769,527. Klein-Russisch dialect 13,324,100. Bulgaarsche taal 4,719,933. . Servische taai 4,703,174. Totaal 66,516,734. Latijiisch alphabet: Croatiscbe taal Sloweensche Slowakische Loujitsche Poolsche 1,424,000. 1,287,000. 1,958,825. 4.851,154. 136,000. 603,578. Totaal 19,260,557. Kaar de godsdiensten is de verdeeling de volgende: Griekfiche Christenen (alleen onder die welke .Bet Cyrillisch alphabet gebruiken) ' 52,945,888. Afgescheidenen (in Rusland) 8,014,276. . ? . Uniaten (in Rusland en Croatië) 3,147,426. Katholieken (onder alle stammen) 19,315,701. -Protestanten (Bulgaren, Slowenen, Slowaken, Czechen en Polen) 1,454,000. Muzelmannen (Bugaren en Serviërs) 900,000. Yan deze tien stammen zijn er minstens acht die er eene eigene letterkunde opnahouden en hun best doen deze onafhankelijk te houden van de zustertalen. Ofschoon vele van de voornaamste woorden in alle dialecten gelijk zijn, zijn de talen genoeg onderscheiden om deze onafhankelijkheid te bewaren. De Bul garen hebben hunne dichters, Yenelin en Szevszenko, veertien" dagbladen en, vele tijd-" .schriften. De Serviërs dichters, historieschrij vers, r om a ti schrijve r s, zelfs tooneeldicliters; de Móntenegrijnen hunne volkszangen; d 'Croateu, de Slowenen,'ie i er eene complete letter kunde, waaraan zelfs eea soort conservatoir e voor zang en declamatie niet ontbreken. De Czechische en Poolsche litteraturen kxmrieu de vergelijking raet die der groote staten door-' staan, ook de Klein-Russische, de Serbo-Lou- ' jitscha en de Slowakische stammen doen zich pp. bare eigene wijze door, middel van tijd schriften, historische onderzoekingen en verza melingen van volkspoëzie geld< n. Deze feiten doen den heer Courrjère van eene toekomst ,voor .het Pansiavisme weinig verwachten. Tusschen een Rus, een Crèche en een Serviër is evenveel verschil als tussehen een Franschman en een Portugees;' zij verstaan el kanders taal bijna niet en hebben geen denkbeeld van hunne stam verwantschaap. Voor een mach tigen 'Staat is eenheid, gevoel van solidariteit noodig; de geschiedenis heeft geleerd hoe regeeiïngloosheid en gebrek aan eendracht en orde altoos de kwaal van deze stammen ge weest zijn. Toen in de negende eeuw dtj'Lechen zich in Polen, de Wareken in Rusland, andere Tiiranischéstammen zich in Bulgarije vestigden, stond hun de stam verwantschap misschien nog levendig voor den geest, Drie oorzaken ech ter, godsdienst, taal en staatkunde hebben hen steeds verder gescheiden. Natiën die sedert acht .eeuwen door eene verschillende wereld beschouwing, verschillende taal- en schriftvormeii en verschillende regeer ingd vorm en verdeeld en onderverdeeld zijn, kunnen alleen door zeer onnatuurlijke verbindingen weder bij elkander worden gebracht. HetPamlavisme is dan ook niet in den boezeni vati een der volken ontdaan, het is door- de geleerden uitgevonden en door de staatkundigen als een wapen gebruikt. Het succes van het denkbeeld is niette ontkennen, maar zeer goed te verklaren. In den t;;d toen déphiloiophiévan Hegel de wereld en. de wetenschap scheon te zullen omkeéren, heeft dat denkbeeld vjrooten opgang gemaakt. Hegel leerde onder anderen dat ieder volk op zijn beurt eene zending te vervullen had, die om de anderen te leiden en voor te gaan op den weg van de vooruitgang, en da-t wanneer een volk zijn last vervuld, zijne krachten uitgeput had, het de plaats moest afstaan voor ten volgend. De Slavophilen hielden zich voor het volk der toekomst en strekten de hand uit om den fakkel der beschaving" ie grijpen e» hoog te dragen; het Westen gaf echter niet gaarne toe, het meende dat zijn tijd nog'ïiiet gekomen was om heen te gaan. De Slaven grijpen nog. De politiek heeft zich van dit streven meester gemaakt. Het eerste heeft Rusland er voordeel van getrokken. De Ruseen waren de oudste broeders, zij zouden aan de spits staan. Het enthousiasme voor deze denkbeelden en het goed geloof van'een gedeelte der Polen heeft den ondergang van dit rijk ten gevolge gehad. Hierna greep de PpoU'che bewoging het, wa pen aan, de Pokn zouden aan het hoofd staan; zonder succes liep, deze poging af. Thans ge bruiken de Czechen het om, van Obstem-yk een Bondsstaat te maken, waarin zij de ineerder' beid en dus het overwicht zullen hebben. Voor i 'do Croaten is het Paiiïlavisme.een wapen tegen ' de Hongaren, voor iedeven stam is het slechts : : eene ijdele plirase gewee.-t, goed om te gebrui ken en alle inconsequenties toelatende. i flet efhnoxraphiHch congres van Moskou, in 1867, bracht de tegenstrijdigheid van de ver schillende belangen en denkbeelden aan het licht. Al de bruedervoiken waren het eens in grondbeginsel, alleen toen een ongelukkig re denaar van een enkele praktische toepassing sprak, bij voorbeeld eenige meerdere gelijkheid tusschcn Russen en Polen, verhief zich de oneenigheid, en men kwam tot verklaringen. In de vriendschappelijke congres vergaderingen ging het nog vrij gematigd toe, maar te huis gekomen werd ieder der mandatarissen door zijn lastgevers gedesavoueerd omdat hij te zacht gesproken had en thans is de droom van het Panslavisme vrijwel als onmogelijk ie verwe zenlijken gebleken. De Polen en Kleiii-Rubsen zijn doodelijk jaloerscli en vleien om 't hard.st het russiscb keizerrijk, de Croaten Fpreken van een groot rijk, Groot-Croatië, en verbitteren daarmede hunne broeders, de Serviërs, die eigene pretentiën maken en in geen geval achteraan- willen komen. De Herzegowina is tot nog toe een twïstappel gewe st tusschen de Serviërs en Móntenegrijnen; waar zulke geschillen eeuwenlang bestaan, is aan eene eenheid weinig te denken. De tien talen, in meer dan honderd dialecten onderverdeeld, zouden om den voorrang strijden, de zes gods diensten, de drie alphabefcs zouden allen officieel willen worden; de litteraturen laten zich alle op hunne oorspronkelijkheid voorstaan. Nog meer: de familiën die aan de spits'van zulke bewegingen zouden moeten staan,' de afstammelingeti der oude hoofden hebben hooge landsbetrekkingen in Rusland, in Oostenrijk, in Polen aangenomen, spreken de rijkere en meer ontwikkelde talen van Duitséhlaud en Rusland en verwijderen zich steeds meer van het onwetende boersche volk. i Wanneer zij de hoofden der verwante stammen willen ver staan, spreken zij duitsch of eene andere taal, zij verstaan elkander niet. De Russen hebben persoonlijk voor de Bulgaren niet rle minste sympathie, evenzoo is het gesteld tnet al de andere volken ouderling. Dateene verandering in de toestand der meeste Slavische volken wenschelijk is, zal niemand ontkennen, maar de natuurlijkste weg hiertoe is veeleer de vrij heid van iederóri sta in in het'bijzonder, zoorls die . thans voorbereid wordt, dan een groot n Ja, ja", antwoordde de and' r en tot zoover Slavisch rijk _dat nooit zeker van;zijn bestaan .ging dus alles goed. - :?En waart ge niet gezou zijn-. ? congres bijeen te roepen, ten einde te "beraad slagen over de 'doorgraving van de landengte, troffen door die wolken?" vervolgde de be- die Noord- en Zuid-Arnerika aan elkander verscherrner. O ja,., precies uitgerafeïde wol!"' i bindt. D_e voornaamste ingenieurs van de?beide hernam de ander, die meende dat hij er kwaad. w.ereldueelen worden, tot dat einde door de 1) - Oudtijds was er drieë'rlei alphafoet, het .Cyrillisclie. van moest spreken. Een doove is steeds op , Sociétéde Geograpbie bijeen geioepen. liet filagolitisch bij de katholieke Dahnatiers en ? de -het punt dergelijke vergissingen ".te debiteeren, Buljwilsabij de katholieke Bosniaken. Alleen het eerste 't is dus niet te verwonderen dat velen zenuw achtig . en wantrouwend worden, 't Is ook lastig de menschen telkens te laten overzegis overgebleven. In een klooster in Bohemen, te Sazava Emmaus, 'bezaten de monniken een bijbel, door Sint Prokopras.in Cyrülis.cheQ en Glagolitischen. tekst ge- gen wat ze u verteld hebben, zij vermiiden dit echrerai; --deze l^jbel kwam door-de oorlogen > Con- dll3 zooveel mogelijk., Wanneer 'nu bun vriend ! stonui»iiel-terecht. I)e kardinaal rau .Lotharingen kocht op zija gezjcht laat lezen wat hij bedoelt, is ! hem, c» by iet krotmtó der Fraasche koningen te Eeims hefc niet moeielijk'ja'of neen te zeggen, vroo-! d.e.dchijalskroonmgsbijMsliijgaatmïVaalvrijkdoor ]gfc Of.droevig te kijken, al Ris doorat Hieronymo. KeschrevGn. w?zija meoacUen- die Aan de Redactie van de Amsterdammei' ,. Van den aanvang af. getrouw leaei* van uw ,, .. , ,. - Pas ..blad, volg ik gaarne Uwe beschouwingen over . . Maar .er .zijn messeden' die grappen vertel- . YerSchillende onderwerpen, welke aitikelen mg --_?- 'lcn met een ?aansprekersgezichten andejen,' fiteeds belang inboezemen en waarmede ik dooiv "",, .?'"??- ?, nog erger, die steeds glimlachen bij t verhalen gaans STmpathiSeer; zoo pok heb ik uwe artifceerlands hoofdstad is wederom, verrijkt met van de akeligste geschiedenissen. Ie antwocr- kelen betreffende de straat- en inkomstenbeeen hotel, nainentlijk het Grand Hotel," van tien ?fca die is mooi! is ongepast wanneer laBtin?» evolgdi en deel. volkomen uw go den heer^Muller^ gelegen Prins Hendrikkade^S. J^^f ^^^^J6^^^^^ ^ voelen dat deze laatste de biibjfcste belas ting kan zijn, wanneer -zij. -volgens lecht en - m - «i , ,. , -.. eerlijkheid wordt toegepast, doch zoo als het lervvyl de aardigste -vvijze %an vertellen, met tot dusverre gaat, drukt ze, zoo als meest veel afwisseling m toon, met pausen en ver- ftUe belastingen hellingen van stem voor hen verloren gaat, Geheel ingericht-naar- de eischen destijds, twijfelen "wij'' niet of .het' zal weldra bij het gelijk. reizend publiek een gooden, naam verwerven. op. de eerlijke imddet-iklae&e-, , ., .. , . . , -, terwijl ~de hoogere en mindeie klassen ter hebben zij daarenboven het verpletterend be- der of kwader trouw de et ontdmken. wust,zijn,_ hoe weinig zij zelf m gezelschap Door mijne maa{schaPpelijke behekfcing be waard zijn. Ze hooren zelden aardigheden, en kend met hefc in]?om'eil van veii=chillende stad hebben er dus ook geen aan anderen te ver- genooteü) wenschte ik wel eens opgelieldei d te tellen terwijl wat de kranten everen, meestal zien. Wftarom iemand die driemaal zooveel beneden peil is. \an muziek nooren ze juist inkomen heeft als ik, in dezelfde klasse met genoeg om naar meer te verlangen, een preek is voor hen totaal verloren. . - . .?,L ., - . ^ , - , ^.Het is niet meer-d-..nbillgk aan de menschen komen hpeft) twee Mflgsen hooger is aangt,1 f - ir , i-;0;^"^"0^-Een kind die met dooven omgaan toe te geven dat de d ? oen de belaating i% m!^oerd, heb dat een blinde geleidt is een gehefkoosd on- ellende en bet beklag met aan een kant t'hms ik ter goeder trouw, mijn -gemiddeld inkomen derwerp voor genreschilders maar er is mets behooren. Er zijn interessanter vragen te be- gedurende de 5. laatsto jten opgegeten en schilderachtig* m een-kmd dat een doove iets denken dan het He? wat? dat, hun doove ]l8eft men mij yol mijne o ' ebgec3aSsim t-oor schreeuwt, an een lorgnet kaïimen vrienden hun onophoudelijk toeroepen. Het ficeerd> Na wjl hefce eyal dat £ m 1S77 Aw)r aren soms zeer elegant Bedienen, maar een is niet aangenaam, eene geschiedenis die allen onvoorziene .omstandigheden een ge-.oelig veispreethoorn geeft onmogelijk eene gracieuse goed gehoord hebben, aan n nogmaals te' lies lijd. waardoor mijn inkomen p m. f 1003 houding; ze,lfs de_ uitdrukking van een kort- móeten opdisschen, het effect-.rordt dan licht vermind(Ti, Dientengevolge'111! ik het volzichtige: Ik kan op zulk een afstand met bedorven, en men overleeft zijn eigen aardig- fffindfl iaar_ mïn-inschriiniiffvbi]!et, tweekU*In slecht -gezicht, "in blindheid kan soms Jets mij gesteld .wordt, terwijl daaientegen eea ander die ongeveer het dubbele \an mijn mzien van is meer welluidend dan het: Hè? wat?" hcid.. 't 'is onpïeïzierig"zoo onnatuurlijk .Itud fen iage^n een doove. Over de meeste kwalen kan te te. moeten spreken, niet iedereen .kan dat zelfs, ten wag cen Oproepmgbil!et om ten «tadhuise een zeker weemoedig .-belangwekkend waas voldoende, en wat men daa moet uUochreeu- -L c .te versohimen; hoewei men wel eens het tegei3deei beweert, kan ik . niet andcis zeggen. lighëid of onwetcnheid gedaan hebben een paar, klassen Jager aangegeven, dan was het wellicht- zoo. gebleven, maar omdat ik steeds eerlijk heb gedeklareerd, moet ik nu met da zend gulden minder inkomen eeii \ijftig gal den meer belasting-betalen clan vioeger, want geworpen worden, over doofheid niet. Wij wen is dikwijls alles behalve de moeite waard. spreken hier niet van geheele doofheid, dit is Het is ook lastig,-te moeten herhalen wateen SaTdat fc"*dla'r zeer beleefd ben ontvangen een ongeluk en wekt ieders ,nedehjden,-ook ander vertelt vóór hij er zelf mee klaar is. en aangehoord, alle bezwaren v,eiden genomet om die personen die u dadelijk eene spreek- Een doove die van kwaadspreken houdt.is een teerd en verwittigde men mi), dat ik latebuisi aanbieden; eene straf die. wel iets er van gevaarlijk persoon voor vriend en vijand, men wej x-mfo vernemen of mijn- deolaiatie weid heelt alsof men plotseling uwe gezondheid moest hem alleen vait een cornac jroorzien aangenomen. Het. aanslagbillet k.mit cmdehjk, drinkt aan -een groot dnwr; maartij -denken rondrenden. . Hij hoort een gedeelte van. het ingevuld dezelfde klasse als ik den eer.ten keer aan de personen die onder gunstige omstan- praatje, verstaat een ander gedeelte verkeerd, had gedeclareerd, ergo mijn tweede opgave digheien nog redelgfc boorende, z,ch met jre- en mist de rest. Hij neemt die brokstukken werd als onwaj£r beschouwd. Had ik nu de heel als van de wereld afgestorven be=chou- bij elkaar, vult het op de gis aan, en gaat het eerste m8al< 2OO als Telea mt wen. Men beklaagt zoo iemand weinig. Zijne rondve.rtellen * aan -ieder, die het hooren WÜ, kennissen betuigen soms fla'auwtjes hun mede- te meer omdat hij niet' dikwijls wat te vertelge-voel over zijn ongemak, zijne intimi laten Jen heeft. hem genoeg, merken 'hoe vervelend en lastig Wanneer men-de ooren sluit en naar't danhet is. Zelfs do meest mensohlievende kan SGn kijkt, is dit een belachelijk gezicht; de niet nalaten van tijd tot. jd zijn ongeduld te dansers sohyuen als razende en zonder doel llc?_, _?. _ _, ., doen binken als hu eenvoudige zinnen nog en rond te. springen. Nog gekker ziet een do-- i;ij, de .personeele belasting heeft men mmidnogmaals moet herhalen. - m;nee op den preekstoel er uit, wanneer we de]s goedgevonden, het' dooi mn bewoonde ^ anneer zijne medejtaenschen ook al onge- hem niet verstaan. . De .dansers- althans heb- .perceel, eene .hoogere huurwaarde toe te kenvoel, g jijn voor hej-lyjenran.denhardhoorige, hen den schijn van vroolijkheid al lijken ze nen, dan de aangifte: dor vonge jaren; tct hij zelf _vergeet het igeen; second ..., Van tijd dan ook op gekken; maar op den preekstoel dekking 'van verlies heb ik' door onderhuur tot tijd is hij m wanhoop op het. punt zich uit ziet. de doove een man die zich' boos, en nog een deel mijner woning afgestaan, de huurdei de maatschappi] terug te-trekken, en .het leven hoozer maakt z'onder dat hij weet waarom, en moet toch, even goed zijne bela<tmg betalen, van een maatschappeluk- melaatsche te gaan dien hij wel zou willen aanraden toch bedaard ik als' bewoner heb schade, doch het peiceel leiden.; niet alleen omdat zijn ongeluk hem zelf, te blijven; dan weer schijnt hij te willen-over- brengt veel meer op. Ik kan ma^r niet Vmanr,vooral omdat, het anderen zoo tot lasfc rede]1) dan weer te schelden, dan weer Iets grijpen zulks billijk is. ' ia. Van scherts, van levendig antwoorden heeft he.el belangrijks te vertellen, maar zij kunnen Zal'de inkomstenbelasting eene rechtvaa>hij geen genot meer,.zoowel het gerammel van niet uitmaken waarom .hij zijn gehoor zoo mis- dige zijn, moet er nog-veel aan \eibeteid sommigen als het half praten van anderen is handelt en zoo'spoedig van gezindheid verandert, worden, want. zoo als se tot du^verie wordt voor bem verloren. Daar in vele kringen een ^j hebben alle gelegenheid ieder zijner gestes toegepast, drukt ze allén op de eeiltjke midvan deze twee vormen--Tan- gesprek.mode is, te ciitiseercH,'al zijne aanwendsels vallen on.s in denkla^e, die slechts door openbaarheid haie en alle gëestësvoedsel uitmaakt, is daar de 't.oog; wij verlangen naar .eene nieuwe-bewe- gaeven tegen willekeur en onieclit LantiS*^doove een volkomen ontnogelijk persoon ia het g^g, en zïjn nieuwsgierig of we het einde ook ten te doen ophouden. ' . " gezelschap, al was h.ij.zoo wijs als Salomo of. kunnen voorspellen. Zien zingen is even erg, . Door deze regelen-wel in uw Had te willen zoo geestig als mad. 'de Sla el en Saphir te" vooral schijnt het ons .al zeer belachelijk dat opnemen ,zult U my zeer verplichten. samen. Met een persoon kan een hardhoo-' wanneer bet we het minst hooren, het publiek - ^ rende een kalm gesprek voeren,' maar alge- razend a'pplandisseert. Bij eene comische voor- ' . ' .meen gesprek, tafelkout, kindervreugd, bestaat .dracht vinden wij het publiek amusant; niets " . _____^_ voor henr niet. Juist' als' een aardigheid op fc dwazer^ dan de menschen te zien schudden- . "??.-.. zyn aardigst wordt, oritsnapt ze hem; bij een Van 't lachen, zonder dat we weten waarom. verhaaltje mist hij de riamsn "der personen die Hardhoorendheid oefent natuurlijk ook op erin voorkomen. en^aardig vrouwtje wordt kafakfer' en humeur eea grooten invloed uit. vertrouwelijk, coquet, glimlacht en fluistert, hij Het maakt wantrouwend, opmerkzaam op bemoet zeggen: Pardon! ik heb niet recht ver- wegingen, houding, gelaat en manieren van staan", en de vertrouwelijkheid en coquetterie "anderen;" de gewoonte" van alleen te praten is, afgeschrikt. Voor kleine lasteringen en maakt langdradig," en doet dikwijls in herhaschandaaltjes is het ongevoelig frommelvlies vervallen. Siet.op hun gehoor vertrouTot welke catagorie behoort men wanneer men zijn hulcle komt "brengen aan het hoofd van den staat? Deze vraag rees bij mij op, toeiï- ik in 't Handelsblad van 28 Apnl, m Jt verslag over den intocht van HIT. M.M. lar, . . gesloten, die worden niet uitgeschreeuwd, vooral 'wéude, voeden velen huu geest niet boeken en clat er twee eerewachten waren, een adellijken als er goede ooren binnen het 'bereik zijn. " couranten; maar de dus verkregen kundighe- en een burgerlijken, en om nu eeist iechr.te Zij die nooit aan doofheid geleden hebben, '? den laten ze niet gemakkelijk los. Zij zijn stijf- doen ?&omen hoe .verschrikkelijk men m kunnen er zich geen denkbeeld van vormen! hoofdig, onvatbaar voor redeneering en maken sterdam ^nandelde,. metseen onderscncid welk eene inspanning het kost,, iets- optevangen, vooral témidden van het gegons van een algemeen gesprek; want ofschoon sommjge ge luiden, als het rammelen van een vigelante, het dreunen van een spoorwegwagen de doove ooren" schijnen te prikkelen, is het gemurmel van stemmen integendeel zeer verbijsterend; een avond uit is een avond van de grootste kwelling, door de meesten met zware hoofd pijn bezuurd. Den avond door te brengen j met het lezen van zakedities bij de vlam van! haardvuur zon- even, misschien minder ver moeiend zijn. "Een der' ergste dingen .is ook dat men _ de. namen niet verstaat van de per sonen aan wie men.'voorgesteld wordt, zoodat men niet. weet of men met een minister of een dominee, een baron of een makelaar in assu rantie te doen heeft. Nog erger is de voortdurende vrees van bqJachelijke dingen te zeggen. 't Is al moeielijk genoeg wanneer men goede oorea heeft, altoos het juiste woord van pas te zeggen, maar de eigenaar van doove ooren heeft tien kansen tegen een dat hij eene on handigheid begaat. Een zeer tastbare dwaas heid is.zóó erg niet; wanneer er om gelachen wordt kan men de zaak uit den weg helpen. Wanneer bijvoorbeeld iemand'ous zegt dat hij spoedig ons een visite hoopt te maken en we zeggen dat we 't jammer vinden^, meei/ende dat hij zijn hondje verlopen "heeft, of zoo iets, kan hij niet boos worden; maai1 als-we zijn opmer king voor een praatje over 't weer houden'en koeltjes zeggen,?zoo", dan is--er veel kans dat hij "zijne visite zal uitstellen. Een vriend van een jong kunstenaar vroeg aari een dooven criticus of hij ook op de tentoonstelling een schilderij van zijn piottsg«' hul opgemeikt. liefst alles zwart op wit uit. schen adel en iiiet-adel- te maken, ^eid -£r Toch heeft de bardhoorende zijn Voordcelen ^schen twee. haakjes bijgevoegd te Am en zijne zelfverdediging. Hij hoort 's nachts sterdam _was men nog ten achtei bij Den Haag ge,en honden, overdag geen orgeldraaiers; hij hoort denTwind niet door den schoorsteen huidie fijne onderscheiding. \an adel -en bmgerij." In de Haagschc kroniek \an 't zelfue blad kooit een dag vroeger -\ooi, dat vooi e rend; nadat ge hem een half uur lang'ineene hartstochtelijke en ovf-rhiigende rede zijne dwa lingen en fouten onder 't oog hebt gebracht, zal hij u kalm aanzien en u vriendelijk vragen nog eens te herhalen wat ge gezegd hebt, omdat hij er niets van verstaan heeft. len en de kinderen van de buren met uit de , ... ,, . , , , T, "n- ? ? tf j v ? -« ? ffa a-voor stelling al'Je eers'e langen hestema .?«n«T vallen. Zijne zelfverdediging is zegevie- .,.- ., - ^/ -. . waren voor autoriteiten- en in\itees, ruaar dat de hoogste rangen, niet name de g meere plaatsen, voor 't volk (?) tegin \yt a VKT gulden te verkrijgen waree. Ik voor mij, 3i maar een burgerman ben, dacht dat de z. g. standen sedert Napoleon al waien afgeschaft, .wel 'weet ik dat' er altijd . ondei scheed is en zal blijven, maar dat er officieel nog verschil Een jeugdig lid der Brusselsche jeunesse ^yas tusschen adel en burgeuj i& vooi mij iets dorée," die reeds^lang geleefd had op kosten gehee] nie'UWP) V0oraanielyk nu 't mij veiteH van cen aanstaanden erfoom, en een ruim ge- wordt j?een tijd waarin hoe langei zoo me(>r bruik maakte van zijn crediot als toekomstig" net burgerlijke element en wel voon amenbik kapitalist, kwam onlangs-bij een bankier, die de capagiteit don overhand knjgt. In. Fiaakjük beloo-d had hem 2000 frs voor te schieten. -b»y> &taat aan >fc hoofd der regeeimg maar ten Een stapeltje van honderd goudstukken wordt burgerman, ja zelfs Iemand o horieur, die noch, »or den jongen man neergezet. Hij steekt.het jn »t geheel geen ridderlintje m zijn knuop&gat haastig in zijn zak, zonder ze eerst na te tel- -had toen hij de -pr8mier .vaa den Fian^chen len. De bankier, die hem onophoudelijk was s£aaj- werd. blijven aanzien, zei: Ik weet niet zeker, mijn- (jaa ZQQ ten ^ ^__ heer,-of ik u wel gegeven heb wat u toekomt, beffin(. da oude geschiedenis van patifciois wees zoo goed mij het geld terug ie geven..... \ plebejers op 't tapijt te halen. My dunkt 't Zoodra hij het goud weer m handen had, | ^awc^.s^arf nad beter gedaan dit maar uit haie borg hij het in zijne bureau, en gaf den ver- j ko]ommen te.laten en liever de naive uitioei en Nederland of liever acMer dat men weer Op baasden jonker zijn zeggende: Neem ihuldbekentenis terug, j Tftn oade Yrou,vtjes..bf schillt-jongens die er m Den Haag zeker ook wel zullen zijn, geplaatöt, roy niet kwalijk, maar iemand, die j daa ^eeriands burgery een zoo veiuedueöfie leent, zonder het na te tellen ---- ? :.gla in 't. aa>geaichgt to geven. Welnu? Heeft zeker niet het minste plan om het terug te geven." " ," heer de Lesseps stelt zich voor om een De f-lsg was'zcker 2^0 erg r-ut bedoeld, aïs, ? Burgerman" rneei*.