Abonnement per o/'m. ... ..GO Cu. fr. j. p. 75 Cis Afzonder! i ske Nummers. ; . .- . . 5 per regel . . .15 Verschijnt iederen Zondagochtend. TJitgeyerar ELLERMAN, HARMS & C". Kantoor: Rokin 2. In het volgend Ntimmer zal als Feuilleton, ver schijnen: Wiet nt&&i t" door J. Th BOELEK. .. INHOUD. ' Duitschlands redding. Feuilleton. Staat kundig overzicht. Gemeentezaken. Kunst. Letterkunde. De Tuinman van Louis XIV, door J. R. de Kruijff. Parijs als gemeente. Een Nsderlandsch Aboretum. De eerste vorst van Bulgarije. -^ Leidsche Kroniek. .Een Verkooping. Allerlei. Ingezonden. Handelsoverzicht der'week. "Om-zicht van de Effectenmarkt. -? Curgalijsten. Schepeüin lading. Vei lingen. Onbestelbare Brieven. ? Burgerlijke stad. Publieke Ver m ufo; l ijk h eden, Te liuiu' zijnde 'Wonin gen-. Advertentiën. Duitschland levert op nieuw, aan de europeesche staten van Europa bet bewijs, dat wanneer men eenmaal den, voet op een ver keerd pad geaet .heeft, bet moeilijk, 200 niet onmogelijk, is terug te treden. Eén misslag en ^een reeks gevolgen vertoonen zich, waarvan het einde niet is te voorzien, wanneer er niet een zeldzaam groot staatsman gevonden wordt, die, ter juister tijd de dwaling ontdukt en krachtig genoeg is om.de natie tot terugkeeren te dwingen of te bewegen. De duitsche eenheid kon slechts bevochten worden door geweld van wapenen. De ijzeren vuist van Bismarck wist de deelen van het . Kijk te saam te persen en tegelijkertijd den buitenlandschen vijand te verpletteren. Een grootsch werk werd door den ener gieken held tot stand gebracht. Doch waar zooveel te gelijk geschiedt, ge schiedt niet alles even wél overwogen. De middelen werden niet nauwkeurig gewikt, de grenzen van het plan niet behoorlijk; getoetst, de gevolgen niet in allen deele berekend.De constitutioneele rechten des \olks werden als ondergeschikt beschouwd aan Bismarck's plannen. De macht van het parlement-werd -gekortwiekt, de belangen der individuen uit .Jiè,t oog verloren voor- het staatsbelang. Cen;tfalisatie was het wachtwoord, opdat in n band alle macht zou. liggen, wanneer men er over beschikken wilde; geheel Duitschland-in het militaire pak gestoken en zoo weid das liebe Vaterlaad opgevoed tot den sfrijdbaren kolossns, die de bekende wonderen heeft verricht. - Die.opvoeding was inderdaad voldoende om Biütschlacd in staat te stellen een deel van het programma: de stichting zijner eenheid, af te werken. Doch zij bleek weldra ontoe reikend om de gestichte eenheid tot een zegen te verheffen. Zoodra ? Duitschland zich weer in burger kleeding denkt, gevoelt het niet veel anders dan last van de eenheid, die het als militair bevochten heeft, want dan mag het de schatten,, betalen, die d.; overwinning heeft gekost, en die zijn zeer groot. Immers deze eenbeid kwam, behalve dat zij geld en bloed kostte, niet tot' stand -zonder de natie uit een staat- en staathuishoudkuudig 'oogpunt beschouwd, belangrijk verzwakt te hebben. De welvaart werd door het zoo boog op gevoerd en zoolang gehandhaafd militairisme, menige wond geslagen, de strijd met Frank rijk voegde daar nieuwe zeer. ernstige beleeciigingen aim toe, en- dat in een tijd, dat ge heel de beschaafde -wereld in een. toestand van lustelooshéid op het gebied van handel en nijverheid verkeerde. Het, Parlement, dat zoo vaak met zich had laten spelen, was niet krachtig genoeg in tle oogen van een groot deel der natie om ver trouwen in te boezemen. Men had ervaren, dat geweld het middel was, waarmede men in deze wereld het .verste kwam, en onder den algemeenen druk waren, vooral onder de lagere standen, duizenden rijp geworden voor de sociaal-democratie, dat wil zeggen, voor het geloof, dat.gelijk Bismarck Duitschland had hervormd "tot n Staat, men evenzeer maar n kloeken gees; behoeft, om de wanorde in de maatschappelijke verhoudingen tot harmonie te brengen: en een der eerste, meest tastbare gevolgen der nheid v/as de 'nood der bevol king en de daaruit voortvloeiende neiging om de "bestaande'orde'van zaken omver te werpen. Ware Duitschlands eenheid in vredelievende dagen tot stand gekomen, alleen als het ge volg van een bij de verschillende deelen aan wezige sympathie, die het Noorden en Zuiden van zelf tot elkaar brachten, bad Bismarck niet het militairisme noodig gehad oiii haar te stichten en na haar stichting te handhaven, ware het Rijk niet inwendig gekweld en beleedigd om tot - die schitterende uitwendige eenbeid te g-eraken,,,. Duitschland zou niet meer dan eenig ander land zuchten onder de nadeelen van de handels- en uijverheidsciïcis. let leger zou niet in buitengewone mate offers isclien, omdat men vreest dat de vijanden zullen komen om zich te wreken; het gezag zou niet zijn perken te buiten getreden zijn en de ontevredenheid in de hand hebben ge werkt door elke uiting van den volksgeest te onderdrukken, en de handelsrelatie']! waren niet geschokt en verbroken, gelijk nu sinds lang het geval is. , Maar de eerste schrede is gezet op een bloe dig spoor en thans heeft men slechts dien weg te volgen, meent men, om zich te redden. Eenmaal de Staat als een mechanisme op gevat, waarin men naar welgevallen kan in grijpen, dat men naar de hand ka-n zetten, zal men het vervormen tot het gelijkt op het beeld dat men er zich van voorgesteld heeft. Het ne duitsche Rijk moet aan de k u rist bewerking onderworpen worden, om te voldoen aan. de weuschen van den Rijkskanselier. Eerst werd de sociaal-democratie ontzield ; nu zal de stoffe lijke achteruitgang een tot hiertoe en niet verder", toegeroepen en de eenheid op dubbele wijs bevestigd worden. Bloeien handel en nijverheid niet, de heer v. Bismarck heelt slechts te bevelen, en nieuw leven zal ontwaken. De aard der zaken zal veranderen, waar zijn machtwoord wordt vernomen. . De handel en nijverheid, die tot nog toe slechts n voorwaarde kenden voor degelijke ontwikkeling, dat is de strijd dien zij om hun bestaan hebbeu te voeren, zal van nu af in kalmte en rust zich kunnen verheugen beschermd, in veiligheid gesteld tegen eiken aanval, zich mogen toeleggen op de verwezen lijking van zijn ideaal. Duitschland zal voor zich zelf genoeg hebben, althans slechts zoo veel wenscht het van zijn buren te ontvatgen dat niemand der burgers er eenigen last van on dervin de. Een monsterachtig p1 n gekocsteid in het brein van een reus. Het- sue Duitschland /il zich weelderiger voeden naarmate het aan andeie volken miïidër loon betaalt vooi hetgeen die doen willen om zijn. tafel te \allen. Wie zou lust hebbtn zilk een stelsel te Bestrijden?. ~ . . Wie zou meenen, dtt deze ie\olutie op het >tbied van handel en nip f heid of wil men iever,.dit dictatorschap op economisch gebied, n overeenstemming \eikeeit met de historie van Duitschland's .oniwikkelmg, of dat het een atoom van het kwaad zou kamen ?\einietigen letwelk het groote Ryk ondei den grooten jlijkskanselier bejammeit? Gedurende een 'reeks -\an jaien, zal er een grenzenlooze verwarring komen heei^chen, wan-x neer wat te vermoeden i', dit btelsel. wordt aangenomen en indien de eenneid vanDuitschand, daarvan.slechts etn klem gedeelte opbaar rekening heeft te plaateen, is zij al te duur gekocht. En toch .die eenheid heeft ei schuld aan. B.stnarck immers bedoelt, hoezeei hij een voorliefde voor- indherte belastingen, moge loesteren, meer een politieke dan een econo mische overwinning. De bijdragen der Bond&taten aan de Ryksschatkist moeten wolden \eivangen door de opbrengst der -tariefrechten en die laatste moet iet Rijksbestuur een oveivloed van gelden beorgen, opdat het vrij zij m zijne benegingen. )e eenheid in den strijd tegen het buitenland gevestigd, moet door een btiij l tegen 't buitenand op staathuishoudkumüg gebied evestigd worden: weer-gelijksoortige \vapenen, gelijk soortige plannen, gjlijk-^ooitige gevolgen, vreezen wij. Gelijk et n stiat slechte n-kan worden door innerlijke overeenstemming, zoo can een volk slechts welvaien dooi zijn be.ang in harmonie met dat \an andeie te bren-. ea en te betrachten; juist door zich te.isolee-ren. en tegenover andeien zich te plaatsen, rukt het zich uit het natuuiljk veiband, dat de voorwaarde is vooi ie leien vooi uitgang. Von Btsmarck wil d« Sra<ithm->houdkunde regeereD.?zijii stelsel heet de piactyk.. . _ Ongelukkig .de man, d,en« de bonte pracüjV geen stelsel terug kan Yircten. Al wat. het meest schittert, 't eer^t m 't oog \alt, zalzijn richtsnoer zijn. Zoo gaat het den Vorst,. Wat reactionair heet' is daarbij zijn bond genoot. De vijanden der eenheid zijn thans zijn beste vrienden. Het centrum zwaait hem wierook toe. En geen wonder. Al gaat Bismarck niet naar Canossa, als staathuishoudkundige behoort hij te huis over de Bergen: Hij fatsoeneert de levende wereld naar zijn idé.\ . Ook deze Z.H." is onfeilbaar. Men kan het hem vergeven. Hij.heeft succes gehad. . Hij heeft het nog, maar niet in Duitschlands voordeel. Bij' het militarisme, dat zijn uitgangspunt was, heeft hij, meer dan iemand, de volkswel vaart in gevaar gebracht. Zijn despotisme ont zenuwde Duitschlands staatkundig leven, en beiden deden het- socialisme tot aanzien stijgen kweekten het op tot een hoogst gevaarlijke macht. Thans te midden der duisternis, die in het ne Duitsche rijk valt. waar te nemen,- za ij op nieuw dicht brengen door zijn -machtwoord. Daar verschijnt hij met di n hoorn des overvloeds op de wolken. Het eenige echter waai aan Duitschland werkelijk behoefte heeft, s vryfieid, vrijheid van denken, streven en hande'en, vrijheid voor zijn zonen om ieder op zijn wijs zijn- akker te .beploegen, het zaad uit te strooien want dan zal de oogst niet uitblijven. JÜnmarck kan 'die niet geven. Hij is de veriersoonlijfcnïg van het gezag; van het .geloof n eigen onfeilbaarheid. . Het is de vraag of -het voor de Duitscbers :elf niet beter geweest zou zijn, wanneer de eenheid nog eenigen. tijd in . voorbereiding ware gebleven; of-zij, in aanmerking genomen den wég waarlangs zij verkregen werd en de. rai..ldelen die tot haar behoud worden, aange wend, niet al te zware offers eischt en eischen sal? -? -."-'?. 'Want dit is zeker, zoowel bij volkeren als >ij individuen, werkt alles storend, wat in strijd mét de -voorwaarden van natuurlijke ontwikteling, zich tot taak stelt het lev-ensproces te wijzigen of den bloei'te verhaasten. Overal dwingen de natuurwette-n gehooraamhei'd af, en waar zij den mensen' of de natie gelden, openbaren zij zich als de ontre,ukbare weiten der gerechtigheid, die'zelfs de onfeilbare niet vermag te schenderf; zonder wanorde te stichten d. i.-straf te beleopèn. Koud en weinig belovend als de Meimaand iich. instelt, is <>P.| de gesteldheid van het europeesche nieuws. De benoeming van prins 3attenberg tot -vorst van Bulgarije, .is van meer belang voor den jongen luitenant dan voor den toestand van Europa op dit ogenolik ; hij of een ander?-wat _de. Mogendheden willen zal vooreerst toch liet richtsnoer moe;en ? wezen voor zijn. politiek. "Wat hij later worden en doen'kan,"'is een onderwerp'vóór profetién en1 bespiegelingen. .Zijn kans is niet elecht. Het gebeurt niet iederen. dag da-t-.ei-.-in de Oude wereld een jonge Staat met een jong volk verrijst, de furtuin is met. de dapperen;.. ven als Maximiliaan van Mexico en president Burgers van'de'Transvaal, ontvangt hij brief op brief van avonturiers die om de hooge betrekkingen, in zijn land aanzoek doen; of de dignitarissen die hij benoemen zal er zoo slecht af zul'en komen als bij de twee- genoemde grootheden, is nog de vraag. -Weinig belovend maar minder, koel zijn de discussien in den Rijksdag over de tariefwet.. Een resumé, van de redeneeringen en opgaven bij de behandeling van deze wet te berde gebracht zal eene "belangrijke bijdrage kunnen vormen tot de geschiedenis van Duitschland's economischen toestand, eene taak 'die onge twijfeld haren bewerker zal vinden. Voorals nog kunnen uittreksels uit deze redevoeringen die nu eens hoofdbeginselen dan weder détail betreffen, niet anders dan onvolledig zijn, hei zij genoeg .te vermelden dat de wet .even hef tig bestreden als verdedigd wordt. Veel op zien beeft een brief van den rijkskanselier aan een Beiersch afgevaardigde, den heer Von Thungen gebaard, een aanmoediging bevat ;ende tot e;n voorstel om de gra-mbeïasting log aanzienlijk te doen \eihoogen. De lieer Liasker heeft den brief in den Rijksdag ter sprake gebracht en gesproken van het agra risch programma in zijne opiuiende beteekenis," Intusschen gaan, onder den_ naam van socialistenvervolging, de censuur en de reactie baren gang. Het verzoek tot vervolging van het lid van den R-jksdag Ha-,telmann, .hans in handen van de commissie voor liet ?eglemen-t van orde gesteld, zal door deze in den vorm van een voorstel aan den Rijksdag worden 'overgebracht. De verdeelmg van de artijen in den Rijksdag woidt opgegeven ah> volgt; rechterzijde 126, Imkeizijde 115 encen,rum 126. Dit. geldt echter alleen de zuiver >olitiekëkwesties, in de economi che vraag stukken die thans aan^de orde zijn, woidt de luanceering geheel andeis. Telkens ziet men afgevaardigden opstaan als de Tieeren Benlingsén-en Maltza'lm-Gültz, die verklaren niet namens hunne party te t-preken. Vandaar dat omtrent de verhoudingen bij de eindbeslissing de voorspelling'moeilijk is. Vooiloopig echter s besloten een gedeelte der taiiefwet naar ' en commissie tot onderzoek te ?verzendtn. In Rusland duurt nog s'eeds de staat van jeleg en cle Regeering geniet alk-en \an tijd ,ot tijd den treurige n.triomf dat zij door slechte jehandelingen, bedreigingen en u ie weet wat me,er een gearresteerde er toe dwingt een paar neuwe namen te noemen als toeroeg&el aan ie. lange lijst van onverhoorde veroordeelden-. L hans. heeft de koetsier die de equipage reed vaarin ? de moordenaar vetn geneiaal Mcsentzeif ontvluchtte, bekend dat hij geen koetbier was, dat "hij zelfs niet rijden kon en alleen toör het lot was aangewezen om op den dag van den moord dienst te doen. HIJ heeft den naam van den moordenaar opgegeven Turikoff, maar deze woont thans te Gënève en de zwitserache itegëerhig heeft -geweigerd politieke uiisda?iigers' uit 'te leveren. Rusland hee^t waarijk op een slachtoffer meer of minder niet te 'Jen heeft. De nihllisten schijnen eer Pteik dan <-aMjk te: zijn, maar bun aantal is niet téschat ten, want de leden der. eene afdeehug kennen lie ,d:er anderen', niet;, bij een der gearres teerden, , _den luitenant Dubrowin, 2-i jaien oud, die - deze week " opgehangen_wer 3, heeft men eene 'complete handleiding oratient het ruik van vergif, wapenen, vtKche passen, vermommingen, enz.- gevonden De russiüche Elegeering heeft zich verklaard tfgen de be noeming van Aleko-Pacha als gouverneur van OQst-Rumeliê, ofschoon deze er zich reeds d geïnstalleerd, onder naam van Alexander I Vogorides'. In Frankrijk ook heeft de vrijhandel tegen iet beschermend stelsel een heftigen stiijd te voeren. Nu er kans is dat de eene industrie beschermd aal worden, maken de petities dtr andere industriën gu'euèbij het minitterie om ook haar deel van de bescherming te genie ten, met-evenveel volharding als de duitsche industrieelen tegen hetzelfde stelsel protest aan- ~ teekenen. Door te' geven en te nemen, pro tectie te ' verleenen en haar door tractaten . krachteloos te maken zal men tot een gecom bineerd stelsel komen, waarbij ieder klagen zal en dat veel moeielijker vol te houden i:al zijn dan het principe: vrijhandel, dat men niet aandurft. Eene andere kwestie van zeer groot belang is de hervorming der onderwijswet,' waardoor de minister Ferry zijne regeering ? W EEN SCHETSJE UIT LIMBURG, DOOR (Slot). Oos Treeske-n is zoo krank. Vader en moder zitten aan zi bedje." Wie alt is Treeske?" vroeg Mieke. Veertien .jaor," zei 't kind. Ocli-erm!" zei Mieke. Ze zag Steven aan, en beiden moesten zich omkeeren om hun tra nen te verbergen. Sinds dien dag had Mieke gén rust meer. ,Öp een avond dat ze geen licht ontstoken hadden, omdat het buiten helder, maanlicht was, hoorde Steven' aan 't ademhalen zijner vrouw dat ze weende. "Waat is dich ?" vroeg hij treurig, och," antwoordde Mieke, ick mot 'e.fc dich mer zegge.... ich kan Leneke neet vergète." r?Jao, 't is erg, 't is erg..." sprak Steven. i?-?Och, kos ick 'em noe nógins oppasse!.... ieh zeen 'em. nog altied in zi bedje ligge!" Waat wille veer d'raan doon....'t is Gaods wil!" Hij nam de hand zijner vrouw tusschen de zijne. Zij treurden en zwegen. Des anderen daags ging Mieke naar'tKoolstraatjo om, Treeske te bezoekend . 't Likt dao pront wie Leneke," meende zij, ?? .mer 't gelikt niet zoo vó'öl op 'em es Neelke." Twee dagen later was ook Treeske dood. Steven en Mieke gingen naar Stieve-Geel ter begrafenis. Steven zou met- Geel achter 't lijk gaan, Mieke vrouw Péneïj troosten; maar ze konden geen van beiden spreken. Steven reikte Geel de hand, en Mieke nam plaats naast vrouw Peneij. Nog jonger es oos Leneke!" klaagde Geel. Dao zit geen kaer in oos mèdjes...Es veer oos Neelke noe nog mer behalde... oos jonges zin sterk genog mer oos mèdjes..." En hij schudde treurig 't hoofd. Toen men 'tlijkje wegdroeg, bleven Mieke en vrouw Peneij alleen. Ze snikten beiden vrouw Peneij om haar Treeske, de andere om Leneke. Mieke .deed haar best om vrouw Peneij te troosten. Geer höbt noe toch eur Neelke nog" zei ze, mer veer höbbe niks meer!" Neelke moest binnenkomen en op Kiekens schoot zitten. Toen lachte Miefce weer door hare tranen en ook vrouw Peneij glimlachte; zij kuste 't kind..en zei dat bet noe beur nsig mèdje waas." Bij 't naar huis gaan zei Mieke tot Steven: Waat geliekt det Neelke pront op Le neke!... -Die hearkes, en det oug, en ouch det krenkelik uterlik!...., pront Leneke, pront, pront!" Alle dagen sprak ze van Neelke en 't was haar grootste geluk als ze 't kind tegenkwam, dan moest het mee . naar 't Visserstra-af je, ze sprak er mee en vertelde bet sprookjes, gaf haar lekkers en appelen en centen. Dan ver gat ze.uur en tijd en gewoonlijk moest vrouw Peneij-haar insïg mèdje" terughalen. De buren lachten er over, staken de hoof den samen en zeiden: Zolle ze zich werèchtig weer ei krank kïnjd in 't hoes hao'e?" Als 'savonds Steven 'thuis kwam en 't stra lend gelaat-van Mieke zag, dacht hij bij zich zelven:n Veer zolle weer ei'nuuj Leneke motte numme,.. deb zal neet angers gaon!" Op zekeren dag : 't w.as in 't begin.van Augustus stond Steven in den tuin, dien hij buiten de stad gepacht had en overlegde terwijl hij zijn pijp opstak: Hie mot ich toekommënd jaor echnieboone zette, en dao rrete en op det bed pastenakels en sproete... Zol, ich in dit jaor nog kropschlaai en pittersillie zeije?... .Hm! 't i_s al braaf wied in den tied... euver acht daag is 't Maria-Hemelvaart... en: Nao Maria-Hemelvaart Verlust,'ét zaodgood zinen aart! Hemelvaart... Sapperloot, det is Mieke heure patroon! Waat zol ich heur dit jaor schinke?... Wacht! ein nuuj-spuit 1) hèfc ze.van-doon om'et Iievend2). te geete op de bleik... en es ich heur ins ei paar. .nette, nuuj, mit. vel. gevoorde klumpkës kocht] die zin good veur de winjter... ze begint te klagen euver kaai veut 3) en veer weren al lanzamerhanjd older en older.... Och" dacht hij'dan, terwijl hij de pijp stopte, '?eiii spuit en werrem klnmpkes zolle-d-er toch waal "komme.,.. Kos ich heur mer ein nuuj Leneke in hoes bringe! Sapper loot, dat waas get." 4) Hij begon-te .graven, waar hij kropsla.en peterselie wilde zaaien, en met iedere spade, die hij in den grond stak, blies hij .een groote rookwolk uit en zeide tot zich zelven: Wo kom ich aan ein nuuj Leneke?.... Wo kom ich aan ein nuuj Leneke?...." 1) Gieter. . - 2). Lijnwaad, linnen. 3) Koude voeten, 4} Iets. Plotseling liet bij de spade in den grond steken, en sloeg hij de armen kruislings over de borst. Hij herinnerde zich dat de vrouw van Dorus de "wever" voor een paar maan den gestorven was, en Dorus mit vief dr bbelkes van kinjer" was blijven zitten, Zol Dorus det klein mèdje van 'em neet willen aaïgève." De spa bleef steken waar ze stak en Steven ging naar Dorus. . . Dorus woonde aan 't ander einde der stad, op de Veldstraat. Hij had slechts een enkele kamer, waarin 't weefgetouw met de spoelen stond, benevens het bed, de drie bedjes der vijf kinderen, eene tafel en de kachel om 't eten te koken. Er was een helsch lawaai in dat vertrek., 't Weefgetouw klapperde, de spoe len snorden 'en de kinderen, die zédraaiden, zongen als krekels. Dorus" begon Steven ich mot dich ins allein . spreke.. ..Klein Kaerelkes höbbe döks groote oore..."'.. Dorus zond de kinderen naar'buiten en trad van achter 't getouw te voorschijn. -?Du'mos mïch' heet kwaolik numme" zei Steven, toen ze alleen waren, es ich dich ein vraog doon, die dich neet aanstelt..." . Waat zal 'et zin, Steven?" vroeg Dorus. Du wèts det os det Leneke van StieveGeel gestorven'is, waat veer es oos eigekinjd hadden opgetrokke... en noe bös-du mit vief erm seheüpkes blieve zittê. Steven zweeg en zag Dorus aan, om te be spieden hoe 'zijn voorstel werd opgenomen; Dorus zag Steven aan, daar hij niet juist be greep waar Steven heen wilde. Noe hadde veer geer ein auger kinjd" ging Steven voort es veer det klein mèdje. .van. dich moc'ite groot trèkke, dart ware veer gelökkjg! Min vrouw is kompleet aan'et treure geraakt, omdat ze gei klein-gebeins om heur heet... .Veer zollen 'et behanjele es' oos eige kinjd. . .." . ' Dorus zweeg nog een oogenblik. Es mich det einen angere kwaam vraoge" zei hij, dan schmeet ich hem de deur oet!... Mer de heel stad wét hoe völ goods geer aan det-kïnjd gedaon'höbt...." Veer zollen 'em kleijen en bekösfigp, en 'em good laote leere, en 'em zin Communie laote doon, en 'ein oppasse es ei veugelke!" Oos kleinste... oos Marianneke.." sprak Dorus, die zoodanig in gedachten verzonken was', dat- bij slechts ten halve hoorde wat Steven beloofde oos .Marianneke gèi ich nog neet aaf veur de half werreld... det hét nao zi. moder!.." ' ??BGeljd beeje, doon ich dich neet," bracafc Steven er tegen in- 'et is en 'et bliftdikinjtt,.y veer willen 'em mer allein om os höble... do kons 'em zoo döks komme bezeuke es-te wÜg^ en het kan ouch alle daag ens hie komme...". Halt di Marianneke.... nier.... det an^er dan...." hield Steven aan. :?Det-anger van ei jaar of zè&?... oos Leneke, meins-du?" Hét det Xeneke?" riep Steven det waas jao wie gevönje!... Waat zol Mieke bli zin!". '?Nè, nè!..." zuchte Domi. Ich we&de* mi kinjd t bi uch zoo good zol höbbe es bi ein princès... mer ich weit neet of ich 'et van -mi.gemood verkriege kan....'' Met hét hoofd in de hand viel hij op het weefgetouw. Steven smeekte, e's 'ne kreupele-n aaa de weeg.,,. Jorus zol'etmer ins probeere" ea hy vertelde hem wie-d-er Mieke, op heure patroon,