De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1879 8 juni pagina 3

8 juni 1879 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

.'-*$-_ :i^^»&Bia8>Ssfeateiiig«^^ DE A M S T E E D A M E E K B L A T O O E -E B, I/ A N D. "Wij kunnen evenwel niet eindigen alvorens een woord van dank aan het orkest en het koor te hebben gebracht; liet orkest heeft zich dapper gehouden en prachtig van zijn taak gekweten; het koor heeft gedaan wat het doen. kon, had de commissie voor den bouw van het orkest beter nagedacht over de plaat sing dei- zangstemmen dan zoude het koor ook meer voldoening van zijn werk hebben. gehad. , , . . I)e voornaamste leden van het Théatre Frangais" zijn na afloop der Parijsche winterkampagaënaar Londen vertrokken en -hebben den 2den dezer de eerste van de 40 aldaar te geven voorstellingen gehouden. Slechts zelden gebeurt het dat Mesdames les cómédièn-es '? en Messieurs les comédiens het huis van Molière verlaten om elders aan hunne Muze te 'offeren.. In de laatste tien jaar is het niet meer dan twee keer voorgevallen, in 1868 eeiv reis door de départementen, en in 1871 een tocht naar 'Londen. Menige sociétaire zal met vreugde denken aart de veranderde om standigheden! waaronder hij thans dezelfde we reldstad bezoekt. 'In 1870 beleefde'de. ComédieFran^aise treu rige dagen. Zij deelde het lot van geheel Frankrijk. Op hoog bevel gesloten in Septem ber 1870, om tot een gasthuis te worden in gericht, opende zij hare poorten evenzeer ge dwongen het volgende jaari Maar de Parijzenaars waren niet 'gestemd om naar -den schouwburg te gaan. De gruwelen der comune vermeerderden de algemeene ellende en "verslao-enheid. Het Théatre Frangaise scheen zijn einde nabij. Meer dan n artist-was er op bedacht elders een goed heenkomen te zoeken. Wezentlijk hadden .reeds verscheidene acteurs en actrices Parijs verlaten. De voorstellingen leverden recettes van 200 francs. Toen werd aan de wereld getoond- hetgeen vooral in ons land 'hebben sterke verbazing moet veroorzaakt wat een .vereeiiiging van kunste naars vermag wier ndrachtzinenkunstlietde door de geestkracht van n hunner wordt geleid. Tevens werd getoond op welke hoogte de Comédie Frangaise zich bevondt. Spatten ten onzent in' tijden, van crisis de goede ge zelschappen uiteen, worden er spektakelstuk ken bij de hand genomen om de kas te vul len, het Théatre-francais .hield zich, staande door krachtige ' samenwerking en. Molière. Het waren de geldelijke zorgen die het zwaarst drukten. De Comédie was er opgesteld .hare verplichtingen na. te komen. Om dit te kun nen had zij eene aanzienlijke som noodig. Het De heer Got (in deze de tolk van 'den heer Aicarl) eindigde: O Toi, notre mmortel honneur, toute la terre Poète saus pareüle te salue aujourd"hui, Toi, Shakespeare, immoitel kmneur de l'Angeleteire, Molière te "salue et la France avec lui! Een donderend applaudissement begroette vooral den laatsten' regel. De geheele voor stelling voldeed uitstekend. De keur' van Lon den vulde het gebouw tot aan den nok. De Daily News zegt: er was waarschijnlijk nooit een uitgezochter gehoor bijeen om in een engelschen schouwburg een eerste voorstelling bij te wonen en laat zich verder allerguns tigst uit over het spel der artisten Sarah Bernhardt, Mounet-Sully (Fêdre en Hippolyte) Got, de beide Coquelins, allen worden hoogelijk geprezen. 'De Times is evenzeer verrukt, Zij zegt o. a.: De eerste avond van het verblijf der. kinde ren van Molière, onder het 'dak van Shakes peare kon niet vreugdevoller of beter gelukt zijn. ? t Het engelsche blad veroorlooft zich we! wat veel door te spreken van het huis van Shakespeare." 6 Juni '78. ' ' ? F. v. d.' G. Het eeuwfeest van den erschen dichter Moore is Woensdag den 28sten Mei te Dublin gevierd. Ochtend- en avondconcerten, waarop lersche melodïn gezongen werden, en lersche harpenaars lersche muziek speelden, vormden .de voor naamste 'feestelijkheden. Eene ode van den heer Mc. 'Cartby werd gereciteerd, een speech, voor gedragen door Lord O'Hagan, Eene collectie Moore-reliqaiën, brieven en verzen in manus cript, eerste edities, portretten, eene harp, eene piano, een, bijbel, tot zelfs eene.doopmuts waar onder de dichter dégewijde druppelen ontving, vormden eene tentoonstelling zoo belangrijk als deze gewoonlijk zijn. . Het monument voor Yictor Emanuel zal toch geen rüiterstandbeeld worden. De beeld houwer Costa, de gelukkige, onder 54 mede dingers, heeft als voetstuk gekozen vier Dori sche kolommen, terwijl de koning blootshoofds staat op een kleed met de wapenen van Rome, met jaartal 1870 en een opschrift versierd. - De opgravingen te Olympia hebben in de laatste weken heel wat opgeleverd. Nieuwe vakken mozaïek, nieuwe marmerwerken .uit de latere, romeinsche periode, waaronder een zeer goed geconserveerd hoofd,van de oudere Faustina, de vrouw van keizer Antoninus Pius, het welk volkomen past aan denhals van een torso dien men vroeger gevonden heeft; voorts eene denkbeeld van ontbinding begon bij. enkele gedrapeerde vrouwenfiguur en twee torsols van sociétaires gemeenzaam- te worden. In dezen l mannen. Zeer belangrijke inscripties zijn ger nood bracht een gelukkige gedachte van denj vonden, onder .-andere een gedeelte vaneen heer Got ,1e doyen" der artisten de ?. redding \ reglement voor het houden der Olympische aan. Hij stelde voor met de beste leden van; spelen, dat hoewel ook uit den laatsten tijd hét gezelschap een uitstapje naar Londen te .ma-j en sprekende van de eerbewyaingen^ aan den ken. De overigen zouden wel bij machte zijn., romeinschen keizer te betoonen, nog eenig om de Parijsche speelavonden- voldoende te; nieuws geeft. . ? -bezetten. Het voorstel werd aangenomen en ' -den :30sten Blaart' 187l"-stak de heer Got het bidding der diie Koningen. Een van de vroe- mij' de verleiding om het laatstgenoemde te ger gerestaureerde tapijten vertoont de zon- vertalen (helaas alleen voor eigen genoegen, deilinge legende -van van Keizer Trajanus. de Heiligoprechung", want mijn volk geeft slechts om gelegenheidspoezy. die bastaarddochter der echte) veel' hetwelk ik daaraan toeschrijf dat in De aangewezen plaats VOQT eene tentoon-i ?« &tiéSupréme, uit den aard der stoffe, de stelling van lak en poi selein i& Kioto, in Japan,' redeneering de plaatfa betwist aan de schildewaar er ia Maait eene geopend is, Decorres- ring, daargelaten nog dat de haast onophoupöndent van de Hiogo-News meldt' dat ei1 i cielijk voorkomende opsommingen van historivooral in het cloisónné- eene' groote verbeté- . sehe namen zeer hinderlijk zijn. ring merkbaar is. De soorten'van Ishiwaraeii'i Hugo's laatste gedicht -is wel waardig het Owari verliezen langzamerhand hun voorrang,' aog wat; nader te beschouwen enjk stel mij terwijl het product van Kioto zoowel in qua-';-ook vóór dit een volgende kaer-te doen. '.Thans liteit als in prijs langzamerhand de markt-zal beheerschen. Te Cert'aldo zal den 22sten Juni een stand beeld voor Bróccacio worden opgericht. De zes en twintigste algemeene vergadering van het Aardrijkskundig Genootschap, zal te ik eindigen met. de. overzetting, der tweede namelijk .die waarin op :200..meesterlijke wijze wórdt afgeschilderd, hoe .een lief aanvallig koningskind kan ontaarden in.;?>,* Lodewijk den vijftiende.!: < - . Zie .'t jongsken van vijf jaar. De bladerdos der wouden, Bezit geen vogeltje zóo'-vro'olijk, vlug en rein, Ain iem de wereld dns,,aan htm. de stervelingen l v Ach, ieders hartstocht komt. in 'tvorstlijk harte dringea En woester wordt zijn wil met ieder oogeublik; Hij groeit en tevens groeit, tot veler angst en sehnk, De tygerMgeï, aan den vleugel van den engel, Hij zelf hij voelt het iefc, hoe 'tgif in 'tbloed Kick mengel') Hij kent zijn. dwaasheid en zijn wreedheid evenmin, Zoo ddalt langs duistre paSn hij steeds ten afgrond in. Ja, hij za^ leven maai dat le-ven wordt een logen, Niets vindt hij in zich: zelf, hij, te 'allen' trjcl bedrogen "VVmt niets daa ijdlen waaa, vetlwat Amsterdam op voörmiddau's ten ir 14 Juni 1879, in het gebouw der Hij lacht 'u toe; heb lief, 'k Tvil u mijn liefde geven, Een engel reinheid stroomt door heel hét kinderleven Maatschappij tot Nut van 't Algemeen,' gehou- Ea, 'schoon- hij .niets nog weet;, 'hoe helder straalt'zrjn oog, den worden.. - ? '.' Vereenigiag van de aard aan 't blauw der hemelboog! ' De volgende ipunten zullen behandeld, w'or- ?] Op 't lachend wezen schijnt en kerk- en fabelleere den: 1. Mededeelingen <van het bestuur. 2. |Te smelten in elkaar. .Wij zien. in H. kind den Hpere Ontvangst van de leden der 'Sumatra-espedi- ^H tev«is 't Ambrbeeld. .Hoe. zaeht, aanvallig-^ fnseh tie. 3. Hed'.'deelïngen -betreffende'het' Con gres over-' het inter-océanisch kanaal dóór Skaalt uit.ae ^derblik ons toe , 't vergiffenis! Ea Middel-Araerika. 4. Voordracht over "het on derzoek' der Kara-zee en den Nederlandschen , Jszee-toclit, door prof C. M. Kan. 5. Gelë^ |,J, ^?>. zelis de. wreedste man gevoelt zijne eigen kleinheid lief taireel van zooveel kin der reinheid. génheid tot het doen van medetleelingen. Yictor Hügo heeft 'in zijn: Ie Pape, ter be strijding van den doodstraf, geschreven: Dieu laisse Aus ames un instant pour lever, la vieillesse, Le droit a la fatigue et Ie droit au remords. Treffende woorden in ? den mond van, den grijzen dichter! Zoo is dan in .zijne oogen, oud worden een uit liopger kring gedaal d j Is hij alleen vervuld vaa hooger heerlijkheden. l Aartsengel is hij ons, gezonden naar beneden, En spreidt voor ons'ten toon, wat hem de hemel gaf. Zie, de engel stijgt ten troon, neen, hij daalt er 'af. ferk op nu, hij, ook hij is volgzaam, slaafsch' van zinnen, Hoezeer met glans bedeeld; helaas, toch zwak' van bmupn' Ook hij is; niets dan ménscli en broosheid iszijnkiacht, Zoo -hulpbehoevend nog, hoe vroolijk hij ook lacht l Der menschen klelnheïd.zoo gevaarlijk, schoon omnachtïgj Bezoedelt 'de aureool, koe blank die zij en. prachtig Zijn voetstap hoe onvast! 't Hoofdbuigt ziehals het net' Toch is hij de onschuld nog die- pas de wieg verliet En in-.'t azüreu oog .zien-wij de liefde glanzen, Hij is: de aurora, zelf, doortintlend alle^ transen!. Maar hoe, wie nadert daar. 't Is" Villeroy: Het kind Van 't kwaad nog onbewust, begroet' hem als zijn vrind. Hij voert het naar 't balkon, Versaiïles aan hun voeten. Daar wijst hij op het volk 5at werken moet en wrocteii, En, goedig toch van aard, nog kalm en rustig blijft "Wordt schandvlek voor Let volk dat hem ontziet en vleit. Hij die het al veracht, wordt eeiloze en ontaarde, Hij die den hemel zelf bezoedelt hiej op aaidej ' Hy waant zich hemelhng en vormt zich voor de hel, Hij zegt- voor mij geen wet, die allen wetten stel. Als 't zand dat hrj vertreedt moet breken 't al of bukkea. Wat hem genieting baart bare andren ongelukken Bij honderden, wat nood, bteeds lager daalt hij af. i En, zmnelozer steeds, 4er menschheid tot een straf., } ' Zoo woelt hij in het rond al tuchtïgend de volken Sa diyft de sehepslen voort als God m 't zwerk de wolken, s.om, de onschuld vall' liij bhjlt de koning, de oppeiheer, 3e man geev' hem zijn bloed, gelijk de vrouw hare eer. 3y houdt als in de hand deo rechts verborgenheden, 2oodra hij zwelgen wil wat andeien verfaeden Aanbidt men 't zwijn dat etrat als roofdier werd geloofd. Tuch iedere euvelduad, zij teekent zich voor 't hoofd. wil hij maentig zijn, doch ijdel is zijn pogen. Verwoester van wat w&ikt zit hij daar onbewogen En houdt den scepter als een blmderaan zijn stal; Hij grootheids misgeboort, i& ook zich zelf tot straf; Zijn naam. wordt tot een vloek, zijn leven heefteen waaide, Hijzelf is aiets als asch, spijs voor de worm der aarde, > Het ideail ontaaidt m dierlijk zingenot *? Als monster valt 3uj neer ten kalveiweeg naar God l i H. TH. EOEL-BÏI. ?kanaal'over om in de Engelsehe 'hoofdstad de noodige maatregelen omstandigheden niet te treffen. Hij vond de gunstig. -Vooreerst was de markt al aeer sterk met Fransche spelers overvoerd, ten tweede bestond de eenige be schikbare1 ruimte in de zaal der Op.éra-Comi%ue die'de eigenaar de edelmoedigheid'had voor S, 110 -per week te willen afstaan Got" aarzelde,' getroffen door zooveel belangeloos heid. Edoch de heer Got is de man niet die een plan, waaraan het voortbestaan der Comédie Francaise afhangt, laat varen. D'e, zaal 'werd gehuurd en na het overwin nen van tallooze groote en kleine bezwaren, den Isten Mei begon men met Tartuffe en Ie .Dépita schitterend pu De stad 'München bereidt.zich vóór op hare Internationale tentoonstelling, die op 20 Juli zal geopend worden. Het Glaaen Paleis is klaar; vooral voor het tentoonstellen van kunstwerken heeft de heer Albert'Schmidt zijn best gedaan van alle lessen der praktijk te profiteeren. De schilderijen zal men trachten niet in lange gale rijen aaneen te rijgen, maar zooveel mogelijk, te verspreiden, zoodat ze tegelijk rneer tot versiering bijdragen en zelve elkander niet benadeelen. -, .,. ,, groote zegen, \ermoeidvan swerelds rumoer, lSchoon ^^ het'onyerpoosd daa hier, dan ginder drytt. rust men'Uit aan eigen haard en .overdenkt j,tE>ioelt dooreea datTOl]Ci gespierdvan borst en lenden, ziju leven, en dat leven, ook van den besten krielt van tekortkomingen en onrechtvaardig; 2e golven als de zee, de.opeengedrongen bendea, Hij hoort het straatgerucüt,:'t .gemurmel,, zacht of ruw heden. Door onze driften werden wij beheerscht,. l En zegt dan tot. het kind:.dat volk behoort aan u' door onzea ijver verleid tot onedelmöedigheid, door eigemwaan hielden . wij vast aan, eigen' Aan u die kindren logica, zoader uitzonderingen te dulden. En'Hun lichaam en'hun ziel moogt ea die mannen en die vrouwen, ?ij vóór 'u bèhoiien, nu is de ouderdom gekomen. God- dank, nogiAan !mu hebben wij de kracht om goed te zijn -en be, , , ter te worden-,_ ' ' , , , , Ja, dat hebben hun go«d,,aan u behoort 'hun bloed ^ ook ontmoet' Eene tentoonstelling van schilderwerk op porselein, te Londen gehouden, heeft getoond dat'onder kunstenaars van professie en lief hebbers deze kunst mét succes beoefend wordt. toegejuicht'door een l Vele dames van hoogen rang, Lady Rowlinson, *?^..u FtLbSk'.Sedurendehetgeheelever-;Lady Nicholson, deelen-de prezen met de schilbliif der fransche artisten betoonden zich delers en schideressen van nederiger geboorte. londensche schouwburgbezoekers hun zeer ge- Eene ' Viscountess Hood verwierf voor hare negen. Men maakte goede recettes: zij wisselen- \flagM* met kinderportretten de groote gouden den tusschen twee en vier duizend francs. Ook de : medaille van de KroonprmsesvanDmtschland. pers was hun welwillend gezind. Den 4den Juli' Het is overigens een overvloed, van lenen, rozen, bood de bloem der- engelsche aristocratie the lentebloemen en landschappen, de meeste van ladies andgentlemen"eenprachtigbanket.aan. ; de hand van jonge dames. 't Was tegen den zin des h-eeren Got, maar de j .. aandrang veler sociétaires was oorzaak dat den | Ben 15den Me>overleed op zijn bmte.goed 8 Juli de voorstellingen gestaakt werden. De te Sinnenngen, bij Bern, m Zwitserland, de laatste bestond uit O» ne ladim pas avec landschapschilder August von Bonstetten. Hy Tamour en II faut qu'nne porte soit ouvvrte was van goede geboorte en diende m zijne ou fermée Zübracht ruim frcs. 6000 op. Got jeugd als ofncier bij een der zwitsersche regihad ziin doel bereikt: frcs. 17000 was het aan- nienten, die door de nederlandsche regeermg deel dat-de kas in de moederstad'ten goede in dienst gehouden werden In 182^ zond hij kwam De belofte in 1871 gegeven om terug een stuk m voor de tentoonstellmg van Antwerpen, en trok daarmede zeer de opmerkzaamheid Na de afscheiding van België, toèh de regin Ztltiil «t LIJll V CiiltKölJ. u»- u.i.vju^>j". ^ ^.^-,- .... . , -, j l l -. s avonds te Londen aan 'te komen. Van menten naar huis gezonden werden, zette hij |; te keeren, wordt nu- in 1879 vervuld. Den 2den Juni verlieten de artisten Parijs De vruchten van iiun aweet, wie, Het'is'm* eigendom; n. wenk en hij zal sneven, .'; . , j Waar ook en on wat .uur beheerscher van het leven; wil, mits wil nog1 iets van.,. .?,?, , , .. . - .? - , t , . J' J : 1& ? . i Zelfs de-afeeleefde grijze is tets wStt U behoort, den-gloed-onzer jeugd heUoen behouderi, mits j,Heir h(,eie m(;ilsc!ldom kllielfc Mj.'thooren van uw woord wij, helaas! welk eene uitzqndering, op Yictor Hugo gelijken! Oud worden om te protesteeren tegen eïgeri ongerechtigheden,,, en...ze zooveel"mogelij% on-, gedaan .te maken, .welk een Beerlijk einde van een welbesteed leven! "'.,'.'.. De onvermoeide kampioen voor .alles wat hij edel en groot vindt, heeft in zijn: Ie. Pape in bezielde verontwaardiging partij getrokken vo'or de slachtoffers der maatschappij, .immers het volk, ja, het gepeupel zelfs,?en se beschermd tegen de verdrukkers, namelijk: de vorsten, de priesters, de veldheeren, da rechters, de.beulen. Het volk roept hij toe: VOUB donnez votre force inepte a vos bourreaus Les rois, comme en avant du chiffre les séros, en de vorsten roept hij toe: Ah, prenea garde a vous, rois!. Car vos actions O'oüsort on ne sait quelle ombre extraordinaire Font couter a Uieu les conseils du tonnerre! En ziet, de dïchterader is, even als het'leven van den gelukkigen .grijsaard, onuitputtelijk! Gij, gij allee'n bestaat en slaat den blik ten- hoogen, Waar allen feilbaar zijn, hebt gij u nooit bedrogen, "Want wie is zooals gij, gezalfde van. uw God, Uw recht is 'fc recht Taa Hem, .den aardworm tot een spot. Gij zijt regeerder hier, een ellc.moet voor u zwijgen, God mocht het hemelrijk, en 't aardrijk gij ^veikrijgen, Hij, de gedachte, gij1 de krachtige, arm, zijn. een Hij. -pi'st daarboven, gij .een godheid hier beneên, Heel 't volk behoort aan ui ' ??? - ? ""Hét arme jongsken luistert . .' . \ . Wiespreekt? Is 'tSatan zelf, die 'tkind als aan zich kluistei t? Neen, slechts een sterveling, noodlottig, waar , hij ki nipt, .De hov'ling is de slang die over 'taardrijk slaipt, Bn met -zijn giftige aam het al bederft, in 'tronde' Geen zoo afschuwlijk tócV ^ie 20°gevaarlijk wondde, Geen gif, hoe zoet van .smaak, KOD sterk als vleyerij ' 2e ontneemt het licht' aan 't oog, hoe liernelsch rem het zij De rede drijft op 't meer, des boögmoeds golven fcianden En voeren haar ten grond. De 'kinderingewanden Verdroogen. Al wat lief en -teer was wordt tyran Die'tmenschdom stil doét staan.haast meer-dan God zelfs kan. Mea maakt hem tot een dwaas die niti^oeph'k ben uw wapen. ?En tevens uw altaar. 'Gij mannen, vrouwen, knapen Dl-oomen en WerlelyMwid, , door Louise Sttafemts, Heusden, H. Wmjster, 1879. Bovengenoemde schrijffater voorzag haar werk t van een Inleiding" en een Naschrift", die' wij waarschijnlijk gemi&t zouden hebben, als, zy haie nederige bladzyde" niet eerbiedig" aan H. Kou. Hoogheid Mevrouw de Weduwe ran onzen beminden Puns Hendrik der Neder.anden" had opgedragen. Is die onderstelling juiöt, dan zouden wij' deze overigens onschuldige opdiacht zeer gevaaibjk voor de goede ontiangfat van Mejuff. L. btratenus pennevrucht mogen noemen. Immeis de inleiding is van dien aard, dat men grooten lust gevoelt de \olgende bladzijden ongelezen te laten. Ei is mets wat een lezer meer afschrikt dan kunstmatige opgewondenheid, en die maakt inderdaad de inleiding en het na&chrift onge nietbaar. In Sept. 1378 bad Mej. Stratenus' hart gejubeld", en W9S het haar alsof een droom haar m zijne armen begon te wiegpn, of zij haar land, haar dieibaar vaderland door een louufloers bedekt zag, en gioote tranen aao. het oog van liaar volk ontwrongen, het kleed al& rn.pt diamanten hadden bestiooid". < Dit, wiegende droom deed haar natuurlijk denken aan de overleden Koningin, bij wier dood het ons volk duister -voor de oogen is ' geworden." Aanschouwde zij dit in haar droom, ^naast het tranenkleed" zag zij een reine, witte bloem yon/t^l^die een Piins van Oranje in den vreemde was gaan plakken".,., en het volk van Nederland heeft zijn trouw verpand aan de Wonde roos l) van Pruïssen." Enkele maanden zijn verloopeii, .en weer daalt het rouwfloers, zwaar als lood op onze halten." Prins Heiidiik is, met meer! dat is liet eenige wat onze stem kan uiten: de ziel is te vol voor woorden. Maar," zoo vervolgt de schrijfster, on danks die ziel te * vol voor woorden wat ons van de lippen moet, het i&, dat de rekening tusschen den beminden vorst en het getrouwe volk van Nederland niet gesloten is bij zijne groeve; liet is, dat het hem nooit meer dan op eene wijze kan danken, voor wat hij voor de natie is geweest, en daarom, dat geheel e-en daadfEen daad .ja, maar dan ook met al|Zijn niets.mij waard,.niet, geldtals'teigen Voortbestaan J £edexland de liefde overneemt, waarvan Zijne, ' Zoo gaat in ULouvre zelf eeu toekomst voor hem open- Koninklijke Weduwe te vroeg werd beroofd, Vol rampspoed. Zie, het Mud dat alles durft te hopen dat Ofts vollf Jiaa)' *tcf *<& foWen tot op den, Driïikt in zijn onschuld 't gif dat tmtlend voor hem staat att(J 8eve God nog ver verwijderd M'flarO^ Eederf in hart, en. hoofd,-wat. onherstelbaar kwaad, $(. liefelijke rOOS Op Jiare Imrt den, stengel Bedwelmend de onschuld, .zoo onwetend en onmachtig, neïffCn sal\ dat 0y OHS nïmim&r vreemd Stil Boor de'almachte beker, zelfs voor menschen al tekrachtig, worden; dat tot de laatste Nederlander GOED Meer nes dan m zim jeugd wordt elk werk Leeft allen slechts voor mij, het goed, het kwaad, detraan ' ,, n j w j a ? ? j T j. i e-en daad. Een daad ja, maar dan ook met al de verantwoordelijkheid van -eene daad, en zoo is diezelfde heldendaad, dat poëem Ie Pape hoe veel schoons en waars het ook bevat eene onrechtvaardigheid geworden. En de gedaan. grijae bard overdenkt wat hij heeft hun komst grootedingen verwachtende, bleven zich de LondenaL .iet in gebreken hunne belangm zijn vaderland neder en wydde fflch stelhn reeds onmiddellijk te toonen. i ter kwamen-er van zijne-stukken aan 't licht; zijne men hoopt er thans eenige te kunnen meester worden. "be->woro,^évan de aankomst uitvoerig- de kunstverzameling te Bern bezit er twee, verslafSta natuurlijk niet, nalaten zich *&^^?$^*J^ voor de honderste maal vroolijk te-maken over werk^- ??*\ détengere persoon van mevr. Sarah. Bern:hardt. De opeenr-gehoopte menigte verdringt .zich om de groote actrice te zien. Plotseling , . . wfctSj, als om bemand door te laten. Er is Burgunder-Teppiche te Bern aan een restauniets te zien. Sarah Bernoardt gaat voorbij." ."? Dinsdag 3 Jani vond de eerste voorstelling geleden werden de zoogenaamde ^^ & J » ? . plaats. Zij bestond uit de Misanthrope, het tweede bedrijt der Fèdre en 'de Précieuses ri- Morat onderworpen. Deze prachtige' tapijten maakten deel uit van den bourgondischen buit, die tte Zwitsers na'de-slagen van Granson en ver meester den, en hebben, naar men dicules; Nadat het scherm was opgegaan, zag meent, de tent van Karel den Stoute versierd. Lodewkk SIV, j 2ij ^ijn gedeeltelijk te Arras, gedeeltelijk te -, -?; , , v,rt1 >, /i^'Laav f^i- Bruege geweven en later de stukken aan elkaar geschaard om hunnen deken , den neer trot. ^"ëo 0 _ .. _ .,..., men alle artisten, kostuum Hij verlaat den halven cirkel en nadert het voetlicht. Zich tot de buste van Shakespeare wendende, die op het töoneel tegenover die van Molière geplaatst was, begint hij: Shakespeare) son grand nom plane sur les deus momles En .dans tont esprit d'hömme il vit, il parle, il est, ieus qu'anx jours ou sou cerveau plein de choses profoades, Comediea tragiqae il faïsaitvivre Hamlet. Molière! son grand nom va du vieux Monde a. l'autre, Bies francais, il est giec, e'est sa lace, sa loi, Qui sait lire^t'a a, maitre! Zijnde onderdanen waarlijk zoo ongelukkig? En de vorsten dan ? Worden alleen de on derdanen getyrahnisëer'd? En dan de vorsten? Worden de onderdanen bedorven door de vórst.en^ of omgekeerd? Zijn dis arme, steeds in scKeeve verhouding verkeerende, nooit, de waarheid goed in de oogen ziende, <reeds in hnune kindschheid in hoogmoed opgevoede koningen niet beklagens.waar.d! :. -Ja, hij heeft nog de kracht om tegen -zijue laatste onrechtvaardigheid te prbtesteeren en... in 'onbegrijpelijk korten' tijd schrijft '.hij een langdurig 'en krachtig pleidooi in heerlijke verzen. Tbaïis trekt hij' partij Voor dezelfden, die hij vroeger vervolgde, ... La. '. ziet het licht! En roek'loós iedereen van hoog' of lager stand Als speelbal leggend in een dartle kinderhand Om zoo ze, al schertsende, ten afgrond te doen varen. O, gij die nadenkt zult'twee offers hier ontwaren Beklaag het volk, gewis, maar toca het kind meteen. Hebt deernis moeders, met een wezen nog zoo Meen En reeds.'onzalig. Ziet,'5e moordenaars vertreden eeds dadelijk zijn deugd, -zijn liefde-en têederheden, Verraden alles wa't daar'-trilt ió. 'trein gemoed En 3t-kia'd -staat zoo alleen,, geen schepsel die 't behoedt. Opvoeding is' 'Het al, ze.'is ramp-of grootste' gave, gezet; deskundigen plaatsen ze in den tijd van Philips van Bourgondië, Karel's vader. Drie van deze tapijten, die gewerkt zijn en Jtaute lisse, met wol, goud- en zilverdraad, wer den eenige jaren geleden, naar men zegt, volkomen" gerestaureerd. De bernscho autori teiten waren zoo met het werk ingenomen, dat zij daarna een vierde naar het atelier van mad. Carey?Bar zonden, welke thans verslag heeft ingeleverd, dat de restant a,tie reeds ander half jaar heeffc gekost, hoewel de beschadiging lang zoo groot niet was als die van de vorige. Het onderwerp van de tapisserie is de aanWie nadenkt leert de dingen begrijpen en ... tout comprendre 'est .tout; pardonnerl " Dan komt men op het ? verheven standpunt, dat reeds Jezus heeft ingenomen, van de .zonde .te haten, maar den. zondaar .lief te ,hebben. Dan komt men,, gelijk Yictor Hugo,. van zelf tot^deze diepe~en tevens verheven waarheid: Un ange vit un jour. les hommes dans la nuit; II leur cria du haut /de la sereine sphère; Attendez; je vous vais chercher de la lumière, II revint apporóant dans sa main la p'itié. . En zoo kan Yictor Hugo zich zelfblüvenen het koningschap, dat' wil zeggen Het abso lute koningschap ^ haten en den wreedsten tyran. toch nog. liefhebben en vergeven.! . . Bij veel overeenkomst zal men in de beide laatste poëmen van Frankrijk's.ge,malen dichter ook groot verschil vinden. Le Paj?e is, ook al& gedicht, verre van smetteloos, maar er s gang in, door verscheidenheid en schildering. La pitiésuprêmc daarentegen is niets dan een pleidooi. Wellicht staat het als dichtstuk hoogerr althans de denkbeelden zijn wel zoo zuiver, minder gekleurd door valach vern,uft als nu en dan in Le P®pe, maar toch was bij Geef 't, kind ; ideoot O lage vleyerij die elk gemoed Wat waar is in dea mettsch- ontreiaigt en verwart. I EN BLOED voor haar ceil soude ncT)ben, en dat icy eerst na dien zoeten plieltt tot den eindef \ te lidiben vervuld, zullen, mogen rjeloooen IETS, vitn onze schuld te JicHben afgedaan jegens Pnns Hendrik der Nederlanden!" 1) l Niemand zal ons verdenken van onverschil ligheid ten opzichte i an ons regeerend vorsten huis, of van gebrek aan deelneming in het veilies dat de Prinses geleden heeft, doch wij willen vragen, wat een eenvoudig, eerlijk man als Prins Hendrik zelf gezegd zou heb ben als hij deze regelen had kunnen lezen: ons dunkt h^j zou in den een of anderen vorm De starrènbeeldea wekt van nit de diepste sfeer! Vijftiende Lödewijk, uw beeld! ' ? . - ? : - ' ,- . ? ] W:afc ommekeer! Helaas, het.is:.gedaas, 'tkiad beeft Lhet gif. gedionken! Ziju zwakke geest daalt af.." s:redloo3 soeergezonken. Heel 't volk behoort aan u!?De dwingeland ontsproot Eens uit dit somber woord, .dat .alle waarheid- doodt! Ach, de oaervaarne drinkt en laat debiel verkwijnen, Bij eiken druppel .zal iets goeds'in hem, verdwijaen, En eindlijk weet hij zelf niet. welKen weg te gaan, Hij daalt, als dronken af langs 's werelds gladde baan. Heel 'tvolkbehoort aan u!?ontzettend woórd,hoe vreeglijk' Hos meer het in hem dringt, hoe meer hij ongeneeslijk Een domme wellust vindt in wat hem't meest verveelt, Een ander leeft in hém, die 't eigen ik verdeelt En in het vuns moeias der domheid heesgetogen Neemt hij, die 't al reeds weet. geen enkel boek voor oogen Wat zon hij leeren nog of werken? Keunisdorst Is noodloos voor Bourbon, hij, smetloos, ErankrijksVoistl Bedenk nu dat die trooa, die scepter en ddt wapen Slechts voer tnaar 'tledig,na3r den htiat.den geest doet slapen, Dat eigen grootheid wordt geleid ten grave door die pracht Eu dat die majesteit, zoo schittróïid, is de nacht. Waardoor, de Beeldspraak wordt .ais werkelijk opgenomen verklaard hebben, dat hij een gewoon mensen, En zelfs de zwakke mensch, nit menseheo voortgekomen, en wezenlijk niet Onzelieveheer was. Meent dat.zijn hrein hoe broos, kortzichtig .en gering, > En de vorstin,, de geplukte witte bloem" Gelijk het voorhoofd Gods, troont boven eiken kring, die we zien verrijzen" om haar later als een Gelijk de hemel, zelf'zoo vol van raaeht ei luister, i blonde roos" te leeren kennen, als 'zij mej v Gelijk 't.onmeetlijkbreia dat, rèeglend''tlicht en 'turnster, Stratenus "hoort verklaren, dat zij- in Gods oogen grooter schat voor Nederland is, dan de rijkdom van Jaya, de schoonheid van Italië, de kunst, vooispoed, onbewolkte hemelen enz. wij vermoeden dat zij zal verzuchten: Lieve juffrouw gij overdrijft heu&ch al te erg: Uw Nederland, zelfs door een rouwvloers bedekt" is een goed land: maar als het mij kon ruilen, voor wat zonneschijn in de voorjaarsdagen liet zou er zeker beter aan toe zijn. We mogen mej. Louise Stratenus deze be denkelijke geroerdheid met al te euvel duiden. In den laatsten tijd is op nieuw gebleken dat zeer kiachtige mannen, aan wie men aller minst overgevoeligheid ,als een karaktertrek mag toeschrijven, zonclerlmg yan de wijs kun nen geraken, zoodra zij zich er toe zetten den, lof van vorsten en vorstinnen te zingen. Doch dit neemt niet weg dat het zijn gevaarlijke zijde heeft. Door aan het ziekelijke toe te geven, zou men langzamerhand alle kracht kunnen ver

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl