De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1879 20 juli pagina 2

20 juli 1879 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

wijdering tusschen keizerin Eugènie eu den erfgenaam der rechten van- Napoleon III is »<«> groot, dat zij elkander niet'liebben willen - ontmoeten. De aanwezigheid -van verscheidene leden uit het ngelsche .vorstenhuis bij. de plechtigheid, en de belangstelling door de ko ningin aan de kinderloos keizerin betoond, strekken, den fransehen republikeinen niet weiaig tot ergenis. De engelsche regeering doet het noodige om te bewijzen dat zij Louis Napoleon niet als.een gewoon officier beschouwde. Zij speelt een' komedie, waarvan de beteekenis niemand ont gaat. De dood van den jeugdige» roekeloozen pretendent heeft krijgsverhooren ten gevolge, die met fcornischen ernst gehouden! worden als itéel er te gelooven aan verraad. : In het La maken de Ieren den voortgang van moeilijk door allerlei onnoodige inci denten uittelokken.?-Deberaadslagingen over de Gat," de lijfstraf voor engekche oorlogsmatrozen en soldaten, zijn geschorst. De strijd Js hevig. De regeering verdedigt slagen met een ijver, als gold het een recht van de kroon, en &e oppositie -wil slechts een minimum .vrijheid geven, om dit beschavende middel toe te passen. Aanst. Maandag komt de gewijzigde voordracht nogmaals m behandeling. Met de'uitvoering van het'tractaat vanBerl^n gaat het goed. De Enssen trekken af; ©êrstdaags ia Ooat-Uumeliëgeheel ontruimd, wanneer er ten minste geen stoornissen komen. Bïfc laatste is nog zoo zeker niet Aleko, met of zonder fez, heeft nog z,eer vél te doen eer de t provincie eenigsains georganiseerd is; hij is zoo goed als zonder leger. En thans komen er berichten dat er onder de mahomedaaasche u te Kasgrad een oproerige beweging is ontstaan. Deze plaats ligt in de nabijheid de Kumelische grenzen, breidde dus deze opstand, zich uit, de vertrekkende troepen zou den eensklaps terngkeeren, en de hemel weet ?wanneer weer Alesander I en. vond reeds aanstonds gelegenheid aich mild te -betoonen. -Bij de illuminatie der hoofdstad ontstond brand. Te Tirmova werden 150 huizen m de asch gelegd. De erriekech-tGi-ksche-grensregeling kwestie,! zal zeker het laatste punt zijn, dat bij het traktaat voorgeschreven, haar beslag erlangt. 35u zullen de beide Staten weder rechtstreeks onderhandelen. Turkije benoemde Aarifi Pacha, Munif Effendi en Nedjib Pacha. Ook de gelijkstelling der Joden met de Christenen in Rumenie wordt telkens wederom uitgesteld. Het ministerie, dat onder den druk er mogendheden dit punt van, het traktaat wildej ten uitvoer leggen, heeft zich genoodzaakt gezien, zijn ontslag te nemen. Dit vraagstuk, meer van staathuishoudkuneïigen dan van godsdienstigenaard?kan dat der gr ensregeling nog lang gezelschap blijven houden. .Gairoli is als hoofd van liet nieuwe kabinet in Italiëopgetreden. Hij deelde zijn programma De .ontwerpen betreffende de belassting De vonden voor den Gemeenteraad ditmaal met meer belangstelling dan verkiezingen het meest gepaste middel om orde en zuinigheid in ons financieel beheer te Verkrijgen. "Wanneer de burgerij mannen zoekt om liaarïnden ?wijl van ernst te onderscheiden, ons gymnasium ware niet in den tegenwoordigen toe stand en de jongste re organisatie- voorstellen, Uaad te vertegenwoordigen, die dégebreken die naar wij hopen spoedig herzien zullen van den bestaanden toestand zullen opheffen, j worden, zouden niet verder zijn gekomen dan doet zij goed, maar ze moet zieh. niet door ' de portefeujlle des wethouders. nam zijn vorstelijken zetel in, gewoonlijk plaats. Kïesvereenigingen die in den laatsten tijd weinig van zicit deden hooren Stelden kandidaten en .nevens die stond er eensklaps een vereeniging op, die gedurende den korten tijd van haar bestaan in de wandeling de'n naam van de Slager svereeniging" ver wierf, omdat zij vo ornamentiek vleeschhouwers als haar leden telt, die tegen de oprichting van een abattoir en bet verplaatsen, der veemarkt naar de stadsrietlanden zijn. Burgerplicht deed zich op nieuw kennen als vrijzinnig, Grondwet als steeds meer overhel lend tot de konservatieve partij. Nederland en Oranje begreep dat het in troebel water niet onmogelijk was een visehje te verschalken en Hecht voor Allen Kloot zich bij deze poging aan, Konder eenig succes. De Slager svereeniging deed niet aan politiek of theologie. Alles was haar welkom wat er zich niet tegen verzet, dat men in huig zal slachten en daarom koos zij haar keurbende uit de lijsten der kiesvereenigingen zonder onderscheid van godsdienstige of staatkundige richting. Zoo waven bv. de Keeren Bredius en van Nierop beide haar even welkom en had het toeval gewild dat de laatste voor het gele ia plaats van voor bet witte briefje ware aanbevolen, de heer Van Nierop zon waar schijnlijk, ofsclioon niet eens . aftredend lid, reeds bij deze verkiezing met 1TOO a 1800 stem men de overwinning hebben behaald. De kiesvereeniging Grondwet zag zich. door hetselfde lot getroffen, dat in onze dagen voor alles wat konsery'atief wil zijn is weggelegd. Haar invloed' is zoodra zij zich tegenover het liberalisme stelt gelijk nul. Tusschen de liberale en de reaktionaire partijen zich plaatsende n zaak laten leiden, b.^ bijzonder eigenDit eigenbelang1 stond bier 20.0 sterk op den voorgrond, dat men niet alleen.aan liet alge meen belang niet of weinig dacht, maar zelfs niet eens zich den tijd gunde de kandidaten te toetsen. Bit betreuren wij. Doch net verschijnsel zelf, dat de burgerij eindelijk eena belangsiel ling toont in de geniöente-huishouding, zonder zich uitsluitend door politieke of godsdienstige leuzen te laten leiden, begroeten wij met vreugde. Die belangstelling is in den geest der wet, strookt niet den geest van oszen. tijd en is wij schromen niet het te verklaren in menig opzicht zeer noodig. Een Oud-G-ymnasiast. Amsterdam, 17 Juli 1879. Saterdag 2 Angustus a. s. zal door de Amsterdamsche Zwemclub in de Bad- en Zweminrichting van den Heer C. J. Löwenström aan den Westerdoksdijk alhier, een nationale Zwemwedstrijd gegeven worden. Rij begint 's mid dags te 3Vs ure. De deelneming is geopend voor leden en niet-leden der Amsterdam'sche club. Zij die nog; geen uitnoodiging ontvingen, hebben zich slechts aan te melden bij den Sekretaria, den Heer Hugo Muller. Stelden wij ons reeds S^oor hoe fraai het Damplezn zou, worden als naar het plan Muysken, voorgesteld door de H.H. Cordes en Insinger, een beursgebouw tegenover het pa leis zou gesticht wor&ïn, men aal wel doen, met vooreerst niet te veel fee verwachten. De financieele kommissie van dea Baad bracht rapport over het ontwerp JKogel-Boiffeevain uit en achtte de heffing1 van een beuïsbeïasfcing niet verwerpelijk. Doch de. kommissie van bijstand" onderzocht de bekle plannen en Groot blijspel mot zang in 3 bedrijven. Nieuwe Decors van Gustave Pro t & Zn. Daar de zomer tot nog toe half en half op den herfst geleek! rekken de schouwburglokaleu een talrijk bexowk. Nïefc het minst is dit met het theater Fra^cati liet geval. De heeren Prot en Zn. .zijn -uitstekende directeuren. Zij geven zich moeite het publiek te voldoen, en kwam tot het besluit dat eea nieuw beurage- i-het moet gezegd worden, zij kennen den smaak bouw alleen aan te bevelen was. als het ge-1 Yan het publiek. noeg ruimte overliet voor de bewoners der Ter wijl liet NededandschTooaeelzicheenigshaar stem volkomen verloren. Zij stelde het gele briefje mr. F. Hooft Grwifland en haar kandidaat verwierf vaft de bijna- 3000 stemmen er nog geen 300. Op nog andere gaat VOOT "Wannoesstraat om daar huizen met fraaie gevels optetrekken, en ziet alle bezwaren op geheven,' wanneer de te stichten Beurs bij de Oudebrug komt te staan, aangezien het Damrak daar breed genoeg is. Op dien B. en W. onderhandelen en tevens bericht zij dat ge noemde 'Heeren een" verschuiving" der Beurs naar de Oudebrug zeer wel mogelijk achten. Een prachtig vooruitzicht l +~ De Beurs aan grondslag raadt aan met Kogel en zins tot taak stelt den smaak van het publiek te leiden, dien te veredelen en men haar ar beid aa-n dat sti-even mag toetsen, bij hetgeen de heeren Prot ten tooneele voeren heeft men niet het recht hooge moreeïe of aesthetische kommissie eischen te stellen. Blijspelen met zang, Boissevain te en UBiUUlOJ.! 01. U-U tl &.WU, uw. ... j.. "-£> ? l l i ? l 1 , l TT j T T\ 1 wijs bevestigde deze stemming dit vonnis. Men he\ eind van de stad. Het schoone Damrak « -_ , , f-r , -i "ïTït- r-lin Irt, "\T~nHnY irA-|->J-**ïTi TI-Ön f r* li n O n (T £uH niTïT herinnert zich dat Grondwet den heer Hemeken niet begeerde en zijn herkiezing, afkeurde.. Welnu de aftredende verkreeg ondanks dezen tegenstand 1736 stemmen, - Het bleek inderdaad dat wij niet mistastten toen wij naar aanleiding van Gkondwets poging om den heer Hemeken te doen vallen, schreven: dat het niet noodig was deze kandidatuur te verdedigen. De ' burgerij," zeiden wij, zendt een jong, ijverig en bekwaam lid, dat zoo trouw haar belangen behartigt, niet heen, omdat hij spreekt wanneer hij meent, dat het zijn plicht is." Wij hebben ons in de stemming der burgerij niet vergist. Thans echter- bestaat er recht tot de vraag of Grondwet zelf er niet wél aan sou doen retten, alles wat iti den regel onder den naam van licht ver teer baren kost" wordt saanigevat wordt daar opgedragen. Bevredigt het metsu. niet, daar beslaat geen reden de heeren Profc iets te verwijten. Zij hebben niet anders beloofd dan zij aanbieden, en het dient erkend te worden beloven in den meest aanvan levendig vertier van schepen gedempt een square bij den ontsierden Dam, dat ter plaatsq een veTtooning zal maken alsof het goede Amsterdam komedie speelt. Yroolijke toekomst! De dienaren van Mercurius, moge hun weg al niet met bloemen bezaaid zijn,?zullen dan toch eenmaal langs maagde liefjes en rozen aich naar den effektenhoek trouwd en de belooning blijft niet uit;hetpuspoeden. "Wie zal ons zeggen hoe poëtisch Rus-< bliek verdringt zich in de nette schouwburgsen en Turken daar verhandeld zullen worden,' zaal. als een speelsch zuidewindje den- seriagengeur "Wanneer wij naar aanleiding van dit stnk, Een groothertog vindt ge in een paardenspeï. Hij verschuilt aieh in een kast in de kleed kamer der cnyère Angelina. Hij wordt ontdekt door de beminnelijke ega van den grooten Casimir, die aan zijn verleiding weerstand biedt. En nu zingt de groothertog: L Ik zie 't geen 'cheque (geld) kan u bekoren. Dan is de chie u meerder waard, )e vrouw is voor de chic geboren, De cheque noemt zij het slijk der aard. Maar ik heb bei; ik ben compleet, ? Ik b eb fortuin en wat haar kleeedt, k heb geld en heb het schoon der Grieken. Ik bezit heel veel geld, De chic, En de cheque, De cheque, En de chic, Ik heb chic, x En ook cheque, Ik heb cheque, En ook cliic, Ik heb de cheque, ik heb de chic. n. Toen od mij cheques heeft gegeven, "Wou Hij de cbic m' onthouder*, maar.... Ga, onderzoek vrij, ganseh ffiljn leven, Yan af de pool tot d'evenaar; Elk zal u zeggen, het is waar. Ik reisde door de werelddreveu, En 'k heb geld en heb het schoon der Grieken. Ik bezit heel veel geld, De chic en de cheque, enz. Wij zouden niet gaarne da meening doen ontstaan dat de-Groote Gaskeur" onzinnigerliedjes te genieten geeft dan andere blijspelen of operetten, of dat de bewerker met de ver-r, taling de hand heeft gelicht. Hij heeft zijn. onverdienstelijken arbeid verdienstelijk verricht en zou tot iets béters in staat zijn als hij een verhevener model voor zich had gehad. Ook kan men niet getuigen dat de Groote Gasimi meer dubbelzinnigheden bevat dan het gros dezer kunstvoortbrengselen die zieh onder scheiden door een. misvormd lichaam zonder geest; alleen het laatste bedrijf ainkt tot het gewone peil, de beide voorgaande acten schitteren zelfs eenigszins door hun li door de poorten van den geld.tem.pel draagt? als het 'zich moeite gaf eenig prestige niet in op het gemaal en de spoorwegtarieven worden een zeker kringetje, maar bij de groote meerhet eerst aan de orde gesteld. De kamer derheid der kiezers te herwinnen. Wij wenaam de. begrootingen voor jnstitie, marine eni-schen onze oudste liberale kiesvereeniging l iets beters dan de vliegende tering -toe. ' Mijnheer de Eedakteur, aan. Aan de heeren Fransen van de Putte en 0remers- schijnt de samenstelling van een nieuw, £ ' ^ Amste;daïTfflrCTeg de Tr^l-:v,rtJ. -^svAj-Ettn tv j-iii -fa /T-TITI i*-^^ J. J ^ __ ^ l machtigste is. Ondanks den onverwacnten strijd Het komt mij w>ór, dat de wijze waarop de wethouder van onderwijs in de Gemeenteraads zitting van 9 Juli 1.1., de voordrachten van B. en "W., omtrent de, reorganisatie van het stedelijk gymnasium heeft verdedigd, niet Ondertussehen zijn bij deze verkiezing dui-j zonder protest-mag blijven. deüjk twee zaken gebleken. Ten eerste ddt de j Uit het niet ontvangen van_klachten der een blijspel met zang" onze teleurstelling uit spreken, dan treft die niet de heeren Prot en Zn. maar het publiek zelf en in nog hoogere mate onse letterkundigen die voor het tooneel ar beiden. De Groote Casimir blijkt datgene te bezitten ?wat noodig is om. aan de eischen van de toe schouwers te voldoen. Wat is dat? Ligt er in de Groote Gasimir" een gedachte? In 't minst riet. Is het stuk geestig? -- Geen enkele syllabe Kabinet opgedragen te zijn De kïesvereenigiag Nederland en Oranje1' behaalden de meesten harer kandidaten dadelijk te Leiden heeft tot kandidaat gesteld voor het ^e meerderheid. Zelfs daar -waar alle partyen lidmaatschap der Tweede Kamer Mr, P. J. Elout van Soeterwoude. den heer! tegenover haar nende hand. stonden bleef zij aan de wiu~ Ten andere..kan mea niet ontkennen, dat er m{-; onder de burgerij zelf zich een geest vau onDe Dagbladen bevatten: Handelsblad: De postspaarbanken. . . . crisis. De crisis (Ernstigegevolgen.); tevredenheid ? begint te uiten, waardoor net ar het 'bevorderen van Officieren. De crisis.' mogelijk was dat een volkomen onbekend Een goedkoop minister van Oorlog. De Grond-1 man, als de lieer Bredius, meer dan twaalf wet en het Kiesrecht. . . \ honderd stemmen verwierf. T. jRoti. Courant: Het ontwerp Strafwetboek. De kiezers beginnen te begrijpen, dat de Nieuws van den Dag. Liberia-Koffie. Steeds financieele zijde van overlaat. ons beheer te wensclièn Vaderland: bevelen, (de politieke toe-j Natuurlijk is de wijs waarop men dat openbaart 1 aan bedenking onderhevig* Wat ons betreft, Tijd: "Waarom? (de grondwetsherzic-\ wij nieenen, dat in Amsterdam wel andere maatregelen te nemen zijn om het schadelijke van in hnis te slachten af te wenden, dan de oprichting van een abattoir en de geheel on noodige verplaatsing der nog nieuwe veemarkt wat in onze dagen van geldnood minstens een millioen zou kosten', doch ondanks die meening achten wij een anti-abattoir-vereeniging niet ning). Standaard: De- ministeriëele crisis, Amsferdainsche Courant: Is Curacao te koop? ' Utrechtsc/i J)agblad : Onze vestiging in Atjeh. Courant: De liberale meerder heid in de. Tweede Kamer. Het in werkng tre den der wet op het Lager onderwijs. docenten aan net gymnasium, leidt genoemde er in doet er aan denken wethouder af, dat de niet klagers allen te vreden zijn. ZEd. Achtb. houde zich echter verzekerd, dat bij wel meer klachten zou ont vangen hebben wanneer niet algemeen de over tuiging had bestaan: het helpt toch niet!" En daar mi de wethouder zeer goed weet. waarüm die overtuiging zoo vaststond, is 'het niet edel van hem zich te beroepen op het niet ontvangen van klachten. De waarde der argumenten waarmede de wet houder en de voorzitter de oppositie bestreden, laat ik geheel ia Ket midden, ik veroorloof mij alleen de vraag: - of het gevoelen van kuratoren bij B. en W. niet in aanmerking komt, als de rektor net met dat kollege niet eens is? Zoo neen, zou het dan maar geen zaak zijn de geheele reorganisatie alleen aan den rektor over te laten en de kuratoren op wachtgeld te stellen? Het was natuurlijk kortswijl, toen de wet houder de klachten der verongelijkten afwees, met te verklaren dat de bevoordeelden niet klagen. Trouwens ware de wethouder beter in staat om in hetgeen hij hoort en zegt kortzij geven wat, zij genamen vorm. De decors, de kostumes, (de laatste Serne en Zn.) die men in de Groote Casimir" j digen aard, en zijn betrekkelijker wijs rein te te zien krijgt waren uitstekend, men kan aan: noemen. Het eenige wat men van de Groote 't geheel en de onderdeelen duidelijk bemerken '? Gasimir, gelijk van bijna 't geheele genre mag; dat aan bekwame handen de leiding is toever-: zeggen, is, dat het zeer dicht aan onzin nadert. Zullen wij het den heeren Prot euvel duiden, dat zy het publiek zulke blijspelen aanbieden: of het publiek dat het de heeren Prot dank baar om hun verdiensten roetrit? 't Is waar, men zou mogen wenschen dat de toeschouwers een beter genot begeerden en een theaterdirecteur er niet toe brachten hen op zulke zinledige stukken te onthalen, al zijn 't dan ook blijspelen, die in het parijsche. Thèatre des Yariétés?meer dan honderd achter eenvolgende malen met het grootste succes", werden, vertoond. D,e voornaamste oorzaak is, dat Nederland. geen oorspronkelijke blijspelen met zang op levert, die in de plaats van deze te geven zijn! en men genoodzaakt is tot fransche voort-1 brengselen de toevlucht te nemen, die onder schitterenden vorm het gebrekkige vaa den. inhoud verbergen en .door dubbelzinnigheden vergoeden, wat zij aan geestigheid missen. "Wij zullen de laatsten zijn om blijspelen. met zang af te keuren, doch wat wij zouden wenschen, is een betere soort, en zoo mogelijk eene echt nederlandsch van karakter. In den laafaten tijd komen er. meer proeven vaa tooneelstukken, die aan vaderlandsche toe" standen ontleend aijü. Niet alles mag ge slaagd heeten, dat is bekend. Maar zouden' er onder onze schrijvers en dichters niet enkele schuilen, humoristisch genoeg om aan oude. hollandsche legenden en verhalen de stof te ontleenen voor dergelijke blijspelen, die ons verlossen kunnen van de treurige voortbreng selen uit den vreemde; die het tooneel reini gen en het tot een gepaste nitspanningspïaats voor jeugd en ouderdom weten te maken? Zij zouden een nuttig werk verrichten en aan succes zou het hun zeke* niet ontbreken. "Want het volk bemint dergelijken lichten kost' Kaïf? Alen mag het bij een half dozijn heeren en dames uit een paardenspel niet ver wachten. Kluchtig? 't Laatste bedrijf doet u een oogenblik het gelooven, maar slechts zóó kort als ioodig is om u te doen gevoelen, dat het geheel het volstrekt niet is. Heeft'het een noemenswaardige intrige? Is er karakterteekenrag iü? Bevat....? Vraag niet verder, het bevat niets, het is zoo leeg als liet lang is. Drie paarden op het tooneel vormen het glanspnnt dat de verzamelde me nigte buiten zichzelf van vervoering brengt.... en de muziek van Lecocq! Die laatste is er, ea dat zegt, alles. Wat kan men niet ontberen als Charles Lecocq u dronken heeft gemaakt ? Men heeft gezegd dat dronkenschap een korte razernij is men kan hetzelfde om trent deze muzikale beleiding by een zangspel getuigen. Daar is geen onzin zoo groot, of ia dien toestand van waanzin schijnt ze het pu bliek redelijk toe. "Wilt ge een proefje? 'e naar Saint-Clémentin. terug te doen keeren. 't Was al weer een offer aan den schijn geBracht, maar het begon Dr. Desractes met eiken dag zwaarder te vallen en onverdragelijkër te' worden. Toen Therèse -geboren werd, waren er wel geen rechts treeksche aanmerkin gen op het gedrag' van zijn vrouw te maken,' maar toch w~as de twijfel zijn ziel binnen geloopen. Zoolang Therèse nog klein was, had; Mj in de onbepaalde wezenstrekken van het kind eenige gelijkenis met de zijnen willen zien; maar naarmate zij ouder werd en zich ont wikkelde, voelde hij aijn illusies verminderen en den twijfel toenemen. En nu het kind een jonkvrouw was geworden, trof het hem gedurig boe weinig zij de type der Desractes terug gaf. i In het laatste half jaar 'bestudeerde hij taar gelaat met angstvallige zorg,'en telkens met minder gunstigen uitslag. Ook op dit oogenblik sloeg hrj over zijn courant heen het jonge meisje gade, dat over Ihaar boek gebogen sat. Hij bekeek achtereenTolgens al de bijzonderheden van het bevallig persoontje: het weelderige kastanjebruine haar, de donkere, schitterende oogen, den mond met «ïe volle roode lippen, haar beweegelijke trek ken en haastige bewegingen; de buigzame, sierlijk ge'vormde gestalte -r neen, dat kind kon niet van' hem zijn! En'zoo peinzend wenschte hij met bitteren wrevel de. onz"ekerdie hem al 200 lang terug, den twijfel, fead gepijnigd!..,. Intusschen bladerde Therèse in haar boek, sonder iets te vermoeden van den storm, die ket brein van Dr. Desractes dóorwoelde. Het werk, dat op haar schoot lag was een SescJirfjvmcf van de viervleugeKge insëkten van met gekleurde platen. Geen van de geleerde boeken in de bibliotheek was haar zoo dienstbaar als dat, en met voorliefde zocht zij naar de afbeeldingen van de kapellen, die in de weiden en aan den zoom der bosschen gevonden worden, 't Warenjiaar oude kennissen en met een zncht dacht zij aan de dagen toen zij vrij als die kinderen der lucht, bij de boe ren te Tressigny langs de boorden der plaise en Egrouve mocht ronddolen. Het land harer kindsheid doemde zachtkens voor haar blikken op. Weer zag zij het door de zon gebruinde gelaat van haar pleegvader. Baillangeon, de vriendelijke oogen van haar voedsterrooeder. Zij hoorde de hanen kraaien op de boerderij. Zij verbeeldde zich dat zij er nog was, op een warmen zomer dag als iedereen een middag slaapje deed, als de blinden gesloten waren', en sen enkele lichtstraal door den schoorsteen heen op de vuurplaat viel.... Geen wonder dat die hartelijke herinneringen haar overstelpten! De dagen op Joubardiere zoo heette de boerderij doorgebracht, waren de eenige gelukkigen van. haar leven geweest, die boerenmenschen waren de eenigen, die haar hadden liefgehad, en zij hield meer van hen dan van vader of moeder. De vijandelijke ver houding, die tusschen haar ouders bestond, had al vroeg de hartelijkheid, die anders ouders en kinderen verbindt, doen verkoelen. Bij de vogels houdt het ouderlijke instinkt op, zoodra de jongen sterk genoeg- zijn om hun vleugelste gebruiken; als zij de zachte warmte van het nestje,' déaanraking van het moederlijke dons nietf meer 'gevoelen, is ook de band ver broken. En wij aenschen hebben ook behoefte aan het warme samenleven onder "hetzelfde dak,' aan de innige liefde tusschen beide ouders, zal \ de kinderlijke genegenÏeid. in ons hart bewaard blijven. Bij kinderen, wier_ ouders ge scheiden leven, komt het nadenken te vroeg en daarmee de twijfel, die het teederst gevoel doet verstijven. Terwijl Tberèse beurtelings de klachten van haar moeder hoorde tegen Dr. Desractes, en diens minachtende opmerkingen tegen zijn vrouw, had zij het blinde vertrou wen verloren, zonder hetwelk de liefde onbe staanbaar is. Zij wist niet meer wie van beiden zij gelijk moest geven, en verweet hnninhaar hart, dat zij haar beroofden van de hartelijke iefkoozingen, die andere kinderen ten deel vielen, en haar naar liefde smachtend hartje had zich met verdubbelde kracht aan de brave boeren gehecht, die baar hadden opgevoed en gekoes terd, bij wie z^den^egen vaa .een liefheben een onderlijk huis had leeren aldus in gepeinzen verdiept, ter neder zat, was alles rondom Jaaar weer stil geworden; geen ander geluid stoorde den dok ter dan het gegons van de vliegen, 't was of alles sliep evenals de folianten langs den muur. Een uur ging aldus voorbij, totdat zieh eens klaps heel in de verte, van den kant van den straatweg het getingel van schelletjes en het dreunen van wagenraderen deedheoren. TheVrèse hief het hoold op en luisterde. Gelukkig daar is de post... mompelde zij. In 't jaar 1851 ging de spoorweg nog maar tot Póitiers; sn de dienst tusschen die staden de hoofdplaats van het arrondissement werd waargenomen door een postwagen, die zeven uren noodig had om reizigers en brieven naar Saint-Clémentin, te brengen { de aankomst van de diligence was het groote feit van den dag eu eigenlijk de eenige afleiding in het kleine stadje. Therèse had zieh niet. vergist; de dilibend gezin beseffen. . Terwijl zij gence naderde werkelijk, getrokken door vier paarden, wier getrappel men hoe langer hoe duidelijker begon te onderscheiden, en met haar keerde bet leven ia Saint-Cl mentin terug. Men hoorde de zonneblinden met geweld open slaan,1 en de rnenschen kwamen naar buiten loopen, om vriendelijke groeten rnet elkander te wisselen. Daar is de wagen! riep het jonge meisje, terwijl haar boek op den grond viel. Haastig stond zij op en zonder zich om haar vader te bekommeren, trok zij het gordijn open schoof het raam op eu keek nieuwsgierig naar buiten. Minder uit nieuwsgierigheid, dan ten gevolge van de oude en half werktnigelijke gewoonte om ia de aankomst van de diligence het groote feit van den dag te zien, stond Dr. Desractes ook op, 'en volgde zijn dochter naar het venster. Op hetzelfde oogenblik sloeg de diligence den hoek om. De conducteur blies een vroolijk wijsje op zijn horen, en het zware gevaarte naderde langzaam en voorzichtig in de smalle straat. De paarden dropen van 't zweet, het geele rijtuig was met stof bedekt, en de reizi gers, die uit hnn slaapje ontwaakten, staken hun warme en eveneens stoffige gezichten bui ten het portier. Drie straatjongens vormden de eerewachfc en sprongen beurtelings op de trede. Naast den conducteur, die vuurrood zag, tengevolge van 't blazen op zijn horen, zat een jongmensch van twee- of drie-en-twintig jaren en trok zeer de aandacht van het pu bliek, vooral van de overal uit de ramen kijkende dienstmeisjes. Men wees naar hem, en knikte hem toe, en hij beantwoordde al die welkomst groeten door vroolijfc met zijn hoed te zwaaien. Zonder nu t een mooie jongen" genoemd te kunnen worden, had hij toch een zeer innemend uiterlijk, met zijn heldere, doordringende oogen en blonde krulbaard. Therèse begreep niets van al die familiare begroetingen onderweg,en, keek haar vader met een vragenden blik aan. De jeugdige reiziger op den bok was niet aan het opmerkzaam oog van den dokter ont gaan, die even de schouders optrok, en terwijl een sarkastisch lachje zijn lippen plooide, op zijn gewonen scherpen toon zei: Weizoo, komt het. duivenhok. jonge Maugara terug als men ten minste' het nest van een roofvogel, gelijk zijn waardïgen vader, zoo noemen mag! Ja, waarlijk, ik zie mijnheer en mevrouw Mangars op de stoep staan van het hotel de Erance... Zij komen hem zeker ai'halen. Aan het eind van de straat, dicht bij de stallen van het hotel, tusschen een paar staljongens eii dienstmeidea, stond inderdaad een. burgerlijk echtpaar allerlei teekenen te. geven in de richting van de diligence, die eindelijk stilhield voor de groote deur van het koets huis; de jonge man was vlug .van. zijn hoogen zetel gesprongen, had zijn moeder gekust en zijn vader hartelijk de hand. gedrukt; papa scheen recht in aijn schik met de terugkomst van zijn stamhouder, en bekeek hem met zichtbaar welgevallen vaït. het hoofd tot de voeten. Wel verduiveld! mompelde de dokter binnensmonds, kijk die onde Maugars zijn jong eens betasten!... wil seker eens voelen of de klauwen al beginnen te groeien ... Wees maar gerust oude roofvogel! Aardje naar zijn vaartje Hij zal wel net een bek en klauwen krijgen als gij zelf hebt. (Wordt vervolgd,}1

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl