De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1879 7 september pagina 4

7 september 1879 – pagina 4

Dit is een ingescande tekst.

NEDERLAND. En gaat en zoekt hem' op in Parma's veste. Ter stille plaatse waar hij werkt. Daar'daalt "Van 't hout stellaadjen af een. bleeke man, Sen bleeke, fcille man, .gebogen, kuchend, Van voorhoofd kaal, met afgesloofd gezicht, Met- doffen blik gan^ch epraakloos en [onredzaam Staat hij voor zijn bezoeker, die verbaasd zegt: Correggïo gij? Hoe, meester zijt, ge ziek? Of drijft ge slechts den spot? Weg met dat [masker Volleerde snaak zoo werklijk gij de meester, De groote Allegri zijt, \Correggio bijgenaamd! Een snaak, zelfs af en toe in uw figuren: Wel -wat gewaagd, ja, zelfs in 't heilgenheeld "Wel, wat gewaagd wat zinUjk, overmoedig, Hoe? zoo'n gezicht? op heel uw' reeks van [doeken, Zag ik geen enkel aanzicht, dat niet glimlacht, En zie dan uw gezicht, komaan, geen ernst Is 't u, weg met dat masker schalk, beken Dat gij zooals men 't heet een slimme [vogel, Een vroolijk Fransje zijt, de schaarsche vonken alf schuilgaand tusschen .'t doffe van den hlik Getuigen het. "Wie maalt zoo godlijk -vrouwen Diénooit er eene kuste? Fantazij Alleen"kan nooit de extase van uw lo zijn; Schrikt u ?-mijn purper af? Kom vriend, gi; [weet Bat kunst en schoonheid zeker niet verkettren Integendeel, hoe fraaier dat gij ons schildert De heugen, "des te liever komt het volk. "Weg dan dat masker, vriend en drink een beker Tan 't beste Syracusisch vocht nxet mij! " ? Dus sprak hij. Toen de matte blikken opslaand, Zei kalm en stil de meester, schier bedeesd In stem: Ach, Eminentie, Kardinaal Vergeef roe ik drink nooit Syracuser wijn, ffreen andren ook; hij maakt mij altijd beevrig, EB-klemt de borst mij saam. "Wat gij daar zegt Van mijn figuren, andren zeggen 't ook En 'tzal wel waar zijn,, als gij allen het zoo [vindt, Doch mooie vrouwen zou ik veel gekust En lo'öfelle ontroering op het levend lijf Bespied, daarna geschilderd hebben ? Ach, Vergeef me, gij vergist u Kardinaal: , Een twistzieke echt'.riendin,enwoelge kindren 't Was al mijn li'efdeslieil. De schoone vrouwen Op mijne schilderstukken, 'k zag haar allen Voor de eerste maal, ,nadat ze op 't doek ver[rezen, En nergens meer, zelfs niet ia drooingestalte Want mijne droomen zijn-niet lieflijk, Heer, Het werd mi] vaak 't was nog in mijn jeugd Zoo vreemd te moede, 't was mij dan Als ging geheel mijn hart vervloeien in De v/armste'levensuiting, overvlieten In stroomen licht en kleur-op mijne doeken. 't Werd mij 200 goed en vreemd te raoè; 'k"bezon Mij dra, en lachen moest ik en, ik bracht Mij 't vele leed te binnen, en ik sprak: Correggio. wees niet dwaas, "Fortuna's hand Verdeelt-niet anders dan de gunsten zoo: ? De' een weeft zij 't schoon in^ijnen levensdraad, Ben ander geeft zij 't in ''t penseel' misschien,, En in den troffel dan is zijn geluk Maar steen en kleur, niets dan een schoone praal Voor 't oog vanandre menschen. Ach, verneem Het, Heer, van alle gloriestralen, die, Gelijk, gij zegt, om mijn figuren zweven, Heeft daar nooit n, nooit n omstraald mijn leven, Geen enkle zal 't omstralen ook, als die De dood om't voorhoofd van den Christen werpt Ten laatsten oogenblik; de dood,-die mij Van alle elend bevrijdt, van allen nood, -. Van elk g-brek,'het kranke lichaam eigen, Yan 't duizendvoudig ongemak des levens." Verbaasd stond daar de luimge kardinaal En reikte uit meelt) toen zijn hand den meester En ging. Maar hij 'beklom al wanklend weder Zijn hout stellaadje en maalde verder toen Aan een betooverend-schoone Danaë. F. SMIT KLEINE. Naar KAMERLING. melijk bezighouden met het overzicht der Rus sische, Foolsche en Boheemsche, letterkunde van den dag, en daarvan westelijk Europa op de hoogte houden. Nieuwe uitgaven: ' Auphora Major, ? By DuitscTitand geannex-. rd? Open brief ter beantwoording der bro chure van Mr. Nori, Ex-Lid der Tweede Kainer. Amsterdam, M. Henrïques de Gastro. Gr. "J. vau der Hoeve. Het vervloekte HuisArnhem, J. Minkraan. Charlotte Birch-Pleiffer. Moedsr en Zoon. Tooneelspel in vijf bedrijven of twee afbeel dingen, naar den roman de Buren" van Frederik Bremer. Het Hoogduitscli vrij gevolgd. G. Theod. Bom. Frederik Koenig^ Jan Sart. Vrij naar het Fransch. 's Hertogenbosch, Gr. Mos mans. Somanes, tccreatïon. JËdmond Ab'out, CJerical education ia Erance. ??? Spedding, James Tennysoa Turaes (een broeder van dca dichter TemysoTi). Joseyh Jacobs, The God of Israël: a history. Kebbel, The politica! novels ,of Lord Beaconsfielö. ??? Ftonde, A Cagliostro of the second Centory. Iteetr,. The public interest in Agrieultural reform. Te Krakau zal. met l Januari in liet Fransch verschijnen eene Remie des lAtiératw&sSlaves, onder redactie van den heer Jules Mein, reeds gunstig bekend, door eenige vertalingen van Slavonische poëzie. De Revue zal zich voorna Courcelle-Seneuil, Les socialïstes cléricaus. HwbertTalleroux, La loi allemande contre les soeialistes et la loi francaise contre rinternationale. ??? Faisdieuns, Le controle de l'éta-t sur les tarifs des chemins de fer. AckÜle Murcier, La lïbertéeommeïciale avant et après la revolution. Henry Taché, La traite des noira et l'esclavage des Africams, Het overzicht der vulkanische verschijnselen van liet' jaar 1878, vfijst op het buitengewoon groote 'aantal van twaalf uitbarstingen, die echter alle bij ver verwijderde, ten deele wei nig hekenden in moeilijk toegankelijke vulka nen, voorkomen. "Wel begon ook de Ye&uvius (de laatste uitbarsting' had plaats in 1872) raêds in 1877 teekenen te geven. Dat het vul kanische proces uit de langdurige rust weder ontwaakt was, ? op den 20 April op nieuw te werken, daar bij menigvuldige aardschuddingen dikke rookwolken opstegen en tegen het laatst van September zelfs uitvloeingen van lava, schoon in geringe hoeveelheid, sieli vertoonden. IB den nacht -van 22 23 September scheen het werkelijk tot eene plotselinge uitbarsting te zullen komen, daar een aanmerkelijke lavastroomin de richting van Atzio del Cavello a£vloeide,'maa'r de werkzaamheid van den vulkaan verminderde allengs, en ging' over tot dien van Solfatara's, welke alleen den Uden Octoker door periodieke kleine ontploffingen, en van l tot 9 November door het uitvloeien van geringe hoe veelheden lava werd afgebroken. Bij herhaling, namelijk den loden Januari en den ISden dier maand, werden aan de zuidpunt van Zuid-Amerika, door voorbijzeilende schepen vulkanen in werking gezien, die tot opdat tijdstip onbekend waren. De eene daar van bevindt zich op Middle Islaud van d Eïiglish Narrow's, de andere op het vaste land, ongeveer op 48°56! zuiderbreedte en deed van haar bestaan blijken door eene,, uit een hooge met sneeuwbedekten kegel 300 meter hoog op stijgende rookkolom. Gelijktijdig daarmede had eene sterke uit barsting op Tanna plaats, liet bekende en sterk werkende vulkanen-eiland in den Arelnpel der nieuwe Hebriden; op den 10 Januari vormde zich aldaar des morgens omstreeks 10 uur tussehen .de zwavelbaai en den ouden krater een nieuwe kegel, waarvan de uitbarsting ver gezeld, ging van aardbeving en overstroo'ming van een. groot gedeelte van het eiland. Hoe hevig de uitbarsting was, zij duurde slechts korten tijd, maar reeds op 4 Februari had eene Eenïgszins haastig betaalden zij hun gelag, en sloegen' den weg naar de rivier in, waar een veerschuit de voetgangers overzette. Zij had den nog niet eens den overkant bereikt, toen de eerste malsche, dikke droppels begonnen te vallen. 't Is zoo erg niet, zei Martin Brossard, terwijl hij een angstigen blik sloeg op zijn nieuw grijs jasje, kuat gij flink wandelen? - Jawel. ' Ku dan zullen wij wat harder aanstappen, en misschien kunnen wij wel onder dak zijn,- voordat het onweer los barst: Zij moesten zich nog een minuut of wat op houden in het Witte Paard, om orders te geTen omtrent het goed, en terwijl zij den heu vel- opklommen begon het hoe langer hoe harder te regenen. ??"Wel sapperloot! "bromde de ontvanger, lerwijl Hj zijn zakdoek over gijn hoed bond, wij zullen doornat worden! Etienne "begon te lachm. Hij was aan die verrassingen gewend, en niets bang voor een e. Daarenboven had het lekkere glaasje hem-in een vróolijke stemming gebracht; het vooruitzicht op zijn verblijf te Pressigny, lachte hem toe en met wellust ademde hij den frisschègeur der .vochtige aarde in; hij be dacht hoe .daar ginds in een verborgen hoekje van het in duisternis gehulde landschap, ee boerderij lag, waar Thérèse Desroches woonde, en al de aoete herinneringen zijner eerste liefde hérleefden in zijn' hart. In het bosch van Courhil droppelde déregen zachtjes door de denceboomen; Etieane neuriede een oud. volks deuntje en vond "'t wel aardig dat fej' de "%:-? rijzenaar, zooveel minder gaf om een nat pak dan''zijn metgezel, die door het buitenleven toch wel aan zulke ongevalletjes gewend ge raakt moest zijn." Hij zei dat ook aan Martin Brossard, die stilzwijgend naast hem liep. Denkt ge dan dat ik een juffers hondje hen? Ik heb alleen een afkeer van water .als het in B^a. glas valt, maar ik ben dom geaoeg ge weest om mijn nieuwen jas aan te trekken, en 't sp-yt mij dat hij nu in eens bederft van daag. , En wérkelijk het grijze jasje liep groot geVaar. Toen zij het bosch verlieten, begon de wind hevig op te steken, en de regen sloeg de beide wandelaars met kracht in het aange zicht. 't Wordt een verwenschte historie, mom pelde M. Brossard. Het regent waarachtig baksteenen, en 't is hier pikdonke/. Besluiteloos stond hij stil en keek rond, alsof hij de omringende duisternis met zijn. blikken wilde doorboren; op eens slaakt kïj een zucht van verlichting en wees met zijn rechterhand naar een punt, waar een klein lichtje door de hoornen schemerde. Als ik 't niet heel erg nais heb,-riep hij, dan schijnt dat licht op -Joiibardière. Nauwelijks had hij dat gezegd, of Etienne deed op zijn beurt een uitroep: Joübardière zegt gij? Ja, dat is een boerderij, waar wij de bui kunnen afwachten, en onze kleeren droegen. Joübardière, herhaalde Etienne, juist, dat is net l Zijt gij daar al lang geweest? Neen, maar'vroeger heb ik dikwijls hooren spreken over een boerderij hier in.de buurt, die zoo heette. Dat-kan wel, 't is een vrij algemeen naam; ik ken drie ,of vier pachthoeven, die tweede uitbarsting plaats, die insgelijks groote schade aanrichtte. Omstreeks denzelfden tijd had nog eene andere uitbarsting plaats en wel op liet groote eiland Birara in de groep van Nieuw-Brittannie. Het noordelijk gedeelte vanv dat eiland werd daardoor verwoest, zijne kusten door de ontzettende massa's drijvende puïmsteen, die de zee op grooter afstand.bedekte, ontoegan kelijk gemaakt. Tot op dat tijdstip was aldaar geen vulkaan bekend. De groote puimsteeumassa's in de nabijheid der Salo m ons eilanden, die indertijd kapitein Hassington drie dagen lang het vaarwater versperden, waren hoogst Waarschijnlijk niet zooals men toen meende, herkocastig van eeae onderzeesche uitbarsting, maar van die op het niet ver verwijderde eiland Birara. "Wel bestaan er op de Saloraonseilanden twee" viükanen, de Semoya en de Lammat op Guadalcanar, maar van geen van heiden is in 1878 eene uitbarsting bekend geworden. De derde uitbarsting in de maand Februari was die van de Isluga in Zuid-Amerika, onder 19°10' zuiderbreedte, die sedert de uitbarsting van 1869 niet meer in werking was. Bij do zoo hevige van aardbeving vergezelde eruptie', wer den ontzaclielïjke massa's lava .uitgeworpen, zoodat de meer dan. vijf leguas van den vul kaan verwijderde plaatsen Cariquima Carima, Sotoca n Chiapa door den lavastroom bedol ven werden. Kleine vulkanischeuitl)ai'stingenkwamen voor bij Hekla (van 27 Februari tot aan het einde vïia -Maart, bij den Asamayana in Japan, bij den Cotopasi (in October), de Tepaco en Sitna en bij den Isalco. Tot de hevige uitbarstingen behooren daarentegen die der Alëuten en GezelschapseïlaTiden. Ia de Vulkanische reeks der Alëuten waren de vulkanen van Amukta, fiöhegTiluk en de bijna 2800 meters hooge vulkaan "Wsewidak-op Umnak in eruptie. Door de uitbarstingen van 'den groep de Gezelschapseilanden^.z.ouden,.volgens de berichten van kaptein Evers, de eilanden Raiatea en Babora ver woest zijn. Aan de vulkanische uitbarstingen sluit zich een groote uitstorting van slijk, uit een deibekende slijkvuïkanen vanPaterno op Sicilieaan. Zij begon, na aardschuddingen gedurende twee maanden in de provincie Oatanea, op den lOen Decembes.' uit een groot aantal kraters, die met ontzettend gedruisch slijkstroomen uitgoten. Een deel daarvan was onafgebroken in wer king, terwijl de bestendig opstijgende gassen het dun vloeiend slijk gemakkelijk konden doordringen. Bij de anderen hadden van tijd tot tijd ontploffingen plaats, daar het krater bekken niet een zeer taai slijk gevuld was, hetwelk de gassen, die zicli uit de diepte ont wikkelden terughield, tot dat zij zich met geweld een doortocht verschaften en daarbij het slyk in hooge stralen rond wier pen. Aan het einde van het jaar was die slijk uitwerpmg nog niet ten einde, maar duurde zij met even veel kracht voort. Omstreeks. 100 aardbevingen zijn in den loop van het jaar bekend geworden. Daarbij komen echter - vele volledige aardbevingstijdperken voor waarvan "aardschokken en aardschuddingen met geringe tusschenpozen, uren en dagen lang, soms zelfs weken, op de g elf de plaats voortduurden. Wilde of konde inen alle]aardschokken die xijn voorgekomen optellen, dan zou de som een aanzienlijk cijfer bedragen, zoo telde men bij de betrekkelijk nog'onbeduidende aardbeving van Zengg 20 schokken en lüj de sterke aardbeving van Teiapaca alleen in deii nacht van 23 Januari 40 schokken, terwijl de aardschüddingen aldaar tot 12 April bijna on afgebroken aanhielden, Eene aardbeving op het eiland Tanna duurde vier wekeB en in de provincie Casania volgden de aardschüddingen van 4 October tot 19 No vember, elkander bijna onafgebroken op. 'In den winter en den herfst kwamen de meeste aardbevingen voor en (van 163 ge vallen) 39 in den Winter, 26 in de herfet, 19 in de lente en 19 in den zomer. ' De hevigste n ia hare gevolgen noodlottigste vaa de aardbevingen had op den 23sten Januari in de, door de vreeeselijke aardbeving van Peru en Bolivia in het jaar 1868 bekende landstreek plaats en teisterde op schrikkelijke wijae de provincie Terapaca. Aldaar was met de aardbeving van 9 Mei 1877, welke in hevig heid die van 1878 zeer nabij kwam, een groot langdurend aardschuddingstijdperk begonnen, waarin de aardbeving van 23 Januari 1878 zich door bijzondere sterkte van de veelvuldig zich herhalende schuddingen onderscheidde. Te Iquique "begon het verschijnsel des avonds ten 7.55 en de schokken herhaalden zich ger durende den g"eheelen nacht. Zoo als gewoonlijk richtten de daarop volgende overstroomingen nog grootere scha'de aan, dan de aardbeving, inzonderheid te Arequipa, Pica, Mantilla, Pisaqua, Atica en Terapaca. Zeer sterk was ook de aarbeving in liet zuiden der Republiek San Salvador op 2 Oc tober. In de stad Jucuapa werden bijna alle huizen vernield e.n vele menscnen veiloreiihet leven. In den omtrek verdwenen echter on derscheidene dorpen en vlekken geheel en al. De buiging van den grond was aanvankelijk golvende en einciigde met een heftigen schok. Van de aardbevingen in Europa moeten in zonderheid de volgende genoemd worden. - Op 28 Januari verspreidde eene tegen den middag aanvangende aardbeving schrik en ontsteltenis in het Noordwesten van Frankrijk en in "het Zuiden van Engeland,. Bijzonder sterk was zij in ^orrnandië, te Kouaan, Eavre en Dieppe. Te Parijs was zij zoo heftig, dat eenige huizen gevaar sch.en.en te loopen. lu Engeland begon zij te 11 uur 45?50 minuten en werd zij op het eiland Wight, te Greenwich, Southampton, Londen, Brïghion, en op andere plaatsen gevoeld. Bij herhaling werden noordwestelijk Zwit serland en de zuidwestelijke hoek van het Schwarzwald, door die natuurverschijnselen getroffen. De eerste en sterkste aardbeving begon den 16 Januari en bestond uit onder scheidene schokken j met meer of Kindere tusschenporea. De sterkste daarvan strekten zich uit over Ba'el, Brugg, Solothurn aan de zwitserfiche zijde van den Rijn en over Lorrach, Schapfheim, Waldshut enz., aan de Badensche zijde. Op 17 Januari deed zij zich op nieuw gevoelen te Basel en werd zelf van Fre burg tot Straatsburg waargenomen. Verder behooren genoemd te worden de me nigvuldige schokken' te Innspruck (3, 10, 11 Januari; 2 Februari, 9 Augustus), Grossgerau (2 Januari, 25 Maart), Lissabon (26, 27 Januari, 8 Juni) de aardbeving van Piëmont, 25 Novem ber en de van 19 April tot het laatst-van Mei, aan beide zijden van den Bopphorus van Constantinopel tot Brussa aanhoudende aardbcviug. Op 19 April werden door de laatste te Ismid en Brussa groote verwoestingen aange richt en een nabij gelegene stadje geheel vernield, waarbij vele menschen omkwamen. De toenmaals in den Bosphorus liggende Engelsche vloot, nam de aardsclmdding waar en op een der schepen meende- men, dat door de andere schepen proeven met torpedo's geno men werden en trachtte men zich daartegen te beveiligen. Minder door zijne hevigheid, dan door de in vergelijking met zijne sterkte, zoo aanmer kelijke uitbreiding' en door de juiste berich ten welke men kon verzamelen, moet de NCderrijnsche .aardbeving belangstelling opwek ken. Zij begon des-morgens omstreeks 9 ure, op 26 Augustus en werd in de stad Keulen het best waargenomen (nagenoeg op hetzelfde tijd stip onder anderen te Arnhem.) Zij bestond te Keulen uit eene golvende opheffing en da ling van den grond, welk verschijnsel allengskens zoo sterk werd, dat de gebouwen wan kelden. Op den Dom sloeg de kleine klok herhaalde malen, aan en de heen en weder trillende pilaren brachten in de St. Gereonskerk, zulk een schrik en angst te weeg, dat alle aanwezigen het kerkgebouw verlieten. De muren op vele plaatsen der stad scheur den. Tegen het einde der schudding werd een dof onderaardsch gedruisch, en door velen een tweede schok waargenomen. In bijna alle plaatsen van de Bijnprovincle van Cleve en mmerich tot Kylburg, OtteweÜer en Montjoie, deed zich het natuurverschijnsel even ooals te Keulen gevoelen, desgelijks aan gene zijde van den Rijn, te Dusseldorff, Munster, \Viaabadeu en elders. Te Aken waren vijf dui delijke schokken waar te nemen, en in het aan de Neuss-Dürener spoorweg gelegene ElsdorfF werden tot den volgenden morgen achttien schokken en evenals in het nabij gelegene Duren gevoeld. De uitgestrektheid land waar de eerste schok des morgens te 9 uren zich deed gevoelen is misschien grooter dan 2000 vierkante mijlen. Professor Klmkerfues Terzamelde uit de vele niteenloopende tijdsopgaven die, welke net meest de waarheid schenen nabij te komen en berekende haar naar den meridiaan'van Parijs. Zij leverden bijv. als uitkomst, dat de aarbeving te Keulen was begonnen ten 8 uur 38,7 minuten, te Straatsburg 8 uur 39,9 rnin._, te Göttingen 8 uur 40,9, min., te Hannover8 uur 42,4 min., en te Parijs 8 uur 45 mm. Neemt men aan, dat "het uitgangspunt der aard schudding, naar het aantal en de steriite der schokken op 2,5 mijlen ten westen van Keulen gevoeld kon worden, dan. geeft de be rekening uit die tydsopgaven de voortplantingss nelheid der beweging in de aarde, als 6,78 mijlen aan, met eene waarschijnlijke fout van i 0,48 mijl. De diepte van den oorsprong is onbekend. Klinkerfues meent tot eene diepte .van 6,3 tot 8,7 mijlen te kunnen besluiten. Het is opmerkenswaardig, dat de aardbeving alleen aan de oppervlakte der aarde was waar te nemen, die te sterker gevoeld werd, hoe liooger de -waarnemer zicb. daarboven: bevond. Talrijk zijn de berichten zoowel uit Keulen als uit Hannover ingekomen, dat de schuddingen in de bovenverdiepingen veel sterker gevoeld werden dan in de benedenverdiepingen. Te Eemagen was de schudding in de bovenste verdieping van het echoollokaal zoo sterk, dat onderwijzer en kinderen het vol angst verlie ten, terwijl zij haar in de benedenverdieping bijna niet bemerkten. De arbeiders op de torens van den Keulschen Dom zagen hetsteigerwerk 200 sterk heen* en weer bewegen, dat zij voor ineenstorting vreesden', ook liep een op het gewelf van het koor aanwezig waterreservoir geheel ledig. Daarentegen had geen der 1100 mijnwerkers en beambten, die te Altessen op eene diepte van 300 meters aan het werk waren, iets waargenomen. Nog lang na dien tijd ondervond men te Elsdorf nu en dan schokken; 26,27, £8,29 Aug., 2Sept.,24 Oct.,'3 en 10 December. Ook eenige andere plaatsen werden nog herhaalde malen door schokken getroffen, bijv. Remagen 3 Sept. Wiesbaden 14 Sept., Osterrath en Crefeld op 18 Sept., Keulen op 10 Dec., Luxemburg en Namen 15 Dec. Bij bijna alle zwakke aardschüddingen is het hoogst moeijelijk na te gaan tot welke klasse van aardbevingen zij behooren. Zoo komt ook bij de Nederrijusche aardbeving geenerïei teeken voor, dat tot eenige bepaalde oorzaak kan doen besluiten. Men kan aan vulkamschen invloed denken, want de sterkste en talrijkste aardschokken volgden de noord westelijke helling van.het Eifel-plateau; men kan echter ook, en wel met meer grond, de aanleiding tot de aardsclmddingen zoeken, in het Belgisch-Iiijnlandsehe kooldistrict. De aardbe-, ving van 26 Augustus schijnt in het algemeen slechts eeïi schakel te zijn van eene groote aardschuddings-perïode, die sedert eenige jaren in die streken door aanhoudende veranderingen in de kolenmijnen onstaan is. De namen. Heiiogenrath, Kohisdieid, Eschweiler enz. komen inde jaarlijksche berichten over aardbevingen altijd weder voor en behalve talrijke zwakkere aardschuddingen van geringen omvang, hebben aldaar onder anderen van 28 Sept. tot 12 Nov' 1873, later 'den 24 Juni 1877 aarbevingen zich uitgestrekb over dezelfde, landstreek als 26 Aug. 1878. De heer BaimondSerrureaaltegen het einde dezes jaars te Brussel uitgeven.een Aardrijks kundig woordenboek van Belgie's muntgeschiedemV'. Zijn plan schijnt te zijn de steden alphabetisch in hoofdstukken te groepeeren. De verdeeling schijnt ons wat zonderling toe, daar er toch voor het indeelen eener geschie denis van het muntwezen wel redelijker gege vens moeten zijn dan het toeval der begin letters; het boek aal echter/ ongetwijfeld aan de mmitkenners veel nuttigs kunnen'leeren. De heer Serrure heeft het plan dergelijke werken vdttegeven over Nederland en bet Noorden van Frankrijk. Het budget voor schoone kunsten in Frank rijk voor 1880, is door de Kamer van Gedepu teerden goedgekeurd. Het beloopt te samen 8,078,930 francs, eene som die, naar al wat men zoo heeten; maar, hier wonen goede menscben, die ons vriendelijk ontvangen zullen,, dat weet ik zeker... Kom, stap wat aan l Hij sloeg een klein paadje in door het bouw land, en Etiennes hart klopte wel eenigszins onrustig onder^het voortgaan. Toen aij nader kwamen, keek hij met be langstelling naar de gebouwen van Jpabarclière en onderscheidde duidelijk de stroodaken van de schuren en stallen, het flinke woonhuis, en de torenvormige duiventil. Tegelijkertijd be gonnen de honden ,te blaffen. Het licht dat de wandelaars uit de verte gezien laadden, scheen door een der benedenvensters van een vertrek, dat een weinig hooger la g dan de begane .grond; een houten trapje voerde er heen en nadat M. Brossard de honden "bij hun namen ge noemd en gestreeld had, lichtte hij de klink van de deur op. Het vertrek, waar zij binnen traden, was een ruime keuken met een ho ogen schoorsteen in het midden hing een ouderwetsch lampje dat de kamer slechts flauw verlichte en voor den haard met den rug naar. de deur zat een boerinnetje snijboonen af te halen. ^ Langzaam draaide zij het lioofd om, en de onbekende» ziende, sprong zij eenigszins ver schrikt op. Schrik niet juffertje, zei Martin Brossard, terwijl hij zijn doornatte hoed afschudde, ik ben het, en ik kom u vragen of ik even mag schuilen met mijn vriend; die geweldige bui is ons onderweg overvallen. O, zijt gij 't mïjuheer de ontvanger, 200 klonk een heldere stem'; ik dacht dat ik vader ??. Tko^er hoorde thui? komen. ' . Etienne sidderde van het hoofd tot de voeten, terwijl hij op den achtergrond stond te luisteren. Zijn de oudelui Baillargeon er op uit met dat hondenweer? Zrj zijn naar Lesigny gegaan omeenherdertje te huren; de onze is van 't jaar in de loting gevallen.... Zij zullen nu wel spoedig thuis komen. "Wüt gij gaan zitten, dan zal ik het vuur wat opstoken, want gij moet uw kleeren droogen, mijnheer. Zij ruimde gnel de boonen op, schoof twee stoelen voor den haard, wierp er een handvol droog hout op, dat welda opvlamde en lustig knetterde. Bij het schijnsel konden de wan delaars hefc jonge meiaje onderscheiden, zoo als zij daar stond met haar zwart wollen rok, in hreede plooien om de heupen neerhangend, met haar bruin katoenen voor&choot op de schouders vastgespeld en het over den vollen boeaem gekruiste witte doekje; de flikkerende vlam wierp een helderen glans over haaa-frissche wangen, en roodelïppen; de donkerbruine oogen schitterden, en het glanzend zwarte haar omlijstte het effen voorhoofd. Zij droeg de ? hooge witte boermnemuts, die haar aller aardigst stond., Etienne voelde zich door een onuitsprekelijke ontroering aangegrepen; hij had Thérèse herkend, Thérèse in een boerinnetje herschapen, Kooals hij haar gezien had, den avond na Célestins bruiloft, bij het hutje van D andent. Verrast en ontsteld bleef hij in de schaduw van e'en groote linnenkast als aan den grond genageld staan.. Innig mededoogen vervulde hem, toen hij de dochter van' Dr. Desroches daar in die meer dan bescheiden omgeving terugvond. De ontvanger 1Sn.tusscb.en zat al lang mei" den rug n,aar het vuur gekeerd, en droogde het mooie grijze jasje, waaruit de damp opsteeg. "Wilt gij u ook niet droogen, mijnheer? sprak het meisje nu tot den schilder, die on bewegelijk in zijn. donkeren hoek was blijven staan ; kom gerust hier bij het vuur. Hij gehoorzaamde en trad eenig^zins schuch ter in den licMkriug van het vlammend hou^. Terwijl Thérèse een laag bankje naar de mand niet snijboonen schoof, keek zij hem een oogen blik oplettend aan. Eensklaps kwam er een uitdrukking van blijde verrassing m haar oogen en met een zenuwachtige'beweging drukte zij een handvol groen en afval, dat ze juist op geraapt had, tegen haar boezem. Zij had hem ook herkend. Maar haar ontroering verried zich alleen door dat plotselinge'licht in haar oogen. Haar lippen bleven gesloten, zij sloeg de lange wimpers neer., aette sïch op bet hou ten bankje en hervatte zwijgend den arbeid, terwijl zij Etienne den. rug toekeerde. Deze voelde zich door dat zwijgen teleurgesteld en bijna beleedigd, maar hij vergat dat hij door zijn houding het jonge meisje ook al heel wei nig aangemoedigd had. -?Ben ik dan zoo veranderd dat zij mij niet eens herkent? dacht hij, terwijl hij met een stuk hout in den gloed stootte.... Zou zij mij cog altijd die historie met haar vader ver wijten ? of zou de tegenwoordigheid van den ontvanger haar hinderen? Martin Brossard had niets gemerkt, want hij was veel te druk bezig om zich aan alle kanten te droogen. Hij had zijn stoel tegen een der schoarsteênstijlen geleund en zat nu met de beenen YOO^' zich uit, om de pijpen van zijn pantalon in den weldadigen gloed van het vuur te laten rlne]4n , l- '(Wordt vervolgd).

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl