De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1879 21 september pagina 2

21 september 1879 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

DE AM S T SE D A M M ER, ^ E E.K B L AK ;"T Q <T-R' N E'D E R-'L A N D. Emir aan den' opstand, heeft .genomen, mag men n onzekerheid verkeeren, aan de-uit-brei^ dmg der oproerige beweging valt niét te twijfejlen. Aan een dadelijk flink optreden kan met gedacht worden; een aanzienlijk leger zal noodig zjjn, dat eerst over eenige weken den Nieuws v. ff. Dag: Oorzaken van beginsel- en stelselloosheid in ons koloniaal bestaan. Standaard: .Aatiministrieel. Het kvaad is ten volle over ons- besloten. D& Tijd: Wenscheh'jk en mogelijk? (de cen trumpartij.) aanvaarden. De verbindingen tusschen Kaboel en den Khyberpas zijn door grensstammeru vernietigd. De geheele Afghaansche krijgsmacht neemt, deel. aan den opstand en twee kolonnes1 engelsch-mdische troepen, elk van 11000 man, worden marschvaardig gemaakt. De oppositie smeedt wapenen uit dezen tegeïaspoed. Gladstone heeft reeds verkondigd dat dit slechts n der gevolgen van de onze delijke staatkunde van Beaconsfield was, waar van het einde nog niet is te voorzien. Nog werd door de Standard meegedeeld, dat gsüisbury met Waddington een onderhoud zal hebben over de Egyptische eil Grieksche kwestie. De eerste zal weder iets duisterder worden door den oorlog waarmee Abyssmie dreigt, <j& laatste bleef in statu quo. In Frankrijk hadt de terugkomst, van een groot aantal kommunai'ds eenige maaltijden en toasten ten gevolge, doch zelfs te Bordeaux bleek het, dat de rooden voorloopig afgedaan hebben, Blanqui werd niet verkozen. Oostenrijk gelnkfce het Novï-bazar te bezet* ten zonder bloed.te vergieten. Andrassy's werk. is dus. voltooid en von Haynjerle zal hem kunkannen opvolgen. Ondertusschen is de voorapoed, die dat Rijk op .dit oogenblik in zijn bJiitenlan-dsche staatkunde beleeft, een doorn in het oog van Rusland. Daar te lande be schouwt men Turkse's welwillendheid als het gevolg van Duitschlands pressie en de vriend schap tussehen deze'twee maakt het Russische valk wantrouwend .en vijandig. De dagbladen gaan, voort de politieke verhouding der drie kt&erstaten te bespreken en de taal van som migen is" alweder oorlogszuchtig genoeg. Het bericht van den' dood van den. Czaar, ver wekte een oogenblik spanning, doch de onwaarheid"bleek te. spoedig dan dat het, tenzij voor de beurzen van sommige fondsenhouders,. noodlottig kon zijn. Bismarck brengt een bezoek aan Weenen eai geeft daardoor een nieuwen tekst voor ksanten-predikatiën. Be heer Boereseu, rumeensch minister van i binnenlandsche zaken, heeft aan de kamerg daar j strikte, onpartijdige^reclitsyerdeeling , wering \ strijdlustige priesteressen van Terpsichore van alle willekeur, bevordering welvaart..braafheid en kennis. Tot het bereiken van al die eogirtërk-en hebt rij- medegewerkt. Met nimmer verflauwde volvolks- minder te doen was om den edelman zelf dan ? wel om den gouden halsband van zijn hond. Nu de Tooneelalmanak zijnen 'laatsten jaarBij -den gemeenteraad is het volgende ontwerp-besluit ingekomen: De gemeenteraad besluit op do Geme^ntebegrooting. van 1880 te brengen, eene som van ?1000 ,als subsidie voor de Quellinusschool, onder voorwaarde, d&t de Gemeente het recht verkrijge, om, onder de bepalingen vermeld in het Reglement op de kosteloozs plaatsing van leerlingen op eenige openbare en bijzondere gesubsidieerde scholen, jaarlijks drie leerlingen op bedoelde school te plaatsen." Het bestuur 'der Qaellinusschool had ?2000 gevraagd, doch. het dagelijksch bestuur .stelt voor de helft dier som toetestaan. Het doet ons genoegen, te bespeuren dat B, en W. aan deze eersteling hun steun niet willen ontzeggen en blijkens de voordracht het belang van goed' k nst-indnstr ie-onderwijs erkennen. ' "Waarschijnlijk, aal de Raad er even eens over denken, want het behoeft geen betoog,, dat de Quellinugschool niet in een lauggevoelde be hoefte voorziet, maar het "begin is van een poging om daarin-te voorzien. Paladilhe heeft eene groote opera gekomponeerd, waarvan de tekst naar Sar don's drama is bewerkt. Mét ? ingenomenheid vermelden- de "buiten landsche tijdschriften die zich met kunst ia laten eene ets; Dordrecht, door den heer'Stom van 's Gravesande in het tijdschrift tJie Etck&> geleverd. De nevelachtige zonneschijn, of tt zonnige mist over de laaggelegen stad aan ft rivier Verspreid is met kunstvaardige uaalt weergegeven. Het fraaie en degelijke werk van Eagèfi< Müatz, Les arts a la cour des papes, is dooi en Mj de regeling van die gewichtige onder- [ Althans, vergeleketa. met een overeenkomstig de Académie Frangaise met den pri% B&rdift werpen, welke bij uitstek tot ha?tstochtel|ken;Engelsch maandblad: the Theatre was ket Ne- van-3000 francs, beloond geworden. harding, en ijver hebt ge uwe zorgen gewijd gang beleefd heeft rest ons nog slechts het 14 aan ieder dier talloose onderwerpen , tot "wier daagsch orgaan: tiet Nederlandsch Tooneel. onderzoek gij werd£ geroepen; het tot stand De redakféur van het afgestorven jaarboek zal komen van zeer gewichtige verbeteringen op nu ak bestuurder van het T ooaeelverbondhet gebied van. wetgeving en rechtswezen, ook tydscïirift optreden. Het ia te hopen dat ten opzichte onzer koloniën, is aan u te dan- dit werk, onder beheer van den heer T. H: de ken ; voor de- belangen van hét verkeer , van Beer, nu tevens alle krachten; zich aan den handel en nijverheid, waaraan Amsterdam zoo bloei er van kunnen wijden, voortaan beter aan nauw vérbonden is, werd bg u steeds een,zy"ne roeping zal voldoen dan in de laatste open 'oog en een . krachiigs sieren Avonden; tyden het geval was. ..striïjd plegen te leiden, hebt gtj steeds, bij derlandsch Tooneel een leven- en smakeloos handhaving van eigen overtuiging . getoond , ' gewrocht. rechtvaardigheid en billijkheid te willen be- j trachten ook jegens hen, 'die vaa n in ziens-, Onze gewezen landgenoot, de heer Alma wijze verschillen.," ; Tadema is bezig, zegt men, de dekoratiën te Yooraeker zullen vele Aio&terdamseha Kiezers oatwervpen voor den. Ooriolanlas van S hak esp ezieh. met den. Heery Philips vereemgeia in den. are. Engelands eerste tooneelapeler, de heer wensch dat het dea Heer Godtefroi no,g lang j Henry Irving, zal dit drama in liet Lyceum zijn arbeid te blijven voortzetten, nog lang , theatre te Londen doen geven. gegeven worden zich te blijven wijden . liefst als ' -afgevaardigde van Amsterdam, gelijk tot nu j De bezoekers "van het Londensche Prince o/ toe, aan al wataan een braaf en w^s marf voegt," . Wales's Theatre verwachten dezer dageneene Een wenech, die gelukkig ook [door d#i nieuwe bewerking van Les Bourgeois ct&PontHeer Godefi-oi zelf gedeeld wordt. Wie weet of onze gemeenteraad niet ?2000 wil toestaan. Voor" onderwijs heeft' Amster dam geld over, * De heer Naber sprak het dezer dagen bij gelegenheid van het overdragen van het rektoraat der Universiteit nog uit, dat de ge meente slechts lof verdiende voor de mildheid, waarmee zij, het Hooger Onderwijs bedacht. Elke billijke wensch werd vervuld. We zouden ons niet gaarne wagen aan een onderzoek of de hoofdstad meer behoefte heeft aan uitstekend kunst-mdusfcrie-onderwijs, dan aan een universiteit. Men loopt bg dergelijke beschouwingen allicht, gevaar de waarde van het. een o£ het ander te overschatten. Doch. niemand, geloo.ven wij, zal ontkennen; dat in ons vaderland de wetenschap op betere ver pleging :mag roemen, dan de kunst-nijverheid en de laatste heeft-toch zeker bok haarreehten, onze gemeenteraad dit bedenkt, zal ! Arcy. Misschien herinnert men zich dat de aange: 'kondigde voorstelling van Hernani 13 Juli 1.1. Comédie franchise te Londen wegens ' De schrijver van het spektakelstuk : Atlaniic- ! eene plotselinge 'ongesteldheid van.Mdlle. Sarah Pacific-Gomyany, is M. K. Kautskj. Als ver- ^.Bernhardt niet kon. doorgaan, De Fransche minister van Openbaar Onder onder \vieiis departement behoort het taler noemt men den heer Tëltman. Het stuk werd het eerst gespeeld te "Weenen ' den SOsten Angustus 1878, in het theater a. d. | beheer van het Theatre francais vond in Wies, en den 28sten September te Graz, Au-' ,jeze omstandigheid grond -omüiddelijk bet dere duitsche theaters _voerde~n het niet op. j gezelschap per telegraaf terug te roepen, en Te Weenen -was op ket tussskendoek (rideau aijeen de raa<i van aea eer Q.0t. Was in staat de manoeuvre) evenals thans te Parijs met jjem ^ keve] te £oen intrekken. Vewts noïrej een landkaart geschilderd, om' . ? , de bezoekers in de pauze gelegenheid tot studie j gen der eerste Engelschjs actrices: miss te geven. _ :- Qenieve War d zal in December een tegenbeestigen bijzonder de. aandacht van hetj zoek afleggen iu PariJ3i Zij zal aldaar optl.eden publiek op de voorstellingen van "? De Afrikaan, '\ in het Grand-Théatre van;- A- van Lier, te ge-' ven door het. gezelschap der vsreenigin^: Het Nederlandsch Tooneel De hoofdrollen zijn' in handen van de dames- de Vries en van Sluyters, en van de heeren Louis BouwmeesÉer, Spoor, i-e lande verslag uitgebracht van zijn weder- sij- fiiet aarzelen duizend galden te'bestemmen| Jftc de BoCT) eng. Xe Parija heeft dit OTr.vn-.--t ct^vt f\ f. -iTi-i^cirtTi-rll -nH ii h nu ATI "VTi^/^v TSTÖIrct . . - ? ? ,1, L;_^ «* Jl^rt -^-I*-,J- >^iï-»ï'/l ^1» £<-*** ^'n ?*? _ t * varen aan de verschillende hoven voor welke LU. de Joden-kwestie heeft behandeld. De uitslag van zijn besprekingen voldeed de volks vertegenwoordiging in het minst niet. Art. 44 van het berlijnsch .traktaat is voor dit land de basis van volledige onafhankelijkheid. Wordt het niet uitgevoerd, de gevolgen zouden aeer bitter kunnen zijn. Doch de natie kan tot dus ver haar afkeer van gelijk recht voor allen, Israëlieten daaronder "begrepen, niet overwinnen. Een aanslag op het leven van den Sultan maakte, den. inhoud uit van een onjuist bericht. De minister van financiën heeft de begroo ting bij de 2e kamer ingediend. Op Maandag, a. s. zal de beaaadslaging over het adres van antwoord op de troonrede ge houden worden, nadat vooraf over het rapport betrekkelijk de verkiezing van den heer du Tour zal zijn beslist. voor een inrichting, die niet, mrn'der dan de universiteit onze stad ten voordeel kan ver strekken. -Alom. in Europa tracht de nijverheid verbond te treden met de kunst en de ge wrochten der buitenlandsche- industrie dwingen de nederlandsche.tot een mededinging, die | L.l.-Maandag kwamen een stuk zeer veel opgang gemaakt. III New-York wil niet bij Londen eïi Parij! achterstaan, en ook zijne Obelisk hebben. la tenant 'Gorringe, die pas van eene reis naai Cyrenaïca eene fraaie verzameling kunstwerken juweelen, mnnten en vazen- heeft meegebracht zal thans uit Egypte senèObelisk'gaan hakn Te Parijs overleed den oden September k den ouderdom van 90 jaar Baron Taylor, eei van de meest bekende namen in de 'feunst^ naarswereld, gehoon zelf geen kunstenaar. Hi was. het die de Sociétédes Artistes Drama' tiques, de Sociétédes géns de lettres, en aog andere stichtte,; door -zijne reizen, door zijn* geschriften over volk en kunst, door zijnf wilskracht voor het. goede en zijue aangena.men omgang hseft' hij veel gedaan voor dei bloei van kunst en kunstenaars in Frankrijk, De Temp s bevatte onlangs een merkwaardigen brief, die meedeelde dat eene belangrijke verzameling van. schilderijen van oude mees ters zich te Lima bevindt. "Wie zou willen gelooven dat Lima, dat geen museum, "van senoone kunsten heeft, .eene lag» zondere verzameling bezit, die tot voorbeeld aan menige uropeesche galerij zou kunnen strekken, eene verzameling van meer dan- elf honderd schilderijen, waarvan de meeste af? komstig zijn van de "beste spaansche, italiaansche, vlaamsche, hollandsche en fransehe seho1len? Toch is niets meer waar dan het bestaan verzameling. In ea van de oudste -f -1 als Koningin' Catharina in eene Fransche ver taling van Hendrilc VIIL T-,,..-, n ,. T l l- l UOÜ&L Vol ay.UHjJ.HJ«- LU OCJJ CliüU.ÜUILUBW De tilden veranderen toch wel een beetje l " . -, , Y + ? + - i ^3 ?TT -, , , IJ-TI. ' huizen der stad woont een ga stvry heer, cton Vnnv /ia viiot irnn rnrtïioönirab-röiTriaT) ma rf ""?"??-?" -^.^*. ~v o ?? ' Yoor de rust tooneeldirekteuren mag T U*J1 U.C J- U-O O V^4.i ^ WJijV,li-4.4J. t&U^Ui.^i* LIKfcii _, Irrnn T "\Tr- T " T ,.. , -LI, i i L i Manuel Zaballos genaamd. Wie mi hem aanmen dit ten minste noopen &\$ men leest hoe , , , -,, . i ^ , i , ?? >? \r\t-.-r*t- T*rrtï-j-!> of orl j rfr\&r\ rmTTT-oTi rvün - hot- rfiir> meestal ten nadeele van ons vadeïlaudschs l der- Amsterdamsche afdeeling van het Tooneel- naijver hadden aangeprikkeld. , -n ?? i o. ? j j klopt wordt steeds goed ontvangen;, het ZIJE twee Panische actrices zou men anders dan , r , , , -, ,. -,. .-, , -, . ?n « -i i n Tr-fc, n ? doorgaans slechts vreemdelingen die dat doen. : Panische durven zeggen.' in 1669 elkaar ge-, ,"°_ , fa . .. . , ,' , T j , -f?. - j 11 -n 'want de Peruanen zelven schijnen niet te durende de voorstelling m een der kleedkamers , 1 , , . n. -. ,. , T1J . , , ,,,,-, j i. I.L i- weten, dat eïeenkoüektie-iaballoa &ataat. :met den blanken degen bevochten es bijna * ' A . . ?. , ., , , , ,?! , , , 'i L TT 4. ui i ,1 i In de eerste kamer .bevinden zich een iion; doodehjke wonden toebrachten. Het bleek dat groote ambitie voor het vak haar tot loffelijken voortbrengselen beslist word^t verbond bij elkaar om de voorstellen of vraag- IQ September. Op wetenscaa-ppélijk. gebied heeft ons land punten op- te geven en te bespreken die de zich voor geen der beschaafde natiën te scha- ? leden der Afdeeling op de aanstaande algemeene men- op dat der kunst-nijverheid staanwijlaag]| vergadering in October wenschtea behandeld F. v. d. G. en ] dfe schade die wij daardoor lijden .is onbe- .te zien. rekenbaar. Wanneer wij hierop onze aandacht vestigen, Maar zoodanig verlangen vervuld. Zelfs al kwam'de Nederlands che Volksbond, welke Dr. 3. van Yloten "wil stichten, niet tot stand, to'ch.zal het nageslacht kunnen bemervan de twaalf was met een keüdat de driehonderdste verjaardag van de Utrechtsche Uuie in 1879 niet vergeten werd. zouden wij zeer gemakkelijk tot het besluit! _En de sekretaris verklaarde ook schriftelijk Kuim een honderd mannen van allerlei rang kunnen komen,, dat Amsterdam wel .2000 gld. daar zij daardoor het recht kon verkrijgen eeaige veelbelovende leerlingen, kosteloos aan de inrichting- te. plaatsen. niets ontvangen te hebben. stand, geloof en richting, uit verschillende aan de QuellinusschooLkan schenken, te meer Deze beide omstandigheden verhoogden bui-| oorden des Iani3; tel>beB een groote en fraaie . Ingetrokken werden de wetsontwerpen tot regeling der verhouding van de Indische tot 'de nederlandsche geldmiddelen; tot uitgifte van sehatkistpronessen; tot heffing van een effekten. belasting; tot heffing van een belasting op goederen in de doode 'hand; tot onderhoud ?van historische monumenten en dat tot regeling ?van dea gemeralen staf. De' Dagbladen bevatten: Handelsblad:. De Openingsrede. De^ Ste reotype troonrede. De ministerieele verkla ring. De eerste handelingen van het kabi net. Een verkiezing bfl vergissing. .JV. liot't. Courant: De troonrede. - Hét Vaderland: Over de centrumpartij. De, Openingsrede. De Millioenenrede. Amstèrdamsc'he Courant: Een kleine nale zing. De Sluitingsrede. De Troonrede. De vrijgevige handelsbeginselen van 't nieuwe Ministerie. tengewoon de opgewekte stemming van het dozijn. Enkele woorden werden nog. gewisseld, over het onverklaarbaar stilzwijgen van het bestuur toen" de traag aan wie de volgende drie jaren Aan den heer Mr.' H.' M. Godefroi viel het'de Stadsschouwburg zou verhuurd worden veler voorrecht te beurt gedurende dertig Jaar als i gemoederen warm maakte en velar tongen ontafgevaardigde van Amsterdam lid der Tweede | bond. Veler gemoederen behalve der manKamer te zim. Een voorrecht niet alleen voor! nen van-macht; veler tongen - maar die der "* __ . -r-llltl den heer Godefroi zelf, tevens voor hen die hem mochten afvaardigen. Het is te begrijpen dat velen zich gedrongen gevoelden hem een be wijs van erkentelijkheid en hulde te schenken en byzonder streelend moeten voor den heer Godefroi de woorden geweest zijn die 'Mr. August Philips,. bij de aanbieding der eere penning tot hem richtte; se hadden te meer waarde nu zij.niet de uitdrukking waren van de. gevoelens eener bepaalde partij. Welke begrippen, zeide de heer Philips, ons ook mogen verdeeld houden, bij allen heerscbt gelukkïglijk innige- gehechtheid aan het vaderland, bij alle verschil van inzich ten aan de te volgen -wegen, streven, wij toch allen naar n doel, behoud van een onaf hankelijk volksbestaan, -vrijheid van geweten, aangewezenen tot spreken bleven geboeid Eenige maatregelen tot uitbreiding van. het ledental werden behandeld. medaille laten slaan,. De voorzijde stelt voor: het borstbeeld van graaf Jan van Nassau, met het omschrift: graaf Jan van Nassau, stichter der Unie van Utrecht, de keerzijde.' n leeuw rnet opgeheven zwaard en de zeven pijlen, omringd door elf sterren, het zinnebeeld der tegenwoordige elf provinciën, waarboven het Alziend Oog, met het omschrift: DankbaarVrijheid en de jaartallen Een dr acht, 1579?1879. , n , ?, rr t i i ~,?-u?<». En toen was bet mt. Het doel Tan vele vereenigingen hier te lande was bereikt: aan ax De tooneelschool alhier zal ook dit jaar een ,_; subsidie van Z, M. den koning genieten van tikel zoo en zooveel van hefc reglement was voldaan. De vertooning eener vertaling van 'Dalïla, gulden. ken, die in hun soort echte juweeïen zijn-. Verder een drietal prachtige Murillo's, twee Kubens en een Van Dyck, terwijl hier en daar verspreid en in vermolmde lysten eenige schil derstukken hangen van .Raphael, Le Lorr,ain en Potter. In een volgende zaal bevindt zich dezelfde rijkdom van meesterstukken, terwijl eindelijk in eene galerij, waar een vijftigtal stukken bijeen gebracht zijn, de aandacht voornamelijk getrokken wordt door de zoogenaamde Gomvan Sint JMeroniytms. In een verdere zaal bevindt zieh eene kollektie van Teiiiers, Oatade, Gerard Douw en Hembrandt. Merkwaardig is liet dat dit prachtig, museum zoo weinig door de bewoners van Lima be zocht wordt- Toen de schrijver van den brief op heb punt stond, te vertrekken, nam don Manuel een geel vel papier vaüzijn bureel en zeid'i: Ik ben ? altijd dankbaar, wanneer d,e vreemdelingen mijne schilderijen komen zien, maar ik bewaar alleen de namen van stadgenooten, die mij komen bezoeken. En zie! hier is de lijst die voor zes jaar begonnen werd, en?. er staan nog geen vijftig namen op t" Het Isoncert in de Groote Kerk te Haarlem door Feuillet, wordt bij het Nederlandsch Too- Maandag 11. gegeven door den heer Ernest . ! » i i > i . > -'- - -- - - ____ l: -J?3 - 3: rteel tegemoet gezien. Hoe goed het is vreemdelingen vdo het to.oneel te weren, bleek aan een Fransch theater in 1820 toen het verschijnen van een Zweedschen graaf achter de schermen twee danseres sen aanleiding gaf elkaar met groote hevigheid op het lijf te -vallen. Men wilde dat het den Appy, tot ondersteuning van een liefdadig doel, heeft na aftrek van alle onkosten ?140 opgebracht. Hervéheeft de partituur van P&nurge, die weldra in de Theatre des Bouffes"'zal wor den opgevoerd, voor 15,000 fr. aan den uit gever Gerard -verkocht. Ou schold: Zoo teêrrjes als een zieltje, een zuchtje Schept 't moederlooze slenters-kind, "Wier schuldloos hoofdje, in krullen Ter kerkerbmnenplaats een luclitje. Zie zoo! daar ga'at gelukkig- het laatste vrachtje, zei de notaris, terwijl hij zich mét zijn zijden foulard het voorhoofd afwisch^e, alsof hg zelf zich .afgesloofd had met het zware werk. De beide wagens volgden langzaam de kron kelingen der Egronne tot bij de molenbrug, en. naderden daarop' de weide. Voor aan den tweeden wagen was een met linten en bloe men, .versierde schoof vastgemaakt, met een kruis Tan koreuhalmen aan het einde. Vlak bij de ossen en den voerman speelde de muzi kant zijn vroolijkstéwijsje en achteraan volgde de heele stoet van maaiers: voorop de oude 'boeren, daarna de jongens m.et de seis op den schouder, de arenleesters en schovenbindsters, drie aan drie, nieuwsgierig de toiletten van de dames -Duvigneau bekijkend, en verlangende Mikken werpend naar de tafel, rijk beladen met koud vleesch, brood en tulband. Toen de optocht voorbij kwam ontdekte Etienne tot zijn groote verbazing Thérèse tus schen de schovenbindstèrs; zg liep heel ach teraan en hield een klein meisje bij de hand, dat aan een onrijpen appel knabbelde. Zij had een grooten strooien hoed opj en droeg een gestreepte katoenen rok met een los jakje van dezelfde stof. .Toen zij vlak bg gekomen was, nam Etienne- zijn boed af. Verbaasd keek zij op, zag hem en Marcelle een oogenblik op lettend aan en. sloeg daarop de;donkereoogen neer, terwijl zij even het hoofd boog en verder «ingMlle Marcelle keek hem met een ondeugend glimlachje'aan. Weizoo, sprak zij luid, kent gij dat meisje ? Ja, hernam Etienne. '??Ka, daar hoeft gij niet over te blozen' ging aij hartelijk lachend voort, terwijl zij den schilder vlak in de oogen keek. Het is zeker een van uw modellen. "Weet gij wel dat zij een romanheldin is? Zij is in onzen stand geboren, maar haar vader is voor straf ver bannen en. nu dood; de Baillargeons, onze pachters, van Joubardière, hebben haar tot .zich genomen. Dat weet ik, gaf Etienne zonder omwegen ten antwoord. , 't Is een. Hink, moedig meisje, dat haar ongeluk met waardigheid draagt. Kom, zei Marcelle, zij is net als' alle ?anderen, en haar ongeluk zal haar niet'be letten om den heelen avond met haar vrijer te dansen. Met haar vrijer? Zeker, dacht gïj van niet? Alle meisjes hebben hier .een vrijer of twee soms3 Etienne beet. zich op de lippen en naderde de groep. De viool zweeg nu; vader Baillargeon was op den wagen geklauterd om de versierde schoof los te maken en had haar plechtig voor den notaris en zijn vrouwnedergelegd. .Ziedaar,- meester en meesteres en verder gezelschap, sprak hij eerbiedig het hoofd ontblootend, daar is de eereschoof. De goede God' heeft haar laten groeien, -v?ij hebben haar. gemaaid . en bieden liaar u aan. Mocht zij het geheele jaar lang geluk en OTervloed in uw huis brengen. Een dienstmaagd, had' intusschen een fiesch en twee glazen gebracht, die zij volschonk. M, Duvigneau nam het eene, de pachter liet andere zij klonken. De oude - Bailiargeon beurde zijn glas omhoog,, z'oodat de wijn in het zonlicht .schitterde; daarop goot hij een paar droppels .op ds schoof en zei:,?-.op uw gezondheid, heeren en -dames, en ook op de gezondheid van het graan ! Vervolgens dronk hij langzaam zijn glas leeg. Er was iefe treffends in die plechtige wijding van het gouden koren, door den boer, die het gezaaid en gemaaid had in het zweet desaanschijns; en iets grootsch en eenvoudigs in dat tooneel, dat aan de gebruiken der oudheid herinnerde en Etienne in de ziel greep. Gij begrijpt, zei Marcelle spottend dat de man geen enkele syllabe van al dat moois gelooft. Nu al dertig jaren lang herhaalt hij bij Ieder oogstfeest .hetzelfde liedje, evenals hij zijn paternosters opzegt.... Ernst is hem alleen het gebraden vleesch, dat Mj straks te eten krijgt.... Mijn zwager moest die bespottelijke vartooning afschaffen! Etienne werd boos. Dat meisje. had er slag van om opzettelijk al zijn zachtere gewaarwor dingen belachelijk te maken, en bedierf al zijn genot. ? M. Duvigneau begaf zich naar de tafel, om zijn plicht als gastheer en voorzitter ie vervuilen; 'Mme .Attenaïs. keerde zich tot de anderen, en zonder, den arm van Brossard los te laten, sprak zij tot Marcelle en Etienne : Hoort eens, kinderen, wtj behoeven' niet achter hen aan te loopen als de ganzen, die naar de wei gaan... Zij zitten, nu goed en wel aan tafel en wij zijn vrij als de vogeltjes ! Gaat wandelen of in. bet "bosch. zitten', als het bal begint komen wij liier weer bij elkander. Zij draaide ziek op haar hooge hakjes om, en verwijderde, zich met haar geleider. Etienne had . grooten lust om van het ontvangen ver lof gebruik te maken, en zicK bij. het, groepje boerenmeisjes te voegen, waarbij hij Thérèse ontdekte, die wat ter zijde tegen een boom geleund, wer'ktuigelijk naar den muzikant stond te kijken, terwijl deze zijn viool trachtte te stemmen. Hoe nu! riep zij,' gaat gij een van de maaisters ten dans vragen? Dat is verloren moete, want ieder van haar heeft een vrijer, met wien zij den heelen nacht danst, en die haar naar huis brengt ook!... Kom, ga liever mee naar den waterkant, daar zuilen wij een koel plekje zoeken, om uit te rusten tot de zon onder is. Etienne waagde eenige tegenwerpingen, en beweerde dat het bij de tafel, in de schaduw der populieren even koal zou zijn, Bij de boeren?... Neen, neen, wij zouden hen maar hinderen en ons vervelen er bij.,.. Wees nu eens gehoorzaam, vervolgde zy, hem een vleienden en zeer welsprekenden blik.toewerpend, dan beloof ik u dat1 ge iets hebben zult voor uw moeite. Daarop Verwijderde zij zich terwijl Thérèse nog altijd onbewegelijk bij den boom staande, met een toornige en minachtende uitdrukking, Marcelles handelwijze gade sloeg. Na dat zij een kwartiertje ónder de met hop omslingerde hazelnoten gewandeld hadden, vonden' zij een aanlokkeJijk plekje onder een groepje lindeboomen; tusschen de wortels vaa den grootsten ontsprong een miniatuur beekje, dat allengs breeder wordend, zich voortspoedde naar de rivier. Het omringende struikgewas vormde een muur om hen heen, ea de kamferfoelie -verspreidde op dit verborgen plekje haar lieffijksten geur.. Dat is Font-Graudron, zei Marcelle, is dat nu geen heerlijk plaatsje ? Ik wed dat gij hier nooit geweest zijt. Zoo sprekende deed zij haar parasol dicht en zette zich op het gras. Kom hier naast mij zitten mijnheer Maugars, er is nog juist ruimte genoeg.... Is 't hier nie^ verrukkelijk ? Marcelle had haar hoed afgezet en' Etienne kon haar mooi blond krulhaar, haar fijne, door de kunst donkergekleurde wenkbrauwen, en de grijze oogen die zij zeer vrijmoedig tot hem opsloeg, naar hartelust bewonderen. Zie zoo, sprak zij, de plopien van haar japon verschikkend, zoodat Etienne er bijna onder bedolven raakte, zie zoo, nu zit ik hier recht naar mijn zin om te luisteren.... Vertel eens iets, mijnheer Maugara, mij dunkt het plekje moet u met uw schildershart als -van zelf inspireeren ! Gij zijt zoo romanesk, Komanesk? volstrekt niet, zei Ktienne» die zich niet geheel op zijn gemak voelde. -?Ja, toch wél, gij leeft altijd in hoogere sfeeren, en zoekt daar uw ideaal ..... Gig zijt niet zoo als M. Brossard, aaïdsche schoonaé-. den. brengen u niet in verzoeking.... Gij zijt wijs en deftig als een boek, dat een moeder haar dochter gerust kan laten lezen. En zij lachte hem in zijn gezicht uit, terwijl zij hem van onder haar neergeslagen wimpers een spottenden blik toewierp. Wil dat zeggen dat gij mij voor een vol* komen onschadelijk wezen houdt? vroeg Etienne warm wordend. -~ Onschadelijk ? Heb ik dat gezegd ? sprak zij, de oogen. opslaande..,. Neen, maar m ernst gelooft gij dat ik u hier heen zou hebben dur ver brengen, als gij -waart zoo als M. Brossard? Zoo sprekend leunde zij vertrouwelijk tegen hem aan, en Etienne begon, te bemerken. dat hij evenmin een heilige was als Martin Brossard. (Wordt

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl