de möur-anonymiteit verscholen:" maken wij, fcëeffc zijn best gedaan, oio. allebloeddorstige woestelïngen," een gelukkig niet hede11 «etronw weer te geven-. Of hijiniet beter verblindend" weerzinwekkend gwdwtter. Wij f^^eld had, ze weg te laten is een vraag, .. , ... i - , i i die we met durven beantwoorden, omdat een zun treurige agitatoren en er bestaat verband , -, ,, ,,. , ?,,.., u * , ? y ^ & deel van t publiek altijd ©ig befast is op geptusschen ons en tuBscheu degenen, die vroeger 2eg(jeil ea -woordspelingen waar wat urn Sfc de commissie- van- Eijks-a&nseiiïS voor de m'o'-" Antia oneer loopt. numenten van geschiedenis en kunst langs B$ 't.verlaèen van den schouwburg hoorden! denzelfden weinig loy&ten teeg hebbén onder- we iemand' déopmerking- maken: Hoe krygt imjnd. Die aatsten, met welke wij in verband iettta^d ^°eel nowenstyeW(w;"«B.<>ïtnboo . , .-, T ..-, f ? i , we t woord nonsens met onderschrijven ais. staan, werden geleid door nüd oi jaloersch- , , , , r j l »* ?. 01 ' , te hard, toch moeten we erkennen, dat 't ons; heid en papophoUe. Beweegredenen die ook thans aan den dag komen. Waarom ? bestrijden zij (?o. A'., Lamme van Botteiddm Hierondei komen al? de verwonderde dat Sardou zooveel hoert in n stuk verspreidde. ? a-, de Am'Ster*- Ieder der personen op zich zelf is- eene charge', dammer } die.afdeéling Kunsten en Weten- n karikatuur, evenals de toesta-nde» die 't Behappen, vraagt de .heer Gosschalk? Het ant- sttlk te zien gaeft. Overdreven ea bespottelijk woord luidt: Om geen andere reden dan dat ?&"??. P^sonen on natuurlijk, de motieven der v , " , , , ., handeling. Slechts n figuur, die van Claire-, de heer de Stuera er van aan het hoofd ig een pergoonlij.kheid gj^ waar(%] & de staat," niets dan ultramontaa/nsche bedoe- ailderen aonder onderscheid zijn karrikaturen, _ . -. j. Tïr j. T 1 f^ i j~"-n t. VH.JJ. .LjiJvijj. i dj-ii.ia-1 ±Q tf VV7-1* J-i v iv> - UVJV7 Lft.ari.i~ lingen hem bezielen. Wat den heer GOS- maar laten wij 't er aanstonds bijvoegen «er K Galarie- 'de Florence 1T89--182Ï4 torn. schalk doét uitroepen: Mijnheer déRedacteur: grappige en soms geestige karrifeatnren -^ die Is hetslah zoover gekomen mét de onverdraag zaamheid, dat wij allen eerbied verloren hebben Toor dégodsdienstige meeniug van hen, die niet tot onze partij behooren?' De heer de Stuers is Katholiek." dat Unger het zeer gfmsfrig "beoordeeld heeft. Naar Bet schijnt zijn de erven van1 plan om de schilderij ond'erf'h^nds te verlcoopen. Aanbiedingen uit het buitenland werden reeds ontvangen. Het bekende muzïkkorp.s; dep t> elgisehe-guides is1 van1 p-Ian eene-reis naar Amerika- fe'on dernemen. Den 20 Dec en volgende dagen zal dooi de heeren Fiedenk Muller en Cie veil ocht woiden een zeldzame- veizimehng vin welkende op KUNST betielHng- LeKhen 2ij bevit o a de nagelaten bibliotheek wn wi]len M Dn k sïeu Oeuvie de 100 eiuxfoi Galerie Six 24 gia,-\uip=! pai J "W Kaïser W. Unger, Etsen naar Frans- Hals, CTaude Ie Lorrain Libêr Veritafrs 3 vol. Avee. 300 planfl: die eene goed géteekend'e1 Claire1'gegroe* bijdragen om n hoofdgedachte te vertolken en -toe te lichten. Die gedachte is: Het twtwen en de kracht der. gravures. Musée Francais 18 3gravures. Galeries Historiques _ Wat is er van déze beschuldiging- Waar ? De détaïls in het stuk toOitea de meesterhand en Sardou's g'röote toon-êelkennis. De laatste tooneeleüvart het 3e bedrijf zijn van de vorige. Green woord, waarlijk schoon en meesterlijk opgevat, ze aijn met' voorliefde door den auteur geschreven en waarschijnlijk is 't daaraan te wijten, dat juist Evenveel als geen syllabe. , . 4 Dat er bekrompen, onverdraagzame lieden, a- , , . , ., ,, ?-, ,....,. .LMU ei UDAIU ^ , a die tooneelen, niet van gerektheid ZJJJTÏvrij te zijn, die aan de geloofskwestie bij de beoordee- pleiten. ling van kunstrichtingen het wooïd verleenen^ is Wat den inhoud van het stuk betreft, We belaas waar. Dat De Amst&rdamner ooit met verhalen dien niet, om hen, die 't stuk zullen 200 349Versailles 1838'. 10 vol. 1422 gravures. PistoTese, II Yafieano déscripto et illustrato-1829. 400 pJ. Wei ss, Kofitem3funde:mefc 37IS plaat jes. Tiollet lëDuc Dictibnaire raissoïin d'Archit'ectïire 10 vol. enz. enz. Kijkdagen: 12' en 13 Dec. van 10?3 ure, gracht dezulken sou geheuld hebben,.is onwaar. Integendeel, wij waren het juist die in ons g'aan zien, ea zekézullen 't velen zijn, niet het genoegen der verrassing te ontnemen. Wie o TV IQTQ ^i ? ? ,,?P-I 'ïachen, niet glimlachen, maar schaterlachen van 8 Dec. 1878, de kommissie van Jiyks- ,.-,,, , - , , . .,. , T , , n. . Wlii brenge een bezoek aan de Amenkano adergehjke beschuldigmg mr- eii vaa &ardoil> . adviseurs tegen dedigd hebben: Wij schreven: Men heeft ivef&n tüinsintteëren, dat de Jzonimïssietotultfainontaanseliebedoelin'gendehand leende. Reeds het noemen van de gronden waarop die insinuatie berust, ontzenuwt se." Wij hebben het behoud dier kommissie voorDe uitvoering liet niets te wenschen oi-eï. Ift de eerste plaats noemen wij méj'Uffr. Oh. Pbolmaii, die met kalme waardigheid ea van opvatting de allerliefste figuur v-an Ciaire recht deed wedervaren; haar gèfcuis'cht en na tuurlijk spel bewijst-, dat zij ook in ernstigere en meer redeneei'eïidëpartijen dan ze tot dus verre vervulde, op haar plaats is-. ' Mevrouw Ohr. Stoetz;, als m'ad. Lahorie, was gestaan: Ons advies was: Men vïtMe die kommissie aan, maar heffe uitmuntend. Een' echte- fetame forte, rnet> een haar niet op." (ïbid) i^CÓPs die ziJns gelijke zoekt. Ook mevrouwSluiters als de blauwkous, mad. Töupart en de jonge dames A. 'SablaifofieB en T. Poolöian, Wij schreven in ons artikel NEUTRAAL, Amsterdammer no. 123. Wff treden niet op als verdieQ.eil een wooïd ^ lö£. .Ia ,t ^ lestryders 'van den bouwstijl, dimmen te-recht 'me^arouv Sablairolles, die beter dan nej of ten onrecJit-e de Jtathölieke nóemV Tonia begrij-pt, d-at -bij 't spreken op het to Xntegendeel wl) hebben- KIET verschoning begroet" cj jj.- f --_ -j j f. neel men haar of hem, men wien m&n speelt, moet aanzien en niet liet publiek. Wij roemden de heeren Guijpers en de Stuers ^ejuffrö'w Engers denke niet dat wij'haai-, ' ' en vervolgden: Set sou DWAAS gyvi het oor te - leenen aan die ijverige, helaas AL TB ? PBH protestanten, die voor een 'vernieuwde toe passing van den roma'a'nschéVi, .&ft> cfothischen stfyl huiveren als me&ndéfo ey, dat de midmdat zé't laatst aan de beurt komt; loifi'der waardeeren; integendeel, zij héft' recht op een buitengewone vermelding;'als deamerikaan'sche gouvernante miss Dëbörïtih, was- ze goed; haar eng'elsch 'sprak 'ze meestal uifc, zelfs iet of wat et den -neüz-fgën getfc-kHet Nationaal Museum te Berlijn is thans ven-ijkt met de grootste op 't'oogenbïik-be-r staande groep van modern beeldhouwwerk. De kunstenaar,is Prof. Gustav Müllei' te Cobürg, n beeldhouwer, die lang te Rome gewoond heeft, en ,11 jaar over dit werk is bezig geweest. Het is eene groep, Promëtheus voorstellende, op het oógenblik dat de adelaar vo'oi* déeerste maal de borst Van clen gekêtëndën Titan ver scheurt om hem de lever af te knagen, terwijl twee Oceaniden,. schoone .naakte vrouwenbeel den, beproeven zijne ketenen los te maken. De eene beproeft den vogel te verjagen, terwyl de andere het afschuwelijk' schouwspel niet aanaién kan^ en ned'erzinkt. Opvatting en Uitvöermg moeten zeer schoon.zijn, en die beel den, vooral dévrouwenfiguren', worden zeer geprezen. De géheelëgroep is.géhouWën uit een Mok vsn heb'schoonste en réiïis'ie'C trraramarmer en -weegf; drie Gentenaars. De eigenaar beschouwde hé^ als een zoo eeni'g bïok, d'at hij 'zich slechts' met.moeitB liet,overhalen liet af 'te staan. Met ititzondering van dren ruwöten omtrek, is déuitvoering' vaiïde gëheel van Prof. Mür's -eigen1 haüd. 'deleeuwsch gemodelleerde vensters en l)ogen al- \ ken klank der yankees, en haar' allures leen een middeleeuwsch licht doorlieten." Wij tarten den. heer Gosschalk in al de nrs. Tan ons blad n woord aan te wijKen, dat van onverdraagzaamheid getuigt. Zooveel woorden als de heer Gosschalk om trent J)e Amsterdammer neerschrijft zooveel ONWAAKHBDEK. Yan tweeën n: Hij heeft bet overigens zoo flink gediri geerde weekblad" .nïet gelezen, en op © -luchthar-tigste" wys e beschuldiging 'v.sèu i^d die vafi. -een echt amerikaansch lEarrik'atuUï'. Yan de heeren- kunnen wij evenzeer getuigen,? dat allen om strijd itfedeweffetën tot hot wel slagen der voorstelling. Jac. de Boér> wa'S in het rste bedrijf :iiitmuntefid; in 't tWeeèt^ mmr vooral iü'tdérde: bleef Mj niet Vrij Van overdrijving; toch lej verde hij een type, al gelooven Wij, dat dë'ty'pe ?zijn. Wat we n hem bewonderen te zijn rolvasthé'd 'en -de geïiiakkëlijk-hëid 'van zijn spel. Dezelfde' "fouten kleefden bét spel Van- ten en willens en wetens. Als eerlyJs man rust de plicht op Item meh tegenover het ptiblie'k te verantwoorden, S'dllen wij het recht niet hebben, aan -syn moraliteit Is het zoover gekoöteïi mét'de kuüstaaak, die de beë? Gössc'haïk Verdedigt, 'Vr-a^ên wij op onze beurt, dat men ieder, die ee.h afwig-kend gevoelen uitspreekt, van bet onedelste wat onzes .inziens bestaat? van godsdlöiisthaat mag veirdèit'keïi en o^eniijk beschuldigen? ? Dat wij althans aan dit euv'ël niét mank gaan, inöt de heer Gosschalk "weten, die vol komen bekend is met de müur-an'ónynsiteit van hét artikel, in J)e Amsterdammer 8 Dec. 1878, waarin de destijds nog bestaande Kom missie van Adviseurs werd Verdedigd. ? En' al wist. hij het niet op dien gröd, onze eerbied voor anderer geloofsovertuiging, blijkt Vol doende' uit de namen onzer geëerde 'medewer kers, die to't de meest uiteenloopende kerk genootschappen en geloofsrichtingen behooren. Wij twijfelen er niet aan of hei Handelsblad zal dit antwoord op clen smadelyken aanval,' door den heer Gosschalk tegen ons blad ge richt, zyn lezers niet onthouden. 1) "Wij 'Onderstrepen. 8) Zie Amsterdammer, '.Zondag ? 16 AtttótiKa&bscli of "niét? Wanneer -we niet op 't prögram-ma 'hadden gelezen, dat het blijspel Les femmes fortes" door Sardou geschreven is, zouden \ve Uit net stuk, niet onverdienstelijk- vertaald, onder den min of meer zondeïlingklinkeüden titel Ame rikaansch of niet? den grootenfransehen mees ter niet herkend hebben, dan allén in het laatste 'bedrijf. Les femmes fortes" is een van Sardou'ffi endere werken en we erfcenïten met vreugd^ «lat zijn latere kunstvoortbreögsëlen veet hoogsr staan en van veel beter allooi ijn. Amerikaansch of niet," is wat men een paar eeuwen vroeger zou genoemd bebb-en een goede boerde", er zijn tenminste in Sardou's stuk, genoeg platte boerten, e-n onhebbelijkhe den 901' dien naam te wettigen de vertaler naijver, religiehaat ons. Waar het toqfd gewor-- heer 'F. Bouwmeester aan, die overigens eea pen, of hij heeft oisèe artikelen wél gelezen, alleraardigste figuur schiep, en . den ^ttisheö1' n" ' "" 'Toiipart' -aïerkoddigst V-'ÖÓT^ ?In -de 'rol Van-'neef J'ó^gém^afct van1 zijn gri'm d'a'n dok een chten. Jona-^ ^han" ;èn Yankee in -optima fötfnia, en ver'da'ü'heni ten deel Kg met fialertt toch en stelde. )e heef iathaiïi- had veel enz.; hij 'leVörd diende een luider bravo Viel vooral óo'k, ^onida ruwen-, --ongéliktét-, maar ti-Öi-m-er-ma'n w-ïst Vóór te -Stellen. We -geóoven eeiter-èen neer We' Ueïn1 '3 niet nHöodigl'ang^'e dialoog 'te rek-kêfi daat, waar "t volstrekt .on-* noödig, ja söós zelfs hinderïgk en storend is, 'pa'uBeii' in-z|^ 'en döiai'door 'b.t. 3t eind van 't twe'e^-o bedrijf dat slag op' slag moet gorden gespeeld. Ook in hem? scheen ? op t 'laatst v'aü't stuk 'een geest van dolle verdt-Jïjyïg géVa'i'ea. Mevfouw Stoeta zal,dit het beat :hëbben efvsirën, door e ©nfrermüclrde Hö-eKbi/nder. Traute Beauzonnêt" dévoornaamste boekbïr'der vffin dezentijd, is een'ige' agë-n geleden te Parijs over leden. Slechts een' tietïtal personeïi woonden zijne begrafenis bij, eentje l)oêkha'n'd:eraarS eh Vïer of vijf boek lief hebbers, waaronder BI. Jam'és Rotschild opgemerkt werd-. Hij Was n. Uitstekend^ kunstenaar, die er in geslaagd was het marokijnledër op aller hande- wijze te gebruiken,: 'vooral als verguldér muntte hij uit. Men had' hé.t aan ;hfem te danken eh ook aan eénigö'zijaër confratërs, dat de boëkbiüderij ti iie negentiefide';eeti-w haar hoöge jlaa'ts h-eeft ku'önen behöudëft, waawp zij gebracht was door de oude meesters: L Gascon, Du Seuil, Pasdelöp, D'erome. Vaufe Bëailaoten^t, wiens"wérkp!&atseri.m de rtie Four St. Gertnaitt te Parijs gevestigd zija, werkte enkel voor1 liëfhëVbeïs.^mjM) -cartello: voor de feëren 'Cigagnë, v%«eötm, Bauchart, den hertog d'Aum'alë,. 'en graaf de Liïrde,' dé' graai de Lignerolle, Ed. Caen, baföde la Carelle, graaf de Fresne enz. enz.' . - Zijne rijke banden, in verschillende afdeelingen van mozaïek ia green, blauw, geel, rood marökijnleder, waren zeer duur: 1000 frank, 2Öfraïik, 3000 %-ank. .' n-de laatste "tijden "-had, M. J. Ai te WiJi twee,, wie moeten Het moet gescïj^iden ayn Pe wathtex blaest &«iaea horen Ie sie ^ta: dagh in 't Zeo de magh.e± ea de hqllajid.sche Komeo antwoordt : heer.' A. C» Lofflelt, heeft ia ket Dec. Nar., vaa. e>- Griffe, aaar aanlewJmg van de wel', geslaagde oj>vo^rmg van Shakespeare's Homeo en Juha, doot lit-t gezelschap- van de Yei^eeni-"! gïng Het ^Tcdeal Tooneel", het een en a-ndermin jmate beoordeelingeuj waaraan dit tiesir-^el heeft blootgestaan. geschreven. ^?^^^?11 "c"" Me< piHzejiswaardjge bescheidenheid deelt hijj m , - ,\ ,"'c j i i ?" lr . . 11 weten dat dag o. a nieae, hoe- BH- zeife eenige jaren g"'^^'»-» ie Rjineo en Juha ].eapnd, dit niét ophalen had gedaan Ie en we^t vau Noch van gheaen iU4neascliijn Ghy sij"t die morgensterre Crïuj verheucht da,t iarte mija !" zie Wat, val&che bmaak en verfijningen in taal Men behoeft niet eens bekend' te zijn? mei? der nuddene&uwen om te en nacht, nachtegaal en leeu werik, geen uitsluitend ItaliaanseUe verschij ningen zijn* dat verholen, minnen" bchering, inslag dier liedekens is, en de beeld en iiu,i?yai.ai,i«; m«,a.ü. OU * CI-U|UIlllie>ti Ol ia.it* l^Ji ciin «?.3 «K.* L ? j ^ ? 'i spraak vaoi qe door Shakespeare zoo gedaehten- onts-ieren dit overigens aoohoorn !,?F ,. -_ b s smonn wpAra-örrovoTi (TAiira&i.iiTn-«^, diGÏjfrerliïfce treurspel, meende ik toen" schrijft d>e> kritifens Ih plaats van te bedenken, 1?? dat de ddèhter-, die zoo telkens en telkens ons gewaarwordingen der. was. genie en wetenschap, ^n " ? ^ ^Mh^ ??, «£, ^rmnenngen, door wel eens. goede redenen kon he&tten. voor gevoelde ifc meer neiging hem voor Jalia een slechte aanteekenïng- te geven!" Later;; wijzigde zich dat oordeel. Toen ik den. dichter ;beter leerde kenne-n ©n in andere stukken; getroffen werd door den toon en de plaatselijke kleur, die het geheel belieerschen; Hooft althans behoefde zeker z^'n te raadplegen om zoo iets dood gewoons, te laten zeggen. Al heeft de heer Lojïelt door zijn, bekendmet de stroemingen en den ontwifcke ingider letterkunde eu beschaving de schil len voor de oogen, verloren, een vliesje, is, meenen wij, nog overgebleven,, anders toch bad hij moeten inzien, dat men niet naar Pa of heeft te. reizen oin tot de ? vielen de schillen mij van de oogen." Shakespeare, zoo bad de heer Loffelt toen ontd'ekt,, streefde naar waarheid ook bij bat sehilderen. van de omgeving, waarin d bande'1.1 t. . ..T J-j.^^i j-i^-viu fctïICJ/jCll UL ikrf bovendiem meer ingewijd was gewor- -??. , , J.J.T. -, ? ? jte komen, dat water nat is, den m de. ke-nms van de stroomingen 0a deo> ontwikkelingsgang der europeesehe let* ei'en en TJ--JJ y -^ ? 0 r Mildegonde Kan Dmvenvoorde en andere no vellen van.C. TERBURCH, Utrecht. J. L, Beijer. Hildegonde van Dnivenvoesrde, Eene bepnaeving en van den TMenburq-wal Z^Q drie in plaats greep en den toon, die zijn, kunst- uiterst fatsoenlijken stijl gesshreven. novellen. móest beheerschen. Iedereen kan. ze> genist legen, waat ze ziJB! Misschien zal men er zich over verwonderen ! ?lkomeïonschadelijk en zullen geen hartsdat iemand, «oo ijverig ia de stadie Van Shakes- tochten wekken of sterke aandoeningen teweeg peare's scheppingen, eerst langzamerhand tot brengen. Er komt geeaon-veïtogen woord in voor diéovertuiging gekomen is, izij lag nog al e« de strekking is zeer zedelijk. Indien de sehrijroor de band; zelfs zonder meer ingewijd te,ver zijn bundel in 't begin dezer eeuw had zijn in de kennis van de stroomiugeta en den geschreven, zou de urfegeïei zeker op den titel ontwikkelingsgang der europeesehe letteren en hebben bijgevoegd: Redekundige en stichtelijk* besdia-ifincc" waf i\^ K^ï-pn T^-ffwlt. vnor^! verhalen voor ionsr en oud," recht werd^ hadden hem de schillen van de oogen kunsten vallen. Toch scihij'ït het ons toe dat zijn veronder stelde bekendheid niet de s*róommgen en den ontwikkelingsgang der eraropeesche letteren &n- beschavmg" nog alles b-ehalve voldoende is, om hem voor onjuiste oordeelvelling tebehoede». Niets is gemakkehjker dan den ned rland1sohen lezer als met de stukken te overtuigen, zegt| déheer Loffölt, van Shakespeare's atuufcgetï-öwheid in deze zaak. De strjl is hoogst fatsoenlijk, parlementair zon men kunnen, zeggea, fcussehenbeiden iet wat deftig getint. Wel is waar niet altijd ia o- fereen&teBiming met de peisonen, die spre kend worden ingevoerd, maar sommige men> sehen hebben liever een- netten, dan een juistea stijl. Dat de personen,' die in de novellen voor komen weinig belang inboteaemem en hunae lotgevallen ons evenmin doen weenen als lachen: s waarschijnlijk daaraan te wijten, dat 't boekjes-menschen zijn. ? De schrijver scliijot overigens iemand behoeft de werfcett van Hooft slechts om poëzie te vinden die na ver Menop te wast is aan gedachte en uitdrukingen in Romeo en Julia-. Hij ontleende ze aan de Italianen of schreef ze o-nder huüinvloed. Men' h'öore zijn Galathéa': Galathe'a, ziet, de 3agïi koïnt aan Neen, ffiijülief wil nog wat marren, 't Zijn de stanrea, Neen, mijn lief, wilt Bog wat marren: t is de maan ?Kan lïteïi1', Vraagt Loffelt, zich treffender overeenkomst denken net het schoone afscheid van Eomeo en Julia waar de nachtegaal en leeuwerik aanleiding geven tot dezelfde die veel gelezen teeft want hn. gel>ruikt zeer; veel aanhahngen, en de helden en heldinnen van zijn novellen znn allerminst, puristen, hun gevefauchtiügeü, als morgen ? Waarom bij Hooft duurt de avond niet ? is eea gedachte de nacht en de nacht tot den zoo geheel in sprekfeen ten minste wemelan van duitsche of engelsche woorden,. Het papieren, kleed waarvoor de uitgever zorgde is Leurjg net en 't dikke stevige papier is is harmc-me met den deftige» mfaeiid. M. Edel ll&eê. Naar het Engelseh: The lo$t of $ve Haddons van MT&. HMWMAN door MADJQ. Arnhem, J. Minkinaïi. ,,Doe wel en zie niet om", dat zou met hefe volste recht het motto kunnen zijn voor dit boek. Van het begin tot het einde ia schiuiït. ?ëidh :bïjna geheel 'ïSter'gemaakt van zijn&H'öfde werken. Er. kwamen nauwelijks1 een hond rta-lLboeken 'per 'jaör liit zijn'éwerkplaatsen, die het pttbliek.'fc'on bemaehtig'en1. 'Hij '-arbeidde 'met twee 'knëhts en 'eene' werkster. -Zslf bela'^tÈe hij ziéh, 'zöoals wi| geheübeis,'mëhet' Vefguldön Kyner pr'a hwerkën. "H^ z'efte" dn^ê-óf -VferMfiaïiêfe ifsïr op ezölM-e- -'plaats ? i 'des .t-'é-betet :z^ prachtige banden in te werken. Trautz BeattzönKët.'Wërd in 1869 ridder van "het Legioen ^èn Eer. ! " - -D. <Z. tfgö' Bij Qü'gnUin e uit : Le staitiaw'e atr$ewtéx,'3a'Vie 'ei s&n oeuvre. Men kent zijn groep voor den gevel der Opera, La dtinse, ? waarop een ijveraar Biet zachte -aanrak-ingj -'dié^ij met-den4öiirdrempelj gter wist te do'en, 'da-n 'in den nacht e ni-nkt'Kdërvond. W-e hopen, dat de verdiefi'stelajke.-jijQ^g-,. ^ ^ giefeeni Tn het'werk aullen vrouw zich iet ''bëeerd heeft dóór 't al te driftige temperament van Jonathan. Be ondergeschikte rollëh van La Chapelle en La^arowitsisb; -wa'ïen in "'liandën van heeren Klöus 'én -Scïtoofihövën, die '.'er van. maakten- wat 'er ?vs'n té-? makken "-was. AmêriJóaafysch 'of 'Mièt, -werd voorafgegaan door het allerliefste stukje: Eeti Blaltéftj-e,tett, 't'fransch 'van Clemeftt Curaguel, in vloeiend hollandsch vertaald door.Teunis. Geestig en fijn 'is het, een alleraardigst levéederidëau." We gelooven dat menigeen liever het jS& liertje -dan 'de AfnBnka'&snsGhe Humfytg -ziet. Mevrouw de Vries -in -de rol van Lucenay, bewees iog eens weer, dat zij eene uitstekende comédienne is. De heerön Morin en Jan 'C. de Vos stonden haar alleszints waar dig ter zijde. Een Hals" in gevaar. Naar wij verfiemea bestaat er- gelegenheid om een der meester-werken TOB Frans Hals aan te koopen, nl: aijn beroemde Jan JRamp en zijn maireó." Deze schilder^ bevindt zich in den boedel van wrjlea Mevrouw Copes van Hasselt te Haarlem. De echtheid van dit stuk is boven verdenking verheven. Onze kunstmmnende lezers zullen zïdh lierhouteneden eh 'facsimiles' zljrtëvörE amst'beeldhouwwerken , ? gfOépël, 'bas-réliefs en -bü-s'tes, weérg'ëVen.-'Garpeaüs-was'll Mei l§27 Yalencienries geboren, en stierf 12 O.ct.'1875 te Cottrbevoie op het ' landgoed = van PrinsHei-bey die'hem mét'teêdeföz-org oppaste .enhét. lastste rerloóp 'Van de p^nlijke'en lang durige -ziïekte, ';die 'hem ten -grsVe ^deöd daflen zoo veel mogelijk verlichtte. " Edmond -déGoncou'ït, 'die 'te 'Aüte^il eea allerliefst huis -ïa-et 'tuin heeft, en daarin; alles, heeft vereenigd -wat- een l'ètterkündige van kunst,- smaak- -en kennis-'kan -verlangen, ;geeft-'Va'n zijne schatten een ecrfalog-tte '8i&>W!éuit ouder den titel: La mais-on d'ün arUste. De Voltawe bevat er het eerste hoofdstuk van. Hij zal er in vertellen van zijn gtfbelias, sijite -te keningen Uit de achttiende eeuw, 'mémotres auto-' grafeH, cbineesch porselein, lakwerk, brons, ivoor, borduui-sel,japanscheawaar!(lgrepèn,eï2., en, ~wat het interessantste is, bee hij aan ieder stuk gekomen is; 'z^'ne heriatneriagen aan Parijsoïie kunstkoopers uit de -laatste vjjf en 'twintig jaren, aan goede vrienden, letterkandigen^ reizigers, zijne ontdekkingen, koopjes en teleurstellingen. het verlangen der beide heldinnen, Mary en .Lïlian, om te doen wset recht en billijk is, hoe zwaar het haar ook valïen moge, de spil, waar het geheele verhaal om -draait. Als Mary the last of the Haddous ? haar bruidegom op den da.g, die voor lum huwelijk bestemd was alleen muar W'est-Indie laat vertrek ken, offidat zij hseaa: plotseling ziek -©n 'hul|p>belioeveud geworden moeder wil blijven oppas sen; als Lilian ie ter kwader ui e ontdekte dochter haans vaders ia huis neemt, tegen den zin van haar pjpervlakkigen 'nïet de'italiaaïtsche poëzie en die van Sha'keepear'e's treurspel, dat zij afeua^den ffi.ond van-Julia schijat opgevangen. Nu weet t Hooft geraimén tijd in Italiëver en -vooral m zijn- 'liederen de zoet'der taal en <Je verfijning der ge dachten trachtte na te volgen. Onwaarschijn lijk is1 het Met dafc menig piagiaatje bq hem zelfauchtigen bruidegom, en la.ter zelfs huis-ea en 'anderen der die herinneringen aan Ifcalie ^xrtnin aan feaar afstaat, zoodra het blijkt dat niet zij, maar Marian aanspraak beeft op de Vadërldjfee nafatenaehap, dan is pliehtgwoel '-Hef doet ons leed dat wij deze redeneerin- ^^ tof ef' ^^ ^,feindm g6övan' den heer Loffëlt, van to denkbeel- ^e'^e ^ ^ *** ^outv JS gebleven digen grondslag moeten beiooven. ^.^ ^^ ^ ^ ***«< ^V1"**' ^^ , "De goede Hooft kon dichter bij huis blijven als bij het verlangen van geliefden naar een dag! die' niet eindigde zich voor deu geest vindt in het gezelschap der zooveel jongere en schooneie Lilian en deze lieiknjgt, evenals hem, dan wijst Maiy no,i>inaak en nu voor . _,.<., niTi-iii_ ? i, ? 11 haar hoogst geluk van zich, om de twee die Wilde, roepen; Gelukkig hebben m dat opzicht - b ' wye' U10 tëtt. allen tijde de npderlandsche minnende harten niet minder vurig dan de italiaan&che ztcb betoond, 's Nachts vrijden ook de Hol landers, veeltijds. baar het liefst zijn op de wereld niet ong> kig te maken, en dat altes Donder hun te laten De 'Eomé's en Julia's leefden even goed als in .het Oosten en Zuidem wat het offer haar kost. 't Zou het genot van den lez@r bederven, om 'n 'f W t precies te vertellen hoe dat glles in zijn werk zegt-een''Bomeo in eed middeleeuwseh volks200 ver al i0lft Köordooatea, :Héi, 'daar komt er SBH ctagera^t aan! Maar -zijn Julia antwoordt: gaat en als van zelf voortvloeit uit 'de karak ters der hoofdpersonen. De naar het leven geteekende nevenfiguren; JMaiian, TMevrouwTipper, Becka maken het boek tot een zeer aan trekkelijke en. tevens nuttige lektuur. Hier em daar echter is de schrijfster op bet punt van zelf-peirloocbeniDg engeastkracht^plus rqyaliste que Ie roi. Als Mary op den a-vond dat zij 'bet berieht 'kïiggt ^van Bhilips eindelijke terugkomst, ^olstxeikt uog Töor den nacht een [goed werk wil dx»en en 'dan idïe aagemoiiveerde ontmoeting m«t 'Naöcy =heeft, en lange -verstandige i-edeneeringen met haar houdt, is er iefe aiekelijksjin dafr verlangen., o-pdatoogenfelik zou men baat ietsminder-fealmgewenseat hebben. Bat zij ontapheudel^k aa-ïdigheden" om feaaff 7yiendiu genrét te stellen, terzij s:i^ jsooidpod ©Bgt^lulfck^ voelt, doét onaangenaam aaft. Noy meer eoüter ebt uit, als^y '*^* Daai' 'S®haar vreeselijken strijd m een lichtblauw aijden kleed en ^een witten hoed met frissche rozen," eerst de ferouwplechtigheid en dan het bruiloftsmaal yaH Piülips en Lilian bijwoont met een vroolijk ?? 'gezicht en een wooljjfk hart dat komt Als "4e wachter op dea Jioren bia^st, ona de ons wel wat onb^grijpe}^ voar. minnekoisenden te waaBSch«wen,'dat het tijd De vertaling kon wel beter zijn; geem' wordt te gtfheideai ve?neenït njen,, Galath«taf§oegenblik zal de lezer in den waan verkeeren dat Lefi'elt uit ItaliëgesipKoten -dat h^ een oorspronkelijk Hollandsch boek in de oad-holJandsche ^olk^tödjes, bij '-soor aich hseft. De taal- en stijlfouten, de b.v.: , . ,, jJ|wonderlijke onbegi^pelijke volzinnen zijn' te tooewaar do dageraat niöt 't isser 'de maim gijn seliijn, Het 'zija de 'sterren die oas liöhten Zy wriiengen iet herte Tatt mijö. En deze JKoraeo is'zgn Jiilia i Had i^t, -*? Toept lüy ia Had wk de aleniel vaa deji lek wierp ze Al in de^ Eg a Opdat k&t niauaerBieer zoi;d& Totdat de sleutel ^gevonden zou zya,