Historisch Archief 1877-1940
TT
ü
A
A
T f 0 R NKDERLAN0.
v$ant, noch met gewelt, noch practycqen ofte De beide eerstgenoemde repuhlikemsche
listigheit en beeft konnên 't onderbrengen, i ties zullen waarschijnlijk tot eene partij
samenMÏet te gronde en gae en. r velende blijve (d, i. ia : smelten.
gevaar van onder te loopen) door quade
toesicht, moetwilligheit en.de misverstant ofte
disGambetta is ongesteld.
Be voordracht dei' Badensche regeering tot
a^ntie, tot onser aller schaden en verwijt van aanvulling van de wet, waarbij de katholieke
da nakomelingen "
studenten aan 't eind hunner studiën zich. aan j
woordiger te Mexico, tot gezant te Petersburg
De Kamers dringen er op aan, dat de Unie
bet. initiatief neme tot het aanleggen van bet
Panama-kanaal.
de Tweede Kamer is ingekomen, een
. , , n ' i *i i- -\ t' wets-ontwerp tot beteUEEefins van desertie raa
een staafesesaraen te onderwerpen hebben, trekt; . , r. ** ö
zeer de opmerkzaamheid. De wet zelf toch.
werd aiet ingetrokken, maar er zal nueea ar
tikel aao worden toegevoegd, waaruit zoa vol
gen, dat zij die 2% jaar aan de -asiversiteit
hebben gestud'-erd van dat examen worden
vrijgesteld. Zoo beet de geestelijkheid da wet
te erfcesaeB:, wat eij tot nu toe -weigerde te
doen, doch. alle beteefeanis zal van de eindelijk
erkende wet verloren zijn gegaan. Men ziet
zeeviaseners.
De Eerste Kamer nam de verschillende be
groetingen aan en ging uiteen.
anten bate kwam en is aan -de eervolle posi-: franSch dichter te worden, die door do
bewetie van den vader door het gemeentebe- nerg der lage ianden meet dan
stuur een einde gemaakt. Dit. ontslag werd d(jrg wordfc Hefd en b
m zeer ernstige bewoordingen door den heer w» .,, . ,
rr" T .. T ^ i T ?* " 7J J.1J-CÜ *Jllö 114.L.U
V oorvoorn Jt. aan zijn ondernebbende man
schappen medegedeeld. Men scheen destijds
een bijzondere vrees te koesteren, dat bij ds
Koningin Tictoria zal weldra in persoon het j met beïrnigwtelKng^ de houding der badensche
openen; wat zij dan-spreken1 «al is! volks^ertegeiswoordiging tegemoet.
onbekend, nuaar . bijzonder gunstig zijn de ^ö hoofden der liberale partij Forckenbeck,
«nsiandigheden,. waaronder Kg het mag does, i Lasker en v. Besiaigsen' aijn het eens ge
er niet. . " \ worden over een gemeenschappelijk optreden
In het koningrijk zelf is Ierland de bron! in net parlement. Te midden der zwevende
(fa veel moeilijkheid. De armoe, hst gevolg : Partijverhoudingen waarvan do Rijksdag onder
de wijze, waarop het grondbezit daar ge- Bisinarck's bestuur het schouwapel aanbiedt,
M is, bhjft de oorzaak van woViingéa, die heteeken-t dit zeer weinig. Yan meer gewicht
ofschoon niet rechtstreeks gevaarlijk ?oor ia het bericht, dat te Berlyn wear eenige
ï&selands rust, een sombere scliaduw over sociaal-demokraten m hechtenis zijn genomen.
den voorspoed van het rijke 'Albion werpen., De staat van beleg kan nog lang duran. ?Het
D£ Regeering ziet in, dat er wat moet gedaaa ; wetsontwerp tot het heffen van belastiag op
worden om den nood te lenigen en besloot een : drank winkels werd verworpen.
r&teloos voorschot te verstrekken Ya,n 3^,000,000 : Duitschland zal,
gld., waarvoor openbare werken kunnen wor- wijziging der militaire
den uitgevoerd. Zeker een nuttige zaak, doch kommissie v&n den Bondsraad wordt
De dagbladen bevatten:
Het Handelsblad: Nog eens de
Opiumpacht. ? Nog eenmaal de Lekdijk. ? De Re
geering en. de Kanaalmaatsehappij. ?
Staatsbemoeiing.
De oictiw*
behandeling van fafekaliën euz.,on,eerlijkheitlin
Maasmond en de Tweede Kamsr. ? Grondwets
herziening. (De hervorming van het Kiesrecht).
ons met aan zulfc eene
ring wagen, doch het is een feit, dat Coppée's
muze in Kederland als 't. ware s nationaal"
is. De dichter der werkelijkheid, die zoo
het spel sou kunnen komen. Immers, de heer kll.ise1^.'. z°° gez°nd, .200 eenvoudig u
Toarrüorn Jr, schreef per circulaire aan de vriendelijk, warm zonder kunstmatig vuur,
hoofdoprichters, opzichters stal- en feeltbazeu ea verheven zonder onnatuurlijke verheffing
dat hem gelast was, ?al hun handelingen op zingt, moest wel sympathie vinden bij een
dftt gebied met de meeste nauwgezetheid na volk, dat van een ledig idealisme- even
afte gaan en bg de minste overtreding of ont- kseng is, als vaa de bruischende stroomea
dftkkiög van handelingen, welbe Biet in alle eener ziekelijke gevoeligheid,
opzichten den toets van eerlijkheid of goede De Nederlander vindt in Coppée's verzen
trouw kunnen doorstaan, hen te ontslaan." zjjn 'eigen geestesrichting terug: deze
letttrOndertusachen is het eenigszins opmerkelijk kundige schoonheid draagt dea atempöl vaa
dat juist de heer Bent, die gedurende eenige zijn aard deze po8sie is naar 2;JQ Bmaak>
maanden de opdracht bad om op de eerlijkheid yan
zgn
dat onder alle buitenlandache
Het Vaderland: Een quaestie van beroegd-lT*0 een ^deeite vaD het personeeï toe tezten, aicbters niet één in zoo korten tijd de harten
heid, (der Kamers in zake: Het Burgemeester, j verzoek tot ««n gerechtelyk onderzoek aa» dej. at en hle matieko Hollanders wist
schap.- Een Waarschuwing. (Schoolhoud \ de" offleif/f Justitie heeft
volffens de wefl ? "Wilien volstrekt met vociruitloopen op. den uitslag
liet Nieuws 'van den Dag : De gemeenschapa- i Ta" ?f fc onderzoek. We hopen dat het g«m on
middelen in en met Indië. ? Het Intendach i f8*1^1?^ ^je^^n dien aard aan hot licht aal
onderwijs in Nederlandsch Indiê.
ArwhetKSehe Courant: Liefdadigheid.
kwestie Pické. ? Het kiesstelsel Hare.
er
De
te veroveren. Een vers van Coppée is voor
ons geen fransch, maar een nedeflandsch
vers. Geen pen, zelfs de slechtste niet, of,
zij zoekt er de hoüanclsehe woord&n voor.
EB al is het deï beste niet mogelijk de
niet genoeg van beteekenis om de Ieren ge- zocht, nog 20,000 man meer onder de wapenen
Inkkig te maken. l hebben in tgd van vrede dan reeds het gev^l is.
1 ^egeeril)gi _
? "Wij kunnen echter zeer goed
be. ^. ,L , dat de reinigingsdienst spoedig in
opj spraak geraakt. Eensdeels, omdat het bekend ebarme tö gijpen, die boven deze eenvoudig*
''is, dat er vele onregelmatigheden bij plaats regels zwseft, niemand doet dit werk onbe
grepen, anderdeels, dewijl reeds lang op al te looncl; want hij wordt slechts te dieper
door\vei-d aan de be- drongen va.n de overtuiging, dat Coppée zijn
gezetheid van den fijdelijken1 vriendschap en bewondering waard is.
een~9tem teien de"»fschaf- direktenr. Immers zelfs in deze dagen, nu al-J Ondertnsschen mag de fransehe dichter
der. levenslange gevangenisstraf
ilereerat de voortreffelijkheid van dien tak van ; verklaren ook in goede handen evallea t»
Komtantinopel, dis nog altijd over deu Turk- is geraamd _ aan o
op:. 666,452,500
kibbelt, brengt het buitanlaiid r- en aail nitgareu op 666,256,500 roebels. D.e
k al geen bemoedigende berichten. . ontvangsten bedragen 37V» imïlïoen meer dan
De keizerin van Indië kan niets goeds ver- in 18?9 en gaan die van 1878 met 90millioflnr.
n van de wetenschappelijke grens. Roberts te boven. Vooruitgang ontbreekt dus niet, zalf s
tegrafeerde, dat de Afghanen op nieuw sa- bij zooveel binnenlandsch* verdeeldheid en na
Bespannen en misschien een &ven groot leger zulke bloedige oorlogen.
T&rzamelen, als pas uiteengejaagd. is. Be Aziatische strooptochten liepen i
Voorts omtrent de verwarren bezitting- in laatsten tijd niet voorspoedig af Weer
Z&id- Afrika, de Transvaal, aal de troonrede geen nen de Turkomansn een orerwianing op het
bemoedigend woord kunnen behelzen, imm.Qr3. : russische leger bevochten te hebben. Wat
h|t blijkt, dat de tegenstand der bevolkin ' het binnenland betreft, alle macht wordt,
«eden
DagoUd v. ?Z.-Hoïïand en '* Grmxnhage;. dienst 20U J??** en raceten blijken, mocht zijn. Van Hall's vertaling is bekend. Ze ig
i men c
door sneeuw en slik waden, ?
Behalve de kranige houding, van Lavard te ^ Het russische budget, voor 1880 vastgesteld örtregt NëderlaBdsche'Bank." " " ""ir" | men dagen lang op^de drukste punten der stad eëa meesterstuk. En "Wertbeim's
De Standaard: la Judas IscRnioth de beste
waren er
m de wereld.
In de vergadering van Burgerplicht werd
het kanaal ?tusschen Waal en Noordsee,. zan
der laat van spoorwegbruggen," voorgedragen.
voortdurend toeneemt." Zelfs de Times verheugt, kaneen treerd m handen van 'den minister door den heer J. Kalff, Direkteur der publieke
niet over deze uitbreiding van grondgebied, j "Wajuleff. De nihilisten gullen het hard te ver- werken alhier, zeer goed ontvangen. Yoor
genoemd als aan- antwoorden hebben. de technische beoordeeling was het daar zeker
de vorst van Bumelië, bevindt de plaats niet, doch hst mag een gunstig
Hamilton wordt
staande gouverneur van indië.
In Frankrijk is de politiek weder aan het
is werkzaam.. Lenglé, eeu
pjsrtist, richtte tot de Kegeerïng een
interpclla£ie nopens de koacessie der 5 pCt. schuld in
e^c 3 pOt.' fonde, doch de Kamer wilde niet
mpdewerken om deze téedere zaak te bederven,
«n mng met 310 te^en 128 stemmen, over tot
zich te St. Petersburg. De intrïgues der rus- , teeken heet en, dat de bezwaren tegen het plaa
siivche agenten mafeen z^n regeering schier > nog zoo w&üaig werden vernomen. Men schijnt
onmogelijk. Gezegend met een liberale grond-} het er algemeen over eens te üijn, dafc Kalff's
wet, doch gedwarsboomd door een dam en l plan goed is; de berekening der kosten zal
onbeschaafd volk, weet Alesander ter nauwer- w-el het gröote geschilpumt blijven, waarover
nood de rust te bewaren. alleen de-ervaring uitspraak kan doen.
De Porte heeft aan (Montenegro ie kennen Hoa dit zijs de hoofdstad zal terreden z^jn
gegeven, dafc zij dec Albanezen steeds onder-; ak aij slechts eene behoorlgke verbinding met
dé orde van den dag; 2e uam daarentegen een [ werping aanbeveelt, doch blijft aandringen op; den Rip en Waal verkrijgt. Ze kan er niet
wetsontwerp aan tot afschaffing yan de. aal-! het door de roovers der aw&rte bergen weder- \ tegen hebben, dat de ti^d van rust wordt
dowm'pezcmers bij het leger in tijd van vrede. Ter-j rechtelijk in bezit genomen Kneïkranja.
dgr werd See's wet tot stichting van internaten | Het grieksche Ministerie staat weer op sijn
die middelbaar ond.erwija zullon beenen, zool^g als het duurt.
genieten, ten'tweede male gelezen en met 361 De ^ Hongaftrsehe delegatie keurde de
gebracht met het ontwerpen vaa nieuwe plan
nen. Het is bij gebrek aan een goed kanaal,
altijd nog . een ,. <oort van. troostrijke afieiding,
tegen 128 btemmen besloten tot de opleiding
v$i staatswege van vrouwelijke
onderwijzeressep. Cazot, de- minister van justitie, komt met
een. ontwerp tot hervorming der magistratuur,
Ferry met een ander ten einde net lager
onder-w^s verplichtend «n kosteloos te maken. Lcuis
Blanc zond zijn amnestie-ontwerp ter teekening
aan zijn politieke vrienden en de kamer besloot
esp voorstel, om voor 200 millioen francs
domfinen te verkoopen, met het doel voor de op
brengst scholen te stichten, in overweging te
nemen.
ï)e dood van den beroemden en "beminden Jules
Favre, den grooten rechtsgeleerde en patriot,
v^oorsaakt een vakature in den senaat. Thans
B§n er twee ledige plaatsen in dat lichaam,
dïe. door republikeinen waren bezet.
Het ministerie wekt alom vertrouwen, zoowel
ui Frankrijk zelf, als in het buitenland. OfSt.
grooting voor buitenlandsche Kaken en
zich te verlustigen in de overweging van
frissche ontwerpen. Wellicht komt nu weldra de
tien goed, en bewilligde pruttelend de 636,000 Ui.; strijd tu.sseh.en de voorstanders van het
Gelvoor de terugkeertmde vluchtelingen m Bosnië- j derscbe-valleikaïiaal en die van net plan-Kalff
en Herzegovina. Reeds 8 millioen badcfen.1 hun het ongeduld verdrijven ... dat is goed, De
deze nieuwe onderdanen gekost.
fiaanciëelebezwarendie ?onoverkomelijk" waren
Te Weenen vergadert de Fortschrittspartij, i zullen niet afnemen, en daar Tak, Kalff noch
die opheffing der delegaties en uitbreiding van Jager de Waal via de Maas wülen bereiken,
stemrecht v»rlangt en door een transaktië en, de heeren Koel! en Bastert, met het oog
met de Czecben en Polen, het duitsch overwicht op Utrechts-groothandel, steeds geer poëtisch
in dsze rijlcshelft tracht te verzekeren.
ten opzichte van de goede oude trouwe
keuiDe kamer te Madrid nam met 230 tegen 10|Sche vaart gestemd zullen blijven ?
kanBurstemmen het ontwerp tot geleidelijke afschaf
fing der ela-sreriiij oj Cuba aan. Acht jaren
zullen verloopen eer de afschaffing haar beslag
heeft erlangd. De vrijgelatenen zullen onder
een patronaat hunner oude meesters geplaatst
worden.
Canovas werd benoemd tot minister van
buitenlandscaa zaken en Toreno als zoodanig
outVallier "de "amhasWenr te Berlijn, zal aftreden! slagen, opdat hij voorzitter der kamer kon
is noff niet bekend, - maar dat de kabinets- worden. W«01ichfc weet Toreno de halstarpge
53 - -- - T '-1 T f- minderheid te belez.en.
De belgische Kamer is bijeen ea praat na
tuurlijk vooreerst over niets anders dan on
derwijs. Nederland heeft de taak^op zich ge
nomen, Luxemburg, waar het noodig mocht
zijn te vertegenwoordigen.
Amerika benoemde den dichter Lowell, den
gezant te Madrid, in diezelfde hoedanigheid te
Londen en. J. W, Forster, thana
vertegenbepaald noodzakelijk heeft
gemaakt, daarover is men het eens. Weerstaan
de gematigde republikeinen aaü het hoofd van
het. bewind. Het wordt dan ook duidelijk, dat
dït ministerie zijn steun zal moeten vinden bij
de Union républicame en big de ganche
répuHicaine, terwijl de geavanceerden en
behoudsm&anen het alleen zullen steunen» wanneer de
oppositie der klerikale» hen daartoe noodzaakt.
gerplicht nog dikwijls vergaderen voor deze
zaak heslist is.
Naar
vernemen is er door den. heer H.
Bent een aanklacht ingediend, tegen de beide
heeren Toorvoorn, vader en zoon; de eerste,
zooals men waefc, ontslagen ?opperbeltbaas" by
de stadsreiniging,, de laatste thans direkteur bij
cSxn tak Yan dienst, tijdelijk ?gesurveilleerd"
, i ,, king doet voor de eerste niet onder.
Nien f l . f l beze-ms m de wereld. mand zal ^ hem vwbeteren ^g. Louia
De wetenschap dat de heer Dijcloneester, onze Bomvmeest de akt ^ J
zoo Terdianstei^ke kommandant van de Krand- -, , , . ,. '
weer, aftm'Teiil^eri." is de eenige troostgrond , , ." c ?, , ^e * no° een
voor de duizenden ontevredenen. Zijn wij wel ?> J s '?
ingelicht, dan hebben wij aan zij-n bevel de! Lö i.aS3ant» t is opmerkenswaardig, maakte
eindelyke opruiming van het vuil op de brug-, dfn miDften indruk. Deze idylle ligt
eenigsgen en pleinen te danken. \ z?s ^^iten den kring, waarbinnen de poë
tische Kederlander zich te huig gevoelt., 't
Is zijn genre niet ? en 't was even weinig
het genre, waarin de dames de Groot kannen.
schitteren.
Men kan de beide toon eclspel er ossen een
zekei'e mate van routine niet ontzeggen,
J j daar zijn bij 't bestudeerd spel oogenblikken,
1 i waarop men ze te recht bewondert. -Mejuff.
E$Ü] I'lflfl'lf^iJli^lF/tL.I^s jJeajine, die we voor het eerst zagen, heeft
ihare. zuster nog niet ingehaald. Toch is het
Nederland is nog niet een nation éteinte. ? niet onmogelijk, dat zij het doen zal, want
Hoezeer er ook een tijd moge geweest zijn,! ? het spijt ons dat wij het verklaren
moe?waarop men meende, dat vonnis te kunnen - ten ? Mejnff. JosepHne toont juist op dia
uitspreken, de cisgen der moedeloosheid z^n: punten, waarin zij te kort schiet, weinig
voorbij. Wij leven nog en worden op nieuw; vooruitgang. Het blijft haar nog steeds een
krachtig misschien.
De flauwe
zondheid ajjn
; geheim, dat »natuurlijkheid" het konmerk
sporen ran een hlos der ge- l is ook van liet kimstigsts, meest bestudeerde
waarneembaar. De nationale ? spel, en dat de soberheid, daarbij onmisbaar,
niets
T'
vervangen kan worden.» Gefühl
we begrijpea dat we ist alles!" Waar dat gemist wordt of te
maken dat verzuimd weinig aanwezig is, blijft al het andere
eer behoefte aan de Schal! und Kauch!
kunst, zoo geheel vergeten» ontwaakt uit al door
to langen winterslaap,
veel hebben goed te
werd, W£j gevoelen v
schoonheid, door onze vaderen zoo innig ver- Mej. Josephine is als kunstenares de hoop
eerd, hulde te brengen. Wij hebben goddank i van bet Tooueel. Wij verwachten veel van
aiet verleerd te bewonderen, wij feimnen nog haar; altijd onder voorwaarde, dat zij zich
blaken van geestdrift: zooals de heer WTert-, niet te hoog waant naar raad te luisteren.
heim het uitdrukte: voor »Le vra-i, Ie-beau,: En zijzal zich daartoe niet te verheven kunnen
Ie bieu et les vers de Coppée."
achten, zoolang zij het voorrecht heeft nog
Ja, afigt misschien een lezer spijtig : We: als kind tot een viertal volwassenen
temokannen zelfs dwepen met een dichter ... als ' gen opzien : Wij bedoelen : ' Mevr. Kleine,
het maar geen Nederlander is ! | Mevr. Stoetz, Mevr? de ? Vries en den heer
Indien iemand dat meent^ moeten wij hem Louis Bouwmeester. ? Van. de.ze kan. zij
tegenspreken, want niets bewijst duidelijker leeren wat zij te doen heeft om eenmaal
dat de Hollander Hollander blijft, dan juist dat schitterend viertal te overtreffen. Haar
deze ingenomenheid onzer landgenooten met aanleg is onbetwistbaar groot.
den dichter, dien men de franscbe De Gre-j Ondertusschen even dankbaar alsvqj».het
nestet zou kunnen noemen. i Nederlandsch Tooneel" zijn, dat het den.
Misschien zou Zola, die in ajjn roman*- goeden inval had een Coppée-avond te
organireeks: Les Rougon-Maquart de erfelijkheid seeren, zal de Vereeniging zeli het geweest zijn
Dijkmeester, kommandant der j yaa ïekero eigenschappen in een familie wil. dat de beide dames de Groot daarbij wilden
vertooneu, niet verlegen zijn mot een oplos- j optreden. Hun geo.efendheid in het fransch
sing te vinden voor de buitengewone warmte, alleen ïeed-s, maakte hen schier onmisbaar;
brandweer.
De heer Toorvoorn was indertijd naast en
boven? (de verhoudingen bij de stadsreiniging
zijn steeds ietwat duister geweest) zijn'zoon den ; ,..,.., .. ,,*-,_?,,
direkteur, tot ?opperbeltbaas" aangesteld,omdat | ^^J^^^J^^^^ ^ ^
h§'bij uitstek bekwaam was in het ran de hand " ~ " " """" " "*""
zetten der geoogste faekalien etc. Intusschen
schijnt het gebleken te zijn, dat deze be
kwaamheid niet in elk opzicht der gemeente.
waarmee Coppée hier wordt ontvangen. Hij en het is niet te veel gezegd, wanneer men.
in 't bijzonder aan Juff. Joséphine's hulp een.
goed deel van. het sukces dezer feestyieriug
toeschrijft.
Doch voor Coppée zelf zal het spel van dea
heer Bouwmeester nog belangrijker geweest
Gcppée'e grootvader te Antwerpen, heeft, ge
woond, en den kleinzoon nog genoeg van den
landaard zijner voorvaderen in 't bloed zit
om onder gewijzigde omstandigheden een
?Mevrouw, ik ken mevrouw van Andel niet
bepaald, volstrekt niet. Ik heb misschien wel
eens iets gezegd, zooals men wel meer ---- .
en dat zeer overdreven tot u is gekomen.
De mensehen praten aJHtjd 200, niet -waar,
.......
?Do dames van Koekei, Bgaudujour, hebben
het mij toch gezegd.
Ik geloof niet, dat ik Je verkeerd begrepen
heb, niet waar meisjes?"
De meisjes knikten van neen, \vant Zij durf
den niet te spreken, vooral niet als idj den
secretaris aanzagen, dien zij er leelijk in hadden
laten loopen, dat zagen zij wel. Beaudujour
wenschte blijkbaar honderd uven verder - te
zitten, Hij praatte er zoowat omheen en over
heen. Den welverdienden klap en het
modd&rpak van dien zekeren avond nad hijl willen
wreken. En nu had hij de keus om alles wat
omtrent dien avond onopgehelderd .was geble
ven zelf te bekennen of voor een lasteraar
door te gaan. Hij durfde het eerste .niet en
derhalve werd hij voor het laatste
gehoudenGelukkig voor hem, dat mevrouw van> Eelden
ziju schande niet verder bracht; maar toch
begreep hij wel dat het met deze uit was..
Hij was woedend en werd het steeds erger, hij
wist zelf niet op wien, op mevrouw van gel
den, op mevrouw van Andel,. op alle menschen,
ziedaar! Maar tevens gelukkig voor het jonge
weeuwije, dat de laster van Beaudujour haa?
, ziooals w$ zien zullen, niets schaadde.
PREÏEKDBNTEN.
I>e nieuwe dorpsbewoonster had met
Bemmelkamp kennis gemaakt. Visites over en weer
waren afgeloopen en in net algemeen had de
jonge mevrouw den indruk gegeven van een
vriendelijk, erg eenvoudig persoontje. Zij scheen
niet veel gezien, gehoord of gelezen te hebben;
trouwens zoo waren er meer op het dorp ?
maar dit gemis werd vergoed door
vroolijkheid, hartelijkheid en vooral door een gröote
mate van ongekansteldheid. Men zou er soms
iemand anders om uitgelachen hebben, zoo
oprecht en kinderlijk dom kon zij wel eens
uit den boek komen', haar stond het echter
zoo goed, dat' het een ieder slechts zooveel te
meer moest innemen. '»In hare woning zag bet
er ook hoogst eenvoudig uit; men kon wel zien
dat de weduwe maar even door de wereld
kon komen; maar het kon niemand hinderen;
integendeel een schilder zou hare omgeving
niet anders ingericht hebben, dan zij zelve aet
in hare zit- en tuinkamer, tevens salon, ge
daan had. ?Ziet u, mevrouw," zeide zij tot me
vrouw van Eelden, toen deze haar bezocht)
?dien vloer heeft Earnes zoo mooi voor mij
geëikenhout. Ketjes niet waar, het 'karpet
past «r juist goed bij- Men moet zoo roeien
met de riemen die men heeft, mevrouw. Niet
waar jongen?" ging zy voort, terwijl zij den
kleine van Lize overnam en nem innig
raokkelde, ?met de riemen die ik heb en jou,
dikkert, heb ik Goddank nog t" En mevrouw van
Eelden en .haar gezelschapsjuffrouw, konden
niet nalaten elkaar eens even aan te zien met
een blik van innig welgevallen In dat moeder
lijk geluk.
Eens op een middag dat mevrouw van An
del onder de warande zat, kwam ook majoor
Groeneveld met zyne juffrouw-huishoudster
eene visite maken. De majoer had ijselgk het
land aan visites, vooral omdat hij dan zoo
stil en stijf op zijn stoel moest blijven zitten,
Daarom zei hij al zeer spoedig:
?En wat heeft u hier een mooien tuin, niet
waar mevrouw; heel lief, jawel, jawel; raag ik
er zoo eens in rondkijken? Die kool'ginds is
aï veel verder dan die ik geplant heb."
? Wel zeker, mijnheer,'' antwoordde mevrouw
van Andel, ?mag ik u den tuin eens laten zien V"
En het gezelschap ging wandelen in den hof.
?O, watte mooie blauwe blommetjes,ja!"zeï
de majoor, die -van t^,d tot tijd ook ee.«s -iets
zeggen moest.
?Dat zijn viooltjes, mijnheer Groeneveld."
A ja! juist ? viooltjes, daar houdt Marietje
zooveel van," zeïde deze werktujgeïijk, terwijl
hij zijne oogen geen oogenblik van de schoone
pluksfer afwendde,, die hem er nu eemge van
nabij Bet zien.
?Gunst!" kwam 't weeuwtje, ?houdt uw
dochtertje daar zooveel van? Ik he.b er hier
in overvloed, zie maar. Ik «al er straks een
heelen boel sturen."
En toen majoor Groeneveld een uurtje thuis
was, kreeg hij voor M&rietje een schotel vol
viooltjes cadeau en hij liep er op een draf mee
naar zijn huishoudster en riep: ?Truitje, ktjk
toch eens! Kan je die dingen ook inmaken ?"
?Inmaken? Ben je w&ï dwaas ?" vroeg Truitje.
?Och nee: maar ik meendroogen,wze.idehij.
.?Jawel, tusschen een boek gaat dat wel,"
antwoordde de huishoudster.
Toen gaf de majoor de viooltjes aan Marietje
?van de lieve mevrouw van 'Andel," die zij er
dadelijk voor ging bedanken, en hij zelf hield
een "bosje achter en tusschen de "bladen van
wel tien boeken maakte hij viooltjes in.
En als majoor Groeneveld aldus een maanA
of drie, vier later weer, voor de honderdste
maal mis-chien, de bladen ter hand nam,
waartusschen die viooltjes, nu gedroogd, prijkten,
bleef hij geruimen tijd in zich zelven verdiept
voor zich uit staren. Toen. legde hij eensklaps
het boek ongeopend ter zijde en begon met
gröote passen in de kan«er op en neer te loo
pen, telkens een blik in den spiegel werpende,
als hij er voorbij kwam. En toen dat zoo een
poosje geduurd had en hij weer eenige
oogenblikken, maar nu wat langer, voor den spiegel
gestaan had, ging hij weer naar het boek, vatte
het aan.... maar liet het weldra weer rusten,
terwijl hij half luide sprak: ?Neen! niet meer
in dat boek... weg met die dingen ! Ginds woont
zij, mijn besluit is genomen." Ja zoo was het!
De majoor had lang gedobberd, maar nu was
hij besloten. De ruim vijftigjarige man ? hy
was als kapitein met den rang van majoor
gepensionneerd ? zag er nog vrji goed nit.
Zijn voorhoofd was in den loop der tijden wel
?wat ver naar achteren uitgebreid en langs de
oevers'scheen de groeikracht niet meer zoo
sterk, ook liep er door de zwarte haren een
enkel grauwtje, maar nauwelijks merkbaar. Dan
had hy nog een heel klein dnitje en het moois
weeuwtje moest toch ook wel iets hebben. En
bovendien zou het goed zijn roor zijn doch
tertje, zijn Marietje, die nu acht ^aar was.
Top! hij, de oudmiïitair, hield niet van talmen;
hij aou er yan daag pog op uitgaan zoo't kon,
Terwijl de majoor aldus a,an 't zinnen was,
om zijn plan ten uitvoer te brengen, was er nog
iemand .die toevallig van hetzelfde voornemen
zwanger ging, Het was onze oD-de bekende,
Muller, de gezellige dikbnik. Hij had mevrouw
van Andel reeds zoo dikwijls bij verschillende
families ontmoet, dat zij wel moest gemerkt
hebben, dat hij haar opzettelijk zocht. Eenige
dagen geleden was; hij 's avonds het hek op
Bergsicht ingeloopen, waar hij haar had zien
rondwandelen met mevrouw van Eelden. Zulk®
gelegenheden -waren anders zeldzaam, want hefe
mooie weeuwtje kwam zeer weinig uit en was
nimmer op een partijtje, thétje of dergelijke t«
zien. Reden te meer dat Muller toen reeds
zijn besluit half had genomen.
Op een dorp geschiedt de kennismaking vrij
spoedig. Een eerste ontmoeting is meestal
reeds ongedwongen en natuurlijk en daardoor
van, veel meer beteekenis dan tien diners of
hals of soirees m de steedsche wereld, zóó
zelfs, dat indien U, mevrouw uit de stad, mijn.
helden, Muller en den majoor, onmogelijk voort
varend en ondoordacht vindt, ik u beleefd zal
verzoeken eerst eans ie uwe onmiddelste om
geving rond, te zien.
Maar er was meer. Hét was Muller niet ont
gaan, dat do majoor, vooral bij de gewone
bijeenfeo-msten 'g avonde in de ?Vergulde Zweep",
niet normaal was, en spoedig had hij de
qorzaak begrepen, hetgeen bij ZOO'D ronden man
als majoor Groeneveld, wien liet hart op de
tong lag, niet moeielijfe viel, Omgekeerd had
deze onzen rentenier ook reeds lang is den
kijkert en, zoo kwam het dat beiden zich haast-.
ten. en op denzelfden d&g toevallig het Besluit
namen rechtstreeks op hefc doe.ï af te gaan.
Ik geloof niet dat ee.n van beiden met meer
recht een goeden uitslag mocht hopen, dan de
ander. Jegens beiden, och jegens iedereen was
het lieve mevrouwt;]?! immer^even vrien.de.lijk.
en minzaam.
(Wordt vervolgd) .