'1 dat John Buil de spelonken van Secocoeoï s berg met dynamiet litjt springen, ofschoon hg wist, dat zy een gro«t aantal vrouwen en kin deren ter schuilplaats verstrekten. De zaken in Afgh.-inisUn gaan' zeer onvoor spoedig. Roberts heeft gelast, dat de verschil lende bivouacks voor een maand geproviandeerd noeien worden daar een algemeen e aanval door den vijand wordt voorbereid. Een plan ?m tot de wetenschappelijke grens terug te kt eren, werd in de Engelsche bladen bespro ken; zoolang de Afghanen zoo onverschrokken den oorlog lilgv'en vooi (zetten, kan ditechter niet aangenomen worden. Dat Beaconsfield vonder vrooljjk gestemd de opening van liet parlement tegemoet /iet,' laat zich denken. Een blijde tijding was het gerucht, datMahomed Ju Khan, het hoofd van den opstand, gestor ven zou zijn. Het werd helaas niet bevestigd. Caïroli heeft, nu de Senaat hst ontwerp tot m&chaffirg der gemaalbelasting verwierp, de lergaderirg van dat lichaam geschorst. De Senaat zal nieuw bloed in zich moeten opnemen ?B tot l et ere gedachten te komen. Dé duitsche kroonprins is na eem'ge weife ling toch naar Pegli vertrokken. In hoeverre zgn bezoek aan Italië, den Paus of den Koning geldt, is een vraag, die druk besproken wordt.' Toreno, de nieuwe voorzitter der Spaansclie dei- iteui-che vaart" ie gt. *ea by als volgt. j :lö. Te kronkelende loop met bochten, die ! veel te scherp zy'n, 2o. in den bodem overal te ^inal, uitgenomen den Am=tel, en overal te on- ' ( diep, 3o. al de bruggen te nauw, 4o. aldt-sluizen te ' , &auw,tekort,teondiep,ao. geen góéde ulgemeeue ' ( richting, omdat zy voor de vaart van Amster- ?[ , dam naar Dnitchland een omweg bezorgt van ; 50 kilom., die vermeden kan woideo doi>r de keuze et-i.et andere richting." In tat derde hoofdstuk worden de eisehen ! besproken die aan den aanleg van een kanaal i moeten gesteld worden en in het vierde behan delt de Hoogleei-aar de vraag of DE VF.RBETEBESG DEB KSULSCI1E VAART WettSchelgk is? Lettende op de tegenwoordige scheepvaart, de snijding vnn den Rbijuüpotrweg nabg het station Utrecht, het aantal sluizen, den omweg van Amsterdam naar Duitschland, de wafei-verschillen op de Vecht, de kosten, die rereischt zullen worden op de vaart een behoorlijke richting en voldoende afmetingen te geven. komt de Heer Henket tot de konklnsie, dat de keulsche vaart niet voor den grooten transitohaudel mout worden ingericht. ?in deze mogen geen halve maatregelen ge- ' nomen worden. liet grootè en algemeen belang der zaak vordert werkelijk, van Arasterdam naar Duitsclilaiid, een meer directe én betere T'""" ?-» ? ? Rtt..., gu-ty» viiMger vau W.esp tot l - V,cht»tiWMo. Wanneer ? ? . . fivi^MUaden in de» Byn, dl ?lui» brj I ,'BO* »»4p, drttig tot vettig duUcnd Jl» Hater aagrnj!j»-.n let km.ul Toert, vormt de k»naai eeu riviertje inet r vk'ttai,d ïcnin.-ngd. Dnslt Ziiidctzce bij zuidoosten of zuid-.u wind l M. onder AP., dan spuit Muiden en AnuterJaoi zoovrel w,tar af, dat iu Let k,nul «me felle «tr.iom ontitaat; de zandtrige kganalbud- m met Luiten oucifi-n m»kt, ca iQoveel zand in de Vetht dringt, dat de Klieepraart gcttremd wordt. Buiti-n vele tf^èu^trijJig* iur'cbtuigen il i!en neer J. Kulff omtrent di.pte op <!e Waal niet gmd inïe. licht; in 1879 «tond aan dt pcil.chaal te Keulen 1.90 M', en in de Wad bij het Goutsche Veer 1.70 il' itater in ile vaargeul. Voor de belangen van Amstttdnm m eene Interaatio»le Rynvaarweg v«n labith. nsar Zee, verdient dit Kanaal, geen aanbeveling." . UT DE MAASSTAD. Met algcme'ene stemmen hechtte de ge meenteraad git teren zyn goedkeuring aan het plan tot'r.piicliting van het abbattoir, zoo als dat door U. en W. was voorgesteld, on waarvan vroeger in de Amsterdammer do voornaamste jiutiten werden medegedeeld. Dat. plan had echter eerst een wijziging ondergaan i door de aanneming met 18 tegen 14 stemmen! van-een amencleiLont yan Dr. Dupont, betrefIlet i^enwe huis. Sirdou's Niéuwe Huis, dat dezer dagen in Rotterdam wordt opgevoerd door het tooneelgezelschap van de heeren IJK Gras, van Zuylcn en Haspels (vertaling van Gerard Keiler) sluit zich merkwaardig nan. by een studie over. hysteBie uit de Jtevue des deux monden, (waar over in een volgend Dommer). I3 er toch niet iu de jonge vrouw van Ituné Pillerat'veel te vuiden vau dat wat in het opstel van den heer Risihet als e*-n veel vooi komend ziekt<-ver.-chïjusel van onzen tyd wordt ge-ohrtst? Hoor hoOlara (mevr. Beei-suL-vas) in Uut eerde ju-drijf aan eene vroegere schoolvriendin, die ze in geen tien jaar heeft gezien, haar leven veitelt. _, /e vindt er geen enkel lichtpuntje in, alles is vervelend, eoutouig en kleurloos, haar man is goed, de zaken gaan best en er is niemand m hare omgeving, die niot hartelflk voor haar is, maar wat e«n verschil by' alles wttt ze zich' de kostschool voorstelde! ? Ze heeft nu v y^ ? - "r»~~~ " "?» «--|j«i.«*jjiijjj Aiv.il ui uu LU L 111 een ? ideale wereld, waar men fraai gekleed is eu bewonderd wordt, waar men slechts voor het genot leeft, waar men heerlijke reizen mankt, '.mar alles fijn, be-chaafd en ülégant is, waar d« daniL'S door de heeren worden aan* gebeden en waar üulaasl opeens wordt zy uit die droomwereld wreed teruggeroepen door een bestelling, want de firma doet in wanufnkt uren en zij helpt zelve mede in den winkel. ~.-<ütinen >«n \\. sen deed haar best. Jammer dat deze actrice, evenals de hscr Rnsier Faasser, een leelïjk dialekt spreekt; even als deze eiken zin eindigt met een ncliternaklaLkje, en altyd de meer iflcule opval ting van elke rol weglaat om de alledaagscho werkolukheid aoo getrouw mogely'k torug te ireven. l» ilr. Klmts en in Het Nwuve Huis licidê, fcraB«D «'ii daardoor een wezen, dut üitaluitewl het publiek op do bovf-n^e rangen «an'rekf. De i heeren Le Grna eu 1). lla«j els iils i\<s verstan| dige oom -en de onbeduidende' ne.-f. de hoer Crispijn a's g.-naf Marsillè, IWier F.ias'.cn als ]de af^c'eeidu lichtmis. Spoor :ils de «ocdhartive, <!ie in ht-t be-t-f dat «ün de liartcn der menpchm veiiieugt, steeds een p.iar fle.-.schen by zich steekt, itls er ergens een vroolyke cebeurtenis is ? allen droppen evennls zij, die de kleinere rollen vervulden, hun deel bij tot het welslagen vnri een stuk, <_!at een drukker bezot'k verdient, dan het tot nogtoe te beui-t valt. Het is levendig, soms geestig, altijd boeiend en de moraal er vnn is ? ji zuker niet niéuw, maar toon zuiver. Wat toeh is die anders dan deze waarheid in beeld «ebrncbf-, (Ut men niet v*n stand kan veraudiTeii 't- De echte fijne aristocratische krin gen lilijven gesloten voor den winktlier, al is hij ook nog zoo rijk, de graven tn baronnen waar hij vau droomde zyn klaploopern, die den parveru gaarne pou.-seeren, omdat zij daarmede zichzelven op de een of andere wijze bevoordeelen, m^ar die even spoedig verdwijnen als zij gekomen zijn, zoodra er niets meer te halen valt. ? B. A. mismoedig tegen op, als zou hy er rooit over'de greppel langs den weg en gedekt door komen. Daarna werd hy wrevelig: hy sottwel het eikon*tekhout verder ? ?dat is, kom net iemand hebben willen vechten. Dat zyn' hier," fluisterde' hu. _!__. L-..É ^ ' ? l__l_i _. . _ ? i i* _;? . " plan heden mislukt was, vond hij onaange naam; dat de mnjoor alles gezien en begrepen had, vond by nog onaaugemuner; maar Let ,Wat is er dan toch?" ;Dut is JUiüaudnjour!" , - . -o. o?- 1 ??- ?«.j ?Ei:' kwam do mtijoor, en ky kroop ookin den onverdragelykst van alles vou.1 hy nog iets'greppel. ?Ja hu i* liet l" anders, liet was dUt Lwe hem gezegd had: | ?De tchelin s,t! hy staat te kyken ^rade gek!'. .Niet omdat Ijüe het gezegd had,' en te luisteren ........ zoo komt ie aan z(jn maar, omdat zeker alle menschen op hetdu'rp praarjisi.. Kllendeliug! dat zal hem duur te het zouden denken; omdat hg dat woord'staan komen." bespottt-lyk had gevonden, toen het hem hst Do beide mannen slopen verder tot zy geen «erst door het hoofd schoot, en uu de eerste, vyf pas meer van Bcaudujour veiwyderd waren, een onnopzel ding, dut zyn plan doorgrondt die tegen den he.g leunde eu wiens lichtgrijs het roept hém toe: ?oude gek!" 't Was nu fautasiepiikje hem zoo spoedig verraden had, oplichten, moar dat is zeker, dat tot euver oe keinds»ls het gevecht te ernstig werd. [kunut n Beandujonr waB ook Mer weer onhandig, oo straf ;. il komen ?. ? vö ?tlllls. Hg had van zgn vlugheid met voordeel tegen ? keinder." loon hij dit gelegd had, keerde hg den loggen Muller gebruik kunnen maken:.hngzaam, hoofdschuddende naar zijne woning! het. had hem tiii.-wdii-'n ét-n .«Ing g'-kojt om toi-ug. ilexcu eiji beentje Wg zullen de twee mannen voor dezen avond niet verder vplgen. Zij hadden beiden een to e lichten of om achter hem kümcii; nma:' i>ij l .-loef in ,j. n I.Iiwd: ron l- onvi meestal pp don dikken slok VJVM M-.illar,, mnar duchtig afgerost. TO.-JI trad ; >e drie manneu U-lden dien toespraak vrij gin vmi Oktober. ?e:-3i-!iillig aiivjjulicord. Muller hoorde wel, zeer g.mutigJ, de vogels trokken lis.-nen, tle liet was een schöqne nohtermidla? in't beDe j.loed iler zon werd al >lechts half; hij begreep er i bloemen'. nerden schaarsch, do eikels u-u beulivau en deed diiurtoe ook volstrekt geen noten vi-jeu af, e'tïktle l.ln.l.n kwahun rtcds - ' zeker dat een ieder zco zou zeggen en.... er moest iets . van waar zgn, anders was het l.y hem ook niet opgekomen. Zon z(j 't ook den ken? En het eerste antwoord was van den ekster .uit gindschen boom, den eersten op den boek van den Lindeuhof ? oude gek! Oude gek! zongen de krekels op het land, oude gek! kraste de kraai op: het spurrieveld. Alles schreeuwde en piepte en gong eu spotte: oude gek l Wacht maar! Hy was zoo oud niet; bg was zoo gek niet; menigeen zou hg deo Ipef afsteken, n»g meuigen jongen, pedanten, flauw«n, kinderachtigen, akeligen ' .Zonden w« na niet terugkeeren?" zei de ?Beaudujoiir!" bulderde Muller op eens. Do luiitervink schrikte geweldig. Hg begon iets te stuiteren van: goeden avond heeren! ?Daukje, ik zul je goedenavond, véracütelüke ploert, lasteraar, .leugenaar, verdedig je, jonge gek!" en de kolossale massa van den dikbuik stoof snuivende op den verbluften secretaris los. De dikke rotting gonsde door de lucht en .kwam met kracht op den arm vunBeaudujour neer. Weer en nog eens weer zwaaide de sterke man hét kneuzende, ? striemende wapen en telkens als het op de leden van zijn tegenstan der terecht kwam, dreunde de slag. Toen zwiepte het stalen badiemje van de secretaris ??-?**? "v ??** «*»v iwugmecrDut -aci ue Awiejjie iivt Hinieu uauiemje van ue secretaris «ajoor, toen zudeaLindenhóf genaderd waren, ook ter dege; gelukkig voor Muller was de .A«en nog niet, autwooide Muller op eens eerste slag mis; de tweede sneed Item over «riftig, on zyu oogen schoten vuur. ?Kyk een-,!" | zijn vingers. en hg' Vees vooruit op iets dat ter zgde van lutuzschen was de majoor doodkalm op den den weg tegon de heg van het buitentje stond, rand van de greppel gaan zitten met de armen .Watte i' vroeg de majoor, die ook iets zag, op de borst gekruist, liy zat naar het butonneemaar nog niet duidelijk. ren te kijkon als .eeu kunstliefhebber op eeu ?Watte? '.bromde Jluller na, ?watte? Dat assaut, maar vast besloten om er een einde is......" en hg sloop verder op zgn teenendoor aan ie maken, als hg het noodig oordeulde of en werd do majoor tusschenbeidc. Ht-t gdnklo hem dei.niouiii-,. waut 'inavndig kookte, hij nog; liij|niee oiuLiag en wat i.ogüitki. hl-efdan'iboven,. vechteiidcii tei-ci'oiden.? lutii-sclien wasGnar't, ki:urp. uog telkens krampachtig in zijn stok, weid'guel i-n bi-uïii eti gft! liet l:üiibi:baii Ue Greutes de bottoner van het kleine.|iui*j» liah , »»ói-p verslindende blikken uaar Beaudujour j bontste Sc-imki .erin-.ren, de kiemen vnn'den den boichrnnd, (iiclit bij .den LiüJ-.-uhf.f, ook, en \v*3 «og niet iu tiaat om iets te zeggen: tfrijïéudr» x.iuic". ' komen aanloopcn. Niemaud van het drietal;elk Woord dat lig wilde uitbrengen hokte in had hem echter pr.g«merkt vóór het ,oog*n- «Ün keel. Ala Gaart-nog l«nger gepreekt had, blik dut het vechten had opgehouden. dan hait hg wellicht op dezen ziin woede noi 1f.e.i\f .?*»Li^ \r..ii_' «?*/-«, ?«?.!.'? * . * i ? ? e , m'uèr Muller," zei Greutes rge heit gelik da' ge d'r upgetrüufd hebt, zoó'n schand vlek l" Haar na zooveel Oaden lieten de raee.-t krach tige woorden Muller geheel onverschillig; Beaudujour evenwel was óp bet zien van Gaart eensklaps verschrikt ter zgde gesprongen. ?lelken oavond a*g 'k oe," ging Gi outes voort, ?leit dien schandvlek hier ien de steeg rond te dreejen; wat veur 'n boel GgYBussinkienz'n buis wil hebben mot ie eigest wéten; moar?" bier wendde de man zich in 't bijzonder tot Beaudujour? ?gij must nie ien dat huis kombegon Beandujour te antmen m'uèr." (Ik kom...." woorden, doch plotseling scheen by zich te bezinnen en zei niets meer; maar Gaart zyu stem nog meer verheffende en den hestrafienden preektoon aannemende nis de beste profeet, vervolgde: ?Ge zult Gods toorn nog euvcr oiis darp bringeu; wg kunnen den tluier van de toe?\ verder iit-undujoui- zi-lf had met de meest minach tende blikken en houding de kustgding van Gaart Greutes aangehoord. - ' '. De majoor, die het meest bodaard .was van de drie, bad echter, een paar. grootè .oogen opzettend, staan luis t even: lig begreep er ook niet veel van, vooral daar ook hij na al die scènes niet in staat was kalm te denken. Hy nam Muller, by den arm en trok hem voort. Beaudujour keerde ziph eveneens langzaam om Slechts üoodo verlieten beide partyen de kampplaats. ?Ik zal je infame handelwijze bekend maken, wg zyu nog niet quitte," stotterde de eccretai, np don ur£ unur Ainiiem .if op ilrr. uulitfrgi-ond, be In dut met den Lii.deiil woog zich iemand, die i-r ovcml het zich Kelvcn vond. Het wus iie majoor Groeneveld. 'De bloemetje.'! wenl-n sclmursch, do zomei kk-uren verschoten, cittule reeds vergrauwde takjes ' waren gevalten ? nu-t eere in trouwe als offers vari den tijd en op enkele reeds gure,- stormachtige dagen. Men kan; Natuur geen' geweld aandoen. Men kan dat . loover niet groen doen blijven, die bloemen niet laten dooi bloeien, die vogels niet . terughouden. Als. het al gebeurt,, 't is meestal tlechls gebrekkig eu ? onnatuurlyk ! 't Is moeielyk ook. Zie maar hoe de majoor, d-arheen.stupnende, vergeefs moeite doet zich te verjongeii: hg moet zich inspannen om zgn gluou-bandschoeiicn aan to ris dreigende en hij ging het zijwepje verder j vuibiuii:de, ra» e handen. op. ' trei-.kcn over viel hum dat. j zoo gemakkelijk! Zie, hoe iiij bg uut werk Ier ?Altijd tot je dienst, mguheer!" brulde Mul-j zgn. wenkbrauwen fronst t,f het, dt; guwichtij;[? en bg sloeg goheele takken van de hcg!>te zauk gold; zie, hoc l.ij, als '.r i.cu hand en vau den boomen, terwijl hij niet zy'n yiieiut' schoen eindelijk hall' is aaugctiokkeii, zijn foucn mededinger den weg terugging, dien zg lard uit den üak baalt om zich het voorhoofd gekomen waren. '? of te wüschen. \Wvrdltertctgd) heer vac Hall uit. Het publiek imd te veel redon tot opgewondenheid, aitders zou het den neclerigeu dichter niet hebben vergeten, dio bescheiden onder het publiek een plaatsje had gezocht. De Coppée-;.vond was beerlijk, schonk waar genot, op mild* ,wijs. Eere het Nederl. Toonéel, dat Lcm den dichter aanbood. Do belooning vuu de zijde van het publiek bljjve niet uit. Het programma.van dei» a^ond behalve het slotvers, kun nog meermalen gege ven worden, en, K! geschiedt dat niet, ? een groot deel van het publiek, dat nooit iu den schouwburg verschijnt heeft Bouwmeester leeren? kennen,? on dezen artiflt te kennen, is h"m te bewonderen. Nog oen paar avonden op zulk een wijs aan een beroemd bniténlnndsch dichter ge wijd en de Vaderlundsche Tooneelspeelkunst zal niet langer worden miskend. S öf Z, Het publiek stroomt weder naar de Amstélstrnat. Saterdug en Zondag was do schouw burg tot tükkens loc gevuld, Maandag bleef schier geen pkutsje onbezet, en we behoeven er niet aan te twyieleu, zoo zal het nog eenüeu tyd blijven. Iiuiners S Of Zeen nieuw oorspron kelijk tooneel-jie! door Justns van Maiuik Jr., brengt zulk ec-n glans van vergenocgdheid op het gelaat der toeschouwers, dat zg zonder er aan te deuken hoezeer een ajiplaudissement voor een oogenblik hinderlijk kan zyn, luide iu de handen klappen. Over de lippen van deii gemelijknten hypochoiidrist dwaalt een lachje bg het zien van deze tooneeltjes en de nijdig.-tte pen ? gesteld dat er nijdige .pennen konden zijn ? zou .ua deze eerste opvoeringen vroolyk over het papier willen dartelen, Om blijmoedig neer te schryven: Waarlijk c/Zheeftaukces gehad! Twee avonden achtereen daverde de schouwburg, van het luid geroep: v. Maurik! ? T. Maurik!; éérst den derden-avond begreep het publiek, dat de schrijver niet wensohte voor het voetlicht te verschijnen; een bescheidenheid die het zeker weet te waardeeren.. Wat is dan wel de reden, dat dit tooneelspel 'zoo in den smaak valt? .We gelooven 't is eenvoudig dit: 8 of Z is niet alleen een nieuw/oorspronkeliik stuk in den alledaoffBchen zin van het woord, maar de schrij ver zelf toonde schier in iederen regel een oorspronkeHjk man te zgn, die z$n personen een eigenaardig krachtig leven inblaast. Men begrgp» o*s niet verkeerd. Met het woord oorspronkelijk wordt niet weinig gesold; de beteekenis er aan gehecht is niet altyd de zelfde. Ik heb iemand gekend, die nooit aan litte ratuur had gedaan. Van studie, gezwegen nog van ernstige studie, wat nimmer sprake bg hem geweest, maar de kttmel bad hem geze gend aïet een paar «ogen als een paar dwaalsterretjes, *i) zwierven fonkelend den ganschen maatsohappelyken hemel langs en zagen onge veer alles wat er op het benedenrond voorviel. , schrijver gevoeld en gewrocht ia/njot geltoI pieerd va^ dn^ai|i^of genen zijner voorgnngera. j dan is datzelfde tooneelstuk het in hooge mate. Zelf* dr. d<j Wild, die liet meest, aan kopie zou kunnen doen dunken, vooral iu de eerste scènes, waarin hij al-r de afgetrokken geleerde langer dienst doet, dan misschien wenschelijk is, blykt iets meer te zfjn dan een gekopieerd exemplaar. Hij is een persoonly'k* heid uit één stuk en iu d<: laatste tooueeltjes, l waar hij minder ah beoefenaar der nattiurly' k e | historie zich vertoont eu u(jn karakter dus niet i zoo sterk door de klucht verduisterd aan het licht treedt, is kjj een tooneeUchepping van van Maiu-ik, die tintelt van waarheid. , Daur zijn zeker meer schuchtere jongelieden op de planken vertoond, doch van Bloemhoven, openbaart dien karaktrek op zijn eigen wqs; zijn linksuhheid, zyn naïveteit, zy'n goedhar tige oprechtheid en zyu verborgen fierheid vormen te samen een yjersooiilgkliuid, waarvan men don dubbelganger onmogelijk zal kunnen aanwezen. ' Al die figuren, die bijna niet handelen, hoe zouden zij uren achtereen liet publiek kunnen boeien, als ze niet rechtutreeks uit het brein vau den menschkuudigen schry ver wai cu voortgukotuen, en ons aantrokken door do gi?hcimi zinnige macht van het natuurlijke, indien niet het hart, dat de auteur hun so'iouk, klopte tot in de eenvoudigste woorden? Wie van het achttal men neemt, de zes overigen meer nog dan de Oost-Iudi^che ambtenaar en dr. de Wild, uiuar allen zyu werkelijk menschcii en we gvlooyeu niet te veel te eeggen, wanneer w g' beweren, dat onder de hollaudsche stukken, die .in de laatste jaren voor het tooueel geschreven zy», niet één met zulke eenvoudige middelen zooveel succes heeft bereikt; want door de poëtische allediuigschV heid dezer schepselen i* schier elk tooneeltje een juweeltje, dat u de zwakheid der intrige doet vergeten. De opemng>:cène, Mevr. Zuiderberg, de .beide zusjes, Jacob de knecht,... een 200 gewaagd tooneeltje als het gesprek, by den Meiwün, welk onderde»! ge ook wilt, uit alles straalt natuur en waarheid u tegen. Ware dit niet het geval S o/ Z had niet. kun nen slagen, want het.is een stuk bqna zonder intrige. Dé handeling is zoo sober mogelijk. De . eigent lyke aktie begint eerst aan het eind van het derde toonéel,. en zelfs daarna is ze tor nauwernood overwegend. De twee paren blyven gelykelgk attentie wekken en Mevr. Zuiderbérg misschien nog meer dan beiden; Immers de beer van Maurik beeft de gebreken zy'ner deugden. Even aU in zyn novellen, wor den de détails somtijds gevaariyk voor het ge heel. Hy' schept een behagen in ieder zijner per sonen, hq heeft za allen even lief, en dat is goed tot op zekere hoogte,'?maar het gevolg b\j dezen auteur, uit een technisch oogpunt be schouwd, is een al te g wak geheel. Zoo ook dit tooneelspel. Het is als een vrouw wier ver schillende ledenmaten fijn en schoon gewrmd zijn, Elk afzonderlijk beaien is een voorwerp der studw waard, ? raaar hoe geestig de dame ook spreke ? en dat doet iy inderdaad: d« avond gaven, veront-chuldigvcgn. De fransche ciitici, die d«zo comédie van de I1H. Gondinet, Oswald en Giffard maar VN esc leste vonden,1 waren wel toegevend; de rol van de getrouwde., en ongetrouwde jonge vrouw, zou door menige heliandsche aktrice geweigerd zyu geworden. Het. fctuk, zooall het dan is, werd uittuunteuii gespeeld, jen uitbundig toegejuicht, een niet zeer (u.'hteuswaai'dig succes. Het stuk van Arthar Fitter, Die Hexe, dat te Berlqn, te Leipzig dn te Bremen zoo goed bevallen is, hueft ook te Altona veel bijval verworven. : Te Leipzig zal in du maand Juni, tegelijk met de algeraeene duitsche woltentooustelUng, ?ene Monatsopcr gegeven worden, eene reeks van opvoeringen van de beste klassieke, grootè en lichtere opera's, met de beste krachten van Duitschland bezet, en waa. toe alles, solisten, koor, accessoires; decoratief zóó goed mogelgk \ aal worden voorbereid. Het programma voor die maand is 'nog niet samengesteld. ! Nieuwe opera's in Duitschland; te Dessin, Iicciii, 0|icia iu drie akten van Klugliardt, het'eerste werk van dun cjuiponist dut voor het voetlicht komt. D.; tekst behandelt een oudduitsolie sage, eene legende uit de Artugroranu?; de muziek, in den geest van Wagner, heeft veel b (j val gevonden. Te Koburg, Jean Cavalier, opera van den hofkapelmeester Langer. . . ' '. t En te Leipzig, én te Hamburg wordt deie week een Mozart-Gyclus gegeven. Den 17den Januar. speelde men te Hamburg den Idomenetis, den 19den Die En/fOltrung ausfom Serail, en ttoeart und Schikaneder; den21sten ! Die ïtoehfeit des Figaro; den 22sten Don Juan: den 24sten Cosi /an tutte, den 28sten Die Zaïiberflöte; den 27sten Titw,m den 28«ten tot slot een gelegenheidsstuk. . . By de General-intendanz der kon. schouw burgen te Berlijn, zijn in 1879 niet mindor dan 298 nieuwe tooneel-pelen ' aangeboden ge worden. . Een jaar 'geleden verschaea «errt ia da rtoue de deux Mondes, later afzonderlijk, een roman van Albert Delpit: I& fits ie Coralie, die re'leujk succes had. Het was de gtuchiedsuM van een officier, Damiel, die verloofd mat een meisje van een zeer goede familie, dat hjj bemiot, tot de ontdekking komt, dat een Bekere Coralie van al te bekenden naam, z$n moeder is, en n* deoe ontdekking alles afbreekt omdat b-y «ijn nreirjje niet in luik een schande wil doen deelen. Het jonge meBqe offert rioh van harsn kant op door ? zich zelve voor de maitresse van don officier té verklaren, loodat tü hem «en niet tuinder bevlekten naam heeft aan te bieden, dan hg haar. Dezen roman httft Albert Eet Woud van de Viir Parken. FantazieRoman door MB. WILLIAH TBJI HOET. Tiel. ? H. C. A. Campagne. Misschien weten niet alle lezers wat een j zutTwgcnonren. v. H. zijne huiselijke omstandigheden, Armande Béjart, zijne floquatte vrouw als de Célimène die hem h>.t leven ongelukkig maakte, dienden ter verklaring van Alceste en zijne omgeving. De tweede lering over Fransehe letterkunde van den heer Vales had Maandag 19 Jan. in fantazie-roraan is. Men zou zoo zeggen: iedere , Felix Merftis plaats. Met evenveel belangstelroman heeft in meerdere of mindere mate zgn ling als de vorige maal werd de even belangoorsproiig aan de verbeeldingskracht te dan- r^ike conférence gevolgd. Ditmaal waren ken en het is a-Izbo niet bepaald noodig op Mulière's Misanthrope enTarhife aan de beurt, den titel van het boek te vermelden dit ver- de meest vol maakte scheppingen van zijn gt-nie. dichte verhaal is een fantazie-roman. Maar de Een overzicht van den maatschappelgken en zeechrgver hfêft wellicht het publiek van te delgken toestand van Frankrijk in den tijd toen vrfreu willen waarschuwen: mijn werk is zeer Molière zgne comédits schreef, zoowel ah van fantastisch. Nu dat is het, en een gewoon menscheiikind moet wel zijn uiterste best do en om de muze van den heer ten Hoet in hiar vlucht te volgen. Twee rnenschen meent de auteur zullen hem Tartufe, de ontleding van het stuk, de"tegen>zeker begrgpen; H. K. H. Prinses Marianne Stand dien Molière ondervond vóór het kon en dr. J. J. L. ten Kate. geepeeld worden, de grootè omzichtigheid en Laatstgenoemde is des schrijvers lèeroar en jühte woordenkens, waardoor hy. er in slaagde vriend, dat helpt. Als die hem ook nog niet alles te zeggen, het krachtig te zeggen en begreep!... Maar laat ons dankbaar en tevre- niet misverstaan te worden, zelfs door hen die den ayn! Wanneer door een dichter verklaart: er belang bg hadden zijne woorden tegen hem myn .>erk kan niemand verstaan, tenzij ik zelf uit te leggen, maakten het onderwerp van het het eerst verklaar, dan is het al heel mooi, tweede gedeelte uit. In het derde gedeelte als een aud^r ten minste van twee lezers ver- werd Molière als moralist geschetst en met zckerd is, dat ze hem kunnen volgen. nadruk er op gelezen boe typen aU Alceste Zooveel intus?chen heb ik uok wel van den en Tartufe niet de portretten vau deu eeu of roman verstaan, dat ik de bedoeling van den auder voorbygaager, maar de doorgewerkte auteur -? op zgn aanwyzhig trouwens ?ont- studie van eene geheele klasse, van eenbegindekt heb: de ware liefde te verheerlijken te- sel zgn, trek voor trek tot een geheel bijeengenover de andere, die uit ?<len Boozu'Vis, en gebracht, en daarom onvergankelijk, voor het meteen ? de stad Xgmegeu. .nageslacht beter kennissen dan menig beroemd In hceverro hij geslaagd is wil ik niet trach-, man uit het werkelijk leven. ten uit te maken. Zeker is het, dat hjj niet ', tot de schrijvers behoort die dikke boeken ver-j Dat de* ?Handleiding tot do kennis der wet, vaardigen zonder iets te weten.. De heer ten ; op 't lager onderwijs verrukt met een gesehtedHoet weet. veel, en niet alleen van Nijmegens kundige schets der wetgeving op dit gebied in historie. Zyn belezenheid is groot, dat blijkt Nederland, door de HH. S. Blaupot ten Cate, uit. zgn aanteekeningen en citaten, die niet uit! en G. van Milligen, een onmisbaar boek is, de citaten van anderen maar uit de bronuen .blijkt, als men. verneemt, dat van dit werk, zyn geput. Hy is ni«t als vele lichtzinnigen| waarin de wet van 1878 behandeld wordt, n els van vroegeren en lateien tgd maar aan 't [de derde druk bij den heer Wolters te G rosohrijven gegaan, zonder te weten waar hy ningen verschenen is. terecht komen zon. Gestudeerd heeft, hg ; en daarom behoort hy met eerbied behandeld te worden, door de recensenten, zelfs, ab zg zijn Dr. A. H. G. P. v. d. Es, rector aan het stede lijk gymnasium te Utrecht, heeft een uittreksel boek niet mooi vinden. Ik verlang zeer te van »yn ?Letterkunde der Grieken en Romeinen" hooren wat er die heeren van zeggen zullen, want. ik wantrouw myn oordeel en vraag: ligt het ook alleen aan het vreemde van het genre, dat, ik den fantazie-roman maar niet kan ge nieten? Er zyn toch waarlijk goed geschreven bladzijden in. Zoo'agHStmaal indeSmidsatraat, het gerecht van Hend, d« vrü«rij van Bart en Hanneke bewijzfin, dat dalMer ton Hoet wel weM te verhalen. Maar telken* als ik op het punt was van door hem gebwid te worden, werd de goede indrak weer verstoord. Dat ligt zeker aan het gwnre door den schrjver gekozen of geschapen «n niet awn z§n talent. Het is geen bekend genre. De fentatie-roman is) geen roman, ook geen sprookje maar een soort van geschiedenis met sprookhistoriei fabelen, allegorische verhalen op de meest zon derlinge wijze doorvlochten. ? Nu kan ik. wel een sprookje met genoegen lezen, omdat vervaardigd. In dit boekje, bij den heer* J, B. Wolters te Groninger verschenen, is alles te samen gevoegd wat dé leerlingen, die. het handboek gebruiken, tot bun blijvend eigen dom moeten maken. Het is te vreezen, cV. ?elfs met <üt uittreksel gewapend, menigeen «ijn verworven eigendom verloren eal zim gaan. De vlötigen cnUen inmiddels den "t er v. d. Es dankbaar voor egn goede hulp zijn. ?Enkele wshneenenie Deernen", boden ?Lief dadigheid naar Vermogen" een geschenk aan getiteld: Lente-Vertelsels enz. (Metde E-legende ten exempel), By' het «itreiken van een aalmoes mag de linkerhand niet weten wat de rechterhand doet; wemn als de Kunst uit barm hartigheid geschenken geeft, heeft de kritiek ?r zich niet mee te bemoeien, en dat verheugt ons aeer. Ongetwijfeld waren, deze welmeenende \