Historisch Archief 1877-1940
r
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
NQ." 2ST
\f$ echter meenen, d»t, iolf« n» de lofrnitingen
vau geiierftol van der Sehrivck. het verstandig «al
tij" "°X n*derw proeven vau Reut her»
bekwaamhsM «Is borvormw van ou» leger en onu schut»
ttr\) »f te wachten, voor wühem zoo uitbundig
.
Muar de traag bljjfr, al ware Reuther eon de
RuQt<*r, hoe xü» »°ploUeliug Brabant en
Lirobuin \eixoeud met het fcukonceutr*ordo
verdodiKini{Mteb«i? . (nditui d* AtiHtelbode ooi wist
to bewüwn. dat Uouther voor een niet
gekoaoeutreerd stolsel was, zou ztfu betoog on* uiisochwu
overtuigen.
liet u i*er wel mogelijk, dat d^Amstelbode
itt Kout her een d8 Rafltor lou tien, pok al waro
'aeae minUter een probwtantacbo radikaal. Maar
'dat beel -Limburg «a Drnbant, b|) toe veel vottehil
all er oudvr de katholiek» afgevaardigden bl\jkt
t« beitMn, als n man «ouden «wichten voor H
uthen bekwaamheid komt oui ongelooflijk voor.
Sneek bleef voor de liberalen behouden. Mid
delburg ontviel hun wcór. Het lot trai billyk.
Wie ioa tvree liberale afgevaardigden durven
eitchon, waar evenveel aü-revoluuouaireu al*
liberalen hun «tem uitbrachten?
D»
bB do T
? 190,965.
g van 1S3Ïbedroeg, toen ie
e Kamer iu behandeling ' kwam,
1 ; .door b*t schrappen yau.de
mare-hling n eeóige andere uitgtwe»,
tfok op bet budget ran «orleg, werd f 44H 024
beknibbeld, doch' van den andereu kaut bracht de
Kamer ? 68.875 op het budget aan verscliilleudo
verhoogingen. lu t geheel werd dot ? 337.649
bc*nm>id op het begrootineribvdrair van )>ÜUA 131
millioeo, dat nu tot f 130.187 .UÖ5.31 U terugge
bracht En als tneu nu bedeu k t dat verreweg
het grootste gedeelte van de geschrapte posten
alleen tijdelijk lyn weggenomen om er nader af
zonderlijke voordrachten voor in de plaats te
brengen, dan kan mon nagaan hoe goed onze
Tweede Kamer, die biykens haar verslagen zoo
diep doordrongen was van de noodzakelijkheid
Van bezuiniging, de daad aan het woord weet te
paren.
Honntriges. Op nieuw beeft generaal van der
Htyden een onderscheiding van wege den Koning
ontvangen. Hjj is thans tot grootkruia der orde
van de Eikenkroon benoemd.
\Vtf misgunnen den dapperen krügsraan deze
eerbewijzen van den Koning geen oogenblik. J3(j
zyn terugkeer hier te lande nebben we ons vau
burto verheugd in de hem gebrachte hulde. Maar
dat daaraan geen eiude komt betreuren wjj wel
eenigszins.
Men zegt toch dat er zekere partij "*« bet Hof
is die, met politieke bedoelingen, om deu Minister
van Koloniën het leven onaangenaam te maken,
door het Vagen hem opwekken van 's Kouinm
misnoegen, geen gelegenheid laat voorbijgaan orn
d«fi Koning als het ware tegenover den heer van
Goluteiu te pkuitsen.
Eo 'de heer vau der Heyden. 11 daarbij de
speerbal. Dot i» geeu rol voor een
Onze wensch, dat de kwestie der weigering door
den voorzitter der .Eerste Kamer, om de (tem
van den beer van Limburg Stirnnij btf de
behaudeling van het spoorwegwede Datavia-Buitenzorg,
niet te juister t\jd witgebrncht, maar toch voor
het afkondigen van den uitslag, aan te nomen nader
ter sprake zou komen, is vervuld geworden. De heer
vanStirum heelt het feit gekonstateerd dat hu ge
stemd hnd op een oogenblik toen hy, naar zjjn
opvatting, daartoe nog het recht had; De
voorssitter heeft erenwel volgehouden dat o'
na de zijne uitgebracht, volgens de v
jiet. reglement van orde niet meer we
En dn*nuèo is het incident geslote.
"WJi betreuren dit zeer. Want n
tHrA iilot m»t er ?>! gwWuiTiii. On
Kamor bad bij motie de regeering
noodigen het ontwerp op nieuw ie
opdat het andermaal aan de stem
w-inien onderworpen.
DJ rogeeriDg Kan dit ook na WE
misschien aarzelt zij daartoe over t<
zende eon werkelijk echec _t e beiO'
ze nu alleen door een toeval haar . . '
ting de/ Universiteit op een goeden leest had kun
nen geschoeid i'yu, en aao benoemingen, waarvan
de Uuivorsiteit slechts zure vruchten plukt en
vraarvuu i(jdo yovolgou nog jareu heeft te dragon.'1
De voordracht van B. en W. mogo eenige
verbetering brengen, daar wy ons in een
toeMaud bevinden, in veel opzichten nog zoo
gebrekkig, dal eene verandering daarin, allicht
eene verbetering wordt, zij voei-i, volgens
dr. Dorns, niel op den gooden weg.
B. en W. stellen voor, een nieuwen leer
stoel in clc geneeskunde, oiudit eon der
nöoftleeraren niet ie veel vakken is belast
Dr. Berns bcslrijdi deze voordracht. Hij
ontkent dut de vermeerdering van
examenuren, of do te «fee ven k illo^ie-uren een nieuw
professoraat in de geneeskunde wettigen;
redenen vulgens U. en W. gewichtig genoeg
otn zulk een leerstoel op te richten. Eu
daarop laai by kursief gedrukt volgen:
Xitti vinden wtf in de voordracht omtrent lui
aantjl uren d'Kiyi, ttat de'hoonteerat r gewoon
is in tyn tkktHtuhn, het AoojfUtooaeci t$mr
vxrktaamheid, door (e b> enge*. En (och <lii aantal
ii niet ytring Ie achten, want als ik beweer dut
£0 «re» '* wette, ruim drie uren.'» daags, door
ten ?Hoagk'craar, dlo de bclaHfftn tüAtr kliniek
beüiiftigt, alJanr motten worden doorgebracht,
sM ik -fftcn te hooge eischcn." i
De hoogleeranr, die het te dnik heeft, zal
lirh meer bijzonder (100 willen 0. en \V.)
wijden aan de getieesmiddelenleer, welk
deel der wetensehnp nliijd zijn hoofdvak was.
Dr. Berns vraagt, naar oanleiding hiervan:
waarom ziel men nu zulks eerstin, waarom
benoemde men niet te zijner tijd een klinicua
pur sang? ?
De te benoemen nieuwe hoogleeraar, zou
de derde klinikus wezen.
Tegen dezen derden klinischen IlMglccraar
teekeu ik aldnf Dr. Berns protest aan.
De voordracht zegt, dat Professor Stokvit zich by
zijn professoraat in de alqorueeno ziektukunde en
de gencesmiddolleer niet meer volle/lig, dus
wol- ten flcele? mot de geneeskundige kliniek
en met bet toesicht op de Gaslhuisatliistenlen,
dus wel op «PU klini<chun udsiatent? Kal
kumien böasten. Werd do «nuk geheel op. deze
wnze ingericht, dan behoorden er by <lr'm klini
sche Hoo^leefaren, ook drie klinische adjisto»tcn.
Volgens de voorilrncht, die pag. 1119 slechUvan
ttcee nieuwe klinischo ftds'gtenton spreekt voor do
inwendige- kliniek, schijnt de nieuw te henoeiutm
Hoogleeraar niet door oeu kliuueh adsistont ter
'ayde'gestaan to worden.
: MeC-d«z«n vorm .der voordracht kan ik geen
vrede ? hebben. 2fl idoint .halfhuid..' Waar gaau
?wii op die wrjüe been V ? ;
' Tegen bet hel)bon tan drie' Iloögleeraren in
'A o zidkték-unde en de gencpskiujde, m. a. w., drie
klMiische>p]'ofe»soroH,. bestaan vele bezwayon.
? Zulk» w ? froeh neraens het geval. 'Ana'geen der
grootste burtcnliijidschöUnivvrsiteiten, zelf) niet
te Wcencn en Berlijn, wnar 3?5 mnal meer stu
denten' Z(jn dan hier, heeft men meer dnn tuvc
klinici. Slet hutzelfde recht KOU men hier dan
evenzeer eon derden Hooslecraar in do chirurgie
kannon verlangen. Als die nu tot de algemeene
ziektekunde en da pliarmacodynntnica zich
bafeot ten goede of ten kwade, zeker van even
Kroot belang indien uien ten minste aai do
mattTK-olo quaustie g«un of-rwugead gewicht toekeiit.
Maakt» het bij vele vwkieziiigen tot iioogWr.uir
deu indruk dat er niet altyJ gevraagd werd: wie
Is de bo.ite? maar wiu is or in don nllernaasten
kiiog die liet sou knunuu wonl n V Zag meu
muer dun e^n» dia v«i kituinaen reed* langs allerlei
wegen vooiberuid en uitvallen in er» zin, gunsch
tuKenovcfyeateld min het spreekwoord «lat een
profeet niet yc&rd is in el/n efyen vaderltnd (stad),
dau wordt bet hoog tyj uut dat »U>l*el te brukuu.
Ilovlcnen waarotu do heer Deros, bij
«evan noderlundsühe kuadïdalon, du» blik
nu:ir Duilschlund zou willen wenden.
Volgens de voonlrachl van Uurgemecstcr
en \Vellioudcrs zullen er vier adsistenUn
worden toc^üvoe^d aan de reeds bestaanden,
zoodut oan ieder der 4 kliuiuken bövoe^d,
onbevoegd, uitwonend, itiivonend
gaslhuisndsislcnt en utiivursiiair a^istent, alles Ie
faam genomen, iweo of drie ndsistcnten aau
eiken leerstoel zullen verbondVn zij u.
Alen stelt dat voor aangezien do eischen der
wetenschappelijke waarneming zijn toege
nomen. . --^~
De lieer Bern* erkent dit, maar meent, dat
dj vvordt het aantal adsiirteiiien gi'üOler, aan
die hoogere, eischen niet zal worden rokiaan;
Ziot mon nu, dat adsj%tent«n der klinieken,
zien aldaar, waur tij bvhóoren te zijn, sleohta
wldeu vertoonu», maar elders ronddwalen, doxe
zelfde tocstuiid zal noodzakelijk blij ven voortduren.
llaast zuu m«n weusuhen dat de toestand liever
bleef zooüU hy was, dau dut hu »<i<5 half wordt
veranderd want hy bestendigt een stelsel dut
reeds la'tg veruordeuld is. Het is vrij natuurlijk,
dat muu, aU dezo voordracht aauKenumnu word',
haar beschouwt als voor eene reeks van jareu
altliuns voor professoren, adsistenten, s&udunton
eu ziaken goed ingericht liet tegendoel is waar.
Vuóidat het zoover komt, acht ik liet dringend
noodig er op to wyzen dat hot binnen kort weder
weuscïislyk 'tal suja, deze regeling door «en betere
te vervaugen. Gueu der Houglueraron mi zulks op
goede grouden kuunen outkutnen. Wil men toen
fioedn ttdsistcntou verkrygeu, dan moeten ry in
Tiet z'ekeubuis wonen, liut moet hun verboden
zijn eigen praktyk uit te oefenen eu zy moeten
atlicn i'iin ile hooylcerarcn afhankclifh gijn.
Do aiUistenleii 'moeten in het ziekeiiliuii wonen.
lu Leiden is dit reedt lang zoo, evenzeer in
Uotterdüiu en 'D Giuvpnh.'iKc, ou ik ineen ook in
Utrecht. 1) Hun opzicht is noodig, anders heurscht
«r v«rwrtrrii)rt. Het i i siot volauend» dat er e»n
pïaatsvevvaugür uf quasi udaisient is. Juist de
twee klinische adsistünteu van deu lioojfleeraiir
moeten op hun post yn, terwyl alleaji de \vdsisteut
voor de polikliniek buiten Woueu knn. loder U«r
twee- klini-cho adsijteuten eu«r nfdeeliiig heelt
mat 40?50 ziekon volduumb be?glieid Vau
'a inor^eus tot 'a avoudd. ? Zónder dit is gaen
nauwkeurig waarnemen, .geen degelijke medische
belmudttling, geen uued toaziclifc,- geen struiigo
orde mogelijk. Wij Itobbcn <i;uirvaii do meust
ovüi tuitfuiiild bewijzen iu hut Bunnüi-^ulljuU vivn
j'vi'on T\evwiw.-ts, Dnivroutugeu hubbu» wij do
bewijzen, dat die adsiston'onstelicl, goud toegepast,
aan do duitgche universiteiten du beste vruchten
oplevert. Men is daar vau 2?lö'jnar udsisteut."
Do memorie weerlegt verder de bezwaren
l. -1 ..«?.»',.,. .til.iirlciril on hilt
Vlll1verwcrpeu.
Do dagbladen bevatten: ' ,i
Kleuu-e fiuttci-dcututhe Courant! De p»tentb*Ja3tlnfi.
Bornco. .
fltt faitrland: doei goiion? (nieuiro
penaioensrege, ling vuur inaischo ambtentren).
? ArnlieuifeJie Courant: Do. Terkieiing-BooL
Algejnoono beBchouwingcn ovar kiesrecht.
Courant! 1831.
Courant; Verenippering vau' 'krachten
(liinJbouw-boliiiigon). De .Belgische spoonregon.
Eeio gchoIdbaltJJozüa (van da liberalen in do kamer,
fan ZuitJ-lIvttcnl en '» Qratenhage: 1881.
Eeu algemeen Iielang (iipoorwog-en(\aüto).
Slamlaard: MiJdulburg on Saeelt. De kerkelijke
profejHorcn. Concluflio (liot cuntrict). 1841.
De Tijd: Do opcrc-tto. ? .
C KMKE.\TKZ A REIV.
' »
Een moedige daad,
Dr.
Den s heeft nu zijn voorstel ter
vervan do voordracht van U. en W.
belt (^ffende de vestiging van een nieuwen
medisclien leerstoel en de wijziging van hel
aa.ital adsisienien, een memorie van locjich-,
i ing in het licht gezonden, die de
befangflefiing van nlien, wien de bloei der
UniversilsU.ter liarte gaat, in hooge matetcrdienL
Tol nog toe deelden de dagbladen der
lioofJstad, alleen do slotsom mede, waartoe de
llew' Uerns .in deze uitgebreide memorie van
toelichling . komt. De redeneering en do
gronden, w.iarop Itöt betoog rust, hebben
ecUter alleszins aanspraak óp vermelding.
Dr. Herns vangt oan incl de .verklaring dal
Amfteidam, wil het een Universiteit onder»
houden, dezo niet raag achterstaan bij die
des Rljks, wat betreft het gehalte der leeraren.
Indien zege bet raadslid dit niet ons
nitsluitend streven is, indien er niet naar een vast
plan gehandeld wordt, indien mon zich nu eens
i n MO dnn weer iu gene richting beweegt,
indieu voortdurend persoonlijke invloeden z^jn waar
,te nemen, dia hna recht van bestaan niet aan de
'b togii bvteekenis eener krachtige persoonlijkheid
xiitleoceo, worden ons en anderen telkens teleur
stellingen bereid in hetgeen wij zouden
wenbjhen tot stand te zien komen, en door die
gedeululijlce veranderingen wordt er. zoowel geld
weagewornen als half werk geleverd.
i>it laatsto geschiedde bier maar al te vaak.
Ik behoef U slecht* te herinneren aan de kost
bare en toch weinig afdoende verbeteringen van
liet Binnengasthuis in de laatste 20 jaren aan
gebracht, aan de hpojwt gebrekkige inrichting
Onzer 'klinieken, ik oedoel hier Se gebouwen
met hun toebehooren,^^ die een hoofdzaak 2jjn
bübet medisch klinisch onderwijs, aan den
chaotiL actiën toestand van het adsistenton-wozea bij do
k?'L'cho fakulteit, dat oamiddeiyk btf do
opriehopperen of zoodanige veranderingen bcvordelijk
zijn voor den bloei eener Universiteit. Wat vroeger
gebeurde kan weer geschieden, en wy moeten
tegen het .ongeluk waken, dat wüooit drie klinici
zouden hebben.
Dit gevaar is zeer gemakkelijk af te wenden,
zoo men' de benoeming bepaalt tot de algoweenc
ilcktekttndc c» de ffeneesmiddelleer. Mon
v<erteene Professor Stokvis dsarbU de epeciëele
vergunning om over een 4?G tal bedden, in
ovor)eg met een der beide klinici, te beschikken. Hy
mogo nooit den titel van klinisch Hoogleeraar
dragen, noch «enigen eisen adaistcnt voor
ziekcnbeliandeling hebben. Men verle^ne hem echter
den titel von 'consulent voor enkole gevallen.
Werd in het niet dragen van den titel van kli
nisch Hoogleerojir bepwaar..gevonden »'e'. hef. co,'
Op de gewone cousultatio u en vu n deu
llo..gk-eraar aan' liais, >v:it ik Liut knn geluoven, il.-iu
zou du titel vau consulent aaii ó.'-uo of juli beiilu
klinieken doni'tegun niiuiwhuor» kiiiincii ojnre^oti.
Maar ook duxe bnpiiliug zou ilc mtleiin» i^it
uitgluitund persoonlijk wezen inui-st. ' -M t f dit;
vcranderins in do voordracht luid-, maf but uiij
viiorkomt, ^le IIooglc«ruur fcjju \vensc1i en blucl' iio
emihei'l in het onderwijs bewivird.. Men y.al toch
niet zóó ver willen gaun «en nieuw klini«h
prufeasoruat te scheppen, oni, wolken imgleerüar
hut ook zij, du gelegenheid te o[jeneu tot hot
geven sou coussltatie-uren aan liuis."
fo uiteen gezet te hebben, wat de eischen
zijn aan ecu hieuw te benoetnea klinisch
professor te stellen, schrtjft dr. Items:
En daarom' mqct het hoojre woord er uit
Laat ons eindelijk by deze gelegenheid een echt
wetenschappelijk Miniêus tot Hoögletraar Arf/yen.
Ik zie ccliter groote bezwaren hiertegen rjjzen,
want het oogenblik om zoo iemand te vinden
Acht ik alocht gekvzen. ;Wq bobben bom eenvou
dig te onzent niet." .
Ia een schets van dan duitsdien küpischen
professor, die voor de wetenschap, en niet voor
de konsüllalieve praktijk leeft, (Berns noemt
mannen als Traube «n Kussmaul, Friedreich en
Leydén,'Nothnagel en EÜumler) dfiogl h^
er op aaa mannea in den geest der genoem
den uan de Universiteit ie 'verbinden, en niet
vóorttegaan zich mei het middelmatige te
vreden te stellen.
Zoo wil de schrijver der memorie geens
zins, dal Prof. Stokvis niel benoemd zou
worden lol Hoogleeraar in de algemeene
ziektekunde en gencesmiddelenleer, maar al
leen dal hij niei als derde klinïcus optrede;
kiest men een nieuwen klintcua, dan zij het
een man die booge belrekking volkomen
waardig.
n\Vii, zoo vervolgt Dr. Berns, zagen bet
gebeuren, dat de benoeming, van den een of
anderen hoogen ambtenaar dor Gemeente aan
leiding gaf tot de meest ernstige beraadsla
gingen; daar waren -net 'betrekkingen van
groot belang, ja, doch voor niet langer dan
eene 'kleine reek» van jaren. Daarentegen zagen
w(J bet 'eveneens gebeuren, dat de keuze eens
Hoogleeroan schijnbaar althans minder gewichtig
wera geacht En tr h is de keuze van dezen
stedelijken ambten» die van 80?40 joron oen
kolosiülen invloed' o- : gmucbe gesbichten
nitoctciii-gOLiOcarkaim.yu . oito ueuucti, >üi uj«ol uelu IU
worden, gohoel kunnen lateu vervallen. Droeg de
LJirccttur-goueeskuiuliga den titel van
GenccsluicrDirecteur de zaak ware een geliccl undero. DOKO
beüi't zich echter niut in to laten ffl«*t d* behan
deling der zieken* maar. aliseu z-iju oog t o lateu
gaan over deu geregelden gaug van znkon in da
gasthuizen, piinrenbóven bestaivn er goone
wettüljjko bepalingen velgens welke zieken op
ziekeuzalcn aau het onderwijs onttrokken zouden moe
ten zijn. Dit is ook niet wcnsoheiyk. Er werden,
althaus vroeger, of het ook nu geschiedt, weet ik
. niet, enkele zieken van déklinische ai'deelingeri
' op zJcu gelegd waar zy niet meur onder het
directe toezicht waren vau deu'Hoogleeraar. Dat
zij daarby beter voeren kon niemand beweren.
lutegunduel ovor de gebrekkige behandeling dier
ziekou eu do nog slechtere verpletfinjf door het
dienstpersoneel hourde men in vroeger on later
tijil ilc t'i'gfrlljkstöberichten. Verder werden door
hut heen^ium van professor Chanileury van
IJsselstcin een paar ziekonzalen aan het Hooger
onder\vijt onttrokken, uk die zieken zijn daardoor
mei in nen buteren toestand gekomen,
raaarwerde'.i-fifdert gedeeltelijk-''door een onbevoegde
beluui.leld. I)KJ enkele nu aau het onderwijs ont
trokken zieken moeten er weder onder worden
K«)»racht, Dit strookt volkomen met het eerste
mtikel der Verordening, regelende
degeneegkuadigu Arm verzorging voor de gemeente Amsterdam,
vastgesteld b{j liaadabesluit vau 8 Maart 1071 n
gewijzigd door latere besluiten, van 1875 eu 1870,
welk artikel luidt:
degeneeskundigeArmvereorging stelt tieh ten doel het behoud, de voortdurende
verbeter in/t en de herstelling en de gezondheid der
armen." Er zou slechts een gemakkelijk te treffen
schikking met bet Armbestuur eu een onbedui
dende wijziging in de verordeningen noodig zyn
om de belrekking van gaathuia-adsistenten te doen
vervdllen. De betrekking van gasthuis-adsistent
daarbij is eon ongelukkige.. Hij heeft al»
aoodanig eigentlljk geen chef. Dr. h^jssen toch, hoe
geschikt hij overigens als Directeur-geneeskundige
moge zijo, kan uit don aard der zapk geen goed
chef vun nuUisteuteu zyn; daarvoor is hij te wei
nig uren in het gasthuis, is do aard zijner bezig
heden te veel omvattend en bet bootdargnment
daarvoor is wel,, dat alles behalve juist de behan'
deling dor zieken hem toevertrouwd, is. Worden
dczo gAathuw-adsistcuten nu daarby voor de an
dere helft universitaire adsistonten, dan zullen zy
altijd tweeslachtige wezens blyven'die, behalve
dat zij weinig geven, ook van hun betrekking
slechts twijfelachtige voordeden oogsten, daar zg
met den hoogleeraar slechts ton halve in betrek*
' king treden. ?
Jbn nu wil men hier, volgens da eerste voor
dracht, de tweede gewaagt er slecht* ter loops
van, het aantal.van de direct voor het onderwu's
bestemde patiönten .inkrimpen.' Daaitnedo zal
men de zooeven naar ik meen te recht als minder
deugdelijk beschreven toestanden nog verergeren.
Op die wijze toch wordt de scheiding tussohen
universitaire en armenziekea, die b{jna niet meer
bestond, weder in verhoogde mate in het leven
geroepen, een toestand die juist moest ophouden."
Een geringe wijziging van de verordening,
waarbij,de bevoegdheid van den
directeurgeneeskundige geregeld wordt, zou hiertoe
noodig zijn.- \
Ten sloite schrijft Or. Berns nog het vol
gende over de voorgestelde inkrimping der
klinieken: ,
Do onze die nu ieder 80, tot 100 bedden
tollen, wil mm tot de holft terug brengen.
Kliuici van naam, die ik over Uit eu andere punten
raadpleegde, en wier brieven ik liezih. nyn het
hierin met m\j geheel eens. Do kliuiekeu .hier,
hebben volguu» hen juist liet veroisohtu <r«Ul
bedden. Zy, wior klinieken eveneens van 80 tot
120 bedden tellen, ^yn divvroeüe, en mot 2 vau
heu allwen afhaukoiyke, bevorigile, inwonende
adsivtuuten voluiwikt tuvreden (de derde ttdsistent,
diu uitwonen kan, is voor de Dolikliniek):
doarmoJo jicbben «U w*t f$ noodig vinden en wat
o.fiie JMi-itnUnge oaiWviodmg ban Ivordu, dat
iu ilk opzicht hut bette was. irium.m tullen
wif MH hier een proef gaan nemen die elders
wordt afgekeurd en die teker gropie nadeden
heeft? Ut» voorieeion dio mun er cich vau
voorzoutten uitsluitend den Ilooileoraar ten
komen, doei» du uadeelun die er uit
voortvoor du vorming der adsisteuten waren
oneindijj grooter. llot gemak v. u deu
Hoogleeraar U fr duor geilieod, slechts 40 i.ekon, die hg
diittclük» *«lf alle kun oiulcrzoekon. Uu heeft
zeker oneindig meor te doeii al< bü80 tot 100
iekcn beeft. Niet dat hy da» d;ii^eiijlcs all»
zieken zelf zou onderzoeken dit dowt hu ook
tiiet al he»ft h^ er slechts 40, on dit is
ook ni«t noodig, maar hij beeft dan .veel roecr
to QOBtroleereu, Hoa grootur toulrdoafiieolüagw,
de» to meer komt vr op déadsistootén aan ; eu dit
luatste U juist onmisbaar voor huune zelfstandige
vurniiuf , ducli, tot A>\t zij eone ' zekere hoogte
bereikt .hebbon muet de-buogleeraar z;ch veel, «oor
Teel moeite Keven. Uaiwdoor leoren ijj eohter juist
wat züleeren mootou om tot inodeci gevormd te
worden. Zóó worden de goedo adsutonton in
het buitenland gavprrai]. Voor de wenschel^jkheid
eoner kleinere kliniek wordt hier nog aangevoerd
d it de professor dau zelf «Ik oogeublik juist van
alle gevallen wat bot physUch onderzoek en den
geheelen toostaud betni'f, op do hoogte is. Ik
laat daar of dat het geval zou zyn, maar acht het
ook niet eens wenichcl^k. Zeker is het noodig
dat du gevallen, die klinisch worden voorgesteld,
vooral' juist bentudeerd zijn, maar dit is slecht»
noodiff voor tuk Ie navallen. De meeste worden
gebruikt o ra den studenten te leeren wat physisch
onderzoek i». M o« o dit somtijdt door den
lioogleeraar zelyen worden verricht, meestal gelijk ook
hier, geschiedt dit door den ndsistent
privaatdocent, lector of buitengewoon hoogleeraar en
die toustand moet zoo blüveii. Kent óf (Ie hoog
leeraar t' de adsistent al die gevallen reeds ge
heel, dan ontaardt het on envys licht in het op
geven van raadselen. Hij heeft onderzocht en de
arme student moge nu zien hoe hy tot de waar
heid komt. Ook voor de patiënten is dit te vaak
harhaalde ondertoek niet wenschetijk. Neen, dit
moet uiet het geval zyn; het onderzoek moet het
karakter van gemeenschappelijk onderzoek niet
verliezun." u
. Hol doet ons leed, dat wij van dit
babngrijk sluk slechts een doel kunnen aanhalen.
;Genoeg .echter om er den geest van te doen
kennen. Wie er nader kennis mee wil ma
ken koope hel aan de stadsdrukker!) (N^s).
En toch, wie deze memorie leest, en mel<!u
toustanden hier bekend is, zal er weinig
nieuws in aantreffen. Immers de verdienste
van dez'ïmemorie bestaat niet zoozeer hierin,
dnt zij liet onbekende meedeelt, maar zij is
merkwaardig om het overbekende, dal zij
durft te publiceeren.
ilcn weet het, alles wat de Heer Berns ten
vnn i\n n-lltn
in hiaf
schijnen? Daarom schrijft Di'. Berns:
ȟe klinische hoogleeranr teelt voor en op
zijn kliniek, daar is hij te vinden; in den
regel is hij er van 8 of 0 uur 's morgens tut
l of 2 uur 's middags,"
\Vicn is het onbekend, dat er gejaagd wonll
naar klinische leerstoelen om konsulfqüevc
praktijk te .erlangen,-"maar wie durfde tol
lieden een voorbeeld, man en paard, te noe
men -gciyfc Dr. Oems, als hij schrijft: »Prof.
ilerz, die voor paihologische anatomie
bcriöemd, -ferslond hel hooge belang inzug der
konsuHatieve praktijk?"
Wien, die niet medici omgaat, zijn niet
reeksen vnn verhalen ter oore gekomen, ge
tuigende van de wanorde, de verwarring en
de grove achlcloosheid jegens zieken, die in
hel binncn-giisihuis heerschcn? Ons binnen
gasthuis is spreekwoordelijk geworden onder
do mannen van het vak. l)r. Berns is de
eerste, die er onomwonden de oorzaak van
aangeeft... Het iweeslachligkarakter van hel
gasthuis, waarbij de directeur-geneeskundige,
ofschoon geen geneesheer in hei gasthuis,
der adsistenlcn-werkzaamlieden regelr, als hij
het niet 'noodig oordeelt, zonder overleg met
den hocgleeraar; de absentie der hoogleeraren
zelf, de onbevoegden waaraan een deel der
zieken wordt toevertrouwd. Ten gevolge
van gebrek aan toezicht* orde en plichlbesef
van hen die 't aangaat zijn daar toestanden,
die oningewljden niet kunnen vermoeden.
»0ver de gebrekkige behandeling dierzie
ken", (die niet onder direkt toezicht van den
Hoogleeraar staan) schrijft Dr, Berns, »ende
nog slechter'verpleging" dóór het
dienstpertoneel, hoorde men in vroeger en later tijd
de ergerlijkste berichten."
Onder berusting en, naar hel schijnt, qp
advies der medische fakulleit, worden hier
toestanden gehandhaafd, die weergaloos mo
gen heelen m het beschaafde Europa en blijft
men zich in een richting bewegen, waarbij
voortdurend persoonlijke invloeden zijn waar
te nemen, die, om met Dr. Berns ie spre-:
ken, »hun recht van beslaan niel onlleenen
aan de hooge bcteekënis eener krachtige per
soonlijkheid."
Helaas, persoonlijk belang drijflzoo menigeen.
Wie vreet alweder niet, hoe Prof. Chonfleury v.
IJsselsteijn, buiten Amsterdam zich met ter
.woon vestigende» in zijn belang, ajet in dat
der wetenschap, tot buitengewoon Hoogleeraar
werd benoemd? Een kind kon gevoelen wat
deze daad beteekende. Bij Dr. Berns lezen
we: door het heengaan van professor
Chanfleury v. U. > werden een paar ziekenzalen
aan het Hooger Onderwijs onttrokken. Ook
die zieken'?werden sedert gedeeltelijk door
een onbevoegde behandeld." Toen werd
dat buitengewoon hoogleeraarsohap als een
voordeeltje voor Universiteit en gemeente
afgeschilderd ; thans is dut buitengewoon
hoogleuraarichnp een der oorzaken, die een nieuw
klinisch professoraat noodig heelen te mukon,
duur de lloogleeiareu nu meer exuiucuuren
hebben !...-.
Nog niet vergeten is de laatst»! enoerning
hij de medische lukullcit. Dr. fkrn«, lieeft
den moöto sohr(jven : »Zig uien meer. dan
eens dio vetkwzrngen reo«ls laugs allerlei
wogen voorbereid en uitvallen in een zin
gansch legenovergcslöld aan het spreekwoord,
dat een profeet niet geëerd ij ia zij» eigen
vaderland (stad), dan wordt hel hoog lijd mol
dit stelsel te breken.
Muur genoeg! De woorden van Dr. Bern»
schijnen inrrnr al te waar.
Zoo dit iiitt geschiedt (van ttelsel veranderen)
xüu wy op deu weff een klinische schout, een
utrichttnasgelcgenhisia voor medici te
rUtf
ou dio kau meu luw toch ui«t wilton, maar alleou
oen Unïter»ttdt iüden waren zin v»n het Woord.
Als wy niet liqogst voorzichtig z({ii,straüdcn wütuph
op:deee klip, waut htt hooger medisch oni&neys ?
kooit koe laugt zoo meor, ook aan on»« atnlefo
UmvenitoUen, in j?iivti«r. Er.. werden. in d-ze
lichting reed» t* veel b«li*eflnngeu gedaan. Wj)
tuissvu ouder 'do klihischu hoogleeraren te zeur
elementen van echt wetenschappelijk gèhalto en
hehbeii onder hen eigentiyk byim.geen professo
ren, die hun sporen in het strijdperk der weten
schap hebben verdiend. En evenzeer als wy die
behoeven, hebben wy dringend uoodig
adsiitjen(eo, die zich volledig in de umvemitaire richting
ontwikkelen. Zou Amsterdam, dat vaak genoeg
den hoofdtoon aaugoeft door het slrevon om alk-s
wet met het onderwijs samenhangt , goed te rege
len, geen krachtigen invloed kunnen Oefenen op
de door do Hooge Kageerinff hoe eerder dei t<»
beter maar noodzakel^k te maken wijziging in da
zoo gebrekkige wet op bet hooger onderwijs'/"
Aan ons is het niet lo beslissen of Dr. Berns
juist oordeelt over hel wetenschappelijke
gelialte dor nederJaudsclie klinici, oi>k niet of
het aanial adsistölen, door hem begeerd,
onmisbaar is. ?
Wij verheugen ons alleen in het leit, dat
een Dr. en deskundige een raadslid
officieel personen ridderlijk een er^erlljken
toestand brandmerkt ; dat hij protesteert tegen
.liet gebruikmaken eener universiteit als middel
om de wetenschap te proslilueeren ten bate
van persoonlijke belangen en dat hij het een
voudig beginsel van scheiding van universiteit.
! en arm verzorging op den voorgrond plaatst.
.' Hoezeer inwonende, uitsluitend van de
. lloogleeroren af hankehjke adsigtenlcn, die geen
l praktijk buiten hel gasthuis uitoefenen, voor
liet onderwijs noodig zijn, za) ieder begrijpen.
Dat Dr. Berna m-;t zijn heldere d
nkbeel?den in' zijn uitnemend geschreven memorie'
ontwikkeld, een harden strijd te wachten
slaat, spreekt van zelf.
Hi,i heeft de eer de vijanden van onze Uni
versiteit: de sleur, de gemakzucht en het per
soonlijk belang lo hebben aangewezen. Moge
de kordaat ondernomen karnp niet dadelijk
met een zegepraal bekroond worden, aan
btjsland kan het hem niel ontbreken en aan
zelfvoldoening evenmin.
/ TWEE EiN, EEN IULVE EEUW VAN
» ' 110ÜEK NDE11W1JS. !
Maandag den OJen Januari zal, ter plech
tige herdenking van het ttvöo honderd vijf- ^ ;
tig-jarig bestaan, van hel athenncuin en de'
daaruit voortgesproten Universiteit, door den
Hoogleeraar Jorissen een feestrede in de ko
ningszaal van i N. A. Al." gehouden worden.
250 jaren is een verleden Inng genoeg om
er zich bij te bepalen, 0:1 den leest redenaar .
te ontslaan van de verplichting utn een blik
in de toekomst ie werpen.
Toch kan men in zulk een oogenblik van '
fecstviering moeilijk de vraag ondérdnikken :
wat zal do toekomst baren v 30 r onze Uni
versiteit? . '
iNu Amsterdam haar Uoogoscho>l heeften,
Wil zij haar niet opheffen, nog geruituen tijd
ou eigen knslen zal moeten houden ;nng
uicmand icls anders wcnschen, dun ai zij
bloeie en vrucht di-age.
Aun den gemeente-raad zal een sir^iade
worden aangeboden.
Te recht.
De Haad heeft do~ Universiteit gewild,
gesüclit en zal verder voor haar zorgen.
De gemeenteraad, vol ijver eu vuur, waar
hot de belangen van hel ooger omknvijg
geldt, zal met vi eugde de Serenade ontvangen,
en ongetwijfeld bij dal 230-jiitig feest zicli
alvi-agen: wat hij op zijne beurt uU fecsigave
uan dit pand zijner liefde kan schenken?
Laai hel bovenal zijn: EEN VLEKKELOOZK
MUM.
Lfal men er zich , voor wachte, ecnige
dagenna de feeslviering, onze Universiluii buiten
de gemeente in opspraak, en binnen do ge
meente, bij de eigen burgerij, in een kwaden
reuk te brengen, door uil de ? gfnuentikiv
?10.000 jaarlijks te bestemmen ter bezoldi
ging van kerkelijke hoogleeraren. De Uuivx-i
sileit drage niel hel merk van ecnige dog
matische richting. Zij worde niel een let. ken
van verdeeldheid oodcr de ingezetenen.
Slond hel aan ons ie buslissen wol mun
de 250jarige zal aanbieden, wij zouJea incl
ons antwoord niet verlegen zijiii ?
Wij zouden zeggen: Schenk aan de arm
ste, de noodlijdendste en zeker meest b'ijvemJe
instelling schenk aan de btblioihech i de
jaarlijksche bijdrage van f 1Ü.UOO tiio men,
waarschijnlijk onnadenkend, maar zeker tot
nadeel van de Universiteit, voor digmati-ck
onderwijs heefl willen aanwijzen.
Deze feestgave zou in een behoefte, alilatis
' ten deele, voorzien. Immers een gcsclunk
van een paar duizend gulden, gelijk ilmits
bij inschrljvinr bijeen wordt ge^ad, hoe
loffelijk de bedoeling der gevers ook z^,
beteekent waarlijk mets.
En naast dit stoffelijk blijk van
iuj.o:omenmenlieid met de eigen stichting, voege hx-n
een zedelijk van veel hooger waarde.
De raad van Amsterdam neme, zoo spoedig
het hem mogelijk is, het besluit, om bij de
regeering, met deo meesten nadruk,
ponder ophouden, aan te dringen, op eeno
:
rPQ-dig<! b/;riientpf d^p door u&r
vwoofd'cl'o tloojer Qndefwtj»-w«L Opdat e«nege
ne)nie-uniittwiieil niet alteen worde vrij ge
nel J van do verplichting om een volmaakte
cf gebrekkige theologische fakutteit lo
ondat'ttou'Jen, msar io het ajgetttaen, al die
bipslingen uit de wel worden verwijderd,
jvv'ko aan gerawn'.a- ea r^ks-unirfireMil
..:' oadcnvjjs benadeelen. "* ***
ft) doze~giiïeo, die \\y Anwterdam's
uni?.e:5;-cil toewcnschen, tal niemand ons
veriknkcn haar niet genegen te zijn. Bloeie de
i):>ivct'si:eii maar alleen door eerlgke
middelen. Zij streve voorwaarts maar langs
dt-u koninklijken weg
UiT DE MAASSTAD.
Rotterdam, 6 Januari.
'lot geheimzinnig itilswygtn, waarin ons
geutitub««tuur ticli ten naozieu van de veiligheid
? buigjeiy in openbare gobouwen hulde en dat
l ntet midcn verklaard kon worden dan dat
iu Uit opzicht afdoende maatregelen werden voor»
l.oa-id, it eindelijk fthtcrouvood door Burg. en
\\etli. verbroken. AAU do ledenvan den
genteenlornad is een rapport met begeleidende missive
v reenden, in welke laatste B. en W. zeggen dat
«ij ondrr d -ii indruk van do catastrophe to
\Vccucu hebben gemeend opnieuw te moeten lo
ten nuga:iii in hoeverre iüde schouwburgen eu
in de Doclezaal voor de veiligheid der bezoeken
voldoende waarborgen bestaan." Uit nagaan" is
g'scluV.l door den directeur der gemeentewerken,
,1011 hoof'l-commissaiU vau politie, den voorzitter
van hoofdliolcu der brandweer en den hoofdin
specteur over het bouwen, en het is hun rapport
hetwelk U, en W. den raad aanbieden ouder
nwiledeelLig dat ten aanzieu van do voorgemelde
vuibst uringen zoodanige maatregelen tullen
worilon gonoiiitii, als zij geraden zullen achten."
Vooralsnog derhalve heeft do indruk der
catactiopho t) NVecneu" hier nog tot niots anders
«e!eiil dan dat het publiek kennis kan nemen van
het rapport, waaruit do bestaande toestand blijkt
en bovuiidïea du wenschelijkheid van een aantal
niMntregcten, waarvan het echter nog volkomen
m.zoker is ot' hot gemeentebestuur er de
toepasHug vuu «eraden" zal achten. Ue weg, door de
liiiiLjeuiccstei's van Arasterdam eu velo andere
. steden, onder den indruk der crttaitropho" inge
slagen, om namelijk terstond maatregelen tot
verhóojzing der veiligheid van liet publiek voor
te schrijven, £cbjjnt tuty doeltreffender dan dq weg
dooi- ons gemeeutehestuur gekozen, omdat wüuu
hier, een maand na de ramp te \Yeenea, nog na
genoeg iu dcnzell'den toestand verkeeren, terwijl
ui-, het rapport blijkt, dnt dio toestand inderdaad
hoogst gttvoariyk is. Mivar ab het noodlot ons
uit maar goedgunstig voor een catastrophe" al*
die te AYeenen wil behoeden, dan zullen wükier
onder de leus van festina .lente, misschien ook
wel eenmaal tot een bovredigenden toestand
kuniicn kamen,
liet zeer uitvoerig rapport der vier
hoofdambtennivn; hetwelk uageuoog texfueel heden och
tend eu van avond in de N, Solt. Ct. is opge
nomen, is in velerlei opzicht een hoogst
interes?nnt t-tuk en behelst voor menigen Rotterdammer
zjer veel nieuws, liet zou mij althans niet
verwoudevea als zeev velen myner stadgenooten
inderdaad verbaasd gestaan hebben van de velo
i,ootl-gangen, trappen, deuren, iiitiranjron ,*nx,
'welke oruo beide, achcmwburgfn rjjK zyn.- Leest
tneu b.v. hetgeen bet rapport daaromtrent van
den kleinen schouwburg mededeelt, dan kan men
zich in zijne verbeelding gemakkelijk voorstellen
in een doolhof' verplaatst te zjjn, waarbij verge
leken het labyrioth dei' oudheid op Kreta slechts
kinderspel ka-a. Of echter dit deal van het
rappiirt geschikt geacht mag worden het publiek
omtrent zQue veiligheid in. den kleinen schouw
burg gorust.. te stellen, mag wel enigsziuft wor
den betwijfeld, Hoe verdienstelijk het minutieus
onderzoek en de uitvoerige mededeeliag der
resultaten daarvan zonder «enigen twijfel ook is;
toch golool ik dat zich de vier heertn, bjj het opstel
len* uu het rnpfoit, niet op het juiste standpunt
ImUlieh geplaatst cu niet voldoeiido gelet hebben
op de m. i. onloochenbare waarheid, dat in ge
bouwen, wtMivin v«!e incflschen te samen'komen,
het ge t a ar voor pAniek.duizendmaal grooter is
dun het. gevaar voor brand. Paniek nu wordt
niét voorkomen door Jut aanwezig zyn vau
«llïrlej guugeüen gnngetie*, deuren «11
kronkolwegau, waarnaar hot publiek eerst zoeken moet,
uuur i\lleeu' door zulke maatregelen, waardoor
allu bezoekers van luit gebouw in alle richtingen
nis in een' oogwenk daaruit onmiddellijk iu de
buitenlucht kimiien komen.
Uit is door de tier beeren geheel nit 't oog
verloren, cu zij slaan ilnu ook don spijker op den
lco[< als zii miiffteu: Velen zullen vioemd opkij
ken vnn de' uitspraak, dat betrekkelijk weinig
sclioiiwluirgeii zoo weinig, gevaat' voor persoon
lijke'ongelukken opleveren" als de kleine
»chouw\Kji-g. Muur oder nog lievreonnlender is het, dat
<\M uitspriuik gcgrou/i is op het aanwezig van vele
en langu iiuiigeu, «x-lke dooi' ouder den voet
gotreden puiHuncn versperd, honderden rnentchen
aan ik-li flood door veiiitikkiujft zouden prijsgeven.
Hoc weinig de heeren zich v;m het. onvunny.lelijk
unt<tHnn et:iiei' pnniek by lua:id lieliben rekousclinp
tu'jiiïuii, l'lukt wei liet muest u.t deze zinsnede:
.!VMI iH»orli.;niiy heeft direct uitgang uit dia
vestiini!<! o|i du Kerkluun. l'oor die t'""K kuuneu in
?/««r .koiteii tu l een nieniKte meiisohen in ilu oucii
l.nfM koiiicM. /ij /oi, allee» onbrnikhour (JD,'ZDO
. ?! v lirnn l uitbnik niet op het tooneel, muur iu de
klvfilkiimers, iniiiir duti loupen do h
e/ o u k o i- s u den schouwburg R eb n
u h ui i d d u l y k ff e v it n r. Alsof een door schrik
v<;vliijitui'«l pnltlivk nog redcucerdéover hot u
u'(*?:?_ gniiiiililulijk 'gevoiir!
< Kr i» i Ujf -iet* »eer ,verr»ss«nds ir» het
rapport.tic htereu xeRijen dut ny zich tot het voorstelleu
v;in het fllfe;ijOudrj(l(eHJk»te \tepn\ea, wut. il en
snióreii- seh«nw»urg - e»» dn- l><>ttleikial betreft,
«uidiit <le «rst« <nr{t«rnicp«(y4c ovor i»j:iar wordt
til'^«brokeii, «Ik uuxliit wet de. verbouwing der
l'ii(;li-aiiU, iugevolgo bot contract, in
lift vourjfta» vnn ,188i »il worden aangevangeti."
^Vlk. contract hiur liedo*ld wordt, i» m\j
onbekbml Kii eeno oontractuMilo verplichting'tot
verIi uwinu der -«uil U voor mfl een' nieuwtje, dat
mij verheugt omdat dn anti.eene verbouwing
'!iingfB<l van iioode heeft, tnanr mij sp\jt omdat
?la:iriue'dB de flauwe hoop op oun tiieüwu
concerti i il voor KO«1 Aervluuéii b. f 't uttt die
verbonvit'Ücitmeiiliiingt, clan wtl of men nftn eoöig gemjs
>:? u cotwfquoiit. u bij de ner heereu moet denken, ia,
uit. In t*i I'HIJKJI t niet op lo waken, ruonroen feit is 't,
. 'int d- ««clirn t*> vurbeterinir der Uoelezanl door hen
^cHttdi), «uu hoog en zóó kostbaar zjjn, dat dp
vervuiling danryan r**d* op zich zelve eene
bo) lugiijko,?verbouwing" Kenuomd zon mogen
wor'it'ii. pp do dringende nqodzakolijkhoid dier
valt niet ar to dingen, en eerder zelb
mnp> ikunitfii ftrggvn dnt zij nog niet vér
gogonii, w» n t de. zant eigenlijk vnn
overheidf.. j vour h r. publiek Iwboorde geslote» te worden,
vnornl'.oAidat do »t«ile ?cbeovo trnp, die toegang
'ot de' zkal pelt, \>ij paniek' ofiróVroydoJtfk den
<loo4 vin een,«jintnl ]vsr*onen veroontnken s,>d,
m.iitr ik wild« er-, alleen uu \rö»«n, ejitlttt jammer
i< dat bet. rapport omtrent de verbouwing der
JitwlezHal ,win«BVol«o het contract" aoo dnwteris.
Dti ]<>w'trmvo luimte van de Antsterdammer
noudïnakt mg tan het, raprort af te «tappen, wil
ik ook wig. e*no font in iaün vorig «chruven
herMelWf. <h*i ulticlit tot onjuiste gevolgtrekkingen
HAhleiding BOU kunnen geur*. Den wvlwuleadtn,
ff lieitr uou d«tikeo<Ua lozor i*iwel ztli'betcqfer
TM ? 100 belaögrijk wrbuud hebben, httweik voor
een jaar-oboanement voor «He tramlijnen in HIÖU
vorigen briff gedrukt rtaat; de holft trouwen*
^ - - - - ^ ??»-» " m^^r f -^nr iwv««v «? WW «r MM
Mu reeds rijkelijk boog genoemd moetut worden
daar dh\ bet jaar gewlwad op 300 werkdagea,o
ook m«t de 2ondug«n, retds omstreeks 17 of K
ets. bedragen zou. Maar hoe dit zjj, bet zou m(
«iet aangenaam *yu indian mijne lezers onder den
indruk bleven, dot ik een zoo hoogen
abonne««Dtiprüs voordeelig zou achten o voor de
tramwecmifttseliappfj i-a voor het pnbllek. *"?.
De proefnemfiiir met !»et rerötHrteltel s«bönt,
te ootdeelen naar de betrekkeltik volle wagens
«p de lün Ileurs-Willemiplcin, in den siaoak van
iet publiek te vallen, niettegenstaande de directie
?p aeze ]ya ook ou nog om da Uea miooUa lort
ryden. Dit is, dunkt mu, in flagranten strijd met
het sectie-stelsel, hetwelk beoogt onderweg
sooveel mogelijk passagiert, pok voor korte
afnUnaen, te trekken. En hoe is dit mogelük, als mea
gevaar loopt bij den wissel tien miunten te moe
ten wachten, d. i. reel langer dan men noodig
?eelt om bet stuivers-traject to voet'af te leggen?
De proefneming zal eerst zuiver «uu, zoodra de
rark-ljjn, overeenkomstig de verleende vergun?
----- V w ^>*H -"VfJ^'WXV UI W tMAOOVtMV» VW1* K «t V* A
dat reeds nu de proef voordeel oplevert, daar
naden lioUt na eone gebrekkige proefneming in
JAniuu-i, wegens mislukking hot sectie-stelsel spoe
dig weder ingetrokken zou kotmea worden.
uu tramweg-exploitatie in de grootere stedon
staan de ondernemers, dunkt m\j, voor dit alter
natief : zal do train een aristocratisch of een de
mocratisch vervoermiddel zijn? liendoert de on
derneming op eerstgenoemde wüze .geëxploiteerd,
?00*1» b.v. te Amsterdam, dan is bet der maat
schappij niet zoo euvel te duiden dat zühaar
dienst fatsoenlijk" houdt, al is 't ook een
?chreeuwend onrecht dat 'hu, die voor f 2.60 kaartjes
koopen kan, 10 ets. per rit betaalt, torwijl hij
die niet zooveel tegelijk kan uitgeven, van 10"s tot
121/3 _ct. betalen moet, en al is ook, naar myne
meenmg, het gemeentebestuur, dat de concessie
verleent, zedelyk verplicht zijne voorwaarden zóó
te stellen, dnt het vervoermiddel komt ten bate
van da gehoele burgery. De aristocratische exploi
tatie om t zoo eens te noemen is hier voor
de maatschappij zeer onvoordeetig gebleken, en
daarom eischt haar eigen belang, clat ZJJ nu ook
consequent het andere stelsel van exploitatie
aanneme, opdat zij ovenals bijv. te Brussel en in een
aantal andere Belgische en Duitsche steden, haar
wiust vindon in het aantal, in plaats van in de
maatschappelijke positie harer passagiers. IJaar
tarief eu Iiaur dienst moeten zóó zyn ingericht,
iat het grootste deel der burgery er een voordeel
m ziet van het vervoermiddel gebruik te mnken,
«aar don4 moeten do wagens elkaar niet met eene
tnsscaenruimte van 10, maar van hoogstens '3 mi
nuten opvolgen en de raaximum-pr ijs op alle Ijjneu
voor iedereen op 10 ets gesteld worden.
.In het koffiehuis iu de Passage wordt sedert
Dinsdag de proef genomen met electrische
verjng'u daarbinnen waarschijnlijk zeer
foed voldoet, m»ar daarbuiten geeu verbetering
feooemd kan worden. De hoofdingang aan du
ioogstraat is duister en somber turwyl iu do
Winkeltjes tegenover het koffiehuis thans het
gaslicht gespaard wordt, waardoor de vele icl
t«rendo gasvlammen daarin ontbreken, die aan
do Passage bjj avond zulk een vroolyk en riant
«nzien gaven. Goslicht ilatteert, terwyl olectrifch
icht aan personen en voorwerpen een flet?Q, vale
ant geeft. Ik geloof dan ook uiet dat hefc nieuwe
ift ^rhferïhtet *zaTov<èw1iria«./1-
-Hk"
UIT DE BISSCHOPSTAD.
Toen ik u bet laatst schreef was bet nog '81.
u is '81 alweer verdwenen en '32 in zyn plant»
getreden. Hoe anders U zoo'n jaarwisseling als
*<l jong ZÜA. Als kind en al» jongen had die
oudejaarsavond iets heel bijzonders. Vooreerst
wy mochten opblyren. Dat opblijven zegt iets
als men het niet mag en niet moet doen. Maar
onze vreugde werd nog vermeerderd door een
extraatje. Kr kwamen ooms en tantes of wy waren
te past by oom) of tantes. De gastvrouw bad
>p a en oudejaarsavond ook iets extra's.
Eeusgcmfkoosde traktatie was bet opdissclifn va-j k u t mi
es met pons. Voor iemand die er van houdt' zyn
itastanJM eon uitmuntend eten, op oudejaarsavond.
't; 1 1 «en gezellig eten; ieder '%it om het hardst
téwurmen om bet eetbare te voorschna to' wer
ken uit dea oneetbareh' bast. D* traktatie was
(90 ingericht dat zy ten rif ure was «fgeloopen.
De kastnnjebosten en do pons verdween ; een
blad met wynglazen en een flescli verscheen. Daar
mede moesten wy hetxieuwe jaar begroeten. AU de
klok van twaalven begon te spelen schonk de gast
heer de glazen La en sprak eenige woorden waarvan
dankbaarheid de grondtoon was; dankbaarheid
omdut vre nog by elkaar waren ; dankbaarheid
pmdnt we alleu gezond waren (we waren van een
sterk ra?) ; dankbaarheid omdat we in het
af^'aloopen jaar zooveel goeds hebben genoten ; dank
baar .... maar onder die redevoering had de klok
12 geslagen; het oude jaar was uit en hetnieuu-o
begonnen. De meid met ecu buitengewoon
iiouge kleur óf door het braden dei- .kastanjes,
6 1' door de |ionn, ut dw»r liet opsteUeu hurer
zegewenscbcH, of ddor iets ander?, stoof do kamer
biiincn, als ze bleef en in dien tijd lieven o
meestal en wéiifdite al de beeren en dames
alles wnt wensclielyk is." Waarschijnlijk uit
vrees iets tu vergeten pencrnliseerde xij up dio
m:iiiicr. De nieid biwl )i«t tusiu gegeven. leder stnml
nu.npeii oen gulukwfnselicn, een hniuMnikkuii
ec-ii oene;i voudüWHUIV.III het einde niet 10
voorzien was. Grootmoeder hml vour iuilei' wat
tien spdarpoN m.'iat* xorvvuldig i
extrti'a
pjipjertjöKüwikkcM; vader MI nioudH- u»ludf»
liet voorbeeld, nonies «n tint vu sUitfii dio nf
luelinif, alias uptjiii in papiertje.*, iininr \v« wuritn
toen icu>ls Oüiirulisti^; dat «ij niuiktcii dut din
papitTtjes lioo Innger boe kfeaior woniiui. He*
nUeramusautst wiu coo'n oudrjniu Rovnuil bij oom.
deu luitenant der schutterij. Als wüscuo wn't
róiidgezoend hadden klonk o'p tths «oor d<t itmu- run
gtitrompiel Van je webrfe. D« vier tnin!>orr>j iler
eohutterji Icwameu. 'luischts uu 12 ure hunne hulde
brengen ? aan de oftiejersn. Zütrommelden «en
riiffoJ die naar gehung vnn- do weersgesteldheid
kort of lang was. Ouze sclmtterütaiuhoer* waren
trotoch on Kunne roffels. \Yiu de roffel ten einde
daa werden zg verzocht binnen te komen Duar za
ten xy, ioder jaar met eon ander hoofddeksel maat
nltyd met dezelfde trom. De familie bleef, bij
den «ij.i. maar de tamboers zouden zeker voor
de kou liever een glas pons hebben. De
ponsflo^cb keerde' terug maar nu begeleid met glazen
.van buitengewoon grpote afmeting. Uy het eerste
glus sprak de oudste der1 tamboers een woord tot
ue beuren en dames en speciaal tot zün luitenant
Hoewel de tamboert, zooals gebruikelilk is, kloiu
varen, bezaten zij eene «roote i gemakkelijkheid
om groote glazen .pons in minoer daa geen tQd
naar binnen Ie werken. Oom zog er in z{jn
iiuicja»je volstrekt niet luiteoantsachtig uit, naar
bij het'twoedo glas bedankte by en dan kon je
tuch huoren dat de luitenant sprak tot
siJotrotumelsbgers. Nog een roffel voor de deur en
toaen naar de andere officierea. , '
': Nojf'beel laat iu den nacht als ik lag te
droomeu van kasUnjs», zoenen, pon», trommels,
oudejmiria.voüd-pre«ken, enz., huoWe-ik» roffelen.
Oudejaar» ayondpreeken. Ja we waren natuur
lijk nog vóór de kastanjes ter kerk gewewt Wjj
hadden een preek gehoord die natuurlijk indiuk
had gemaakt. De gemoederen waren zóó ontvan
kelijk in die plechtige ure, dat de inloste aan»
doenljjkheid dadet^k raak wa». Dt sat wel eeos
'te soezen. Miaichi«d het verlangen M» d* ka*
tonjw me/t pon* d*«d Taijde vtug «tellen waorwm
moeten w)j in de kerk om 6 uur bet oude jaar
vieren «n thuis om 13 ure; waarom moet met
oude jaar de kerk vóór M bjj trouwen de kerk
achUrgaan?
Hoe anders thatu. Ia plaat* van gelukweosohen
en papiertjei met geld «aunoroen, is het nu
gelakgewenaobt worden en geld zonder papiertje»
weggeven. Vooral bestellen van de verschillende
apoorwegonaernemingen, van v. Uend & Loos,
van schiet-, lucht- en andere schuiten, de
bneveubestellers, de ccurantenloöpcrs, de knechts
Tan Klagers, kmideoien, wboeomakert,
Traschvrouwen, ja van iedoi'een daar gij in '81 maar
even moe m «onrakiog *yt geweest, hebben zich'
om het zeerst beijverd, met een ophoudende baad,
a heel veel heil eu zegen te wensohen in het
nieuwe jaar. De aanminnige lachjes en de
vriendel4fke toou veranderen heel spoedig als het be
wuste kwartje niet volgt Dan vertoonden zich de
wenscnen in hun eigeudommelyk karakter. De
kalme ging uitrekenen hoeveel paki>>g hy wel had
bezorgd, hoeveel gelapte . schoen n hy wel had
thuis gebracht; de onverwbilligu irjk of zonder
een woord te zeggen; de deftige kon niet schei
den zonder maar nu op een heel anderen toon
ften wensch over uw groei te uiten,di« alloen uw
kleermaker tea goede zou komen. En zy d (e voor
hunne deelneming zich een kwartje hadden
«en vereeren, waren daarvoor zóó dankbaar
dat z'|j iu het eerste bet beste drankhuis een
gla&ine op uw welzy'n \*a beste gaven. Later
op den dag bleek dat zeer velen ook zser vele
gezoudheden gedronken -hadden, 'Woarran weder
het gevolg was, dat er*'» avonds eene menigte
weer in hot bezit waren gekomen van een oude
tante, die loopt met kranten. < of .die -TT tra&r*
schynlijk op onze onvatbaarbeid rekenend
aitbulderdea: w{j goneeren ons nog niet.
Ieder die nog iets aan kerkgaan doet, gaat op
oudejaar. In myn jeugd, en Inmyn geboorteplaats,
hadden wy ieder een eigen plaat», Dat bestaat
niet zoo veel 'meer. W« huren nu een plaats.
Maar hocvelen waren teleurgesteld toen zy op
dien avond in de kerk alle plaateen besproken
vonden. In den tempel waar allen gelijk zün.
meent ieder recht te hebben op een plaats, wil
men nu de kerk gebjk gaan stellen met publieke
vermakelijkheden, waar men de beato plaats kry^t
als men het vlug*t is neen aU men de
grootste fooi geeft mij wil, maar dan moet
men ook doen als by publieke vermakelijkheden
en annonceeren plaateen te bespreken & zooveel
van dat tot dat uur, on men wordt geholpen voor
snoveel extra. In Tivoli komt men precies op
klokslag om zich oen plaats te verzekeren, en
dan is alles of nagenoeg alles weg. Uy een con
cert waar men komt om te hooren doet dat
wrilig er toe, maar 't is toch niet iu den baak. Op
iet lanUte concert was letterlijk geen plaatsjs te
crijgen. De belangstelling vnn bet Utr. publiek
n de ontdekte Utr. celebriteiten op muzikaal
ge>ied is zeer groot. Een paar wekwi geledan
hebjen w U een Utr. violist gehoond indaptyd door
Jahraeu ontdekt, dia belooft een Kuroneesche
wlebriteit to worden ; op -bet laatste concert eene
Jtr. zangeres door Hol op^edolven, die niet min
der Europeesch belooil tu worden. *
Iledea avond zagen wüvan het Ned. tooneel
iet veel besproken stuk van Puilleron, dat nog
iaar een titel zoekt liet was hier gedoopt ; een
wereld, waarin men zichververtt;" do vertaler «al
iet naar ik hoor noemen : een vervelende wereld.
)e schouwburg was nimmer zoo bezet, «elf* niet
>y Surn Bernlmrdt als thans. Kent het- Utr.
pu)ljek zoo weinig de verveling, dat ze eens wou
icu hoe zov'u wereld et uitzag,' óf is ca zoo
nooit groot er verveling hoeft dan die vervelende
wereld nan te zien, dan zul het nogal gaan.
Muvrouw Kleine, Mrj. Sabljvirollea en Jus. de Groot,
ie Uil. Touriiimre en Morin. hehb«u .ons een
?eryelcnile wereld vertoond, die alles behalve ver
velend was.
Als men iets vervelends had willen genieten had
men de laatsto raadsvergadering by moeten
wolen. Kon liooiberg, een kom der gemeente, een
>ergp!aHta vau brandstoffeu en daarover
ellountige rede roeringen. AU dio vergadering zou
vervelend was aU bet verslng er van, dnu raden
wij liefhebbers van verveling turn zulk eene vei^
gadoriug eens by te gaan woucu. Plaatsen
botoeven, al- is de riüuïte iiiöt groot, vourabipog..
daar niet besproken to worden.
5 Jan. 1882. , J. de Di?scbop.
gociie
De eerbied, djett wij gekroondeo hoofden
toedmgen, is groot, maar grooter onze eer
bied voor hel Evangelie en God» Heiligen.
Daarom schromen w(j dan ook niet lucht (e
geven aan den weerzin, dien deze ergerlijke
demonstralie van de belgische Koningin by
ons hoed gaande gemaakt."
Den 28en December voegt het zelfde blad
hierbM: »Dat de gepleegde protanoüe ... geen
nadeeligen invloed heeft uitgeoefend op het
welslagen van net werk, bewijst o. i. niets
vóór hel werk, maar bewijst zeer veel teaen
het publiek, dat de voorstelling heeft
bygewoond,"
In hel blad van den 30en leesi men:
«Massenet, de fransche componist der lot
ergernis aller weldenkenden dezer dagen te
Brussel opgevoerde Herodicult, is niet slechts
door de belgische Koningin openlijk gecom
plimenteerd, maar ook aan een diner 'ten
Uove genoodigd."
De lezers, getuigen van de verontwaardiging
der toóneelspeciafiteit, die onder de mede
arbeiders aan den Tijd heeft plaats genomen,
kunnen niet anders dan den indruk gekregen
hebben, dat den (L Joannes den Dooper,
»Jean Ie précurseur", zoo als hij in bljbelsiijl
wordt aangeduid, door de schrijvers van Jf
rodiade eene ongeoorloofde liefdesbetrekking
wordt toegedicht met een vrouwelijk lid van
het huis van Herodes.
Hier is echter niets van aan. De auteurs
van het stuk stellen het zóó voor, dat Uerodias,
zich aan Herodes verbindende, hare dochter
uit het huwelijk met llerodes' broeder ver
talen heelt. St. Jan, predikend in de woestijn,
vindt het kind. en trekt hel zich aan. Deze
ontsteekt in vurige liefde voor haren wel
doener, den gelools verkondiger; Joannes, zich
zijner roeping bewust, wijst deze liefde
aanvankHjk af:
>Que rae veut ta aplendeur dans l'ombre de ma vic!
<4ue ferait U ieunesse « peine. panouie
Dans les jjierres de mou cbemin?
Blève jusqu'ou ci«l to'n im'e l'qB'ell'e piano"
An milieu des parfumu de nnagenz «ncens l
Enfaot, regarde ootte aarore
De vie et d'immorUlité!
LA foi nouvelle est pres d'éclore
I)aas cctte sablime' elarté." :
.Uter, to zijn kerker, wordt hij door hare
herinnering geschokt eene soort van ver
zoeking:
«O Seigneur, si ja sok ton fil«, dis-moi ponrqttoi
I u soutfres que i'amour vienne branler ma loi?
Ah i seigneur, suis-je 'bien ie béraut du vroiDieu
Kt l'éla dus a po tres?
Ou ne suis-je qa'uu bomme on tont semblable aox
(autreJ?"
Hij verschrikt, bij 't binnenkomen van
SALOMÉpreitfue bat:
(Test Ie supplice qui s'apprète.
ecucr
Van verschillende kanten heeft men er zich
verheugd, dal de dranniische kunst
voorljnat olgcir/eener opleilendlicid te trekken en
net klimmende belangt telling door ernstige
lileratoren wordt nageyauü, beoordeeld, geleid,
en vruchtbaar gemaakt.
Geene krachten moeien verwaarloosd wor
den, die het peil der echte besclmving n
hooger cij/er kunnen helpen verzekeren,
men ma^ zich dus verheugen, dal organen,
die vroeger mond en oogen sloten, wanneer
zich een dramaiicsch verschijnsel
opdeed.iegenwoordig bijna dagelijks een woordijén op dat
gebied mt&pi'ukcn.'
Deze ijver heeli ccliler «yn Schaduwzijde.
Mun kouit niet ahijtl even voorbereid in hel
£irij<]peik der meeningen en laat zich door
7,ijti verlangen oni tiet goede Ie bevtrderen
\\-u\ eens lui vonnissen verleiden, die
kwal'jk verdedigbaar zijn. ,
Xuu. . lezoti wij in liet dagblad De TijJvaa
ttwi tóeu Ikc, II. het volgende-:
.»Twee (Vunsche letterkundigen ^de Heeren
Militct en Gtémonl) hebben n opera
verv.1jjriitgi!, die ^ . . in hét Tk&tore de la Monnaie
te Urusael . . . met schitterenden uilsiatf'werd
opgevoerd ... . . fltrodtade Iieut dit nieuwe
zangspel .... Men ziet Herodes, llerodias,
Salorae en den 11. Joannes den Dooper ten
tooneeta verschijnen. Hel libretto heeft dan
ook den dood van den Boetgezant tot onder*
werp., llerodes laat ton hier echter niet,
wegens de bekende reden ombrengen, maar
uit minnenijd, daar de beeren llilliet, d ómonl
en siassenci moge God het hun f ergeven !
tol hooger theatraal effeTt, een liefde
beirekklng hebben verdicht tussclicn SaJome en den
IL Joannes l \V4j weigeren kanueekeningen
te schrijven P dezjsn gruwel Zoo w\)
hem rernaelden, het ia om te doen uilkomen,
wat in onzen tijd zeer stellig van groot nut.
ia, hoe de schouwburg meer en meer
dienstbaar wordt gemaakt aan de eigenaardige be
stemming, die de moderne vooruit gan» hem
heef l toegedacht Eén bijzonderheid
belworen wij echter nog te verhalen. Toen, na
hei iweede bedrijf, de gorden gevallen was,
ontzag IU M. de Koningin van Befgiêzich
niet «ten heer Massenet in haar toge te ont
bieden en hem daar teüaantchouwe der
orosunders, geluk te Tvemchea . mei den goeden
uitstag der eerste opToering ttn z^a stak l
S'clever jtuqa'an ciel et retomber si tot'
LES PEÊTBES;
Hoi-t no prophete!
Zij wil mei hem sterven:
Je sanrai danc monrir,
Pres do toi, dans te* bras, 6 sublimo martyr|
En dan. indérda; d, volgt ef een dool. waarbij
Joannes zich door het denkbeeld laai
meósleepen der zoelheid «m een marteldood,
gedeeld, door de ziel, die hem liefheeft;
maar als Salomévan hom wordt afgescheurd,
geeft htj zich al spoedig over aan de
tempelwjchters en roept uil:
Je suis Ie servitenr du Dien panront et fort
Et nou du lacho lléi-ode! Allons, j'attendi la mort.11
In het dollafereel komt Joannes niet meer
voor. Sulomó, die hare moeder niel kent,
bezweert Uerodias Jttmnes hel leven te laten.
Uerodias is op het punt toe te geven aan
de sroeckingen van hel roeifjen, \vaarin zij
hare dochtei- meent te herkennen, .maar 't
is te laat.: Joannes,is onthoofd. '
Vnn een wulpsch charokler bij Salomé, van .
haren dans en al het verdere is in de opera
geen spoor aanwezig. Jean en Salomézijn
andere figuren dan hel Evangelie ons schelst.
Dunkt hel iemanl nu, dat hel een Teil is, his
torische personen, die ccne diep
indevolksnverlui^ihg geschreven geschiedenis hebben,
in cca drama ie brengen, mei geheel andere
lotgevallen, en hoedanigheden die weinig
over-ceu-komcn mei hun bekend chnrnkter,
wij zullen l'ctrt bijstcnimcn. De 11. Jonnnes
de Duoycr is.eena te .ernstige en
munumenlale .gestalte "om hem op te voeren, iw
^etleept, al w hel ook maar,-een oogenblik,
iloor de Helde voor een sterveling. Maar noen
ciel, dal er hier niels aanwezig is. van de
»g r u w e l e a", door den » reporter*' van bel
dagblad den Tgd den schrijvers der opera
toegedicht, en dat derhalve de ergernis, die ilj
nemen uil het gedrag der Koningin van
Italgifiii, op niets berust.
liet komi ons dan ook ten hoogste
berispelljk voor, dat men Marie Henrieltó Anne,
de llabsburgfche Princes, de onbesproken
gemalin van Koning Leopold, doorhaalt, ge
lijk de Tijd, op grond alweer van onvolle
dige kennisneming der feiten, het zich
onderslaat. De wensch ecoe ongeoorloofde liefdes*
betrekking aan ie knopen wordt, m de opera,
niel Joannes, maar llerodes toegeschreven.
Men heeft hier dus alweör met eene»ver
gissing" te doen, die hoe vergeeflijk ook in
dagbladschrijvers, die alt(jd baast hebben,
toch hoogst laakbaar is, .wanneer men haar
tot grondslag neemt voor beschuldigingen,
dio alleen daarop berusten. De schrijver in
den Tijd had dus niet noodig exewes te
m3keo, dat hij een »gekrooad hoofd" hard
valt: hij 'had cfch eenvoudig voor den laster
moeten wachten. . ,
. ^M«At U* ^ryver
JB«^_^g««Bigod«
E Schrift ontleend*' ii.aVamlSdhe foto)
mogen behandeld worden,?daa komt tegen
hem op: hetgeheelemiddaleeuwscheornstigd
tooneef, Calderon, Vondel, Racine. nn de
vrome auteur van hel onlangs verschenen
drama L'opótri: om alleen d«e ?« noemen.
liet is waar, dat Voltaire eu »..
Mvininische prwJikanten der XVüe Eeuw aan zijne
«IJde staan. Verg. Henri de Boraiers Préfoa
voor zQn Apótre, in welk verheven
tooncelwerlc insgeiylu de liefde eener vrouw voor
den Heilige geschilderd wordt, en dnt dus
gereed ligt om door onze zoo duchtig
te-keergaande tooneelspedaliteit ie worden gedoemd
ten vura.
* Jan. -81. Alb. Th.
GIJ3BBECHT VAN AEMSTEL.
5« belangstelling in de jaarlb'ks têrugkeeroDda
«rtooning van GJtbreeU van jlewwteCkaanau.
worden to» U aejaen.
*« ?*»»* w«e de SM! van list
-TJbé*tr8 oiet SMT vd, «' in: de mwtta
opzichten het de voorstelling veel ta wetwbeu
Da bwrtting van den Gösbrecbt onder
de tn4itione«l« afwisseling; maar de
vera die Maandag op het programma stond,
wai door bet eerbiedigen, der eeuwenoude
gowoonte, niet gelukkig uitgevallen.
I)« He«r van SoUoonhovon, in de titelrol, do
Ue«r Iwng als WilUbord, de Heer Weasma, als
lieer Peter, d« Heer de Jon?, als Itede en
Mevrouw d« Vrie», als Bftdeloch, deelden nitt ia
de lasteloosheid en onbeholpenheid, wnarmed»
?omt&in van d« overige vertoonsrs hnnue rellen
vervulden, maar in geen der aehtoaswnardiga'
personen aan wie de Vondel-echo venen waren
toevertrouwd, schijnt de ntue van bet treurspel
een welbehagen ta scaeppen.
Slecht» büutteoodenng schoen de verheven
schoonheid van het werk gewaardeerd; te tellen
waren de oogenblikken waarop iij tot haar recht
kwam.
Er scbynt e*n geheel nieaw geslacht van
tooneelspelers voor noodig den Ggsbrecht van Am*
stel to geven wat bom toekomt: van
tooncelspeIers die uch weten te bewegeninriddergewadcn;
dje de kaast vau de TOordrsxsht en liet gebaar
nauwkeurig hebben beoefend; vooral zullen die
irtmten vit de toekomst van do bideute neiaina
bevryd moeten cjjd. nut hot realisme nit de'
konedie, te voldoen aan de strenge eischen van het
treurspel. By de Qthello wu die noigiog niterst
merkbaar, n oen bedreiging Toor bet wélslagen
van bot geheel. £r wordt in don Gfjsbreeltt te
genwoordig schrikkelijk gerammeld, geroffeld,
geschreeuwd. Sommigen ukken, figourlük ge
wroken, tot over do oorou in de lioogo brozen '
der tragedie', or s«n anderen dio roadhuppelea
op laarajoo mot Jwkjos; oakelen loopea op klom
pen. De manieren en do toon van het treurspel
js«a bqn* .geheel veftloron geeaaa. Het streven
van velen is oaar natnnrlükbaid, maar xy bereiken
het vulgaire. Nataurlnk spelen is handelen naar
de natuur van do rol. Het dagelykseho en ge- '
wono kan natuurlijk tijn, maar is het niet per
se. Die den trant van het bljjspel of van de ko
medie, volgt in deu G$$brecht is teer onnatuur
lijk. En degen is geen badienl je en een helm geen
fantuaiehoed., , ? ?
Hoe weinig tegenwoordig door vde
tooneelsjMilers, gedaan wordt aan wat onder den naam
oen tfjftorÜllf weer <tQ«tehj& ftèweèon. '
De aUxaadrSnen ik spreek in bet alge««en
worden gebabbeld, niet ffrxegd. Men doet itfa
best het rijm to doen verdwijnen, en bicht met de
mseite door den dichter genomon, bot er in te
brengen. Uit de voordracht is allo verheffiog en
alle harmonie; nit do gebaren alle breedheid en
ernst* nu de beweging allo waardigheid en beval
ligheid wrdwvnon. ?
Verminkte regels, verhaspeld* versen,
«nstorende wijzigingen in den tekrt, onwillekeurige
variatièn worden mot een koelbloodjgboid ten beste
gegoveb, dié' ook den toeschouwer bet bloed in
de aderen «ioet stollen.
Ik ontken niet dat, in een onder kader, vela
firtisten uitmuntend geplaatst ^jo, maar betreur
slechts het verval van eon ooderdoel
dertooneelspeelkuost, al spruit dat vo*»oiiv«Ml voort uit
een rwctio tegen oeu richting, die vroeger de
Nederiaodsebe uctrioniek op v«rkoerao paden
brnebt In de komedie hinderen niet alt^d
fignurIqo» Restfütea, alledaagcoho gwiebton on swnkke,
onirólluidofide organen; maar .by de verdceling1
van Gysbreefit van Aanstel moesten ey geweerd
worden.
Ik vrees niet don goeden to na-ta-spreken, door
op de laatsto vortooninff van Vondel* treur.'p«l
de verzachting van Arend toe te possen:
Al stoot hier Grobber cell, en 't heyloos
basterdsaed,
liet wuer onmogelgck, 'dat bg dit hooren
konde:
maar wol dat do toeschouwers n>t tullen
schroomea, een «anwlijks door den dicht«r bedoeUlo
uitlegging to geven aan don woorden van
Gyjbrecnts ongelnkkigen broeder: .
Wio hoort dit treurspel oen, to niet egntiaemn
Jaót?
A»^ 5-l-*82. 'F. van der es.
UIT DE ROTTËRIUMSCHE
TOOXEELWEUKLD.
Po Nieuwjaars-traditie is op het tooneel aU(j I
nog aan 't woord. Wiel is sedert «euixe jirru ?
Güstireeht w« Amsiel met tyn. staf -e« met xij.i
belagers van bet Rolfcrdamstlic Tooneel
vt>rdweuen; wol hoort meu er niet weer ilfculufziu^
aanheffen over do oprechtste huwt*hjk*-tr.outv
titssohen man en vrouw en-is do roiiio luwi^il
Ctarisso op ons tooneel in vergetelheid gerukt.
«naar Tboioasroer en Pioiornol bbjvea do Nieuw
jaar»-traditia Bandiwwn. Zo WgvoB noy-Kl'ttl
tnfet evori voel aplomb over au s en alwn
meenéatcni *<t «yn-nog altijd van «Hoe op de hoogt*.
Uii de Rnttnrdamselio «f Jeefino; ,twgc hut
Sinferlandsd* Toweei, badde» ^ rejpeetitttHJk door
L* Gnw en mevrouw Feitften «?orgesCekl, t*
fteggon, wat ds RjttortbhMoho dkbtor Getnni
J. Spoor, ban in den mond had gelegd; by van
Zuylen ontving het schrander boerenpaartje,
goreprosenteord door Willem van Z'iylea «n
mevrouw Kloy, bnn inspiratitn van uwen
stadgenoot Pe^pors. OntrgunMggelHk wilt d« vorm
waarin Gerard J. Spoor, den roeuwj «rswenacU
goot, boter, maar toen bad bot werk van Poepen
meer effect. ?
Om eon tooneol-term ta gebruiken: «het Bloes
moor. aan." In den grooten Schouwbarg spruk
Spoor, in den Nieuwen Schouwburg t>prak«u
w«rkelijk Tbónuuvaor en Pietornel; «widiar het ver
schil.
Ik zon hiermee van dit thema kunnen
afstnppon, ware bot niet, dat ik uw anndaclit wilio
vestigen op oen eouplet, door Wille» wu Zuylui»
gezegd, 't llouandett do pUats Robad tiobbrud»
kcheoring in het Rotterdaaseho Toonool,- «<i il-r
warme toejuiching*n wotko or vooral van de flink
bezette eerste rangen aan ten dool vi«l«n, ito >iUt
bÜ«ïkoa avond tot driemalen werd terugK«-r,*p«:.,
zto eeotewius eon maatsUf vs>i dosteattutn; v»u ,
bot Kottordamech publiek. Do strop!», luidt uUiu t-'
En on» tooaoot?woar jonoj. in 't levoo,
. Steunt het door gooden wil en guast,
Door tt slechts kan hot vruchten govun
En bloeien in don gaard dor kunst. ?
Voor teven jaar óók trucn ontloJcen,
Werd ont toonoel, oee> aebone Woom,
au weer «Ijrabroken,