Historisch Archief 1877-1940
2.
DE AMSTEBDAMMEB, WEEKBLAD VOOB NEDERLAND^
No. 201
. c
' f'
. fleeren tusschen half twee en drie uur, on
der hel zaken doen door, zóó eet- en
leeslustig zyn, dat zy behoefte hebben aan een
restauratietaai en een leeszaal elk van 1000
of 1200 vierkante meters oppervlakte. WIJ
zeggen »elk van i 000 of 1200 vierkante meters
oppervlakte"; immers als er 1000 ot
1200 meters terrein voor wordt gevraagd,
mag men atnnemen dat in dat deel van het
gebouw toch minstens twee verdiepingen
zullen gevonden worden. Zijn we hier, vol
gens B. en W., nog altijd aan de rechtmatige
eischen, 't komt ons voor, dat deze recht
matige eischen minder den Handel be
treffen dan het verkeer, echter niet dat ver
keer, waarvoor B. en W. gaarne de stad
hel onderste boven zouden >keereu", jnaar
bet «gezellig verkeer1' hetwelk
Mercuriusgejukkiz niet beneden zich acht.
1200 vierkante meters, in het hart der
sttd door onteigening verkregen, zal men ze
ker niet te duur koopen voor drie maal
honderd duizend gulden; laat ons zelfs eens
aannemen dat de eigenaars der te onteige
nen percoelen uit ingenomenheid met het
plan zich met f150.000 te vreden stellen,
dan is deze prijs toch nog hoog genoeg voor
een terrein, waarop een restauratie- en lees
zaal zal moeten verrijzen, die niet langer dan
anderhalf uur per dag dorstige en leesgrage
beursbezoekers lafenis zal verstrekken. Im
mers, het kan bet doel niet zijn van ge
meentewege een Handelsocieteit te stichten,
die buiten beurstijd openstaat Een
gemeenterestaurant tegenover iKras" en de ook door
den Handel zoo gewaardeerde bierhuizen in
de Warmoesstraat zou weinig succes beloven.
Meent men zulk een restauratie- eo leeszaal
met het oog op exploitatie in te richten,
dan zal het in elk geval te bezien staart of
deze exploitatie niet veel meer zal kosten
dan opbrengen. Vooral nu de gemeente moei
lyk by den, grooten overvloed van Café's,
Restaurants, enz. voor zich zelf» Vergunning''
kan vragen.
Wanneer men leest op welk een ruime
schaal, B. .en.W- zich voorstellen aan de
rechtmatige eischen van den Handel te vol
doen, zal men met bevreemding vernemen,
dat het orgaan van den Handel, de Kamer
van Koophandel en Fabrieken, nog niet te
vreden is. Zij Zegt niet «belangstelling" de
Voordracht ontvangen te hebben, maar heeft
eene aanmerking. B en \V. toch achten het
geraden, >zoodra tot het bouwen eener
nieuwe beurs besloten en de wet voor de
daartoe noodige onteigening afgekondigd is,
«ene beursbelasting te heffen en deze be
lasting te stellen ?60.?. voor een patroon
?en ?30.? voor een bediende." De Kamer
van koophandel nu wil dat deze belasting
?eerst zal worden ingevoerd als met den bouw
van een nieuwe beurs begonnen wordt; vóór
dien tijd acht zij baar blijkbaar niet gepast.
Hen zal zich over deze redeneering ver
wonderen. Ons donkt: de Handel behoorde
in deze dagen, nu de burgerij reeds zooveel
rente over kapitalen, die ten bate van den
groothandel zijn besteed, moet opbrengen,.
zich niet zoo kleingeestig te betoonen.
Millioenen werden door de gemeente voor
den Handel uitgegeven, en nu komt de kamer
van K. en F., ? eigentlij k en beetje
dwingerig-op de wijs der kinderen, pruilen tegen
een kleine retributie, als liep men gevaar
door de zoo welwillende gemeente, die in
alle rechtmatige eise/ien wil voorzien, te wor
den afgezet! Is zulk een oppositie het werk
van mannen die de hooge belangen des
Handels hebben te bedenken?
Toen anderhalf jaar geleden de heer
Heijnsius voorstelde, dat er een beurs-belasling
zou geheven worden, was hij in zijn recht
Tegenwoordig, nu de gemeente niets voor
niets doet of geeft, is net kosteloos ter be
schikking stellen van een beurs voor den
Handel, al is dat ook een zeer gebrekkige
beurs, zeker op geen redelijke gronden ie.
verdedigen. ? De Handel moet dankbaar
zijn, dat. hy zoo lang reeds bevoorrecht
werd, ? ? maar nu zich aan te stellen
.ateoT alleen het bouwen van een nieuwe
Beurs der gemeente recht zou kunnen geven
-een retribulie te heffen, ? is,, we
durveabet woord. ten opzichte van een, zop ver
heven lichaam als de Kamer bijna niet te
gebruiken ? is belachelijk.
Ons advies, en tot ons genoegen bespeuren
wij, dat we in onze meening niét alleen
.staan ? zou juist het tegenovergestelde zijn.
Wij zoudeu zeggen B. en W. kunnen
?onmogelijk .van de reclitmatige eitclttn van den
Umdel gewagen, zoolang een beurslasüng njet
minstens twee jaar lang geheven is. Men
weet volstrekt met hoeveel personen waarlijk
Jbehoefte -aan., een beurs .hebben. Dit geldt
zoowel van de .graanbeurs -els van de
.goederen- en effektenbeurs, En wil' men
onder de tegenwoordige; omstandigheden een,
Jbeura bouwen* dan zal het toch eef de.vraag
wezen, hoe klrin ze zijn mag, dan bod groot
,deie of gene haar wel zou weasöheifc V
Immers hetv zpu kunnen büjfcen,, dal in
plaats 6.700 vk. meter, 5.700 v£
?efceikundig beipuwd, onzen Handel voldoende,;
fffil*>Lienh«if1 tuinhnnA nm millinonon t a* «**?-'
aanbood om roillioenen té'
dienen, zonder-de gemeente op. hegge kosteü
ie jagen of-de oude stad, met Verminking te
dreigen. Wie weel of een deel Tan het thans
Joor de Beurs ingenomen terrein, en de ter
reinen die zich uitstrekken;tot den
Ytygen?dam, niet genoeg plaats aanboden, toodater
in de Warmoesstraat zelt niets of zeer wei
nig zou behoeven onteigend te worden. Welk
4en voordeel zou dit wezen I
Wil men een berekening maken van de
*?sttfedie hei plan v$n B.-«r'W. zou na
«icttlfepen, <Un ziet men zich teleurgesteld.
In de geheele memorie van toelichting
wordt dienaangaande geen ander licht ont
stoken, dan hetgeen valt of te leiden uit de
volgende zürsnede:. ? .
?Bedenkt men dat het*blok derhierrortei
vermelde, ter onteigening aangewezen huizen
«ene oppervlakte beslaat van 6,194 M1, ter
wijl 13,51)7 U* aangeplempt water ter be
bouwing kannen worden verkocht, dan is
het duidelijk, dat de opbrengst van den ver
koop de kosten van onteigening, aanplempiDj
enz., zoo niet geheel, dan althans voor hè
grootste deel zal kunnen dekken.
Waarom deze soberheid in de hoofdzaak?
Geen sterveling kan het »duidelijk" zijn, da
13.597 vierkante meter bouwterrein, tegelijk
aangeboden, waarvan de helft zeer ongunstig
gelegen, genoeg zal opbrengen, om het dem
pen van een gracht, het metselen van
waterloopen >enz. en de onteigening van 6.19<!
vierkante meter, in het hart der stad me
kolossale huizen bebouwd, te dekken.
Zonderling. B. en W. weten precies te
zeggen hoeveel de onteigening, dio de heer
Van Gendt wilde, zou .moeten kosten, en van
de kosten der onteigening, die zij zelf voor
stellen, spreken zij met geen woord. Nu men
eenmaal den Heer Van Gendt narekende, was
het niet meer dan billijk, dat men ook an
deren de gelegenheid opende B. en W. na
te rekenen.
De fmantieele basis van dit plan hangt
in de lucht. Wanneer men deze voordracht
ernstig genoeg acht, om haar een onderzoek
in de afdeclingen waardig te keuren, dan
zal men misschien roet de cijfers kennis
maken, welke B. en W. er toe geleid hebben
te schreven, dat het duidelijk is waarom de
G.194 vierkante meters zooveel zullen op
brengen als zy zich voorstellen.
Dat de passage, de koker van 350 meter
door B. en W. «gedacht," gevormd door
aan weerzijden op te richten winkels met
bovenlokalen," ? een wordeelige spekulatie
moet ztjn, schijnt evenzeer van zelf te
spreken. B. en \V. gaven zich niet eens de
moeite om mede te deelen, of de gemeente
die winkelhuizen zal bouwen, dan wel of dit
aan de koopers van bouwgrond zal worden
overgelaten, zoodat ieder zijn eigen stukske
passage aanlegt.
Grooter raadsel echter is in ons oog de
volgende verklaring:
i In elk geval mag worden aangenomen,
'dat de gemeente door de te heflen beurs
belasting, die in beginsel noch by den handel,
noch bij uwe vergadering bezwaar heeft ont
moet, geheel zal worden schadeloos gesteld voor
dé lasten, welke zij ter uitvoering van het
plan op zich zal moeten nemen."
Zoolang noch op de groote beurs noch op
de koprnbeürs een belasting is geheven, kan
men immers onmogelijk verklaren hoeveel
die belasting zal opbrengen.
Men weet niet hce groot de beurs moet
zijn, ? hoe veel de belasting voor de ge
meentekas zal bijdragen; toch mag in elk
geval..worden aangenomen, de gemeente
geheel zal worden schadeloos gesteld."
In verband met wat wij de vorige week
schreven is onze konklusie de volgende. Dit
luchtig in elkadr g«cet pton, in 't bijeonder
getuigende van water-vrees en verkeersziekte,
kan moeilyk voor .den Raad een punt van
ernstige overweging uitmaken,
Dé Amsterdammers zullen niet gedoógen
dat buiten noodzaak het Dararak wordt ge
dempt en de hoofdtoegang tot den Dam voor
goed van z(|n karakter beroofd.
Het plan is in strijd met de waardigheid
van het Dag. Bestuur, ? dat aan de bur
gerij niet het voorbeeld mag geven,' van een
spekulatiezucht, tiié 'hoogst nadeelig voor
dé gemeente-kas kan blijken te zijn;
Het plan is gebaseerd op een valscnén grond
slag; want de bêurs-belasting, op
dekoornbeurs en de groote beurs toegepast, kan
eerst dcten. zien -hoeveel ruimte werkelijk
noodig ii
Het plan sticht bij uitvoering verwarring
in een zeer belangrijk deel van de stad; daar
het onnoodig de belangen van honder
den benadeelt, die door dit ruw ingrijpen in
bestaande toestanden hun beroep en bedrijf
in gevaar zien gebracht
?Het plan, toch om een nieuwe
winkelbuurt ïn een wmkeJkwarlier Je stichten, komt
bij afwezigheid van een zeer krachtige ontwikke
ling van handel én fltjverheid, alleen der ge
meentekas ten bate, wanneer het nieuwe
wmkelkwarlier, aan de omliggende winkelstraten
een groot deel der nering onttrekt. Geen
gevaarlijker streven dan een -kunstmatige
winkelteelt.van gemeentewege.
Hebben'. B. en W. van de kommissie voor
beursbouw i met voldoening" vernomen dat zij
dit pfan boven elk ander lief heeft ? die
voldoening kan niet groot zijn, als zij be
denkt, dat een kommissie, die absoluut een
nieuwe beurs wil, Tan zelf ingenomen
moes*/zijn, met een plan dat zoo
goedkoop heet ??' Voor die koramissje
ia beursbouw* m mèdst onmisbare.zaat van
het cfogenblikv "Zy zou geen- kommissie zijn
alsizy. er1 anders over dacht. De
onparlijdöe voorziéhugé Arnstèrdaminers, iets
roinder toet gebakerd, zullen met die kommissie
gevoelen verschillen. Zij zullen zeggen:
-üten voere eerst de
>Ung in, ?en
dari* zullen wij ziu wat noodig en overwe
gen wat-mogelijk is.
: Toch, één lichtzijde biedt hel plan van B.
en W. aan. Zij ontwerpen de Beurs bij den
Dam-én-om de' kosten te dekken willen zij
het-Damrak dempen. De «winkel-, kantoor
en andere lokalen" behoeven dus h, i. niet
aan-het beursgebouw verbonden te zijn. In
plaats van het Damrak aan de exploitatie op
te offeren, zou men derhalve evengoed een
ander terrein voor deze >uitbuiimgszucht"
kunnen aanwezen; b.v. den N. Z. Voorburg
wal. Daar komen, dank zy den lust om onze
stad, in plaats van rein te houden te »ver
fraaien", gefaeete terreineh beschikbaar. Een
overdekt wjakalkwartiér van' de
Martelaarsgracht tot bét Sricv met rotonden bij de
jiwarswegen, zo^Ben vreerodélrag nog meer
' bredgeo da&'eAfl;geaisi}ipt Dam
rak, vooral daar bet hem rechtstreeks voerde
naar het gro*t« wonderwerk van grachtver
fraaiing dat de A. 0. M. op dit oogenblik
aan het Singel bezig is te stichten. Een
zijKssage naar het Rokin zou allicht ook haar
koorlljkheid hebben, vermits aan het uit
einde daarvan wéér nieuwe
grachtvertraaüngen den wandelaar kunnen tegenblinken 11
Doch alle scherl» ter zijde. Dit plan tot beurs
stichting schijnt ons, indien er in Amstordan
nog Amtterdammert wonen, die hun stat
liet hebben, ? een mislukt plan toe.
KEHKELIJKE HOOGLEERAREN.
De gemeenteraad van Amsterdam is nic
zeer gelukkig met zijn besluit tot het be
zoldigen van kerkelijke hoogleeraren. Nie
alleen dat juist thans de kommissie tot hè
doen van een voordracht, waaruit de Synode
moet kiezen, waarschijnlijk haar keus op mo
dernen zal vestigen, maar de Ileeren Buiten
dijk, Westrik, e. a. komen nog dezer dagen
met het voorstel voor den dag, dut de kerk
rijks- en gemeente-universiteiten niet langer
zal bevoorrechten boven panikuliere inrich
tingen van onderwijs eu den dwang, om de
kollegies van kerkelijke professoren to bezoe
ken, zal opheffen. ? >
Zou onze gemeenteraad ook ondanks dat
voorstel, dat, al mocht het niet aanstonds den
gewenschten bijval vinden, toch zeker eenraaa
zal worden aangenomen, voortgaan met on
derhandelen ? of zal zij der Synode te ken
nen geven, dat zij liever met de definitieve
regeling dezer zaak wacht, tot dit gevaar (?;
voorby is gedreven?
UIT DE MAASSTAD.
Rotterdam, 22 Juni.
Eene zeer merkwaardige zitting werd heden
door den geateenteraad gehouden. Merkwaardig ?
niet wegens de gevoerde discussie, w&at, alttiaus
in 't publiek, was deze niet zoo buitengewoon
belangrijk ; maar wegens hare verscheidenheid en
baren rjjkdom van belangrijke onderwerpen, welke
aan de orde gerteld en behandeld zijn. Merk
waardig ook hierom, dat een deel der zitting met
gesloten deuren plaats vond, iet» wat hier al zeer
zelden voorkomt, hetgeen verdient op prijg gasteld
.. Hing zich bepaalt . ....
nauwgezet en aandachtig lezen van het
raadsverslag in de dagbladen, is er weinig hateliikers
dan ia e t zijne belangstelling buiten de gesloten
deur geplaatst te worden.
Men leide hieruit echter niet af dat te Rotter
dam meer don elders de publieke zaak in haren
vollen opgang ook publiek behandeld wordt. De
stad mijner inwoning maakt in dit opzicht vol
strekt geene uitzondering, «n uw correspondent
zal de eerste zijn om te erkennen dat die publi
citeit hare door het belang der gemeente bepiuJdé
grenzen heeft. Maar ter eere van ons gemeente
bestuur mag het gezegd worden, dat hot iu dit
opzicht de vormen der beleefdheid in acht neemt
en, naar alle woarschgnlijkheid, de zaken, welke
nog niet voor openbaarheid vatbaar zyn, binnen
's kamers behandelt,' Bbnder den belangstellenden
toehoorders en den lezers der dagbladvenlageu
de deur te wijzen.
Heden wat dit -eoSter moeilijk te vermijden,
daar omtrent de uitgifte- der leenmg-besllst moest
worden, welke de gesaeente sluiten moet wegens
het overnemen der havenwerken van de
Handelsveréeniging aan de Maas, daar de banken en
bankiers, die zich tot overname der leening be
reid verklaard hebben, tot voorwaarde stelden
dat de raad heden hun aanbod zou aannemen.
De leden van den raad waren op dit aanbod
natuurlijk niet voorbereid, en geen verstandig
man zal ontkennen dat eene discussie daarover
in den blinde zeer pngewenscht zou zijn. Na
heropening der openbare zitting werd het aanbod
van de Rotterdatnsche Batik en vijf
amsterdamsche huizen publiek gemaakt, en na eene korte,
uit den aard der zaak zuiver fórmêele discussie
werd bet aanbod met 33 Stemmen tegen ééne
die van den heer van der Hoop, aangenomen.
.Het is voor een ieder, die niet lid van den raad
is en dus noch de bescheiden, welke de commis
sie van financiën over de leenlog zelve met B. en
W. gewisseld heeft, noch de in geheime zitting
gevoerde discussie kent, uitent moeilyk een oor
deel pit te spraken én over het bedrag der lee
ning en over de wijze, waarop zjj geplaatst zal
worden.' Men moet .dus in deze wel op gezag
gelooven, dat beide besluiten in 't belang der ge
meente zijn, en hoe afkeerig men ook wezen,
moge van autoriteitsgeloof, 'als men ziet dat beide
besluiten met nagenoeg algemeene stemmen, ge
nomen zyo, dan zou bet vertrouwen in onzen
raad al zeer gering 'moeten wezen indien men by
de gebrekkige kennis, welke het publiek van
leze geheele zaak heeftt zou willen staande
bonden, dat het bedrag der leening ad 5 mitlioen,
terwijl de vergoeding'aan de Handels vereeniging
slechts 4 msUioen bedraagt, verminderd met
uetjecn zij «an de gemeente schuldig is, niet
gerao:iveerd KOU zijn, of dat de gemeente de leening
tegen guustiger koers zou, kunnen plaatsen don
die van üf^'s pCt., na aftrek van l?.'a pCt
provilie, welken ? de zes bovenbedoelde bankiers
aanliedeu. . . ., ? - ?
Desniettemin waag ik m|j Aan ééne opmerking:
iéné der voorwaarden bepaalt, dat ?boven en
jehalvo den koopprijs door de bankiers aan de
gemeente Kotterdam wordt uitgekeerd de helft
vau hetgeen de leeniug meer dan 98 pCt. mocht
opbrengen, indien en voor zoover de leening voor
esn .hqognren koers dan 98 pCt. wordt uitgege
ven, ea : geplaatst-bSijUr iascfarüvioa." Zeer juist
irèrd deze voorwaarde door den neer van der
loop .met het verguldsel van de pil vergeleken;
want zy schijnt m(j toe inderdaad niets anders te,
zHn dan de vorm, die'den'apothekers veröörïbófV
im aan hunne geguede klanten eengejieesinidfler
»r waarde Vair 8u cötils véo¥&3''?ëtXa'm rcfi*-ï
niog te brengen. FeitelSk.althans komt- hét m§
voor. dat .deze voorwaarde aan de gemeente
moeilijk eenig voordeel zal kunnen' opleveren,
terwijl zij den nemers der leeniog alliclit gele
genheid kon geven hun bed-iets lager te stellen.
Of dit vermoeden juUt is, weet ik ni«t,
jnaardergelfjke voorgespiegeld* voordeeltjes vaa bankiers
temmen mij altijd eenigszins wantrouwend.
Doch het wordt tyd het overige merkwaardige
te memoreeren, waardoor de zitting van heden
ich gekenmerkt heeft. In aansluiting aan het
lierboven behandelde komt dan het eerst in aan*
uerking een.voorstel van de raadscommissie ad
\oe voor de exploitatie der inrichtingen aan de
iverzrjde.' om van het aanbod der directie van de
landelsvereeniging gebruik te maken en haar
voorloopig voor eene maand de exploitatie .voor
rekening der gemeente op te dragen, waaraan
ie zeer lofwaardige voorwaarde verbonden zal
zQn, dat voor haveri-V brug,- kaai- én andere gel
den die inrichtingen, reeds óumlddelijk met de
lavens enz. ib de oude stad gelijkgesteld zullen
worden. NatuarUjk ? tant prtfudiee' vóór de
efitutieve exploitatie^ csgt de commissie metan»
.ere woorden. Zonder twijfel, zou ik.willen
antrbörden; maar intussohen geeft dit voorstal ie>
kere geruststelling voor heu die -Mcëesden, dat da
rente der nieuwe leening een der meest beslissende
factoren zou zgu b{j de beoordeeling der wyze,
waarop de nieuwe eu kostbare aoquidtie der ge
meente zou behooren gefaploiteerd te worden.
verder verdient met een enkel woord aange
stipt te worden, dat de raad overeenkomstig het
gunstig advies van B. en \y. aan de
Rotterdamsche l raMwegmaatschapiiif vergunning heeft ge
geven voor het vervoer van goederen langs hare
stooiuljja naar Delfiliavea en Schiedam.
De j;ri<if onzer protectioiiitten daartegen, waar
van ik in een ruyuer vorige brieven n\a curiosum
heb melding gemaakt, schijnt geen weerklank in
den rond gevonden te hebben, maar daarentegen
liet de heer van Weel deze gelegenheid niet voor
bijgaan om te doen blijken dat by zich nog altijd
niet met den stoomtram heeft kunnen verzoenen.
Dat ssy zich niet altijd aan de voorgeschreven
snelheid in de stad houdt en,.in strijd met de
voorwaarden der concessie, wel eens stoom uit
laat, staat haar zeker niot fraai, en het verscherpte
toezicht, door den Burgemeester toegezegd,' is
daartegenover zonder twijfel volkomen op haar
plaats. Maar in 't belang van het verkeer met
Delfshaven en Schiedam u 't toch te hopen en
te verwachten, dat de schroom van B. en W.
onl de coiicesaie weder ia te trekken, wel iet*
grooter zal zij u dan de beer van Weel zich tchüat
voor te stellen. ' «
Merkwaardig ook WAS. de' zitting van heden
door verschillende ingekomen stukken. Maar ?
de beschikbare ruimte dwingt mg kort te zijn.
Daarom vermeld ik slechts met een enkel woord
de ontwerp-verordehing omtrent het gebruik van
het abattoir als openbare slachtplaats, welke, naar
ik hoor. met Mei 1883 geopend en tegen het
einde van 1885 de eenige slachtplaats in deze
gemeente zal worden; een voorstel om voor een
gedenkteeken ter eere van T. J. Stieltjes eene
plaats AAU te wijzen in het nieuwe Rotterdam
aan do overzijde der Maas, dat voor eeu belang
rijk deel door hem ontworpen werd; een voorstel
tot eervol outslaff aau deu nestor van het onder
wijzend personeel in onze stad, den heer Piaget,
na 38jarige eervolle dienstvermelding, met toe
kenning van een pensioen van f 1200, behalve
hetgeen hem als leeraar aan het gymnasium van
rijkswege toekomt, enz.
Nog ben ik, hoezeer ik mij ook tot hot
belangrijkste bepaal, met de opsomming der merkwaar
digheden van de zitting van heden niet aan een
einde, daar ook nog zonder discussie een besluit
genomen werd, waardoor een begin van uitvoe
ring gegeven is aan een gewichtig besluit van
het vorige jaar. De raad gaf namelijk muchtiging
tot afbs»ak der huizen achter het station-Beurs,
als gevolg van da aanneming van het indertijd
vermaard geworden plan C, tot verbetering der
verbindingswegen tnsschen de oude en de nieuwe
stad aau ae overzijde der rivier. Vooral aan het
slot van een langen brief mag ik de bijzonder
heden dezer zaak niet weder ophalen, maar in
de katsta weken, nu de terreinen der
Haudeisvereenigiqg gemeente-eigendom zijn geworden,
heb ik toch meermalen gedacht, dat als er een
god van Rotterdam is, hy zeker niet geslapen
heeft, toen de aanneming van dit voorstel aan
«en haar hing. ? (J.
UIT DE HOFSTAD.
JTo. 100.
De Begrafenis; oriwelvoegeljjkheid; Arme
moedertaal; de ooievaar; een.arme
brugwachter; honderd-uit.
Dat de overleden Burgemeester Gevers Dejnoot
niet alleen geacht, maar ook,, bemind was, daar
van leverde gisteren zijne deftige ter aardebestel
ling het treffend baw^js. Duizenden ingezetenen
hadden zich nabij het sterfhuis geschaard en on
danks, don verschrikkelykert slagregen, waren de
straten, waar de stoet doorging ,-met vele toe
schouwers, bezet. Niet een enkelen zag ik on
eerbiedig genoeg met bedekt hoofd blijven staan.
Jammer evenwel dat in eon defyolgkoetaèu een
lid van den Gemeenteraad der hofielyke en aan
etiquette hechtende residentie, zijn met grn'swït
haar bedekt achtbaar hoofd kuuckebollen deed
van 't lachen, eu toen ik dit, vóór 't ministerie
van Finantien staande, met meer mijner collegos
moest opmerken, had ik waarlijk liever dien
onwelvoegelijken vertegenwoordiger der Burgerij
zelf- in de baar zien liggen, waarachter hjj nu
quasi geacht werd ?de laatste eer te bewijzen."
Inderdaad was er aan hem als Raadslid minder
verloren geweest dan aan Gevers Deynoot als
Burgemeester. De schildwachten v<Sór het Paleis
van Z. K. H. don Kroonprins, die door JELD.
Adjudant in den stoet vertegenwoordigd
was,presenteerden het geweer. Dat eerbetoon maakte
ongetwijfeld een goedeu indruk op de menigte
en het lachend Raadslid lachte niet meer.
Als mijn geheugen zich niet ttedj-iegt, dan was
het vroeger altijd de gewoonte, dat DU het
passeerec van een begrafenis schildwachten het ge
weer moesten presenteeren, terwijl als een stoet
langs de hoofdwacht ging, de-manschappen in 't
teweer kwamen. Waarom is dat niet meer zoo?
[s het aankweekeu van eerbied voor de dooden
don niet goed, of is 't beter om tóü begrafenissen
Ie meeste mogelijke onverschilligheiden oneer
biedigheid aan den dag te leggen 't
't bchynt dat den Haag gedoemd is om bij ter
aardebestellingen van voornauie lieden altijd
onvoeglykheden te zien ? begaan.- BÜ die van
den ridderlijken Prins WiUem' van Oranje
stelde zich (zie Dagblad 25, 28 en 27 dezer 1879)
de commissaris vau politie op den-Kneuterdyk
uin als een dollemau zouder, óórdeel of verstand.,
!3jj de begrafenis van Murad. ^tfendi zat eeu
diplomaat dood leuk sigaretje^ to'rookon, enz.
enz., en nu weer zit een raadilia t» ginnegappen
van den lach, terffjjl men de .laatste eer bewijst
aan een man, die 39 jaar ouze burgervader was.
Shocking \
Doch waartoe dat entrelsch woord? wordt onze
moedertaal door het officieel programma der vrj)
inbedachtzaam op den nieuwjaarsdag der
Iroeieten, den 14n September a. s. to houden
barddraverij en wedrennen niet reeds, genoeg gewold
aangedaan.,Wat hebben wij te makc-u met
CSwgeMdaal-, Wassenaar*enConsolatWfSiQkes.mrt
Ifficier-Steipk-chase, Forfeitê, «aidicop.en
frentttritn-ridern? waaroni moeten d»titels zQn Judge,
Glerk of thé Cottnes en Clerböfthe
Scales,Starfer en Stakcholder? Behoort iae^ Nederlandsche
larddravery- en Renvoreeutgiog op hei oflicieBl
JrbgtarauMk 260 weiffig Neflerlondsih te blijven,
]u de CliBgendaalwedrennea door den
gemeepteroad met duizend bollaiidiche guldens worden
ondersteund? Zal het een Par$zei»aarin'thoofd
romen om de (Jourses de Lonyehamp», Races en
ïtakes te noemen? Waarom w^dan welt If onze
«al niet rijker dan de fraosche on eügelsche talen
te zamen. £n hoe dwaas Volgt op den verheven
engelschen titel van StalceKolAer,' dé
plat-holaudsohe naam Van den Broek, eeu woord, dat
zeker door geen enkele preuteche engelsche dame
zou worden uitgesproken. .,-..'
Laat dut of, met moedwillige
tulnrbasteringy mannen, wier streven iet ia om het paar,
denras te veredelen, schaamt u niet de taal uwer
moeder, en gij zult ongetwijfeld meerder steun
vinden bij 't algemeen.
De ?ttaagsohe Postdnivenvereeniging." die jl.
Zondag haar reeds gerestigda-vsnaaacdheid
handlaafde, begreep het beter. Zij toch liet, onder
o'eaicht van het ministeri» vam»rlog,' hare
gerederde boedsohappers, die zoowül k ttfden van
Trede als van Oorlog zulke onschatbare diensten
«innen bewüsen, met ia de Nederlandsohe taal ge
stelde aanwijzing stempelen, en fliakuregkoos "
den oud-QoUandsohen Ooievaar, tew
wapen, tot haar zinspreuk. Hei
tevensmet eene fransche aanw|l«iBg.zQu.eobi«r eerder to
verdedigen z{ju geweest, dan de Ilaxdieap, Race»
en States, omdat die hoog- en vérvliegers soms
uit verwijderde streken inTrankrük of
Duitschland opgelaten, den terugkeer na:ir Noderl»nd
niet altijd volbrengen en m 't vreemde Uucl uit
geput neerstrijken.
Een zeer goweaschte uitbreiding zea aan bet
opvoeden 'van postduiven, hoofdzakelijk voor
aeevlucht bestemd, door de vereeniKing ?da
Ooievaar" volgens mijn bescheiden meenmd te '
geven zUn, waartoe het haar, nu hot ministerie
van Oorlog zulk eeu goed voorbeeld geeft voor
de oorloKsduiveu, zeker ook niet aan steun v>n
het ministerie van Marine, reeders en andere
personen voor de zoo-postduiven zou ontbreken.
Ik bedoel het bouwen van een grooten
duiventoren aan of zeer nabij üet 'trand ie
Schevenmgan, ruim bevolkt mat **** afgerichte duivan.
B\| het uitzetten vau de vlsschersvloot zou elke
pink een of twee vogels kunnen medenemen, om
se m oogoublikkenl van Bevaar met aangehecht
schrijven te kunnen lawlaten, waardoor de be
trekkingen de* c:.ï»renden en de reedors spoe
dig, keunis zontofi dragon van het gebeurde «a
wat voor- hen to vreezen of te hopen was.
Toon ik den 8n Aug. 1875 met den reuzen»
baUon van kapitein de Pauw rajjos tweede
luchtreis van' Nümegon maakte, biddoa we van een
vriend twee postduiven medegenomen. O m 4 uur .
opgestegen, lieten wo de eerste om S uur, op
eeüp hoogte van i 1850 meter boven het forc
Pnn&erden drijvende, los met de mededeeliog
?allee wel". Die duif is niet terecht gekomen,
doch toen wy ongeveer tori half üeg'en nab'J de
Priussische grenzen neer vielen, was onze 2e
trouwtbode direct bereid om eene nieuwe luebtreis ta
Aanvaarden, en mgn vriend wist reeds lang v&oi
dat wy na middernacht Emmerik te voet hadden
bereikt, dat wy behouden waren aangeland.
Waarom * inden de verschillende stoom
vaartmaatschappijen ook geen duiven kunnen doen
medenemen, om van tjjd tot tüd berichten te
ontvangen van hare booten.' De handel zou
daardoor zeker gebaat en vele meuschen gerust
gesteld worden.
Wat in de duif niet zelden is, blijkt bü.dqu
mensch eene bijzonderheid, namelijk om hoog- ?
vlieger te zijn. De Raadszitting, van heden toonda
dit weer by de bespreking der vacature van een
eenvoudigen brugwochfer. 0. Putters was VOOP
ontslag voorgedragen; de motieven diwirtce
schijnen, als een dertigtal geloofwaardige stad*
gecootm inderdaad geloofwaardig zijn, minsten*
vrij ongemotiveerd en dat de man' 'voor z\ja
miniatuur-voRstertja in zijn dito wacbthaiaje een
statie neteldoeken gordijntje hing, kan toch da
overige grieven niet op eens zoo bezwaard heb
ben, dat met zjjn ontslag de scheepvaart ? tuut ?
den Haag in den al te veel aanwezigen modder
te stikken. Vau de 83 aanwezige raadsleden ia .
de zitting van den 6en dezer stemden er 6 tegen.
het verleenen van ontslag. Waarlijk zou zulks
niet door eerlijke mannen als van Bell, Scbrook,
Jhr. Mock, Hoogenraad, Bloem en Stam gedaan
zyn, als zy van het onbillijke der daad niet
overtuigd waren. De ongelukkige man werd
ontslagen, en deze daad sluit zich droevig aan
op hetgeen jegens den zedelijk vermoorden Politie*
rechercheur Oosterweghel is geschied. .
Na was er natuurlijk eeu andere brnxwachter
noodig, en waarmede denkt ffij nu dat B. en W.
op de proppen kwamen iu de zitting van heden?
Zy stelden nu voor om ter vervanging van den
vau den ontslagen Putters, die jaren de brug
alleen bediend had, er nu twee aan te stellen.
Gaf het Dngeiyk$ch bestuur, dat P. tot ontslag
voordroeg, zich zelf nu niet een klap in 't aan
gezicht? Aan het Raadslid SuffgenS dunken wij,
door zijn amendement om met slechts één
brugwachter en niet twee, deit ontslagene te
varvanffen, dat B. en W. nog steeds voor het groore
publiek als hoogvliegers . kunnen worden
aan. gemerkt. Tolhuis hoogvliegers!
- In Schavecingsü ia Tiet stil. . . van de ver
pachting Tan het Badhuis, .na reeds aau te|koa*
digen, boort men niets ea niemand zal my kun
nen toevoegen dat, afschoon ik volgens het op
schrift van dezen brief, honderd-uit gepraat -bet* .
en zooals het fransche spreekwoord zet,- dikwijls
ging ,de la caoe au arenier", bet inyue schuld
is dat' er veel ju den Haag met Scbeveningen en
zijne bMteraming in 't honderd loopt. Dat me
nigmaal het Engelsen gezegde ?Play altcai/s t/it
same tune1' of honderdruit spreken-op ray van
toepassing is, wijte men niet aan den schrijver,
maar aau de weinige doortastendheid van de'
Raadsleden, die niet altijd het belang der
gemeenténaren, maar eakel dat van'briefschrijvers ...
uit de -HoJstad voor oogon schijnen te houden.
Zoolang men alles zoo in 't honderd, en
Scheveningen naar Blanckenberghe on Öitendc laatloopen
zul 't tpü ten minste niet aan srof ontbreken.
Proficiat l . J. A. de Bergh,
JsHage, 20 Juni 18S2.
UIT LEKUWARDEN.
Het zal u zeker genoegen doen, Mijnheer da
Eedacteur, te vernemen dat in een zoo ncbtbm.a
vergadering ala de Leeuwarder gemeenteraad,
aanhalingen uit uw weekblad worden
voorgelezéu en belangrijke besluiten tot Btaud koroeu met
behulp van de voorlichting uit u we. kolommen
geput. Iu het bijzonder mag de Heer J. A. Bieiitjes
zililv wat van de door zoo iets te behalen ew-toe- ?
rekeneu, want het waren zijne nrtikeleu in de
nommers 245 en 24G van dit lilad, die te Leeuwar
den zulke goede diensten hebben bewezen.
De Heer Bientjes pleit namelyk voor aanzien
lijke beperking cu vereenvoudiging van het'on
derwijs, voorAl van het niiJdelbare, zoowel <!at ?
voor jongens als voor meisjes, on schildert in
helle' kleuren hot uadeeligo van den têgeaw.oof- ''
digen ganic vaa liet onderwijs voor dé
geiondheid der leerlingen. Aangenomen dat de Heer
B. gelijk heeft, dan zal hij zeli toch moeten ee- ?
keunen dat het lang zal duren voor de
inapuoteurs, commissies van toezicht en gemeenter.icl. n
tot zyn denkbeelden bekeerd zijn, en duarbni r'&l
het hem dubbel genoegen doen te vernemen dat
te Leeuwarden die bekeoring reedn is tot-stpnd
gekomea. Door een rede van Jhr. Mr. J. S. baron
van Harinxma thoe Slooten, wethouder ett lid van
de Oommissie van Toezicht op het M- O., MOIZC
gemeenteraad beboorjgk voorgelicht, 4iesfr, in/ri ?
Bestreden voor beperking van -het ondet-wijs a»u
ae middelbare school voor. mei»je«t een -etrjid ??
Bnret -beperkt binnen déze zaal of binnen ae ;'
Brachten van deze- stad, neen, gevoerd bij vér- ?
schillende beschaafde volken van Europtv'Y rijn
lp' van de 16 der aahweztgn raadsledan tot in
zicht gekomen van den verderfelüken tocslaial'
die hier tot nu toe bestond, en zullen de meisjra/' ,
nit de twee hoogste klassen voortaan fn plu.-its
van 32 afmattende schooluren per week. SKchts .
3L hebben. Gq ziet, als meu by ons zoo iets aan
vat,'dan komt dat iii orde.
.Wel ziju er, die zich verwonderen ov^rdeke^a ,
van dat ééne uur, dat in iet behing van ili <>C»
eondlieid der leerlingen moest opgeofferd wordeir, ??
Want dat ééne uur was juist dat voor fogetond-'
heidsleer f Zulk een gebruik van »tfn adviezen znl
denkelijk ook den lieer Bientjes vorwouderen,
maar zoo erg nauwlettend kan meu toch .niet
Ei wensohen in acht nemen. Hjj hééft ook'in
Gids een artikel over het zelfde onderwerp ; .
geschreven en de baron-wethouder wa»ook daar-..
van behoorlijk op' de hoogte en deed een aanha
ling van blz. 89 der October-aflevering van dat
tijdschrift. Maar op die zelfde bladzij leest men .
ook dat het hoog tftd is dat de reorganiiatie vult*""'1
het onderwijs ?tot stand kome volgens deu wensch,-.
niet .van sommige specialiteiten,, maar in don,
geest'Van de groote-meerderheid, der beschaafde .
en/algemeen ontwikkelde ouders-, wier zonen en
dochters hoofdzakelijk .die inrichtingen moeten.'
bevolken." Dit was.eohtez deja«rdn&*M vu v;..
No. 261
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR N ED E-R L AND.
opa r»ad wat al t« kras en dat 80 peroent van
du ouders der leerlingen en oud-leerlmgen lich
lot den raad hadden gewend met verïoek dat
i'éue u ir gezondheidsleer op het programma te
Juten blyven, kon tiiet baten, tiet ia nauwelijks
noodig »e zeggen dat op een dergolük veraoek
van tle ge«ewkundig«» i» FriwUnd, van de
IJiaconesst-n-verecnigiiig voor ziekenverpleging en
van de Vcreoniging voor Volksgezondheid nog
veel minder kon worJon acht geslagen. Dat
waron meest dokten en die meuichen motten by
hun patiinlen blyven en zich niet met regeling
van onderwijszaken bemoeien.
OiiUugs is ook u uw blad Rospvoken over do
luogo'iikheid um vrouwen deol te doe» uittnnkan
vftii do coummsics vpor liigei* ortdwrwij*. Diwrvan
Etil by OUD wel njoit itta koiucu. De vrouwen
juoitwi zich buiten de regeling tan het onderwijl
ïioudoii; ze' mogen onderwijs gevt-n, juist zoo uls
luinr dut wordt opgudiagi-u, waar overigens: op
c::i» af>tand. Dut, ia du wijjzo wimi'OD men hier
do zaak beschouwt. Wftnt de eeu'go vrouw die
men zou denken dnt bij de bovenstaande za»k
«ag al betrokken wa», o« vwr ooidiol uiisscbieu
uiiRchieu «enigszins geacht ao» kuiiuuii worden
vnn belang te zijn, do directrice vau de-bedoelde
school, werd niet eens om advies gevraagd, noch
door do commissie van toezicht, noch door 15. on
W., zoodot de enak geheel buiUn haar om is
behandeld. Trouwuiis, zooals do voorzitter in' de
raaÜBvtri-gtidcnugzm: ?ieder lid vnn den rand heeft
do gelegenheid gehad 01», zoo hy de meemng dor
directrice wilde kennon, deze zeil'te raadplegen".
Dit is volkomen waar; al do raadsleden haddon
haar maar ceu visito moeten maken, dan had 70
zc-U's 21 niual ndvios kunnen geven.
Nu ik u toch heb beeiggehouden met dosie
z:wk, waardoor het ondwwijs voor de annstnnndo
vrouw en moeder in onze gemeente «oo
belnngryk is verbeterd, wil ik er noff eve» bijvoegen
dat ongetwijfeld meerdere dergelijke verbeteringen
voor de deur staan; want üooals op hat
allerluatst gebleken w, h»d cigcnlyk di commissie van
toezicht, niets togen t|o gezondheidsleer, noch
togen den incil'cus die met het onderwijs daar
in belast was; umm' w»u het juist liefde voor
dat vak die haar tot htt schrappen deed
bosluitun. l)c hygiëne mocht namelyk maar l uur per
week, gedurende de twee hxutste schooljaren, haar
dei»! noemen; dus nauwelijks 8J uur. Dat was
waarlijk al te weinig voor een grondige beha
niloliug, nl was dan als voorbereiding reeds natuur
lijke historie en natuur- ca scheikunde beooioud.
En aangezien nu, zoonis bekend is, alle audere
vakken op de school volkomen arondtor behandeld
worden, en slechts een dergelijke behandeling
eonigo waarde heeft, wilde men de meisjes niet
mrt een grondige *enni» van de letterkunde in
4 talen, van du geschiedenis, vnn do wiskunde en
van de natuurkunde en met een oppervlakkige
kennis van de gezondheidsleer vaa ichool laten
gaan.
Dit is zeker uitermate goed ge»en en daar ae
niserdurheid van den gcmeeirteraad <i:t ^uiste
innicht met do "commissie var toi-aiclit. deelt, ver
wacht men, als voortgang in dw zelfde richting,
op dezo en ftlle audere scholen sn de gemeente
afschaffing vau al die vakken Wi>arin do leerlingen
van 17 tot 19 jimr, niet meer dan 80 uur in 't ge
heel onderwijs ontvangen. Wij gaan dus een aeer
grondige toekomst te gemoet.
HITftST.
?DE RANTZAU'S!.'
DIJDE KOSINK1. VEUBBSIGISO ,,11^1 KED. TOONIEL".
«Lea Kantzau" is een stuk, dat den weigezinden
beoefenaar dor meusehengèschicdenis ruimschoots
{?«Jegenlieid geeft, zich te verheugt n in het
onuitroeibare rechtsgevoel, het medelijden, de
go«ilhar'tigtieid van het publiek, die .in
toejuichiu|/eM Jusbarsten, ?Hauneer op het tooucel Ue
deugd triomfeert eu liet gemoed don loop laat
ann zyne beste neigingen.
II: zou iiienig-maal, »-;innc<rin den
ewouwbnrgdezo blijtiou vau do onbedorvenheid dos volks
op onmiskenbare wijüe aan den dsg worden
gelejid, de treurige twijfelaars »«n steeds levenden
zicleiiadel in do tuguuwoordige maatschapjiij, bij
hunne ooreü willen nemen, brengen ze in da
BchtuwhurgZ'iül eu zeg-gcu: ,0utken-jo den
gun^tigwii invloed, dien het tooncel kan hebben op de
nii;[ii''te, wend je dan raar do toc-schouwèrs, en
waixrueer de losbarsting hunner geestdrift eu
hunner bevestiging i" iie wa'iid'jennp; vau het
iu1, telkens uls waarheid en ruelit trimnffcren.
ii ik ben or ver vau d'ian ile
kunstvan reu stuk al' te meten n:«r do
ion, die htt duet schreyen en de
voldoeuingen vnn ous rechtsgüvuol cu oiwe dccruis,
die Jitt tiivébruugt.
L»e Itantiuu'a hebben da» ook nog oudere
titels.
/ij hebben tegen zich, dat de ïomr.n Les deux
frcrds tot ,,««e i>ücti" is zninengedroiigen. Uo
pvoote fout der school; die liet. tea lichte taak
rekeut vau o«u boek oen stuk te maken ('t is
jniüt vnn daiig de geboortedatum van Charlottu
li.rch-l'iViflur: J3 J-ni 1800, -h 25 Ang, lÖÖÖ) Li
hierin geleden,, dat men uit het bock frnnyo
lu-okkeu neemt, dia in uitvoci ighoid geëvunretli^d
waren aan deu o m va u g Van den roman en
dio buiten 'vorhoudin|! stiiun tot don omvang
van het tooueelstuk. l)e ecgo grenzen, waarbin
nen dit üicU bewegen uioiit, verhinderen
baitendicii, dat er eeu groot getul onderdeclon in
'opgenomen worden, die tot het effekt van het
gulieel noodzakelijk zijn, en zoo voelt men vaak
Jouuiten, ? van «uyoltooi.'c onderdeelen of ran
zaken, waarop geüinspoeld wordt on dio buiten
h-t tooiieülkader gevallen zijn.
.Maat- ondanks dezo nnauweüjks verraijdbara
ficbrekcn, is ?De Rantzau's" eeuoangenaamstuk,
van hoog.t eenvoudig onderwerp eu beloop (de
h-uit vau twoe broers, wier zoon eu dochter el
kaar beminnen), en dat u niets dan weldoende
indrukken achterlaat. De tafereulen z$n goed
gekozen, eenvoudig van strekking en zoo men
niet gespannen is omtrent den atlyop, de
dorpsgesehiedenis boeit toch en laat niet na, in hare
eenvoudige samenstelling, stork ta ti'eifen.
Het is ons zeer aangenaam dat het ?Nodcrl.
Tooncel" zich de beschikking o ver het werk heeft
verschaft en het met zorg heeft gemonteerd.
Do vertaling is niet van de eerste qualiteit.
?Vous etes un galant hotnmc" wordt overgezet door
?gij zrjt een galuut..." in plaats van: ?gij zijt
een man van eer (een gentleman)". Een menig
vuldig gebruik wordt er ook gemaakt van bet
lidwoord in' den 2n nv., vrouwelijk; ik heb
gehooi-d: .de verijdeling m\jner pogingen" enz.
Maar hoe de vertaüng ook was ? men vergat
het by het sterk pulseeronde leven, dat de
akteurs en aktrieoé or aan wisten in te blazen. Zij
spelen het stuk met een zeldzaam ensemble en
met een teekening der charaktors, die bewonde
renswaardig is, vooral om dat men deze opvatting
mot die der Franichen van het troepjen Febvre
en Mme. Thénard vergelijkt.
. Ik moet zeggen: de Hollanders kunnen de
vergelijking glansrijk doorstaan, 't Is te belang
rijker ? om dat zy volstrekt de Franschen niet
hebben tmgebootst: ay hebben zelfstandig
gaschapen.
De lieer Bouwmeester wat, als de oude, zacht
aardige, vredelievende en »«gen spreidende school
meester Florence, die de vuandelijk gezinde broe
ders weer tot elkaar brengt, haast onverbeterlijk.
Hij had zich geheel in de rol ingeleefd en heeft
oogenblikkeh van niet minder roerenden hamer
dan roereaden pothot gehad. De rol was een wm«
?cbeppiog, tot. ia da minste oaderdeelen, ~*?
soft «ene aanmerking kannen maken: de Heer
Koel Martin was een t'rantche schoolmeester;
de lieer Bouwmeester was wat wij boven gezegd
stuk speelt ia 1829, want ik heb hier ia Amster
dam u» 1838 nog beursbeaoekera met een staart
den nok gekend; maar ik bedoel, de lieer
in
Buuwmsester, hoezeer grooUr akteur dan ae
Frautehoian, wat geen Franachman, zooals de
H.U. Krkmatm üliatrian hem gedacht hebbeu.
Heb ik echter de keus ? dan reik ik den
Fiorence van Uonwniecster den palm.
Mevr. Stoete stoud hwu waardig tev zQ<te.
Mej. van JÜeoe staat in talent boven Mu' Wilson.
Z(j heeft de rol vau JLvttife met c karakter gespeeld.
Da lieer Jean JiantMtu werd door deu
Frumchman, natu- ons inzien, juister voorgesteld dan door
den Heer Spoor. Opvliegend, kort en laaWijk,
niidruklijk, te zijn, u 'B Ueereu Spoor's fort met.
2yn kottuum was voor een geutilhouime
oampagmtrd cu ryk grondeigenaar wel wat boersch,
uu dut hij me c lus vest, slordig h«wd enz. op
de komuariüo kwam, die reeds zop lang in de
pen was, kou niet genoegzaam uit syne stemming
vcrkfttard worden, 't Is iets als die schilders,. ?
die, zuodra er een' .sohiphrenk op til is, ? al
huune ougelukkigeu in uaradjakostuum kleeden.
Hitn du irop ie een gulden spruuk, die door ieder
een in acht genomen moet worden. Waarom ook
meestal, by Uen lieer Spoor, die woedende grime'?
Jean Hanttuit is volstrekt geen man om
erwenkbrtiauwen op na te houden, waarvan du
middcuUitemdeu unar L.oven gaan.
Do kop van den lieer v. Schoonhoven, als
Jacquet Kantzau, houtzager eu Burgemeester,
w*w voortrefiöljjk; hy droeg 1020 oi> aiia voor
hoofd.
De Heer Tourniaire speelde voor George, welke
rol b(j de Franschen door Larchor vervuld werd.
Wij luidden weinig geduchte van deu heer T.
in deze rol; maar hu heelt ons wantrouwen be
schaamd: klseding, maske, intonatie, gebaar, en
ook de algemceno opvattig verdient lot.
Do Heer de Jong, in het stuk de afgewezen
niiuuaar van Louise, had een fatjen vau Lebct,
deu Houtvester, gemaakt; en het wordt daardoor
nog moeieiijker te verklaren, dat de iijne rekenaar
Jean Kantzau hem zijn dochter zou geven.
M«oj. Lorjé (de dochter vaa Fiurcncc) was
goed, eu Murr. v. Sluiters, als oud bestjen optre
dend, kweet zich voortreilijk.
Do Ite^io was uitmuntend, wat de aanwezigheid
van klein geriefbolangt (o.o.de meubeling
derscboolnicesterskamcr) ; do verzorging der schermen,
la»t altijd nog veel te \venschen over. Bijv. in
bet allerJiei'ste scèaotjen bij de pomp. 't Is klaar
dag: nochtiius waa er een blaau^c tries, Uus een
stuk lucht, dut ecti zwarte schaduw wierp op
het achterdoek. Het raadhuis was een zeer
thtgmcntarieich gebouw. Maur de kunstenaar .i deden
het ons vergeten. ? .
Hat stek werd ook meer volledig vcrteond dan
?de FranjBchen bet ens to zien g.ivem. Het ver
diende alssins oo zorg, die er aan ba^teed is, al
zou het munr Kijn om de lieden, die de
Tooneelkuni-t uit den rei der zusteren verbannen willen,
meenende dat deze meer dun andere misbruikt
woi-dt, er heen te lokken en huu de opmerking
te tuitken, dat men hier nu toch alweer (uiet
minder dau in Ie Jt'fêtre) met een onschuldig «tuk
te doen heeft, dat in het ?iJabel oiizur dngcu"
honderden voorstellingen beleeft.
23 Juni, 82. Alb. Th.
UIT DE HOTTERDAMSCIIE
Te midden van de schoone feesten in deze da
gen door de Alma Mater ten uwent pevierd, zon
bet uiet passen uw lezers te vermoeien met con
uitvoerige beschouwing over het erg dramatische
drama van Georges Uhnet, deze weck door bet
Ncdcrl. ToOnecl liier voor het voetlicht gebracht.
Zoo ooit ce* tponcclwerk hors cIc siiismt wus in
den waren zin 'van het woord, dan is bet, stellig
dit. Zoo'n' donker drama en zoo'n heerlijk zo
merweer! een dr.tma waarmee geen man vnn .goeden
aiuauk vrede kun hebben, eu ueu weertje, dat
alle bedillera en moppeiaars den mond snoert!
Welk een tegenstelling!
Eau drauiatiseho geschiedenis, tot ontwikkeling
der spiksplinternieuwe stelling, dat door arbeid
rijk geworden burger-families geen nietsdoende,
meeetnl verarmde lieden van hoo^e geboorte in
huu kring moeten opnemen en nog minder door
hot huwelijk zich aan hen moeten verbinden ; tot
dio ontwikkeling komt men door tooneelcn van
teleurgestelde eu bedrogen liefde, van geldver
spilling eu spel, .speculatiau Ji la' Law, vnn echt
breuk en van moord; du held vnn het. drama,
Serge l'anine, wordt door schooumama
duodgoscbotcu, op het oogrnblik dat ilc justitie
vt-rschy'iit om hem te arrestecrcn. Hat heet nu diit
hij zich zolvc-u van kant hoeft gemaakt oiu do
schande te ontgaan.
De roiann vau Ühnet, waaruit do gshrijvei1 zolf
dit toonceiwcrk heeft geti'okkeu, ia Kpker velen
uwer legers bekend; ik .behoor niet tot de geluk
kigen en ik beklaag er nnj niet over ; ik iioe dat
tu minder ?omdat .Het, iinnfik meen, t T
beoordeeiiug vau do volledigheid van do kiii'p.'itvr
cekesiing en vau ile mótiveoring dar ? handeling, vtiu
xoudauig uit eou roman getrokken werk, lictor
is, dut men uit zy'n herinnering niet lc;iu aanvul
len wat aan di« karnkterU'ckening en aan die
motiveering ontbreekt. In d;it opzicht heeft het
werk veel' leemten; er iBOet te veel bij verteld
worden ter verklaring van menigca toestand on
vau verschillende verhoudingen, >vel komen er eeu
paar schoone tootieeltjes in voor, vooral in het
héfin; maar dio zjjn niet in staat om de waarde van
et werk te vcrhoogen; het gaat bovendien de
crescendo.
Ouder de sehoone tooneeltjcs reken ik
nntnnrliik niet dat in het derde bedrijf tusschen Serge
Panine en Jcannts do Cernay, de aaugenomen
dochter van zijn scb.oontuiv.dor. Juist bij dio roe
rende eanapé-scène, waarbij het licht wordt ge
temperd, meende ik Anna Gcnkr, do geestige
Wieaer soubretlé in het aangrenzend etablisse
ment van Doon, baar No. 17 te hooren zingen,
en wel een coupletje, waarin verhaald wordt van
een dametje, dat '» avonds langs de straat ?wan
delende" aoor een politieman werd aangehouden
en op Nó. 17 gebracht l
De uitvoering vron er niet by, dat de Scrpe
Panine door J. Haspels werd voorgesteld. Nie?
mand die meer het talent van dien tooneelspeler
waardeert dan ik, maar noch voorkomen, noch
stem maken hem tot den alle vrouwenharten
veroverenden jeugdigen arietocratischen roué, die
ryn uiterlijke hoedanigheden gebruikt als middel
om zich een schittei ende positie te verschaü'en.
Intrigant, voor geen middelen terugdeinzend om
tot dit doel geraken, mag toch niets minder dan
dat uit zijn voorkomen merkbaar zijn ; dat voor
komen moet dat juist bedekken. D* Serge Panine
nu vaa den heer Haspels was eer een alstootende
dan een aantrekkeiyke figuur; hy' speelde de rol
bovendien geheel en traftra^
Daarbij komt nog aat de dames
Burlage-Verwoert, Jeanne de Cernay en Jeanno de Groot,
afi'éAeMwDewafewwsltegeprononceerde
vrouwen. figuren KQU om deie .beide meisjes-figuren zoo
danig te stellen, dat ter peil van het stuk erdoor
verhoogd .wordt Vooral u dat het geval met
Mevrouw Burlsge- Verweert, hoe hoogst
verdienstelffk haar spel ook in menig opzicht wss; ook
Mej. Jeenne de Qroot hs>d vooral in bet derde bedrijf
goode oogenbUkken, ik bedoel in het tooneeltje
wuna «fl eind«l$k «su hare moeder haar over»
kreyt Misoed lucht geeft.. Ds*i w**r het
geTW der beleedigde Troaw, ontwaakt, daar
..iMKJiA» TfiMiy ugsjsjetH, ene Uej. de Groot
goed; waar ze een meisjesfiganr h»4 voor te
?tellen schoot ce ook na te kort .
De schoone rol van Pierre Manu, dan man
die ijju verloofde van haar woord ontsloeg om
haar geluk uiet in den weg te staan, werd door
den heer Spaormans flink gespeeld; sympathie voor
die nobele figuur te wekken vermocht hj) echter
niet; het ontbrak hem, vooral'.» het eerste be
drijf, aan innigheid.
De onvolledige, lastige rol van Oayrol wt* ia
handen van D. Haspels; waar hjj er relief aan
kon geven, deed by het ook.
In zoover de*e vertoouing genot sehonk. was
dat te danken aan bet sehoone spel van
Catharina Beersman», als mevr. Desvarennes. Zonder
iemand iets ten nadeele te willen leggen, zou
ik waarlijk niet weten wie onder onze
Nederlandtcho tooneelspeclsters gevoel en kracht genoeg
tevens bez.t, om dat karakter 100 tot in zijn
minste bijzonderheden tot volle recht te doen
komen, la grime, ia houding, i* spel was ze
onovertrellelyk.
De vertaling van den heerRössiog was, als ge
woonlijk, oitstekead. Ik kon mij echter niet
boCry'pen dat een man van smaak als hu zich tot
uien arbeid zette; hu kan niet meeaen, dat het re
pertoire van bet Ked. Tooneel or door verrijkt is.
Rotterdam, 22 Juni 1882. * H. v. P.
Zaterdag a. s. zullen de UQ. eb Groot & Co.
in do Plantige een actueel stuk geven, fili Bes*
saktm of De vervolging der Israëliet'!» in
lluslanil. Mej, Margot Cohen znl beiangeloos hare
medewerking hierbij verleenen door het zingen
vnn eon lied, lloscn en Doortte*, woorden rnn
W. N. Peijpers, muziek van Frtins Abt. Dit lied
wordt afzonderlijk uitgegeven a 50 cents ten
voordcele der vervolgde Israëlieten.
LA DAMNATÏÖN DE FAUST.
Opgetogen over do velo schoonheden van het
werk en over het genot, hetwelk de uitvoering
verschaft hoeft, Kutten wij ons neder om een
gedetailleerd verslag te Echrijvcu van de muzikale
uitvoering, die door de zorgen
vanhotstudontenmuziekgrzelschap J. Pz. Sweeliack Woensdag 11,
hueft plaats gehad.
lu het vorig nummer bobben wij onzen lezers
rceils eeu en ander medegedeeld over Berlioz rn
do belangrijkheid vaa aijn werk; do uitvoering
heeft ons geleerd dat ov hoedanigheden in zo»,
dio bij geen van 's componisten tijJgenooten
wordtn aangetroflen. De orkestbewerking
namelijk is zoo schoon, de gang der instrumenten r.ro
onberiipelülc zuiver en ongedwongen en dnarHj
de klankeffecten zoe verrassend, datinenM-narlL'k
tot do overtuiging komt nimmer zulk een virtu
oos op het orkest te hebbon ontmoet.
Indien wij dan ook hulde brengen aan het
orkest voor de voortreffelijke wijze, waarop het.
ziiu buitengemeen moeilijke en zv.-aro taak hoeft
volbracht, dan erkennen wjj tevens Jat iedVr lid
van liet orkest Juct du tfrooteto belung&telliugej)
do meeste t««\rijdiug zijns partij vervulde en
onder den indruk verkeerde vau een gcüi.tal vork
te vertolken.
Tot staving onzer meening \fijzeTi wij op de
uitvooritig vaa flen Pakocsy-warsch, do Ditnse
de fylptii-s en Ifcnuet * Foliets.
Oumiddellijk na Let orkest noemen wij het koor,
dat. eveneens zijn taak volkomen meester was.
Mocht de intrede der alten bij ta Ronde
tJcsPni/snus ietwat scherper geweest zijn, do sopranen
waren des te voortreffelijker, terwijl ook de
mannenstemmen voel er toe bijdroegen eene
buittugewono friscbbeid aan bet nummer te ver
leenen. In de Paasch-liymnë roert Berlioz een
geheel andere snaar aan. Het religieus» dor
muzirü maakte een "aêer schoonWect, terwijl ook
do behandeling der koorstemnicii getuigt dat
Berlioz ook het voortreffelijkste instrument het
welk bestaat, da meuschelijke stem, naar eisch
weet te behandelen. In bet chocitr clc -Busciirs
en de fuga op bet woord Anten hadden de man
nenkoren gelegenheid te bewijzen, welke
voorti-efiÉiykc elementen et- zich in bevonden.
Hut chontr '(Je «S^fj 7/M et de Gnomes heeft
onöo verwachtinff nog verre overtroffen; hot
onïusclifijteüjk Hololijko van do orkestbegeleiding
gepaard aan het wazige der kooTsteraraen brengt
zulk eene betoovereado uitwerking teweeg, dat
wy niet aarzelen dit nummer voor het best ge
lukte van het geheele werk te verklaren. De uit
voering was iu allen deele voortreffelijk, evenals
van hut Balkt des Sylphcs hetwelk op een thema
van bet Koor is bewerkt.
In het chocitr de soldats et (rétttdiants ont
moeten wij eene tegenstelling met het
sylphenïtoui'. De twfceJe bassen konden in het begin
ini-fchien een weinig sterker geweest ziju, Ister,
toen het Jam ncx stcllata der studenten weer
klonk en zich vervolgens in d-niol toonaard
vermongile met .deu za'ng der splduten in Bcs-dur,
\vas het effect volkomen en in hgoge ru.ato ver
rassend. Het ILolü uwrc OpjMnltwH wtrd Keer goed
n evenals het Sancta Mari.i in de'coursc
Vuliïinc door vrouwenkoor en het
Pandoemoun» door mannenkoor.
In het slotkoor, vooral brj het conserce
l'cspcncij hadilou de sopranen gelegenheid hunnen
scbooncn kliinfc. te doen bcrnronderen. Jammer
dat een wuuklauk uit hoogere sferen, van enge-.
l'jii, enkele QjgeublikköU het genot van dit
numuiei- vergulde.
Zooats men dus ziet, tal van schoone
boedalïigheilen in het koor, dio wel in staat zijn de
overseboono bewerking in ecu goed licht te
brengen.
En nu do solUtcn. Onvoorwaardelijk brengen
wij'ïof toe .ann den Heer L. Lauwers als
Mt-pbistophólis. De wii^e waarop hy zijne partij voor
droeg, was zoo in den geest zijner rol, dat Ber
lioz naar nauwelijks anders kan gedacht hebben.
Reeds bij zijn eerste optreden, aangekondigd
dóór ceno korte figmir van koperen instrumenten,
kon men, bemerken dat hy" zich volkomen bewust
was van de kracht, die in z\jn recitatief «tak. Als
een enkel voorbeeld halen wy' aan do iiitdrukkini
bij het spreken vau het woord Docttui; elders b:
'het diabolische in hot woord lestialité enz.
Het chanson do Méphistophelcs unc puce
gcntillc was een waar meesterstukje van voor
dracht eu niettegenstaande het tempo een
weinig sneller door hem werd genomen dan de
metronoom aanwijst, w.is da rust toch volkomen,
door hetmecstersenapIwoarraede hy het beheerschte.
Het zangerige air Poici des rosta werd schoon
Van toon gezongen.
Aan de bezwering in het derde deel, op de woor
den Esprits des (lammes meonitantes, aceowreel
(zoo eigenaardig schoon voor orkest gezet) vist
hij eene uitdrukking b\j te zetten, die
outzaggeujk mag genoemd worden.
De serenade de Mépltistopliéles werd gelisseerd;
was zy de eerste- keer een weinig onrustig door
het te snelle tempo, de tweede keet1 maakte zij
een veel schoonere uitwerking.
In het nu volgende trio was de Heer Lauwers
eveneens uitmuntend op zy'ne plaats, doch wat
uitdrukking van hartstocht aangaat zet de cours»
a l' abime de kroon op de creatie zijner partij.
Het angstig jagen en nijgen, de voortdurende
herhaling van net woord hop! kortom al de
kracht, welke Berlioz in dit nummer gelegd heelt
kwam door zijne' voordracht uitmuntend voor
den dag. Ontzettend was de indruk van af de
woorden Cohortcs infertuües tot aan Je snit
vainaueur,
Wn waren zeer getroffen door de meesterlijke
voordracht van den. Heer Lauwer» en «temden van
ganseher harte in met het' publiek, dat op onstui
mige wiize itjn büval te kennen gat.
Ook de Tenor de fleur SUphanne heeft schoon*
oogenblikken gehad. HU U eveneens een zanger,
begaafd met veel talmt Enkele kleinigheden,
.waaraan men dikwflls goede kunstenaar*1 kan.
kennen, hebben wjf ook bij hem opgemerkt.
De Solo voor het Paascngezsng werd meer goed
gttzoogea ; de Aria Dottx cripvsev.lt zelfs eeer
schoon, vooral bü het Après te long tmrtyre.
Iit het duo echtor A*ge adorée was hem de taak
te zwaar en de wy'zigiog, die by' in sijne partij
bracht was geene verbetering, vooral toen w)
daardoor met de sopraan in unisson kwsm.
In de Invoeation a la nature was de heer
Stéphanne echter weder volkomen op z^ne plaats
evenals in de eoarso & l'abime, waar h\j zijn
kunstbroeder waardig ter züde stond.
Mad1" Dérivis was met do rol van Margarita
belast. ZO beschikt over eene schoone stem,
doch heeft «eer dikwijls met onzuivere intonatie
te kampen. Eerst brj de ballade Ie Jloi de Thuli
treedt zq moer beslist op; de ballade werd vrij
goed voorgedragen, een weinig meer naïveteit
rud niet geschaad. In het duo en in de romance
kwam juist hare onzuiverheid voor den dag.
Overigens toonde zü wel doorgedrongen te zqn
iu hare partij.
Do Hoer N. N., dio belast was met de partij
van Brander heeft eon zeer schoon bariton-geluid;
doeh zy'ue voordracht was vooral tegenover de
onverbeterlijke losheid en vlugheid van den Heer
Lauwers wel wat 3tyf.
Na alleu bedacht te hebben is ons de voor
naamste plicht nog overgebleven om namelijk den
mnn, ann wten wy hot voorrecht der uitvoering
dunken, don directeur Dan. De Lange, onze hulde
te brengen. Heeft Amsterdam meermalen do
Bclegcnhvid pclmd muziek van vroegere tijden to
hooren, dan was De Lange de man, die hè t da
armedo in kennis bracht. En thans, nu het eon
werk geldt van een modern componist? Hoelang
zou het nog geduurd hebbeu eer een dergelijk
werk van Berlioz ware uitgevoerd, zonder den
moed c» do volharding van den heer Do Lange?
Het schitterend sucoeg, dat het werk is
tebeurtgevallen, en dat grootendecls ann zijne energieke
leiding te danken is, is voorzeker eene voldoening
voor i:e moaito en zorgen dóór hem aan de
insludeerimr besteed. Mocht Bcrlioz zich in Holland
een intocht gemaakt hebbei), mocht hij hier door
def.6 uitvoering vasten voet gekregen hebben, dan
zullen zeker du xvenscbcu van den directeur ver
vuld zy'n.
, Voor den egyptoloog, dio ver
leden janr overleden is, zal te Boulocne een stand
beeld opgericht worden. De onthulling is op IC
Juli bepiiald. Het is het werk van don beeld
houwer Jacqnemart, in brons gegoten eudcor den
Staat bekostig'!; voor bijzondere versieringen uog
aan het monument aan to breug«n eclKer is ver
gunning verlctnd en een inteekenlijst geopend.
l)o beiiiuprstcllcuden in Esvptischo studi'.'ii, die
vooral in Èngelaiid zoo talrijk ??" ? worden in
groot aantal verwacht
Ac7iiÏÏes. Prof. C;irnnbci scbrüft uit Rome dat
cou stuk van een schild vnn Achillcs ontdekt is,
niet oliwn de boivusfe becidhuuwwerken, mn.ir ook
een iredceHe van den tekst van Homerus er by
bevattend.
^/. 3[areus,f Da Venetiaansclio kursto.iaren
hebben een c'rcnlairo doen verspreiden van den
volfrnnden inhoud:
?De kunstenaars van Venetië, in 'verbeniging
met d» altlasr verl'.lijflioii'lendu vrcomdo artisten,
hcblicu i:i hunne verga-Jcring van den 20en April
1.-62 besloten:
1. dat het manifest fAvv&nira dei Monumenti
in 'Teneeia, dat nau de vergaderins; is voorge
lezen, zal gedrukt worden eu exemplaren
go^onden nan al de kunstenaarsgen ootschuppen in Italië.
2. Wanneer de adhaesio van deze gebleken is,
zullou zij de aondiicbt dtr Regeering richten op
de restauratie onzer gedenkteekenen, vooral op
die welke van binnen en van buiten aan St. Jïarcns
is aangebracht en die ernstige bezorgdheid geeft
aau aller, die verstand hebben vr.n de zaak, in spijt
van de uitgevaardigde verordeningen tcrt controle,
De kunstenaars van Yenetiü, in samenwerking
mc>t die vau het overige Italië, zullen trachten de
nationale gedenkteekenen to beschermen als de
eer en do roem van het volk."
Volgen 53 haudtcekcmngen, yraarcBiIcr 8 va.i
vreemde kunstoiiaars. Het manifest is zeer lliuk
ca met konuis vau zaken geschreven; hst behan
delt vooral St. Marcus eu het paleis der Doges.
?RNEST GARENNES
Earonnetlc 1).
B0n nppelio réalisme la l.iïdeur, comms on
appelie franchise la. sjrossièrcté"» zegt de Koningin
van Rume-nië, in haar onlangs liicr door W. P.
C. K. aangekondigde Pensees. Guy de
Mftupaisant, de bekende "vritnd van Zola 2) (iil vergat
I*r. J. ten Urink hem ia lo'7!> ook aN zoodanig
(franchise)". En vwu-lijk hier komt ons de
uitsurfïok der dochter vau Prins Hermann von Wied
als zeer toepasselijk te stade. Ken grof boek bij
uitnemendheid, een ruw gehouwen blok steen
gelijk, \vaar geen enkele lichtstraal op speelt,
uiet. één onvermoede greep, niet üen treffende
gedachte u komt verrassen, een oud. hooit
setuoep herhaald drama, zonder gloed voorgesteld,
dood en koud daar neergeschreven, ziedaar
qualifikatiën voor de vierde schepping dts Hecren
(jarennes. Xiets dat u meevoert, niets dat u een
traan in 't oog brengt, niets dat u doet
glimlücheu, niets.
Het schvjnt beden ten dage aangenomen t« zijn
in Frankrijk, dat pas beginnende romanciers hun
meer Rekenden ambtsbrpederen om eeu voorbe
richt vragen, zij 't dat dit al of niet gunstig
uitvalle. Zoo voor rentgen tijd de Heercn
,VastÜicouard, die hun boek met het vonnis van Etnile
Zola op het voorhoofd de waercld inzonden, zoo
de Heer Garennes, met zjjno Inleiding door de
Maupassant. Deze toch spreekt alleen van des
schrijvers oprechtheid en van de aitmundende
bouwstoffen die ter beschikking lagen. Hierin
bestaat al zijn lof. -Hrj geeft daarentegen geen
kleine bezwaren. Hy meent namelijk slechts dat
do Heer- Garcnnes zijn materiaal niet behoorlijk
verwerkt heeft, dat 't geen men eigenlijk de Kunst
noemt, er aan ontbreekt.
My heeft Baronitetie dca indruk gegeven van
een rOmanvèrslag, van een. overwicht dat men,
bij 't bespreken van 't een of ander boekwerk,
ter verduide'y'king den lezer ten beste geeft. Ik
zeg niet dat de schrijver, die door «ijn succes met
Lo Commandant Marty (4 editie» uitverkocht)
een iamelUkcn dozis moed heeft ingc»'okt, niet
zou staan boven konfrater* als e*n Alexis Bouvier,
?die het verbecldingKieke publiek nogmaals met
een allerheerlijkste moordenaangeschiedems in
La Bouainotte komt vergMten. Ik betwist hem
slechts het recht om ouder de romanciers van
naam te willen worden gerangschikt My'u hemel!
Kennen wij dan Zola mét en Alphonse Daudet;
*ijn Flanbeit do Öoneonrt,FerdraandFabre, Henry
Gréville. Feüillet, en nu Lemonnier, Hennique,
Malot, Theuriet en eenige anderen dan niet op
gedoemd om ons te doen weten wat én natura
listen én idealisten ra t laatste vierde der IMe
eenw op romangebied vermogen ? '
Barofittette vooreerst, de heldin der geschiedenis,
waarom vraagt gf) n brPt eindo der lezing te vergeefs
af hoe sjj er toch wel uitzag en om welke oorzaak
bare minnaars zonder uftionderingioo onbeperkt
op haar -verliefd werden? Waarom meldt de
schrijver ons dat niet? Wat is het bekoorlijke
in haar eharakter, in haar uiterlijk? Waarom
worden ons de naturen en de woningen ia
Frankrijk en Engeland niet voor den geest ge
roepen ; waarom komen wij niet te weten hoe 't
er in de appartementen, waarin wj) ons moeten
verplaatsen, wel toeging. Om welke redtn ontvan
gen wij geen uitpluizing der koofdcharakters en
worden ons de meest pathetieke oogeiiblikken niot
duidelük en in het volle dtglioht voor oogen
gehouden ? Waai »ohy nlyk wijl de heer Gareonea
de vermogens daat toe mat.
En daarom moest hjj maar liever ascetische
werkjene uit »en te geven of koopman worden
in lichte handschoenen. Geen persoon is flink
beet gepakt in isijn boek, geen toestand mot waar
heid aangedurfd. Ik heb steeds gemeend dat de
Heer üarennei vreesde zijn hand«oho«n«u te be
zoedelen. Men moet t ver courtisanes schrijven
of men moet dat niet doen. Maar zoo ja, dau
nooit gelijk ^Ernest Gsronnes.
Laat ik nog een voorbeeld geven. Louiie
Lacroix is langen tQd het troetelkind geweest van
Lord Nevill. Hy heeft haar met de ondenkbaavsto
weldaden ovorstebpt en »ij is hem «eduitude
eenige jaren ui baar geluk verschuldigd geweest
Zy vermoordt zijn trouwsten dienaar om redenen
die hy niet te weten mag komen. ZQ loven nu
nog een paar maanden met elkaur en vertrekken
uit l<rittannië naar Pary's. Er komen echter vua
zijn woonplaats tijdingen die de Lord op 't spoor
der misdaad van Louise brengen ; zg weet 't uem
echter nit het hoofd te praten en sy zijn weer
gelukkig. Plotseling betrekt nog eens het gelaat
van den Lord en sombere gedachten Ecuyuen
hem te kwellen. Louise Vraagt b«iten hem om,
aan een katnermeid of Milord brieven uit
Windspr ontvangen heeft. Het antwoord luidt beves
tigend eb ... een uur daarna heeft Louise baar
weldoener verlaten en behoort een frautchen
baron, . . . zonder slag of stoot Hier nu bood zich
eeu prachtige gelegenheid ann een strijd te
pcuceelen in den boezem dier vrouw, strijd tusschen
allerlei gevoelens: hoogmoed, eigenbelang, vrees,
dankbaarheid, liefde, ïs'iets echter daarvan. De
Heer Gurenues volstaat met te vertcbesi hoe het
toen verder Ring; zie, dat is dte fout.
't Zou tleclit ziju de uitroepen van verontwaar
diging die da handelingen van Baronnctte haren
schepper ontlokken te laken, maar toch moet
's heoren Garennea arbeid wel 't mecit door da
handen der lotgenooteu van zijn heldin gaan, dio
als hun jaloezie ten goede komend aandenken,
Bnrnnnette's historie zullen willen bewaren.
Tuch i» de Heer Garenues wel ceu man van ge
voel ea cntrain. Toch mag men hem uiet tot de
kudde franscho romaDfabrickoiiteu beneden nul
rekenen. Ten minste nu nog niet My dunkt,
men mag uit zijn tegenwoordig werk nileidcn dat
hy', na lange studies over de vrouwen gemaakt,
na goed wy'sgeeren en natuurkundigen en vooral
laügnn tijd do wuereld om hem heen. er ovar
{.'ernadpleegd te hebben, wel iu «taat zal ziin een
de^ely'ken 'roman te leveren. Ik geloof dat da
Heer Gtweiines goed in 't oog moet houden: Ie.
dut men in onrea tijd geen geschiedenissen
VEHIUALT, maar een opvolging vtm toestanden
SCHILin; ie. dut men zonder veel studio zich aller
minst aan ceu roman moet WAgen, eu 3e. dat
men, zich na Lingr pogen nog steeds een
middelmairigheid bevindeude, beter doet zijn streven
te stuken.
Anist., 8 Juli '82. L. van Deyssel.
1) r.rnft Gartunte, Baronntttf. Avoo una prüfaue de
GUT de llaupaetaiit. Pair*, E. Laloaotto, 1883. Ia 18-jOtii3.
ü") 2ie Let SoirJct ilt Mêtlaa, Piriu, 1B30.
3} Eiuiie ZuJa, door Dr. Jan ten DrjnJ:. KJ
(1879) Wz. 9.
By Nijgb. en van Ditmar, te Rotterdam ia het
eerste nummer ? van Lelie- en Roeeknoppeti,
weekblad voor meisjes, onder rcdaktie van mej.
C. Aibordingk Tliijm verschenen, liet prospekt ua
in die uitgave luidt uls volgt:
Er is in ons land eeue gelukkige beweging tra
voordoek- der gezondheid va* het jongere geslacht;
men wil meer urtupanning en minder inspanning
i rf* opvoeding brengen.
Uni nu e^niqermnte to voor/ien in de leemte
.na onderhoudende lectuur voor jonge meisjes,
on tevens h*t doel, hierboven aangegeven, te be
vorderen, Lebb^u wij ous voorgenomen een
WeekbU<i vilt te Beveu, dut eukul en alleen aan jonge
meisjes wordt, gewijd.
AV'ij stcklcn ous de vra»gr Bestaat er in ons
lar.cl t,'ocde Icctunr voor jonge meisjes? Zijn er
vele boeken, die eene verstandige moeder gerust
in handeu harer dochter geelt, zoo dit meisje.
door studie gerijpt, peen genoege^ meer vindt
i:i kinderboeken;1 Heett meu voor jonge meisjes,
evenals voor kinderea cu voor volwassenen.....
couranten? En waarom nie',? Waarom, baar uiet
iets gegeven dat tegelyk onderhoudend en nut
tig is V
Ontkennend en onbevredigd moesten vrij doze
vragen beantwoorden. Moge dit blad Ae 'eerste
Kchrode tot verbetering.van dien toestand zijn.
ï)e Lelie- en Kozeknoppen zal zich geheel ont
houden vau politieke of godsdienstige vraagstuk
ken, /ij *»I bevatten: lo. Een Hoofdartikel.
Kiirnkterstnriies, dougdcn v«i jonge aieisje», hasr
rol in de maatschappij, enz.; 2o. Eene Noreltc;
3o. Mededeeliiit* v»n af datgene \vwt zich op !ut
gpiïied vsn het opciibarn teven mocht voordoen,
voor een jone meisje ter kennismaking belangrijk;
4o. Huiselijkheid en Hundtc»rktnt theoretisch cu
praofrisch besproken; 5o. .Ktwisf-tnuserieen; 60.
Mode* van een geschiedkundig standpunt, be
schouwd; 7o. Vormen. Alles vrat tot beschaving
behoort in de beschaafde klassen; Öo.
Jltrkwaardige feiten uit de algemeene geschiedenis tu
uit de Mythologie,.'vooral die, welk eene
boschitnfde vrouw weten moet, om de kunst te kun*
nen genieten; 9o. Jiioyrnphie van de een of na
dere beroerpde persoon, die geen byzondera
plaats in de geschieddiia heeft; lOo.
Wetensehfippelyke mtdedeelmgen en vorscheidecheden;
llo. Correspondentie. Deze tal aan de Abonaues da
gelegenheid openen om vragen te «tellen over on
derwerpen, die op het terrein vtm het blad vollen;
12o. Nu en dan zal de gelegenheid open
gesteld worden om proeven op letterkundig
gebied van de jeugdige ipteekenares*en op te
nemen. ? Eeu onderwerp' in proia en poëzie «al
opgegeven worden; het best uitgevoerde wordt
gedrukt, het volgende zal eervol, en bet daarop
volgende eenvoudig vermeld worden.
De Lelie- en Roteknoppen ui eiken
WoensMeer dan dit prospektt» zegt het eerste, than»
verschenen, nummer. Immers 'daaruit blijkt, dat
de Lelie- en Rotekaoppe» dqor Mej. Alb. Thijm
der vrouwelijke jtngd aangeboden, zoo frisch zijn,
als men slechts kan. wenschen. De toon di« ia
dit nummer hcerscht is levendig; onderhoudend,
goedhartig, men mag zelfs zeggen harteiyk. De
stof is rnk «an afwisseling en de vorm
niamnntend; veel leerzaam», zonder eenigt» schoolschheid.
Een lektunr, waaruit een vriendelijk gemoed
spreekt, dat zeker de jonge meisjes", waarvoor
geschreven wordt, zal aantrekken. ? t Werd de
behoefte aan zulk een blad misschien weinig ge
voeld, de Lelie- en Roetknovpen zullen er voor
zorgen, dat men het onmogelijk meer missen kaa.
Immers de redactrice riuht ? oh, op de aangy
naamste wij», tot het gevoel, het verstand en- da
verbeelding harer lezeressen.
msandsehrifl voer .proprUt alrcs, «rchHeis
tes et entotprewnr»" to Loik nltkomand, Gevat een
OVMT de Amt^H^Tff"* t*Qtoon»tatBag van
«C
U
'l
't
S
r, b
.?t
t
?
9
".l
1888, m«t vttvoidcs kaait vaa h*t terrein s& de
on*worpea gsbouwsev