De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1882 26 november pagina 3

26 november 1882 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

'?. ' '? . - ? ' '? ' .. ? < .' ' ^ - . ? , s- ' ' ' ' -??",. '? 'V' "?"'?'-?'V 'K"' :,':.'^' 'N&',& > . , ' -. , ?'.'?? .^ ???"??.-? 'V *"J? DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. %' & ? Julie Horrlmger «I* Cu'Aariwa en Tiefel in d» reA van ^frwncAw belooMen een buitengewoon gqnot. JMe HdteKt»i&« hadden doen vermoeden, «?A d« talen volle echtelieden in bet verrukkelijke ?M! vau Sukkespeare loaden kunnen geven: en m Mukvndixing '? I»Z*B waz heUellde el* het plan te tuakvu de vertooaing te gaan zien die voor «U» comèdiatt v«n beteekeais in d« beide hoofdrollen em onfeilbare proefsteen biedt. In ZMnig oj>* obt <«h' er baard* de «vond teleurstelling. Niet d lOutjvrouw Harrliager aan de verwachting faalde t« voldoen eu ook de andere winelorerulleu werJ«u vrïverdienstelijk vervuld. Maar lu entte had men bet ttuk aan een wreede en on(f*> yna'Je be*noeiing onderworpen, en ten tweede ?ehettt de Ue>«r Tief<u vrwttCGAto) zeer weinig gesteud on sicb voor z$n zware rol de noodige moeite te geven. Of bet de uiterst slecht bezette saai was, <iie de ergmJs van d»u directeur op wekte, ?:> b«'u den lurt beaam die naast Jfaufma» «iaeAe bezorgdheid kwaiyk bestaanbaar il, sou niet geiu~lkkfluk ign te beslissen schoon een *eoorïoolrt<- Ki-ing van de oorsaak eener ver* klaarbaie en venohoouiyke matheid. Dr ngeuil is da behciefte aan eea tweede voor?telliug vaa l>it betahmte Widenpemtiget d SeKer M'ei- bezocht ui worden d«n de eerite. Zooals de heer TiefM IL Woensdag dn party speelde. rolden ganeobe klausen hem battt onverstaanbaar over de lippen; en de ouverschil lighoid en koelheid van zqu optreden wekten her' haaMelyk een gewaarwording, die niet ver ver wijderd was van ergenis. Op enkele punten zeneen du acteur den ontstemden ondernemer, als mijn gissing jni«t is, te overwinnen en een aanaena»» eutrain van eenige minuten duur deed de alffemecne zwakheid te meer betreuren. Intnsschen is desa beschouwing van de geringe beviediitingdoor dtn Peii-ucclno geschonken een persoonlijk- meening, en vetliaar voor tegenspraak miar wat, als een onbetwistbaar feit. getuigt van «reinig eerbied voor den naam, dien sjj op het programma hadden doen drukken van weinig aohtitur voor hun publiek, is de onmamligheid dat, in het tweede bedrijf, de heer en mevrouw Tielel goed vuuden het beroemde gesprek tusschen de kyfzmke Catharina en den man dies de natuur heeft geschapen om haar te temmen, in te krimpen tot hoojf*tens een dozijn korte kUusj**. Door deze hoogst onbehoorlijke vrijheid bena deelden zy niet aUeen ten teerste het gord begrip van beide kar«ktera, doo> de karakteristieke eerste ontmoeting zoo goed als alle beteekenis te ont nemen maar beroofden sjj ook den toeschouwer van een der geestigite tooneelen, dat nooit faalt grooten opgang te maken, en waaraan, door deze artüten gespeeld, zeker volle recht wan wedt» varen. Mocht hot voornemen bestaan tot een hei haliiig van het stuk,-dan geef ik den beer Directeur ernstig in overweging, deze akelig verminkte teène weder de aandacht te schenken die haar toekomt. Ook- het bruüofts-tooneel was wég-gevallen. Deze bekorting schoot ia Duitache gezelschappen niet ongewoon, hoewel tot gioote schade van het we>k. Mevrouw Herrlinger was het die het stuk droeg" eu den avond redde. Zljbadnituemer.de oofcenbl.kkcn. De langzame overgang van de opttfinbaie en heerschzieke maagd tot de zachtzinuige en onderworp»n echtgenoot werd met veel knnit aanichouweljjk gemaakt. Ook de spe ler» der ov«rige rollen voldeden. Er^heeischt, in het algemeen by dnitsche ffezelftchappea, onder de mindttre leden een intellisti* en een tucht, die de ergerlijke dwaasheden domheden voorkomen, welke ten onzent by n vertoonins van stukken eenigmins buiten et gewone water vallende, ontbreken. ' De hoeren Held (JJoWsfo) en Diderich (Tronie) waren dikwyl zeer grlnkkig. et duitiohe sez«l*ch»p kan nog velo geootvolle avonden schenken bfj een ijverig en nauwkeurig bestuur, en een goede opkomst van het publiek. In den teffenwoordigen «tand van zaken is deza herinnering voor geen van beide partqen overbodig te. noemen. Am&t. . P. T. d. O. DE MUZIKALE CRISIS IN DE RESIDENTIE. Waarde vriend! Ik baast mtf uw brief te bewitwoorden. Had Ik kunnen denken dat de zaak «i soo interesseerde, ik had a reeds vroeger ge?eareven over de botsing ttuachen het bestuur van het concert DUigcntia en TerhtiNt. . Het is waar, ik daCut er niet aan dat Verhuist ook by n een aantal concerten dirigeert en dat Amster dam den weerslag van het alhier gebeurde zou en gee Het , wet eer tot een conflict kwam tuwcbeu verhuist, bekend om z$n havt tegen de richting Ber ozLisit-Waifner, en het nieuwe bestuur, dat min of meer onder de lenze Berluu-Liazt-Wagner werd gekozen. GjT weet door welke omstandigheden Verhuist tot de meening werd gebracht, dat alles by bet oude zou blijven. Een der bestuursleden bad zich een beetje voorb^Repraat, of liever voorbygeschreven. iyn collega's meenden, mnns inziens terecht, dat z^ zich daardoor niet mochten laten binden, maar de vrienden van Verhulst hadden vul hun kant recht tot de vraag, waarom het bestuur zich niet vroeger had Vergewist van het geen een der leden aan Verbulit had toegezegd. Dat alles en nog veel meer werd in de verga dering der leden van het concert Diligentia, den 16en November ter sprake gebracht. Zjj die ver wachtten, dat die vergadering min of meer op enn FoolkChen Landdag zon ffelyken, zagen zien be drogen. Het debat duurde wel lang, maar bleef steeds kalm en de burgemeester, de heer Patfjn. behoefde den preddialen hamer geen enkele maal U gebruiken om tot stilte t« manen, of om «-en der ?preken tot de orde te roepen. Daar tegenover siond, als sohaduwz^da, dat de houding der ver gadering zoo weifelend mogeljjk was. Tirades vóór Verhulst en tegen de toekomrt-muziek werdea toegejuicht, maar eveneens compliment jet op het bestnnr en waardeerende oordeelvellingen over de nienwe richting. Ikmloof niet dat iemand, toen de Verbnlst-.frenndlicEe" motie van mr. A. A. de ' Pinto in stemming werd gebracht, uit de gevoerde dncussies met «enigen grom) kon opmakvn, of die motie zou wórden verworpen of aangenomen. Hen had het fijne, tegen Berlioi gerichte speechje vu Mr. C. Asser toegejuicht, gelQk »en het warme plnduoi voor ~ Verhulst door den beer Bloem herhaaldelgk door applaas had afgebroken; toch werd de motie de Tinto met vrtf groote tnenrd*rBeid verworpen. Ik verklaar eerlijk, Waarde vriend, dat dit resultaat taj) evenzeer TerrMte «Is verheagde. Vooral na het ipeechj* vmn dan beer Asser freesde ik dat de vergadering etn voor het be?tanr minder aangenaam votum ion uitbrengen. Débeer Asser is een dier dilettanten op muzi kaal gebied, wier oordeel massgebend" is. Arme Berlioz l Hoe werdt ge in een paar minuten ontteedootend vaa bet voetatok gerukt, waarop men n. na vele jaren vergetelheid; eindelgk bad *ef4aatstl Interessant" noemde de heer Asser BerEn7z oomiKwties. .Hen durft ze niet leelJjk inden, omdat Beriies an eenmaal de mode wn ?eide b|. Dat WM wel wat naïef van den beer Asser. Wat bil ft* Berlioz zegt» geldt geldt JzMnén evengoed vaa Beethoven en Schumana. De Mar Aseer verkeert toch niet in den waaa, ?lat leder van de 1600 laden vaa Diligentia Werkatyk geniet, waaaeer eea oompositie vaa «Mt dar beede ture Leonore zou men immers voor goed eiken aan»pr*ak op muzikaliteit verbeuren! Wanneer een «au als de beer A>ser lich zoo vernietigend uitlaat over een componist, dan kan het tiet anders of zijn oordeel steunt op eene grondige studie van dieni werken. Ougetwjjteid heeft hy de compositie* van Berlioz vaak gehoord, en in partituur bestudeerd. Maar waarom dan niet geduld, dat ook anderen daarmede kennis maken? Pour savoir quelque. oliose, il faut l'avoir appris". Om een muziekstuk leeiyk te kun nen vinden, moet men het ten minste hebben {ehoord. Waaneer de muziek vaa Berlioz wereiyk zoo weinig to beteekeaen heeft, wat kunnen zyne vfyanden dan liever wetuchen dan dat men ze uitvoere, opdat ze veroordeeld worde? De quaestie N misschien minder geeristalliseci-d dan de hew Asser meent, ten minste in dien zin, dat Berlio i vrij wel begraven zou zyn~. Niet alleen op Franscbe, maar ook op Duitsch« concert-program ma's kun men «(jn na*m nog steeds aantreffen en men mag den heer Asser dus herinneren aan het bekende: »le* gens qus voos tuea se porteut assez bien." Gy weet, beste vriend, dat ik volstrekt niet de mau ben om door dik en dun te gaan. Ik weet nog veel te weinig vsn Berlioz of Wagner, om mi) een oordeel aan t» matigen. Maar juist daarom kan ik het niet verkroop., u, dat Verhulst hut publiek niet in staat wil s:eJlau zich een oordeel to vormen over eoinuonisten van zooveel uaam. Kan men met allen eerbied voor Vei hulst zyn verzet aan iets audtrs dan eenzijdigheid toasohryveu ? U -it hy voor zich de muziek van Berlioz ongezond vindt, passéencore''; maar dat hy de brjiorgdheid voor ouze muzikale ooren zoo vér drijft ze niet te willen dirigeeren, is een beetje te kras. Waar zou het heen moeten, indien de dirigent de uitvoering KOU Verbiedeu van werken, d e hem uiet aanstaan. Waar zou de grens wezen V VnndaaK zou by Gtadard, murgen Grieg, over morgen misschien Xschaikowsky ia den ban doen, en m< u zou dan nog dankbaar moeteu zyn voor zooveel vaderlijke zorg? Maar geootftf, ik zou my waarachtig' al schrij vend warm maken l Als gy het wenwht houd ik n verder op de hoogte. Vale Den Haag, 22 Nov. '82. D. t.6. (11 nur 'sivonde.) Myn oppisser vergtt den 'brief mee te nemen. Ik zil b«m ditmiil miir ge«a ?trundje mikeu ounl*l ik na iu etiit ben u tnete«u bet einde via de crisis t» berichten. Thuiskomend vin het Qji-omrt-concert Uee ik io do coiuuiteii, dit de MJÜE geschikt b. E«Jn vin de J>'(v«n(ia-uoQcerteii sil ook voor Berlioz «a Wigner open*Uin, miir Verbulit zil zijn oofeo niet bthoavea te bezoedelen. Yolgeue het rui. zil Rlchird Hol dit «Concert in deu booze" dirigecren. Vreoud uiet WMr, dit mau dit niet »»n NieoU opdroeg, dl» eeüert ««alge jireo als dirigent vin do 2eotoni»<-CoqO«rt«o, niet Hver en vracht propigindi miAkt voor <l« door Yerhulit verketterde riuntüig? Op het 64« ouncert uw stidgonoot BuMnus deed zich di»c vin con teer gacitige zijde ktnneu, hoewel men zijn toon voller toa kannen weneoben boorJa ik Juist voor bot «ent do ivniphouie fmtaetiquo" vin Berlioz. Kerel, kerel, wit ueu koloeeul Werk, oodiüi» voel loeliJUs, t«ru*iu.ot«aJi, excentriek» ea óltri-fittlistUob l Jjiu Berlioz u eea 4nlf«l«kanst«Ik kreng büni kipper»! onder déMireh» m ica" ea ik geloot <Ut mgühuren oad«i> het ,8ibto bcryon rezen. Nu weet ik wel dit bot de roopins der kaast niet ie lemma kippeuvel te bezorgen; mur Herlioz weet toch nok liefaiyis nudueningun op te wekken, getuige bijv. do Scène t,ax Chiinips." Niomind Eil bet ook Iu zgii hoofd krügen de norken vin Berlioz «la modellen nu t« bevelon, m»ir dit illea b(J hem een leitje kunnen nemen in de kuu»t vin instrauenteerra, itiit bjj «flil ils een p»il borea witer. LILL Lui.... msar vier letters.... en welk een beteekenia voor den vruolykea Parüzeuanr! I>ie vier letters zijn vuur hem ecu uitatukende vaudoville, mooie decor» .... aangename muziek.... een Spel «oudvr weerga... een avoud vol dartel kunstgenot l De heldin is...Judic Haar rol van Amclie is misschien de beste die zy ooit gevpeeld hetft. Als dartel kind woont zij tegenover een ka zerne en raakt verliefd op een trompetter, een beeld van een mant... Er ontstaat eeu idyllische liefde.... Haar.... baronnen en graven zjjn in de wereld om die te storen.... en de ouders 1... Om baronnen en graven te gerieven....: Op hun leeftijd wordt men wereldwijs l De liefde met den trompetter wordt verbroken. Judic ziet het regiment ten strijde trekken, de mooie trompetter voorop l . . . en achter haar de baron l . ., Het eind van het lied is. . . een huwelijk met den baron ... en het gevolg. een snoeperig vrouwtje, dat alles heeft wat z\j begeert, mist het hoogste . . . haar man bemoeit zich weinig met haar en besteedt zyn nachten met studies over koeinest. . . En dan het gezel schap van «en ouden, dooven Oom l . .. op wiens dood meu hoopt . . . hg is in de tachtig ... en die tnft den dag jonger wordt en opgaat in een gommeux." Wat al verdrietelijkheden voor het vrouwtje, dat oud wordt voor haar tyd.... en welk een aan leiding tot verboden liefde. Daarvan draagt haar aanteekeningboek bet bewijn. Sinds haar ineivjesiaren heeft z~u daarin alles opgeschreven, maar m haar huwelijk.... is n bfad.... oningevuld l Het laatste blad is een herinnering aan vroeger geluk, bet wederzien van den trompetter alz generaal, en besluit met dewyzeles, dat, ouders, als zy hun kinderen niet naar eigen keuze laten trouwen, verantwoordelijk ziju voor alle mis stappen. Judic is in dit gedeelte barer rol onovertref baar; het h jedercn avoud voor haar eeu triomf. Zy u beurtelings haar eigen grootmoeder en haar eigen kleindochter. Zy komt op als oude dame in een gebrocheerd kleed met guirlandes van rozen, formo princesse", afgezet toet kant; haar haar is grij». Zóó gaat z$ de liokerdeur uit en komt een oogenblik later de deur rechts binoen als eea bekoorlijk jong meisje, gekleed ia al de heeriykheid van de leliën des veld*. , J»e Paryunaers komen opgetogen in bet thifttre om Judic te zien ea verlaten het meer dan roldaan, verrukt over de ondeugende manier van haar «pel, den onnavolgbaion zang en de bekooriakheid van Judic. Er is dan eok maar «en roep: Heb je Xüt ge zien? ? / Neen! Ga het dan zien, eer het to laat isl En het ie spoedig te laat, want Judic gaat naar Holland l ^faar Holland? Waarvoorl Om La femme a Papo, Ltti ea Niniche to zpeien. Om de deftige Hollanders uit hun plooi to laten komen t SaprisÜl... dat is de truc l de deftigste komen het eü* uit hun plooi maar een Judie ' er voor noodigl ' ' ' FnmoniM, van SeeUOtoutewtrken. De directie van bet Panorama beeft plan, het vol gend jaar in de konstzaal eene tentoonstelling van enkel beeldhouwwerken te honden, aan welke zeker met bet -oog op de koloniale ten toonstelling eenige- bijval te voorspellen valt. Het prospectus, in wel wat gezwollen ittyl, (de eommiszie noemt bare zaal nmgniAqw, hare schiklóagtplenduie, baar zncces na reeds immenttj ver zekert aan déinzenden vrijheid van assurantie, vracht ea phatentimte, en eiscbt alleen 10 pOt van den verkoop. De tentoonstelling zal vaa 15 Mei tot einde September duren; inzenden wen den «uk vóór einde November tot den beer O. Plantage MaieWfracM H De opvoering op Dinsdag 31 Nov. van Meierb*er'i Atr«w\M In den «tadsMboawburg was vooral een triomf voor den nieuwen baryton Sequin als Nélusko, die onstuimig toegejuicht en beriisalde malen teruggeroepen werd. Ook de hh. Vitauz ea Lar^ivee, de d»mes Appia en Mars, kweten zich zeer verdi*n»teljjk vaa hunne partjjea. Wel ontbrak te veel ia eenige gedeelten van de psrtüder forte-ehautenee h*t weeke en re dat Séti teedere tika niet missen m»*; wfl hebben hier het oog op de berceuse in de tweede acte en bet sterflfed in de slotscène maar b|| eeoe zoo reusachtige en onafgebroken inspanuing all deze opera vordert, mag men dankbaar afjn als de vierde en vijfde zcte zóó «chitterend gegeven worden, als het geval was. Dinsdag Jèrusalem, eenu operatie jaren lang van bet repertoire oeiuut werd, maar verleden jaar s .o iu den smaak viel, dat z\j er thans wel weder eenigen t^jd op zal voorkomen. De M*nnen-Z»Bgvere*niginff Amicitia, directear den hoer W. B. van der VGet, zal op Zaterdag 25 Nov. een concert Beven. Op bet programma komen voor b*«-«riai van Haydn en flendelssohn, liederen van Cuenen en Hol, de elegie van Ernst, en gedeelten uit Berlioz' DamntiïiOtt de Fatut. De liedertafet Oefening baart Krtnsi zal Zater dag 25 November eeu concert geven in het lokaal Plaucius in do Plantage. Kaar wU vernemen beeft de afd. Rotterdam van het Nederl. Tooneel een ni«nw «tuk van Rosier Faasseo in studie, getiteld Zwarte Griet en spe lende in Noori-Brabant. Zaterdag 2 December zal by de Vereeniging het Nrderlaudsch Toonettl de eerste opvoering vao F$M beschuiten, het nieuwe bl{jspel van Jus tus van Maurik, plaats hebben. Laster of Misdaad? Uiitortsche Bydrage tot de kennis vau bet Judaïame. Leiden, J. W. van Leeuweu. 1882, Laster of Misdaad? Dat is wel een vreemd alternatief. Vüidt dau de schrijver den laster niet altoos misdadig? Wie 't boekje lee«t merkt nl gauw de bedoeling van den minder Ijg.schen titel. De auteur heelt hoc over da Judeu, en wil oiat de vra^g st,eüou : zjjn zy lasteraars of müdudigers ? mam- zyn dt Joden s huldig of moet men hunne aanklager» voor lasteraars houdeu. Het antwoord wordt gegeven op pag. 95 in dezen niet keurige» volzin: Met een enkel woord kunnen wy' dau zégKeu, dat eea' hexieudaagsche jood, die zyue wet wil ondeihouden en vooral die z^n piascufeest wil vieren, dat ook uoodzakelyk vieren moet, gelg'k het door zjju voorvitdt ren tot in de^e eeuw toe «evierd ia; namelijk ni«t gebruik vau chriitenbloitd." Aaiixfxien vuur bet Legio onzer jaartelling chi'Utenbloed stellig uiet verkrijgbaar wat, moot men bet met do voor vadereu suouanw niet nemen. Met wet is bier dan ook bedould: Talmud. Nu zou men meeneu,;dat deplaan uit den Talmud, waar het gebruik ran chrisunbloed wordt voor geschreven, geciteerd worat, maar dat is het geval niet; alleen wordt gezegd dat er in de latere edities enkele pbutjeo wit gelaten" zyn, maar dat daar het gebud in kwestie zou geaUan hebben, wordt niet Lewezen. Over hut geheel doet de argameDtatie van deze -Hiatoriiiohe bijdraife" die niet anders is dan een oeBctiuldiBUig, iny denken aan het gezegde vin zekeren Hoogleeraar, die voor zyne studentm een stelling (e verdedigen had: al deze argu menten Mijne Hecren bewezen een voor een niets, maar by elkaar geiiomen maken zij de zaak zonneklaar. Zeer uitvoerig worden de gruwelen verhaald die door de Joden in vroegere eeuwen zonden gepleegd zyn om cbr!st*nblo<ia machtig te worden, en de bekentenissen der schuldigen aan het licht gebracht, maar deze bekentenissen zijn hun op de pijnbank afgeperst. Zij doen alzoo evenmin iets ter zake alsdo oekeptemsaen der xoogeuaamde heksen die, als ze naar lang genoeg uitgerekt werden, alles beleden" wat meu wilde. Ook die ongelnkk'gen kwauieu, ofschoon afzon dclyk ver hoord, tot bijna gelykluideude verklaringen, omdat züwisten wat men alzoo van een heks verlaagde. De bezwarende feiten aan de latere jodenprocessen ontleend ik kan niet controleereu of het alle feiten zijn, die al» zoodanig worden opgege ven?bewijzen hoogstens d»t er bier of daar fanatieke joden gevonden werden die uit haat of wraakzucht chn«t«nbloed vergoten, wat in der daad niet zoo heel onwaarschijnlijk n; onkundige, fanatiake laag getergde roeoscbea van walke' natie ook, zUn ten allen tgde aan aanvallen van woede onderhevig geweest. Maar bet bewijs, dat de J/xkn volgens etne door hen erkende wet verplicht tyn cnrutenbloed te gebruiken in Jittn patuehbróod l» niet geleverd. Mu dunkt, dat weet de schrijver ook wel. Waarom schrijft bij dan een boekje {n dete dagen vooral KOU beleedigend voor een groot deel onzer landgeneoten, diéook hg niet van moord verdenkt r Ik weet het met; maar als iemand in don trant van den bovengenoemden titel bet alternatief «telde: obristenbloed of broodschrüverj}? en ik moest antwoorden met een van dio twee woorden, dan zou ik in vrede'* naam maar zoggen: broodichryvértf. V. H. Almanakken. Beeds komen met de naderende jaareveranderiog .de almanakken opdageQ. De bonte schilden der scheurkalenders EUnken allerwega, van de almanakken wordt er ons een ge* zonden, die voor duizenden doelmatig schijnt en dan eok reedi z|jn 86sten jaargang oeleeft: dr. Stanog's Almanak voor den nederlandscheu land* man. TUI bevat alles en nog wat over koeien en kalveren, haver en rogge, de maan enbetvorstelyk huis, cbristeiyke fe*stdagen, meststoffen, vee voeder en een agenda met spreuken. Dit alles stevig ingeuaaid m portefenulevorm tot nut en . gemak. Directeur en leeraren der B^kslandbouw«obbel hebben voer bet technische gezorgd. Van ander gehalte ia de almanak voor ScJtertt Mm, uitgave 8. van Ncoten, te Schoonhoven, waarin de almanak een bijzaak is; toch is de d ook niet sterk vertegenwoordigd. ird geeft een versje; Jtutu v«n Maonk, een reed* vroeger gedrukt stukje over de Melkinriohting; iets grappiger zijn de bijdragen van de heerenGhMler, lietVlnobtig, Otto, Oerard KMler; geheel van ander genre die van Pol de Kont, LütkebflhL Iiiag en?Hiel. De prjjs is 76 cents. Onder de aoneurkalenderi is aantebevelen de met talent saamgelezen verzameling citatea in Tier talen vaa Mevr. Jolles-Singels; bet schild staat, wat teekeaing betreft, ver beneden het meute wat wordt aangeboden, maar uitvoering, druk en afwerking van dea schenrkalender zelf is keurig; jammer dat de verzamelaarster taldrnkfonten 01 looze i oaverbeterd gelatea beeft. Het ds Ue en 14e aflevwlaf werd emnntoet fw» t _ oardt* «««i- '< ZuUa>, eobvuen ra indrakkeB vaa de Vereeotgde Staten vlo NoorJ-Amoriki, door Ohirle* Bolswvitn, eea werk vaa den teesttcM eauMU reeds ? bekend, daa dat wy se eofnaab de " lahoad vaa aCerarbif 11. via D» Kmitutf bevat: De ara»» der saaaealsalea saaz*«eaéals l»»i»aavini>( tottaft*4a vaa ia be«es>sz stade penoaeRilrtsever vtwtatd* uekasau la UmaaMrea, ea dea normalMi toeetaad: Bei Base >sne «a tauis ook spr*k*ad* epadeassltnr; Be ___ _ trilde of h«l &terviak)ei Hst vnarrt>t«rt|«r»>» aiet «Uedaafsok iMkirenaaiMisdi De aardavpeiaMiU ea »# roonunwbelder vandeLaral, allee me* toeliehteade nzrina, D* thaas v«r«h4den vi|«. aleverttf vaa SU Lu** MM AMOrauU, «o«r O.Bnss»*Hnst,Baad*ltowlnM* BUS ea Lnoas van Leidea. Tin d* LiHtrmriêelu F*»t»itii» M XriK*C«» versobeea t>*l lle dMl. wairla b*eprok«n worden : Mr.O.Tosauer, Dr. J. J. van Oosterse», HUwlsas BMte, B. Hoekswa B»B, Dr. A. Pienon, Xr. b. d» OoeU, 3, Sn*pp«U»ont, Aart Admiraal, JUrios, J. 11. K Dmfcsea, Qa«e Ifo «B Mr. 8. Tui S. lem, Tjeenk rTUuDk, en TM B. J. StUmmtl, JVcfy UtU!i, 'i Uw«, H»nry eumberg , venebwi*!) dtzer d»|«n d» tweed*, door d* inWori heniene, nltf iven, Tio d* dlubtwerken v*n J. J. A. OosveneiUF Is d* fs ?Ber»riB( vereoknen, Wal mat (n CoHti**ti*»tti ti fint Jtr^jt, door Xi. t* jtwlcb, OUviw te AmsUrdtm. Ben boekek», dit voor d« pr^s vu f l verkrtiibiir, v«*l wetenswaardig* needeelt. D» «ohrijftriat vin de Amicis ie U bekend, dm d«t by «enige aanbeveling «oodlg coo hebben. BescbrtJvbig vin het elliad J»vi en zQn bewoners door TV. vu Gelder. B»UvU, O. Xolff A 01*., 2d* druk. Dit werkje is «o eohoel- en leesboek tevens. Voor hen die oen zeer vluchtig* k»nnU vm Java b«(MT*n, kin het met vracht gen»dple»gd worden. Een uitmuntend boek voor Bi Nieoliu-iesohenk »*n Jongeae i» O tor g» Lmfluri»*. uit het engelseh vsn Sanuel Bmile* door A. Wlnkler Frins. De tweed* druk verncheen »(j W. HnUcber O. B. te Deventer. Grapptfit Yirkaltn tu FrwlV*' QttcMtitnittt», V«rsobenea btj W. Hnlseber, t« Deventer, «jjn een pur pi-ent«boek«D, wier kleon^k niterl(jk d» Jengd sekt* In vanakkinjf s»l brengen, en wier inbond hur op zeer plMttaabe wffe de gevolgen v»n ongeboonumbeia voor stelt. In onze d«gen, na Site Oraeneway. mat hu* kirakt«rb)tieke flgnnrtjes, de birten it«elt vu Jong en oud, mocht raén, wat 't gehalte der prealijei nngiit, wel op UU beUra rekenen. Keer bevredigend In dit opzicht U 't Mtdlft» boeluke. getiMld : Jtfiüic'Mttt, door Ant L. de Bop. (Bottordim, Ntjg *n v. Dhmir.) De tekst en prentjes cga keurig, elleen d* drnk bid UU duidelijker kunnen sQu. Eea zestil kittderboekjes, uitgegeven bQ I. d» Hun te Hiirlem «n verkocht door des beer Bolle te Botterdiu fn het pikket 8t. Nicolus s(fn vrQ wel untebevelen; rfl bevatten vry iirdlg» in allen geville niet onzin nige ot »fkanr«t»wurdige versje» en nette plaatjes n ztjn z«er goedkoop. KIJCUWE UITGA7EH. Kevronw OOLOMB, Iu voillge hiven. f 1.90. Figuren en Tonen. Pliten mot bijschriften f 4.90. Almtnik voor «oberU en luim. 1883. f 0.7S. GEERTRDItU CAREL8EN, Bon bonte bundel, fl.ti, C.UlMKN 8ÏLVA. (koningin vin Rumouië), Jehov» f 1.60. A. YÜN MAXTHAÜSEN, Erik» vin Elmeringhiasen, f l.on. L A2AHD. HEIiLENBACn, De vooroordeelen der mensbb»iiJ op «tMtbulshoUilkundij en muUohappel^k gebiel. f* 'Ipenboek. Qilgenhnmor. f 2.M. jke'Erejenime. f6.99. .latorio en Fantasia, Novellen JAV 'HOLLAND. Bet Hn. OLIFBANT, De GERABD J. 8POOB, «n Gedichten, ? 3. GUST. AIITABD, De Bvidletm in Ariton». f 3.20. D* Trouw in 't NoörlttWsch lied. tenrTin «ingen, ('1,78. Dr. A, O. DtntEB «n Dr. W. O. TAN MAANXN, D* gesohriflen der Apottollsobe videra. f3.80. Dr. B. E. MOLT55EB, Do historische beoefening; der Nederlindeuh* letteren, f 0.50. II. T. H. PEBELABB, Uit de oude dooe. Sprokkelingen over Ned. ndiS. f 3.Ï5. A. PIEH80N, Oedicbteu. f 3.50. A. F. J. BEIGEB, Vluchtige soheUen uit bet volksleven-f 0.60. LOÜIBE STRATENC'S, P»olo en Prinoesoi. f a,n. S, VEBM1ER Ai., Sneeuirrtokjfti voor UsUnd gepinkt. Gedichten, f 1. De Brochure vut den Heer K. Mees, «Een en ander over bet «Ulsol via bescherming" getoeUt iin Logloi en StiathoUboudknndo, door «en biadelur in tinuiBturen. f 0.60 JOH. OBAH, Hit Oost en West. f 1,80. A. P. ZAALBEBO, De pr«kt|jk onzer Getteentowet. /'83S. Rlllltalre Zaken. HET VERSLAG DER A,MERtKAANSCHE COMMISSIB, BETREFFENDE HET ONDERZOEK VAN REPETEERGEWEREN. Op den 5den Jolt 1831 werd in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika eene conmisiie van zes officieren gevormd, om het vraagstuk der repeteergewereu te onderzoeken. Deze commissie bracht den Cden Sept j.l. dienaangaande baar eindverslag uit, nadat zy b^na onafgebroken gedurende genoemd tijdsverloop zitting had gebon den. Veertig stelsels van reneteer-geweren, meest Alle van Amerikaanscbe vinding, werden door baar onderzocht. Onder deze stelsels zijn er ech ter verscheidene, die een zelfden ontwerper heb ben; bUyoorbseld zeven verschillende repeteergeweren Boeh, zes Remmington-Keene, vier Hotohkiss, drie Lee, twee Burton, enz. Bet «lot van dit rapport luidt, dat bet geweer Lee no. 36, het Ghastee-Reeee geweer no. 33, en het nieuwe Botchkiss geweer no. 34 de proefne mingen op voldoende w^Jze hebben doorstaan, en dat deze wapenen ook uitstekend als gewone achterladers kunnen gebruikt worden. Genoem de geweren munten uit door eenvoud van samen stelling, door vnnrsnelbe d, gering gewicht, gemak in de behandeling, en*., kortom zq zfln ten volle voor oorlogsgebruik geschikt. De volgorde, waarin zy opgenoemd zfju, is ook die kunner dengdel kheH. Wat aangaat eenige andere verdienstelijke stelaelz, in t bijzonder bet geweer Spenoer-Lue, zoo wordt aan de ontwerpen in overweging ge geven, eenige modellen te laten vervaardigen, raarbtf de wenken der Commissie betreffende bet " " ..... . ?» . . gewicht, en*, ia acht aangenomen. Denmodelli kunnen aan 't departement van oorlog ingezon den worden; terwyl men ze dan, doch m beperkt aantal, aan- het leger ter beproeving zal uitreiken. Van de bovengenoemde dne aanbevolen stelsels worden thans ongeveer 2500 stuks vervaardigd, om daarmede proeven op groote schaal te nemen. Het geweer Lee moet gerangschikt worden onder de zelf-werkende sneUaderz. De patronen bevinden zich in loise, bukken bussen, en worden door de werking eener veer in den vorm van een W naar boven gedrukt. De bussen kunnen beur telings in een opening der lade onder het staart stuk geplaatst worden, en kyn zoodanig ver» vaardigd, dat, indien men ze vaa het geweer afneemt, de patronen er door de Teer niet worden uitgedrukt. In bet staartstuk iz eveneens eea Opening, waardoor, bU het terugtrekken van daa grendel, telkens een patroon ia den bak kan komen. Met dit geweer kan men nel achtereen varen, zoolang er outsen met patronen in voorraad zyn; want il een bus leeggeschoten, dan kau men deze fa een oogenblik door een andere, gevulde, TervABgni. Het Uhaawe-Beeo» geweer, ii een verbetering het geweerttelMl ohaszee. De eigenaardig. S_ i_ J_j. __^ t J »_ > Fi^ _|?T_ van beid er ran is, dat een breed der veer in 't megazyn vervangt. _, ?? * ^-'A worfan döw aftrad trekken vaa dan grendel patroaen uit bjtaMtgaaJfi 'd, -?l*!** deabak Bet Hotakkiss gewew heeft, bekend is, bet zugajfla in ie keU. Istz geheel nieaws op bet gebied derrsintsif gewerw b het stelwl foeMer-Leo. Men iaahel aW»><io Taa dit stebêf lesgaobieUn, Urwttl M geweer ia den aanleg, tegen dea eenouder bliA. Bet nveobaniime werkt «wor eea sobuiveade be wering van de linkerhand naar Materea.tfiaaat Tona? Ungi de lade, O* re«filexh»zd bbjft, b| gebrmkaaËnf van bet zzagazHa op bare plaat% o» de kolf tegen dea schouder te drukken, e* dea wfeviager tegen dea trekker to laten wer Stamde, uit de vrfie baad, zal OMB eehte» dergel^ke wjfse oa te sohietea niet laag kuavolhouden; knielende of liggende afl het ken. een aea beter gaan. De groote veortvarenbeid waarmede ZMSI ia Auerika, ea ia fsneheMtue lauden van Europa, het vraantuk der repeteer-s>ewerea traeht o§t* lossen, tTeekt zoaderEng af 1>Öde langZMzdwal, waaroiede mea ia oai laad, dienaaagaaade t* werk gaat. Ia de toelichtingen op Hoofdstuk VIII der Staatsbegrootiag van het Jaar 1883 komt o. a. de volgende zinsnede voor : «De nitkoauten der in het vorige jaar gebo** den proefaefltiagen net reaeteer^wwarea waaromtrent het verslag bereids in druk iz vez» .«ebenen hebben vooralsnog veeae aaateidiaf gegeven, om de invoering van dergelijke wap** nen voor ons leger noodzakelijk te aoatea. Intoseeben worden de onderzoekiaren op dit gebied voortgezet, en bl$t de aandacht daarof Wy hopen dat in ons land, evenals in den vreemde, een commissie samengesteld Worde uit officieren van verschillende wapens, teneinde het vraagstuk de repeteer-gewereu te onderzoekeav Het onderzoek zal ia dat «val zeker vlugger gaan dan nu. Het zonde toon wel zonderling ?$*, dat men voor ons land geen geschikt repteteergeweer kon vinden, terwijl de oplossing dezer quautie eeilang bil vericnUleade andere volksa wordt tegemoet gezien. J. R, O. HUTATIËN BIJ HET LEGER. vaa 10?17 November '82. Op pensioen gesteld: de 2e Initenant P, O. vaa Stehn van het 7e lég. inf. (f 800 's jaars), op z\jne aanvrage. Benosmd: otf bet wapen der infanterie tot len Initenant M. Verkenteren, G. filaauw, Jhr. D. Barchman Wuytiers en F. W. van W^jk, van het wapen, allen gedetacheerd by het leger in Ned. Ifldie; bti bet Ie reg. tot kapt W. J. van der Hoeven van bet reg. gren. en jagers; bij het 4e reg, tot luit. kol. de maj. W. a D. van Rjan van het korps; tot kapt, de Ie luit, adj. B. O. Koopman van het la reg. inf.; hjj het 5e reg. tot kapt T). O. van Nagel van het reg; gren. en ers; tot In luit. R. Maotingh van het corps; bet 6e reg. tot len luit. W. H. Verhoeven bet Ie reg., thans ged. by het Kon. werfdep» het instructie-bat tot adjudant de Ie luit L. A. H. Anemaet, tot len luit. A. H. Kink. beiden van het korps; bfl het wapen der marechttussee, by de divisie van Noord-Brabant en Zeeland, tot kapitein 0. A. Prins en Jhr. J. A. Boreel de Maregnault van de divisie. Geplaatst bft de militaire verkenningen de Ie luit J. J F. Schmiti van het Ie reg. inf.; by bet 2e reg.. veldart de maj. H. H. J. van Haersoltr van oen Doorn van het Ie reg. veldart; by bet Ie reg. . vest art d» bit kol J. W. J. Ry«er van het 2 reg. 'veldart, reep. t en Utrecht. Gedetacheerd by den genaesV. disast der land macht de off. v. gez. Ie klasse (arta) dr. J. B. H. van Soa van het leger in Ned. IndiB. van 16?23 November '82. Overgeplaatst by het reg. gren. ea jagen in bannen rang: de Ie loita. O. J7 A. Schwarz vaa het 5de reg. en F. R. von Ernst van den staf der Infanterie, werkz. aan de Kon. MU. Academie. Benoemd bij het wapen der cav. : by het Ie reg. huzaren tot kolonel en comm. van het «erps de luit kol. Holtiua en tot luit. kol. de maj. J. G. E. Graaf van Hjnden, beiden van het korpz, BIBLIOGRAPHIE. Militair Blad. No- 21. Civiel of militair bestuur te Atjeb. Schuttert* van officieren, by bet leger dienstdoende. Iets over den Jongsten aanslag in Egypte. (Vervolg vaa No. 20.) Benoemingen, enz. Advertentlen. Indisch Militair Tj/dschrift. No. ia Een ffeslaagde proef, die officieel heet, mis lukt. Een onbill|}ke straf. De «engagementen het Nederlandich-Indisch leger. Rechtspraak in militaire zaken. Het Indische VaandeL Na* lezing op Mati Panari's artikel: .{Iet reglement op den fnwendigen- dienst der infanterie van het Nederlandich-Indische leger." Varia. Overzeesoho sprokkelingen, door een verlofgaager. Boekaankondiging. SCHAAKSPEL Ho. U. Yin den Ond-BeditUnr vsn f B!sea*. ZWABT. d i WIT. Wit of Htart speelt voor «a g**ft in 5 Mttoa msfc (Wit 7 ea inrart 7 stukken «et S b S). Oyhnslii VM SohaakprtilMB Ni. 41. l Q 6 O 8 4- H 8 nt O 8 (a l B7 -T7 -t- O8-H» 816 O8 + s) D* esalf* Jniste zet Juist wiren die vm Ho. *7 vin W. d. V.; Henrl! Mr. P. A. L. kt; Kit s-n vtuM ea FrooU qaartet 48 ea «7; .stel" tt «a W. v. H. U Delft M.-(B. to 's Hace beeA venwedelijk de oyjesslaff vu «7 osjntot gea«.Wblto Is the Uaf." Ia l zette». J» I b weten winawatt sleeht speelt ' J( t etfta» «T B« ? ? - » 7 vobjt A » at No- 283 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD YOOB NEDERLAND. F E UIL I, K T O H. GARDE DU CORPS. Uit het VA4B oooa JL.B. DERDE HOOFDSTUK, Toen ik d» laatste maal by mttne ouden was weende n>yue moeder by het afiwbeid nemen ea ?eide: G*, myn zoon, Crod zy met U, denk aan ons in de knierne en word geen woest, en ruw mensen, soo nis helaas zoo velen. En wanneer ge zomers op het land komt, in de dorpen, dan Komt ge immers altyd weer in goede huizen, by br»t« mentenen, die U weder het ouderiyk huis in heriuneiing breagen wanneer gU het in het ge,woel der groote stad vergeten hebt. Oa dus, en wanneer ge een vrouw met gnji haar vbdt, denk dan a»n uwe moeder, eer haar en volg haar, als ze u raad geeft." Zie juffrouw, daaraan heb ik my gehouden, altyd neb ik goede menschen gevonden, altyd heb ik my in hunne huizen weer verkwikt door de herinnering aan mun tehuis «n steeds ben ik weer vrüer en vroolyker in de kazerne teruggek-erd. Kn uu hinr, toen ik by U k wam, juf vrouw Friüdeiaani», heb ik weer eans zoo recht aan my> e moeder gedacht, »üwerkt juist zoo flink in buis als gij, eu toch is zy daarbjj zoo goed en zacht, zy zon geen Uannoversoh kind uit haar huis ver bannen, onverschillig of het een galon op zyn kraag draagt of niet. Zy zou altyd denkeu: by heeft imssèr« ook e*n moeder, die voor hem sor«t «n die God zal bidden, het goede te vergelden dat m«n aan hem doet. En zóó, ik weet het," isido hy hartelijk, terwijl hy haar de hand toestrekte, zóó denkt ook gU, jufvrouw Friedemann niet waar, zoo J~Li -- -- L L oi ik het galon plotseling weer ... , , ,mijn gestrenge hniswaohtmeester zal zeker nim mer geaoedtaakt zijn, my op half rantsoen to zetten." De oude vrouw had ia den beginne steeds nog onvriendelijk geluisterd, alleugs echter waren haar norscbe trekken zachter en zachter gewor den, in haar oogen glinsterde eeu traan eu eindeiyk begon te stil te snikken. ,Wy hadden ook een zoon", zeide zy fluisterend. God heeft hem van ons weggenomen .hy zou au juist zoo oud geweest zUa als gij." En wanneer bjj nog leefd»", viel haar de on derofficier Kraul met een bewogen stem in de rede, zoude hy ook kavallerist zyn, zooals zjjn vader geweest is." Jannen de oude, «ja, dat zou hy zyn." En dan*, ging het jonge mensch voort, zoude hy oek ver van het ouderiyk huis, in een dorp ia kwartier komen, en wat zoudt ge zeggen jufvrouw Friodemann> wanneer men hem dan ook wilde weren, omdat bti goed bad opgepast en tot onderofficier bevorderd was?" De oude vrouw veegde met de punt van haar boezelaar over haar oogen en Beide, terwyl zy OsBveoidaat de band reikte: ;Wie zoo'aan «ijn thuis denkt en zoo over zyn moeder spreekt, kan niet kwaad en brpoddronken zifn: btyft kier, ik wil er niet meer om denken dat i onwaarheid g«zegd hebt" ,,Hoera!" riep Friedemann, terwyi hy met de vuist op de tafel sloeg, zoodat alles rinkelde. Hendrik Kraul sloeg z^jn armen om d» oude vrouw, draaide eenige malen met haar rond en riep luide jubelende: Ik wist wel dat ge niet boos kondt zyn, de strenge hnizwachtmeester «al leven!" Nog eenmaal juichte hy luidkeels, daarop liet hy de oude vrouw los, die geheel duizelig de band aan het voorhoofd hield, en vloog, nog steeds zyn armen uitbreidende, op Lonise toe, alsof hu ook haar op gelijke w^ze zyn vreugde wilde betyoneu. Het juuge meisje week echter verschrikt, met «en lichten kreet, voor züne uitgestrekte armen terug, terwyl de meiden, die aan de deur stonden, luide lachten en Friedemann in zijn eentje menigen teug deed op den goeden afloop dezer ingewikkeld»! zaak. De onderofficier liet zjjiie armen zakken en reikte met een kleinen zucht van teleurstelling syae hand aan de blozende LouUe. Uw moeder heeft my als zoon opgenomen," teide hy, dan moet gy immers, zoolang ik hier ben, man zn«je zyn niet waar, daarop (reeft (emy de hand?" ...'. 2y ? legde hartelijk, met een glimlachje., haar hand in de zijne, hy keek haar diep en innig tf«n «n uirift zKntitjes; vest met dubbel* rij knoopen «n een groote dat, loi om den gemierden hals gestrikt Zya licht blond baar was kort gekuipt, sün laag voorhoofd, zyn eenigszini naar boven gebogen neus, züae breede lippen en fietsen blauwe oogen toonden door het geheel dat z# vormden, aaa, dat de geest la deze athletische gestalte) weinig neiging had zich boven bet gewone alledaagsere to ver heffen. Toeh lag op zijn gelaat eene uitdrukking van goedige vriendelijkheid, dio onwillekeurig voor hem moeit innemen. Achter hem aan kwam een klein, dor mannetje in een kaal, zwart pair, zjjn gezicht was bleek en had een gry*e kleur, alsof het met stof bedekt was; de dunne, aschblonde baren waren glad over de slapen gestreken, zyne oogen halfgesloten, als wilde hy trachten daardoor aan «yne omziendbeid to gemoet to komen, «n Etyne dunne lippen waren tot een lach samengetrokken, waarin zich eene groote mate van verwaandheid met angstige bedeesdheid zonderling vermengde. Het groote jonge mensob naderde Louise, reikte haar zyne breede hand en zeide langzaam, alsof by ieder woord eerst uit zyn geheugen moest opdelven: Morgen is het uw verjaardag, Louise, en daarom heb ik U willen verrassen, door U eeae serenade to bre- gen, om U eea laogenamen droom by de intrede van een nieuw levensjaar te beiorgen. De schoolmeester heeft een lied gemaakt, en liet aan de jongens geleerd, en hier u het vers," ging hU voort, torwül hy eea groot vel papier uit zjn zak haalde. Ik wensen U vau harte heel veel geluk in bet nieuwe jaar en ik weneoh", vervolgde hy na een poos, stotterende en blozende, .dat, wanneer ge weer jarig zyt, ge mij u lief klein vrouwtje meogt zyn." Louise deed een stap achteruit en wendde haar gezicht tor zy Je, alsof zy het in het duister wilde verbergen. , .....*»* UuK ««n uur vencreKeu wat Hendrik Kraul beet zich op de lippen en keek Juffrouw Friedeman op bet afscheid zoo mistroostig voor zich uit, als ware al de vrooiykbeid, die zelfs tegen den toon v*n jufvrouw Friedemann was gebleken bestand te zijn, van hem geweken. Hier is het vers,*1 herhaalde de jonge man, verbaasd over de koele ontvangst, die aan zfjae heilwentchen ten deel viel, het is heel mooi, de schoolmeester heeft het gemaakt, op muziek gezet en aan de jongens geleerd." Louise nam langzaam en met tegenzin bet vel papier van hem aan... Haar vader echter trad nader en zeide: Dit is Frans Lahmeijer, de zoon van de naaste hoeve en een oud speelkameraad van L<;jlse. en dit," vervolgde hg trotsoh, is ragnheer Hendrik Kraul, onderofficier der gardes da corps, in dieust Majesteit" Vol en krachtig vielen de kurassier* b« bet refrein in ea de oude Friedenuaa, die naderby was gekomen, zong met een luide stom d* voor den, die hy akt goed verstaan had, zoo valaob mogelyk, maar vol beaieliag. Hy zwaaide metzga pet ea riep, aadat het refrein geëindigd was. met een stem, die over de heheele plaats weerklonk, driemaal: hiep hiep hiep?hoera! ia welken roep alle aanwezigen evenieer verrukt utemden. Het hart vanLoniae klopte geweldig. Het eenvoudige mei-je, tehui* nog als kuid behandeld, gevoelde zich op haar verheven plaat* bflna als eene koalagm, en de woorden, de frtosehe wy* van het vroolflk soldatenlied, dat tor harer eere door de lucht klonk, weergalmde in haar zieL De jonge garde dn corps had zich by de laat ste woorden half achterover gebogen en zag naar haar op, zoo stoutmoedig ea zelfbewust en toch ook zoo demoedig smeekende, zoo vurig verlengend, dat zy berend d» oogen «loot ea ia zoete vreugde alle* om zich heen vergat. De vrooiykheid klom allengs, eea tweede vat bier werd gebaald, steeds onstuimiger werd de vreugde en juffrouw Friedemana zelve zorgde er voor, dat ieder, die het fat met een leeg glas naderde, snel weer van het schuimende nat werd voorzien. Hendrik Kraul echter, die eerst overal tegenwoordig; geweest WM, bleef nu aan den voet van de hooimijt bQ Louise zitten; de soldaten ?tonden ia de nabijheid, terwijl de dorpelingen bon steed* van gevulde glazen voorzagen, en de jonge onderofficier scheen zeer tevreden te zyn over het resultaat zijner atrategüche beschikkin gen. Hy wai er dan ook in geshtagd het schoone tnei«ji geheel vsn de anderen af te zonderen, en terwyl d»sen juichend ea zingend rondliepen, ?prak hy fluisterend met Looi*», die zich tot hem nederboog «o lachende en blozende naar zyne woorden luisterde. Nadat nog een uur verstreken was, drong tang kan hl naar het Terwfl de vader . de overig? loden vaa het gUda, aa bet uitfeaaro. "* ...... het meiaje plot verwtfzka t weeepan tuascbea van ge ia de oogen en zeide zacht Eu tucli, neen, zuiter neen, dat toch ziet, het gaat waariyk niet." Haar band brefde, in groote verwarring stond zij voor hem, te vergeeft naar een pasgenil antwoord zoekende, toen men plotseling voor de ramen een iuid handgeklap hoorde en onmiddeiyk oUarnp een koor vau Kinderstemmen een eezvoudig lied begon te zingen, waarvan men sebter de woorden uiet kon vers* aan. Wat is dat? vroeg juffrouw Friedemnnn ver wonderd, terwyl baar man. die door het bier en den brandewijn «rg vrooiyk w«s geworden, met tfjn glas op d» tafel alove ea riep:. Dat is goed, laat nen zaaitr zingen, net is heden een g-lukdig. daarom willen we allen vroölijk zyn." k de beide jongelieden luisterden aandachtig de tonen, aie, boe eenvoudig ze ook waren, toch als ren vriendelijke groet van gelukkige ' beet in hunne hartau drongen. Jö-u der bt-ide meisjes, die aan de deur stondeu, trad nader en aeide fluisterend: Hot is een serenade; mijnheer Frans Labmeyer is er met den schoolmeestnr en den koster, ze willen juffrouw liooise verrassen, omdat het norgün haar verjaardag is." De oude vrouw knikte zeer tevreden met het hoofd; Lonise echter zag ontevreden en misnoegd voor zich op den grond. Kom .aan het raam, Louis»," ceide jufvrouw Friedemann, .het is eene beleefdheid voor u, ge ?eet u dankbaar toonen; het k mooi v»n Frans, dat hy er aan gedacht heeft." Dus morgen is het uw verjaardag?" vroeg de Jonge garde du corps verwonderd; ik ben veraeugd jni«t hfj ryds te zijn gekomen; ik wensch U vsn harte geluk." Hoc gelnat van het meisje betrok al . meer «n meer. Zy 'scheen nauwelyka acht te slaan op den min of meer pyniyk eu verlegen geuiten heil wensch >n tr«d (alf tegen haar zïoiduor bare moeder voortgetrokken, aan bet venster. Het lingeu duurde nog een poos voort; men hoorde nu en dan den naam Van Louize in den tekst van het lied, daartusschen, verder af, fluisterende stemmen eu onderdrukt lachen; maar men kon vzn uit de verljoht* kamer daarbuiten niemand berken oen. Eindelijk hield het zjogen op n een krachtige stem riep: Lang leve Lonise! Laag zal zy leve! En nu verspreidde rieh die roep in het duister. L<>uize week verschrikt van bet venster; eenige eegenblikken daarna ging de deur open en trad ?en jongmeusch vaa ongeveer twee en twintig jaren binnen. Hy .was groor. grof en bjjna te krachtig gebouwd, een korte blauwe ju hing wyd om zyne broede («houders en sterke armen; bij o-roeg laarzen, die tot boven de knie reikten, een Frans Lahmeyer maakte een linksche buiging en zag den elegauten soldaat met schuwe bewon dering aan. Hwudrik Kraul groette beleefd, miar niet zoo gemeenzaam ais anders zijne gewoonte was. Moeder", riep Friedemann plotseling op zulk een bepaalden en zelfstandigen toon, aU hy anders aiet gewoon was aanteslaan, laat ren vat bier brengen en eeuige kruiken ouden brandewijn, allen die daar buiten zij o, zullen den avond vroo iyk met om doorbrengen en drinken. Hat is heden Pen schoone dag en beter hnd de verjaar dag van onze dochter niet gevierd kunnen wor den niet waar onderofficier" riep hy, terwyl hy Henderik Kraul op de schouder klopte, het is toch een goed kwartier, al slaapt ge ook op den hooizolder en m zult merken, dat ge iu het huis van een oud kavallerist zyt." l>e jonge onderofficier scheen geheel In de om standigheden, die hem eerst zoo pUuiyk hadden aangedaan, te berusten, spoedde zich naar buiten, liet net appel van zijne manschappen in ongeloof lijk korten tyd afleopen, en beval dan aan zjja lieden nog te blijven, daar de oude Friedemann allen nitgenOodigd had zyn bier en brandewijn to proeven. Hierop haalde hy Franu Lahmeijar, nam hem onder den arm, waardoor de boer zich zeer gestreeld voelde, en geleidde hem naar een groep jonge lieden, die door het gezang daarheen gelokt waren. Binnen weinige oogenblikken was Hendrik Kranl met allen beleend en nam zonder tegenstreven het bevel over hen op zich. Zy verdwenen voor een poosje in het duister, terwijl ze zich naar de stallen oegaven, spoedig echter waren overal voor het huis palen m den grond gezet aan elk waarvan een atallantaarn hing, zoodat de geheele plaats door deze geïm proviseerde illuminatie helder verlicht was. liet vat bier werd gebracht, en nadat ieder zioh door een dronk bad verkwikt, vormden zich vrooiyk schertsende groepen. Friedemauu ging, ontzaglijk in zijn «chik, van den een naar den ander en zelfa zijn strenge huisvrouw «topd vergenoegd glimlachend in de hniideur, terwyl ze op al die vroolgke mensehen neerzag, die dank zy haar ryice mid delen zoo gastvrij onthaald konden worden. LouUe echter, de koningin van het feast, utoml angstig en schuw achter haar mo«de.r ra.waagde het niet te voorschijn, te komen. Mut hare blikkeu volgde zij den ondorolflcier. die nu hier, dan daar heen snelde. ov«ral zijne bevelen gaf en alles in orde bracht; maar die blikken waren weemoe dig ea peinzend en dikwijls ontsnapte aan h.iar boezem een diepe zucht. Nu moet déschoolmeester zijn lied nog eens laten zingen," riep Frans Lahmeij«r, -dat allen het kannen hooreu en ook Louis» het beter ver staat, nu ze de woordeu baelt gelezen," Ja, ja, zingt liet nog eens," riepen allen. Hult!' riep Hendrik Kmul, zoo jfwatd*rnief,! De jnriiie is immers niet eens te zien, «n de koningin van het l'eeit rao-t toch hong verheven ten auntchouwe van allen, op haar truongazeten zijn! Wacht een oogenblikP ri«p hy deu school meester toe, naderde daarop Lciuiso, vatte haar hand en geleidde bet veihaaide rneinja midden iu deu kring. Voor de'deur was eon groot grasperk; het hooi wan gemaaid en in ean hooien hopper in het.middeu er van opgestapejd. De onderofficier bracht Louitv, die hem bevende, met neergeslauen blik. volgde, naai' deze plaats. Snel nam UU haar in zyus armen, tief baar om hoog eu zette haar boven op bet hooi. Zoo is het goed, au hebben wij eea troon voor de kpnïngja van het feest! Hier heen, mannen!" riep n ij den knrastier* toe, vat hier st; de jarige verdient wel een eerewacht to "ben; en gij, jongens, brengt twee lauiaarns .rn.«»l" . _.. nemen aan, want morgen was er weer een dag en aan alles moest een einde komen. De oude Fiiedemanu probeerde wel tegen te stribbelen? maar zy herbaalde haren wensch zóó dringend, dut het geheele gezelschap, d»t deu vasten wil d«r oude vrouw genoegzaam kende, zich onder dankbetuigingen voor net gulle onthaal verwyderde en lachend en hoera T roepend de plaats verliet. Hendrik Kranl hielp Lonise van de hooimQtaf en bracht haar by haar moeder. Ook Frans Lahmeyer kwam by hen, n wangen gloeiden in de verschillende glazen bier dia hy op het welzijn der jarige geledigd had, schenen züne spraak nog moeilijker gemaakt te hebben, y reikte Louue de hand, terwijl hy reuige nauw verstaanbare woorden prevelde, nam eerbiedig afscheid vaa deu onderofficier en verliet de plaats iu gezelschap van den schoolmeester, wien de oude Friedemann heimelijk twee daalder» in de band had gedrukt, als honorarium voor z gedicht. By de poort aangekomen draaide zich nog eetimaal om en riep luide terug: Adieu Louise tot over een jaar!" Zyt ge nu niet meer boos, moeder," vroeg Hendrik Kranl, terwyl hy de oude vrouw vertrouweiyk op den schouder klopte, en gunt gij my nu de plaats op uw hpoizoldsr f' Neen, neen, onderofficier, daarvan kan geen spraKa zijn," zeide zy. nu ik weet wie ge zijt, kunt ge daar niet blijven het bovenkamertje in huls is in gereedheid gebracht en Fnedemaun zal u straks den weg daar been wijzen." -Dat is goed, heel'goed, moeder," zeide de oude Friedemann vol vreugde, ik wist immers wel, dat gij her. hart op de rechte plaat» hebt en een onderofficier der gardes du corps van Zyne Majesteit niet in den stal zoudt laten slapen. Kom, daarvoor zult ge eeu zoen hebben, zoo als in den ouden tyd, toen ik nog zoo jong was, als deze hier.! Hij nam de oude vrouw in zijn armen en terwyl zy zich half afwendde, maar toch vrien delijk glimlachte, draaide hij haar gezicht n*ar zich toe en kuste haar op den mond. lotusschen was Hendrik Kraul Louise genaderd en zeide zacht tot haar: Goeden nacht, juffrouw Louise, ik neem het vergaetmynutje medo dat ge my hebt gegeven en wat zijn naam my zegt, is diap in myn hart gegrift." Zy wendde zich blozend af en trok hare band terug, nmar uit dea l««titen blik die zy hem toewierp, kon hy misschien meer lezen, dan zy zelf vermoedde. (Wordt vervolgd.) ken vonais zich vu wv_. teling aan de voeten haan bitterde ooraaaktezya van ,_-. vader en toou. H0 stolt haar gerust en soo _. het eerste tydporkzyasleveas. Het tweede ?childeraloopbaan begint Ia het volg* tafereel hoorea wy eenige leerlingen ia bet ate lier hem en zyne werken bespreken. HU i* reed* meestor in agn vak ea beeft juist een prachtig doek voor bet altaar der timmeraiaae-gezellen voltooid. Driehonderd gulden aal de prijs zyner vaardigheid zon. Zyn broeder komt wér to voer* schyn en bericht hem, dat ban vader vartoederd is, en bereid is hem weder als zoon aan U nemen, indien z|)a proefstuk door het schildersgüde wordt goedgekeurd. De eigenaar* van het stuk komen, bezien} het vtwhtia, verklaren dat het uitstekend gelukt is, en tellen hem bet geld toe. Het stak wordt m de kerk opgehangen; na den dienst wacht de jonge schilder nog, om de menigte te bespieden, die esnea butsten blik op de achildtry werpt Onder de kerkganger* zyn de vader en bet meisje zijner keuze. De verzoening ea de vereeaiging der gelieven i* bet slot Dit was de hoofdiahond der novelle; er waren wel enkele schoone ge dachten in, maar de voordracht maakt» ze geheel vngeniestbarl De heer O. las niet, maar aktierde! Stem en mimiek herinnerde den tyd van verval van ooi Nederlandsen tooaeel, toen patkot door eene larmoyante stem werd uitgedrukt; een jong meisje steeds op eene snibbig*. nuffige, gemaakte wijze motst spreken; de deftigheid van een magistraat, aangeduid werd deor bet zetten van een hooge borst, ea zieleleed door wanhopige, half waanzinnige gebaren. De slechte mimiek heb ik slucht* nu en dan kunnen waarnemen, daar ik mijn best deed niet te tien, alleen to hoor en; om dan ton minste inhoud en gedachten te knoaen genieten. Maar dan kwam weer de larmoyante of wanhopige stem en... last not least... het dia lect ! Vlaamsen was het niet, tuiver Jfederlandtch nog minder . . . neen! als myn geheugen van vroeger jaren mQ niet bedriegt, was het... het zuivere Amsterdamsche dialect! Dat was in de Uottandtche Maatschap wel mijne grootste teleurstelling. Men paiueerde; ik bleef alleen, want roija vriend ging naar de koffiekamer. Lichamelijk bleef ik, maar mgne gedachten verplaatsten mij in den geest in het veriedene, in den winter van '79, een paar dagen voor myn vertrek. Het is Zaterdag avond, een concertzaal jg belder verlicht, een keur van toehoorderesien eu toehoorders vult de kleinste ruimten en te midden van die breede schaar, zit aan een tafeltje een mager, bleek, jeugdig man, die tot inleiding zegt: Je lis mes vers comme je orois davoir les lire. Orateur ne puis, pedant ne daigne, poèto euis!" Weer klinkt de item' van Véronique, eenvoudig, roerend, teeder: Montedone, flammepnre, avêc mon derner voeu!1' (Coppée Le trésor"). Maar ik word uit mijnen dioom gewekt: het schelietje klinkt en het bettnur verschijnt met den redenaar. Eene dame in mij'ie nabyheid ze,'t fluisterend tot eene andere dame: Nu krggen wy zeker het huwelijksleven van die ge lieven l" De redenaar kondigt als bijdrage aan: Een Zondag bf een photograaf. De voordracht is eenvoudiger, maar de inhoud ..... rechtvaar digt de afwezendhejd der damse-bestuuraleden, No. l der tafereeltjes kon er'médoor: «een boerin mat haren onwilUgen kleinzoon;" maar no. 2: de dienstmaagd met baar galant" was beneden alle kritiek; no. 3 ,de slechte betaler," gevolgd door de teeman, de weeekinderen en de baukb»waardcr" waren zeer realistisch geteekeod: het geheel eindigde met eene zi speling op bat elektrische licht. De Heer van O. haagetegds Wy knoopten onze jassen dicht en verlieten het gebouw; ik liep zwijgend vuort, tot myn vriend my vroeg of ik onwel was geworden. zich evenzeer bet «JtvisrieiTOhap toekent eJikaa*. Uin J. 0. van Schermbeek. Stokkea wardeag*. wiseeJd Ja het JMMMW MM dat JD*r, de iaatee» phase ai eea Qpem brief om Ot W»nf^lUtnên door dea heer Bernez ia H licht gegeven, waad» betoogd wordt dat de beer B. hef systeem ?** gevonden ea reed* ia model Kebraobt bad, alvt» ?Ha.** varhoadiag der deelea w berekenen. , D* S«aat der Rökt-ünlversiWt te beeft aan dea Minister vaa Ru adrez gezonden, uit de Memorie vaa toet EEN AVOND m DE HOLLANDSCüB MAATSCHAPPIJ. (lugezondffn.) .Da eboo des opinlons J»UUt U lojniere." Ik had eenige j «r en in het buitenland vertoefd, en in al dien tyd slechts nu en dan eeu' landge noot ontmoet, met wieu ik roüne moedertaal kon spreken. Ongeveer eene maand gelede.n betrad ik vuor het eerst weder d«n vaderlandscüea grond en hoorde de bekende klanken uit den mond des volks. Dubbel welkom was my dus de gelegen heid, die mg n vriend my verschafte, om, als van ouds, een' avond in de HolL Maatschappij" door te brengen, en daar het oor gestreeld te voelen door de gekuL<chte en sierlijke taal v*n een oneer geleRi-doii of schrijvers. -Wij kwamen vroeg en ik had dus den tyd het heden aan bet verleden te toetsen. Est-ce que nous nous sommes tromp«a rfe portu?" vroeg ik fluisterend mqaen vriend, N-eii, hoe zoo?" Wel", antwoordde ik, heeft wel iets van een Nutsleziog, geede dame heeft zich gekleed!" O! daar -het post hier vóór de _. , Spoedig 'was het beminnelijke meisje, dat blo zende en toch gelukkig, lachende op haar genrigen troon zat, helder door den schyn der lan taarns verlicht De gardes dn corps stonden als schildwachten rondom, en alle overigen groepeerden zich tor rechter en linker zij Ie. Nu voorwaart*! schoolmeester," riep Hendrik, en togely'k begon het koor op nieuw 'het lied aan te heffen, waarnaar alle aanwezigen aandach tig luisterden, terwyl juffrouw Friedemann haar hoofd op de maat heen en wear bewoog. Na' het zingen riep Hendrik Kraul: Komaan, kameraden, nu is de beurt aan ons. Onze gastheeren hier in het dorp hebben tor eere van de jarige gezongen, nu willen wy haar een lied wij den, ODS. lied, dat reeds menigmaal vrooiyk weerklonk, maar nog nimmer ter eere van zulk eene bekooriyke whoone." Hy zette zich by den hooimjjt neder, zoodat de voeten van het schoone mei-je bijna op zyne schonden masten, en begon met zon» klankvolle tenorstem to zingen: Garde du corps aarde te coaurl : Unter blanker EUeawehr Schlilgt vuil Lust Ia dar Brtut, «u v «....w M<-&*« ««v» Kq».wu * «v: aewr wy reeds lang afgestapt, ik vind het ook eenvoudiger " «Wel mogelyk, maar bet h altoos eene beleefdheid jegens den snreker!" nkele r.iju veel _,_,_ . is toch altoos eene beleefdheid jegens d«n spreker!' Ik zette ia stilte my'ne vergelijking voort en bemerkte, dat, met uitzondering van een paar jonge meifjeg, ge«ne enkele dame van het Bestuur verscheen, riadilen dato dames eene AhnnngV" Ik werd in myne verdere overpeinzingen ge stoord door Aft komst van den spreker, den Heer Ot*<>. Hy begon met eene korte inleiding, waarin hu den held zfyner novelle, den sasidsohilder Mntsy<i in enkele woorden schetste, zjjue kunst-smeedwerken en schilderstukken be schreef en de punten opnoemde, waarin apreker ten behoeve zijner novelle van de geschiedkun dige waarheid zou afweken. Daarop volgde de dramatische voordracht De jonge Matsüs wacht In angstige spanning het oordeel van net smids-gilde af, over het kunstwerk, dat zijn vader hem als -proefstuk opgaf, en dat zijne krachten te boven ging. Hti beklaagt zich, dat de zijnen hem m dit folterend uur alleen laten en naar het gilde-huie zich ge spoed hebben, om het ? eerst den uitslag te ver nemen. Eindelijk komt zyp broeder hem den goeden uitslag mededeelen; «poedig volgt daarop zy*n vader met de overigen, die het bekranste beeld dragen. Zyn vader deelt hem m deftige woorden den uitslag mede hy is deken van het gild en vraagt heat daarna, eer btt bet vertrek verlaat: ,Zyt gij nu waariyk Rnlakkig?" De zoon bljjft alleen en beï>einst overluid deae woorden zy*nz vader*. Nu komt^ook bet meisje zyner keuze, bewondert het kunstwerk, maar zegt tevens, dat dit onvoldoende is om bare band to verwerven; hfl mort den hamer met het penseel verwisselen. Dit brengt haren beminde tot waanzin, en hy grijpt een moker out *4d kunstwerk to vernietigen. Het meizje plaatst zich er voor en ro*pt om hulp; de» vader versöhynt en verklaart hem vervallen van het meesterschap. (Hef is niet dnidelgk of het mee*torstuk al verbrijzeld, i-of Biet». De toonder» kensrt zich over dit vninU. dat hnm «Hm «rMluiil . .Neen," antwoordde ik, maar er gaat weer eene illusie weg en ik lees iu de toekomst" Myn vriend keek my bij een gaslantaarn verwonderd en ongeloovig a»n. Tn me ptendi pour uu iroquois, n'est-ce pas "/"vroeg ik glimlachend. Neen, voor een zonderling, maar ik zon uwe profetie wel eens willen hooren." Ik zie weer", antwoordde ik, eens vereeniftiog, eene maatschappij geluk zoovele barer zus ters, den teringdood sterven. Het gehalte der voor drachten daalt; de leden, in plaats van te trachten dit verschijnsel te stuiten door woord en daad, verslappen in ijver en blijven weg Nog eenige jaren en de schoone sexe zal geheel zg'n verjaagd, dan eerst zal. men zich niet langer behoeven te ontzien, en de bewonderaars van banaliteiten, die heden avond reeds toejuichten, zullen dan hun hart kunnen ophalen. Een rede naar, die tooneeltjes, alc no. 2 in een kring van beschaafde en gedintingeerde toehoorders ten beste durft te geven, verraadt een groot gebrek axn tact; hy belesdigt zyne hoorders, door te wanen, dat zy daarin behagen zullen scheppen. Daar bet onderwerp steeds eene verrassing moet bleven, in de U. M., kunnen de weldenkei.de toehoorden en toehoorderessen een zwijgend protest tegen het misbruik van hun vertrouwen indienen. Het zou, by eene herhaling van het feit van heden avond, eene strenge maar wel verdiende straf voor den redenaar zyn, wanneer ,de beschaafden stilttcffgend tich verwffderden." Het zou eea hard maar volkomen afdoend mid del blüken U zijn l 21 Nov. O. R. aatebegroating voor 1888, waaria" het va men wordt uitgedrukt, bet Büks-PrateakaUaet vaa Leidea naar het Kyks-atnseuai vaa ftanter dam over to brengea. ,Het Prenteakaoioet toch, voert de Senaat aaa. bestaat ia hoofdzaak uit legaten aan de Leidtelsa Universiteit geschooken. Wil mea aaavoerea, dat het aut dier verzame ling hier beperkt ia, blaken bet bescheiden aaa» tal bezoeken, daa boude mea ia bet oog, dat bat hier geen museum vaa schilderyen geldt, dat uit den aard dsr zaak velen trekt, al wirehetaUeem om door een kort bezoek eea knnstiadrak te ont vangen. Eea pnatoalufiiaet doorwandelt aten aiet op deze wtize; men studeert er even al* op eea openbare bibliotheek. Jaar ia jaar uit vindt men ia bet Prentonka* qinet ijverige bezoeken, zoowel studenten abj leeraren van lager, middelbaar ea hooger onder wij*, die er niet een enkelen keer komen om rond te zien, msar er vlijtig itadeerea. Een vorig directeur, de heer Hnmbert de Snperville, gaf zelfs op dat Kabinet oaderwiia, waarvan ook professoren gaarne gebruik maak ten." De Senaat acht het derhalve cy*a plicht, dea minister dringend ia overwegiag te geven, bet Prentenkabinet te Leiden ia eigen lokaal ea onder eigen Directeur to laten olijven, to «eer nu door den miaister is voorgesteld, oa tor vol-. doening aan art 43 der wet op het Hooger Onderwijs, een leerstoel voor archaeologie, ae«thetiek en kunstgeschiedenis aan deze universiteit te veibiiiden. DE COURANTENBUSSEN. Het is nn «enige maanden geleden, dat door da DamrivereenifiAg tot verspreiding vaa bloemen en vruchten in de Ziekenhuizen te Amaterdam", eene proef is genomen om ook dagelijks Couranten in daarvoor .bestemde bussen op te zamelea, ea in du gasthuizen, het burgerziekenhnis, in het Israelietuch-ziekonhuiz en het Isr. krankzinnigen gesticht to verspreidijn. Gemiddeld werden ia het Binnengasthuis 110, in 't Buitengasthvis 106, ia de I»raêlieti*ohe gestichten 100; in get Burgerziekeohaür 15 courauten per week rondgedeeld. Hoe vele vervelende uren zijn door de lezing van die bladen verkort geworden, hoe menigeen her denkt dankbaar de uitdeeling van de couranteu ea zegent de gevers, die door eene kleine impa*~ nitig zulk eene groote uteldaad bewezen. De geneesheeren, de eiekeneppasser en de dames, die by de vervulling van bun liefdewerk, meer malen by de uitdeeling der couranten tegenwoor dig waren, allen kunnen het getuigen, welk eene groote weldaad door die bladen aan herstellende patiënten bewezen wordt. ' Alsoo, da proefneming i* geschied en ze is ge slaagd, maar dit- slagen ,ii niet voldoend*; voort* durend moet het aantal bladen grooter worden er is nog meer behoefte ea de winter nadert waarin wel meer gelezen kan worden, maar bat reizen vermindert De vereenigiog vraagt daarom dringend, ds) medewerking der pers, opdat menigeen di»»tt onverschillig *ijne courant ter zyde legt word*) opgewekt, e$* blad geregeld te werpen in ten der (Jwrantenbusstn voor de Ziekenhuizen. ALLERLEI. Het Centraal-Bestnnr van bet Alg. Nederl. Werkt,-Verbond, B. H. Heldt, voorzitter J Weelink, Secretaris, heeft aan de Tweede Kamer der StatenGeneraal een adrrt gericht, bevattende de bezwa ren van hét verbond tegen uitbreiding van het kiesrecht door verlagen vau den census. Het verbond zou zulk eene uitbreiding vooral vreezen, omdat daardoor zQu wenscb, algemeen stemrecht, allicht minder spoedig vervuld zon worden. De heer E 6. Bom, Wamoetttraat by de St. Olofspoort, verzond den catalogus Jeroaimo de Vries, Ie ged., bevattende zeer v*el belangrijks op het gebied van geschiedenis, plaatsbesohryViBg, numismatiek, oudheid-, taal- en letterkunde, waarby eene zelden zóó voorkomende collectie ran de werken van Mr. W. Bilderdyk. Ook vindt meu er kunstgeschiedenis, pracht-én plaatwerken, nieuwe kinderboekj-s en werken van arnaak in praohtband, photographiCn en stereoskoopplaatjez, tooverlaataarna, mnziekalbumi De onlangs ontdekte voortreffelijk* mineraal* bron te Grnban bij Meisaen zal nog Lu dit jaar tot badplaats worden ingericht Het het bonwea van hotel en badhuis is reeds een begin gemaakt. De bron levert tegenwoordig byna tweemaal zooveel water op als in den eenten tyd. Natnurtyke intermitteerende bronnen behooren, zooals men weet, tot de groote zeldzaamheden. Onlangs i* een dergelijke bron ontstaan ia het de partement Hantes-Alpes, by het gehucht Argeatières, die met rFgeunatue tossohenpooz-n vaa 5 en 7 minuten telken* 10 Ltr. water oplevert Het zonderlingste l* dat de eene straal uit ongv kleurd lauw water eo de tweede- uit wünrood keod water bestaat Twee Engelsohe geleerden, W. Chestnr en John Hadley, die zich toevallig al* touristen in die streek bevonden, zyo naar het plaatsje gereisd, om dit; merkwaardig natnurver* acbyosel nader te onderzoeken. In een Amerikaansch blad maakt een tegen* stander van de vrouwen-emancipatie zich warsa en zegt: Men hoort tegenwoordig steeds beWerea, dat wy vrouwelijke artsen, vrouwelijke advocates, vrouwelijke ambtenaren, vrouwelijke geestelijke», vrouwelijke stemgerechtigden hebben moeten. Ik weet iets, waaraan wy nog veel meer behoeft*) hebben, en dat zyn: vrouwelijke Den SOstea dezer zal den verdedigen van den Citadel vaa Antwerpen een feest worden aange boden. . Bleek het verleden jaar dat het moeflyk is fat onze dagen eeaige geestdrift voor de krijgers vaa vóór vyftig jaren te wekken, de citadel-ver dedigers zal het niet aan teekenen van achting ontbreken. Men weet het zy hebben zich helo> hartig gedragen, hun moed en volharding is bet schoonste wat het nederlandzcbe leger vao deze eeuw te herdenken geeft Zy zQit, in europeeeehen ströd, onze laatste belden. Op hen ia Neérland trotsch. Bfl dea Qooieobea stoomtram schyaen la gebnük te zi|n wagens met «naart Trnek-mtoeu, waarvan as heer J. i. Beynee, directeur, der konlnwIHV* felwt-V Beynes,' cirjMt«ur>"(kv koPrime* Emineb, de echtgenoot* van Tewfik Pacba, behoort ODtegenzeggelyk tot de merkwaar* digste vrouwen vau onzen tyd. Deze met schoon heid en geest ryk begaafde prinses iz, van boog*) afkomst Hare moeder was de dochter vsn een Turkschea Sultan en haar vader, £1 Hataid Pacha, de zoon van Abbas Pacha, die van 18*8 .tot 1867 over Egypte regeerde, en kleinzoon van dea tteer*chzucbtit;en Mohammed Ali, den stichter der Egyptische dynastie. Tewfik Pacha, die au om» ?treek» dertig jaren telt, trad in 1878 met ziiae vrij wat jongere bloedverwante in het huwemfc ra koestert voor zone schoone en verstandige *ade zulk eene oabegrenzda liefde en vereerinff, dat bf. geene andere vrouwen genomen en haar de atlees^ beencbapTiy in hui* ea hart heeft toegeetaaa. Uit hun bnweiyk ontsproten vier kinderen, tw zonen, Abbas en Mohamed Ali, ea twee dochter tjes, dia onder de leiding eener, Engelsohe gou* vernante op Europeesche wtyze worden opgevoed. Uiteriyk maakt de prinses geheel den Indruk van eene aanzienlijke ISaropeewhe dame; .zy heeft kastanjebruin haar, een zeer blanke tint, grootev donkere oogen n een prachtig gevormde gestalte. Zy kleedt zich volgen* den fiatiten Parijsüiea ?maak, rookt niet en eet niet onophoudelijk sno«perUen, zooals de meeste Oostersche dame*. Zfl aeaft beschaafde, innemende manieren ea spreekt vloeiend Fransen, als zy vreemde bezoeksters out-? ? - begroet zy hare en reikt hun da bezoeken knielen neder en kussen den zoom van baarkleed,totdat ?y hun verzoekt op te «taan. . Over het geheel heeft de prinses een veel strengere etiquette ia>. getoerd dan men aan het luchthartige hof vaa Znnaël gewoon was. Voor haar echtgenoot iz afl eene liefderijke, trouwe gade, en hy stolt zooveel prijs op haar verstandig oordeel, dat hy nooit iets onderneemt, zonder baar to raadplegen. D*V gebeurtenissen van dan butsten tyd zonden ech ter bet verstandigste vrouwenhoofd in de war brengen! Prinses Jümineh toonde ook, dat zy eea moedig hart bozit, en wilde liever het gevaar vaa haren echtgenoot deelon dan gedrnik maken vaa het toevluchtsoord, baar door de Engelzclten op de schepen aangeboden, hetgeen door daEgrpte» boog gewaardeerd w«cdt, . Tangt By zulke miten met een _ de hand tot een kus.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl