L.yy fe' 4 m M ? VI'. D K AMSTERDAMMER, W>K E K B L A D VOOR NE I, A K B. Er^tta temffkumr* -giag «« »»«r-fr sbMktalan mïddel over: een meuwe netilie m to tenten om aoodoende een andtr* beslustng u<t (e lokken. Dat zal nn gebeuren. Leve 't recht vaa petiti*. Orcrcielit 4ter Frr». ONZE BLADEN. Be meeste onxer bladen vonden dcxe week stof TOOT bNoboawtngen in de ?Billiton-quaestie en de verloaftwg van- do concessie, voor cwn -reek» van jaren, zonder dat er termen bestonden thans tot die verlenging over. te (taan en met ter «rjde stelling van .de. wetteujke voor.rhriften. De Standaard wödde er nog oen drietal artikelen aan, zoo noooig ter nadere versterking van t streng afkeurend- betoog, de vorige week door dea beer Keuchouius in dat blad gehouden. Ia 't 9hf.PfOV.tn S.'at. Dagll. kwam daarentegen «Sii tweetal artikelen voor t«n gunste vau 't contract, waarin vooral gedrukt werd op het feit dat onder de autoriteiten dio bti de*e co&tmtsverlengiug betrok ken zjjn, niemand gevonden wordt van wien men ook zelfs in de verte kwade trouw mag onderateUo». ? De 'igd gaf een aiiike^o over do XRlltton-zaak >n verbond met een mogelijke crisis, en insinueerde dat er leden in de Twcedo Kamer gevonden worden, die voor afkeuring der gearaasliln van den minister zouden stemmen wijl zy op deio wijze een crisis ia 't leven zouden toepen en de census verlaging verijdelen. Behalve de liilliton-zaak Weef ook de minis ter van binncnlandscho zaken ren onderwerp vau beschouwing. Do N. K. Of.Mtte haar artikelen over den miniiter en zijn vcrhonding tot de liberale partö voort en concludeerde, dat de juistheid s^jner verklaring ?ik r eken het ra\j een eer toe tot de liberale partij to beliooren ? wat althans het onderwys betreft, nnn bedenking onderhevig is. Mede betoogde het blad, op het voetspoor vau 't geen mr. Lovy in ons jüagbtad schreef, dat het beroep des ministers op Opaoomcr en Thorbeckc, wat betreft art. 194 der Grondwet, niet opging. De juistheid van dit- betoog en 'tet geheele artikel vond een bestrijder in hel UtrerMselt Prov. 'tn Sted. Dagblad. Vooral de oriHeus*he'wJ}ze waarop d« JC. Xt. Ct. den minister aaatastto, keurde de schrijver af. ' 'Dezelfde minister had-mede een aanval te doontaan -van de ArnJt. Ct. 't Gold hier echter niet zyu onderwas-politiek maar zijn staatkmnde op 't gebied van de kiestabel. Het benoe men van eene Commissie tot het instellen vnn een voorbereidend onderzoek naar de rnadgaamheid om ?eenitfe artikelen der grondwet te wijzigen acht het Wad vergeefsche moeite. Prof. Buijs gaf indeitüd hetzelfde advies maar met de eigenhjfca bedoeling om de grondwetwgzigiag op de lange baan te schuiven. De A. C. hoopt dat deza rcgeering dit doel niet nastreeft, maar dringt op duidelfjke uiteenzetting harer bedoelingen aan. Hier dient nog' vermeld dat bet Vcnl. Weekblad en de Gelderlander artikelen bevatten ten gunste van de kieswet-ontwerpen des ministers. De Werkmatisbode gaf een artikel over het algemeen stemrecht en pleitte niet alleen voor Hrt-lpdcennan vsn stemrecht onn de werklieden, i} wowo c ifc |>, HA v *-~ f ? "'"jTifau uit nftn burgerstand geen kiesrecht hebben daar anj b voldoend bedrag in de direct* belastingen butnl Door de Maasbode werd het toezicht op bowaanchblen besproken. Onder venrijz naar het mgëzondefi artikel aan 't hoofd van ? vdtw' ? "anaimer, > bstoogfte WK butd dat 'stÉ Weiieht OP onze bewaarscholen niét oor,' is. De Sticftoctie Courant richtte eenige wooi tot dea heer F. Dornela Nienwenhuis, den beken wpordvoerder van het socialisme over zijn ad om de behoeftige leerlingen der openbare schvan gemeentewege voedsel te verstrek : 't Blad vreest, dat men b(j de kinderen, als ?? hen van jonge nf gewent op algcmeeue ko te eten, niet do eigenschappen zal aankirer...-. geschikt om een kloek volk te vormen. Een kleine rectificatie ten besluite: In ons ?vorig overzicht heeft men ongetwijfeld met eenigo bevreemding do uitspraak van het llwsgeein ge lezen pdat de liberale pers goed, doch in handen der joden was." De zetter heeft) vau ?goedcle.-la" ge«u.tkt Ro;oed, doch," en op deze wijze het Huisgetfr in zonderlinge tegenspraak met zichzelf gebiaclil. DE ORANJEVAAN Men schrijft ons'uit Utrecht: Sedert twee jaren verscheen hier eoo'n heel, heel klein blaadje, getiteld: I>c Oranje vaan. Eenmaal- per maand werd dat vaantje rertooud. -Sedert 3 Febr. is. dat blaadje vergroot on zal eenmaal per week verschijucu. Twee uommers sagen bet licht. Al was De Oronjcv.ian vroeger ook nog zoo klein de redactie is dankbaar* voor de resultaten * wWelko «ader den negen Gods a$n verkregen, g«dmrende den tijd, dat De'Oranjevaan is versche nen." Vroeger was Utrecht verschrikkelijk liberaal fik heb -«r nooit iets vau bespeurd) maar dank af De Oranjevann komen de auti-rèvölntionaïrcn tegenwoordig weer tot hun recht. Zü werden leden van den Gemeenteraad en vaa (Ie lYoviucialc Staten. l ?De redactie is zioh echter bewust niet genotff te, hebben gedaan." Als dat genotfi doen staat op d'c 12 blaadjes in de 865 dagen, dan «al nie mand de redactie tegenspreken. ?In een maandblad is het inoeiel|jb de kwesties van deu dagte bespreken en toch daaraan hostnat l behoefte." Waarom die bespreking moeielijlccrjs { in em maandblad dan in een weekblad wordt niet gezegd en ook door de twee verschenen aummers niet opgehelderd, aangezien daarin niet een kwestie van den dag besproken wordt. De nieuwe redactie van de Utr. Courant knjgt een pluim op de muts. ?Guflrne erkcut de redactie dat een cliek ? op dik oogenblik hoerschend in Utrecht?haar invloed op de pers ee&ijrszini heeft verloren." Men zon geneigd zfin hier eenige opheldering te vragen. Wat is een cliek? Welke cliek heersebt ?p dit oogenblik in Utrecht? Hoe groot is de iavloed van een heenchende cliek die naar invloed verloren heeft? In verband met de bespreking der verandering van redactie der Utr. Courant zou men «r toe komen om al die fraaiigheden aan de vroegere redactie van de Utr. Courant toe te scbrfren. Het moge vreemd schijnen dat na De Oranjevaaa lüeer met de nieuwe Redactie der Utr. Cour. is ingenomen, nu zjj minder kwaad vau haar ver«?jut <}at zli m out de Utr. Courant gaat concoTceren. Ik vergis mj|, De Oranjevaan zegr uitdrukke lijk: rVan een vtrdriiigen der Utr. Courant kaa natuurlijk roet ccn weekblad geeu sprake zqja." Ween natuurlijk niet; wie zou zóó revolutionair rijn om zóó iets vnn een anti-revolutionair weekJMad te verwachten. Een allerijseHjUste revolutio nair zei ml) dezer dagen: ?non wacht maar, als ze er maar lians toe ziet" ?maar die man was daa ook vergchrikkeUjk revolutionair. In welken geest het weekblad zal worden ga* worden geredigeerd als w£ zefrgea dat bet eea anü-revorutipuair weekblad is. Hoog («Keert De Oratijeraan hare lezurs niet. Woorden* als 'sympathie 911 antipathie worden voor de lezers tusacbcii liAakj«s vertaald; iu reii arttkvl wordt aangetoond -dut int tt ing (tprtcl uit tnitlihtf) ? zoo roftkkclüh mnakt De Oi-argevnau het liare leaors ?..VBH het werkwoord Io weet nfkomt. 0<ik heeft de re-iactio do vricnclelykhfid te Vf i tellen dut sp«cA uitgetprokpn wordt spicttilt, terwijl zü verzekert dat wy al die vreemde wooi" ilou krijgen van do wedronuon te bussen. D« rubriek Gemecnteoieuws bovat Mleen bo* richten over kork, school eu den aankleve van dien. Daaronder komen do schrilst» tegenstellin gen voor. Te Vrwwük werd iu de openbare school komedie gespeeld, er wn* wiin te verkrij gen ? eu schrik niet ?aan het einde was er bal. Hoo heel anders in de Curiitclgko bewaarschool terzelfder ploaUe. De leden der vcrceniging SéalUiiel vierden daar feest; ?zy vereeai{{dco xicii dos avonds.CHU ie zaïucn.den lleere te dnnkoo. De voorcMifrer wee» op do crouto zegeningen en ffenndegirtea (iods, ondnaks voel donkerheid eti Telp ncvelfu. In jila:its van nan het einde te dansen besloot uien hot feest met ccn klein ee* dcelto'van Ui- hypotlioek-«oui op het tfuhonw dvr bewanravhool rtutondo, nf to losioo." Keu praetiscli anti-revolulionair biedt per ad vertentie een ü tn'ee kilo zuivere sigarennseh te koop ann; hde onbrene&t wordt besteed voor een liefdadig doJl." l Ko. ü heeft een hoofdartikel: do Anh'revolutionaire kamerleden ? cu een bijvoegsel over de Univ«r*itoitcii. Dnt do liberalen in het nlgcim'eu niet vertroeteld zouden woeden liet zich vmvachtvti, mnnrdntdenntirevohitionairt) knmei'luden uu niet-ledeii er lang* zouden kr^geti, moge vreemd schijnen, msar 't is waai'. De anti-rerolutionaireu ?vatten hun kiesrecht op als eeu plicht, voor de vervulling waarvan ?§ verantwoordelijk '-lio onn God, on dio alleen uiet het OOR op'ii Heeren.wetten, op recht ongerechtig heid mag worden uit£i-oC'leml." l)o liberalen Hkrl|tcu de anti-revolutionairen wel uit voor domme Lien, die zioh door doiuinói cu volksleulers om drn tuin laten leiden," maiv dat efju praatjes; de Huti-revolutionairen rkijkea diegenen, in wie zjj hun vertrouwen gestold hchbtn pcherp, geiyk men zegt, op du vinder*:." Een vertrouwen dat een scherp op de vingers kijken vordert, heeft wel ieU-van wantrouwen, en wantrouwend z'On gewoonmfe dedomrao lion. De schrgver gevoelt <lut &9 zich versprak mnar iu plaats van te sohrappüu, gaat hU door: ?Uit. kan zeer goed gepaard gaan met ecu betamelijk . vertrouwen en niet de erkennuig, dat, bij verschil van gevoelen, diegenen, die meer direct met do leiding der zaken belast zij», wellicht, beter inzicht hebben dtin zij die afvaardigen," Daar straks stelden z\j vertrouwen in hun afgevaardigden, nu eeu bttamelflk vertrouwen, terwijl zü zeggen dat die afgevaardigden utfliclit een beter inzicht in de zaken hebben ? heel aangenaam--voor de af^eviuirdigdpn. ?Onder de vorschijnatlen, Die op dat (welk?) gebied het eerst ons oog treflon, behoort voor zeker: de vorwi*g dtr-anli-revóltitionairctomcr* Iciten tol etnr, aaneengesloten partff." ?Vroeger stelden de anti-revolutionairen geen vertrouwen meer in hunne afgevaardigden en beschouwdeu hen zelfs nis een hoop eerzuchtigen en niets meer." ? Nn dat kon dan ook wel gaan. Dank zij dr. Kuyper, die daaraan door zjjn Program ecu einde* .neeft gemaakt. Een gevolg " l ° ° ' '. i : . '?' 'i' ,T "ï'1 'i' ".'. iil!:. :!:.'? - - . l. .; . »... ? :^ .. i^l. . . iiodien wij medcdeeten, dat ais medewerken optreden enz. De redactie hml veel korter knnn iedereen weet iu welken geest het ? ? 'l'': . . -.? .. . II. ,. . '. .-" .a-rn-.tt ' -.? speurd." Voor laatdunkende, ijdele, halsstarrige, liefde» looze aCeevaardigden is net nu wel vervelend dat het publiek die zelfopoffering niet bespeurt, maar des te gelukkiger dat de Oranje vaan net publiek daaromtrent inlicht, .. ?Gelukkig is sinds 1879 dat partij verbond eindeItfk tot stand gekomen." Hét ging niet gemakkelijk want ?sommige leden hadden m vroegere jaren steeds als franc- tirenrs dienst gedaan ? maar het zal wel lukken althans zoolang die pat"* niet op eigen kracht steunt, maar ia het ge' tot haren Heer haar kracht zoekt. ?Haar is ter instandhouding eener politieke party niet een leider onontbeerlijk?" ' pNaor ons voorkomt: neen!. ?Onzo antirevolntionaire kamerleden schijnen dan ook- gesn erkenden leider to hebben." Opmerkelijk is het dat in de Varia gezegd wordt: ?Do Heer Groen van Prinsterer heeft net «it de geschiedenis van den dag overgeboekt en het blüJt jiog geschiedenis: Dr. A, KuQper is de leider* . ?Hij zal dat zgn, ook al is iedereen in den lacde er tégen." , Do antirevolutioiiairé party hoeft geen leider, heeft «i- geen noodig, en toch is Dr. A. Knijper leider, die toen hij leider kon zijn, etillekcns af trok. Hwsl duidelijk! ?Welnu. Het is-de-plicht van zijne (Mr. Groen van Prinsterer) discipelen om de tegenpartij'te AviofOH dc-nntirecobttionaire beginselen m toejiasRiny t<! brcnifen." ? Ferm. ' ?In ecu volgend artikel -/.allen wij nog nader wijzen ou de w{jzc v.in strijd voeren onzer vricnd-n iu de kamer. Voor ditmaal genoeg." ? Ja, dat dunkt uuj ooit, zelfs van bot goede kan men ie ceel krijgen. ? In het bijvoegsel wordt een uitvoerig pleidooi geleverd voor bet behoud dor Utrechtsene Uni versiteit., zelfs waaneer er üün of tweo moesten vallen. Op lüstorisehe gronden wordt aangetoond dat Utrecht voel betere rechten heeft dan Leidon. ?En wanneer wQ dan er op letten, dat ia het octrooi door de Staten van Utrecht aan Utrecht verleend, wordt gezegd: dat tcff ? voor alt ff d indt, geconseatieerd en geoctroveerd hebben, ik wij .«oor altfdgnnnea enz." e Staten van Holland hebben in bet octrooi aan Leiden gegeven aiet gezegd: voor alt f/d? alzoo is de zaak uit, daar valt niets tegen te zeggen. De schrijver verzwakt mijns inziens mjn argument als Uf later nog vraagt: ?En is het dan voor de stndeerende jongelingschap aiet veel waard «m to verkeeren in een stad waar vele families wonen, waar gezellig verkeer kan worden genaard aan studie. Ik weet wel in Leiden wonen niets dan peuerMri, maar bU octrooi der Staten is niet bepaald dat dat altgd zoo zal blyven. J. d. B. DE EER DES KONINGS. .De eer des Kónings" is de titel van een vlug schrift, onderteekend door W. H. baron van Heerdt, gepensioneerd kapitein ter zee. adjudant des Konlngs in bnltengewonen dienst. In dit gegeschrift &acht de keer v. H. in bet licht to stellen, dat bil op onverdiende wtae, by de jongite grooto promotie werd ?gepasseerd" door denrang van soüoati bij naakt. W* betitelden die.broobnn als ?awkwaardig". den minister v*n marine, welke minister, behalve de ceutenaar>*wnre Adder, nog wel een kkinigheid er bij op *ün schouder» KUU nemen: maar om de gevolgtrekkingen dio uit het geestdriften liet helaug ren vloot en leger, zijn af to leiden. Uc boer v. U. heeft zjja eigen zaak bepleit, en U«t voegt ullecu hun, die lu de*e persoonlijke tiuastie betrokken en teven* in staat zijn over de waimle of oowantde van de* schrijvers beu ty« voering te oordeelen, rsohtsprnalc te oefenen. Ho» liittu-e xijmden we ook zijn van altes wnt i(we«u>t u«ar onieoht en willekeur. geeft Ht ver weerschrift oui het reeht noch het middel, nli verdediger of beschuldiger tegen een der parttynn op te treden. \Vo knnueii «fiten zeegen, dat de vmvoi ing des schrijvers ons opsommie* plaatsen jswi»k voorkomt, ? in m1 ook dat do houding dea minister* in deze zaak, ? dia de solirgver waar heid spreekt, waaraan we niet twijfelen, ? wel in overeenstemming U met de wtise waarop die minister de Ail<tcr--M*k heeft behandeld, ? en heel fraai hebben we d'o niet kvnnon vindent Ons dool is dus nlleert tilgcmstnt belangen to bespreken, wn.wtoe do brovhure OM eea zeer volUomcno gelegenheid biedt, Op Itlx. 8 vui het r.wxveej'jchrifl lezen we: ?lu bla. Iö7r> nou, eeu vlag-oftieicr op zyde worden gtBct cu wel>»p eene wijnc dio hooi noopt» om xioh tot den koning te wenden tot recht. ? Z. af. deed iny de «er aan mij te vragen of ik dien vlsK-oJïicieA1 kende, waarop ik /, M. mededeelde, d» t ik de oeivaad gehaa eenige jaren met hem sanieu te mogen varen eu dn t ik hem steeds had leercn aohtcu i-u (ils tnensch én al» oen door on <loor kundig officier. ? Het besluit viel echter, waarbij do vlng-officier gepenaionuecrd werd. ? Menige dagen later kwaia een lid van do 'i woede Knojfi- ? vriend van don heer Vnn Ern Taalman Kip ? mij modedoelen, dat de minister slechts met heel veel moeite den Koning had kunnen bowegoii dat bwluit te trekenen en deed mU <le vraag: oi' ik ook wietrof iemnnd den Koning had knnuen influencet-ren ten faveure vnn den bedeelden vl«g-oiüeier. Ik deelde hem woordelijk niedo roet welke vraag Z. M. n>y voreerd en welk nntvroord ik den Koning hnd gegeven en mach* tigdo hem eelfs dat den miniatcr mede to doelen. Niemand eal toch wel den Koning hut recht ont zeggen, om. wnnneei' Hu inlichtingen verlangd omtrent officieren, die aan zijuo adjudanten uit het korps te vragen. Die vragen nnar zijn beste weten en naar plicht en geweteu te beniitwperden, is de roeping van hem, die niet 's Kónings vertrouwen vereerd wordt. Ik althans heb 700 mij na positie als adjudant meer don twiwintig jaren begrepen en opgevat? ?Eertige dagen later vernnm ik vnn datzelfde kamcrlid dat de minister een geheel anJcra op vatting had en voegde er b\j: het gou je nog wel eens kantten ttermiteen! ?Uêt karakter van den heer Van Erp Trtalniau Kin kennende, 'begreep ik dat mij die misdaad den een of andere» tp (trivialeraent uitgedrukt) zon worden ingepeperd." Of deze conclusie des schrijvers juist i», laten wa daar; of werkelijk de mcnschen alleen om zich to wreken, deu kolonel v. H., rfoor hem te passceren, heeft gedwongen z'jn pensioen to vragen, ? dat wulén- we- liefst niet uitpluizen ; maar dit kunnen wel zeggen, dat wij, in 's Ministers plaats, de vrijze vnn inmenging van den heer v. H. in deze personen<idaestie, zeer euvel zouden nebben opgenomen, welke taalt adjudanten en kamerheeren dea Kónings eigenlijk to vervullen hebben, Jmtmen we niet juist bepalen ; hun diensten aijn van persoonlijken aard en, voor zoover wjj weten, .n geen wetten of ofnpteelo besluiten .t '-. < -..o1 ^'. ..'"; ;: ?i..».1-. ? 'n ? ?? .'..'''^ v.' " ?'" i'- '.fi'(*t rp< i.. '.->.? . ?-*??;. .'.'.- ? ''-1'1 ':-j '"'? " ''i-.-;v. .» ;??. i w;c 1. >^. ????van een adjudant. Onze constitutioneelo kroning^ onverschillig wie hij zij ? kan vragen wat flfj wil, maar Zijn adjudanten staat het daarom niet vrij, adviseerende antwoorden omtrent officieren en ambtenaren te geven. Begrijpen dio adjudanten hun roeping goed, dan moeten zo zroh zooveel mogelijk op een onzijdig standpunt handhaven. Ze eijn geen adviseurs. Haar goed, de heeo v. H. heeft met den meesten lof over don vlagofficief, Wien 't hier geldt, gesproken, en dat was braaf en nobel Men zon een doortrapte Machiavellcst moeten zijn om 't een hoveling icwalyk te nemen, als hij zyn Koning een ontwijkend antwoord gaf, indien hij uit volle overtuiging de deugden van een man kon roemen, wien hjj achting of vriend schap toedraagt. Mgrar koeren wo de ziak etns om. De Minister had/.M. een voordracht gedaan tot bevordering van een officier, dien den heer v. H. ntet had leeren ?achten én nis mensch én als een door en door kundig officier?" ? Wat dan V ? ?Yolffena plicht en geweten" zou de adjudant des Kónings dan op de vraag, hem door /. M. ffedaan, hebben moeten antwoorden, ~~ ja wat V Een mepemenwhite helpen, ? een kamernad voor te spreken, is heel wat anders; is Clirictclijker, dan hom in den grond te boren. Met liet eeuo is het geweten altijd gerust, ? al is men geen verantwoordelijk adviseur, ? maar met het laatste? Welk . eerlijk man, die niet wettelijk geaoepen is over het lot van anderen to beslissen, neemt gaarne de verantwoordelijkheid op zich om een loopbaan of een leven t« verwoesten? Wij willen volstrekt uiet beweren, dat de heer v. H. zijn tank alt adjudant dea Koahigs ? een niet gcmakkeUlko hoc eervol ook ? ooit zoo nauwgezet heeft opgevat om iemand leed te bc-. rokkenen; ? maar al deed hij dit niet, toch beging bJj] een groote font Als adjudant des Koniugs plaatste hy zich tusschen den Vorst en deu verantwoordelijken Minister. De zceofficier,? die door het hoofd van het Departement -Marine olk oogenblik kon geroepen worden om dienst te doen op de vloot, ? liet den Minister weten dat, ? kolonel van Heerdt, ? de man was, die Z. M. liad ?geïnflneneeerd". Wat wordt er vnn de verantwoordelijkheid eens Ministei-j, als hfi zulke boodschappen van's Kónings adjudanten önfrangt? De perïoneB-'quaejtic'n bü marine en leger zijn sinds jaren ontelbaar. Bij elke nadere promotie rijzen ze als giftipo paddestoelen uit onzen vochtigen bodem, die hoe langer hoe vuiler riekt. Do brochure van den heer v. M. is daar om het te batrijzeo. Men wist wel dat er Xabaie wit ««rf ohne Liele waven, ? maar wie zal hot ronduit durven zeggen als niet een man van het Hof zelf den sluier oplicht? En dan stellon we ten slo t te d« ernstige vraag: wat hebben al die adjudanten dts Konings, die twintig jaren en langer, ? aooals de heer v. H. ?teedi naar plicht en geweten,?of zonder plicht on geweten, ? hun gevoelen hebben uitgesproken orcr personen, die 20 kenden of niet kenden, dio ze genegen of ocgonegen waren, door goeds en kwaads uitgericht? Deze in net belang van vloot cu leger zoo diep ingrijpende vraag laten wc dea onnartydigen lezer ter bêïntiroordiQg over. HKT AMSTERDAMSGII TÖONEBL. Kt» sHtfkiitd. Satut-dag 10 Febr., had de eersie voorstel ling plaats van Jack, loor Daudot, in 'tllollandsrh genaamd: Jïeu itit/i-iinl. Dil is nu naturalisme, dil ijkpu voortreffelijke lamst. Ik bea opgetogen ovelr dituti een roman getrokken ((toneelspel. Welk» oanbiddelyke verachting van de 'gestrengheid der konvenüerccelcD! Ztethter M een stuk zonder begin en zonder ontknooping. met veel willekeur samengesteld: zoo tnabr losgerukte toforeelen uit de Pnrijsche wacreld, inct manr écn ver dienste: leven, Dio personen leven, en hun leven is met den scherpsten blik op de daad betrapt. Langs den weg v&n zulke werken moeten wty er komen! Dit is nu ccn voort brengsel, waarin de levensadem trilt van onzen tijd, dil U au een vrucht van de anarchie der* letteren. Dit is nu een machtige kreet uit het waarnemend en verontwaardigd dichterhart opgestegen. Zulke arbeid is X welke de planken echoonvecgt van traditie en marionettenspel, welke de voorhoede vormt' van de grootere werken, van die, waarin de stoutheid van 't ware tot regel is gemaakt, dio komen zullen. Merkwaardig, nietwaar: wordt de deugd beloond?. . . neen, de deugd ster/t. Wordt de ondeugd gestraft ? Lichtelijk slechts, want men kan zich overtuigd houden, dat Daryenton en Ida, met opgedroogde tra nen, vóór een Italiaansch reisjen zullen ver trekken, zonder Jacks begrafenis af te wach ten. den knaap weldra vergeten. En waarom is dit stuk dan zoo mooi, waarom spreekt het tut de stallcs en tot den engelenbal;, waarom zullen Sardou enDumas Hls, al worden zij honderd jaar ond, gcene schepping het licht doen zien, die op een lijn met deze gesteld zal kunnen worden, hoe geestig Dumas, hoe roerend Sardou weet te zijn? Waarom verbleekten (Je handelingen, die rij voor het vootlich brengen, naast dit Ei»a;t van Daudet ? . . Om dat zij zoo uitnemend l'art' da tkwtn hebben verstaan eu zulke sne dige frazes hebben gevonden, bestemd ca ge knipt, om verslonden te worden door de Eehoorórganen van hun publiek, en om dat Dnudct machteloos is ia die kunst, om dat Daudet zich vreemdeling toont hl de machi nerie van het drama, om dat Daudet niets ziet en niets kan, dan oen wacreld, vlammend vjn leven, om zich heen en de herschepping dier waereld door zijn teüre en warme kunst. Hij weet zijn figuren een ongcüvcnaarda beWtfgelijkiisid, een magnetische natuur in te blazen. Waar de tooncclen ons niet heftig in Cl'!-!. ."-l. :'l -.' : utt «iiuua-iu, teil uuuiiijBil uu het lied, aal de kunst, waartoe wij overgaan, in vollen galm aan zofi hclTen, maar zij liebbcn niet gedurfd heel en al, niei gewild ten volle ea ook, gedeeltelijk, niet gekund. Nu verschijnt Daudet met zijn rijk gemoed, en liij verovert ons door'zij o slouiigheden, In Jack munten voor mij het ü' en 4* bedrijf boven de overigen uit. Hel middag maal ten huize van Dargenten, \' bedr., is wel zear pitoresk en zeer vermakelijk, vol kleine, lijne, vcrntil'tige en alleraardigste biEonderheden, doch 't maakt onze belangstel ling voor de eigenlijke handeling te weinig gaande; de uitvoering van de Dochter van Fati't, 'i* budr., is wel niet zonder kleur en prikkeling en de verschijning van Jack, ge voegd bij het wederzien der moeder, is zelfs indrukwekkend en de belangstelling groeit, doch er geschiedt nog ie weinig van 'tgeen, waorop wij ons verwachten, wij zijn slechts verheugd, als do zwarte handen van den stoker de blanke hals zijner eindelijk weergevonden moeder omklemmen; de o" akte eindelijk: het sterven van Jack, de droefheid van Cécile, de zorg des grootvaders, en de moeder, die te iaat komt, is nel aandoenlijk, maar 'dat optreden van dien verzwakten en verslapten jongeling schijnt ons te gerekt en het einde is te weinig bespoedigd. Doch de 2' en 3' akte, die vervoeren onS geheel, die vertoonen de lichtpunten van het drama. Be liefdesverklaring in 't t>* bedr., waar de jen* geling sprakeloos snikkend in do armen van den ouden dotter volt, als hij verneemt, hoe zyn liefde voor Cécile niet uitgelachen wordt, hoe hij zelfs hopen mag, en de uitingen van zijn goede voornemens, om te werken, hard to werken, die telkens door z$n he«g hoes ten onderbroken worden, ? ztjo zóe tnaig en waar gevoeld, spreken zóó tet oas hart, dat we zeer verlangen naar het vervolg der historie van dezen armen jongen. Hét v be drijf is éen-en-al meesterstuk. Het rade vrouwijen Ardmmlaut, zoo te-leur-gesteM en. bedroefd, nu ze zich van haren dieAefiea Jack moet verwijderen en «n zl)Be méeéar haar plaats heeft af te staat, £e zeo-fedniaV haar boeUjen bu^elkaur zbeht; éw, de vTeafde van Jack, nu z»n moeder..!»* weftf zaltoeb^hooren; voorde, de dwaaaheöl yanJtta, dift al het geld door baar zeM <Mg«snaajé waf één maaltyd uitgeeft, de temnpag vaoJUb aan zijne moeder, hun éber, dé brief «n Dargenüm, zijn IcMMt, dit sjie« beatolMi tar den .«tryd toesehen den vmjjtfln Nflait stiefvader, die ep 't punt u Itfgi cipe der wéér te ontoikken, ? m, k«aaal ._. o^M h?* *** ****&<# ** meèslejpeQde Ulntie «cl.wden. Zoo n spel, waar alles dermate natuurujk toegaat, en waar de spelers te spreken «? te nandelen hebben in woorden, waarbij tl 't hart op de tong kunnen leggen en k daden, waarby hun liet hoofd en de hondei niet verkeer* «/taan, ? wij! 't geen konventii is, wier re^efen *tj verzocht worden ia acht te nemen, doch waarheid, di£ in hun eig«t boezem ontwaakt, ? zoo'n spet ontwikkel buitengenteen de gaaf des akteurs en doat zyden daarvan aan 't licht komen, hem-zctf wellicht tot nu toe onbekend. Ik weel dat ook niet waaraan ik mijn lof meer tal be. sleden, na het stuk, aan de vertaling of aai de spelers. Wie drommel heeft die voitólun geschreven? Op een enkel woord, zooab «reeds" en » slechts", op een enkele zinsned» na, was zij van een ongemeen goede kcuu in de uitdrukkingen, 't Was een genot %? een herademing haar aan te hoorcn Den Heer ïourniaire mijn bewondering voor zijn vertolking der titelrol. Iedereen was verrast hem zóó krachtig en zóó rijk te «M spelen, 't Was uitmuntend. Mot Mevr. Kleine, in de rol van vrouw Anhatnbatit (waarin ft haar oneindig liever zie, dan ais ItuMoth of als Montjoi/et gade, of als de gravin der Danidte/t, of als Fabritet moeder in Let Ixmrgtois de Pont-Are;/) ? deze rol had eenige overeenkomst, met die, welke zij in Ta/mt en ijelooTte vervulde ? met Mevr. Kleine, wai Me j. G. Poolman bijna onverbeterlijk, charakter had zij door en door begrepen, ea, de vpgelcnhersenen van Ida vonden wij te rug in haar bewegingen, in haar Iaën, i haar spreken. Ook Mej. Lorjó speelde goed voor Cêtilti dat opkomen b. v., 8' bedr, vóór de Hefdeaverklaring, als zij zegt:» gcootvaderije,'' ?- dat was allerliefst. ? Hel sa menspel op 't Leidsche Plein, de houdioi en beweging der personen tegenover eikair, wordt hoe langer hoe boter. Verg, het toa. noelijen, 2e bedr., in Dargentom Antichambre, tusschen Ha, den joernalist en den badiendo met de champanje. Dekoratie en requizietea waren zoer verzorgd; daar kan men eaa voorbeeld aan nemen. Slechts het licht, bui. ten, door het venster, ontbrak. Ik m»g niet eindigen zonder der » Vereent»; ging" met Jack een succes te wenschen, dit haar herinnqre, hoe Daudet nog andere, kortere dramaas heeft gemaakt, niet minde; de uitvoering waardig, als hoedanig ikvooraV noemen zal: La dernicre idole en l'Artttitnni A., 11 Febr. '83. v. D. DH AMSTEKDAMSCÏtfi CONCERTEN. Belofto maakt ichuld! ? Ik beloofde, aan hit einde vau zn«ji vorig vcnl.ig, don lezei's van djt bind een en amlci; me<le te dcelcn ovcrdeopvoerinff *lf*i' T<fiii*i*i*'*", ^|> "If*. f* T.1.-!»--,-,-.? i? . ^ ... J'ri. iitiii'. i'- i. ???'. vcu J''i«i, '?'.'.?. ?;, i ?-?? -i ?V.;,.'. ....ïii.l ;" '^'.'l?J. :l. . tV.' ib. ? ; ,c>. J -.;» ? i( 'i . . !ü ;. ?;.' . "..i ? '. vJl ?;'1IH-(i lij. ' !,i .??'!?? ", ' Lo'ï, r'"".l- u ^ ' ir.l L>:; 1 .-, =-;ï l' : ... . .V .-?-? -r >IIIUU^L-U: vroug ik .mii-zeh al.' 11 P t antwoord op deze vraag is: alles in aan merking genomen nog al goed. Het orkest speelde niet leelfjker dan vey dit gewoon 7,\\n by onze AmsUrdnmachc opera-op-. voeringen; tweemaal echtet- di'eef men het te ver; ten eerste in. het hierboven reeds vermelde Vor spiel en ten tweede, in de derde acte, nadat Lohcngria Els* heeft laten wegvoeren, gnven de koperea blaasinstrumenten ecuige geluiden ten beste, dis zelfs deu directeur een oogenblik in do wu brachten. Eu nu de zangers. ? De heer Marlens zoog de moeilijke partö van Lohengrin, zeer voldoende; zyn ffelnid is miaaohien wat te -lyrisch en zjn voordracht wat te sentimenteel, doch hy zong zuiver en gaf zelfs in vele oogenbiikken teil schopns te nooran, onder andere wSs ik hier op het verhaal z^oer afkomst in het derde bedrijf: _im fernen Land" etc.; bet afscheid van de zwaan IQ het eerste bedrjjf: rnnn aei bedankt" etc. Frünlein Leoni heeft nog altijd grooto moeit» om zuiver te zingen en komt het b^j do ander* zangers vaak voor dat z|j valsob ictoneeren,doi* dit spoedig herstellen. z|) daarentegen itttoneeit dikwQls zuiver, doch laat ziek alras zoo door haar gevoel medesleepen, dat z£ spoedig te heof zingt en dan ook niet spoedig weer in dea tooi komt; indien men zich echter de ?Fidelio" val. naar herinnerert, moet men erkenoen dat zjj dt Elsa" oneiadig veel beter gezongen beeft, at wat bet dan ook nog buig niet moei. Frünlem Jaide, song have Mrtü (Ortrnd) toe als wQ dit van deze begaafée zangeres gewoon zijn, zuiver en met nttdrukking. De Heer Kraze zong en speelde de rel vaa Telramnnd vrQ goed en in het begin dar tweew acte zelfs zeer voldoende; de natijHr heeft «d dezen zanger over niet veel steaimid8«wn bosohikkug gegeven en de wHze waaroj» det._ Eraze den VÏelramuB*" zeng ver*eaf 4w wel een woord vaa lof. De rol van Heinrich der Vogler (de beer is van te weinig omvang om er svapès behalen, des to minder nog wanneer d» blèr «a daar wat te wensoben overlaat. De rol van den ?Heerrnfer" wordl mafst toevertrouwd aan sterren van de twsw*' en voldoet dus meestal niet; zoo ook Februari. Ten stotte een woord van buide aaa de niet over de W#M waarop 29 hefa»u_ be banner rol vertolkt*., want ^ w«s «lecat, adres aaa het Koor in kat 1ste a*: "seST tehtt weM ein splttaM Wand^! Em Sanwan,1' maar wd ovw banne seaecsnüeDil* bajj*. iMkf sj allen lOBaar «««nderiBg m.t cti» ?r bei wakst feajeerd, ó> bawasto «K«aa s*emmen «a aaa nat pirhlinicsa'nrorffiftf ?s verwonderiag bterorer edsjlen «n voeslen vanBravoar kamermoziak, in Fetot g w Februari u., «f ? BE AMBTEBBjUfMEK, WEBKBI.AD TOOB beaÜla vaaidea . inè i» Bser JUaafM «s kf beeft askw veel «r ~ * om aft wet?b| kMamasttiev«si l a> a«ea toe Ke» speette Herap de bekwde senate trnh dit jttJUt va» IWUrt,_jUg amicaal 'fP^J§| Blav VHlamaWHMF latHNMawalMMMtt JHH overwümeade, behaalde de Heer Kes net des* sonate groot saesav. ? Na «en kiekw paaz» werttteageh«ojreg«bradkt ten kwartet voo» pjea*, viooJ, ah ea eeHo vaa Saint^aeas (op. 41 Bes darX VMT »H en ikgeloef «oor vel» «ea atviteit. 9« akpatitf weradoor den beer Frans Cotaea wehrinoKTver mW (de keer Oraanr was aVwr onfseUtdbeid verhinderd, vertelde mea m*). B» (je*eekf werk ademt den orisjBMele» MH^«S in alle werkea ooaspoaMv ewovsivaalvy a«t meest kaa ia bet derde eVe^ gaeaaé in tempo van ?'S laaie ïe dunkt _, .._- ? ^.^? De uitvoering Iwt teiakr of aietn to weateaen «ver. Ka aeo is daa des* vind» soiree ook weder Tin iaii behagen ae Focp Alftgro tot wat druk getekrev . uu. de heeren medewerkenden kannen echter net votdoeaiag «p ban werk ternwfen. Op bet laatrta klassiek coneert in bet Paleis roor Yolksvbjt maakte ft nMt aeor veelgeaoegea k«nais mei eea arransmaeut van eeaiga deetea na Massentt's ?Herediade," van dea Heer Coeaea. De Heer Cbenea bevestigt m^ door dtt arrange ment ia mfipe mwaing, aV ïk de vorige week uitsprak, dat b$ es» meester »in deinatroitatie, terwyi ktt van «V goede krachten, ia orkest aanweeig, attstekead partfl weet te jkken; de vetseaalend* sou werden meest Jen uitstekend vertolkt; Ik hoop dat de beer Coeaea om deor afin goede irrsagemeatea aog dikw^lt kt staat zal stellen, ken»is to maken net werken, die w|j hierkande» nooit ten geboore kr^va. Stricto. 'Men sebrgfl «as uit 'SGraveahage: (vervolg op ons Weekblad van 11 Februari) Het 2e bodr$f van bet tea slotto met succes bekroonde tooneebtak ?Qemcente-Museum* werd in de Raadszitting va* dea 6a dezer afgespeeld en verwierf veel sneeès. De auteur van het ooriproukel^k stuk werd niet op de planken geroe pen, omdat hB reedt ter plaatse wav. De voorstelling werd, evenals de vorigeit, niet kwten abonaement gegeven, en er woa dus ook geen sprake van het niet geldiff zjn van diplomata of vrQe entreVbHjetten. Alle plaatsen m 't parterre ? (publieke tribune) waren bezet, en reeds b$ bet ophalen vaa bét scherm, ging er een verbasead «fplaos op oader het n*or een Qeoieente-Muenm na achtend ? -knnstUevcad publiek. De mijf en SKène i» even knnstmatiff geregeld tb in het eerste bedrijf. Al d» beschikbare smet ten bevinden zieh op bet tooneel; de betangrgkheid der rollen loopt-nataarlttk ait den aard c1 er uak uiteen, terw^f, evenals zutka bQ meer comedie* Terwoainomi rescaiedt, verscheidene artirten zwjjgende rollen bekleeden. Op een oogwenk van den hoofdpersoon ratelt lijn secretaria het voorstel af dat bealiwen moet o\ .i1 leven of dood van bet Qemeente-Mnsenm. YenohiUead» spreke» doemen op. De kranige fiffmr Bloem is nog niet overtuigd dat dit ge bouw, 't welk trooweM hier ea daar gescheurd a, eene veraonwiajr vordert «n zeker zoude de korten alet bat door dm Oem«satarssdaman-bonw koudige geraamd eQto vaa ?39,000 mogen berei ken, want op advfe» vaa eene onbekende groot* beid ? de inspecteur der bonwpolitie ? zou er ilechts f 3,000 vereiiebt worden, om 't gebouw in orde to brengen. Dat scheelt f 30,000 mom pelde een lid der naaaeieelecommissie. (Terzijde). Ook bleef Bloem b$j zi^n vroeger beweren, dat > te maken kosten uit do gewone inkomsten ea niet door leening moesten gevonden worden, tonvyl hij tegen het gbd QS, waarop de Raad zoo dikwijls uitgleed, waarcehuwde en m overweging gat om nevens den Gemeente-architect, ook het oordeel van drie andere deskundigen te hooron. Een rauwe gil klonk achter do coulissen, waar genoemde architect verscholen zat. (Bloem af). Mot een vasten tred nadert "Wittert, de heraut van behoud en vernietiging tevens! Zijn conser vatisme blijkbaar geweld aandoende, wierp hjj de Terbonwing van bet oude buis verre van zich eu weoschte nevone of nabq de Gothisohe zoal een gcbcel nieaw Masenm-gebaaw uit den grond to doen xerrijzen, en sulks volgens ngn deskundig oordeel TOOI- J; /' 130.00a ? (Dat ift ecnpnkje, zei Schroot tor agde tot zjijn collega De W\js, aie heel naief er op volgen liet: .nota bene, een museum voor dat lommetjo, de Nawee gang van Reindera heeft oua meer gekost.") :,En ziet tnflüe heeren", spralc \Vittert naarhuwend verder, ?heeft da oudervinding niet ge leerd, dat elke verbouwing aan een buis te doen cm fUtyimn eeno bestemming te geven, waarvoor tet niet was ingericht» knooiwerk olijft eu weggeworpen geld is. Dat zagen we b.v. aan do thuna tot Kecntbayk ingerichte woning van nu wijten «en heer Groen van Priasterer. 't Raadslid de Jonge voer eeue koude rillinj* «oer de leden en als een der suppoosten niet uit w coulisse ware toegeflcboten tnet oen homopatoch middel, een glas koud water, dan zon de Mgisseur ?het plotseling ongesteld worden vau «n der acteurs* hebben moeten aankondigen. Gelukkig bleef het publiek voor die teleurstelling gwpaard. lutusschen trok zich De Jonge peinzend "P zijn ritplaats terug, en wo zullen strak» zien, 'elk «en boonheid er opwelde ia z\jn geest. Gorden was nu aan de beurt oin ?ook iets to «ggen". Deze geachte artirt, rolvast als steeds, ttrwierf hoorbare teekenen van goedkeuring, niet enkel dat men t een goede eigenschap «W hem vond, dat kg .ook zuinig" wat, maar lioest men daa voor ^SaOuOnitgaaf terugdeinaea, ib daardoor aan 4e Koniakl^e Residentie een [Hchikt maseamgebonw kan worden gegeven. Sordon af, doch werd teruggeroepen. , l7Dttt nooit"! slonk het olt dsn eageleabakder tribune, en terwijl bierdoor onder de sujetten {uige beweging was to weeg gebracht en meer {Mhud ontstond, greep da altQa geectige Polak ftmielg die verrukkelijk atoment aan, «m to staven «e twee argumenten op financieel gebied» door « wydloopige spreke» awt elkaar in botsüig ?wen gebracht» en een parlementair ongeluk had ?*i Tf _?_» w_A. i^.. _.T_.t i ?_?» i_ri :!*? l >?aren to bezwerea «n da bedenkingen van gelil^kcn aard uit deu weg to mimen. t&aadiilid De Triea bi^rt ? dat kwam natnnr'jk zoo in hst stak to pas ? ajjae finoaciBele oedkbezwarcn bandaavaa, iata dat hem als 'gent van de Nederlandscbe Bank eer aan deed, «at al dar Menfcje»broer apelea voor k«t maken 'au ?nieuwigheden" ia inderdaad gevaarlek voor ^crBttie* eener graMeate. Beeds geruwea t^d bad bet raadslid Mouten aeete kolen geaétea. EiaaVtfk was iy ook d» beurt «a tat verbazisur éér aaaschoawers w*l «zn tatHtamTiMh net htt da öoMol, «ak awi o» «Vut korten .?. op een te vinden terrein nab| d» Tukt* Muel Een echte Hasgiahe straaHongen, die ztobtns?L n het deftig pnbaek had weten in tedrkgsa, hiurdop: ,ob, by wil aekv de gebouwen «an elkinnchönjj onranaea, die liggen nog al nabj| . -,,i LJ* H A* HV IM merkbare wwwring was atardoor op kat Weel «Btotaaa m evfal aaa «t taMnrowdif. op t vont VM It 4«eft h« links neMi tkter nceéi Mtt Joricb. g« uit dw «Ml tnte. !? Bloem Eet de Yconitttt, «kt Bloem als HM*]* inférimn anbUMr» der boawjwt&e ted fifeMri; Wtttot HMWM art i^t wMrtnomtm, da* «a ioor èm arohtteet Retadm opmaakte raminf vast kMtm ntat te hoc* wa*7«n ABdrisiT*» splitstof Tan oftgavea bad verlaagd, noest 4* sneckbede slikken, dat door a&tevmen van aroendasoenten, z*o licht hot vallen of succes van 't gehede tooMelsMl g«vaar Bep. Da h«er po WHs komt natuurlek ah jeuneprenasr (m &&) ook mi w«er to berde met een Mkaiw op den ttedetykea bouwmeester. T rnbhek bleef er niet alleen onverschillig onder naar schokschouderde io tUk «en mate, dat ?tgeboow M tHa ftudanenten dreand*. en waar door het bew|i voor de ^noodig* reparatie" blQkbaar voldoende werd geleverd? Altebetoogea bleken na overbodig. Ook Schroot moert oog oen enkel woordje ?eggen. H$ tou kort e$n< eren als de vorige sprekers, die aWns aaavrüzea, doek niet van eindigen wisten. t Ta dan ook niet gemakkelijk om aan een speech, die gedrukt worden zal, een goed slot te maken-. De auteur van het tooneelstuk had de alleen spraak van Schroot wel wat te laag gemaakt, en dankbaar was het auditorium bmUn kijf toen hu eindelijk «ei: ?waü retenota A «os moutons" en met een paar woorden do bron, zijner welbespraaktheid ntupto. ?Wat btiefje, hebben ee M few» mff f" vroeg het slaperig geworden raadslid Mooton aan zijn lukschen buurman. ?Wel nee, collega, Schroot spreekt over een schaap, of over het plnriel er van ata gij wilt.11 ? Zoo, dan is 'f goed. want 't begint me te vervelen, dat eenwig durend gelenter over het al of niet stichten van een museum." De ontknoopioff der intiige van het stuk was nabij en ziet daar moet .het er op of er ouder met 't succes. ?Foei, im>heer do Voorzitter," ving het Raadslid De Jonge aan, die nog blijkbaar pijn gevoelden over den straks ontvangen dolksteek, .roei, waar gaan we heen? In het eerste bodrjjf van deze dramatische tohcts, die den 16 Jan. jl. opgevoerd, word het maken van eeü museum in dit gebouw met 18 tegen 17 stemmen verworpen, én nu, deu 6 Febr. komen B. en W. met ecu tweede bedrijf te voorschijn. Dat ia schandelijk, dat is pressie uitoefenen over de Raadsleden. Dat is onge hoord! Dat heb ik in elf jaar, dat ik ruadsJid ben nooit gezien. Niets ia er bedeu veranderd sedert dion 16 Jan. jl. Geen aanleiding bestond er dus ? Ik ben diep verontwaardigd ir 't Was, dat moet ik bekeannn, een aangrijpend dramatisch moment. We hielden elkander vast op de tribuue. De raadsleden sidderden; glazen met water warcc er niét .genoeg ! In stomme, in doodelijke stilte werd de apotheose afgesmeekt. Zij kwam, en met haar ?meer licht!" De voorzitter, kalm e» ad rem als steeds, was kort en flink in zijne verdediging. ?Mijnheer De Jonge, rijt »» dan vergeten dat er wel degelijk eene aanfcidujff toe bestond, om het den l&Jan. JU gevallen besluit nogmaals ter tafel 'tv brengen, j.,^-^ i ?.-?' ?Er i» wtuMhen ingekomen een verzoekschrift van.de Vereeniging voer het Gwneentc-Mnsetun*. Dit behandelen w$ nu, én verdienden dna in Reene mate de kras e taal, door utótB.en W.geriefat". Met een daverend applaus werden dezo woorden begroet, 't Tweede bedrijf *M gored, ca met 21 tegeu lé stemmen aangenomen het voorstel van B. en W. om in het gebouw op don Korten Vij verberg een Gemeente-Museum te stichten. De Jonge af! 'f Scherm valt. En met een dankbaar gevoel verlaten allen de comediezaa), en buiten gekomen richten w$ heb oog naar den gore! van dit waardig ?GemeenteMuseum" tn spe, en nemen deu hoed «f voor de symbolen van het verleden: ?de Wapens van Frederik Bendrit en Nassau, wasr naast het Haagsch wapen nu inderdaad tene verdiende plaats zal mogen blijven innemen. 9 Febr. '83. d. B. NASCHKIFT. Nog een. woordje over do jongste zitting van ooze beschreven vaderen. Het lid Bloem, kreeg aan 't slot vergunning om over iets anders dan 't Badhuis te spreken. waar do zitting goeddeels aan gewijd was. Hg somde het brandgevaar op dat in den schouwburg zoo dikwijls wordt veroorzaakt, door mot achter glas verscholen licht. VailLmt, die als lid der comcdio commissie vuur vatte over hetgeen werd aangevoerd, beweerde dat vele stukken van hot repertoire zonden moeten verdwijnen, als men alle bougies, op lustres en krooneu geplaatst, door glas moe*t omgeven, on niet onvermakelijk was u beweren, dat alle ongelukken mogelijk lijn er crnige jaren guloden bijna een groot dito uiet door vuur, maar door water werd veroor zaakt. lu eeu zeker stuk ? 't tooneel stelde een fee voor ? werden de acteurs door een pikdraad iioar boven getild, om alt het ware ten Hemd te stijgen, Vaillaat herinnerde zich niet meer den naam van de Apotheose, 't Was iets uit de thologie, meende hy. De pikdraad brak en de goden vielen in 't water va» papier l . ? Deze mcdedeeliug maakte een drogen indruk opvallen. Van der Gon Nctacher drong ten slotto op meer voorzichtigheid aan en het officieel rap port-uitbrengen over elke lamp, die omvalt en eiken draad ?door alcohol gedrenkt", die breekt, waarnaar, zooals Bloem zeMo, een acteur stjntiwta gooide en aldus do vlam bluschte, die den 6n dezor n het 3a bedi-yf der toonoel voorstelling én tafel dn vloer reeds in brand had gestoken. De motie Bloem over vuur, werd dos door het verhaal van Vaillant door water gebluscbt. . D.B, ÜAARLEMSCHE BRIEVEN. Eunattitt, wcKH&tjli en «cAjfn&aar. Ge vraagt mü sur eenige bizonderheden uit 3sarlem, ofschoon het u bekend is dat ik nooit een gemeenteraadszitting bMwoon, mfj, nhnmer loor mün vrouw Iaat leiden haar op haar weke^Jksch dameakrantje te vergezellen anders dan 3Ü morsig weer, en van een drietal onzer sociütelten multütend M ben voor de leus en voor Ie mode. Bier en daar ga ik zelfs voor een kluizenaar, eea boekenworm, een hall door en ge verlangt dat ik n op de hoogte honde? Nu dan, ter wille onzer, zoo ik hoop, onverbreekbare vriendschap! Als het geheugen maar frisoh blijft, kan ik n ten minste af en toe wel eens wat leveren, al zfln het na juist geen num mers van het nieuws du jour. Vooruit dos, man netjes in rouwgewaad! Om te beginnen wilde ik u, schoon all ikzeide voor clubs en wat dies meer «8. tamelijk onge voelig, toch op één enkel genootschap wfJMnaafc lo ons lieve Haarlem en ja in ons lieve f ader land ?a* aoowat eenif ia zijn soort is. ,Knnstenaartkrtag1' i« «UB naam, afeigennjk eea ciertJ0a£Bei» Mier, Bet vegkappiad van een andenoaeaidbare IWMraaa ft*f <*** oocwblft niet herinner d» n«tinfae preaideat, de arnhslni«ale eaat<« tnontnnaHp» nimifagantier, of wie k.J-**B_!iB^l1S?'^?_5!wwtl »*o'i^"M bad, dien vaUia« aVkHnmkw aof al wfsneu&**- ^t<}% ^rtw^ é nuttmfit^ftwiê, in (esrsss arissliaaM to vsswiaren. werd ?sa mat tt boauaaap aat att ae opvan bedeeld eoaeertiam rasds genoeg ea a geaoag over die kwestfe vernatpeld «a an maar besloten was, bet b| de eenmaal aaageBomen, aXeen nog aiet d«er den koning bekraon'at er daa op die bijeenkomsten «ttgevoerd wordt? Ik lahfiet o zenrea, voor zoofetre ik natmo-tgk ?ia eomaksaMun w*tek Ma» leest daar, reciteert er, naakt «r auutak ? waartoe een prachtige vleugel, getekiBk na den eigeaaar des hnW aitatnateade dbntten bewijst ? noodt er gkaastbeeeBOBwiag.'> zingt er au en dan, flanst er zooaoodig eea kale- ofte aneldieat tezaam, wanneer eea der ledea jarig en ? afweng is; kortom, mea beoefaat er, van het ar» loitga, vtla brerit der antieken innig doordron gen, de kuntt ar kwr ratatt awgelffice opvatung, ea gedraagt'er zieh, vrssad vandobbeUpel en draaf, on strW « op 4e beurt ak eente r- w > «»« SP* (om teea boutade van een heerkseh atedtM, èat sadttt wfiseUft de plaat poetste, tb gebrniken) aMfcalv* of driekwartzonen en priesters der godd4gko Mnze. Na zon ik die apol'onisohe vereeniging, ondanks allen eerbied die mi) ak oningewijde jegens baar betaamt, wel n>«t zoo opvjiieleu ? indien niet juist zulk een bond van lener», schilder-, toon-, bouw- en andere knndigen, alt ik zeide, zoo gansch eigenaardig was. Samenwerking van de mecjtveraenOlende krachten op het kleung gebied der knust, ziedaar immers het parool, dat de voort Smit Kleine met acclamatie van stemmen bQ de jongste ?al gemeen* vergadering" ? van ?»«?"?«?* ? »?«. ? ?^ a ? ?«..'one en van .belangstellende" leden ? op zjjn banier grifte, en t welk men er tot nog toe naar beste vor«ogens gestand schijnt te hebben gedaan. Toen die vergadering, waarop ook uw dienaar de eer bad nitgenoodigd te worden, plaats bad in dat vroolijke zaaltje van 't hotel Fnnckler, dat zeker vooe geen Amsterdammer, die onze stad der bloemen zoowat kent, beschreven behoeft toworaon; toen hadt ge eeus moeten zien. hoo dank baar en ? volgens de kranten ? hoe opgetotfoa het natuurlijk ?uitgelezen publiek wat! Trouwens, voor waardeoïng ten minste, bestond er alle reden. Denaegroen van do firma Krclago tusschen bevaDige draperieën, een paar kersversch geboetseerde beelden van tien beer Von Sahcr in de hoeken, tegen den züwand de fraai bowcrkte poort van den heer Van der Stenr, die binnenkoit toegang zal verschaffen tot het her bouwde museum Teyler; noadom tal van schet sen, platen, figuren en pok ceuig voltooide schil derijen van de moderne meestere Scholten, S.ivry, Lokhont e. a.; terwijl ton overvloede door de heecen Schlegel, Apny, Weidnor, van der Eyken en Robcrt _ ceu drie- of viertal nummers muziek ? piano, viool en violencol ? ten gchoore gebracht werden, benovens een geestige novelle va» Piet vluchtig; en dat alle» afkomstig uit den koker der leden zelven, wier doel het met die soiréo geweest was. de Baarheid van het bestuur, ooi een eerste, zij het nog uit den aard der zaak gebrekkige proeve te geven vnn wat een dergoIi)ke samen- en medewerking op den langen duur vermag: ? ik vraag het u. vrieudlief m vollen ernst of het niet zfiu «esthetisch genoegen en zijn ethisch nut zon hebben, wanneer andere plaatsen van eenig «ewicht dit voorbeeld mettertijd belief den te volgen, zoodat we ons na jaar en dag behalve op een ondoordringbaar net van telefo nen, nog op een niet minder dicht weefsel vaa kunstbeschouwing, kunstbeoefening en dito uiting zonden kunnen vorbeffea.7X7 Ik weet wel, dat er altoo* lieden gewaden wor den, die met het heilige den draak steken ofwel zich boven het heilige verheven achten. Maar, in gemoede, er zijn toch in dat,besloten gezelschap" portefeuilles roodgeweest van Dr. Ekama, met interessante gezichten uit het Haarlem vaa den 80juigen krijg; van den'heer Veen, dio tegen woordig koffieplanter van beroep ? een beroep dat gewis lucratiever is daa dat van kunste naar ? een schat van bezienswaardigheden uit ons voov zoovelra nog amper bekend Insulinde meebracht: van den heer A. C. Kruseman (den ,voi des éaiteurs," die te vroeg van zijn artistiéken troon afstand deed (met «en reeks portretten eu gravuren door Roehusten enz. uoor zijn vorstelfflce uitgaven bewerkt.; erzua etsen bewonderd van Storm van 's Gravenwnde, die zich door breede conceptie en kittige oorspronkelijkheid onder scheiden, al staan ztf ook historisch nog ten achter bü die van Unger enRenibrandt vanB$u; er hebben Undsebappen gefigureerd vau elders gevestigde kunstenyara, die bereidwillig Imii'arbeid hadden overgezonden; de Vlaming Bhmxvaert heeft er Zijn prachtigen barytou doen hoeren; ja er is zelfs eeu n Mom usavond" op touw gezet, hoewel die door sneexwjacht venjjDÏgen wind en ongesteldheid van sommige leden nog maar tot een begin van uitvoe ring geraken kon; en toch, ik ben haast, bang het u te zeggen, züó bang beu ik van uitgelachen te worden ?? en toch, m weerwil van dir. werkelijk geruchtmakend streven.... bleef daar buiten alle sympathie zich bepalen bQ eeu couraiitenopwekkiug, oogette men er luttel andere bijval dandie zich uitspreekt iü woorden en kou dus op tien tuidicen dag, na een bestaan vnn omtrent zeven maanden uiet worden geconstateerd, dat het cijfer der zoogenoemde belaugstcllcndc leden hil1, over eengekomen en voor den verderuu bloei van dien bond zoo noodzakelijke maximum ho^Ft bereikt. Treurig, nietwaar ? Och ja. en incii zegt wel eens dat goede wijn 'geen krapt WltoHt ? doch zijn dan alle drinker» vau het edele druivcnsap oulc kenners ? En zal men het dan i,:ij. dié maar tot de bnitenledeii behoor, wel kwalijk Jconiien nemen, zoo ik op een en ander do aandacht vestigde? Van veertigduizend stelen nog geen vijfentwintig, voor hun kapitaal ? - ik zal na geen namen noe>nen ? of eigenlijk voor een paar onnoozele gul dens plus hun fatsoen gerekend willen worden, iets voor de kunst over te hebben! Ja, zeg dat het treurig it! SH.VKESPEAUIAXA. ? : ?'?' ï- . ? '? Twee ter zeer goeder naam staande Shakezpeare-kenuera, de heereu Frank A. Marshall en de toonqelipeler Hcnry Irvbg, ai}n opditoogenbUk bezig aan eeu nieuwe uitgave van do drama tische werken. Den dichter enkel en alleen als tooneelscbrij ver te besohonwen, is het hoofddoel van hnn arbeid. Een editie vau Bnakeapeare, als de vrucht daar van verkregen, scheen, naar beider meening, eea begeerlijke zaak. Zjj wentchea meer te geven dan een gewone looaeehtitgave, want van alle stukken zal de geheele tekst worden gedrukt De aanteekeningcu zullnn volgens een nieuw beginsel worden ingericht. Bovendien stellon de uitgevurs zich voor, nog andere nieuwe denk beelden tóe te possen, waarvan z\j den aard ter gelegenertjjd zullen belwad maken. Voor het oogenblik volstaan zjj vet de meiedeeling, dat nn&ue uitgave geheel wordt bcbcencht door de Overweging dat Bnakwpaare een tooneelspeler woe. De teaaataeae vaardigheid van den tooneehnpeler herkennen bovengenoemdo heeren op elke blad?ztjdea BJjaer werken, en wenschea daarvan ia hunne nieuwe editie blijk te geven. Ia eea brief aaa het maandschrift The Thtaire aet de beer Marshall het doel van xjjne samenwerkwg nwt Hanry Irvlag arteea, en geeft teg*mkerttd, aHaei teiwoaOenug ta aenaea, over bat gebrek aan pogiagea, da geaehiedeaia vaa 8hakseyearrt waken «p htt toeoeel toe te liehteo. (tak ia due | Bea naawkewige» ea "ifcjalil|ttaa« ~-^"^~~?^ ^MmBmvQm^RaWlV 4B of Lear vereissbf is niet dat aleaato bedorft «? bwL brengea. Ia sooverre ak? togen betreft, aoa me» de kaanen aaavecren, dat moto «?»«, gesprekken in Tke OmH* of Krnn aiet oe ooren van een bedtadaagsob pabMsk g«sebikt sfn. Evenwel afin mvoegiacea iet» enden daa weflatingen. IfÜ is waar Heeft me» «ck merairiga werken gedurende twee eenwen ken n«daMt maar tegenwoordig zonden a| aan een sekerp «aderzosk Nootffeiteld, ea zoowel voor tocvosgatlen a» ananngea moeten zeer tntt redenen worden aangevoerd. De eavtaadVbett dimt te boek gesteld,, dat de gedeelten, lie ia de Str**d b«t nwerte jfela^ijteweegbrengen «a bat JaUst wor? " ^1' i ? ????? ? lig WVWB«HWVB^ _--.-.,Cod«olntoMatfBMltBlh,,.». , wer* later «ene ooonisaie baaoead. Oss slat vodsd% to kaaaea afla, zoade voestw vaa sattt werk meerdere jarea darea. Ten Ba «en oonts " " " " gsrea bat men ?_._,^? Tersek*«K_ betweDL .awt , hetTOlgeaA bevat Io. Marafac aaa Kabtnw, ait De ook ton onzent door sommgea zoo hoof gevierde tooaeelifeler Barnar ai te New-York opgotredea als Conolanoa. Hf rood alechtidMtig«n bflvaL F. v. d. O. Tennutorfs Dora. Na de atekktu die Tennysoa zelf voor bet tooneel schreef, ITkeCtoaaaodsna, en die geen buitengewoon sneern hadden, is thans een zijner andere werken, de .Engebche idylle0 Doro voor hot tooneel geschikt ff»maakt door dea vmchtbareb tooneelachrQvar Charles Beade. Reeds vroeger, 13 jaar geleden, beleefde deze be werking eenige opvoeringen, en werd door de destijds beroemde actrice Saté Terry de hoofdrol gecreëerd. Het werd daar na ntet belangrijk genoeg geoordeeld, om meer gespeeld te worden, tot na net Aiielpoia-tbeatctr het weder opnam. De idylle ia tot drio bedrijven bggewerkt; voor Tennyson's zoetvloeiende eenvoud is bet krachtig tooneol ? eagekea vaa den beer Beade in de plaats geko men, en dit doet het weinig dramatische vaa de hoofdpersoon nog meer uitkomen, zoodat bet stuk wat mat schijnt. Ook de actrice, die de hoofdrol vervult, Miss Sopbie Eyre heeft niet bet talent van Mias Kata Terry. Von PUot*. Het jongste werk vaa den Muncheucr schilder is thans in zgn atelier aldaar ten loon gesteld. Bet is een tooneel uit do Christen vervolgingen te RomË. Het Inkeener jonge mar telares, die in de arena aan de wilde dieren ge offerd is, ligt op den grond, half bedekt meteen kleed, maar met de sporen eter klauwen zichtbaar op baar gelaat en lichaam.-Toch toont het gelaat der martelares eenhemelscbenitdrukkinsr, die het afschuwelijke vaa bet tooneel weg neemt Het stok is reeds van dea «chfldar ge kocht door de firma AtunuDer, die zkh alle reen-, ten van reproductie en tentoonstelling verzekerd heeft, m er Europa mee doorreizen aal. JJIT BELGIË. vn. Concurrentie (n 't katoen; Jtbreidiag taa 't leger; nitJterven der dvaastw: Rubens oood vaa Öeeu ,Bal", ?Bal". ndenx grand* bals", ?quatre grands bals", enz. andere leest mea tedart eezdge dagen niet op de hoeken 'doy «tiatoSH asiigisjlalit.zaet.. letters die de oBverafdbat» gn«le8vaa8tag«rV: uaaiuucbinea nog verre overtreffen. l>o nvastelavond" i» in België u» Do beurs is dan ook gesloten! Laten de spoor- \ wegactiën elders 25 pCt. rijzen óf dalen, men ' luistert er niet naar. Wat gisteren zoo gewichtig was ab eeae staats zaak, is lieden een nietigheid b» den carnaval to vergelijken, wanneer de verkeerde ttoet (?'t kal* vakaad", zegt het volk) door de straten trekt. Niet Dinsdag alleen, ook, en bQzonder op dea eenten Zondag van den vastentijd, waarop dit nam mei- vench\int, is t groote carnaval ennchqnt bet rumoer geen einde te zallea nemen. Toch zfin er allerlei gewichtige zaken aan de orde van dea politiseheu dag, waarvan de toekomst van België gedeeltelgk afhangt. W$ halen, bijvoorbeeld, de vraag van het katoeogaren aan, waarby ook de hollandsche belangen in 't spel z^n. Eenige nqveraara hebbes petrti*n aan de Kamer gezonden, om de vermindering of afschaffing der rechten te vorderen, waarmede de regeering de katoenfabricage beschermd. . De beide partijen (d. i. katholieken enjioe len, wnnt eene derde is bier ondenKbeorJ rtem* men, op enkele uitzonderingen na,» dezen wenseh overeen. Men redeneert aldns. De Nederlanden hadden in 1030, 7,000 spillen; in 1856, 56,000; in 1380, -53,000; in 1882 bijoa 900,00a Nu had, wel ia waar, Belfiiö in 18ÜO, 550,000 spillen, doca beden slechte 800,000. In hetzelida tqoUverloop ia dna het ^'ctal rpillen in Holland van 56- op 800,000 eu iu België vau ££0> op 800,000 dat ia nog niet huif zooveel ges'egeu. Du Hollanders hadden wel een monopolie van den uitvoer naar Java, doch daY is sedert lang afgeschaft; zelfs de differentiere rechten zijn verdwenen. Vaa 1847 tot 1856 werd in Holland voor f700,000 katoen verwerkt. Na een val, ten gevolgo der bescherming, klimt do soa van net verbruik in 1880 tot op 8 millioeaen galdea. Hot land, zegt men. ia een gevaarujker awdedinger voor Beleid, dan Engeland. Bovendien behoort bjjna oebeel de katoenitoffeu-uitvoer in België aan 17 nüveraars, die teffeSk spinnen en wevers «an. Hoe scbadeMtk dit les werkt, E«gt een katholiek blad, .dat en is niet moeieiyk om verstaan." ,VYM willen alleen bettetigen", zegt een orgaan der liberale portfl, dat wg Belgen en flollatiaen ons al weer op dat gebied onderliag de concorrentie doen, -onder twee kleine firma's, terwQl wg aaders onder een enkele groote firma alleen geeoncoreerd zojdea hebben tegenover het brotealand, bepaaldüljjk tegenover Engeland.... wij hebben ande ren van noode: engelsche bandeuan, engelsche reeden en schippert, zelfs engelache consuls, welke dan de beste en zoetste vruchten vooreerst van onzen arbeid plukken... ?O rampzalig jaar £0," zoo sluit dit vlaamsbhe artikel, ?hoe vloekt gg steeds tegen de leuze: ?Eendracht maakt macht0 Hot tweedo gewichtige pont, waarover vaa vete zijden krachtig btf de Kamer gepetitioneerd wordt, is de uitbreiding van het letter, wat tot ntt toe uit teruaawemood 50,000 man bettoad. Overal wordt in 't geheim tegen znlken attatre^el ge» stookt, en zelfs (met nw verlof O «p kleine «a groote ?retirade»" vindt mea dé protastea ia miniatuur aangeplakt. Men gaat zoover van te , m t Jaar 1577; 3o. «ene v«ra«MUliaff vaV Boozea, dea baMBaaa ftyVgt ea oaaan-KHHi vi» bet .ma»m> TlaaUJa," ta Aatweraen. awr % jHeaulraart «a MaS» ia dé kooHbarkatdaav; 3o. rtndito j«a Mograf fci«»«e« aard, betreffeade ptnoaea ea taot Rabeae ia eea%e Oh. BttHent, arebivarii to BruSel, P. arehivans to Anuterdaa; vaa Even, idem tt Lettven, ? Wellicht ia het overlijden van W. Oeaik, dea verdienrtelfikea beeldboaww, awea lezer» nac alet ter oor* gekonua. Z$ü grootate werk ai da groep op de zoogenaamde .aurtelaarnlaata* alhier. Bet standbeeld vaa Leopold I ea «aTva» Rubens te Antwerpen, Grétry te Laöc, bet ? it*nV«tTi1. m. M __* _«_ J.*m*i_Tj~ --_ -v?,;? op t gr& van de Mérode, aaz. _,_ almede van de band deaee zMeaten. H<j werd; door zflne MmaUn. in Holland zeer wel wegen* bare HefelUïe seaüdentakkeB bekend, op 4ea> weg aaar de eeawigbeid oomiddell^k gevolgd. Brussel, den 5 Februari 1688. K. A. VORM EN INHOUD ZIJH ÉÉN. Eene Stadie aaar aanleiding vanJftntMO. L Wat BÜ( betreft, ik sekenk iemand all* Qriakaeae vomea, iadien mei slechte ia- Nvderlaad ds gedachten vaa Oriekenlaad ia ziek opneemt. Pret Allard Pienon. Haar boe ondersekeidtgU dan toch dot norm vaa de ttoffef Hinder »ï fla niet a*t die afgehobbeUtó woerd«a....Do st^ is de gedachte. Prof. Jaoob Geel. Sicnt «aan eqnns et arbor appellantnr noatiaibae «if^iftit, et snnth caiqne genav et fonma adiignanÖ^ boa, eoden modo aentire ac dkere Vt<B*>i_patent, dbereta a sa i tSnU ope at éahflis altera foton et auacs, sioe at fret f. Bake. Alle» l» schrüven, dat indien de Koning artikel l vaa de nulitiewet niet handhaaft, waaria van eea leger, uit vrijwilligers bestaande, wordt gesproken, hg .in dees geval misbruik maakt vaa ?Qneauwkt. En, zoo gaat de *Qagettt van Kortr^e,"een eonservatief blad, voort, ?en al» er te kiezen valt tusschea bet Opperhoofd van den Blaat ea dea Staat zetren, tus,chen Z«M Majesteit ea eaw gansebe- bevolking, kan, mar eaa Gvkozeae vaa % Volk («mfidvmd«KaaierfaMsnaaneha?^ Men aal na deze woorden niet loochenen dat in de vlaasttseb-belgMM bladen aaa zeer vrijen toon wordt aaageslagea. Zoo geeft «a* eek een Kbmal Wa4tó Bxaassl, ^TbusasdU -Stoft_ domrd" getiteld, eaa satikdMw^ötjvaaotval\fjttt i» ^.JhaariMdaA (ba ZaJd ta HoordT an üeber allea Gipfela Ist Ruh, la allen Wipfatn Spürest da fiaujn eiaen Haneh; Dia Vögekan sdtweigea in Wald», Warte nor, balde * Rnhest dn aneb. Dit is eea dier kleine liederen, die de Mal» als sterretje* ia de eeuwen strooit om te htijveY flonkeren voor de toekomst. Maar hoe vernuseni* weinig is er van den matigen zang-o ver, wanneer wti^schffiibaar hetielfde op deze w^ie ze«»-" ? Euh ist aof allen Giptela, Wilhelm. ? emen Haach spürert dn in allen Wipfeln; i Wald schweigen die Vdgeleia. Warte aar, Bnb dn ruhest balde auch. Wy schrijven nog af eene strophe van Job^n Keate uit een dier mystieke gedichten, wier diep sentiment lafenis is voor bet negentiendé-eenw» sche hart, wier aflvercn klanken droomcrig verr vloeien als ia don luisterenden avondstond het verre getomp eener dorpskapel: Overhead, look overhead 'Mong the blossom* white and red -^ Look op, look np. I fluiter now ? On this flosh pontegranate bonck See me: 't is UÜs ntverr biU Ever earas the good man'i üL Shed no tear, o, shcd no tear: The fiower will bloom another year. Adieu, adieu! I fly, adieu, I vanwh in the beaven's blue ? Adieu, adien! Eene p^niging is bét, iets to schreven, dat oj| eeno parodie vaa dergelQke verzen kBnkt. ES toch u bet volgand* niets anders dan de letttfrl^ke vortaling: Boven je Eoofdt Kfflt bövea je hoofd tmtche» de roode «n witte bloesems! K|k naar boven! k|k naar boren! Ik zweef an op deze rijke granaattak. Zie nuj! t Is dit zOverachtig znoéÏÏ mee, dat altfld het verdriet vaa dea «eden mansea geneest Stort geen tranen t O, stort gessk tranen l De bloem zal een ander jaar blowen. Adieu, adieu! Ik vliegt Adien t Ik verdwijn in het blanw van den hemel! Adiea! adiea! Eene omzetting der woorden alleen is voldoend* om den zin te wfiaigen: Look overheaoVmong tbe white and red blossoms. Look np! Ontbisluihpomagranato-bonghl flntter now. Be» nw! This üvërTbill it b, ?ver cures the goed awn's fll. Sbed no taart Another year the flower wttibtoom. Adiea 11 fly l I vanisb in the heavea's blne! Adien l De dosgeaoeaoe «gedachten1*? bet is BOO moei* l^k te begrepen, wat men daarmede bedoelt, dat het oaa n dit opstel niet gelukken zal ? d» (gedachten" der vertaling znn dezelfde als dié van het oonpronkelQke: toot «p oauehrfjft de zelfde ?gedachte" al* kgk naar omen. Deindruk, dien de vertabag maakt, is niettemin «en geheel aadere dan die der stropha vaa Kaate. Maar waaneer eene veraawling vaa woordea «ea an deren indruk maakt daa eetro tweede woordeagroep, kunnen wö «onder eeai» sopaanaaKeggon. dat beider itüutul aiet dezeUÜ» is. -*»-?? Dit verttaü bi inhoud oatstond door «en versshil in den zoogaaaamden «om, oatstoad door «?n verschil alleen in klank en rytanms, en in bet laatste getal dow eene. w^ziging alleen van bet rythmns. rorm «n inhoud waren dos onafscheidelijk verbonden: iy z^a één. Toch wtUan/ibgemiM measebea, gsIQk notss*> taai b.v, aijtr booren vuLdan vai-m,.».