'IK* Jff*M"ft»IM> A M M H R, W K b! K B L A I) VOOR NE Ho. ?ty «l de kraterewte takott* «M -gedachten." In het veevolg ve* «jutft kn Mij een ondenoek in loeo,&i/.B.ind«boana ?van do heeren, instellen, ten eten te weren wtropen, wat zulk «ene gedacht*" ia. Ata «Mer «enca «chanskorf ga ik TOorloopigaAtw de woon den zitten van den aeer wireren denker Geel: l en gedachte zijn oen." ie! t. -min wil ik reeds nu een» Te.?, geven: dat mooi vinden van .gedachten" vrel v:', a e*-nc bijzondere voorlieiie voor skeletten in stco van vóór jonge, inabche, «appige meisjes. .Wil tk je '«een mooi merrie laten zien?" Waar i* te?" - 8Daart" .Och heden, data ueh tkeleti" - Een skelet, «eg je? Maar gevoel je dnn niets root dien raggegroat V £n TOor dtc ribb*» en dat kakebeen? Enkflk me die heupen: MOD hard als steen: je kunt er een mes op slopen!" Evoaseer als in poëiie zjn in proia vorm en inhoud onnfsehoidelqk verbonden. In zijnen Vrtj-Arbeid vergeUjkt Holtatnl! het corps der indische ambtenaren bij eene intnengenoldo macbiae, bjj een aantal pompon, wier buizen uilen oitioopen opdehoofdpomp,dèn gouverneur-generaal, welke hooMpomp het resmoir 'is voor zekwo brave borger^." Te midden der miasmen, die ons land doorwalmen, t» midden der vuile Incbt van katheder- en ka-' incr-moddergatcn roept 'h|i mat zijn rotiüenstem, dat het trilt over de irateren tot in het hut van den Javaan: Foton! Pomp! Tomp! Voor den Duivel en voor Nederland'." Voor lien. nu, die meenen, dat de vorm i«ts is Imften den inhoud, diene het volgende loopje; Do geestige Multatuli zegt ergens niet onaardig: voor Nodcrmnd'en voor den duivel pomp-porapk evenwel zien sommigen geen ondorsoheiit tusschen de variatiOn en de thema's. Hen wijs ik er op, dat niet aMcn in staat 7,$a, het verschil te hooron tnsschon Strunsïen Bach;dnt andcron het zwak govorlen; dat weer anderen het nauwkeurig kunnen omschrijven. Zij ook gelieven te bedenken, dat wy mensohen pp muiden cu ratten misschien allen denzelfden indruk maken. Zoo'n muis sou dus, wanneer hij Newton mg wandelen en een UoHendsch minieer, tot zijne gemalin zeggen : Do inhoud is dezelfde ! M:\:ir ieder lid vnn onïe bollede firma zal inzien, dat dia mui» dwaalt. £»n laatote voorbeeld. Yor.del,1 die volgens Dr. Jan Ten Brink tegen woordig b(j de jongeren «in het vergeelboek" is... Do heer Ten Brink geeft' namelijk elke veer tien tingen in het. ZonnagMad oen. kolom metje kopie aan het adres der jongeren. Voor een kwart eeuw zwvgen nog nl d» snuggere beoordeelaars, dia- do kroon nullen vordk-ne* voor bet jongere-. geslneht." Of de*e tcnnstribbolaai* «i bcnooren tot l]«t. jeugdige huis Brdihuicht &. CA.' of tot de oudo «ulieae tirraa Euwtt^e Kritiek & Zonen, dort er weinig toa." ' Vondel dan, .dio volgens Dr. Jan Ten Brink dooi' l>f m lefreit stecJs niet veel genoegen gele zen wordt, maar door tfr jongeren niet is inge zien, zegt in een aardig Jan, de malle rent, Of j«! 'm niet en kent, Is een rechten ezel. nu, dat Vondel n» het diner fn tierestanrulk* meer, een' weinig loom, in zijnen atoel had gelegen dan erop gezeten; dat ztfn kameraad, set «ien hfj gewoon was te cKneeren, onder die ge geven* gevraagd had: Hoe denk jo-n-o vw Jan?" Bah KOU h$ hebben geantwoord: 'n Malle vent ! 'n Ezeli" '..'.' D« inhoud is dezelfde, beweren sommigen. Ver schilt de indruk dan niet ten eöntn m Me?, He t loatato zeflt men op knorr-gen toon ; het versje loost men lachend. Manr ik zoek mijne bewijzen veel te ver. ebior de «aak zoo eenvoudig rao^eüjlc: ,.'tli twee uur" is fots anders dan: tiveo uur is 't." Het eerste is .een antwoord op ó"e vraag, hoe Iaat het U; het t wc f cl o bevat eene bewering omtrent den t(jd in tegenstelling met iemand, diézegt, dat liet drie uw is of vier. Ja. zelfs: 't is t vree uur1' maakt ceu anderen indruk dan: .liet i» Uvec uur." Wie meent, dat hiernu-c de inhuutl. niet verandert, debke aan de e*nhcid van- MtrlUtnU's doukbceldëu, fantatiën, sentimenten en xjjn'w ort 't. Woutertje met een, ctnc, cr.-nctt bij Priuscs Erikal 'tWei'd een heel ander kereltjo! Wu zien, dat bij de ? Rciingste wlJKiging, die ecoc uitdrukkinf; ten aanzien van klank, ryt limus enz. ondergaat, do indruk op den lezer, die lezen knu, ccn Riuleie wordt, 'l och scliiiupt men in ons land voordurend op den vorm1 en roept men van Mn kanten om gedachten": Cliorlfs ftoissev&in in de Gtiis. TcnTirink in het 7,ondag$bl<ui, prof. Pierson in zijnen IHcfittimdcl. MJiSv writ bedoelt men met zulk eene gedachte V" Laten yv^j trachten, dit empirisch te viudeu. u Uu Gids van Mei !&! heeft Boissevain züne raepmng omwhvcvcn: hij EO u op de tnitrkt der letterkunde graag modem-theologische gedachten ztcn te koop acbpden en poümcn met gedachten er 'ïii over de Willem Barents, stcrrekunde, na tuurkunde en wijsbegeerte. D-e wijsbegeerte moet . natnuriijk leiden tot tnodcrn-theologi'Dche begrippen. Bovendien moet .?y troost' en licht" vinden in de poëzie, het geweten en de kunst." Do wüsbegccife van den hepr Uoisserain in dus gcefl bcjocrto nanr wi.iibeid, maar eeno begeerte naar troost: zij is eene troottb£geerte. ' Die troost beg.-frt c zoekt 'icht" in het gewe ten. Inderdaad bntndt het gcwctcit ah keersjen in de earopcannsche -tempeltjes der deugd, on geveer even helder als L.V. de kandelaai- "der Gids {n de Icttcrkund'ge wereld. Ook staat het iedereen vrfj, eich by dit licht te troosten overde »aaficborercblindbcld der mcntchcHjke ziel. Mnnr Vetwitttliaar is ztju recht, om op den nok van con eerbiedwaardig »üdschrift te verkondi gen, dat dit de wnre wrjsbegwrte is. Boe dit Bfl, elk ander Nederlander heeft dan gelflk, wanneer hQ beweert, dat de schrijver ni?t wefct, wat hot woord wijsbegeerte beteekeut, dat faK c^jii» gedachten olcöht uitdrukt, dat hy Oost zegt voor West, Jantje voor Pietje ea gedachte" Waarschijnlijk eüa wf) er. Ik denk althans, dat 14 evenmin ofs wy zal Icnnnra ctggea, wat liet woord gedachte" betoekent in de phrase: .üc geaachto is dezelfde, maar de vorm verschilt.'1 Mogelijk kunnen wüdaaromtrent meer zekerheiU uekomen door bet beschonken van eencn: diobtcr, dien de heer Boitaevain hoogacht, om dat hij d.w.K.dédichter?-gedachten''geeft. il 't. i ^l^i _?_a. ^1 ??HiV." i . ..__ __ * *l_ vóUtrekt niet onbillijk wit s^jn, zal ik ?H-den cyclus van Sally Prudhómmo het eerste fEedioht nemen. Immers 'b(j het Bclir\jven daarton lagen al de geliefde troostgedachten nog ongerept, es do dichter was das in de geleccnheul om eeno gecondenseerde hoeveelheid te geVon. Het fon&et luidt aldus: véritén' odmet qa' nn stadieax amant: m' arme ponr savoirl Je fonrbir la cninwse Qaél'ombre deahónore etquelaronflleencrasse, W'j'aigaise U dsrd ani s'èmoasse n dotmant , je boacleral l'airatn si fortement ma poitrine hostile au cnlte que j'embraon, i Karmnro s-Svire r marqnera sa traee 111 qae d'jr permettre on liohe battement, Et-d««ssé-j^ si-rien ne VenUme, 6 «ature, Sjahuuc bórrible t charmant, Jte preadre i. ta : ' ??'? '?".?! x- «ii 8t daas «B aai forcéV orroAer ton secret, M j» lotUroi aon« jkf*t»l , me fo%pre*, .por Ie rave. de gedachte: wieveroordeeld V Geenswülater onderzoeken. uit aj, dat wi| Boissevaw lief bei gedachten" ni« eatvoadigbeden kan eu: t voor derge! niet blaken. De dichtbundel van Prof. Pierson ontsteekt misschien meer OTht Daar tooh vindan wU eeno rubriek met het opschrift : Antieke gedacuteu". Hun aantal bedraagt aelfs het getal van nes eu veertig, een gotal, dat ieder, die weet wat eene gedachte is, balangrjjk groot zal noemeu. De «TBxfonie deier gedachten wordt voorafge gaan door eene soort van pracludinm. Een oin daarvan luidt aldus: «Aan het Grieksche formaliimo gun ik de vol doening van te ontdekken, dat Uet uit Pindarus aangehaalde boven no. 2ti bh. 283 geen vertaling is van" .... euz. Ik geloof niet, dat een enkele Griekiche for malist dote voldoening. zal willou gemeten: de hoofdvraag U bjj lüawand, of iet» vertaald is of gcwijtigd, maar of ui«n deURdolüken arbeid levert. Maar mjjne roeening had prof. Pitrsün dnn ook boter gehandeld dour, in plaats vau dien niet good geluïmdcn uitval neer te schrijven, nog eens te zien, ot dab uit Pindarus aangehaalde ' wel propörtjes in do kleeren zat. Wy lezen er: BI>e poüz:3 verleent nieuwe aantrekketyjkheül aan de vol onderdo voorstclliogen van het gemoedülevon." Dit is eeac \\oordcu2i-ocp, die, geliib zoo vele anderen, elf geen gedachte omsbhrijrt, uiaor eene gissing moffeiyk maakt naar de gedachte, dio men wilde uitdruVkou. Noch in de wetenschap der süelkuudc, noch in do toul van het leven on dit is hier de hoofdzaak spreekt meu van voorstellingen van het gemoed: aandoe ningen is het woord en de caal:. Zelfs de booie uitval 'a dcbilis, imperfecta et manca", eou prof. Bako cg{teu; want er wordt iets verteld over het uit Pindarus aangehaalde", dat uict in de oorspronkelijke taal gegeven wordt eu ook geen vevtiling" is. Maar wanneer w|j de gedachte van ccncn schryver vrüzigon, test raon niet in het Nederlandsen, dat meu eene aanhaling goeft. \Yaarschyuiyk begint da lozer reeds te vreezen, dat ook de titel der rnbvlek .Antieke gedachten" debilis, itaperfecla et; mauca*' is. Ten einde dit te onder/ocken, willcu wij eens bepalen, wat zij, dit! o;n gedachten'- roepen, bij benadering met. dat woord bedoelen. Men zal er niet tegen hebben, dunkt mij, indien de nu-ening sldna otnfclireven wordt : r Wanneer RU iots ttverea wilt, dat w.itmle heeft; wanneer uw werk [ goed zal ti{jn, ui^et gij .iots geven voor het ver stand, voor net hart! ' Ik wed, dut ile meeste lezers mijne omtchrij vin» volkomeu begrijpen. Waarom il: niet in 'dot heuglijk lot deel, zal wnai'Fchijnlijli uit het ver volg van m'yu opstel blaken. Tliaris schr^f ik eene der AnticUe gedachten" of. Hij- liotgcen naai: jianlcidinof daarvan K^egd wordt, vcrliezo de lozer r>iet uit het 002, uat w zoeken naar do bctcekcuis tnn hbt woord sodacht*-'' en gceu broortloeüiif,' lerercn vau het gedcht. DU uu 'a uict jujit. Immers Heiue sogt: Hinunlisoli war's weun ion Meine siindljje Begicr, Aber wenn's ui ir nicht gelang, t-oss Pis Last de bof der z Niemand bitmeo, Wien op eertijds donk-. e- lokken xout en peper c.yu geitrooiAV Ei, wat v.-eert mcit grauwe luren? . Jonge i.ir«u, . Kouden dikwerf vurig danken, waar' hnu kruin, nu gaiijc herooid, Met. wat vriendlijk gi-auw getooid. ? Geven deze verzen iet* voor het fcart;1 Neen! Vour het Verstand V Ja! l»at een joogelinff, die een kaal boord heelt, wel graas grijze timen eou willon hebbeo. Dit it eene gedochte, cu wel cenc pruikemakersgedachte. Prof Picrsott noemt haai- ooiie Antieke Uedachta eu zet er ouder: Olyrapin IV. ? Geworpen wns l»et lot, Do kranke jougoling ten dood reeds opgeReeds nadert met r.ün staf, de souiui e. trouwe ' * ' God Die zielen begeleidt. Slr.ikj \vordt de draad van . ('t leven Doorsneden. Lelie, roo», 7,\\ welken op dekoon. Daar is de dood. Xijn hnnd wordt dreigend (opgeheven, Haar zinkt uit eerbied ucc-r : de jungling (wiib te I«. verband met hef. woord nnüek", dat or boven stoot,-cou men dit eeno ac*r) geduchte kuu-_ nen naeuien. JUoar isJtct wei eeno (ledachi "'" ~ het wel iets voor het tlentofa, \*ooi- het v Neen! Wel voor déverbeelding: het fantasie! . Zoo zou dit galichtje en- vporili-renoiaviiiicr knn bet voldoende zijn nnn cun (Ier riii-li'/u van Da CM>U voldóeii. die vau dt-u dicbtvi' vuidtrt: Gevoel, verbeelding, lieldk-nnioed S" f n r.tvr terecht alweer een stwin ni'ff i>a>i tenen ran verstand.sfrrcl.1.Kn toch ii liet prof. i'iuivon wel met 7.\jn woord flgedni;iitiMi." In teuo auatt-ektning by den inlioml K $1 hij, dut , mm (leruaad-eeiio verzanioliii^ \\>i<-ft, diy uan bctttiiwoordt: Antieke actta.-lilefi." Do schiijvor praat du.-, V;KI du van het gvrnora'' c-u vitn do ^<{«dui:Uti;ii" 'der verbeelding. . Iri docmfdo. aaittcekenliiK wordt gciegil: Oio gedachten isyn edel en v«rhev«n, tu danroiu allecu is het my-tn-dufi»x Xy iju m(ju eigen voedsel. en> ik zou wcnsichen, dat. ?ij veler vutxUvl werden.' De wensoK van e«n Unleu jougcliiii; om grij^o baron te hebben, beet liiur «l;tó cenu h«lple, vcchevene, «utieke gedachie"! Ku dat iiidci ' Do wanjcli van dien knlen jongeling lang.'gpuóog {getroond.in tlu uii9it»:f<itUvlm «tit j. deerknmer: y moet op Jiul vo'kspiuiu treden." l dod save Me Qmcaf. Dat vil hier .Eeggeu de Muze! ?. : . : .. , ' ' . l Met de wenschcn van oen' jongeling, die k ^1 is. van oen >griéfaclieit jougejin^, aio haal in. voedt ticli prof. Piersou en danruiev wen^olit bij aurferen to roeden l . , Maar dat kou immers oumogelijk v.oo xijnt 't Is ook Boa niet t Prof. l'i«r«on bc«-lt iu die aantt* kpnüg m&ai; teMrdtW RPSC|IIL-VI.II! ; Da verhevenheid van griek,,obc-ku!f ji>:i;,'eliug«- , gedachten.-... trorrfs.' i De noodzaketijkbeid van het op 't. tolksplein i treden dier gedftclttea.... word», tooi ds.! \ Ea het woord gedachte" zelf.... een Hvonf.' Mhiwbien ?ajjn c^, die vn-ond<tiNte!len, dat ge dachte" hier iets kart betockcnen nis levcnaiegulg, levensbeMhDU«iof«ix enz. Alvorens over te ((0,111 tot «ene behandèijug.dw eisclien van ccn Jutterkuodiff werk,wil ik;et'.daaromuogop iv^zea,dot ook du niet het geval ii. Immers van derffelüko levansregeli mag men minstens eischen, dat «ij waar .... ,. . . I|c baal dan oen paar vereen oa:i .uit een go diohtie-. op. den lerentlu»t, dat urennls 110 meeito . Mdioatea van dew rubriek gespierd is. In de tweede slrophe .wordt ds levcnvliut atdus aan?gesproken: , .., ..... . , 'OU wtfkti waar tnMte h*r«rfoflht braadt, ' ? -Waar lage drift onttbmkt? Uet blood, Uit l' kli doch ein gross (Wordt Amsterdam, 15 Fobr. 'c>2. WiLtr,M PAAI-. HET WH.UISI.MI'S'AI.S VOLKSLIED. Ik ?al mij ge?n partij stellen in het gekibbel over hot sjoogenoemde Volkslied van juffr. Slra^mis; daartoe acht ik de met de Noorderzon naar Rome verhuisde xangster en haar tymon te weinig de moeite waard; maar ik team do vrijheid mat een enkel woord verzet aan te teekoucu tegen de wijs, waarop, naar aanleiding van 't hare, dat van Marnix in het vorige nonimer bejegend is. Iu «ujn ijver voor de znak der juffrouw is haar voor spreker onwillekeurig mot zich zeil'in weerspraak gekomen, en hoeft daardoor, in zake 't Willtelnats, z^jn doet voorby gi'suiiotuii. Eerst vertelt hy ons dat het gocn volkslied is in ecu der bctcekenisseu, die t woord toelaat", en laat er in n adem op volgen, dnt de eerste rj'gel blgkbaar in de ichattóig des volks genoeg .wa*, om' h«t voor een volkslied aait to zion"; en later verxckert h\j en te reclit ons evenzeer zelf, dat er meestal maar een coplet, maar weinige rcaeU vnn volksliederen in gcbrüiltxiju", dnt vaok auoen du melodie dienst doet, in dozo mot enkel» boogkliukeude woorden do betoovcring ligt". «Maar", voegt lm er met niet minder recht aan toe - zulke volksliederen zyn niet to maken, niet op te leggen". Welnu, dat is IIUQHT.-I juist met het WitMmtii het geval. Dat werd niet voor een bckrooning Pgemaakt". niet no]>geltrgd", maar gelyk h (j zelf straks reeds aei Kyn c-srate regel" alle-eu reeds stem pelde het, van den aanvang af, tot volkslied van don aan Spaaio en Rome ontweldeden Staat. Het eerst in de daijon van bangan nood door Marnix aangeheven, werd het, in don loop van weinig jnrcn, daarbij het Overwinningslied der Genzen, en er bes t on t du« ook geen reden om het als zoodanig to wraken. Het ging daarmee, als met dien scnooyersmvani van Geuzen zelf; eerst als schandnuam gebezigd werd hij de schoonste ecrbnoam denkbaar. En de Qeuzeoprins of Prinssehooyer, dio als met d'elleboog door de mou wen, 'het haar al door den hoed liep, omdat hy zich ten dienste dor goede zaak van staats- eu gewetensvrijheid verarmd had, bleef deu.rtyk ver meenden spaanschen kuning de bons. Hy word zyn overwinnaar, eu het lied, aan hem en zijn cerslon mislukten tocht over do Maas gewijd, hot blijvend Overwinningslied van Nederlands Volk eu Staat. Hét is Kot schoonste Volkslied, niet al leen vau 't Nedorlnadsche, ma&r van'eenig volk lei- wereld, de lucrlyke Marscillaise" en dat van juffr. Stratemis niet uitgesloten. H. 12 Febr.'03. v. VJ. (G. A".), £nnius to Itistory wij vernomen hebhen eenige Zuld-Nedcrlunders zich vereenigd, om der Vlaafnscho dichteres en roraanscliryfster Mwrowee Cmurttnan*, -uit naam van het Nederlandsche volk" eon huldeblijk nan te bieden. Schoon de talenten dczor schr^fster, voorname lijk haar eigen minder ontwikkelde" laudgenootcu ten uoede Mn gekomen, zooate do commissie r.elve erkent, twijtelttn w{j toch niet, of er ziillon zich ook bij ons genoeg laten vinden, die van hun belangstelling, voor het op 13 en U Mei teUcnt en te Maldeghom te houden feest, blijk willen geven. Men adresseero zich daartoe aan den Secretaris, Lodewjjk deYriese, RcgnessenatraatS, te Gent. BERICHTEN EN MEDEDEELINGEN, Voor het ook hier te lande stoeds toenemende aantal van Shelley'a bewonderaars zal de volgende aoak, die thans voor een der londensclis hoven in behandeling is, wellicht niet vnn belang ont bloot zijn. De eenige zoon nl. van den grooten engelschen dichter: 8ir Percy Florence Uitdien, is dezer dagen voor den -«eb ter moeten verschij nen, onder beschuldiging van, voor gold, publieko tooneel vertooningen gegeven te hebben, zonder dat hij daartoe van regeeringswege vergunning liod outvangen. U e aanklacht gaat uit van Sir Peroy-'d 'buurlieden, wien zoc-'n theater, met de daaraan verbondene drukte en oploop in hunne arUtakratische rust schijnt to storen. De advoknat van den 'beschuldigde bexveert echter, datde voor stelling uiet publiek waa, omdat zijn cliënt nan een bezoeker den toegang1 had Rcwrigerd, en wie er n ?wotgcrt, kan het ook vjjftig doen. Gezegd dient echter, dnt de knnstliovendo baronet ae nplirenffnt niet r.c'if iu don znk steekt, maar aan de Tuoneelschool" ten geschenke geeft. De uit»l>r»»k later. George Mercdith heeft een nieuwen bundel ter perse, getiteld: /'yfws anti Lyrics of the Joy ut' J'/arrt'. Te Glasgow p.'al oerlaiig een enffelsche editie het licht zien v:in VVult \V hitmiin's laaUtu werk: Nftrrimcn I)MI* and Collrct. Do amerikaansclte dic!i<or ^uf iu 'lur book n vei'ünmeling van alz^jn eu, oud tn nieuw. . ? f32.50. Simenx JAteralure /Vont f 20.80. Flach, GfscJticlite <hr GnecMicltcn JJyrik nach den Quelltn dargestell, I, f 4.15. Eerlang vit te Komen boeteen: l)ouszen(Paul), Dus System des Vcddnta, BrockUaus, Loipxig. MilchhiJfar, Mardon itber die AtlfttnffederJtunst ? in Griefltetrtand. Zeichntingenron A. fliïrtr in AlbitÓMmn i-on Frindrieh ? Lippntanii. etc. etc., Grote TJerlin. Ilie. RtithscliDtisfait bei den lliïr frn. Kine Monografie init Atimerknngon Und Noten vbu Ang. Wüusche, O, Sduilzs in Lt-ipzig. Oisdet* iMcsidonhjcliap van Hcuri Martin heeft rifii eei) i'omciisïio Kc-vurmd tot oprichting van ct-ii ifM .ionatl (.'edoiiktecken aan J('»issean. /Aj :>.'A ln'giin.o» mi' t alles T.'.-tt op dien Bclu-ijvw In-trckkiiiR boeit, te verzamelen, om dtmruit een Jlntts-rait-tenlonnstfllintt tüor^noisceren ; in deu iucp dor annatafiiide lente hoopt men klaar te zijn. P ft groiite kiitibctii' editie der .-.vorken van den lieiliiïKii JioiiavtMituro nadert bet tiidutip li.nrcr u:t(;»vo. c l''r,i::ci~i;anei- patew, die haar tot 1 1 and brnchten. bebbcu hftur tut con \vaardigen tcyeiibanffpr truchtcii to in'akch van ditn kostbaren ThuimtsTVun Aquina, die op lint oogenblik onder bcHchcTmioK vaii dan Potta zciven, not licht oirt. Tcj,'i'l jkei tij.l \vordt uit DuiUchland bericht, dot een dc-^in r.at wovdcn gemaakt met «eu ve uitguve \&ti Lutlicr's werken, aait 'wclki-r yuorlivrel'llng do uitgever Knaiko reed' t*i«*ijj jjtni' Yan nijn leven heeft te koste ffolcgd.. Ifrn even Hjvisfe, cin nuttige, verzameling belooft K> wordou de uititavt) vun nt1odocumeuten.berUsH-iido liij lie', Fi-HiisdK* minit'crio vnn buiten-. ki-n. Hol eur-to deel ral Iwbelien do j;evcn (w" ''« g^anteu van het 'Imf *un 1048 781). Het komend.' nummct- van de Xouvcll* revne ?/al o. a. l»üv.itt<jii «eni}fe onuitgosrovoii .Iwiavcn van (!<:or;;e Saiif.1 natt d(>u.|-oinanschrijvoi1,ll'li»ubert, J'!«n niunivu Kur*(iciotc(.'<'(U editie y*n Molièi'o. leiteriij'C "Rvolüil nnarde ocirApronkitlIjke drnkküii, in ?/,<«.< ven b'.'t'i'ut.cQ niet du verichijniiijj vnn het verscheen ecu l'rnnfclio Amazone van de hand P,ij SniirtoK' tn vcrt«liii({ viiu osit-iti'rs mazone va dus hi-ren K. Gacon, Leettkar aan het ? Uw ?' >.J, A. Kijiuond<i, Iiokend als dichter en histori cus, heeft, een bundel xcliutaeh en Hchilderingun Ier peisi-, wairvan 'Iti titel aal ziju ItaUun ay/<?«#??-. ? ' , ? tipticui^ «tal to Londen «PU boekje uitkomen, peti'eld XlutktsfiiiU-ïfis a n Anyler. Kvennou sol ?/. ff. (ïrir.don iu Mei een studie uitgeven over fihakctprara Vl«ra, waarin all» toespeliuRtm, die do ilu'litor ergens of ooit op plant? «n bloemen maolcte, hijeengnbranht rijn.. ? . fóm uitgever te Pnüortahsii* koni'iRt eon v«r" f/van Oolu'» weAwti o»n. ep iwagfr ?.«? ba. dot <1* slittur* vaa nisUcUur.it^ - .../^i . kanen »Vo «iet v««or aan «nn do aiaaw ontdekte wel bekomen! Do groot* waarmede sk?. uitgegeven, zien Angostus gereed .?_. Het Afhoiatmi van 10 F«br. W. bevat een zeer gustigo roceaaia «on Simcox. E»DC7 of I*»in Literature, froat Bnnik to Ba«Wi*. At* e*n. van de goede eigqpsctia|mtn van dit boek worde opgegeven, «yn vcJtodiglitwaadvBoivvolla keurigheid, waarmede werken ais B. v. PÖIUUB' natu»rl(jke gwchiadeni» geSicerpeerd en in hun heefdinhcmd ook voor leeKen veil baar gemaakt worden. De Academu van 10 Febr. ge«ft een beoordeeliug van den Uatatenbnadel gbdlonteA van Frederic W. B. Afyers; ybc Renttool of Youth and oftter f'j;ti>s,dio ovaif ""??*? ^J---1*"--2-?-????J uitvalt. Eea merkwaardig. boek, getiteld Cotilcs .is aoocrcn verschenen. De 2cnuu zegt van den sein ijver: do heor de Villiers de l'Ièlé-Adam is zonder twijfel cun der njnate en originoclste autcars van onze daavn; en van het bock: ironie en hartstocht, wcrkblgkheid en droomen, vcreenigt het op een wijze, die een aangrijpenclen en"ongekenden indruk mnakt. fj)c Bibliotttt'iHf Untrtrsdh el Jïevttt Suisse" meldt hot overlijden op IfÜDecember 1.1. van Mllo Alice de Chambrier, in den ouderdom van 21 jaar, die zich kort te voren als romanschrijf ster oen %ecr gnnstigen uaam in Fransch-Zwitserland had verworven. Ook beitaun er eea groot gt-tal gedichten van hare hand. &oc7;o». Besant (W. l, AU sorlsand coxditions of men i 2.20. Ulack (W.), The ltan<hn XtQs a novcl, 3 vols. Dufl'y (C.), Ftotr years of Irish hhtorg, f 13.05. Oueit (E.), Oriffines Geldene. 2 vols. f 130. Mnrdook (A. J.), Scottish poets, recent and Uring, f JUK). Wendisch (E.'), Compendium aflrlshgrnmmart&W. Rusdcn fü. W.), IKttory of N. Ztntancl, 8 vols. of Lnün 2 vols. td van Tijdschriften. BibliotJwqm nnhcrsclle cl Jtcvue &'II«'KC voor t'ebriiavi:- 1. La cdso aorricole par M. NumaDroü. 2. erèse (lantier. tnde de moeurs géaévoisos par J. des Koclicj (seconde partie). Agram et Ie pcuplc Croate par AT. Louis Ijéger. 4. Machiavel, par. Marr-Monnicr (conchision). L6oij Gambctt», pnv M. Kd. Tftllichet. JJeine JB«f(. Nouvelle ilo la Ucluwc, par J. J. C'mntr, Chroniques. NaaraauleidingvandepretendentiiuvotinFrnnkr(jk, heeft het gerucht geloppen dat de Académie Franfftise van plan was, indien de hertog van Anmalo verbannen werd, zjjne. plaats te bezetten. Dit zal ongetwijfeld het geval z^n, maar ia geen royalistische demonstratie. D4 Academie acht den dood de eenige wyie van afstand doen van den eetel. Al de lange jaren van Victor Hufjo's ballingschap bleef zijn fauteuil ledig; en bet be danken vau bisschop Diipnnloiip, toen I/ittré, do positivist, gekomen wns, werd als vnn uul engeoner waarde baschouvvd. Een eigenaardig boekje' zal te Manchester by den boekhandelafti1 tleywood verschijnen. Het is van Artbur tl nde, Stitdycn stinmlonts. Het bestaat voornamelijk uit brieven, anu den heer Iteode etf gericht, van meer dan honderd personen die in letteren cu wetenschap zich naam gemaakt liebltcn, en die hun eigen oadervinding peven op het pttLt van alcohol, koffie en tabak, Na.tr mon verneemt, is do nlgemceno ondervin ding dezer deskundigen, dat op wekkende o r prikkeli-nde middelen niet ann te rnden Kyn tot bevorHocanedtn oterat 9 ; da bodetobwïjdto is en bM*ni g«an« aohfpin vBa dut U6 nèW wwrden tcon>: yan MO mator )*e> wiegel voor. In nsj ihaloaf eu Sttet wa K00*6? -i:?^i ?MM, k»nit ovana aan . nadw dengamidd«ld>a «ta aehoaden ea op 9 meter en ju do'vooi-hsv*! van Port-flaïd op 9.00 metar. Dit KCEuiiiedl met hst oo« ap mogelijke verondieitiugen, den nv!ovd uw gaftyden en dsu golfbeweging. De breedte op d-u wstcrtpicgel wisaolt af van 60 tot 100 meter; He vaartuigen vinden ovwral hunneu weg door d« oanweeigheid van dttbbei< kegelvormiga boeien, die 40 meter uit elkander Aon rekent, dat de oplioogingeu van deii bodem b(j Et-Ouin, het Serapenm on Ubalouf ong*v«er 0.10 meter per jaar bedragen. Dit U hoofdzakelijk aan zaadverstuivuigen töwüten. In aodaro gedfeU ten van het kanaaTzyn het verschillende ooiüakrn, die tot verondieping aanleiding geven. Ucdteltelyk kan men deio invloeden neatrotisoeren. Iu het meer Menzaleh tusjOhen Poit-Said on El Ferdane ovei- ongeveer 00 kilometers hebban de zijwanden van het Kanaal nog niet hun uituurqjk talend vc-rkrogeu. De wateiboweging tea gevolge der langsvarende schepen t^jvixt uog steeds do helling van dew zij beloopen. Er is echter nog eeu meor helangcOke. reilen, die tegenwoordig het verrichten van baftyci\\cvk neodiakeiyk maakt. De bormeu vun de ecctia Port-Said en dio van do sectie Sixez be&tauu uit zand vermengd met leem of gips; d*zu wordun op de waterlün uitgehold door de gulven en door de xuiuing der schepen, door de felle zonnebilte brokkcTco zy of en Komen in het kanaal terecht. Dit is de hoofdoorzaak der verondiepingeri; ile dirocüo heeft dit ook ingezien en bestudeert sedert 1872 verschillende typen van stcpobezetting oi> da bermen. Men is geëindigd in 1882 met het aan nemen van een type dat 105 f re. kout per strakkenden meter on geeft hiorran jaarlijks, ongeveer 000,000 francs uit. J . ttoveudien kan men rekenen dat het kanaal ove ? 7. ij n geheele lengte eenmaal in de v^f jaar wuvdt uitgebaggerd behalve in de haven van Port-Said. waar jaarlijks de stoffen die uit den den kuststroom zjjn bezonken worden verwijderd. Het baggeren geschiedt met verschillende werk tuigen ; het ? materieel der maatschappij bestond in 1811 uit: twee zcc-bagKcrmachincs; drie bagiferluachiues, systeem Gouin: een machine geschikt om de baffgerapccio conder deze in andere vaar tuigen te laden naar don wal te brengen, dienst doende in het kanaal en een dergelijke voor de bermen. ? DU vijl eerstgenoemden werpen de bagger specie in daarvoor ingerichte proinon, dlr. het vervoeren en ter geschikte plaatse depwicoion. Deze plaateen zyn voor het uez-kanaal viuiv in getal: do rcede vnn Port Said, het meer Tjmsab, de niltermecren cu do rccde van upz. Hierdoor is het mogelijk o vor eeu groot gedeelte van hot kanaal de specio te vor ivijdereu* zonder.'deze overal to groot eu .afstand te motten vervoeren, waardoor grootc korten worden u.tgwspaard. Een gedeelte van het kanaal, tnsschen Port-Said en Ismnilia over eeu lengte van 73 kilomc-ters berkeert niet in de cun&tigc om.-taodigheid van in do nabijheid ecu losplaats te hebben. Men gebruikt daarom aldanr soortgelijke inrichtingen, als reoilrf bij het m^l;en van het kanaal eene gelukkige toepassing vonden. liet materiaal -wordt namelijk hoog opgebag gerd en op ongeveer vijf uicter boven deiiirater8piege| in ecu hellende goot gestort, die op den wal eindigt. Het rnaterionl, verdund door lurde opgepompt, water, vloeit dus vnu zelf wov. De goot wordt ondersteund dooi* «en viartmg, (lot opjdcn borüi onder vator moet uitwijken voor de passeèrcnde schepen. Daar dit vaartuig oen diepgang heeft van U.20 meter wordt het steels voorafgegaan door een kleine baggermachinc, die in den berm eeu geul vnn 2.10 meter diepte on derhoudt. Do kostou van baftgorwerk met inbegrip van het tr.iuspovt dt-r spcciu bedragen per kubieke meter: voor de zee baggcrraachinc van 180 paardenkrncht op de recdo werkende f O.Ol op de voovhavon werkcuilo O.H& voor ecu baggcrmnchino, «yslocra Goain van 7S paardenkra'.-ht in de voorhaven werkende f O.C3 in de sectie Poii-Saïd 0.72 in de sectie Isniaïli» r 0.72 in de sectie Sr.oy 1,22 Dit laatste cijfer is xoo hoog door het grootere (somtijds 20 kilometers). Hierbij komt lieden, dichters en denkers, die lang en inspannend werken, geven Hornlius ongeluk, waaneer liijeich doov den Füleruer liet helpen. f O.ttO 1. l. W) l.«0 " V~ n 4.50 n 1.00 4. 2, ». 0.40 «. Aulnis de P,ourouill, de motie Scliuepmau Crnmcr ('L)r. J.) Do kamer der Heilige schrift in de cersto 4 eeuwen . . . . Doedes, Voorjaar en /omer, Dichtbundel. Van Ileordt, De c«r des Konings . . . Sylva (CarrapTi) lïon gebod. Novelle door 'Smit Klcino. . . . ? ' ? ? ? ? -? V0rstermanvan0üen,0ranj(jïia«saii. 8an. Heraldieke Bibliotheek doorflietstnpV.laH. Bicrcns de Haan, Aanhangsels tot de tafels voor Integralen . , . . , .? . . . Carter. Het behoud dar oogen . . . . C'oster's. (Öamuel) werken . . . , . . Mannen v. beteekeiiis.Mttkftrt door Grnm. Verdy du Vcrnoi*. Over troepenleiding. Veth. Java. l afl. ......... Wijbrnnds (Alm. W.) De abdij Bloemhof. 2.DtM>DENDROOM. , Strooit geureloos witte violen Rondom mijn pelu w neer; Wnnt ter middernacht «ie ik 20 dolen, De schimmen om 'tlichtlnos meer. Zij komen ia lange gewaden, Met bleek gtbogen hoofd, En murm'lende of zij baden, Om wat de dood belooft. Zij staren on «trekken henen Hun armen ovor 't neer, La de Kwarte watert n weenen ... En stenende keeren z\j weer. over dou schouder houden Zo on toij do Mikken gevest . . . Ik voelde op myn «iele nuu kouden. . Verstorven mond geprest. Tot dein«nde in do hallen, Die ftckeem'ren, ver en vaal, Dun voeten kkmkloos vatten ' Op 't echblöos portaal. AuUerdam. Albert Verwey. i lUeV ONbEBHOUDSWERSOK IK ilET . SUBZ-KiNAAL.. . < 8i»«-1franaaï. 'beeA' tw .totalfi iengtévan -ioeUts. Il«t dwaw^roÉTwiBSjlt af iit*\, d* J. tuisen. Ken nnder vo&raaani middel tot het instand houden van het kannal zijn do steen bezettingen pp da bermen ter hoo^to van de watorlijii. Wanneer con vaartuig zich beweegt door het kanaal zelfs met de zeer geringe voorgeschreven fiielliL'id van (i knoppen.in het uur, dun geeft' Uet oen aanzienlijke vratcrliaweging. Het waters lort achter het achip in de ruimte, die is vrij gewor den: hierdoor on*sUat eeu golf, die soms (M!0 meter hoo» wordt en het talud van da bennen rtiutost. .Dit wordt aldus stollen en fteilci-, liet eindigt met iu licA kauaal te storteir«n dit te veroiidiepen. liet is volstrekt noodi<j dit. te voor komen door heb aanbrengen van st<>enbezettitigen. In lecntaclitifle tor*it>en maakt mon hierbij gubruik van kistdammt-n en wei kt men aldus in den droge. Alaoo kan men zonder vcol moeite een bezetting van aan clkiindcr gemetselde stccncn aanbrengen, waarvan, de voet reikt fot 2 meter onder den watewpiepel; op grooter diepte h-off de golfbeweging geen nadet-ligcn invloed op het talud. In de Kindlge tareinen kan men niet in den droge werken, men laat daarom oude hcKjkij/.er* oinken, waartegen de droog opgestapelde stccrcu voldoende steun vinden. De itembezettingen honden zich over het Alge meen goed; ee uitlatingen zijn van uitsteken)'* kwaliteit. De «teen, die aangevoerd wordt wordt uit den berg Attaka, in de nabyneid van Sues bestaat uit keien, schelpen en versteende, door* dilicnteu bijeengehouden plahtenniassas. De liydrantisch« kalkltomt van Tbeil. Knke'.en der in den laatsten tijd géeonstocerde steen glooiingen houden zich minder goed en vertoonen scheuren in de lengte. Dit komt. dan dat de grond, waarop de i.teenbezet!uig rust, niet steeds getykmatlg «nklinkt, daar «Ij mms van eeu gedeelte nieuw is opgebracht, ten einde hek beschadigde profil «Jjne oude gedaante weer te geven. . Maar het doorsneden terrein uit BUI ver «ana bestaat, komen e;eene afspoelingen van beteekeniS voor. la dit- echter met leem gemengd, dan «b» de stwnjrlooiingcn noodwikeljjfc. In den aanvang bepaalde men zich ertoodesteencndoorelkaader op het talud te merpen, de toestand werd hier door cegter eer erger dan beter. Tot bohovd der bennen heeft men ook getracht deze te beplanten met tamariz, eetter sonoor succte. Alleen in da «andachtige temin«i van BI Gaiu en.het Sarapen sebMB dete heester tt ksMoea groeten. Daarby komt nog, dat i^ gedurende de «irste wekan mot zoet w*Ur moeten bespraeid worden, hetgeen «eer kostbaar Is, dosahet water veelal op aaniieas^ea o&tajad moet l-worden verkregen. DB AMSTER DA MME R, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. FEUILLETON. Een miskend l«im. Uit li t! MAAR TITTORIO BKR8K/10. XI. Hij braclit mij in een bonodeqkamer, die sclinjul geoatn'ielU was, weinig licht kreeg en rookte; zij dhude don meester tot keuken, huis- en slai|.Immer. Ken trap (er rechter zijde vaa don ingang, leidde naar de boven» verdieping, waar Antonio's school ert studeer vertrek lag, doar hij het daar licliter, Vfoolijkcr en gezonder vond. Toen wij ons beiden in liet studeervertrek bevonden,, nam de meester plaat.-, nadat hij mij met de hond ueu stoel had aangewezen; daarop begon hy niet een locliic stem uarzeleod te spreken, terwijl hij den hlik vreesachtig ter aarde sloeg, als eeu man die zijn bezoeker niet aan durft zien. »lk heb mij dezer dagen niet vertoond; z'iidi) hij, da.ir ik noodig had mij voor te bereiden op het gesprek, dat nu tnsschen ons zul ploau hebben; ook moest ik eerst weten wie de man \vns, die aldus mijn ge heim had oni'lekt." Ik rr.nakie een beweging van verrassing, hij,Heler zich niet door afleiden en vervolgde: ilk vernam tlat gij u slechts als gast hier heTOüdt en {jij der.e plek spoedig wcOi' zoudt crlulen; ik had reeds pclioord, dal gij schrijver nij!. at stelde mij een weinig gerust; lieden van d.it slag zijn allen vurige ver eerders van ccn oiivoi'roenlijke wrecde god heid, die zich ilc faam noemt, en die liaar gun stelingen dilavijls volgens haar luim verheft en vernedert; gewoonlijk is het voor don een dan ook een genot wanneer de andere, die loch nog wd ile gtmsi der anngeheden godiu had kun.'icn verkrijgen, zich terugtrekt en in duiutcn-is en vergetelheid verdwijnt l" Ik wilde Lier tegen opkomen, en zeggen, dat. ik door mijn 'geringe verdienste het recht niet had mij tot die laiitstcn to rekenen. Ambrosio liet wij niet aan het woord komen. >/ij geratte» in geestdrift," vervolgde hij, »en heil u l wanneer gij lot dezulken behoort. Deze bezitten zeker' een eerlijk hart. dal min ol' meer geleden heelt door de trouweloojheid die :>llcn. die dit pad bewandelen, overvalt, en zijn dus in staat anderen te nppreciüurcu en te ivspccsceren, die óf uil xwakheid of door vermnrht gedwongen zijn, er den strijd run to geven en onbekend willnii Blorver...." .v. .. jFÜnbekendV' viel ik. Iwm-«a de rede: t'/ocdt gij dal kunnen'Mleüi gij ev hetrech loe:?,... ik ontdekte het grootste talent ia u, en kwam juist hier om te vragen, waarom gjj het bpitnal, dat (iod u schonk, ongsbi-uiki laat liggen, waarom gij uw land bcronfi van dien rijkdom van geest, die u word toegekend, en die allen ten goede behooi'ilo te konica?" A.ubrosio hief met onstuimige opgewon denheid Itct h jofd of i, en vraagde met meer levendigheid dan ik verwacht had:»Waarom? Ormliit ieder reclit heelt op vrede, op zelf behoud en op geluk. Hoe nu? Ik ben voor die hel terugtreden, en gij zoudt willen, dat.ik mij er wér in waagde? Hu gSjeoudl het niet facgiijpcn, dnt de. marteling van zulk een leven, mij eeuwig pijnigen KOU, met mijn overgevoelig; en voor indrukken /.oo vatbare ziel'.' Gij u eet zeker ook nog niet, dat ik reods eenmaal door hét kwade 'omgeven, ge voerd en geleegd, itiiju armen ««w die hel wii«jïlilCi en dnt ik mij daar dikwijls nog toe geroepen 'gevoel, d.it ik tot haar zeidc en nogrju (mni'cn zeggen: »Geefinij'de' .wape nen om mijn .vijanden to Uunncii bestrijden, hun smart v.,'»»- sinrirt terug te f;cven, doe. mij hot vreoselijk genoi d-jr wruke kennen?" ... Ik c«u ann \KH u:;it iles afgromls gcslaan, ik zal het u bekennen, met. een voel reeds ia die ontvettende klooi', bijna ware tk' voor mijzclvcn verfc/.'en geweest.... NicU, niels. zal tuij op dien ^larlden, gevaarlijken weg terugvoeren. Ach het is afschuwelijk L... Nog kleeft pan mijn handen het bloed, dat ik met al mijn tranen nimmer heb kunnen uiivrisschcn." Ilc maakte Itier een beweging* die hij als een teekea vnn afschuw en ergernis scheen te beschouwen. i>Ach, verwijder u niet van mij," zeidc hij taasiig, ilk doodde ccn medemcnsch, maar ik ben daarom nog geen moordenaar. MUn misdnad was liet gevolg van-het toeval. Zij werd niet uit vrijen wal bedreven.... Ver oordeel mtj tiict, heb liever medelijden met mij. [k was geschapen om liet4 te hebbenen weder ie beminnen.'1 Ik wilde spreken, maar hij gaf mij een tcckc.n om te zwijgen en hernam eenoogenblilc. later op kalrner loon: »Mijn land, do wereld, de menschhcid! Wat kunnen, c^van mij verlangen'? Dal ik mijn leven niet onnut »erkwi.4? .Wtihiu, ik deed hun slechts eea ijdclen droonjca', oononvinichlbaar versenmaker verliezen on gaf tevens aan een ann goed» liai tig volkje bier con meester/ die er zich niet zonder succes op toelegt, om een beter gcjtarht aan te kweeken, eon geslacht met minder vooroordeelen behebt, en dat iets min der onwetend en dom zal «yn dan het vorige. Ug uw. lilérarische en gtadsvooroordeeJen na een.o ter "zijde, vergeet; voor een oogenblik palons, n w hoogeecholea, uw oppervlaken kinderachtige verslagen uil bet caf of uit do bljrocgsels. uwer dagbladen, fccschouw de taken met loeien blik. en geloof mi), gij zult tot het besluit komen, dat het werk van den nederigsten dorpssohootmeester duizendmaal meer vracbtea draagt, dan dat van den roëmrijkstea dichter." >Göbeet JA hooldo»k.g«Ujk.o« Uch z(Ji ftij niet van overdrijving vrij te pleiten. Waarom miskent gij de goede indrukken die de meesterwerken van het genie op de men* «chelijke ziel oefenen? liocvelen werden «r tot een verheven bezieling, tot grootsche gedachten door opgewekt? Iioevelcn beproef den edel en goed te handelen en leerden er op zijn minst genomen door, hun geest on hart te veredelen, behalve nog het genot dat het lezen der geachte werken van edele schrijvers hun bereidde. Het ambt van on derwijzer is zeker uitstekend ia zijn kalme nederigheid, maar liet is niet (e vergelijken met de werken van den genius, mei den smart cl ijken en zooals gij terecht zegt, ge vaarlijken roem, die niet eens altijd binnen sijn bereik ligt. Nu heelt de menschheid voor .elk dezer vakken onderscheidene werk tuigen uitgekozen, en het KOU verkeerd zijn als de eene den andere zou willen verdrin gen. Gij, die een dichter zijl, kunt gerust aan: nederige geesten de UakVoveiloten om schoolkinderen onderwijs te geven; gij, die do kracht daartoe bezit, moest aan het va derland hel lied schenken, waaraan ook de slerksten zoo zeer behoefte gevoelen; heb den moed de volksdichter vaa hr-t jonge Itali te zijn !" Hij stond op en ging met de armen over de borst gekruisd en gebogen hoold, de ka mer op en neer. (k merkte op, hoe zijn gewoonlijk zoo wankelende schreden, nu Hink en ferm waren geworden. Daarop ging hij voor mij staan en zag mij met een blik van trotsoh gezag aan, bijna zoo als hij mij dien morgen in de dennenlaan had aangezien. *? De volksdichter vnn liet jonge Itirlië*" /.eide li ij. »Maar denkt gij dan dat de wil daartoe vol doende is, ook al heeft men eenig genie! Gelooft gij dat de dichter enkel uit 'zii-h zelven den inhoud zijner vcrsen kan putten? 11» vindt ze uit de atmosfeer wajrin hij zich beweegt, hij is het middelpunt waarin ilc wil en de gevoelens der maatschappij waarin ij leeft, zich openbaren, dat is zijn eerste le vensbehoefte als poOcl. Wanneer iemand den onrnogclljkcn moed hcefi op te treden en tegen den breeden stroom te willen wer ken, zou l:ij geminacht worden, en daardoor nog muieloozcr leven leiden. Uesdiouw eens oprecht ons tegenwoordig tljdvat:. zijn ge loof, zijn gevoelen, de voortbrengselen van zijn (jcest, en zeg mij dan. w»i Ilc dichter uit die elementen aan dcu^d. aan waarheid, aan geloof kan putten'.' liyi^n en Leopanli zijo de twee ware poüclcn' vaa onze eeuw, misschien ook de ceni'gc, on 7ij hebben hel «cepticisme verkondigd, /ouden de zwak heden, de dwalingen, de fuii'.'jri van onze tijdgenoolcn waarlijk de jcliuld r.ijn van do verkeerde richting ouzcr tci',enwo')rdige dichters? Meestal zHn de omstandigheden en de kring waarin tij teven, daaevan de schuld." »Gij slemt dan- toch toe, t!ai daar veran dering in komen moet," viel ik hier in,»Rij geeft toe dat dit hel werk is van den " Hij antwoordde 'haas! ig: i» Van den scheclmcr«l< r, die de. geslachten der toekomst opvoedt." Ik wilde spreken, maar hij gunde er mij den tijd niet toe. »Luister. Ik heb voor bngc jaren dat besluit gevat en de hemel weet, dat ik er nooit berouw over gevoelde, (lij kunt denken, dat al die idcöen my voor den geest hebben gezweefd, dat zij zich nog telkens doen gel den, en macht Over mij zoeken to verkrij gen. Ons gesprek wordt nu een zuivere akademische redetwist." Hij zweeg een oogcnlilik. en leende het oor aan een vroofijk lird dat op de straat werd aangeheven. Hol rimpelige'gelaat van den schoolmeester werd helder «n een bijna vadcilijke vreugde vertoonde zich op *ijn P fluister," zeidc hij opgewtfki, «dit '/ïjn mijn leerling-en, riiiji» jiuvoclön, nOoals <le (lomeinsche (.!orneli;J ?cido, Den zij van haar zonen sprak ... Dit is mijn pocsic, dit mi]n room.'..". Hij scheen jonger Ie worden. Mij haastte zldi naar benedon om de deur te «ponen; een hridrucluige vroolijke troep. jongens sto/mde als zooveel vogels naar binnen, woelde om hem heen en zeidc hem vrien delijk goeden morgen. Ambrosio hoog zijn grijs hoofd onder nl die blonde kopjes n kuste r.e «en voor een, glimlachende. Daarop wendde hy zich tot mij met tranen in de pogen. K Nu," zeide hij, «veel ilc weder dat ik een (aak in de wereld heb te volbrengen." Ik nam afscheid van hem. »Tot wederzien» !?' zeidc ik. Ik gevoel de behoefte nog eens weer met u te komen spreken. Hij schudde het hoofd, zonder mij cenig antwoord to geven. »Luat óns beginnen vriendjes," zeide hij tot zijn leerlingen; ea terwijl ik de trap afging, hoorde ik hem met zijn jonge makkers de school binnengaan. m. Na dien dag ging ik hem dikwijls be zoeken en hij wende zich nu zoozeer aan mij, dat het mij voorkwam als zag hij mij niet ongaarne komen. Ik vernam na al spoedig dat moester Ambrosio in geschiedenis en aardrijkskunde den doctorsgraad tad behaald, en tlat er in waarheid geen tak" dan wetenschap bestond, waarin hij niet gestudeerd had, da*r hy een van die uitverkorenen was wier geest alles kan begrijpen en omvallen. Ik golool dat ik nu langzamerhand zijn vertrouwen won, daar ik hem nimmer naar BJJfl daden of zijn verleden ondervraagd luid. Ik was daar wel «eer nieuwsgierig < naar, maar ik vreesde, dat een overdreven faelangsteWng, te« d^opao^le, em_i«o vealrie breogen ea e macht die ik reeds over ijn ziel had gewonnen, zou doen vei liezen. Op zekeren dag, toen mijn vertrek reeds bepaald was, en hij mij niodcdoclzumcr scheen dan vroeger, zeiclo ik plotseling: »lk ga nu spoedig vertrekken Ambrosio. en zal misschien nhnraer dit dorpje terugzien." llrt licl mij niet vorder gaan. »Ik heb daaraan gedacht en dat verschei den maal," zeide hij, »meer dao ik wilde zelfs.... En nu, om het u duidelijk te zeg gen, geloof ik, dat dal goed vo<>r mij zal zijn; ik geloof zelf* dat het boter voor mij zou geweest zijo, wanneer d ij nimmer hier waan gekomen of wanneer ik u nimmer ge kend haJ, dan ware wij ten minste de smart u te .verliezen bebaard gebleven. Maar tij het lol mijn voor- of nadeel; pij hebt mijn ziel die reeds begon in to sltpen. weer met geda"hteu en gevoelens vervuld, 'die ik »oo lief had, en nu gij gnnWvcrtfekken, aal di betoovcring wtór wijken om mij, wmdor herstel weer in die droeve eenzaamheid te doen vervallen, die. volgens mijn wensch, mijn lot werd, maar waartegen zich zoo dik wijls mijn ziel .i.inknnt, Ik heb er over gedai-hl u to schrijven " Dat zult gij toch zeker doen; ji schrijf mij nu en dan, ik bid er u om, uw brieven zullen «ooveel nuttige wenken voor mij be vallen. Uit «w gesprekken bob ik reeds zooveel geleerd, en begrepen hoeveel er nog voor mij te Iccren viel. Gij zondl door inijn brieven een weinig op ilc hoogte blijven vaa die buitenwereld, die gij verlaten li«?bl, maar die het u toch zoo nuttig -/w zijn te volgen voor uw oogcnblikken vun dichterlijke bezieling. Wat nu hel uitstorten van iiw hart in -een vricndcnhnrt betref!/ xóo zweor ik u hierbij trouw en geheimhouding: ik zou u vau alles op de hoogte kunnen lioudfln en uw woorden zouden ruij leiden en versterken." Arahrosio schudde het hoofd. Xcen, neen." zeidc hij. »Als gij eenmaal vnn hier viiji vertrokken, moet gij mij ver geten. Ik heb u reeds ton v.ink lièriiaJId, ik ben afgestorven voor de wereld Daar ginds in mijn -vaderland, ligt iemand bogravcn, en de' eenroudtgc steen, die oj) riat Rraf rust. draagt mijn naam, den naam ditn ik droeg toen ik nog in de wereld verkeerde. Ik ben een geest, die niet weer onder de levenden m.ig verschijnen en die dat ook niet vrenscht. In uw leren rnnps hel een tocvnl zijn dnt ik u ontmoette of uw ?eigen wil moet ik verdwijnen als ccn voorbij trekkende schaduw. Denk aan mij. al> ann een algestorvenc. De overledenen kooien niet lenig, het verledene zwijgt en het neodlol vervuil zijn doeleinde; wanneer de arme docubn weer opstonden, zouden zij er nog het slimste aan toe zija.... Laat mij in de schaduw des doods voorfccveu...." Ik wiHe hem tegenspreken, maar hij was reeds weder, zooals hem dit dikwijls ge beurde in zijn mijmeringen verdiept; plot seling stond hij op, ging met grootc schre den de kamer op on neer en zeide: »Geloof mij, mijn vriend, geloof ml). Hon derden wijsgeercn hebben g^egd, dut. het geluk op aarde onbestaanbaar is en zij hadden ongelijk. Met geluk van den mcnsch beslaat in zielevredc, ia rust voor den geest, in een goed geweien en een kalm en vreed zaam leven. En dat alles kan men enkel vinden wanneer men onbekend blijft. Uet woord der schrift moest menschclijkcr wijze zeggen: »Zalig zijn de armen van geesf, daar Zij onbekend sterven! Descarlc? zeide het lang voor mijn lijd. fn de vergetelheid leven, op niemand ter wereld rekenen, tevre den en een weinig goed om ricli heen ver spreiden, buiten allen lof alle toejuiching om, dat is de ware deugd, hel eenig mogelijke geluk Voor den sterveling.... Dat alles heb ik liier gevonden, in dezou afgelegen hoek der wereld, danrom wil ik er d:m oak niets van verliezen. Neen nimmer, zoo God wil!" Hij plaatste zich tcgctiovur mij le^de de rechterhand op mijne schouder, en hernam met een uitdrukking van zwaarmoedigheid c» ironie: >Weet gij wal de toejuiching der wereld bcteekent? Heek de lof der menseden u ooit boven u zelf verheven ? Heeft de roem der wereld u ooit het hoofd op hol gebracht ? i* de trotsche bedwelming van een taam, die UA* nnam in aller oor brengt, u ooit naar de hersenen gestegen?... Ik hob de ellende van zulk gonot gesmaakt, en genezen, nis ik nu ben, van elk ijdel rocmbejag, mag ik nu ? wel «eggen, dat ik eenmaal op hot vocutuk der beroern'lhetd werd geplaatst: dat ik naast de toejuichingen der grootoo, de smarlen van hel gemis heb eeren bonnen, en dat ik den onmctelijkcn trots der hoogste.toejuichingen hob genoten." * Hij streek opgewonden met de hand door het haar, on schudde zenuw achtig mot het hoofd," ? i K;i kende de wereld mij waarlijk? Waar deerde zij mij zonds. ik Imt verdiende? Neen ik mag dnt wel zcggcd, niet waar? 'TZij deed dal niet. [a de doornenkroon die ik moet dragen, was geen lauwertak gevloch ten!.... De wereld..... Misschien zoekt -g(j te peinzen, te strijden, to werken en te schrijven om haren) wil ? Ongelukkige!.... eou. op eeos weder at jjieerr Ik gêv< Weet gij het dan nog niet? Op de honderd schrijvers zijn er negentig middelmatig ol erger nog, oppervlakkig, onbevnitekjk en pedant. 2y zullen u niet begrijpen en zullen u door hun oordeel beloedigeo, niet minder door hun iof' dan door hun kritiek; op de tien 'die hun roeping getrouw blijven, zult gij negen benijders hebben, die al naarmate uw verdienste «rooUr , u des to meer zullen haten: een enkele onder hen .allen zal u mjisduen begrijpen, en u achten eo liefbebbeo.... Eea enkoje slechts!.... Gelukkig noc, wanneer gij er Ma vindt, dio u verstaat! . 4. «VWT «n BJDI wee>.de kamer op en Ujn 'hut vol Was tot overloopens toe, maar wachtte n>y eea woord te zecgeo, uit vrees dat een onvoorzichtig heid hem tot zift» gewoot sceplisisow zou doen vervallen. Hij bleef weder voor mij slaan, en zeide bewogen en bedroefd: tik vond dien man nimmer t Niemand beminde mij!.... In het begin, toen ik nederig en onbekend optrad, bad men mede lijden met den armen krankzinnige.' de dichter werd gelaakt en gevreesd! bijna gehaat. Ik heb met dat tijdstip geJiecl gebroken. Ik behoor óf tot eea ver leden dat zelfs deze grieven vergeten, óf tot een toekomst, die zich nu nog niet heeft geopenbaard. Ik heb de waarheid Hef gehad en do mcnschen hebben my veracht. G zeil wildet mij slechts uit nieuwsgierigheid eeren kennen, gij wildet mij bespieden, gij droegt mij immers geen liefde toe?" Ziende dat ik wilde antwoorden, haastte hij zich mij in de rede te vallen: «Spreek niet tot mij.... Hoe zou Ik aan uw woorden gclopl kunnen slaan?... En toch zou ik u niet gaarne op een leugen betrappen.,.. Wanneer gij daarentegen den moed bczal, mij die droeve waarheid van aangezicht tot aangezicht ie bekennen, dan zou ik ontzettend lijdoo, zooveel U er nog van den ouden mensch in mij. En toch, ou het waar kunnen zijn dat gij mij lief hadl? Hebt gij u zelf beproefd?...'" Hij nam een mijner handen in de zijne, dio koud als ijs was. »0nzc zicleu .«ympathiseeren; uw verstand begrijpt het mijne. Lnat mij dus die illusie! Gij hebt mijn meerderheid erkend, zonder mij te benijden of te haten; ik acht u daurom. Eens zullen onze geesten ik ben dam* zeker van ver boven deze lage we reld, in al haar glans schijnen, van alle 'aaglicid gereinigd. Gij zult dan zien, dal ik geen ongelijk hnd, en hoe slecht mijn jirmxaiig uiterlijk bij rnijn ziel paste. Gij :u!t d<m geen berouw hebben mij uw geoiif en. u\v ven rouwen te hebben geschonj lj«u. Hij legde mijn h»nd tegen zlja voor1 hoofd, dut koortsig gloeide. v Uier binnun. liuh ik lang ceu zwajen strijd gevoerd, en iittg is die strijd niet geheel vol^redcp; hel is dezelfde die Adam tegen | de fiiünschli.'id voerde, toen hij op het woord J vjii de» Schepper antwoordde: bal mij ster- ' ven, maar geel mij kennis en denkvermogen, de strijd van liet verstand met het oneindige, een strijd die nimmer de overwir.nins be haall!... -Gelooft gij, dat een man, op de vleugelen der bezieling en mei de kracht van den geest gewapend, zich zoozeer Una verheffen,- dat hij hel »waarom" van ons leven zou kunnen begrijpen, hei waarom waaruit de eindigheid van ons lol beslaat?" »Dit hetj zij ding de dood is Ik heb mijn hoofd stuk geslagen legen die zware ijzeren deuren. Wal beduiden die ontzachlijkc hiëroglyfen, die ali planelcnsvsteem in de oneindige 'j ruimte zweven? Wat zegt u dat wornjpjedat toch moet denken, een slip in het groote wercldboek; dat slofjs dal men den mensch noemt? Alles sluit at op dat omzeilend waarom?... En gelooft gij dat zonder dit waarom, theologie, tilusoplue. wetenschap en dichtkunst kunnen beslaan? Gezegend zijn zij wien ecnmial dut alles zal geopenbaard worden, gelukkig hij dio knngelooven! Zouder dit zwaartepunt, zou alles in de wereld wankelen en zich in het niets -verliezen. lllj zweeg weder, liet mij a ann los en zijn hoofd zonk op zijn borst; zijn gelaat wlts doodsbleek geworden. «Ach, ik ben weer aan het doordraren." zeidc hij. »Gij moet «nij voor waanzinnig houden, misschien ben ik hel wel! Maar het woord geeft ook zoo noode de gedachte lenig... Heb medelijden met mij!" vervolgt.) «iwvtt maan U0g,d*t I(>m4)if(a ftTaitichaf py. n ?j*1* Pitmic-t«ri«ven eeniguini hoogor r uil'... <wu rt volgens de juwt» f-ri der L-tovftr-;*fit xoudcn ttbottn Ejto. DozaoititllïOfprcui'o-vciUw giug (loading wordt ijj door Ie agelicben gou;c ^1) dient om d« MantfCoappU tegen T«rliezen, d?or ev«nlup*!e onffut,aige afwÖkinsf in de fitoifto vcroonaakt, t« dekken en u by do ,ondcrliurfo" mut3CluppHoo, welke geen maaltch.-.in>elük gro:ul« kftpitaal bezitten, een oninis^art vuorzorc» u.ntreffel. \ooraftmelvk by wkere Eugchclit MfuS ?chnppyen m deze premle-verbooffinir in gebruik. en wol omdit die Muttthappyen «terfte uMi gebruiken welke op hau- eigeu ve«ljarige omltrviadiag tijn gegrond. Oe Frwwelie Maat*cU*ppy«i aure&teffon bnieeren haro tarieven geheel op iU ?terfte tafel van Davilltnl en de praktik ecft gi-durende een lang* reeb van jaren bcweiw, dat hier geen (dading oodig . De werkelijke iterfto onder de verzekorcl«a tf dus m t algemeen geringor dau de vermoedelijke «erft»,, welke voor de vajUtelliog rjühet praroittarief tot grondslag diondo. Deze omtUadigbeid heeft, riool» icderccu b«grupt, ten gevolge dat er in de ondorlinge vorxckerinffskaa eene sekore som overblijlt, u.l. het venclul tnnclien het bedrag der oitkeerlogoa wtATop men bad gerekend en het cijfer der wnrkolglc, geaooo aitkoeringen. Deze bate nu na aftrek der algumeone onkosten, ii de winst. Hoc het juiste cijlordezwwintt wordt berokcnJ, doet voor 't oogenblik weinig ter Zake. tiet U voor n)ij voldoende, te hebben aangetoond waar uit rij voortspruit. Men giet, datztfeigenlyitnicti andcif is dan het bedrag dat de veraekerJcn feitoljjk te veel hebben bcfaild. Dy eeno tniecr onderlinge levenivcrrekeiingassociatie behoort dan ook die winst in h.tar ge heel aau de verzekerden te worden teruggegeven. ij ccne verzekerinpmaattcli&ppy mot oon v«jt crondkapikaal dmirente^cn i» de toeaiand anders. /ulk eene niaatschapptf htseft al de dttMe k«n»c«i dei- onderlinge verzekeringskas geheet voor hora Mkeniüg gonumen en het is daarom niet onbillnk, dat «i ook de goede kanten dor vmolc«in«operatrön geniet Z« waarborgt de verBekerdeii togen alle mogelijke vcrliiwm en raag daarom ook de eventncete winsten omlcr hare aandeelhouders vcrdeelen. Werkelijk is dit bij enkel» oudere maatwlmppijen ook nog het geval Doch naarmate bet aantal Leveasvorxukpi'injj-m.iaficljappijen tocn.iia ging de concurrentie hare eitchen itelïeo, et» moesten de mouw opgeriehU initclliugen van dien aard er toe orcrgsan, d(» winst voor oon gedcolto at' ta itnan aan de «con. die haar hebben aangebracht, n.l. do verzekerden. \Vjj kennen raaaU^hanu»eu \va«r do verzekerden r»; en de aandeclhoudor» "'t van het gedeelte winstcijfer ontvangen, .'oilJere luiatsuhnpuijen zijn tnuder geworden. Veld foveu de /n7/irder winst aan de vcrwkerdcsi tauTg; nog andere liebbcu het aandeel der geassurc.t<l> n oj> -'.'t of aelfii '/? gebracht. Op deze wü*w outvtiugcn do verzekorilcn een vergoeding voor'bul-' g«3n do Maatschappij vciligheidjhaU-e moor van hon heeft moetsn easbon dan bij oorm.ile steffla nooilig wjs. J»o wyzo. waarop het win de verzekerden toekomendu wiuitbcdrug onder hen wordt verdeeld» is nog al uit«iilcópeüd. SommigjSIaatsclianpiJHa laten icdcrrn verzekerde in het totaut bwliag cH-len «aar evenredigheid vaa de gezamcnlyko door hem reeds betaalde premiën; volgpus welk stelsel dn* 7ij,dio reedsumgvCRekerdxyn,groot«r« winst bclutleir dan de later toegetreden dfeihclibon». In uiijn oog verdient het meer lunibeveliujj,' do u'iiijt te vcrdeolèti na.-vr evcnrodigbrii v«n de enlck juarprcoiia, oodat twee verzekerden, die *??- premie betalea, ook «venTfel * -~ 'i ??_.'_!_ .mr .*?* -?^ï- *. 'm : verzekerd z^n gëw«se*.-r Hij de meeste Maatschappijen, kan men desrerkiezendc verzekeren audtr rëolit op aan deel in de winst. De Maatschappij neemt dau a forfait het wittsUohdcc! over en ' ' LOSSE UOOl'DSTUKKKN' Of EU LEVENSVEUZEKERISG DOOI: J. E. I? DE WINST. De winsten, welke «ene LevAusvanekeringNoatschappy tegen voste premiën kan maken, zjju van tweeërlei aard. Vooreerst do winsten, voortspruitende uit eene voordelige belegging van hek luiatsehappïlijk kaïioal. Deze benoor*» ia strikte billijkheid nitsluucnd aan de aandeelhouders, die dat kapitaal hebben heengebracht. De verzekerden, hebben op deae categorie der winsten geen recht-, voor hen vertegenwoordigt het maatschappelijk kapi taal slecht» oen waarborgfonds. Anders is het mét de winsteit, welke 't gevolg g\jn van een eeringero sterfte dnh door de a.uigenomen sterft ó-tatol wordt aangegeven. De sterfte'tafels zijn?men vergete dit niet het resultaat vnn waarnemingen, loopende óver een aeer groot getal pcnoneu van allerlei «tand, goboorte en lichoamsgeitel. Do verzekerden eener Maatschappij daarentegen vormen een soort van aitgeleica Item-bende. Onder ben vindt men geen personen, di» in volstrekte' armoede leven, met gevaarlijke kwalen of gebreken zjjn behept of wel een erfelijlceu aanleg voor de'eene of andera aleepende Ktcxte met r.icu omdragen. Immer*, do 'arme hongerlyder kan niet sparen ea das ook zjju'leven niet verzekeren; en hij, die niet den toets van ean geticaakundig ondcr/oek kan door staan,' wordt «eer tereclit in geeu ventekeringmaatschappy «J* deelhebber .toegelaten, omdat 7ij« lidmaatschap u pcjari als een schadepost voor de oigemceno kas zou moeten worden aangemerkt1. Nu «preekt het van aelf dat, wanneer men uit eene groep van vele duizenden, aooals te door den ontwerper der sterfto-tafel is beschouwd, de eïoken, Bebrekkigeneo gebrekl(fdeaden verwgdert, de sterfte onder de o verblijvenden degesonden en welgesteidoa geringer nl stjjn dan die welke de ?tecfte-tafet aanaaeft. THt te optica teu reeds eene voldo«ode reden om ta moten vermotten,.dot ejie fifftaua, goba?Mri 9 te.eK4« *t :*^ ^ -'-*-Voldoende oo] om os* de v,i l'clniilt \an den 'beginne af oen lagere, premie, He Fr.inscue Maatschappijen hjjv. geven eeu r«iU kürüciff van 10 percent op de premie van icdmcn verzekerde, die van zjjn aandeel in de winst af stand doet. Voor vele menschcn is het wel vaa belaag, precies tn weten hjevccl »öelk jaar voor Ima ver/etc* ring hebbon of t* zonderen en tevens dit v»»to bedrag iijot girootar te doen zijn dau volstrekt noodig i'. Voor hen verdient eeno verzekeriug zonder winstoanilcct alle aanbeveling. Ik heb Bocemi gezegd, dat sommige Haatschappijen veriewcs; het grootste gedeelte vau do winst b j r. ".-t of 4.'öaau de verzeker den tcn<#gevon. Meu zul tnU misschien vragen hoe het dan nojf mogelijk is, dr.t do flftndcc IhftuJtTA die slóchts 14 ui 1'3 van de wJist onder cl Li ar te vcrdeelen hebben, een behoorlijk divi dend t i-v!>:ken. I>i,j conig nadenken echter KA! uien inïle;i, dat er bij ceuo bloeiende i.oreiuvei-::e!cering-maat schappij voor de aaudeelhouders nog gecoeg ovei-suhict, ook nl gjan de verzeker den met Itet leeiiwcu-oanilecl btrijken. IQ do eerste jaren vnn het bestaan «ener Maai* schappij, eoolang liet aantal verzekerden CA het ctfter der verzekerde «ommen bulrekkebjlt gfriag zijn, kau natuurlijk de winst, roort>prui' temfo uit het verschil tustchen do werkelijke eu de Tonnoedelykq sterfU>, niet zeer aanzienlijk wezen. Doch naarmate' de zaken det Maatschappij sicli uitbreideu groeft ook bet totaal-cijfer Jer wüi»t aan, derhalve ook de som, w«lke onder de nnudedhouders moet worden verdeeld. En daar het getal annileotcD «iel. aangroeit, «al, Lu toene mende winst, het dividend voor dé- aandeelhou ders steeds grooter- worden. Asndee'cn iu eene J«evc ?clmppüxgn, in den regel, als gcldboieggmg voor knpital'sten niet te versmaden, maar aandeelhou ders-oprichters moetou in de eerste jaren geen dividend-van eenige boteekenis verwachten. Wan neer *y geduld hebben komt de M]d wel, waarin 9s$ i-yke vruchten oogstea, mits da Maatschappij goed beheerd worde en hare «aken wete uit te breiden. ? Dat de aandeelhouders van goede Verzekering. maatscliappöen flink*, eo lelfs dikw(jlïgeer hoog* dividenden trokken brengt sommigen ten onrechte tot de mcening, dat deite dividenden de vrucht xyn van een ouffehoorde «hetWriJ, op de versekerden gepleegd,; .ik bedank er voor, mijt leven te veraekerec, en met m|fa premie de aandfrellioadera tn helpen rjjfc maken. AU er cóóvert voor din heeren overschiet, h dit immers een bewijs, dat de verzekering veel te duur is en dat c Teel verstandiger doe, wanneer ik raQn ?paarpeniiingtn ceif bewaar." DergcUjiie redenéemtgen inoet tu«é. dikwijls hoorcn wanneer men iemand het sluit r» van een levensverzekering, aanraadt. Dat- deze ledeaeeriag «een «treek.houdt ia 't? RomakkeHJlut aan te tounen met een voorbeeld uit. het meest ftllednagscho leven geput. Wanneer mjjn bakker een man , dia Bfynvak verstoot, die goede grondstoffen voor billijken pdjs weet in te koopen, ejin ovena goed maar niet onnoodig kostbaar inricht, kortom, alles wat zQa werk betreft naar behooren en mét overleg be handelt en «U don goed, amakolyk en voeataani i»rood levert, voor zoodanigen pr\jt, dath{|op*He tO-cents broodje '/? cent verdient, .dan heb ik waarlijk niet te klagen voor «eo'n leverancier7 «n ik gnn hem die winst van 5 pCt. zeer gsamo obi belooning voor den dienst» dien bH me be* wyst door m|f brood te {averen, «oo als ik het gaarne eet «n 100 all ik het zélf met geen mogelijkheid KOU kunnen bakken. Heeft nu die bakker een beperkt debiet, dnn cal hy een treurig bestaan móeten lotden -en saVU «elft nat njnoigen solide broodjes niet genoeg» fcuMB .voeden. Moor oMarttetd. dat h$ f aeer drukke. klattdlBia krtigt en bür- J»w n»<c 00,000 broodjes va* 10 oeaT vork'aapt, daa fcotf; v m K . l