' Keafec bad gevraagd kwamen do beschouwingen «w bet kabto.it enowdeawaarschiJuUJkealoop ? ma aakea. Van verrassing over het gebtarde valt weinig te bespeuren. Öe bladea r«irr<-erden aich goeddeeb aan hun vorige artikelen. Daar ook de voorspellingen tot dasver teer vaag en eabetoekoiivnii «jjn, tutten w. wtot een volgende week bew ren; w4 kunnen dan welliebt tevens «e b«e.iesinj weoo'eelen. Alleen sQ bier vrrmeld dat wij; volgens de KölniitclteZeituttg, een kabinet «t de leehtoiaüde krijgen! Oo plaats der hoofdartikelen ie dexo week, g< luk te boiwifcH» ia, goeddeels «(oor extra politieke besahouwnwa ingwnomen, W|j vermelden kortolUk dat in bat Waf. Wetkbta'tl' en Sia*da>trd de Univertiteiraviaag weder woi'd benaudeld. daar vooral toepende Ot'er de ophefung vandeHoojeeebeol te Utrecht Ook het Mg. Hand. b*aprak de ouaoitie der vier Universiteiten, naar aaaltiidtng dir brochure vau prof. d'Aulnis de BewoufflT De T$l, die hetbfeiaetyk ook de buitenlandene politiële, ef gebeurtenissen van gowioht van over de grenseo, in zijn hoofdartikelen betrekt, gaf o. ra. een bescbo«\rmg over den soeiaat-dem'ocraat VOR Vollmar, .en hot strxvon van hem on t (ju paHftenootèn. ? Do Ar*h. Gt. wraakt de opvat ting-van Mr. van lick, dat de voonUter vanden Hoogen Raad raadsheer in het college blijft en er «is, !»(} overladen, in cHena vacature moet Word-a voorzien, en verwast naar art. 83 K. U. In 't Wot*«. vin Itet Seat wordt dit punt thans uad«r door Mr. J. A. Levy fahandeld. ? De jRr. Gr, .Cf. plaatste een aitikel over de troon opvolging jr»*rin aangvdt ongen werd op wjjiiglng der voorschriften in de Grondwet omtrent dit punt, daar sij dea Nederlanders geen vrijheid genoeg laten. Voorti werden in het Dagll. v. Z.-ïï.en'iGr. in de A. Kolt. Crt. pp nieuw artikelen «a VD in IM 41. ««/»?. v. ?? ~r . aan Ue mantvraag gewijd, terwijl ook het Ala. So-nJk beden een eento stak geeft over .de Leenvu eudtZilverontmuniinnr." liet Forf. wijdde ?en drietal artikelen «an de Intendancei^ 'tNed. Logtr. (krN. Roti. CiL geeft heden oen eerste ?tok o ver'de ?Grondwet en de Defensie". iLinvST. HET AMSTEROAMSCU TOONEEL. Faust. ? Giroflé-Girofta. Of gevaar af van EWt in 's Gravenhago bij t\Jn .ontbijt kolfie op zijn ZondaRS-amelakcn te doen storlen, wildö ik juist inij n krachten gaaa beproeven aan een soort van literair* '-- beschouwing.over Goth.es mees>MI. nonlairtinor" (Jgr /'a«»(-VOOrterwert,~nnaar aanleiding dteNtaf, die eerstdaags in Van Liers schouwbuig ui gegeven worden, toon men mij opmerkte», dpt Etilksveel geschreeuw om weinig ''wol nol blijken. Ik geef dil niet toe, maar laat, mij-gezeggen. Possart speelde Mfphitto in Apiflll. te Amsterdam; r,ijn fijn uitgefhifode ifepftüto, naast zijn vorstelijken Hamjet, .leeft oog in onze herinnering. Etilau vervulde toen, ? en zeef goed ? de moeilijke'KuuM-ol. De Beer van Kuyk, die thands voor Faust tal optreden, woi;dt aan een zware proef onderworpen. Ik wefisch hem van batte, dat hij zich met ecre van zijn laak kwijte. Mevr. Frenkel zal Gretchen tienmaal i beter spelen, dan Frilulein Hoonef, daar ben ik a*k«r van. Men berinnere zich slechts, hoe ! xy de onbeduidende ingennïteil van Lorle, m Dof f m>d Stadt, belangrijk wjst te ma ken, om er niet meer naar te vragen, wat , bet «ijn «al, DU aaa hare zorgen de zoo ? veelkleurig geschakeerde ingenulieit van Collie* diep gevoelde figuur wordt toever trouwd. Ten zij van den Mcphiftoftles des Heeren Yeltman, die ongctwijlcld veel goeds hebben zal, valt er nu nog over do verdere ele menten der uitvoering weinig to profieteeren. Doch, daar hè', repertoire van het Grand T h c at r c meer en meer een literaire kleur begint aan te nemen én behoed blijkt voor het gevwr van zich ie verliezen in eene verzameling Üuïuche grappen van belwistbaren smaak en holle Fiansche melodramaas, zoo wint de hoop veld. dat werkelijk het bestuur daar een goeden weg, op wil, en dienen pogingen ten . tooruitcang, zooals deze veiloohiag van Fa\ut, allenqds door de kritiek krachtdadig gesteund te worden. Vooral wijl Fa\t»l waarschijnlijk J_CCB .sterken toevoer van het minder ontjsfikkold publiek lokken zal, en de kroon dezer onderneming alleen van den kunstzin lier hoogere stonden te verwachten is. _. Hen zal natuurlijk, bewust of onbewust, jfle nieuwere wijze- van spelen volgen, d. i. men «al de personen zoo natuurgetrouw laogelijk afbeelden, den metten schijn van levet aan Götbes figuren trachten bij te jutten. Men zal de lyriek niet ten vóórgronde plaatsen, niot, op dat Ten Kates uitpnoBtend bewerktuigde vaersbouw, opdat jGöthcs dichterlijk, uitgedrukte wijsbegeerte ongeschonden en zóó zuiver mogelijk deoorën van dea toeschouwer bereike, ?wendingen van hei lichaam, gebaren en intonaties prijs feven, die bij kunnen dragen tot het verToUWfgen van den schijn, dat de akteur zich in een werkelijk bestaande andere men» schriijke persoonlijkheid heeft omgeschapen. Hen zal er niet zoo zeer op uit zijn het te doen vernomen, hoe diepe en rijke achten, welke verhevene poene door bet »Jii 4e> Heeren Johann Wolfgang Göthe aaa de waereld is geschonken, dan wel de g«fechte«an «n de waardeering van de filozofie «n van de diclilkunsi, door wien ook voort gebracht*? de bewondering daarvoor ?te 4MB overheerschen door den eenvoudigcn indenk van een machtig naiuurspel, dat men by Woont, van een hartstochtenslryd, lussohen eeoijge menschen van hetzelfde bloed als wij, doch van een grootscher aanleg en van onge woner hoofd en hart. Hen zal geen idefin en gevoelens afbeelden, van zekere menschefijke vormen omkleed, doch al het licht op de individuen-zelf laten vallen, en hunne hoedanigheden en daden als zoovele occ«eotrVi behandelen, slechts gemaakt en eeschikt om een juister beeld van hun wezen te leveren. alen zal den mensch niet om het idee, maar hel idee om den mensch geven. Zoo zal Gretehent in een oogenblik van opgewondenheid, aW zij geeraseerd is niet té weten, wat zy doet, iet nimmer in de «Hw&te krijgen, ten aanzien der zaal, die «e&teept, een vouw van haar kleed met hand gMieus te -"?"???- -' ding aan ? een )»Ioo4 tb geven, die beter tou «slaan, ?wgl du de illune van ëoa toeschou wer «toon, van den toeschouwer, uien het om kompleet leven te doen is; zoo zal Favtt, in een bui van woede of wanhoop, de tinsnede, die ityo hartstocht hem doet uitspre ken, niet langzaam en ia volle duidelykheid zeggen, op dat de harmonie van Ten Kates rvihmus bevallig den toeschouwer tegensuize ol op ilat do voonlrttda hoofdzakelijk door het publiekgewaardeerdzoü worden, wtylnien.den eersten rang aaa het dcklaroatoriasch element in het dmpa gevende, afbreuk doet aaa de vervoering des toehoorders, die waant waar achtig leven voor zich te hebben. Want, ? men kan dit niet genoeg herba len, ? de roeping der Kunst in onze dagen is: eenvoudig, natuurlijk., waar leven op te disscheo. Niets ia vermakelijker dan het be weren van sommige goedaardige literatoren, ?dot het kopieeren der uaiuur wel zeer Re makkelek moet «IJn, dal het kopicureu natuur door den mensch mechanische n dukiie is en dus op den naaui van K . geen aanspraak heeft. Dit is daarum een onzinnig sustenu. dat het kopieeren door den monjch bc in het boeken zijner subjektieve waarnei om dat de inensch-kupsienaar, mocht hi zelfs wenschen. nooit bij machte is suhjeküviteit af te leggen en deze juist .... integreerend bestanddeel uitmaakt van het \vezen van zijn kunstenaarschap. De kunste naar, die kopieert, is geen machine, dat fotografeert, maar een mensch, die vveiirgeel't. De eeuwealrotsecrende spreuk der kunst: homo additui Miturae, hebben de voorstanaeis van liet kopieeren als de eerste leuze hunner macht in hun vaandel geschreven. Wij gaan dus, ? of eigenlijk nioirechtstreeks >dus", want draad van redeneeriog en bestekcisch bot wn, gelijk veelal, in de engten der dicht bevolkte kolommen ? wij gaan dan naar do komedie, noch om den wille der wijsgcarigo wetenschap ? een grief tegen Uumas fils, voorul tegen Lessing; noch oin den willoder lyrische poezift, of, ? o gruwelt ? der didaktisclie; wij gaan er slechts heen om den wille van het charaktar en van de hartstocht, slechts om er overweldigende, bedwelmende en schitterende levensopenbaringen bij te wonen. Nu weet ik nis ieder, dat er bij het «waarachtige" leven, waarvan men beschul digd wordt zooveel méé te schermen, ook wijsbegeerte en poezio, zelfs didaklische, te pas komt, dat alles hier maar een quaestio van maat is. Zeer wel, doch die quaeslic maat, is er eene van het allerhoogste neer, om Aea goeden pastoor komen de men* scuoa. Ik ik) iodoren avond vreemde geucbwn, die nog nooit in onteo Sehoawborg waren. Al lemaal Katholieken...dio e«n preekopgduisterd met tablonux viviwits komen büwonen. Ik geloof niet dat de man de plank heel vor miuloeg. U»t NederlandKh Tooueel, bekoord door don gullen UoUartdichen Pattoor, dacht ook het ?«Ujk der aartlu" van «en Tranwhen ?Printer" te kun nen plukken. Van twee aaueokondigde oprtpronkelüke ntukkeu HN» dertig jaren" on .Liefde en Plicht" van dou lieer Jaa C. do Voi hoorden of capcn w(j nieis. Mon trachtte nog eens oen ffoestelyk man uit te ichnddau en dit viel heku, hut iklioverzeg gen, Goddank touen. Buat'a nVrie*ter" had niet veel succes en bolcetite slechts vior voontoUinaen. Ëon moord, celfs ai wordt Uij door maanlicht beschenen, TerpftigitigictiK!», titindstiohtiug, eeu flikkerend doilciucs, wanhoopskreten van een blank wei»jo dooi* oen woedenden Urnliniin ah ?ocnulTer cotter belfedigdo (todluid vurborcn, oindulooio tnmeto'a, dat allo* rnogp oantrekkel|jU zgn voor onre jongens, dit» noj? in het tjj vcrkecrtn waarin Gustavt Aimitnl in»" -1 S,8TS,000 franot van William Pitt, gonverneur van MaArai gekocht werd. De Stnatsüdeyen, in 18^4 gemonteerd met een gflheele neep van brillanten ea prachtig uitgevoerd goudsnudiwerk. De broche mot wlinaiCn, merkwaardig om «Dn driehoekige diamanten, i'eedfl in 1476 nalopen. 1X> Mazarins, diamanten, welke demjowtor aan Lodcwgk XIV ten go*«honke gaf, en die gediend hehbeu tot Henroot voor dekroon van LodewykAV. Het hortoite dat Lodewjjk XIV van den dey van Atgicri ontving. ? De robijn met de Chiraera, de grootste gegra veerde robüu, die men kent. De Draak on do kleine Ollfiut van Denemarken, email» van verwonderlijke schoonheid. Sarah Bemhardt. Do arme actrice ligt nu weer in proooi, «act haar Imisschflder, een cokerea Chambard. Uij vraagt hnar 1,»74 franc* voor verrichto werkzaamheid aan baar huil in de ruo Aubor. By het proces blijkt, <l*t de ichilder cich «eer over hwr hekUacde; iü liet niets over, koos «elf de klenrcn, gaf licht en doukor aan, ovorlegdo met den verguldvr, en ten «lotto ? «egt de heer Chambard, ? liet *g hem op agn geld waohton. verklaren en goedkeuren ^ audert niet Op het tweede ?oomnaande ?Oonoert moti^ue clunque' , onder bettnar van Joaepk upont, U in hetvelfde lokaal, b(| deae gelegmi<i held genoemd ?Alhambra national", uitgevoerd de 8e ivraphonU, vrQ nauwkeurig, dooh, wat dea oeeat betreft, met. een weinig Ie veel frnnvohe lichtheid; verder «Suite peur orohettre* va» TMhaikowikjr, door sy«e. klavterstakken overal bekend. Het eerste deel van dit werk (AndtHtte) 'a met gemak geichnven, liufehjk van melodie ea van, ware aonorltoit; net twcedo godeolto (marekê miniatart) u «ene toert vaa kmdoroptooht met flageoletten en trompet jee ; het d^rde lieherco) ii minder aohertaend, dan gnlligenernttiff, ondank* het 1110110 tempo; het vierde (Gacottc) ie geen daua in den geest van Baeb, maar veoteet.«ea hoagaartche rondedaiu, niet conder leven ea oonpronkelÜkheid. De hoorden waren echter om Beethoven en Tschaikowskjr niet bjjeengeêtroouid, mair wel oa den üO-jarigen Duitaeheo pianist Eugen d'Aibert . te hooren, aie uitmuntte in 't concerto ia ei van Liszt eu de Etude in van C. van Rnbinateia. . van , ? .. gewicht, eene, waar heel het verschil der kunstrichtingen op berust; daarom is uitwei ding over de juiste maal noodzakelijk. In den laatsten Ujd is ook, op kleiner schaal, de neiging tot te-rugkoer naar zoo veel mogelijk ware levcnsafbeelding ie ont dekken in de,, operette, die den aftocht blaast en de planken wéCr tydelijk schijnt ie zullen inruimen aan de Vaudeville. De Vaud«* ville beweegt zich meer op het terrein onzer dagelijkschfl omgeving, en kan dus meer waar zijn, terwijl de operette vaak onge noegzaam bestudeerde en louter op faniazie be rustende uilheemsche of verledene loestaudea tot onderwerp kiest. Dit neemt niet weg, dat men zich op 't oogenblik hier ter stede btj Prot (Fratcali) weer uitstekend vermaken kan in Girofid-Giro/la van Lecocq Donder dagavond woonde ik de voorstelling bij. Mevr. Bouwmeester, in de titelrol, zong beurtelings als een nachtegaal en als een lijster, haar stem wist de bekoorlijkheid van Lecocqsliefdeduoos te verhoogen, haar akteeren ze aan nemelijker te maken. Net zooveel animo en goede luim de I1H. Doré, Kieeft en van Beena de mannelijke hoofdpersonen voorstelden, zoo weinig scheen Mevr. Keysser in haar moederlijke rol door gedrongen, zoo onverschillig en zonder bij de zaak betrokken te schijnen zongen de Damcs-choristcn. Maar, lieve Dames, klei- l lonToveTde! "i£ï"mw 't m'et --..? ? ^ . U^_»L» ,??1. . ??? ),,,? ?^ l,..»l».to «.nl nere rollen en figuranten, bedenkt toch: gij draagt ook het uwe bij tot het genoegen van den avond; toont u dan wat vrolijk, gaat dan ook oen weinig mefi in de handeling, wat ik u verzoeken mag. Och, wanneer men zich eens somberfeeslemd voelt door de Contes cruelt des Heeren de Villiers de l'Isle-Adam, of de laatste regelen van Maurice Rollinats bundel Les nécroses, «Sous la rafale, «DUS la trombe, Mon colme inerte et una un pli Dort lea long* aommcili de I'oubli Eu attendant eens do la tombe: Moa sentiment i'éoronlc et tombe,^ of de woorden: «Tire la mort, vive la mort!" waarmeö deze sensuoele pessimist ztyn ont boezemingen besluit, u somber in de ooren dreunen op een achtermiddag na het diner, bezoekt dan eens Prascati en Lecocqs Punchlied of de aria van ?Matamoros, grand capitaine" zal u wel weör iets wetenopteimonleren1'A., 2 Maart '83. , T. D. EOTTEEDAM3CHE TOÖNEELBRIEVBN. Na het rumoerig anecee van Zwarte Griet ia er rtilte gekomen m de Botterdamsche tooneelwereM. Over dit luccet U bet gevoelen verdeeld, en ik geloof terecht uit een finaneiSei oogpunt kan men niet ander! dan juichen, dat een hoTland*ch tooueelspel bijna vijftig fceeren werd- vertoond. Maar treurig u voor den waren tooaeel vriend het verahgnsel, dat een werk van aoo geringe letterkundige waarde, zooveel montohen sêboawbargwaarto lokte. Het geeft het peil aaa, waarop de houandsohesohouwbnrgbezoekew itaan. En wat erger is, het Kal den Heer Faossen verlokken dexen wegtebHjven bowaodelen. In pUate van er naar te itroven on» tooneellitteratnnr nut een werkelijk schoon ?tok te verrijkea, cal hy «ioh tevreden «tellen met enorm euooei. De Twee TfS**"1, beleefd» normeer opvoerin» s«n allej met d«n pasaur nfgeiueteu, droop; e. kracht soekend in armcu- en hatiden-pautomime. Do nieuwe decoratie vuu do i lieer Cnurlca Hoskam \yiia irel ({cslaacd, alleen was het giücel efleu van klour, niet bout on fautaatiach «unoefi voor hot Pnleij van een Kadjah-. Apropos vnn FIIOMCB. Het earsto deel E(jner draniabüche werlccu is uitgekomen. Dat is eeu roemrijk feit. liet bprat Manus cIc Snorder, Brofr ,fan, Thuis Blyvcn, 2)o vude Katsivr, euz. ^Yorkcji vnn een tooni-al»p«>ler, dio nl ia alles niot oven muol wat hy te aanschouwen ffcufc, tocli zeur Keker ani *i>raak mag maken oen ge vierd en ku.idig acteur te ajjo, vordiouou me^r dan gtwono 0|jmeik'.itamhciu. Do stukken eu stukjes d.o het ecrstu deel bev;»ttan iiiotfcci noch op oorspronkelijkheid, nuch op Mci-lijkhuid van tn:d of vorm bogen. IIeelt men zo cuttter alen «pelen dan erkent men hun kraulit. Uij herlezen gevoelt men dat er veel ontbreekt ooi OIH in d-e atcuimiug te brengen, waaiiu de schrijver ons voeren wil. Dnt ontbrekende ia het helle vo-tiicht, een goed gegrimeerde kop, eon fraai costiiuro of ren arm gewaad, een uitmuntende vertolking, in can woord men gevoelt dut die atukk«u ge niet Reltzea moeteu worden. Jffelly ging ia den N louwen Schouwburg ter benefice van den Heer Alex. Faasscn- Hoo jammer dat deze andera niet onvordionatol\jke acteur derffelyk lapwerk voor een benefiet-vooratollinR koos. Eerbied voor Dicktns had hi-ra moeten weerhou den om nNelly" te goven. Nietiegenstaaudo dut Ievcrdo Faosaeu ecu uitmuntenden Quiin en apcalde eon amorc. Van Ueem stond hem u Is Brass waar dig ter zijde. Evelino Kapper, die de titelrol vervulde, misb allee wat men zich van D:c kena ?MDlly11 voorstelt. Verbeeld u do krach' titfo welgevormde gestalte Van Mej. Kapper voor de kwjjnonde, teringachtigo ' Nelly, ca a üuH 't met mg eone JUjn, dat er een sterke ver beeldingskracht uooiig ia, om alles te R«looven wat Mej. Kapper ons van sioh zulve vertelt. Ala Boubrctte ia Mej. Knpper een aantrename vor«chjjnlng, maar, rollen ala Nelly zyn voor haar allerminst (peaobttt WaarOtn Kagen.\rU mevrouw de Baer van Ruk niet als Kelly/ Dat zou. onge twijfeld the rignt woman on the right place zijn. Do ovvrigo rollen en rolletjoa waren voldoende b^Ret, alleen A. vsn Zuiften muntte nit dooreen kearigo vertolking vaa Chriotophe. Lunt ik uiet vergeten dat een fraaie krans den Hoer Faassen bij zijn ojttreden vereerd werd. Hut Nederlandsen Tooneel schonk verder «een niouwa dan herhalingen vaa, ?Fijne Beschuiten" voor steeds volle zalen on eeu uiterst dankbaar publiek. Van Zayleu brengt ons weer tci-ug tot do tijden van ?Punt". Hy he«ft een serie monster voorstel lingen aangekondigd. Inkwartiering eu On-c Vrouwen op één avond. Tien bedreven! Het llcchterboctt ean Kaptcin Tic, daarna de Gevolgen vitn een Leugen! Een heulen uvond lachen! Janus 2'iilp, gevolgd door De laatste Hit. liuilen en lachen! Veel waar voor weinig geld, echt Kutterdomsch. Onder het oudu dat van Zuylen den Rotter» danimors schonk, kwam ten minste éón stuk voor dat cliijd nieuw en mcoi blijft: Vriend Fr He, oulnuga door hem met veel «ucoea als gastvoorBteiling te Antwerpen gegeven, oogatto ook nu weder veel bijval, 't In dan ook een uitmuntende, ik zon zelf» zeggen do boste crcatiu die Tan Zuy? , . .1, H.4. ?,? ttmaf mii ceng JJf beWeOS ?mtsch des overleden kunstenaars, dat dozen edelman zo bezitten zon, uiet to mogen af «rijken. UIT BELGIË. IX. ?De Brusselsen» stttuitaiHigcr" Tan Jnlius Hoste. Concert pnpif teirc. De virtuoos D'Aibert Gounod'H Tribut de Zatnora. Eone oude damere». Der liose Pilgcrfahrt. Tiuel. Blocy. de goed bezette zaal. Kuar aaulüidincr vau Van Znylen's bezoek aan Antwerpen zal Victor DricsBens hier ook een gast-voorstelling komen geven, KOO ik hoor De Honderdjarige, van Dennery. Het plan bestaat dat Van Zuylen in dit seizoen nog eeuigo gastvoorstellingcn to Antwerpen cal geven. Wolk een verbroedering l Toonocldirectie* r.ljn in den regel niet zoo yriendschappeljjk met elkander, zou dit tooneoltnui-ge ook een staart hcbbouV Profeten zyn de wrrold uit. Zieners worden niet moor geloofd, ik zou anders ie^ voerspellpn. Goddank is nieuws in aantocht. Onnadenkend heid (Dit borgloten) van FArronge, in den Nieuwen, en Een doHune.ttretk (per Sdmutenstrcich) van F, Ton Scwsthaa in den Grooten Schouwburg. Een domme streek van hetyedcrlandsesJt Tooned, iets onnadenkend* van Van Zuylen i ik bén erg nieuwsgierig. Doch Basta l Vale. Rotterdam, Sprokkelmsaud 1687. Benier. fffl;"ên 'beduidde die nog "mi ader. pbatsweesiadenSehonw^«. FenUMda Tedcica, de Amenkaaiwche vioolapeebter. doet tteeds meer vau zich sproken. Zü iiMte Baltlmere geboren en toonde reeda vroeg buitengewonen aanleg voor do muziek. Toon Oio Buil een conoert in bare geboortestad, fiaf, werd hu 100 getroffen door haar kinderhjk talent en hare «eestdrift voor zö« «pel, dat hu er in toeatemde haar lewea te geven, zoolang b(j daar in de Ijnuit was. _ ' ? . In 1876 kwam Tedeaoa te Paröa; m 1879 en«ageerde de impreiario UUmau haar, op aanraden ven Léonerd, tot een kunstreis door Duitaahlaud. In 1882, on eene reil door Engeland, vertoonden zich de sporen der tering; aeaert moet «ö voor zichtig zon. maar heeft teofi hare kunat niet vaarwel eezeffd. Keiaertn Auguata trekt zich harer bfyronder aan* baar spel op de Guarnerioa-viool die haar nooit verla*L onderscheidt itich door juistheid, uitstekende methode en onverbeterlijke nauwkeu righeid. Hare lievelingaatukkon zHn de concerto» van Beethoven, de iantaaiën van Paganiai en de Hongaanobe metodien van Bmst. Een telegram van den Ceaar noodigt haar «t, . gelegenheid der kromogsfeesten. te Moskou te komen; daarna BB! afl tot het eind der «eoion naar Londen gaan. . , ... - ...... KroottiweeeU*. De Rransebe kroonjaweelen zal len omstreeka het einde van Aprirwhet openbaar geveild worden ""? J__J JUBB . van OrUani voor -Vivo Ie Gcua, vive Ie Geu« l" klonk het sedert vele weken, nvond aan avond op ons Vlnamsch ?nationaal tooneel", vcuaiira'd, ?Alhnmbra" (!) bij ae voorstelling van den ?BrusseUchon atraatcougcr". ?Vive ie Gpus", als waren wy middon in den Alvn-tyd. Ofachoou nu hot Brusselscho volk van deze leus slechts weinig bcijrip heeft, stroomde hut toch mot honderden naar de voorstelling, welke l.l. Donderdag voor de 50e maal plaata bad. Wy wiilon aan de verdienste vnn het werk niet te kort doen, dooh da gemakkeiyklieid waarmede men zich togen oen kwartje (50 centimen) vrjjbiljetteü kon kooppn, was een zwaar gewicht m de tchaal vau hotgeen men ?succea" belieft te noemen. ' Ondar allerlei hartroerende' tooneelen, van half aclit tot half twaalf, voor 25 centen in een fau teuil d'orcheslrc te mógen plaats nemen, heeft eeno niet fteriugo aantrekkelijkheid. Ziehier do korte inhoud van 't drama des be gaafden schrijvers Julius Hoste. Eou kind, Adelbrecht, wiena vader in de straten van Madrid vermoord ia, werd door eenen weUvillenden ^raaf, Kranendolf, opgevoed, Drie en twintig jaren vorloopen. Adelbrecht wordt ver liefd op Brrthilda, de dochter vw» Kranendolf, en ontvlucht met haar hot ouderlijk huis, dow^l de vader zjjn kind aan eenen baron Riperda wil uithuwelijken. Ten gevolge van dece vlucht wor den de dienstboden (Klaas en zyne vrouw Geer trui) uit hot graralQb huis gemafd. Na verloop vau ttraulf jiu-tin, waarin aan 13erthilda een zoon Borfje ia geboren, Vindt het vijftal elkander te Brussel weder, iu eone taveerno door Klaas al daar opgezet. Ten gevolge van het singeu eens gcuzeulitids, wordt llortjo gevangen gezet. Ook zyfi vader wordt .een slachtoffer dor inquisitie," zegt de schrüver, dewyl h\j (als kunstsohildf-r) één portret vaa Willem Vau Umnjo heeft vervaardigd. Klaas weet zich ondertnaaclieh onder du wachters an Trourenberg (de gevangenis) te mengen, waar vader en Kim} zyn opgesloten, eu hen te verlossen. Ook komt hy door eene bekentenis iran eenen der dronken ?wachters op het spoor des moordenaars van AihrcchU vader. Het kau niemand anders dan baron Riperda lijal... W\i zien onderttuschen B.^ithildn in de cen< zaamheid en do armoedo (onbewust van het lot irrf gemaals) aan de grootste vertwijfeling overgegeven. In hare begoocheling vertoont zich ?do bloedraad'1 en ei\.h du vlammende brandsta pel (achter op 't tooaeel). Nauwlgks tot zieli zelve gekomen, staat 'plotselini; Riperda (welke 'Ijfcndcrtiy jaar vroeger den moord zou hebben replcogd, en voor twaalf jaar Bertbilda's bruiiegom was voor hare oogen, en wil haar met geweld mcdeslespen.... Doch op eens stort Adelbrecht binnen, dio, van.alles ingelicht (ann Riperda de laatste bewjjaf'.ukken uit dtn borstzak rukkende, welke dëce zoovolo jaren getrouw bewnarde) den moordenaar doorsteekt De ver zoening van Berthilda met haren vorffevingsgczinden vader besluit het stuk, terwijl Albreuht ?door Alva zalven" van allo tchuld vrijgesproken wordt, dtiwfll Riperda z^jno gerechto straf heeft ondergaan. Het drama draagt den titel van ?De Brustelaoho etroatxanger", dewijl het kleine Bcrtje, gedurendo de verlatenheid zijner moeder en net ongeluk zyna vaders, dio na den dood van Riperda opnieuw gevangen is gezet, de straten van Brus sel als een krcino liero'man bedelend doorloopt. H|J ontmoet zijnen grootvader, graaf Kranendotf. Da gelijkenis van dit kind met zone moeder geeft dan aanleiding tot genoemde ontxnooping. Men ziet, het ontbreekt hier niet aan roeronde tooneeleu, doch ook niet aan groote onwanrschjJDlQkheden, Zber eigenaardig komen in bet stuk verschillende historische liederen van de 16e eeuw voor, uit de verzamelingen van Willem*, Sncllaert on van Vloten. Jammer is het dat in de moderne zangen de diohterlUkhoid wel eens ver to zoeken is. Bjj voorbeeld, in hot eerste ? seuse, .. .. ? «.,.,. uiuuei tuat tlcroüuKte van Massenot behaald, lieten, goiyk ik schreef, Ant werpen niet slapen. Deze stad had bovendien reeds lang deu toondirhter van ?Foost" (gelQk de Belgische opera-bezoekers zoggen) en foly»ucte buitengewoon vriendelijk. toegelachen. Gouao4 -kwam nu zelf af' m«t eone buaa nieuwe operai, hy bezocht te Antwerpen eou concert van Be* noit, oinhel&do er den meo&ter voor 'tffohcelepu bliek en ... do opvoering van Ie Tribut was verzekerd . . . Men wist namolQk te Antwerpen, iiiut dat te ParQa de goede uitslag van 't laogapel vooral aan Mad. Krauas en to Weenon oanMad. Luoea te daukeu wa?, die daarin als Hermoso, do krnnkxinnige moedur, optraden. ,11 na faut pos vouloir deveuir une vieille danie,', is oen ookend spreekwoord. Met andere woordcu: een kunstenaar moet trachten runen roem niet te overleven. Goudnod'a .Fausf C*Jaarguéfite wint het in oorapropkelqkbeid, rUkdora eu verscheidenheid vnn toonzetting bepaald van Le Tribut, al is do held van eerstgenoemd werjc ook eeu flauwe dweper by dien van Güthe vergeloken. ?De karakters in den Trilut zfjn geheel door dea toonzetter geschapen; dat is hier de groote verdienste," zoo roept men mg toe. . Ik zal niet loochenen dat (iouuod hierin talent heeft getoond. Dooh genie, oorspronkelijkheid? ?Dat is een tweede. De optredende ?SarasUnen" zingen ongeveer als hauns vijanden ?de Span jaarden." Sluit men de oogen, dan is het zeer moeielyk U verstaan dat de handeling niet" ia Frankryk in do negentiende eeuw plaata heeft. De zangpartijen zqa nog miudor oostervoh, minder upaanscbo dan de verfransohto personages jn rRuyblas." Ziehier' met een paar. woorden da inhoud. De hoofdman der Turkscho troepen ?Twaezang met Koor. ; Vond «i altyd 't vronirke» hellbegUnad, . ? Wen bet ojae voetje dnalfen dactt, .. Hare blikkea gloeiend zoet van min ?? Vfon hot TröQtlond itanion streelt den zin", enz. ?Mij »*r Kttdo. manU«f. dat ii w*L Üy tor etjda klopt m(ja hart zoo fol".. ?. en». Iets beter is het ?Lied der cipiers". : Do Bv-hoppir >i«6ft n» w(ji bealolt Gciobapen e*n*ch onze aard J . ? . ? Diarop den uetiieb met dl«r en kruia, EB al wat vllojt en vaart, eu., ' < . * ' Ondertassehen »\jn do melodiCn, daarop göïek door Joost Demol, niet zonder yerdiensto. De uitvoering was in 't algemeen voldöeado. Klaas (E. Henfrick) en BêrthiTda (Mevr, Raus) muntten uit De laatste had voortreffeHjfce oogenblikken in het stille cpel, doch eene gewichtige fout in bare voordracht. . Van het eersto tooneel af spreekt z& sidderend oo eeaen weenenden, zenuwaohtigen toon, welke musohien aan een zeker deel van het publiek wet bevalt, doch die bepaald valsch, j», bhna belache lijk is vóór dat de ontwikkeling der gebearteci*. sen en toestanden tot znlk eenen onpeilbaar die pen weemoed hebben aanleiding gegeven. Wanneer men aan de moeder het kind ontrukt en zjj daarop eene haUaoinetie heeft van ?bloearaaa"' en ?breodstapel," kan men auUcen toon van. overspanning door de christenen met beleedigeude 'woorden Ui begroot, beveelt hy den ?koning van Asturie" af te kondigen/'dat, gelUk in andere plaatsen (volgens het traktaat T.-n Zamora aan-denEbro, in Loon) ook hier eom'fa meiitfes ntoetM- woüAm afgestaan om als Slavinnen te Cordova te worden vorkocht.Hoblutvalt(natunrlQk^ondcr andere jon^o dochters, op Xaïma. Te Uorduva veii geboden wil Manoöl haar opkoopen. ondersteund door het gold van Hadjar (Uen-Saïdg broeder), wien hjj vroeger bet leven heeft gered. Bon-Saïd koopt echter de jonge dochter bij opbod, voor tiou duizend ?dina* ren , eu voert haar onmiddellijk midden in de feesten van zjjn harem. Xaïma blijft treuren b(j al dien glans, doqli ontmoet in het paleis eene oudo vrouw (Harmbza), welke vroeger bij de plun dering vau. /amora haar gemaal heeft verloren en nu als eene krankzinnige rondzwerft iu BsnSaïds paleis, en vol'jcna voonchtift vau den koran aldaar als iets heiligs wordt geëerbiedigd. Harmoz» erkent in 'Xaïma hare dochter,'die zy duod waande. Oj 'tongeubl.k dat Beu-baïd, utt vcrgoefschfl uitin? ?rail teedei'e gevoelens, Xaïma bcdi-eigt haar raet geweld aan zynen wonsoh te <loon gehoorzamen, treedt de moeder, die inmid dels haar verstand heeft herwonnen, tusschen beiden en -doorsteekt dim baoawicbt. AU nu 't bijeeustroomende volk zich van Hermosa wil mcestor mnken, treedt Hadjar plotseïelijk op, beduidt aan de opgewontlou monlgte dat de vruuw krankzinnig u, redt haar aldus 't leven, en betaalt daardoor de fcbuld van dank baarheid aan Manoöl, die nu met Uermosa's doch^ ter een huweiyk aangaat. De knoop b, gely!; men ziet, niet onaardig ge legd; al is de verwikkeling ook niet in alle bij zonderheden waarschijnlijk, veel minder historisch. De muziek knn echter met geen boteren naam bestempeld worden dan met dica van -salonmuxiek," gedurende do uitvoering van welke men zich conder moeite allerlei gedachten vormen, zijn Sorbet gebruiken,* ja zelfs een whiit party kau spelen, en niet te zeer nel worden aifceleid. Wy zouden eone uitzondering maken, voor de wat meer geestige begeleiding van het verkóoptooneel en van den duo tusschen Ben-Saïd en Hermoza, alvorens z§ hem doorsteekt; ofschoon het gedold waarmede de Turk, 't oogenblik ta voren zoo woedend ?als een tijger", Hermosa aan hoort don indruk dor voorstelling benadeeld. Ook 't volkslied, ?l'Uymue Daüonal," wat op welgeko zen 'oogenhhkken gezongen wordt, drukt ecue zekere geestdrift uit, u evenwel door eudoorli'e eenwscb, en frausch. Overigens klimt de inntiek, gedurende de vier al te lango bedreven, vol herhalingeo, toch in belangr^kheid, «n deswegen is do eindindiuk nog gundtlg. ' Ten slotte verdient hier nog molding t* worden gemaakt van era concert mst een liefdadig doel gegeven door het aooxenairade ?Anna-Ujnsgezelschap" to Autwernun. Een zoo keuvig nrogramm* als hier word geboden, vindt men zeiden op, on¥ó kleinere muziefiavnuden. Do voortieffelüka pianist Finnl deed «ioh hooren in een trio (FaniaüiextücAc) van Sohumauii, Atifochwung, van ? idum, iu kleiuere werken van Brahttu, Mendeisohn euz. H^j bü^leidde op.het klavier bet ecrrto deel van Der R»*f Pttfftrfahft. Verder werden nog Daitsche en Vlaainsahe Le deren gezongen, en een koor ?Op don stroom" van den componist Blox uitgevoerd. Deze beg-tofde jonge kunstenaar heeft op tekst van Van Beert oen oratorio ?De droom Van 't paradys" gecom poneerd, wat eerstdaags te Antwerpen zal worden uitgevoerd, onder leiding vau Ueuoit. W(j komen daarop terug. Brussel, 23 Febr. 18S3, 4. A. ?IT PARIJS. De kabinetten lijden soel!... ? Pnii'l tegenover Wagntr. ? ile dood vtn üe hertogin van Ühaulaes. ? Do -/.^> 'Menosteria. ? Le N vu f eau-Mond'. ? YiOiers de IMsle-Adaw en ReUlaat. ? Vietot' Hugü'i verjaardag. 29 r TAfft,» Febman *83. Indenlaad, als BÖ^Car'* Aoodeu, ytm snel dé «blneilea voorth ia OM frankrtjk. In ««o t ^Jsvertoef van IS jaar hebtan wj ?'M<) : . . ., }7 ramutcr» va» 3in*rnlandaeb* XaVeu, '-fldinl» Jfiakea/ 13 ? IS . IS n U S 13 2 8 » Yau verre :. u. ra mi«achieii sfgt «e, met onze reactionaire 'linden: ?Het einde der Republiek nadert; dooii:" Oorloj, Marine, Qnderw&s, T^oaariin, Landbouw Onenbaie Schoone Kunsten, n P«it«<l« «» . u uat missebien ongehoord sobryKr ii ut ttaut voor de duur!" Siets daarvan. uea t(|d geweest, toen de val vau een «nnaa fa geutoedertn in bawcigmff bracht, U«t was eeu soort van kleine omwenteling ; die tijd is voórbQ. Dn PurüMhe bnrgennan, die '? morjem onder krakhaud zijn krant ontvangt, die baar inet eeu zekere pl(MjtH»ta%hald opeuvonwt, onder «ijn ontb|)t de woorden. DekrltU" «net e lutcrs boven bet hoofdartikel gedrukt siet, kalm, het hoofd schuddend: ?kÜk, kökï .ir wat nieuws! welk ministerie nebbon wj] \au morguu?" Meer schokt het hem niet. En inVrdaad, zoo heel veel verschrikkelijk» zit daarin n:«t, liet is het onveruujdeiyk gevolg van het |.,LilomiJuUir stelsel, waarvan Frankrijk sedert ceuige jtiren de. proef neemt Eene motie is volil, ondo om een kabinet omver te weipen; dat g:i*t zeer rustig en zeer bedaard. De staatsinstel lingen worden daardoor niet bedreigd; en alleen ;,> oenigeu afstond kan men aioh daaromtrent DE A HST l R D A M M EU, 1T 8 E K B L A D VOO* V l D E ft & A ff ^ ^? JRoHksafs wmo zin «et ?ebene» » e« WtUriRW«ie «BVM, de Franct, die ik aeer aan onze leien Mm Be Xtorttet m))M éntt \mftAm wozé** «a voraeti reeds veei verkookt. En, «aar ik u over dkbton zfmak, kanik»i*t Met «tnzwifea 4en «Mota, «M Jhw*er, worHiltM, ttotor He^r*ü«s «la». ve^Mnte ff^Mrei door de «Settanh» «a. P*r|i «evierl werd. Hoewel bfi oad wordt is BagonagaUeds gezond. De lofredeuen, die Ahositjtlojmille.Douoii en Oor op 4tt feestmaal tot nem Mfan gerieW, heeft IHJ sleoM* met ea p«tr ?worfom vol SMdoMi«« heatttvowd. Ik^5««rn« tot de 180 btTMrreahtcn, die caede aanxaieo, «a hoop nog meermal«n het feest net ham te vieren. Den vorigen dag hadden de intiem* vrienden «edi» C$n klfiinTjotel Uj den Are de Triemphe IMB geluk ceweoscht; Uoeiw. woBsohen, venen «? do liefde w «heel Ftankryt^ dit was z|» Ter* jari&gsgesobenk l Miascliieu heeft de dood van Wanner nog meer bedruk gumaukt op het Parjjsch publiek, dat EO» ifeblamfrd, zoo wneptisth is, ornaat het alles ziet, «lies kent, alles ondervonden heeft De groote Duitsche muskus telde in Farqs weima bewonderaars. Hem ontbi aken juist do eigen schappen die men hier gaarne hoort, sieriyktaeid, kioschVM, bekoring; daarbü komt dat h\j zich, nidut TunnhatUcr te Parijs gevallen was, zeer i.ubehooiiyk over Frankrijk heeft uitgelaten. RoSiini, de Paröicr Italiaan, had eeu evou grooicn alkeer van Wojiner's muziek als de Pftrijze uaars van ajjn tyd, en men vertelt, dat hy vaak opzettelijk de partituur van Tannhaüser 'tondcr»te óoven op den lessenaar van zjjn piano had liggen. Merkte men het op, dan zeide lijj: ?Ju, ziet ge? Ik beb verschuidene malen geprobeerd die muziek andersom te spelen; dat ging niet, nu wil ik het soo eens beproeven!" In de groote wereld is over Wagner's dood winder gesproken dan over dien der jonge her togin de Chaulnes, de ongelukkige, Lalt'krankzinnige afgedwaalde, die niettegenstaande baai' misslag nog steeds de sympathie had weten te Ix-houden. «a het proces, dat zooveel opzien ge haard had, was ï(j, gescheiden van horen man en haro kinderen, door de koude en onmeedooeende tujaohenkomet harer vrome, wreedont dii<e schoon moeder, eene eehnihJaata komen zoeken in eeno voorstad van Parijs, te La Villette, bg eanvuudigo burgerliedeu. Zü is daar bijua van gebrek gestorven, zeer zeker uit afkeer van het nedtirig, vergeten leven, zij die allo bcdwelmingen van jeugd, schoonheid, weelde, rang en rijkdom gekend had. Heeft t(j zich h|> ha ar leven ook al wat luidruchtig getoond, z$j is heengegaan in allo ttilte. Nauwelijks waren er een honderdtal kon>, familie en vrienden bfeen om hatr na^r ir loatatn. wontegie geleiden, haar, eene ge ymoJ^S^SS^^Ma^ itffiswlen eene goede moeder had hunnen worden, indien men haar bare kindoren had gelaten. Het babbelende Parijt heeft aich in de laatste Tcoiücn dagen ook druk bezig gehouden met eene soort van schaking, iets ongohoords op het einde der negentiende eeuw, in bet midden van Paiij. Men heelt eene zekere juffrouw Monoaterio opgelicht, eene Ameiïknansehe van geboorte en een weinig verward, om niet te zoggen stapel gek. Omringd door bloedverwanten en vrienden, die bogcerig waren naar liaar fortuin, is e\j op lekeren dog geschaakt uit haar buis; een prop is ia haar mond gestopt, a$ is gekneveld en naar een krankzincigengeitticht overgebracht. Er ii veel gerucht gcmuukt van deze zaak, vooral toen mevrouw Monastcrio zelvo rpuorloos ver dwenen was uit haar dakkamertjr. Na dacen zotkeiis heeft men do twee dames weergevonden in een prauhtig kasteel in den omtrok van Londen bij een rijken vriend, waar, naar het schijnt, de Sclioone Ameriknanschp spoedig al de vervolgin gen vergoten heeft, waarover het publiek zich Imis-chien meer moeielijk heeft gemaakt dan zij r.M. In de letterkundige wereld hol) ik u te spreken over het optreden van tweo dichter», wel rocds bekend in ten kring van vrienden yau rijmers van bt'piep, maar wier naam nog weinig tot het pu bliek gekomen wa*. Mijuüetr de. Villiers de l' lale-Adain, een echt dichter, eon weinig excentriek, maar van onmiski'iibaar talwnt en oornpi'OiikelijkheiJ, en die tot beden slecht* eenige werken van weinig belang bad doen schreven, ia er in geslaagd oplietTheatre des Nat Jons een groot drama te doen opvoo'?, getiteld: Le JToureau-Jf»»<?«,dat.hyge.-chrei had voor den wedstrijd die in 182S door den keer Michaölis met het oog op het honderdjarig. feest vaa Amcrika's 'onafhankelijkheid, was uiiteschreven. Het werk is ongelukkig slecht apipceld; het is vol schoonheden van den eerften r^Dg, woorden die Corneille waardig tgn. krachti«e toestanden, maar ook vol onbekendheid. Biet het tooneel en onnoozelhedeii. De loop van bet stuk is ongeveer als volgt: De koning van Engeland heeft aan Lord Cecil bet bevel opgedrnc-n o er het leger, dat de Amerikaanfcche op ngen tnchtigen zal. De generaal vertrekt Bet &0ue vronw, met welke by een huweujk nit CDiivenanee gfcsloten heeft. -: De koelheid züner wroow, diehfl bemint, wordt hem eerst dnideiyk, toen liji van een avkere Edith Athwell verneemt, hoe Lady Cecil voor h»ar huw, luk eene liefde-betrekking heef t aangeknoopt met. Stephen, die thans aan het hoofd der opstandnlingea staat, Edith bemint dezen man, en om ?era te bnwen wil ajtt hare mededmgster in >,ntt [jordorf storten, welke Stephen zal trouwen wan tToer wd Cocil gedood wo'i dt. verraad, lirt, trouwe!-jf [neid, bister, Ëdith stelt dit alles in bet werk om hüor l te bereiken. Haar ongelukkig slachtoffer wo, dt jhulrtigd van verraad en daarna door de op* ndelingen gevang-n genomen; Lord Cewl.von ?ogenblik overwinnend, bevrijdt zQue vronw. maar oeuvelr, kort daarop. Niets verzet aieb langer tttmn het gt-luk van Stophen en Lady Cecil-, zjj nllen trouwen, toen Edith de ongelukkige ver rast .on. haar met een-dolk doorsteekt; zy celve «ehtcr wordt -door een slavin, die .eenige wmkftoht, tegen baar koestert, met «en vevgiftiiion "ïl ffednod. . _-_..Jk met de wedervwwhHnio» van -den beer ** filiiers de l'la^Adaro, ia uitgekomen Les , VQftU SN INHOUD ZIJN ÉÉN. ?Eene Studie naar aanleiding van Netnno. m Ter voorkoming van misverstand is hei mis schien wenscwlQk, «w het vorig gedeehe van ons artikel too te voegen: lo. dat de aakou, die daar gescheiden zfln, dikwijls niet ECO streng gescheidou voorkomen als in de gegeten voorbeelden; 2o. dat een dichter, ook nl levert hQ nooit andere werken dan die «nkei fantóweën en sentimeuten bevatten, toch z<or goed al het verstand kan bezitten, dat er coodig is om wotonschappoItjk wan ie z«n. ? Vosmaer*s Nanno is een dier gedichten, die hoofdzakelijk werken op-onze verbeelding «u on* gevoel Wel is waar bevat het hier en daar ook ?gedachten": in den nanhof h. v. van B ff het Haar Aaltaar wordt do oude ütrijd bezongen van orirtokrntie en demo». Geenszins ook gevoelen w$ er het minste bezwaar tegen, dat een dichtwerk dergelijke denkbeelden inhoudt; maar zoo tveiuig zfjn zij een voreischte voor het leveren vnn een fraai kunstproduct, dat in do bentc gedeelten vau Nanno ? gel$k in talryko uitstekende gedichton ? geen ?gedachten" voorkomen. Geheel iu ovcreeiistamming hiermee, koos Vosmoor deze stof in Giiekenlaiid niet voornamelijk om de grieksche ?gedachten"; maar wql iu ondGrickenland tateréelon en personen te vinden c|jn, dio zich Iconen tot eene echoone reproductie, tot zoodanige fantasieën, ui a hy weoscht te ge ven. Aan ons strand . of op een onzer eilanden waren die fantasieën onuitvoerbaar geweest. In Griekenland bestond de hoogste knust en dit geeft aan het werk eenen adel, die wel elders bestaan kan; maar dien men daar zeker is te vinden. De dichter bezigt dan ook Rrickschn vor men, niet omdat zti .grieksch zjjn, maar wtfl zy een uitnemend hulpmiddel zijn tor vcrtulki«g van hot hier gewenschte eu vereimuY e gevoel. Sommige antieke vor m ca ? do trimrtri eu de tetrametri ? geeft hjj zelfs zeer gewijzigd: hij moderniseert. Uitgaande van deze denkbeelden ? dezelfde als van r.ijnen vriend Alma Tadeina ? hoeft Vosm.-v-r ot'Q gedidit geleverd, waarvan ongeveer de helft atuattiaast hut beste, dat in ecnige let terkunde goRcvon is. ? Eilaas! Daar zie ik twiutig saters uit den groml opschieten en. tny niot hunno bokkepooten grnnte wuordon naar het hoofd Behappen. Wact hot schijnt tegeuwoprdif ?- gen er ie weinig m, H^j aoekt na«r het soo«t«reene misdaad to jöo, ?uiet aUejQn iets to laken, maar evenzeer lïtB nier& , vanen van den heer l.'ttlnnat, di"n eenige uden in den laatrtenUjd aknprQzen. Ia letterndigo kringen was de jonge man wel hekend, 3, hl ek, roet lange lokken, declameerde hy er p graftoon en met. de gebaren 'van een krankJnnige zfyn faniastbohe venen; mjne lykktoorjge «tue was verwant ««o die van EAgar Poe «n Ban telaii-e. Nu zQ nltgekomen zgn, vertoonea es gedichten eem« diepe kenaii van nttdrakkwg, «vrm m röwkunst; gevo*l en denkbeeld «indt ttrandTe» offert daer 4» laat|0s sUmi» wte |W«W haar pdktaa 4e vtefen verhofbad dnjoomjan . daar aaf BosJfi krabben aa Hcnaotyw-waar aQ «? bvla aan «ea draad ateh VhaAUfc. ^u* ^^^^^ j.M» ^^^mm ^^* i mmuw^fm, om V^M^WH VBV^ *w^^^W ^*^** Orer de itotoon; op eua?«aar teakto mj. vlöic naar ~ Jt*» mmmr+»A BnUoBd, ketol4 ««t eeav ?rgOTi «? verten, aoo laat 1* aft *af si) ann Dcbbmn ? IM, «oor «? ferfeagmü) «pbet'dtMveade Schoen bet o«n monacbelQk *«i«a, aBwhoon nauw ken baar' ea roerlooa. Eerst ontstelde zo vreeaend eoa dood* te aien, tot cy eonaklaM Dacht, »k die mnaok Bock )«<rt Wild jankand en . . ... mtetead haar oogwoak Kook baar do hond «tocd* aan: todu wrakte aQ ? «nel la bot vatar rioftó do moedige Xanthos ea pakte ea stoepte don dfenkung Vee «aar hel glooiender eind «a bQ Jogde ztfn vaogut op den oerer. Zangerige, vlugge bexameters en Reen abstracte \roordcn maar levendige plastiek! Bovendien geen zoogenaamde dtcMcrlgke taal, hetgeen maar al te vaak oeno verbloemde uitdrukking is voor: gestolen beelden t Neen, alk» is Mach, jongt nieuw l En groot moet de vorbeeldiagskn»ht van den dichter zijn, die zijne fantasie KOO duidelijk sap;, dat hu znlk een aantal kleine bijzonderheden naast elkander kon teekeneo. Wanneer men deze verzen met de aangehaalde en ook mot andere van André Ghénier vargelgkt zal men bovendien e<;n onderscheid ontwaren in het voordeel van Vosmnrr. Bn den li-anschen auteur ontmoet men in de gedichten^ wier ftof nan de oudheid ontleend werd, veel «eer oune^iamen van boken, steden, veel meer mythologie dan hij den uedei-landschen dicht*r. Ov>lf dit draagt bfj om de verzen van den laatste dikwijls frjs*cher te doen zijn dan die van den eerste, on ik voor mU lees van Ohénier dan ook liever zjjue andere uedichten. Ecu voorbeeld vnn eeno krachtige fantasie heb ik gegeven. Ia men niet geneigd, er oen diep fontiment in te erkennen, dau volge ia eenigo andore verzen het teedere gevoel der diahterziel bg liet zien van een aanbrokenden morgen. T.»nsziam sleept Je heiige oaetit haar alaior, Illor, ilooroohrjoonJ aan d'uit«nto shjipeD, Weg van de aard', en de loatato atcira Dooft haren glans. Zacht ontwaakt nit don aluimor het leven, 't WUulekeo aaizolt, Hebt ali een zucht in den morgen; Over bot groenigo bloek van da lacht OUmmerl «en geligo tint, i het eento irolhjo met ruiouTl*rkJo» ~ ~> T&n do c"" ' "artndroïig te t.? Noemt men eoncn schrijver wecaterlijk, dan heot het: ?Pedant ben je en pedant zal ju blijven, zoolang aU ik müu grooten mond open kan doei!" Zegt men: ?Wat do heer Z. geschreven heeft, is niet waar om die en die redenen", dan ia terstond eon anonieme held purperrood van tourn, omdat men ?Hunnen Als durft tegen spreken, Men schudt in ons land de woorden en do za ken, dio zij yertcgonwo >rdipen, door elkaar als een krankzinnige zijn spel kaarten. Een schrijver is pedant, wanneer hy op eenen toon van gezag 'preekt over onderwerpen, dio bo ven ü\jno krachtfu gaan.. De oud-, rdom doet daarbij nic's, niets hoegenaamd ter zake. Wie in het publiek optreedt, verschijnt niet met eon zekeren ondevdom of met ecu voogd of met vronw en kinder, manv roet datgene, wat hij levert. 'tis de oude kwestie: men kan den auteur niet van do persoon onderscheiden. Om aan te toonen, dat ook in het buitenland hot onderwerp niet nienw H, citeer ik bot volgend gedichtje vaa Oscar Blumuuthal. Den Altorcstolzon. ?Erpraut nlnd tvir ? nntl du noch Jung", Ho üprocht IUr voller \Vurdo Ui,d lieiselit vun raiv Vt ' üb "Exufai Altorabüi-do: Doch sollt' vor ji-dam grau"n Haar Ich ohrfahrditRBtnram ^rbangen, So dflrfi' am End' der E^el gar ïlcspcltt von mir vci'laiigc-ii. Maar kecron wÖ tot onan lofspraak temp. Wijl ik geenszins van plan ben, de ullerliefato Nantto enkel met een praatjo over vorm ou inhoud de trup ai 'c 'laten; wijl ik aan deu anücrenlcant van do bereidwillige kolommen van deu Amsterd«mraer niet to veel meer mag vereren, wil ik door eene korte ycrgelyking niet een gedicht van een beroemd btiitenlondscli echrijvor aan mijnd huldo klom gevon. Vosmaer zegt in eeno aantoekoning bij Morgenoffer ? een der onderdeden van zijn gedicht ?: ?Ook bemerk ik, André Chénier's Meudtant inziende, dat l-ü my een paar gelijke trekken voorkomen..." Dit bracht mQ op het denk beeld, om een gedeelte van Chénier's gedicht te vergrujken mot eenige verren van Vosmeer. Ziehier den aanhef van Le Mendiant: O'italt quand Ie printompa a rcrvrdl !?? pri-a. La nllft de Lyone, rtcrge anx chovens doru». Bon» lo« monU Achóans, non loln do CtTjm'e, ErraLt ïi V ombra aox borj» du faiblo ei pur Rratbii; Oar lei eavx dn Orathhi, none dos boroaanx do frcne, Entoniaiont de Lyon* Ie ftrtlle domaine. noodain » l'antre bord, Dn fond d'nn hoi* ópoli, nn ooir ftutume «ort, Tunt pile, Oemi-nu, fa barbo hériMóo t II nmnait i> pelne one lèvre glaoóe; Dei hórame» et dei diens imnlorait Ie aecotm, Bt dana la fnrüt ?ombro erraft dopnti donx jonrs. H ea trame, 11 n'attend an' ons mort donUnüeata; H mccombe. L'enfiuit, interdltp «t ponretuo., A oe hldéttx iipoet sorü dn (and dn boli, Vent ralr; maia ollo «atend aa lamontablo voix. Tl tend les bras, U tombe ik genome; U lol en» Qtt'au nom de tema tal dleui U Ia «unjnn, 11 pcl«, Kt qu'tl n'eat point a otuindre, et qa'une ordent* (Um L'algnll)DDne et'Ie toe, et onll «sp're onfln. .81, aomm* Ja Ie erott, belle dit ton oufinoe, 0*0at Ie dim de eoa «anx qni t'a donnc nainaanee, Nytnph*, soavunt .lot TOJOI de* romlhoureox bumaioa Onvrent d«» ImmoitaU loa blenuüiautek ntalA>._ Ofschoon (k op de waarde dezer verzen n!et« wQ afdingen ? er z\jn er fraaie ond^r en boven dien beert Chenier er wel betere gesehrewn ? staat toch de levendige plastiek van Morgenoffer hooger. ' D'oohtcnd reedi BOO aoboon, en gelflk aan de vogoleidtoroB, Welke b(J Hkriekn d«* daags Medi beaig n jüugeod _ ea vrace .. woord te veel ataat* es*»-n«r iaat aan ^ kam. tajuubp ?» IM ???ij« sa ^a^B IM -^T^^ ^T^^^^? ^^ *?? ^^^f^ff ?? ^P^W^ *^ niet elk »« tüteit ven i Je we te _ van de fit neer op neofie wanneer ._ per «let <nn rekening Me niet goed g< is, itent eTeT niet fin de kew leeet nete oMnen dit erg vervelend texinim. «at er staat gemarkt; een «éheko voor nttn tellMirlhhelrMk ?cbutft om toch maar een held te eob^nen, afin geestaUjken boezem mweUi met boeken vol woerden; svdaaa ea daa aaascM aaantg ia bebikepaieawde* ?*-*?»?? Mtk ??? wa^M w ' verbetlnVM» vealwiabeidtênebban l i bad reeds, al* een schatter die ?"""? attn »èlb»arr8r\TTTfÜT ?*?«»& 1 iTild te aobttaen. afin zon mm aok een antiek* gedachte knnnen nee» men. Doeb daar kUnken M| de woordend bet. oor: .Wat »$ betreft, ik eohenk ieened alle> Was i Al rangige fcnmo Jil vrwg ontwaakt. (xieh toppen, k -. Nanno" schooner Fluiten do vroegatentwaakta govlongaldo zangoitye» Nu cUi va» bovan, den moigoa al ot^^r do Kimmen ontwaren. Of wenscht mon moer gevoel te erkennen in het zachte, Goetheaancche hedeke, door Nanno geneniied, nadat de kennismaking met Niklas haai1 houfdje met droomen heeft gevukl? 's Avonds klnpte wildor 't harte, bloosde, bleokto -wang en h»ln; Lnttel rnsto gaf de nacht haar, noch da sponde dro momiwaofd. Vroeg ontwakend lag zjj mymraud, d' armeji over t hoota gekrnlat. Zong zü naarend 't oudo lieüjo, half geilolatord, half gezucht: Da nacht ligt bvor do borgen, Het ilnimert al in 't wond, Do blaadjes, do fladrcnde flaitutors, Het nromnienda bleke, de b?ck. Do alaap ontglipt tuijü oogen, Er rnlzelt een beek In nu}n hart, Ejj zoekt ntt het 'lonkor don zouglaas, Zij mmioclt ? 'kon weet niot. wat. Dit is teedor gevoeld. Zonder een diep senti ment rijzen nier. dergelijke frisschn beulden voor het dichteroog. W^nt ook wed«:r hier on moeten wü geen zoogenaamde dichterlijke taal, dio ongeluksspruit der ncderlandsche, gelijk ook van de transcho Muze. De sentimenten van Tosmaer's Nunno zün zon der uitzondering zeer eenvpndiir: i der kan ze medegevoelen. Deze eenvoudigheid sluit volstrekt niet u>t, dut het gedicht hongo poëzie kan bevat ten. Slechts is het een betreurenswaardig ver schijnsel, dat men aan se > timen ton, die niet. overal en ónder andere ni«t op het danskoord der moderpo theologie ontkiemen, heel geestig den naam van ?vcrhevchu" _ geeft eu 20 ?onbegrijpelijk en duister'1 noaint, in den waan dat da ma««a zal Duimen: rWanueer zulk een groot man het niet begrijpt, dan is- het natuurlek ook maar gekheid'." Zoo iemand matigt zich eon oorduel uan over iets, dat hy niet begrijpt, en hem kan men daarom met volle recht pedant noemen, maar niet. hen, die het wel begrepen en aantoonen, waarom zjj het schoon vindon. Trouwens.... ook niet alle renfhnenten vna ge dichten als Nnnno zfjn laag by den a< on'). Dy nader inzien zyn zij toch allen »>o hooleenvondig niet Lezen'wü nog oensdeco verzen: Over d« kantlgo Iteencn, wier ponton haar prikten den tocrzool, Wlpto zy ving, mot. de vingen vcthenVmd denxaomvaa haar ebiteoo, Wen zich het apolendo golfjo verhief om do zonnig bctinta Enkel» on achouon to knncn. Zonden er wel yoleu zHn, die dit tooneoltje duidelijk kannen zifin en het artistieke der ver» schyning gevoelen? Zou niet hun aantal nog zeer verminderen, wanneer do vraag was, wie in staat zjin de'knust te genieten, waarmoe het tooneoltio in woorden is woergeg'iv«n? Ook dit laatste is een sentinxnt, dat wul -degeUjk door den dichter g^gevon is. En wijl Nanno naast andere ook sentimenten bevat ali de katatgenoemde, mogen wy haar rangschikken onder kuurt en( poëzie van don eersten rang. Wenschen wy dit al niet met elk onderdeel te doen, dnn toch nut Oélittndjjtoren, Jforgcnoffer, Onder de Bloemen, De ZüvertnGrtit, Nanno en de Votcttttr, Awndwcelite, Wjfs Beraad, Huiswaarts on tal van brokken nit de ovei-igo gedeelten. Mcludie it daar overal eene hoofdzaak.. Men denke ónder meer aan den scboontin tong van Ochtendgloren. l>o meljdio alleen wekt reeds bet sentiment op; sentimt-nt Is inhoud; dm geeft melodie inbond. 't Is IcnutseEg geredrneerd; maar dat is tegen over onze letterkundige kr.tieb, heloasl noodig. Want er moet ioeh een middel beproefd worden, am de dwaae nweninff te bertrttden, dat Vosmaer vooral ,vorm" en gcenn inhoud" >nu geven. Kan of wB men dit niet gevoelen en zien, dan moeten daar nadert net" bericht," dat "al die wijsheid er' anders nit aanzien, wanneer ....maakte ander* bad geschreven. Ataf t hem in dan .vom" nat! roept men. KOM, niet de ,vdrm* beabat; eaaar eerst door de taal wordt, hetgeen in bet beat? nanweaig is, iets voor den lezer. Dit schermen met bet woord .vorm" u ia ons land loo ingeburgerd, dat er una geen letter kundig werk ongunstig beoordeeld wordt, of sommigen noemen het vitten op den «vorm." .Misschien kan ik aan de bewering, dat men de «aak verkeerd inziet, nog eenifea Uom bezetten door de volgende Parabel. De heer Bombono Toe Redeveerstiae gevoelde zich beladen met gedachten. En hy schreef romans en artikelen en gaf tijdschriften alt; maar nog altyd lag dat wicht van wgsheid op zijnen geest. Daar hoorde hy, dat redevoeringen een heilnüddel waren voor met gedachten beladene zielen. En hy hield eene redevoering voor zqpe gade en tijn kroost en aanverwanten en vrienden ea genoodigdee. En zfjn mond sprak aldus: ?Groot is de familie Bombono on groot zijn hare werken. Moet ik wijzen op hare edelaardigo gevoe lens, op hare gevoelens als die vaa Christus'lam, zoodat ik zon kunnen zeggen: op hare lammigheid? Meen, Geaohte Toelwwrders l Wijzen wil ik op hare groote, wat zeg ik! op hare edele wij-iheid. Wanneer wij van diepen eerbied door drongen den zwengel der pomp van't humanisme hnnfaeren; wanneer wq de gedachten van Scriberius omhoogpompen, en ons vermeiden in den a.ublik der zondóorglanade gewelven vol groot» ideeën, dan doorwandelt onze geest eeuwen van wijsheid en schoonheid, van groote wij-beid, van strenge schoonheid; dan vloeit al het subjectieve in ons over in het nooit volprezen, goddelijke objectieve; dan bezielen ons de algemeen menschelyko gewaarwordingen, die tegen de tatiden der eeuwen pal staan; dan gevoelen wij ons mensoh in den xvaarachtigen l>ombono-»n vaa het woord..." Toen aaiden er sommigen: ?De mond-van dezen is aln het. «pongat vnn oen ledig vat. De wind. die van de bergen komt, vult niet een ledig teerrnt root alpongeuren; slechts suist hel spongat, terwijl do Wind er over «weeft. Wij kennen harpenaren, die schoone liederen tokkelen. Hoort naar hen l Wy kennen mannen, wier denkbeelden r$p z^jn, niet, helaas) als de wijsheid die goden alleen zouden kunnen bezitten; m <ar toehijjpompjaatjj te maken voor andere zumnrs. Hoort naarlien!" Toen zeiden ereenig«fi!»rtG$lM4Hitttbediuers; fftj wilt niot anders dnn vaten. JaToerscK'zfit. gij op de oehoone gedachten der familie Bombono, en daarom vit gy op don.... vorm!" Amsterdam, 27 Febr. '83. Willem Paap. DE GEDICHTEN VAN A. PIERSON. '? Grnvenhage, J. STRMBKEG. 1682. n. Wio toelcght o Jnlns, met ejn toon, 8olf Pindarus to Btoecken DA de kroon, Botronwt aich, al* de rcnhclooso Boon, Op was»o vlogeli. VONDEL, naar Horatins. Rooit wellicht z{jn deze woorden in zulk een letterlijken zin bewaarheid geworden, dau b$ het veischynen van Prof. Piersons gedicJitea; ja, men zon in verzoeking komen om te golooven, dat Horatius ia eeno dichterlijke gecatverrukkmg ? want dichters zijn zieners ? de vertaling, (ofhoe tul ik liet noemen, de omvrcrking V de verbetering of poging daartoe? de aaumeuging wellicht!) der oden van Pindarus door Prof. Pierson op het oog bad; de lezer oordeclo zelf door een veigelykiog van Pindarus met zijn vertolker. Hooren wy eerst dezen Inatsteu. 08 BMippscl van een enkel etmaal, Vraagt do mennch zich ocgltig af Beide, wat hy ia on niot il, Vaii do wieg tot aan hot graf? In üahiolf oen schim, oen droombsolJ) Zondur wezen, klaar of toon, Le«(t h\) Jan oevst, al* op 't leven Valt een utrsul van 'tgjddlQk sehoon. Pythia Vm. Nieta minder dan dczo woorden ?Pythia VIII", was rr noodig' om my te overtuigen dat hier waarlijk «nc navulgihg van Pindarus bedoeld werd; ik zocht en ik aocht nog eens, maar kon nergens in Pythia VIH iets vinden, waarvan .ik met zekerhoid'durfdn getuigen: zie dit in nn door Prof. Piercon bodocld; en ook nn ben'ik niet zeker of ik wel de rechte plaate beb getroffen: epamoroi, l i de tis? ti d'ou tis? Skias onar an* tnroiipot. (Philhelleneu, vergeeft het m$, dat ik geen Grieksche letters gebruik, ik wilde den zet ter die moeite besparen, maar ben overigens zoo bekrompen nan den vorm gehecht, dat UE noode . * v -I-v -»ti _',..,___: -_1!L_Ï_- VXT -. zin Nederianj de gedaanten vnn Griehenhe) j in nieb èaneenit? Haar b»e jneetan wi bet OM den «erkleMtt all de vertolker ven Pinoaras, eehtOriekiebeMn kieat am ?» Jedaohten te heliohamen, ifents mieax waateeffiiiiait, die gedeobten neodervo ia een ioSe^ï j-rcholomaoh meffetak. waa het perpetmm mohiK «e stem der w^Hn kie> denpel .Aaklig stoot de Oargoon uit klapp'rendo kaak baar ?Blaogan.hAfbaar^er Oorgoon, mrafon gcfloit ia l _ >Naawiyk*he«M«a«diBlAtfaeBeldiim waakte^ venaomMa, »0f ook, oa» moot «o» droom, dat spel, datgAaiatcpaej* Bescboowm wQ nn eens de twee laatst dat in plaatz der spondeeën ook troobeeta ge bruikt Bljn, dit «al wel de volle goedkeuring wegdragen van allen, die maar eenigiiu op dé) boogto «fln van de geschiedenis der venebiUende) verUüingssystemoa, sedert Opits in Dutteehland gavolffdlvooral wanneer zQ de hopeloose^trochee&i vlucht1' van Voes hebben gadegeslagen en opge> merkt hoe veel schoonheden zijne verdieusteJiJke; vertaling der Ilias en Odyssea daardoor beeft verloren, wat reeds uit het vewohfl dor eerste) en latere uitgaven dezer werken in het oog valt. daar Voss ia den brginne ook troebeeta beeft gebruikt voor spondwoBa, d «h later deze, ten koste van getrouwheid en welwillendheid, eooveel mogeiQk heeft vervangen door rein* ? apondeeSn." Doch bezien wjj nn een* de catiuur van de twee bwtste verzen: ^_ *^ »^ *?_?* T ^^ ^^ ow ^^ ^^ Dit lantsie sebema moet beantwoorden aan: ?Of ook ons moét een droom dat spel, dat ge* beim openbaren." ? Ziet iomand kan dexen laatste regel andert te tneton, ik niet, ?droom" zal toch niet kort verheelden moeten. Iedereen, die sloöhts- een weinig met Griekscb* yersraaten bekend is, weet ook, dat by Uomema in den 3en voet zelden een spondeus de phutt* van den dactylns zal innrmen, en in de vertaling Tin Pindarus ia 8 verzen is tweemaal de derde) voet een spondens! Ik zal de andore hexameter» maai' niet analyseeren. Wie Inet heeft mog* Nu. 11, ««raten en derden regel eens onder zoeken. «Hetzelfde euvel!" Ho vreemd in deae verzen mat lange en korte, of Uever beklem toonde en onbeklemtoonde, woorden en letter grepen omgesprongen is, zal ieder, die op de hoogte- -te vacr verabotnr, «eher ten zeuratebwrvreemden; net de ttetfter (ijo «oorrede van . Buintjo de V DS) kan mon hier aitroejien: TMén ' dwingt ons slecht te leMul" Doch dat komt-* er van, wanneer men coo mild ia om alle Griek» sche vormen te schenken. Of zou bier hel adagium ?nemo dat qnod non habet" van too* passing wezen? Dat kan noch mag ik «eronder» stellen. Leehjke parten heelt die geringschatting van don vorm prof. Pierson reeds vroeger in zfino vertaling van Aeschylue ge^peeUL Eon k'ein staaltje, zoomaar bKhet openslaan Ton het boek. Agamcnnon vers 228. Daar ligt het offer zv-ygend neder, Maar voor 't ouachnld g offarblood ,(1) Ter nodordrulpt »n 'a ontara voet, Dringt diop uit oogon olndtooa teder. Haar blik tot in het hirdst gemord. Schoon Is xe, alsof hiar Torwcn maalden, Nog ii 't aleof ia t kooisgahnte, Waar 1>Ü bvt «ctamtrand faMtgedt Do wanden louter vreagdo maalJua, Het reine lied der dochter rtfat. En 't zalig tot des nader» prjjit. . Het spyt mjü dat ik de vertaling van Prof. van Herwerden, dio cenige jarea geit don in ?de Gids" verscheen, niet ter haiid huti, céne vertaling, dio ten opziohte van getrouwheid zeker nog niet overti'offuu ia, Ik eal dus zalf eeno v«ruliug moctcu geven, slechts strekkende om denzin weet te geven. Door 'traw geveld don mond jjeknoToU: Een kracht dl« haar do cpraaU boneoml. (Dit fluit :!ck btj liet vorlye alt nazi* on»} 't Saffraan gooi klccil valt nu ter narde; Xjj \rorpt op elk dor offeraap» Ken pif van doornu» met haar oogon. Ja 'taclicon ? ala een gi'siuhlkleid bcolil ^ Zfl wilde, maar z(j kon iiiot spreken. En toch, zoo vaak «oerklunk ba r liod In 'H raden hallen, vol ran gantdu: Paai- oord* zfl, do reine maagd, : Kot kuiflcho w m baar dierbren Vador Vol liofdc, door een pmaanang Voor zljj gelnk «n vnngd te alngen. Ik zou zoo gaarpe, ? nn wij het veld .der vertolking en omwerking gaan verlaten, want ik zal my zehren de verd.jetige taaie besparen, om dn verdere PindnrUcho gedachten (?) te vetgeUjka» ; . met hetoLJgiocel, onzalvando^Authridatee^naar j Uaoinc, Volgaanw getuigen, dat zy, soa-getrouw etmanlJ" Dat etmaal is zeker voor een rakenmeester; voer een gewoon menwh en ook voor eon dichter is hot woord ?dag" voldoende. Neen, fraaior. ? ?Van do wieg tot aan het graf ?* is een bermnering uit de litwutnur der kinderjarent die al zeer ontydig den vertolkenden geest Jnvom treffen. S7 ? er toe overga). Deletterhjke'.verialiiwia: ?Wezeui l als man van eene bcrümde vertaOiug kan wrwacbeens dags, wat zgn w»? Wat niet??Droom eener l ten zeer vloeiend te leeen is, e& duor-dubterlttk* schaduw een menschl ?Schepsel van een enkel l wsbooaheden, aekw mschikt u om op.hettot.neel -- - ' ? ' . i ^ worden opgevoerd. Ik «on zoo gaarne al d» gedichten eeu voor «en schoon en vedkeven vat» . 3en, wolke A. Fiereon «U beeft gedacht, docfc helaas l ik kan dit niet. Wat b.v. vanooa .UeOin Eliaabeth", wat van ?Gamaliél en llarwtir* enz. t« zeggen? Verre, aeer vor boven al de andere vuort», brenMelen van Prof. Piersoa verheft «khaijn ge dicht «Een droom", eea eonvenir de iennaMm,g«huid in den dichterleken vorm eenor veraohfimnf ?van baar, aan wie wg allen in later dagen me$ Ueide temgdeaken» ' J» ^|AW9WVH||«UV *»?????». «VUWVIVVa l v« WU «UVM «**«. M*w HW ¥ WM0M «M 0.VU, ««?»« IMWMM* I^VM tierge MX oheveux doneV j MdeMn wel «raoHon bet sit 4e hoefden te.] d» Tracht niot een God ta worden l Findarna. De hoozo slang heeft Era mgcnntiterd: .Zoo gi) taaor Oodi berel niet teistert, 'Maar oet de vracht, ontsegd door 't hoof gehod, Wordt stj gcljjk aan Qodl* Adam en Eva, dut klinkt zoo oud-Teetemontisch, en daar Pindarus bijt t it sterk l Ven Japetus heb ik wol eons gehoord M de Matste. keu, maar ik wwt niet d»t nB met Ada* eofya ook zoo bekend waren; en of die Japetas dezelfde is ah Japhot, mogen deskundigen ttftmafcen. Wat zon Pindarus wel van Adam zeggen ï Het eenitra wat ik vond waren de teksewwwden: «Tracht niet oen God to worden l" ? Doeh vfttiQn na fttitieke gedachten, tooals de vertaler nijne nndar>che bespieBeÜBgen betkeld, wat betotèenen die woorden- ny prof. A. Piereen ? ttc vendenr het niet to begittpen. Beteekenen bet gedoebton van de ntSSjfBH Pinden» ,-j, zngen bet reedt, vindt men bQna niets w 4* eBes. Of b« en van tis eUl d» moeder heeft gesproken. Eenrt »«tet hij nog. Baar «indolJik waagt Do Jongettag »alf «en woort. HUTvMtgl jWat heelt tot dnsfer mfl ontteuta»\T Waarom een toekomst «aj -heJeoB], . ' Die van bet harte nM berooftf c an dzt verrokirltJl tb -ku tmja étatfc'M moeder ntrt." Wet, mrt God," ^waMlbehton1' <no. ' «i De booze daet.h«bb«n Ik aoodif 4e leaers ,n»t neWen «tet de mAam to veMelpgen. Tan .. . nebJLV ? Wte aai «o» pertydjg 4nr*<< v< dat Mt de «elgMide venen niot eehoM sindb V& (*» «Mo*> «at t*ai tak haar hot doen Jeten* ÏTaa> Jtor ntt fter hun «efetiladft* Als ia een atuien zomenasht, . ? Tathemat «n verkwBddag ' Hada» 17 ' - -^r^r [3 : i' i: . '?' * ! ?« if "il: i