De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1883 8 april pagina 2

8 april 1883 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

^ £K>r D» A M S t E R D AM M K E VOOB K B I> ErR t< A N . soa «k naar-door Mei. dr. JabfflTam do-orde '/& MtM:^hb«rechTder vron<taf mede tot '? -'?«»?- tLrtikeiwjwabidiag. B« jftiif r«M0, de lAuaNaa WM '< 2f. v. <f. 't Zo dtut au 4«aetti» au of-zseer aitreerig aan. ET AM5TSfU)AMSCa TOO.XEEL. 1 E«B «wsMica jaar Mtedea maakte jtp, kemadie ia 5 bedr. van Octave FeuUlet v«el opdaag, te Parys en eWcrs. Feuiilet had '.«M fjnol werk verricht, hy bad een type nsdttMOi die voort sou lo«en ia de -kaast. ti had een der nwast eiyoaaardige ge&attea «H de tatadaancho msAUchappy; een dor meest in 't oog loopenaY en imeest aanina gende figuren dier maatschappij in beeld osbracht Hy. de gebovige, de religtóase Feuiilet had do veroatwaardtgiflg vaa iya djcbieraeawed uitgestort over den oogdoovige, ftttjk hjj hem onder zyn tyrfgeootea bad MO' "" . den ongeloorigo tea.prooi aaa de die c^ia mifdadig levea, wars vao ol tedeiykea band hem Eeodo. Das heette .het algemeen-in de kolommen der Partysche bladen, die <}en "schrijver waren toegedaan. De ern stige kritiek echter liet zich ook op enkele ptoatMB hooren. De ware kritiek, die er meer op uit is misschien in tegenspraak met hel publieke oordeel van 't oogenblik, naar ia overcenstennuog met de moeniógen vaa het onpartijdig nageslacht, in jOBvergaokeiyk, «waai* Tertej»rb^,ftawat de.,volle «n ronde waarheid óver bet kunstwerk ia bébasjdeUng neer .te schreven, meer dan den lesen ia toate chokoJa-tetters enkele uiterst filikbare lofprijzende gemeenplaatsen voor te disscbesL?die kritiek liet uch óók hier «n ? ^Bf .aalffl'tmhaitiia'A ? ?'"??? ' v. JVwiftcwv, 'latdioo^ haar uitspraak, -hevatla toootataa ea passaadjeV atet '* meesteHstai 'towtxft hét gebaste «tak «af aan «aardsgheid in Int beepeien der draraatiek-insirumenicn «e tien, en was getrufTeerd mét zinsneden en wendingen der handeling, die Octave FeuUlet ?ea " «ereplaats deden toekennen onder- de herofin vaa hei nieuwere salonspel, Dumas Os, 'Augier, Sandeaa, George Sand (Sardou wachtte nog op tjja reputatie). Dit: kon men oaUapai Jfonttoye toegeven, maar gold h«t de vraag, of Feuiilet, toot tija mooi en geestig talent, EU bet samenstellen van Monijoye, zich, als charakterschilder, tot den rang dor Molières «h der Beaumarchais bad weten te verheffen, of hy een negenüende-eeuwsch verdorven mensen bad geschapen uit een zelfde klei, als waarvan Jüjn twee voorgangers zich bedienden om 17èen 18e eéuwsche Kanailjesin'tleven to roepen, dan moest pozitief ontkennend oeandwoord worden. Bet was aardig, flink en «aap, wat Feuiilet deed, 'groot was het niet. FetfUoV tttd een owdterwerp aaug^artuVNiat' min of meer boven z^ne'krachten ging. Hét bezoek van Jfon*/0y« nieuwe maftrw» b.v. ten xynea huize, waar deze vrouw baar voeten iet op het door Mmtjoye» dochter gebor duurde kassen, waar. ze met decieradendier dochter baar geilen hals wil tooyen, dit be zoek, bet meest "pikante punt van het drama., bleek zwak aangepakt te zün en greep den toe* schouwer niet aan. FeuUlet was niet gerijpt voor de taak, die hij zich had gesteld. In den Panfoefien /amilie-roman schildert dezelfde schrijver een type vaa hetzelfde ras aU Montjoye, ook man naar'de waereW, ook bankier, ook trouweloos echtgenoot 'Haar mT bederf heeft hier een boogcr peil bereikt: JUontfoye had een minnares, de baron de Qttvriat bezit er «to" tiental, Atontjoye ft door -een «lage. daad . aan zijn fortuin gekomen, deChewial pleegt er nog onophoudelijk,-brengt zyn vrienden in de armoede en bedriegt in gèMxakea de vrouw,. dje hij ..begeert, Ik geloof, dat Feuiilet, in de twee mannen Jtontioye en de Ckmridl, twee fazen van het Terra! ran een' maatfiChappelljUen stand heeft .?willen verpersoonMjkflnL.» Zoo'.was de slaat der Heeren vaa la kante finmee vóór .twintig i.tóóiszH thands(<fc 'loen al het goede; af het edeie gevoel by ' die-fleèrèn og niet.uigedoofd, «haaas bestaat by hen nog slechts het beestachtige, (hands . moet hun einde nabij zijn. Kan Afonijoye zich door de smart zijner dochter laten vcrteederen, kan het goede by hém zegevieren en bekeert hy zich ten laatste, voor de Gluvrial is zoo iets ondenkbaar, by.smoort in zijn wollust. .Was Montjoye slechts-een lichtvaardig dnb~ «ia», dt Aeerial is .geheel en al de slaaf van *ijn vleesch. De heerschappij der zinnelyks^d,hetvei^oden.vandesio kcamerktdenoQdefgaitff van een menscWwid, van een noüe, iim .een maalschappeiyie klasse, - dSarora *p0 eener tiet feest vao zija wollust, bïj «en dronk «c «laf .fBi»,*-,'.:-.-' .*?»-? .-?-'? .-^" .-..-.-- ." ' défiguren1 tó' den ' a»et -kracht ea waarboidsüotó en naauwgefï^tenatanrsludjegeteekende. Dat bf| ziya tong uitsteekt roor den geneesheer op het tooneel, ;t- fcelgehede bezoek van dezen dokter, de kanaer^ **amastiek wa den baron, hetïeU, dal hy zich ,; iuscd* «oo .lam'is de héfteni voelt," dal alles. prw*a". ik prachtige bizonderfaedea. en zoo stout fe.: ea KM» weinig 'galant, dat Sardou uch vyf*j>: «sall bedacht toft hebben Vóór hij er een op tl de puiten had durven brengen. DeChewial (. «iH«n wy niet vergeten, .veel minder dan -: Montjeyt, r^n trekken bHJvea ons in 't ge'^ Iwagea geprent, omdathy wozeer een mensen ? is, een echte fielt, een echte held .van ons ;>^aiiia.taiopa. . ..,~ : ..:?'."' :^" Be bomharie van h>l romaneske erfenis> Igetal, de bekentenis oer moeéer, daarna de oattflnchting vaa het jonge Ifovrouwtjai met T 4oa-*«ger, dit alles is mat vin Uwn en had fatten*'leverte en otelood to ToorfchUaltreodt.te midcten raa «He lüfike |>leeko sctuHijéas, die FèuilleU kolegaas non rhomara Uu dècfe hobboa'po^ea te Tertoonea. YiU wat meer pit ea kracht eu vuur ea vastheid van opvatüog en koonKetd vu Tolroeriae steekt in d» CKevriai >a in Monijeye. Laat dan het gt-heelo stuk Et»Par$tèAifamili«-roma<i raJten. de Chtvrial staat Eo, eindigde al met s\ja dood het drama, ,wy baddea gcooeff gezien TOOJ- onieo avpnd en genoeg te denken gekregen voor den daampvolgenden nacht er by. ? Nejufvr. S. van Biene, die een geheel aan baar talent voegende rol vervult, droeg een aUorfraaist kleed in het 1e budrijf: hot gondeo «oWw (neet 't niet 100?) toet de vogelen des vdds er op afgeteekend in voHo vluchtj schnen het wapenschild der voorou ders van de familie. & UU. Clous, de Yrie* en Schultee waren goed. -Zij ten miusto vertooaden werkeiyk Parysche Ilooreo. mot omvangryke ovorhemdtboraten, fa^tei'ige uitvallende kapsel», stijve schouders, stijve rokken. en > lamme Reenen". Der wuM-en-wène en der regie,'het, samenspel en het detoiaticf is reeds do wara tof ton deel gevallen. Dat hét welslagen: van Fédora toch niemanU aandacht trekke in een mate, die hem beletten to kennis te gaan nemen, en nog eens weór, (want condet* vorveiing wooot men 't stuk tweemaal by) van Fuuillcts voortrciftiyko komedie, op het Lcidsche plein. Van Fédora gesproken, uien is het er otareena, dat liet orgaan, de stem, de spraak, de taal van Mevr. Fi-cnkel gedurende de taaiste maanden ceer vooruit is gegaan, maar iaal.xU iq s uétoels nam» nréticwtrvl&zefrgeo, in plaat» van toaereld, niet wereld, zooals in maar toaereld. zoo als in poerel. Alfe ta: theoretici zijn 't daarover eens. Maerlanl wijdt in ztyn Spiegltd Histotiael er een gantsche blad* aan, om uit de etymologie vandwen daaarelen. of ftaeirt&sn de. uitspraak waereid onbetwistbaar aoa te geven. Mevr. .Frwkel vrage er trouwens Aaije Kuyper slechis naar. . Am. 1 April '83. T. D. HET TOONEEL TE ROTTERDAM. ? De vorige week leverde weinig nieuwz op. Bij vnu Zuilen: l'aUlnt voor etampvolle talen, een avond onderbroken door 'de Bibliothecaris als beuenco voor de Hoeren A. van Zuilen, Spoor en .van Nieuwland; bij het Jfcüerl. toonecl: Maria Staart, dat echter door de plotselinge ongesteld heid. Dinsdagavond, van Mevr. Beerman* moest wprden veranderd, en Vrijdagavond Lodew^t KI, door de afdeeling Amsteraam. In PaiUas maakten wij kennis met den zoon van den heer W. Van Zayton, eea acteur in den dop. liet is natuurlijk nog ten minste tien jaar te vroeg, om to' knuucn zoggen, of er wel dan niet een goed acteur van komen zit, en het is daarom te betreuren, dat men reeds op weg is, om den knaap: totaal te bederven door hem nu reeda lauweren te schenken. Den vriend, die de» onhandigheid heeft begaan, zou ik in overweging «UlMr0evattiOiiby«eiivolgende«ekgtinaeid, den knaaj»«èfiatooioboawdoo* of eeogrootebrmntol te laten oVorhandigen, daar dit vrQ wat beter cadeau voor hom ie dak een lauwerkrans.'Het het schaa ken van lauweren vraehte men nog eenjitar of vijftien; intaischen den kleinen vaa Xaitoa. toe' wtnsebande, dat hjj door talent en studie dan soover moge gekomen B\jo, dat hij iftuwereu wcriélijk verdient. De vereerder" van de jongéjoffr. Spoor begreep onlangs b(j d« opvoeriug van fgnt beschuiten beter, hoe mun zulke kinderen beloont; ag 'liet haar een grooto dooi mot boaboni over handigen. Dinsdag jl. haddea wy in den GrooteaSohóuwbarg tle eerste opvoering van het ons sinds lang beloofde oorspronkelnke stak Na dertig Jarc» van Jan C. de TOS. liet gebeurt EOO Keiden, dat wij een oofspronkelük stuk to «ién.kragen, dat wij den schryrer reeds to'or Let feit een oorapronkc!4k «bik gegeven te hebben, dankbaar behoorcn :e z^n. Is do auteur na daarbij ook nog' iemand, die, aooalf de heer de Vos cijugroote bezigheden als acteur heeft, dan hoeft hij aanspraak op de grootito «yropatkie en.de welwillondcte.booordeeling. Haar met de'meest mogeUjIcc sympathie voor den hoer de Vos. auteur, kaa men zijn stuk wfl men da Baarheid niet te kort doen?geen groote* waarde :0ekoi3uen; De inhoud is in weinige woorden te rug te geven. .Steiner, fabrikant, leeft ala geacht aurgor, bemind door eyn vrouw en kinderen to Itoermond. ''Een lanflooper, Gostave Dederdink, lie eenigo jaren in de govnngeni» heeft geÉeten, fónit toarailig in de woning van Steiner eu herteut in dezen '«ea petzoon, met wien h^ dertig iaroa geleden- zegge dertig jaren samen in lé'gevangenis zat.. Steiner had als jongen op eea4 .kantoer geld ontvreemd . van. g{jn 'patroon, waardoor hfl- m de gevangei» kwam. Nadat bQ daaruit ontslagen waa, had' by vol berouw een nieuw leven bcgonne^was in Itoermond knecht n een fabriek geworden oa had het door tronw, eerujkhoid' en vlUt eindelijk zoo ver gebracht, dat »ij assooió vaa ayn patroon werd en dions dochter mwdo. I^ater word de goLeele fabriek aQn eigen? dom,- Niemand had hij ooit iets van zyii vroeger even modegcdemu. Dederdink maakt ^daarvan gebruik, om Steinor geld af te penen; hy naakt hot echter EOO bont, dat. Steiner besluit, zelf allee te zeggen. Als hy dat gedaan heeft, yeriaten hem ztfne vrienden, maar «|n TToav-jn kinderea bUJf en beu al<vóorheea lef hebben en gaan met hem tut Hoonaond, om elders «amen gelukkig to ki}n. ?.' '?. .?'., .;B6tohtu>w«o wv den inhoud «eni nader. ;»ederttrtfc «nimoet Striaer.Ji» dertig jaren «en«bel tfidpérk ? v-: toevallig, in Eoennond, herkent' hes» -teritoad ab coTJogöfeoWhaistwef en tcMat daar-. tan hét ie)i«ffldelfflib miibrnik te maken. Eerste vraaa. Waarom geelt Steimr hem mot dadelöfc aan d« policie over ab iemand, die hem op de «eaaadelQkstèwjjze tracht geld af tapersep? Tatede- wang. Hoe komt Steiner er toe, om dien Dedex^infc, dien de aohurkonstreken pp het gezicht ataaa te leiea, dadeHjk s^jn heele levcasresehiedcaiz te vertellen,-waardoor h(j hem toch de (tevaarHikste wapens in haaden geeft? Derde waag, Zoa men dan landlooper en tochthuisboef Uedardiak het mlaete geloof schenken, wanneet' hfi kwam vertellen, dat de zoo zeer ge achte en beminde Stöiaer ia 't toehthun heeft gezeten: waarom zoo groote vrees voor dien man? D«ce Aap vragon, dio fóoh de ontwikkeld* toeKhoawwlSentbnd in het bogin van het «tok «teil» vellen het vonnis over het «tok. Böeenjdeia beetje ventand en doorsioht van Steiner zoo er af t« komen, zal'Steiner «oaw mejedeeleh. HU «telt heid voor oogen, dat hj een nbto gebeord - Om van D» alle* uu* aan kaa» da moge] dbf: aou kannen Kin, maat reed» de gedacht* Uarsan doét haar haiverea ea «D aagt, dat zQ inm don nlflt aumr «na Immn? bontinnaZu maar batwee oearfven In hot naVolgtng van namdvk de annexati ?chiDende z^den iademntzyn, nebben wfi al'na het gemikt maar toch worden wit »°f bctoh e«ia« ien met.... ,?. wy ejifs r-«6k*f!» een bee^a) poU'iek, der Uuitsohors van verioowd. Do ongelukkige w{|ae, waarop dia beytaawingen geleverd worden, d»oa iemand gliwlathea. Ba/tou liet slot Steüier'a vneodan verlaten hto, waaneer aj{ motïjja vroe ger lerea ijjn bckedd 'geworden, maar tijm vrouw en kinderea H1!-*>- '<*?« >»?¥, nnrn als voorheen, ea hii zal nu ? ?"«"" Zal dat veel l in db nieuwe Zulba wil dat teigen? Hoe zwak l wtyeea bder ora het nitmu als Dederdiai l>aar het stï'. don auteur, i tiug van do a of plus roi/a'den, meeu ik gen, dit de dat de rollewdoor den h< zóó zouden < :niet Oen? rvolg .?aden maar, ispels j boef. K van opvat- ? leraar snaeg^" jsbhen, ?spoeld imam, vtouw daartoe yoo ? vcrondêratetlinc ' lef KOU kunnen zün. Zooab dit > urs ge?peeld worc* . llo ver stand berooid zyn, wauncer zy uiot tcruLOud bomerkt dat haar man geen fictie, maar eea werkelijkheid vortelt, moet Stoioor een dwiias zijn, wanneer hij niet gaat dcnkrin, dat z)}n vrouw allea doorgrondt; b.ide besproken do zaak zoo tragisch, alsof zU over de werkelijkheid spraken. Mjjus inziens had Mevr. Steiuor de zaak vrooiyk móéten opvatten, daar voor lta»r de veronder stelling vaa haar man iots onmogelüks is; Suiner van atyn kant moett luchtig «ver de zaak hoongüaa, om zich nfct te verraden. De overige rollen hetjckeneu niet veol; zQ z|}a niet uitgewerkt. Geamuseerd heb ik m {j een oogenblik mot 'het poUierlyko edelmant-gezicht. van den hoer Victor Fiwsen; hot was om te gieren, zooaU hy dieu baard om had. Het ver wondert my, dat de regisseur hem zoo heeft laten op het tooneel komen, want_hij wekte om zag Mevr. de la uit als juffrouw Dederjea bespottelijk ligt een algeuiecne hilariteiL Mar er 100 bespotteli dink? Tuwchea ploet' hemelsbreed verschil. ?De opvoering van (rdbritlle bij van Zuilen, ter Itenifico van doa heer l* or, is uitgesteld tot Dinsdag a. s. 4 April 1883. M. IL BEUIOHTÊN EN MEDEDEELINGEN. De Belgische schilder Albert de Vrlendt zendt. naar het Parüsck» Salon van dit jaar ecu schilder|2 van verheren eenvoudige kunat en groots'oh van compositie. Het verbeeldt: Pauhis III voor het portret van Luther. -Veel aoberhrid gaat in dit doek met een inteoM levenskracht samen. Ia de gelaatstrekken vaa den Paus is de hevige aan doening te herkennen, die. zich van hem meester maakt bij het beschouwen vaa den reformator. De hand houdt l'anlus op oen bijbel getteond, ab een biyk vaa zjjn onwankelbaar vértrouwen. Dit werk, met zooveel talent behandeld, belooft een eerste plaats in te nemen onder de vertogen* woordigera der Belgische, school, dezen zomer to 1 ' ?" " : ? ?? Dit jaar zal te Braaaet^c rste tea geopend worden der Setae va» Ad onertegs Kwint-Industrie. Zij zal bestaan uit voorwerpen van ia- en uitheemsehe kant- en. waaier-, bordauren pasieraentwerk-iadustrie, toegepast op de klee ding, uit kunst-bloemen en knoopeh. 'Terzelfder tyi zal een wedstrijd, uitaluiten voor Beige, ge opend worden voor de teekening van figuren op kanten «n voor «n waaier met mouteonng. De Heer Lisch, inspektenr der historische mo numenten in Frankrijk heeft, in den -omtrek van Poitiers, zeer belangrijk» overbUjfsilen van een galUBch-romeinsche ttad Ontdekt. Men vindt er een tempel met gevel vaa 70 meter breedte en 114 meter diepte', ook een schouwburg, waarvan het tooneel 90 meters ?ppervlakte heeft. Dat waren nog eens liefhebben I Dea Cden April heeft Ie Parys 3e belangrijke verkoopiog plaato gehad ? der Kunstschatten 'van Nariasohkine, den ruuisthen verzamelaar. Men vindt er de VitcJtverkoaptter van -Gerai-d Doa,> de Landelijke mnaüwrf van denzelfde; het Por tret va» den senator Muffe], door Albrccht.D&rer, het Portret ecitcr oude erotm, door Adriaan van Ostadt, het vermaarde Oude vrouwen portret vin. Rembrandt. dat achtereèpT-olgcnt de kabinetten Gorrit Mnllor, Itobbndf Niouweuhays ea San Donato heeft versierd; «on Negcrstttdie van fiubeng, eea Wattdjacht vin. Van der YBlde, enz. UIT MlDöiLBUBG. Tentoonstelling van Sdtild&yen op het Stadhiüs. De Vereeniging, onder kenspreuk Uit het volk, voor het Yojk^ in onne* stad - gesticht; maakt zich recht verdienstelijk door alteaains welge?bagdie. kuastuitstallingcn, welke zjj van tyd tot tyd inricht. , ? Kauw had het publiek! datik aan bare bemoeiin gen, het buitengewoon genot mogen smaken, nameujk iu den oeginne van Maart, om, op de bovenzaal van ket Echooae raadhuis, eene konie van 62 der puikste aquarellen, nit de zoo be roemde verzameling van Mr. w. O. .dé. Jonge van EUemeet te Ooatkapelle, to bewonderen, of we derom xerd het on eene uitstalling, ditmaal vaa cnoodigd, uitstalling die t worden, en db zeer elf werken waren De plaatte Commissie, en tevens zeer te bewerk^. njer evenals; pveral doeken in olieverf. eerst op 8 April cal veel volk mocht oiUoi Nbt minder **"* in drie vonchulige , aiajt was, dank- aan W onder elk oogpunt .betredi doelmatig om verzehai' ' ' vUajt er toitchen-hct _^,?, _,_.,. r_ ... elders op tontoonatellingen, nog al wat kaf $o vinden b, kan niezaaad^rerironderon. Onder dit kaf rangschikken wfldaodQk de vronwenhoofdjez, lïaUeat* ^<M«Jto.doovBaiidain{'s Qravenhage), een- mfiahcer db blUkbzar Jan van Been na*. aapt, doch... zonder hem zelfs van verre, ja wat ?maak ab procédébetreft, to.benaderpa. Van eokële andere MVICTOO scluldars troffen wühbr minder gelukt» «oevon; dit was onzes erachtenz het geval «WflMej. Eaphrosine Beemaert, db twee «tttkkca, ta Qravière «n la prairie Jiad ingazonden, en met Lamoriuierèwiens WinterlOHdtckap nbt horen de middelmaat reikte. Boarce achjjnt ons toe ongetyk-te heb ban zioh tot deselfdémodellen .?,?altfd 'iZmdty» van HeÖermaus ,draktnbt genoeg de mlsuoflgdheid, de ontgooohelmg nit, welke dio klacht^ atin titel- doet ver moeden. Van JCuaiu, Angusta en.Franeios kan men lof spnknv docf Fieter OytxafOüds dag ----- -?-* ^^^- ^ht.löf. J* Mttaïfïvan beter ultgetoerd.; dat. pg .wille, want. met het geheeft niet vél om David Ovmt «0n guegd om der w wild^ Hfftifó -dat rtttm^èt» MftiUMmrtf van K. d door waarheid uitmunt, aon ik dui . .__ TertolktoSM6««er«6l!»ll«ndettotea der wa,torea TerMhUCiBW e» «t vazi.4ie-.yan .Bofauta, wiaat roor ik ta* «iaw 'ffo«d* hoedaaiffheden bWt. .Eea zeer sonoeu deek leverde Hendag, ouder dsn titel: Aan ket jfcAmMMtftdi» Strand, v De naam Van dezen meeeter is dan ook uiet meer te maken! Vaa Mevrouw llenriëtte Ronner" is nooit, dan goeds t» renraehtea. Hare Jfoe&r fentVmef *pelendejongm is vol geest ea opmerking, alzaaea a ook beters vaa kart kadd. &!$ Thélrese wartae waet zelfs de eenvoudigste onderwar pen op dichterlijke wyie te behandelen. Het kopje van haren petit Grande IM gansoli ' mend l Dat kleine paneel k met ^ ---'-"uituevoerd. ? Een der merkwaardigste stokken leverde H. A. van Trigt Zfln« KaadstitUng t» Vtens i* 1668 i« eea puike scMIderfc wat karakter ia die hooiden ea houdingen; hoe juist van toon is dat hout» work ea dat «pel van licht en bruin. Er is daar iets in van den roMeufrotfdtoon der oude meesters, waarop w(j roem dragou. Twee zeer suhooue. landschappen van Louis: Apol; z(jn Winteravond dpot denkeu aan eea meusterstukjo van Münthe, Uians denken wQ op het Aotwernsch musenm. Dat is ook trouwens aó6 met ya de bui, de natuur in hare wezen lijkheid. ???'.. ....... ., Vrachten en- bloemen zonden" Baronne* van Hogendorp, mej. MolUo, mej. Aliee Ronner, mej. Uoeenboom en mej. Worroll. Mej. van de Sande. Bakhoyaen beviel ons meest .Hare rOJM.dooh vooral haar mandje met pruimen zlin goede1' atudiBa. ???--,. Op «gouden bruiloft" van aib«rs mocht de oude niaa «»M goedkeuring niet wegdragen; h(j w al te doclamator.wh behandeld. Het oude moedertje, is integendeel juist getroffen en vol ongedwongen natuarlQkheid. Schenkel, Stroehel en Vertin zondea stad- en ?traatffezlehton. Het voorportaal nit de fit eeuw v«o den tweede munt uit van kleur. Melden wy nog het sohoune doek van Caesar de Cook, Sebowtde wea met keien en vergeten wij de namen niet van Wtysmulier, Storteabeker, Weiaaónoruch n déHaas, UIT SüIÊ. -XIV. Bara en het duittche tooncol. VlaamscbeleH eren. Ten toonstelling uit 8. Petersburg. Zooals de paradygfee van Jan. van Beer» en Jan Blooky met hnar verlokkend vkoom, koom", Maahard (dien onzo lezers nu kennen) aan haren wil zoekt te onderwerpen, zoo lokto onze minis ter Bara voor cenigc maanden do daitsche koop lieden van Antwerpen aan, om'een deel hunner onafhankelijkheid te offeren op het altaar van het beljrische liberalisme, waarvan de meesten hanner niot afkoerig schonen te wezen. tiS bracht daartoe de kosten en moeite, welke aan de natu ralisatie verhouden <yn, tot het minimum.- Maar hoe schoon dia toon«n ook klonken, de Antwerp«ohe kooplieden waren sterker dan Manaard, ea haadhaafdeu neVeüa hunnen liberalen zin, het pu-sdys der onafhankelijk. Slechts enkelen wierSen zich in do vorltfdelyko arown, om de rfjen er ministeriËelen te versterken. ' Sedert dieu tijd telt Antwerpen, zooniet eenen «tand, dan toch eeoe karakteristieke groep van tnnnnon te meer, want ia de onverschilligheid te genover Bara's gunst ligt eeue weigering tot deel neming aan den poliüekon strijd in 't geheol. Nu bewijst deze duitsche kolonie," zooals vele dagbladen zeggen, haar bestaan op nog krachti ger wjjse dan vroeger, door do gronding van uitsluitelgk höogdnitsche vertooningen der meester werken van Benedix, L'Arronge, Ton Putiitz, Moser en anderen. Dit is het antwoord OP de lok»tem. Hierin ligt te geljjkermd eenejgoéde les voor o«ft> belgtsehe, onze nationale W$ denken er ter,nauwernoooT meer over , en toch is en bljjft het eeue sohaHde, dat onee groote schouwburgen jaar .in jaar nit gewüd ±aan ? bnitenlaodwhe muzwk, buitenland drama'»', dat de meostökunstenaars' die aldaar .optreden Franschon z^n, dat miUióenèn franken jaarlyka op dio wijae naar het buitenland wandelen. ? Dit geschiedt in een land waar meer dan de helft der bevolking iu andere taal en zeden, ge boren is, in provinciën waar drie vierde gedeelte van 't volk hot iraosch mot de grootste inspan ning meet aanloeron; meestal om datgeene in do eerste phiata over te nomen wat Frankrijk minst voortreffelijk heeft. . Doch er ligt ia de opricht^ van een daitsch tooneel door do Daiteohers, die Antwerpen be wonen (want de iogeborencn ventaaa slechts by groote nitaoadering die taal), ook eeae.les voor net' Vlaamseli tooueel, alwaar hot publiek maar al te «eer op vertaalde fransche effeetstukken wordt onthaald. ' ? ' En toch, dat het eigenlijke volk -gaarne iets anders wil, zien wQ aaa de 60 maal herbaalde opvoering vaa De Brussclschen Straatzanger," dat oorspronkelijk echt Nederlandsen stuk van Julius Hoste. Men kaa zich verontschuldigen met de tegen werping dat er te weinig vlaamsche «tukken be staan om het publiek te voldoen. Daarin ligt eenigo waarheid, maar in eenen volgenden brief zullen w|j aantóonen hoe of er nog veel verbeterd kan wordon, Wij zullen dan tevens van andere treffelgke voortbrengselen Op het gebied der letteren spreken, die minder opgemerkt worden dan zjj verdienen. ' v. De 'uitgevers Braun en .Co. te Parijs hebben door han photographiaoh atelier te' Dornach, ia den Elza», eene groote reek» lichtbeelden doen vervaardigen, naar de voornaamste «childerijeu der groote meesten uit het Mvsée dtVErmtage te 8t. Petenburg. De heer G. Zazzarini, kunst» kooper te Antwerpen, heott van dese photographicn eeue tentoonstelling gegeven aan de leden van den kunstenaankring^1 (Cercle artistlqut) aldaar. Hierdoor e{jQ wQ in staat gesteld om eene me* nlgte werken van O. Dow,' -Ostade,F. Bol,*Ruysdael, Bombrandt, Teiiiers, van Dycfc.eni,,.te loeren kennen, waarran het origineel slecht* door wei nige urtverkowaenisaaittohoawd. Verdei-trakken nog talr^ke nhotegraobien naar ttnliaansclie en a ihe 'laoezterz, uoMo Koni, Titiaan, Jjuloi, Velaaquee,' enz., onie aan Jacht. W inerkten Wjionder het fbae, en ook voor do kleeding hoöget ttéUogrOke portret op eener Sakaiscue priDoes, naarTicas Oranack, veel overeenkomst nebfaende jnot de adelSke jeskfrenw, uit de TorzaroeUng Boisseree". Dan trof ons ook, wegens de oorspronkelijkheid, Het leven dm jagers", in een dozfln kleino ajWdiagon, naar P. Potter, verder aenéafneming Tan het kruis (venohiUeode van het Aatwermche meesterwerk) naar Rnbenz, ?ene hemelvaart van Maria (verschillend van de wereldberoemde) naar Murfllo, enz. T- D« voor* traffeujkheid dezer Uohtbtetdenbttitaat vooral daarto, dat het karakter der schildering (lamain «F'oeuvre), waardoor Dbw «fch vaa pmbrandt, Ifarfllo zicli van Titiaan.ondonooeidt, daideUjk is teruggegeYan. ^ Brussel, S April, 1888. M. A. .OOK NAAK HEI LEVEN. : . i E.LynnLinton,8t«il». Teïtalin* van Hermina, 's Oraveahaga, S, Sternberg 1088. Tvee dotlea. Br lift ieU gertWaUUends in, het werk ?ea aitneemenhen aoargver aan U kendigen < vaa eea Treemdekng geprezen, nhmand zal . beoordeetaar verdenken, daarvoor oea jrlasdaakj* van dea auteur te verwaehtea, eveaoua aal ket laken aan persoonlijke grierea wordea toagv ?chravaa. Hoe geheel andere ea dit ii eea tre*> rig doch natuurlMk veraohjjoeel, hu i"h-ncaeoka werken. In een klein laad stuit gy *uxd> op o«a Beef of een nioht, op een vrttnd of vrieodla vaa daa maker. Al waart rif de eeriikheid atlve bf BV oordeel, wie zal niet naar aaoare redea da* naar de war* zoekea ea ze ook meeaèa M viaden. Dat «w leeïk boek doa »e>a*k, b»0erft,da* het dea kaer IB d» laagte drüftTea hFdle amk daaraaa, i«Aaldtt mA& eea, misdaad begaat, geloovea de goede OMasehea niet. Ia de laaft» af te dalaajijp zioh daar U«fU«k te laten streeTea i«' toeh veer aangenamer dan een hooge harde rot» te beklimmen, al geniet men er ook hot schoonste ea ruimste uiticUt. Behoort er dus meakmaal eea groote mate vaa moed toe scherp to laken, aan gaan minder ge vaar stalt gy a bloot, duor hoogea lof toe te zwaaien. Uw eigen smaak wordt verdatht, waat uw ideaal itaat te kag, zegt men, oiaHoo ieH dui uitbundig te prezen! Wie schreef toch ooit eenig werk, dat geen a wakke-punten bloot geeft, .w» uitt. ooit gedachten, dio.bjj,'JWmvto-.. ttemming vinden al ajhi deze niet ahtfdT do beste >ie bracht door eenig ktutstwerk elkea' lezer juht ia de «temming, dio htf wenschte te weeg te krengen? ; .... K? komt bl dat walnigeo IQ* hebben «oad t* lezen, d. i. men in t* spannen, hettf met hunne gedachten, hetaümet hup gevoel. Prfls dan eenswat boven het aagel^ksoh Bereik is. Anderen bewegen zioh ia oea drkel van volmaaktheid, waar buiten niet* sohooo of goed ii. Die ia de laag heden van dea haadigen Zolaroaddraaiea, wille» geene hoogheid ia de werkelüke wereld, wel in ideale karakters tohimmea zien; terwijl daar* eateiton vele poefitiaohe naturen te «nel over da aarde heoendruveu, om ook, in .de diepten ea Uaoten hooge heerlijkheid te aansoUouwen. . Wat er ook van wezen moge, het boek, dat ik tha,ni aankondig, gal aanleiding 'tot deze opmer kingen, want ik verheug er mi) in, dat onder d» veto'vertaalde en oavertaalderomans, welkeonzea landgeoooten overvloedig gedMg aaogebodea wor den, d*ze als n der.sthödtute flitSlinkt Stelt» pronkt op den titel. Het is wel nomen t ómea, Is nu het verbaal zoo geeitix verdicht en zoo fija gesponnen, dat. het geneele lamenitel «uboett r Ik aarzel niet hierop dadelük ontkennend te ant woorden. Och neen, de Vinding is zelf* zwak, d» intrige bijna, geene n d* inhoud van 't geheel btfaa onnoozel. Het komt toch eigonhjk hier op neer, dat twee vrouw«n*.do,eooe, veen joag meisje, ea de andere; «ene jonge weduwe, na velerlei bitter» teleurstellingen,, eindelijk in oe armen van. hare getrouwe muinaan vallen. Ean het eenvoudiger» en wat is meer gewoon m eenen roman? Niemand leze daa dit verhaal om de intrige. Ook komen er vele karakters in voor, waarmede gij wel «enj elders kennis gemaakt hebt. Doch hiermede is ffenoeg voldaan aan hen, die onbepaalden lofmet oen wantrouwend oog aanstaren. ? > Het is *m de fijn getoekende en diepgevoeld» levensbeelden, dat ik dezeo roman zoo hoog schat. Op deu voorgrond ataan twee vrouwen, Augusta en Stella, Dt noemde Augasta het «ent, omdat z\j krachtiger optreedt en de moeiel^jkste rol ver vult. Beiden E$U edele en fiere figuren, de een* bekeert meer door haar verstand, de andere door haar gevoel, ? Angusta door haar krachtig optreden, Stella door haar standvastig IJdoo, Augusta wantrouwt da. lüfd» ea het leven, mair poogt er zich toch moedig door heen te aUan, BteUa duldt lijdzaam, luaarTbUjit, wat er ook'gebeure, getrouw aan haar -geloof, aan haar liefde, £ea wöinlg.uitvoeriger?weaich ik ovar Anmuto kwaadaardige ttöeder te ontkomen, had zij zich in het huweiyk begeven Met 'een veel onderen: man, eenen professor, die met al de eenzijdig heden van eon (feloerde bflhont was. Ofscaoon zjj hem niet lief had, aooals zj wist, dat zjj zou kunnen liefhebben, bad eg toch nooit hare plich ten verzaimd of haar echtgenoot hard behaiideld. fjjne wenscheo gedwarsboomd of zich onverschillig betoond voor rgne belangen. Gedurende de laatste jaren van c|jn leven haoTz^l hem veel gelukkiger gemaakt, dan hy ooit gewewt was. 'Eene welwür Foode rotioneele vriendschap had tusschen hen bestaan. Hh hield meer van haar dan ia zga macht atond baar te toonen of dan hU zelf tjjd had om te beseffen. Ze» jaren duurde dat echte lijk leven. Na zijn dood, «ónder voldoende midde len achter gebleven, beschouwde z|j het als haar plidht tot de oude gevantfeni* terug to keerta en roo nam zij, 'ter. wille' van haar zoontje ea zija toekomstig erfdeel, bet droevig leren van vroeger weder op, dat haar nu nog harder viel. Niemand daa Augusta zonde het by mevrouw Morhead?zoo heette de feeks die haar het dageiykwh brood EOO hard ea bitter mpgeujk maakte,, uiüteliuudan hebben, doch zy bezat twee pr*kiischo oig«u«cbapnen: volkomen zelfbeheenchlag en een be redeneerd verstand. Wat «ij begreep dat het beste w«, dat deed z(j ook, al had aH er weinig zin in, en al.kostte het haar moeite,en-pao. Haar kind ? was haar leven en daarvoor deed enleedztjallei. .Kon' ik maar iets doen om La mijn eigen onder» hbttd te- voorzien, zonder de toekomst van m\jB kind te benadeelen," dacht zy wel voor de uondorste maal na den , dood van haar echtgenoot. Tegen Sandro Kemp, dien aU zoo. hoog «étiatte en zoo inuig beminde, zeide zy: Als de toekomst van mfln zoon er niet mee gemoaid was, had'ik het nooit zoo lang uitgehouden, «a toen"h(j haar, die zich steeds zoo Tioei mogelijk tegjn hem toonde, vroeg: Hoe kont, ge dat ellendig bestaan die afzchuwoujke zlavaruj verdragen, anUroorddo EU kalm; Omdat ik een koelbloedige rekenaarster ben, omdat ik mya gezond verstand gebruik «n met overleg te jr/rk ga, In het dtgeiykseho leven moeten wy kiszen tusscucn twee duigen: tw moeten breken of buigen. Wat wQ niet gedul dig kunnen verdragen, moeten we moedig ver* breken; maar al» dit niet in onio macht tüatca wij oni voor de omstandigheden .moeten buigen, » het dan niet dwaas 4s zaken door. mokken e» ? morren, nog t* verergeren? Zej jareugel«deahelt ik »Qae bo»ien verbroken, -saaar ik snur -genood» zaakt ierag-te kderea'eo «e weer.;*p'te nemen,' «u kan flc ze niet weer verbroken dan onder'voor waarden, die niet licht vervuld cojUen wordon «a ,dua. heb ik uiiJ voorgoaomon^cé,. z 'tooklevenslaog, ta verdaren. Daar sit meti «noen op, «ooal» gy zelf zult inzien." ? ? Evenwel gevoeUe: de Tiyuw, die nop wijs rede* neerde «u die slim altijd ecu slag OM dun arm hield, de grootste behoofte out te beuuanen eis beatiad te warde».. Zulk-een vriendschap 'au iH koude aluiteo-mat Sandro zou mya IdoaaL mtjn hoogat» gelnk-z^a; maar ze is ten eeaeüala onuiogëlBkl l«t«n wjf er nooit meer over «preken. Het zou wreed rijn vau uw kabi ea zwak van deu mjnón. wg weten hoe de Baken «taaa en moetou er in Jwrnstea. Ka toch, tóen zy buiten aijn geziekt wa» gek»men, bleet m) tHHZfkltrt itaan en, op dea prond neder knie lende, doeg ze haar armen om het kindcnkmto het hartstooateUik. ttTonr, zeg eens dat RU, van - " ?k'Maarakr Niettemin wai U bj} een tolgötiesaraouitomst ?ene volmaakte komediante «a «ebeen dezclfdo jageas al hare aanbidder», jegww Saadiv Kemp »b jMêtt Koloaei Mooovp«anr; «n toen de beurt aan OM dokter kwafe, atak «j few de haed toe ea fcaèk; fiem mït" W«r bddo» ootp» aha, »ro-. zij de bekte anderM hatf aangekeken, ditktlf vw i«ajn k«at nfct» f order DE AM8TEB» AMMB.B, TBBXBLAD 7OOB ff B * * R L 4 N.ft, k >»in <l»n 4e artbt e» d* militair no den hunnen. ,j ww IK gïiiataillMB* vrbafeigt. Beratf»;. 2) gtif den een? g*ea Mm*rMé«iwief mewrdaa d h Mó>r M wtf«lrfnw4Nl wviMUviMf iffn ? «der tBefaMhett, win» 4* woftwv* Me» stek B t|fl ?nreradkOTe» waa WkÜNtt llMur atngeMrra tentat» wwl t goedhartigheid *» t«JtntÜmet «w» behoefte aan afleiding «n aamvzMat. Xi WM eDtège*)S>-|fe*Jb wat Jaea |*we>mi u wereHsehcothTd ttMMM», maar £efc abt aehVaehtif ra niet iohaasaaa. Heef stond z$ &%.e0k aangesclirefea b« kam ««Me vfbadteBe»s»r«tfc#de uilb en die» eageirnkkig* Ja eiavin «a bot ?teehtoffar eoktganaei, da* va» 3tatla, dt Hew Itolla, dt« sij tolken weesiutnk goed* vaaêmt, en wier hartelyka vri*»^ ^ eeTnieWinrtaaBde deae all» g<iedaiaa4gevuut»n afgeslagen had. Hee zo¥ook bödraki, giat «« er toeh op af oa deze vriendin te helMa: .waat bet MU naar toorcel goed doen ala gfl met haar praat," zeide de doktecv .Ieder wil hekbes», dat h oeaa met emtu^erm^aat^itrib»aMez«tseen--aHMr «j deed het Mob. Oeen wonder dal eppervtokkige toMoaouwen. «iet» vaa db inalg gewfe maar wei rent kwotyfc anfoTaaen-z» wo«w begrepen-, ea teUi Steil» een» uitriep: .'tl* ?vms< abof er twee vciwihlUexido mensohcn OH « «prekeo l Den etuea keer zoo hof en goed a» sympeAketieeh, ea daa veer soo hard «a wereldeobgwMa*". VTie haar wezealük kende, zonde eehter getui gen, dat er grootvr nwrtelowwen «Jjo, dan die on «en brandstapel stierven. Vaa alle pijnigingen, di» AogiuU onderging, was er voorzeker geene vlijmender, dan tc*n haar moeder baar den wreeden brief aan Sandro Kenp dicteerde, eenen brief zoo hard, omdat atj zhlizeif er door vernederde in de oogen van dengenen, dien zij soo hoog hield. Toch verzond zg hem. en d« eeuige viting van bet. gcro?], dit gereeai stond in bittere tranen uittebarsfam, Iwetond in de emhelzinit vnn haar jougon, zeg toeh dot ge veel vaa n>9 houdt eveBreet aht ik van u". Niettemin ooode die wijze ea praktische vrouw en w|j Tindwi het een der gemtigsto trekken in den raawHl bj*a zelf het slachtoffer van haar verstandige redcnecriogea geworden zjjn en bare lic«e vriendin Stel» er van Kèmaakt hebbon. Eens weder grawelgk zelf en in haar kind door da ontaarde moeder Mr>handeld> gevoelde züsich inwendig zoo diep geschokt en beteedigd, dat de gedachte haar vervolgde: Lhver dood daa zulk eau teven t In haar onrust IMP zy in dea wilde weg naar buiten ea «tuitte weldra op een harer aanbidders, den Adelen, doch rijken kolonel Moaeypennv-. Dat treft." aeide hij h«ar <la hand toestekend», gelakkig kunt rij hier (in zijne yrtla) aahuilen. Die saetiuwbni zaT vooreerst niet ophondeo." Waarlijk het begon er leelflk uit te zien. Do liore ontvangst wa», na zooveel ruwheid, uiterat verkwikkend. Alles wel bcichouwd waa de kolonel niet kwaad. Hy mocht driftig en willekeurig, egoïstisch enjaloerxchaqn, doch hy wae fatsoen'yk en geëerd, enelko vrcuw is stllig overtuigd, dat oJs een ongetrouwd man, knorrig en lastig van humeur, maar h&ir echt genoot was, zij hem wel terecht zon brongen en alles van een leien dakje «on gaan. Zij zou hem wel anndurven. Ea de kolonel kon niet hardtr zgn voor haar kind,' dacht Augnsta, dan haar eigan moeder. Misaehien zoa zulk een klein lid van zyn eu?en geslacht zelfs wel Jubbele sym pathie hij heat vinden en zou h(j haar helpen een degeibk, knap man van hem te maken.". BÜal har» ongelukkea, «elk een geluk, dat er een oaveewoehto -atoorai» kwtraa, die net tète ' ttta alhrzjb- AaanU» aoud» aiehiaadm weer .slavin vwkwchT hebben. Hoeveel p0n had . ecutcr nog door to staan na verdiende zfj het «n wewiff "?toen mj weidra vernam, dat haar Sandro Kemp, d* ntaa, dun zgaoodiepboleedigd had, on dien zij toch zoo intiig beminde, door den dood zijns oudsten broeders oanaklaps tcLatrijk geworoen was. Hoe jammerde zy nu over hor» wijio overlegging en opoffering. En toch te had volgene plicht; en geweten gehandeld en haar eigen borst tot bloedens toe opengereten, om haar kind te verwarmen ea te beveiligen. Het waa verkeerd uitgokenten, maar steeds kwam Mj terug op h«t «tóne punt daUe volgens haar besta weten gehandeld had. Dit was echter, zooals het .meer gaat, bet beste niet, wout zg zonde daardoor bjjna naar eigen geluk en dat van haren vriend -voor eeuwig, wnpeeld hebben. Gelukkig, 28^ ik, werd zy gorad en eintjuljjk oiitmootta zjj tocïi baren trouwen Sandro, die na de volledige opnddering met zijne, gewone edelmoedigheid uit riep: misschien hond ik nog meer van n na het verdriet dot gij my hebt aangedaan, want daaruit zie ik lioo groot en go«d ge >yt en hoe gij, ala liet noodig is, u zolve aan uw plicht tek offer kunt brenRen. Xa zoolang over Augnsta gehandeld t« heblien, kan- ik weinig- meer over Stella en do overigen Kegscu. Wat de eerste als plicht tegenover haar Kwd beschoawdo, was bij titella eeue liefdevolle opoffering aan haar vader; doch terwijl Augusta zells haar geliefde geheel opofferde, bleef de andaro Betrouw gelooven aan ht-m, dien zH, hoewel aict ruw, toc.1 ook verstopten had. Z\j luisterde «elukkig noch naar de eischen van haten vader, noca naar de laatste raadgeviDRcn van hare vneadin. .Ujtt verscha van beider karakter komt vooral mt m een gesprek (VII Hoottatuk H Deel), waar Augasta o. a. zeide: .Wfl zfjn aeör verschalend en zulleo wel altöil blijven verschillen. Ik aou m-j «chnkkelgk vei-nederd «voeten, als da menscUeazAidendatik miju hart had gezet op iemand, die mij had laten varen", waarop Stelk ant woordde: En ik zou liever willen dat do metischen dit zeiden, dan dat ik zulk kwaad spreken Beloofde en een vriend onschuldig ver oordeelde. De reine waro Stella zocht zwh zélve niet te verhoogen, door haren vriend te verlognn. Niettegenstaande dit misverstand namen *ij hartelijk afscheid; Stella met do Gy zjjt de liefste, beste, verstandigste van d« wereld! waarop August» hernwu: Rij het beste hart l al ttuIUu wij van dat hoofdje maar niets zeggen,*1 lila's' vader, eV neer firaoeeombe, ts goedt de natuur geteekend. Hu was een dior i, op wie de vrouwen van hét gezin altijd zoo trotscE en voor wie zy taca hevreesd *ü» voor \no tfl haar leven willen opofferen en zich gcmkkig en «ereerd tevens achten door dat offer wolker wil haar gebod i» ea welker ateeninff op «ie punten als de eenigo ware door haar erkend «o gwerbiedigd- wordt?wie allo wierook wordt ^«gebracht en .omtrent wie elke tekortkoming »" zonde wordt toegerekend. Hff heette een Ooitengowoon maa en moest vertroeteld en ver«"?gd, gevleioV gtlMfcoMd, toegegeyen worleo «i omringd door «en liefde, .onderdanig en bo?cnerraenJ te ?gelift. 2oo deden niet alflea zQne V°nw en zfyie dochter maar ook andere vronnoesten verw|derd wot» lii eve dio den van rijn btat oatvüg die vwheerlökUu, en «en die zfjuer vacaUea. aanMÜW, dacnt hg, vereerde de heide die ze hem braehtev, aetft meer dan ' ' " rt toeMJÉmcht. voor aen glim* was d -«««bidt da ZOB.EB téch pVIaildeïheid eu ei^enhbwg^ïerïoor^efde t.». . luat) -"^te baimon« ea was eent «aarna op *? wog ketoate met eea dwaa. ktnd _ .. wilde akt, teen het haar vaeer soo uitkwam, met een ander, dien ktt gekozen had, huwen, ^wenover dien fijnen aesöwttoehe» hokhelaar TuHuTèt nrwo, maar ronde «ndotoh goed faX BIL Ha tta koste VUB «afBn'feJuk,»w« tQn vrieudfitflU», Welp redden. "Doch reads. overtobrfidt deae aankondlgtoa de gewone grenzen, hier gesteJd. «n daarom zal ik Boeh over vetafiraeie ia/ereelen, al» b. v. booMXVI, Iite JML en du uiet over da famiMa Peaaafathers «n daoverigeB «preken: ahehtt eve» aanroeron dat de «ehröster a«stjg de wreede moe der van August» tot eea hartatochtelBke dierenbeichersMtv maakt, die seer eenvoudig aan de dieren gas\ wat ettniyk de mamehea toekomt. Toch koude ztt, toen zijj eens gevoelde hare doohter te erg imehaiidaid ta hebben, zelf» b« hare poa geen troost tmdon. ueêh waartoe meer; lee» het boek zeTf,kyk goed toe ea ik vermoed dat gy er tot uw vermaaien minehiaa »og meer tel uw-züphtiog ea u «ehro en owo banen-, ia zult berkaooeo, eadwkaa: eok dit is naat otaff teven. Of zouden in de BagoK sehe conreatioaaöle wereld alleen culiM lieden te vindon atin? Stekrota zulke verhalen met even goed op historisoheo grond, als Zola» »eh{tteriagen? Ik staak huw myne aankondiging, doch niet dan na Hei-mina voor hare keus en voor hare verta ling bedankt te hebben, met de opmerking: dat slechts weinigen ook van hen, die' eenig Engeuwh verstaan het zoo goed ia t oorspronke lijke zullen genieten, als de vertaalster bet ons ia eigeu taallaai doeu. O. P. IETS OVER DICHTERS. Po&ic door O. Waak er, oailem W. C. de Graaff. Gedichten en Gedachten door O. Wanlner, 's Uertogenbosoh. W. C. vnn Uoiuden 1682. XL Gedichten van F. L. Homkei. Leidon E. J. Brill. 1882. Tienden van den Oogst. Gedichten . door M. Coons. Amsterdam, A. Akkeringa. 1882. Ik heb een vriend en dia vriend heeft het zich in het hoofd genot, dat een dichter ook een bui' tengemeen muntcu moet wezen, tiet natuurlijk Sevolff is, dat hij een nieuwen vadorjaudschcn iohtbundel altijd met eenigen schroom iu handen neemt, om hem gewoonlijk al spoedig daarop ter zyde te duwen, geeuwend of in vomntwaardigiug, naar den luim van bet oogonblifc. Ik heb mg daar dikwijls boos over gemsakt. Wat toch is bet geval ? Een groot man hen ik niet, maar con twintig jaar geleden torbccldde ik mij, da^ik het worden" zon. '«Nachts keek ik natir de maan en overdag naar do meisje», en steeds daaronder daor-dacht ik aan do daden en do woorden, waarmede ilf, op een goeden morgen, de wereld verbazen wilde. Ik was en in schreef ik vast een j ge wat müin den weg kwam. Pas zestien jaren tellende, meende ik dat er poëzie, voor den dag moext komen, als ik zoo goed mogeiyk iu rum en maat had gebracht, wat ik ep het oogoiiblik dacht' en gevoeldo. t Is een gewoon vei-scbijn»! by jongalui yan dien leeftijd. . Jdya vriend, wien ik ym «jju ooi-j3eel vroeg, ]HbU> jng, ?«*-* 'maar door. mo«»tgo«tt, aten wist nooör, %at «f'van toiwcht kon komen. Dit korte bescheid ontmoedigde m (j wel eenigmin.i, maar ik zocht nuj te troosten met de geduchte dat de maó, ondanks zijn meerdcrhoid ia jaren mg niet begröpen kon. Hy had 'nooit verzen gemaakt, wat wist hy dus van poëzie af ? Boven dien, mijn familie beschouwde müimmers als een wonderkind? Zoo werd ik ouder, en met dra tyd kwam ook do kalmte. Ik begon iu te zien dat de wereld zeer goed buiten mij kon, rnyn grootheid liet ook wel wat op zich wachten, en ik besloot mo zelf een eigen wercldjo tefaouwen. Het waro idealisme meende ik nu, lag hem niet m bet grijpen naar het onbereikbare, maar .in het doen van wat onze., hand vindt om te doen, naar de mate der krachten dio ons gegeven zyn." Dea eersten ttau. in dio veranderde levensrichting had ik reeds gezet, door mij te verloven. In een sehponen eomernacht, terugkeerende van een vroolyke partij, moeit ik een juffrouw naar huis brengen, wie ik diaaavond meer dan anderen het hof had gemaakt, omdat ik merkte, dat het haar niet onaangenaam was. Onderweg leundo züvertrouwelijker op mij» arm, dnn zander den invloed van do geuotcne wijn en gezelligheid, tusschen vreemden gepist zoa zijn goweest, en bij h*t afschcidncmea hield, zij mijuo hand oou oogenblik ia de hare. JUien nacht droomde ik vau ha-tr, en l>üonzo al veolvülitiger wordende ontmóetjugtm trof het m;], dat züsteeds bereid wns, mijn kloine ywlangen-ïin to willigen, mijn liefste liedjes by do piano zong, cu wlit, vurdcr tot den Uiii«ohjken ouigajig behoort. Ik daarentegen kreag eea onbeacuryvelijk gcrocl boven uiijn ittidacnrif, 'telkons sla ik by haar was, ot' ook maar aan haai* dacht. Dat is de liefde, esi ik in i»üzelvpn, en ik vroeg haar tot mij» vroaw. Sinifo duiii tqri ging ik nooit wandelen zonder glacü-bruuUcbvciwn, en m(jo uitTorkarane aan dra arm:'en met een glimhüh zag ik op mijn zestienjarige drooman en mijn zwarten tod" terog. > ik was toeu twooen-«wiiitiif en hield me zolF voor een niensoh. Mijn jeugdige oefeningen in de verskunst echter kwamen my nu zeer to stade. Welvlotide de poëtische ader niet .meer noo rijkelijk al* vroeger, maar ik waa zorgvuldiger gwworden op mijn uitdrukking eu mijn voeten, eu schreef zoo langzamerhand aliaa op, wat ik van wijn meisje en mijn hnisvadoriyko plannon to zeggen had. Ik wist wel, dat ik niet boeg vloog, ckioh ik gevoeldo, wat ik Bei, en dat \na, docht mij, voldoende om oen dichter ta weeën. Wjj troawden, en eea tijdlang «cheea het, of mjia dichtermk verm»g«a m dèwerkeojkheid van mgn geluk verloren' zoa gaan. Doch toen ik'voor het eerst mijn eersten, haweltykazprait oudenarm had, brak er een nauw lev«n aaa voor mij en n>iJB»Mttze, l)e eenmaal aangebedene evenwel mocht voort aan, gezeten by wieg of thoetafel nog sleehts ais achtergrond voor dft tatoreeltje» djenatuoen,waarin ik de armen en bettun mijner lieve- kleinen wmoiech maaocavMevea Ji*t Itoak aêfcier .^et, dat af do eeaige bronnen myaer iuspirzAievwaren. Ik had mijn eigen ideeën over teven «n Honst: hot eerste was sehoop en de butst» hoog,' «n ikliad«rpleisierm,dieideeën uit 'to werkea. 3k schepte ook behagen in de nafcaar, en «?*, zalf* niet ontbloot vaa opam» kingaawe «?M-^deLB^ieadürBcden van eea zoosopgMg ea v«at «en boltendwh weilaad JA den avopdetoaa. Zoo goed mogel|k trachtte ik die weer te getea »!«eavoad%e, onopgeamukte taal. Kortom, flt hiekTa^ TM* owta^d, dat ik, .al van to namen, bekroop _, Maar voor ik hét _____ ____ _______ op to tredeav meende ik tock eent a§tp> oèiea vrbad wm een» te moe»»* m. TdL hadd» ik m? tor rechtor tjd -e* >ak|» irbwi ^rr W*zn"gm»teut da»'. 'Brt asrsto wat _ A «-^»g leven, ea ft zette _, ?en dichter beïT* tfon mvalivade gedacht», K oen ovmerkinfluifi doof natuwr en meascluuwenQ vtriehoft, die & niet zoogoed mogelijk oador woorden heb teachtent* brengen. D* oogst wae ruk, wvbw, ft aal er de tttndt» uit feta, dm. ligt nog altBd.mgn leven in mfln UadereV MootT Want «at is toch wel da rotffmr een» dbMen, aQa ?medemensehen aU in eea spiegel ta laten zien, al het lief eu leed, dat z$ zelf ondsrvonden, evenals hy, maar niet konden uitdrukken, den mensen ia den maa ' tot bewnstzya to hMn-ta, «a aam doar het wekken van «flu ee*v «mede wereld deze, maar beter e» g en jaar Jato* btf zich Wtt ia Boeit tfj met i v«nat i «aer Vaalner tka opkomen; aader , vage gvdaeht' Ia, *B «eett, *?«" of toi Hedl Ge kunt gelijk hob&en", zeide mijn vriend, «de geheule vraag 5» maar, wie die anderen" iqjn.... Ben jy een graot man ?** Ik gaf geen antwoord, want ik voud die vraag wel wat veel op den vaa af. Ik wilde maar weten1*, vervolgde hy, hoever je dichterlijke vermogens reiken. Knnt ge een groep, of ook maav een enkele gestalte ooneipieereu en weergeven, zoodat do lezer haar ook voor oogen krygtf .Ik en een ryricus, mtfa waarde, en lyrici",.. ' oed, maar dan kunt ge tocb. au lyricus, wel opmerken: the before unappreheoded relations ot' things, aooals Uelley ze noemt. « hebt toch zekui- eoa mawa óorsproakttl^ke boelden, nieuwe vergrlijkingon en plastische trekjes door je verzen gestrooid?" , lic heb van de «toomboot gezegd, dat ze zioh met schouwenden gung aan de- hardsteeneit kade vlijt, en als do morgeamist voor do zon wykt, vcrgolyk ik hem bij oen droukeu man, die heen «n weer waggelt." Niet kwaad, (looh dat kaa een romanschrijver ook zoggen, en dk geeft zich daarom tuch niet voor een dichter uit Miar hebt go dan nooit ofte nimraor i-u enkel beeld nit jezelf goaicD,al» b. v. het volgende van Bossetti: Tho Sunriso Lloom» atwl witben on Uio hill, J.iko tny billfloner: anJ the cobleat tiotU Diua hniro la UmL. Hoe zou ik ooit t kulho diepgaande en verge zochte bceldon pamen niet bó de eenvoudigheid mijner sentimeutea." Zeer jout: ook hier is vorm en.inhoud n. Daar je geene ef sleehts afgesleten heelde a geeft, zou ja dus ook eigenlijk «echta afasie'en e ol' Roeuo sentinieoteu kunnen hebben. Nu, heel veel icheelt het niet. Go moeiit, dat ge de l e'de keut, omdat ei* een zekn-e Mkudueamg iu je op kwam, alt een vrouwcnhoofd zich nair hut uwe heJi.lwry. Maar voor wie hebt ge ooit in uw lev n oen passie gevoeld, ab do geestelijke ver eering, dia ecu Uante aaa de voeten van Beatrlce deed nederzktöu, JÜB d» zÏBndyko gloed die- door S^itiburae'a, 4tó9£cs Ylaiat. of da,volmaakto verecüiging van^iSden, welko' Sneller zijner Emilia toezengi GU neomr het schuim van do liefde, ala van do andere etelsbewegmgvn, en bakt er zoetiehuid van voor den grooteu hoop. Man, waar ia je ziel!" (Wordt vervolgd.) 's H*- BEBASI1AAN SENIOH. Wat Dr. Freiherr Von Feuchtcrdcben deed, namelijk de woorden: -Wees waar in eiken adem tocht" tot motto maken van zjjn welbekend wurkje: de getoruUieiddior der lid, dat bad gevoegciyk de schrijver -van do tielultskindertn hem kuiiuoii nadoen. Met yn roman heeft hy aller eerst een o vorheerlyking der rnensohclyte natuur bedoeld. Hij roept, om zoo te zoggen, zijnen lozers toe: , Weert icaar en 'gvj'mlt goed eijn. Zonder lUrdéia er geen gelnfc, en liefde is de grondslag der roen^chcfijke natuur, zoodat do mensoh slccbta zich zelf sou behoeven fe ign om gelukkig, d. i. goed te Wezen. Da mnatschappy echter bederft den niensch, doet hem ontaarden; zjj nuopt hem te schenen, wat h(j niet ia en tot den Icugcu aün toevlucht te nomen, tcrwjjl, gelnk do anteur ene bejaarde dame laat zeggen, de waarheid, de naakte waarheid, eclfs de waarheid die ons ons gelnk dreigt to ontroovcn, de eenige wee tot rust en zaligheid is." Mocht men geneigd- zqn deze gedachte eenzüdig to noemen, in ieder croval is zy het niet minder dan de tegenovergestelde, welke den niensch van nature slechts tot allorici boosheid en kwaad instaat acht, en wtyl het daarenboven da geest dea tüds schönt te zün om het lezend puhliak zooveel mogoljk in alyk en slib te laten rondplafscn, i» net op ojn minst genomen wel zoo w rkwikkelijfc zich al bzende een pootje tomognn bj*ag«a hi kringen, waar, naaatlagen dröfveeron, ook fioogorögelden. Bij' do hoofdgedachte der ,Gelukskinderen" kunnen wQ ons das nederleggcu. Hoe echtor staat het na met de ontwikkeling dier-gedachte, hoe met déteekening der personen, die haar in beeld mouten brengen. , Tot itavinfi der ctellisg, dat de mensol» van natuur goed ie, heeft ^b Mitonr hot laven ea de dadua van driéarlei aneaNhengroepea, zvcr ver schillend in stand, saataóovlochMn'en dooreengewevea; db van eoa tSf koopman en i|n kring.; van een ocsaraat boekhouder en de zijnen ea van een handwerksman niet agn gezin.?Het verhaal vnogt aan met eene beachrSving van don Dam, wanneer er 's avond» om elf aar e*n omnibus met paeugkri van den laataten trein komt aanrollen. Deze schets löfeudig en waar genoeg ea vooral dient er in gewaardeerd te worden de toets, die het geheel karakter geeft. Ik bedoel dit Waa ons aiet denr den auteur zelf geaegd, dat h$ om op den Dam badgephatat, z«. dte Amsterdam kennen, hadden niet licht kunnen denken zich eldan to bevinden, totwHl het jnbt do waarle van da teekeniuff niet weinig verhoogt, au wj dooreen paar pensecharekea er het karakter van «tod en eeuw onmisbaar in zien uitgedrukt. Ea zoo konen er me w karaktariztiekaacfiildoringen in dit boek voor. Ben andere vwdieneto van dezen roman b, dat d« aehrttver telden Bet verhaal afbreekt om er zgoo eigeno hesdwnwtDgen tuueaen to vieohten, a dat, waar ktf ket do3, die betpiagaliiMtgB kort zfla en, na dea aatoar'z nUgangtaunt temninato, eakelÖk. D* achrgvtr weet ook z^nédenkbeelden dTkwflb goed «ut te- drukken en-metweinige woor den «eaë.acbm» t^enstelliag to vormen. flvoorbeald. bl. i', Oo&eanaatie keot geen «nwdeMdeu." BL7: Zoo liepen in dien donkeren aarond die' twee jonge mannen naait elkander. En hoe vtr toeh waraa zU van elkander verwQderd. De e*n> iMsat d»» kofler «n d« ander droeg hem. De beaittor ttm wl zaaed en Twtnmran. de toakoBut ial* ragjsr aMUe niet dan Biet schrik en vent» «aaiT net verlaten sten. De eerato had ren hu daar taateheBeaa«t2ta«n.k«t«B het w kneedd»kwlk« eOa»iar, «Udafc tor hem tot da w«U|kJaakf \t ' De ondervinóTmi van de drie wel slag van , ?luit ikTdat de haar V. Otto wal bezit &i niettamin is s&jMeJc ueestentak. Boe zoo? w$ma» een measterstak «iet «oBöeada ookaitUbb1kea.d^è>aohe{MK bezit vau tó toeetandco^«Xkaraktert.diaaöiB beeld breagt,?en aaa «Mssii* oathreekz het den ?ohrfver in vela optiohten, Bfi » geea peyohüloog, geen met^btikeaaer. «nky i?bblaM« na niet op de hoogte vaa db *"iFF«*'% welke- af| bezchryft Tandaar dat zjja. hoek wemelt vaa. «ielkaadi«e onwaarheid «ft Hoogst onwaawcaiiuljjk i. laat per trein aaakömeaaXgehniik tal van den omaibae» om verder 'vaa den Dam met - pakjeedrager aaaat zwh, naar bat» te loopen, ijl het nog daarenboven oaatt) eea _____ _ __ _ __ weer "b. Waaneer zoo iemand geen rijtnb; neemt, wie zal het dan wel doen? En de gegoedea doen her, al ware 't maar alleen, omdat het tegenovei'getteldo zoo raar zon staan. Alle karakteristiek mist ook hetgeen de «jonweraian aan den heer Van Toont vertelt Zoo ?preekt geen werkman tegen zijn meerdere en hg b ook zoo woordeurtfk niet. Mjj komt echter voor, dat de lagere tüaden zeer onvolkomen door den schrüver bestudeerd zjjn. Dat hy dien werkman innig gehecht doet weren aan vrouw en kinderen, daar heb ik natuurlijk abto op tegen, want al is toedere, zelfverzakende Itefda onder de menschen niet algemos», zelfs nbt ouder de hoogere «tanden, hoewel in go?de omstandig heden te verkeeren, do uiting vstt gehechtheid veel vergemakkelijkt, atcllig bestaat «B ook in da lagere ktanden, maar veel neb ik togen den vorm, waarin hu dezen man, diens liefde joor z|jn vrouw tegen haar kat uitspreken ; hier b do juiste toon niet getroffen. De auteur maakt o een font toen hU schreef: Juffrouw Plaat vertegenwoordigde inoatgrooto armoedige huis het kapitaal, den voorspoed, het geluk. ZJ waa atovenzetstcr en plaatsbewoartter in een dor grooto kerken. Er waren baren, dio gfzien hadden, dat zji zondagsmiddag* na een drukke bturt een zak vol dubbeltjes had, dion zo op do tafel uitschudde en dat net een hoop waa van wat ben-je-me." Alsof do dubbel tjes der plaatsen voor de plaat sbewoaniten waren, en zij ze niet hadden af to geven voordat zj) bot kerkgebouw verlieten l men kan wel tien, dot de schrnver geen kóst«r it. Nu ja, maar dat a$n allemaal kleinigheden, hoor ik my toeroepen, 't Ia waar, het zijn be trekkelijke kleinigheden en had ik er maar een aar vau dusdanige misgrepen in het boek antoht, ik zon. er stellig geece melding van ge maakt hebben, evenmin als ik aan de reputatie vau dii kleermaker zou willen tornen, nadat hu naar malt- u de mouwen in een jas verkeerd had ingezet, hoewel het toch twyfèl in tntt zott doen rQzen aan 's manz bekwaamheid, -maar ziellig zou ik müverplicht dctfcn'mrjn* 'vrienden voor dion .kloermaker te waarschuwen, wanneer ik de overtuiging kreeg, dat het toepaaaiDg ren " BERICHTEK EN MEDEDEELLXGEK. Swinbarne heeft een nbawon diohtbandel toof Oe pen gereed, getiteld A center* o/ Mtmndtti. J. A. Symow heeft nagenoeg een nieuwe reek* van Sonnetten vohnoid, waanan hy den naaca >an VaffobtnétiU Libellus geeft Wy «ouden o» onze taai aeggen: Eeo boekje van Fiaaor. E. J. W. Oihb, die eenigea tyd geleden esït Anthology of Ottoman poedry" gaf, is na gereed net een vertal ng van tne Hvtorg of Jtmdvti» 'nrksche novelle, door AU Aas Effeudi vaa Creta* Zy zal büWilson en Micoormiok te Qlaagow4 uttgegoven worden. ' Te Parus is men van plan een herdruk U ven van het Journal d» la Btlgique voor l£ , )ese courant werd u.tgegeven met mnchtigiag!' au het Nederlandeche Goaverneawnt, en bevat uitvoerige berichten over deu tyd dor ,hondar& dagen" en den slag by Waterlöo. Nederlandse** Spectator. Betiehten leelingen. Ba&ehi geboortedap. door iohl- Eindes moralea sur i' antiquitépar Gonst. Martha, door Dr. D. J. van Stégeren, Soheodöer's .Mozart ia Scderland" door Arooid . FiakseL op den Echrfver van ^ }n roman wemelt van zoogenaamde kleine fouten. Geen kleinigheid noem ik echter de .misslagen begaan in de teekening van mevrouw Van Voorst; dat beeld is schier geheel eene psychologische funt. Hoewel ik niet van plan bon den gebeden in houd van dezen roman mede te dealen, wensoh ik er toch even, dnidélykheidahalve iets van to vertellen. Déjongelui Yau Voorst z^n de hoofd personen vau dit boek. LUj Is koopman, lid Tan eene eerste firma eu smoorl|k verliefd op z§ne vnmw, die in ieder Of zicht eea goedo partij aan ham deed, want, door gi-brek aan geld gcdwonftén eene betrekking vau gezelschapsdame te zoe ken, is zy er aanstonds op uit geweest om den nocf harcr meesteresse, den jongen mijnheer Van Voor>t, iu haro netten to vangen. En büia ODnoozfl genoeg om regelrecht m de strikken der achttienjarige achoono te loopcn. Een jaar na haar huwclgk komt het haar nog steeds wenschelijk voor, haar man in den zoeten waan te laten, dat zij hem even teeder liefheeft «Ja hij haar, torwyl allea, vrat de lezer vau dezen roman haar hoort zegeen en zitt doen, geheel den indruk maakt^ altof *ühet tegcnovci-gestcl Ie doel beoogde. Zy gaat zoo onhandig mogelijk to work, aoo b. v. wanneer 't het zogen vaii'haar kind betreft. Haar man herft 011 verholen te kennen gegeven, hoe gaarne hy zien zou, dat zij hun kind zelf zou voeden^ en zy heeft daar gecu plan OP, om dat het haar veel ta hinderlijk z»u *ezca in hare) bewogingen. Su laat do auteur haar echter aldus handelen, dat zelfs.haar man, hoe ounooeel ook, wel moet inz:cn, dat z(j niet tcU doen. De schrijver scbynt niet te weten, dat er tal van wegen zyn waarlangs men den se bij a kon aannemen eea zaak to Bevorderen, terwijl men haar in waarheid tegenwerkt. De vrouw i» slimmer dan de heer O. sohijtit te denken. Vrjj onwaarscb^nUjk, om het zocht uit t« drnkkou, i» t voorzeker, dat eene mevrouw, en nog wnl eene van het deeg, waaruit mevrouw Van Voorst iajpkneod, na het buren vaa eene min, deze naar zich toetrekt ea kust Dio gehecle minncneschiedeni» beeft eehter veel van eene parodie. Welke baker zoa hot wagen oeae. min aan te nemen zonder toestemming van den dokter, welk .echtpaar zon daarin toestem men ea weiko dokter zou hot sjehkteu welgeva'len? Apropos van .den donter. Welke dbktora toeh kent do schrijver, dat bQ er niet voor terug achrikte er een te leekenen zoo onpraetisch en onmeasehenjk al» die uit Gehikskindiren?" Of de aateur beter «eslasgd i» in de teekening van den beer Van Toont, zou ik niet durven beslisten. Een ?entimentcelen hola toch acht ik tot allea inztaat, behal»o?tot groote daden en groore daden, 't h waar, dTe laat O. den jongen Van Voorst niet bedreven. 'tSehyntmQ toe, dat de zenrijver overhelt naar ziekelyke sentimentaliteit. Aflerwekeiykst noem ik do wijze, waarop hy eene lerzótnlug lot stand brengt tuwohen het jonge echtpaar. SUchta bekvefaeTyk is het comedtespd op het kerkhof,, van waar Van Voorst z{jn Vrouwüuigs den BuiU-nkaat voortsleept naar Sloterdfflt, alteen naar t'stkjjnt, opdat, den rechten w*g buüwaart» nemende, z$u vrouw tegen hem zaTzeggen: ,WQ hebben den mbeiiyken. bochtiffea weg achter den rug en het rechte, effen pad voor ons. Is die rwaadelinp; alet een beeid vaa.ooa fevtaf*' 2^ houdt aenter vaa eomednspelen. At wordt bewoxen-daor het .tableau", dat aa van de aankondigmg haror tweede zwangerechap maakt. In hes werkalgk kven gaat het anders, ^it^*i*n wel Booaatnurlik toS! 'Schrtjver'a kennia -vaa de haaftdawBreffl ?cbffat ook zeer onvolkomen. Ken boak' kantoor, nog wel zoo groot, tot « hovder ottoSf*«serhjk S, Umoeit ateh niet met het aannemen van kaeobt»; d«t i* da den «xp«ditear en uklUtMnnéhl .B» joecUontr vangttrd» Oarrit fWkteneVtlSntt onheijtantoor ? vaa JL«afsr, T«* T«^st «»«g>:*> ^ aiik k«ait ad k«t fe Margo, .de «ter van del%n »"d da Ke» en kot Ck£&»at*.t ea ik aen joafllto nediaadeB. d tt WUk dHCzMlHiH niet vaat op. U naégeje&enlten endag bf wat dtezalfde aangebedenen wjtt teragaalba gel woadea. ? ' ? . ? . . Ik zon nog veraekaieM oawaazjeh|al^k«defi ----- «izeB, 'Maar Ik Maa taan» itneatf, . ibhea oj Do oade maa is "Hinr eea egoïst; iQne doehter eene eehie «èat en de zoon het beeld van een Jongeling, dt» i*» ?,?'?? dronken it, voordat by nog water heef **^ "" Uit da aaahaliagea kan men den zrjjl van dezen roman beoordeelen, terwijl Qt niet weifel er by to voegen, dat Ik onder de la zing op weinig *"'kj'M"iftiisflfr* Amsttrdaia, HaMi 1669. uitdrukkingen bast TÜDSCHBIFTER DB' Gids. P. Beering, Eea kind .dat te tril WM. IL F. J. Tatein Nolthenhu, De Bottar» damscho Waterwee, n. A. W. P. Verkerk Pisterina, Een waodoüng over Ambon. ??Mr.G.Uc^ mans. Een nieuwe ealosaing der socwle anaeshew T. M. C. AMBT, Higo de Groot. HCaxBooaea, Een dagteHildesheim.?Letterkundige Kroniek. De TtdtpieiiiSl. Jaa Holland. Ovor «nderwg» in nederlaiwisca ea bntteahuidsche talen. Dr* S. D. OonÜMd, Onze bewaaraebolen van een l Disch standpnnt beschomwd. Dr. C. B.S__, Liberale kieswètapoJitiak. Mr. R. van fionev Faut1*, Borgerlyk recht en eede^kbeid. Oor* sproakrijjke roman*. Ifengetweck. ctovfeHikc Blaiem. Gazobetta, en Armoede. Bet herleven der iëen de oad Ttnlfranneha achahto. -- Eb*. dagboek van Carolme Fox. Da vaagatraléF otariën op de PrybilowTBilaiidaa. Ovanacbfevii Dbnen- en Baitonlaad. Oud-Holland, Tweede AfleverJae. Kr. K. da Roever, Meindert Hobbema. Idem, Nadere buxonderheden betrcfiendo Jaa Theuabz Blaz> karhoff (met focsmules). Idem, Benige den bstrenende de komnklyke Ponelei&faarbk to BcrlUn -r- J. B. W.Üngcr, Coosta&tilnHuTffaaii en do familie Van Eyck. Mr. A. D. de vrba Atn., Het_pqrtr«t vaa Willém Banntsen (metprent). D. O. Meytr Jr., Het oude doolhof ta Amsterdam.. Mr. A. D. de Vrbe Azn. en J. H. W» Uager, Vondels handschriften, L?Ur. A. D. dtt Vries, \VilfenJ SchelUnks, ichüder, etser, teekenaar; diehter (mét een prent). Mr. N. de Boe ver Iets ovor de kinderen en de begraafplaats van Anthoui Palamedeal Mr.' A.' JJ. do Triea Azn. Otto Marceot Troffen des. «A, De orbb, oVx* Kr» B. van Houten. Middelbaar en gymnasiaalonoVrwiJs door Dr. A. van Oven. Een rgnpremie op het draak*' debiet, door J. Doorman. JA Fwt vbjeattg. MemontuM van ee Haagsch eohntter. Anonyww. D» rontaa-n*ne*a i^jkéa edelaiaa. Dr. Ja» ton Brink. Bet Laad vaa Rembrandi. Eene proavo im «mardeeriofV PoJ de» Moat. tut fca ?onadttBa eydqz ^enarikf?^ «ttoBwaütto. Db Vertrazjl Wilhelm L&ska. BotfcoaWa Danto ZebhMNgea. rrbdoch Althaoa £rbMraage&J«.Got4&a«l LnltaL Ixucn» v<» Stoin, ilarik and ataaUwi»ton. Paal Lindan A» haahaw Naoheaf an flwhard Wagaar. FcUz fiat» DeulteSe Gltck U. . .... ^... Wagasrs ledTvoa L. aa S-Mntttz,F. . hofon. Ein preutzisebes Jaeobaen, fcao.JttiMZ. etc. Wesfcrammn niaoae. Paul Hajne. Bipo DM alto voa B»o DM Blameaiartèa. of tto «Hotnb, - '

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl