?'t ? ?*? m soö DB" A'ïfST'fciifrA ?-?De1** W. dted uitkomen dat _ mede l»t-' «w. ,...->_?,. ? ?__ wille Taaoet ?lle andere belangen ter tijd* werdy.,. . Een derde' quaeetio die de bladen heiig hield, gold de leü* «au t* nwnon bji do aaattaudo ter«Mingen. Ue Standaard pleit roor Grondwet* ? bjnmeoing, terwijl de Tgd lieve* Kieswetregeling ?a den voorgrond zou gesteld aten. On» Noor den, bet orgaan vau Dr. Sonacpm'an, wil onder de oude ?tegen trt. 104" te felde-trekften, OTT DE BI8SCHOPSTAD. . .Zoo gaat h*t al voorbij, wat heden bloeit sterft morgen" ? ook Jan de Bitschop is voor b*^fteaon^edartelur! wilt dat ik tam opvolge, ea nu en dan aan uwe lezyrs mededeele wat in de Bisiobopstad omgaat. Gedacht «aan de ?P?*in 't woistolperk van eer b bet-««roten aell* neuiwaardig ? wil Ik «iréven. AlvorenitiDvn arbeid aitn t*-vangen heb ik getracht een laatetè holde «e brengen aan Jan de Bbwhop. een traan te *kwten op »ta graf. Hoc dikwijls ik ook vroeger getracht heb Jan de Bis?ehop te ontmoeten, vofir bij-naar betere gewes ten afreisde, t wa* «toeds vergeeKvmntniemiwd wist mij t* zeggen wie Jan de Binchop was. Op den doodenakke-r ondervond' ik dèzellde teleur«telling, w>qiand wist waar meahembegravenia^ Geen monument, geen «erk, niet één zichtbaar teeken. " "" . . . Toch wa* het m\j aangenaam weder eent op ons ?kerkhof te verwijlen. Het doet goed onze roerige omgeving «enigen t^d te verlaten, ea rond te dooien langs de graven van dierbaren of onbe kendon, van vriendenof kennissen, van mannenbfl ban leven in de «oogst* rangen der maatschappij ge plaatst, van velen die men zelfs b\j name niet gekend heeft. Vooral in dezen tijd van het jaar b de tegenstelling op het kerkhof groot. Men wandelt langs de rustplaatsen der dooden; wanneer, niet juist eeae bégrefenia jijaat»heeft ontmoet men niemand," maar., de natuur, spreekt docht* van leven, vau veijongên, van, groenen en bloeien. Ons ^nrkko£u*b fraai; prachtige boomen, keurige heesten, fraaie bloemen. Bij al het fraaie da» natuur hier aanbiedt be gint zich een richting te openbaren die verkeerd ». Ook op de graven onzer afgestorvenen neemt de weelde toe, eu die wedde gaat zeer dikwijls gepaard met wansmaak. Men i* begonnen op bet graf van een afgestorvene een «teen te leggen; op den steen heeft men den nanm ge beiteld: men heeft oen bloem geplant op het graf. Uitmuntend. Men wH Oe juiste plakte weten waar onze geliefde rost. Daar ondervindt men opnieuw den iudrak van het scheiden uit dit leven; Baar keert de herinnering terug aan alle* wat wfi met haar genoten, wat w$ aan haar verschuldigd zjjn; dier., betrapt man eJeb. zelvefl op. tekortkomingen, flair vormt men plannen tot verbetering; 1 iv ons goed dtór nu en dan te vertoeven. Daarom' vind ik-het uitmuntend dat die plaat* een. kentëeken draagt. _; ?; ? Weldra wa* de naam niet voldoende. ..Een korte biógraphle werd er .aan toegevoegd; jaar «n dag -van geboorte en sterven, maatschappelijke betrek king of onderscheidingen, ja de adel liet zijn wapen beitelen ia marmer of steen- Waartoe? Onze kerkhoven moeten geen archieven worden Toor heraldici en gènealogistén. De eenige plaats op aarde, waar allen gelijk zün, droge geen vertooningenvan ijdelheid.. Een ander rubriek hl de maatschappij heeft haar kracht gezocht in het plaatsen van bijbelteksten op den grafsteen. Bjj vdeu schijnt te gelden hoe grooter tekst hoe mooier, hoe onduideUker boe Bever. Welk "één verschil. DéSr op dien zerk . . . . OW stand onzer dramatiek. Aan het tooneelspel ia éoü akte, »lleA Kainstee-wn" gwiaanid, door J. 0. Goui-yF. en vertoond io den Sahn du Variété», ontbreekt naar een kleinigheid, na melijk dat hel niet ia vaereen geschreven is, ? om het all 'voorbeeld te kunnen stellen van duffe vrulschrQverty. Ik beweer volstrekt niel tclf in staat ie tljn iel* beters te leveren, ik leg mij er alechts op toe, eerlgk en duidelijk mijn indruk leforinuleeren. En uu meen ik, dal telden een tooneelsluk bestaan heeft uil een aaneenschakeling van volzinnen, 100 konaequcnt elkadr opvolgend in bun onmogelijkheid en .onslikbaarbeid. Ik ben van raeening, dal de recensent niet alleen tegen over de kuo^t, maar ook tegenover den auteur in beoordeeuog slechts dan vérandwoord is, wanneer hij de waarheid héefi gezegd, onom wonden, gelijk hl) te gevoelt, liet is beier, dat de lieer Gouritf in 't ver volg ctjn uren aan nuttiger arbeid wijde, dan aan hel ver vaardigen van töoneeïrtükkeV Heb'ik't mie, is er wcrkefyk voor hem als tooneelschrljver een toekomst, denkbaar, dan.zal hyniel*wntn halalen 'voort te gaan op z(|n weg, al «varen er obk- "leen, die 'mei tienmaal meer bevoegdheid «en vonnis over zijn stuk velde, gelijk het mijne. Om dat ik geloof, dat waarlljke kracht altijd, eü alleen door zich zelve lot haar recht Jtomt, om dat ik niet geloof aan miskende geniën, veroorloof ik my too ruw en begrijpelijk mogelijk te zeggen, hoe de zaken staan. Het komi mij aardig voor, by.dew gele genheid nog eens te konstateeren, dat wij in Holland op 't oogenblik eigenlijk niels heb ben waj naar een tooneeüueratuur kweemt. Ik ben tecjea het aanmoedigen van jonge schrijvers, tegen het uitschrijven von tooneelwedslrijden, enz. De.vorming en ontwikke ling van den akteur, van den dekoratieschil der on van den requizieleur tijn prijzenswaar dige zaken, maar dal'alles bezorgt ons geen goede HoUaadsche tponeelkunsl. Hét bfljfi ons falen aan menschen, die tooneelstukken kunnen schrijven, ? «ziedaar alles!" zeg ik in melodrama-laai. Het aanmoedigen van jeugdige lilenten, hei uitschrijven van kónkoersen brwgl een kunstmatige plantengroei te' weeg en doet aldtts de middelmaügheid atom weelderig bloeyén; Zoo, wy weaèniyk eens kunsUiaaars zulten bezitten, dan zal hun. weg zich..van self banen.. Aororaas rosten vragen geea slèiinpitaren onder de wolken, die zij besttygen. Zij zinken niet, om dal zij piet gedragen worden en dé ton, komt hoog in den hemel te .staan, zonder eenig rust punt. Daarom ben ik voor het afbreken van alle middelmatig» tooneelschrijvërs, die zich vertoonen. Wij moeten dan maar liever goede, oude hoUahdsche en nieuwe uïlheémsche stukoefenaari der letteren utwjdlüAn>U hei over wegen van d#n aard der uit ie voeren spelen. Het goed gevolg waarschUniyk tonden ook do allernieuwste stukken uil het Fransch, .wier handelifig ' lich onder de volksklasse beweegt, op de lyst kunnen worden gebracht. Belots laatste vocribrengsden Malheur an.t ^ de Pari» noem ik als \~pauvret, en vooi beeld Dy be avond, d van Schö llendes t domme t\ de voort ouderwet Zij is k tttfip van heid vert In 'tGrai Overigen: SBAp. Hffï '. gaf, Woensdag?n SchwabtMtreich idscti vertaald door ea titel van Een id tal de Koning ird. afd. van het niet veroordeelde d door De eertte ne tegenwoordign volgende week. 'Ijai weef'/«tor». rs, v. D. i^en'aïewwtfej (tevolg van,d» bij to )TTERDAM. . de. Dienstbode» van . stuk geeft ons. een - u» . nandclingen oater dienst.ik, liever zeggen de Franiche . alle«>: .««dersgrafy» «n ginde aohtbljbelteltitea, ?vier aft bet oude en vier tut bet nieuwe testament, die voor iemand, die slechts, gewoon Hollandsch verstaat, onverstaanbaar «yn, De baldadigheid waarmede teg«Awoofgdig bij elke gelegenheid kransen gegeven worden, dringt ook .op de kerkhoven door. De onderscheiding k verloren door dé algemeenheid. Niet één krans, maar getallen die aan ijzeren standaarden boven de graven worden opgehangen. Het scheen ook niet in den smaak te vallen dat een bloemekrans verging; kunstbloemen vervingen dé kinderen der natuur. Maar ons klimaat verzekert ook aan kunstbloemen een kortstondig bestaan, daarom worden nu de kramen in een soort taartdoos T7, ^ op het graf. Een ander ~- gerakkig'nog 'Keer zeldzaam ? teeketa van' smakeloóaheid^oem ik .bet plaatsen van 'één' raótographiè 'portret in Ifivüe op een gi-alterk. Erger dan smakeloos ? belachelijk. ? Een der Utrechtsèhe predikanten heeft nich een rustplaats laten metselen steviger dan men heden ten dage htwsen pleejrï te bonwon. Een ijzeren ?deur verleent'toegang, boven de deur den naam, i daaronder een tekst uit Jesaya. Dat iemand zich ' «en buitengewone bergplaats laat maken om zijn aardscho slijk voor brand en diefstal tevrflwnren ia gebruikelijk ? maar zulk een gebouw van steen en tjüer tot mrgplaatB voor dit aardschc omhuleeh O ijdelheid! , Toen )k die boowerij stond aan te zien kwamen drie dragers va a hnn arbeid tetttg en ik ving het uokcl van dten rijken dominé, k(jk mwr z'h naam ataat an de deur." Zulke praatjes zal men niet boeren waar eenvoudig staat: ?Vaders grut'.'' Zoo ergens dan past op een kerkhof eenvoud. Wilt gij op een graf van een groot .man een mo nument oplichten, ik ralhet. toejuichen, maar laat om de maat van groot niet'inkorten. Als wtf geestelijk gemeten konden worden, als men het ons Üchameiyk doet voor de militie, dan werd b^na alles afgekeurd als onder de maat. Gelukkig gaan we eerdaags een groot man huldigen., jan-van Ntstaii >at -hier oen stand beeld krjjgcn. De «athnllinff is uitgesteld van wege cain. verzakking vóór net beeld'nog staat. liet doet mU genoegen.dat Utrecht eeit stand beeld ruk wordt. Dat men echter 'm een stad met tal TÜ pleitten het ongetofailate uitkiest Ji min stens-vreemd. Het Domplein behoort tot dé pmat?en die iedor tr«bt te mijden.-Al waait hef niergems ïdw-stfl^tai ;h«it -in diep hoek"; -één ?sUna' be^d>«sai betrcikel^ Rérmg« afroep!* Set mefa saott den Dom en, nanr mps aeg^ zal-Jatt vftn Maoau .voortdnieiiS'Irt n.^lees»S«Jm kJ^eo. 'i Is te Iknschen datby bet lèeamuse»» wegk^rt. en door »$a toedoen Utrecht een beter lokaal ?voor leesmisenm bekome, dan. doet hij den leden «en dienst, eir kdn dan eent tien de eaal waar de Unie gesloten ii. Nu ik toch in die buurt ben moet ik nog even medcdeelen dat onlangs'een omnr vermogende inwoners b^ zijn sterven een flinke som neéft vermaakt om de reetattratie van da Domkerk voort te' aetten. Voornker een wrUydend ver?cbijntel dat iemand nik een bepaling maakt ea dat de annHpkéiyke nManrktie, aooal niet vol tooid, olthans voortgezet kan worden. 20 April 1883. Jan v» Utrecht. toeschouwer «i; t u niet aanieggevi daarom wellicht belast Hut afliche en' de advertentie zich daarmede. Het prikkelde echter zeer mijn aaridacht den HeerBigot, wiens gave als vertaler bij menigeen, doch wiens groote gave als komiek by niemant bedenking lijdt, m de palethieke rol van Paüjat nog eens na te gaan. Juist wijl Bigot als kunstenaar door en door een konriek-charakter heeft, speelde hij de rol van den armen Pailjas, die zich ook met ziel en lichaam aan den lach heeft gewijd en wiens voortdurende tranen een biltere anlitheze 'met geheel ztyn levensinrichting vormen, speelde Mj die rol met zoo aan doenlijke natuuriflkfieid. Dé tranen op het van grappen sprekende gelaat de*s Ueereh Bigot maakten oreer: indruk dan menig »tooncejmatig" gesclirei van een in den ernst en in het lijden gehard lakteur. Ja, er komt verbazend veel geschrei te: berde in' dat Pailjas! De autenr is te. ver gegaan. Schillers wenk over den >jammer, \venn er nurr nasz isl", die Ittjd sucöès; heelt bij het publiek, is onmatig opgevolgd. »Paillas" beellgeen mannelijk charakior. Al» hij. verneemt, dat zyn gajle, na, hem zooeven de heiligste verzekeringen van trouw en liefde te hebben gedaan, hem ont vlucht is, yvordt hij niet woedend, maar valt op de vloer yah droefheid. Die man vergt te veel. van ?zijn zenuwen, hij weent bijna voort durend. Wanneer hy oen weinig; meer kracht en moed aan den dag legde, zou zijn optre den aan liet publiek ongetwijfeld nog wel-. gevalliger Eijn. Maar vuoi-jl is hij goedhartig, en dat redt veel. Ik zon overigens in gcenerlei opzicht de verdediging van hel sluk »Pailjas" willen be proeven, tlci dagicekent uil liet vervaltijd* perk, dat ook Otympia het licht deed zien. Men móest nu dal repertoire,»hetwelk" door de sleur, waaraan tooneeldirekliCli gewoon zijn nog slechts voortleeft; maar voor goed vaarwel zeggen en, by de keuze van nuk ken voor een nteujr sa4m te steüèn repertoire, niet alteen zijn jgpheugen .«a ;ltet gareel, waarifl men IqafJi, «?aadplcgeri, maar, in de eerste plaats naar "de eiscliea^an smaak en tijd' K1HV8T. I1ETAMSTERDAMSGH TOONEEL. Itft XaïnttttbM, ? Puiljits. De laaüle looneelweek vormt nog maar niet de e)nta eener s«rie, welke n wat dit punt betreft,^ voed ik nu juist een groote hoop. De I1H. Tartaud en van Hagen namelijk «uilen de leiding op zich ne men, met 8 Mei te beginnen, van het ge zelschap, dat tot heden in den Salon tht Variéttt werkzaam 'was: Het lokaal «Konings kroon", ia de Pjantaadje, is lot Terblijfplaais gekozen. De tuin en de zaal worden fraai ingericht Men opent het zomerseizoen met een benefiet der sympathieke kunstenares Mevr. Tartóüd-Kiehl. Dit alles is zeer goed, maar hoofdzakelijk dient men naar het reper toire om te zieny Hier komt het nu op aan: dal de leiders der troep, na het staven der. kas met popu laire melodramaas, oude school, zich niet in dergelijke stokken verhezen, maar dat zij een nieuwen weg inslaan. En bij deze deel ik u heel zachy'es myn illuzie mede: mogen zij Zola spelen, ook Breérö, én in 't algemeen l den raid vu tooawUiundij ontwikkelde be' Dinsdag . ? ? ' Grantfé ei duidelUk b_?. .- , M boden ? of laat ., dienstboden, ? wanneer de heer of de vrouw des buises niet in .hunne onmiddellijke nabijheid il. Het werd zeer aardig gespeeld door de hoeren W. en A. van Zuylen (mannelijke dienstboden) en do dames mevr. M. Kley en mevr. Uny abroek (TrouweUjke dienstboden). De opvoering leed echter door het onverschil lige spel van mej. H. Klejj, die zich blijkbaar niet da minrte moeite gaf, om van de lieve rol van Cécile iets te .maken,. en daarbij. dooi* haar aan houdend gelach' in de scène met Oscar bepaald vervelend werd. Het spUt m\h dit bft mej. Eley te, hebben moeten opmerken, daar ik tot nog toe alethts goeds van haar kon zeggen. Ik hoop niet, da£ tfl nu reeds op ho*r. lauweren uat. rusten, want dat zon, clunkt rovj, Mj eene achttien-jarige actrice toch nog wel wat vroeg z\jn. Voor het overige was Sardou deze week by ons aan het wo'ora. Konden wij verleden week ome kennismaking hernieuwen met z\ja fijn tooneeUpel NOS Intimes*. .Woensdaer hadden wy zijn geestig bhjspelXrs Paltes dt Koucht by van Zuylen ? als benefiet voor Mevr. van Don»,? Kil teren in de DoeloMMtl lijn- treurspel Fédora door het gezelschap vau den heer van Lier te Am sterdam, - ,0ver de opvoering van A"0s ïntimti «prak ik verleden week; het ïftderl Toomd had het stuk tot zijn recht laten komen. Ik zon do waarheid te kort doen, wanneer1 ik. niet hetzelfde betuigde. van 'de .tooneel»pek>rs dei . haeren van Kuylen, die Woensdagavond in Les Paüe» de MoucJicd optraden. Het scheen,- d$t zQ allen de wainige b^coekers ? want .do zaal was 'weer slecht bc?et ? wildon toonen, wat zo vermogen en ho« t\j een ' ? an.: Ook aan de decorat " ?> ? de wintertuin in het enrig uit eu de vertalii ? ? ten goed en be schaafd loodig, om het spel de lok te bespreken; een en] ik te maken met den hè love optrad. Deze beer l (e genomen voor hetgeei panet in Gabrielle heb gei ? wijzen, hoe weinig gtntiet» . geweest, ditmaal wa* de ? 'lier een jaloerschen J eottgci : u1 houding, taaien' vóorko . ' \, Toch moet ik mü eei tróórloveo omtrent zijn o) Ie bedrijf, wanneer 8uear> ?. ?: . heeft . gedaan, dat z(j de ?maitresse,» van rruaper, verandert hy zijn item en spet' 'geheel en wordt uitbundig vrooiyk. Dat h$, die is'bmnengetreden in den waan zijn vrouw te zullen vinden, na 'dezen bekentenis vroolijker geitemd moet z^n, spreekt vau zelf, maar in zQn gosprek met Staanne mocht medelijden met haar, die gedwongen. WAS, haar schande te bekennen en hem gezegd heeft, dat zy een on gelukkige, verleide is, niet hebben ontbroken. Niets was echter daarva'n te bespeuren, hij toonde alleen zijn vreugde; toch hadden hem de woor den tot een andere opvatting moeten brragao, > want by zegt haar zich ,met P/osptr te zullen onderhouden en hem te 'dwingen haar, te trouwen. Het. stuk werd nog al. vhlg afgespeeld, ? het zoeken naar den brief in 'het ?tweede bedtijf door Mevr. Kleij had angstiger, ? vlugger moeten' ge beuren, zy .was daarbyte kalm,-? zoOdat wij- een aangenomen avond hebben' doorgebracht. Gisteren avond hadden wy -gelegenheid, om Mevr. Frenkel als Fédora te zien. De bekende lauwheid van het Rotterdamsche publiek . bad zich ook thans weer niet verloochend, want de zaal was slechts matig bezet. Het i.i zeker aeer gewaagd, om nog na zoo veel gunstige beoordeelingen ?.die ons gedrukt op het programma werden aangeboden ? van een andere meening te willen sjjn, en toch kan ik niet anders dan als mijn gevoelen uitspreken, d*t. ik onvoldaan do zaal verliet. Had' ik misschien raQn verwachtingen te hoog gespannen? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet, is, dat toen .ik na het derde bedi'ijf de zaal verliet ? het was my oumogclijk het stuk ge heel te zien ? ik heenging, met veel eerbied voor de kunst, die mevrouw ?Frenkel te aanschouwen gaf, maar tegelijk ook met het bcvrastzyn, dat mij Iiaar spel kond gelaten had, zoo koud. . . als de half gevulde «aal. Ik heb veel eerbied voor de actrice, die door 2 ver en studie de natuurlijke gobreken, die haar aankleven, tracht te over winnen. ? Ik heb voel achting voor de kunstenares, die hard rol zoo grondig beeft ?bestudeerd, dat zij zich ook van de kleinste zaken heeft rekenschap gegeven. ? al-' tast aij daarin ook wel eens mis en verliest zij uit het oog, dat z(i een .vorstin moet voonteuen; maar dit^mtvg mJi nJet beletten, myn gevoelen n» te spraken .en dan most, ik zeggen, dat bas» spel- niet was eeftifevoelrol spel, dat ons- met onweerstaanbare kradit aangciypt en medetleept. tofriet diepst 'medelijden' me.t haar, die «W TAnmcalig ongehiVkïë il. Dat: moest het nochtans zyü. Ook het publiek was koud; een «wak applaus na elk bearyf, ziedaar ? ?, **? ?' :. alles. De heer Potharst, die de rol vanXon'« wegens ziekte van den heer van Kuyk heeft overgenomen, had van ttyd tot t$c gelukkige oogenblSkken, en wikt wel eens beter da juiste snaar te treffen, dan mevr. Frenkel. De overigen ? mevr. Qeytenbeek imtnnriyk uitgezonderd .~ beteckenden cear weinig. 27 April 1683. , M. H. teljjk als gevolg",van,d» b|j toeneming yyassonde bevolking, met name atar- ia Amsterdam, gepaard gaande met het streven van de ?huisje*» melken", 'geluk de Dnitsoher «ich uitdrukt, om BOO min mogelijk koste^te maken voor het ver krijgen van de hoogtt mogelijke Buur. Vervolgens den invloed besprekende dTen de Linhurgsche en katholieke architect Cuypers, door denheei du Stuers gerugstrand, meer en meer begon uit te oefenen, doordat 'bèta de ontwerpen voor onderscheidene belangrijke gebouwen werden opgedragen, geeft hu lucht aan dezelfde grieven als die in de jaren 1880 en '81, door de Nederlandsche Spectator en os a, ook op baar voet spoor, dóór het weekblad d» Amtterdanuur tot uiting kwamen. Duidelijk wordt in het lieht ge steld, hoe de firma 8tolt*eaberg en Cuypers, waarin de heer Cuypsrs deelgenoot was door de aflevering van alledqj in gótniscb.-kerkeHjkeu geest bewerkte bouwmaterialen al* het ware reenUstreeks. propaganda maakte roor het katholicisme, hoe langzaam en schoorvoetend men aich in-dese vrij belangrijke qnaosti» schikte aaar de dagkelder uitgesproken opinie van het Verontwaar digde overgroote protesteatioh* deel der bevol king. , ' '?'.?v/ . . Al-dia Mjionderhedee hifr.nogmaals op' teteekenen, kan overbodig gé#ow,wordeu.'iSlecota ver dient neer in het bb^oader QPM aandacht watje blijkbaar bevoegde auteur «egt van de bewnuldijring deii hoeren Mr. C. Vósmaer, dat ia heft streven va* den *^bitecbeen middeleen wsehegeest^Kioalsd* oude Dmtscbo romantiek dien «deinde, niet te miskannen viel. Uu zegt: .Het is Inderdaad niet te loo chenen, dnt van de beidq«tr,oonilpgeii, waarin deze. school, zich scheidde, de.eene leer spoedig eene katholiek-kerkelijke, de andere eeue middenecuwsoh-reaotionaire richting* insloeg, waarbij de oorspronkelijk poëtische en aesthetiiehe beteekenis spoedig geheel Verloven ging. Ook bleef de heer voimacr er niet blind voor, dat naast den reactionaire romnnttekè strooming ook eeoe voorwftftiische t«f ontdekken vie),.welke in4«Juae,nddiohtüngen der beide grootst* dichters van DuiUc»laod haar upp/tjs vond* Terwijl a» ecfater uit deie romantiek de mu*iek van een Beethoven en oen Weber voortkwam, werd daarentegen de schilderkuntt- door de andere reactionaire, katho lieke romantiek, op a#<)erQ.baQe.n gebracht,in een tijd dat lij in de po^ie reeds w«Uer alleibejteekeni* beppn te vereen» In dezen tüd ontdekt meucindcJiJk ook weer pogiqgeq omden uothischen bouwstijl, als don waarachtig Uhrietelijk-Üormttansrhen met een nieuw léven te besieien. Zoo laug deze pogingen eich bepaaUcn tot de restauratie en het. onderbond van' de meesterwerken van middeneeowsche Djiitscjje kunst en Duitsche kunstvlijt, waren «ij zeker te pr)jceo. .Spoedig sloegen zij echter eene. dergeli^ce richting m al* de boven gekaraktisêerde pnaerneminti te. Roermond. Toch Kal men .den man die meer. dan anderen zich ijverig en.energiek toonde:waar het de regene ratie van de middeneonw»cb-k«rfcel|ke kunst; be oogende pogingen «óld, den heer". August Beichensperger nl.,' ev«nmin waakabhtig .'kunstgevoel, als omvattende kennis op' kunstgebied.. o? diep ge wortelde overtuiging omtrent het<r*cht van bei staan en .de juistheid van zijn aegthetisoh stand punt, kunnen betwisten. Ook «al- ieder vrijdenker aan veel wat hy in geschriften 'en parlementaire redevoeringen tegen de doodsohheid, de smake loosheid, het lougenaG&jtig ?gloissende" van de hedendnagsche .archite^nuc en .tegen de.eenzydigheid van hen .die .bjj uitslutting de renaiesance in bescherming n«men, aangevoerd heeft, »ijne instemming niet kunnen onthouden. Maar getuigt het aan den anderen kant Wiet van bekrompen heid, blinde ingenomenheid mét eigen standpunt, dat hg de aiêkelijke Diting^n «n fopten van de renaissanse niUluitead.iBrijUwin.haar heidenvchen oonaronft? Wel. is.iwaar. vejnek*jt b|, dat lu^ wel verre van m|dd^e*aw**he*ïeacU« to bedoe len, ' alleen voor gothjscnen st^l? en- gotaisehea geest optreedt omdat chij iets, ge voelt voor de ontwikkeling der nationale én iadividueele oigenaardjgheid, alsmede naar waarheid in de knust, die beide alleen in dMen Christeliik-Qermaanschen «tql tot volle, nitdraklyng komen. kun nen en moeten. Niets echter is beter ge schikt om deze veriekeringen in hun ware komisch licht te stollen door.de.tegenbeweringen van de artikelen in den Spectator, dat Cuypers in aijne Gotische bouwwerken aan de zelfde fouten zich schuldig maakt, al», aan de venaissance-voortbrengwlen worden getrispi. én. dat hier. alleen Ik 4enV-a» «oOgwende lezer, die- belang t|eH in de dokken van Antwerpeo, «i in de .poteie van d«« Stank" (zo«*ls di' moderne dionUort wel genoemd wordt), aal dra gemerkt hebben, dat in 't ?psehrift een punt of wat te weinig, m later een te veel gedrukt was. Eens vooral verzoeken d* zotter en de (vwde drnkkery ver verwijderde) schrfrer venehooniav voor doie en vole toekomstige drukfouten. H| die tkh seo willen oefenen in het ontcijferen van raadselachtige volzinnen, dm met meer gemak onze mededeeUngén te lezen, raden wU aan b. v. de KUMheasohe Ftiegtnde SUUttr der laatste maanden door te bladeren. Geestiger rnadtelr van dezen aard dan die .R&thsethatten Iniehriften" kan men naawUjks vindan. ., t ..." En daannede-nwiefiHN. Ik moet nog nAt eet ? woord op de euvaiort terugkomen. 'Eene' duitsche en «ene fransche firma hadden ? conoeatM aang*vraagd~tot 'oprichting der werktuigen. D| eeme, Borren en BrookdorfiV vroeg de'Kiotitetë .De tweede, Atideoud-Meert had zich verstaan met de belgisoh* nOQmpagnie üsmobill«r« . Ia de afgelbopén ^e«k zoÜdlozaakindwMmecnteraad besprokcin woruen. Dit' 'keaobiecldê* ' ' Doon4 gedurende de verhandeUngeq Gepen etntjrt bon* derden werkhedon Tttor fiat ttoahuii bijwn, die van het nlenws gehoord helbendt,. in ïl vrees da*r'door hunne broodwinning' Ce verliézenT ten déze nieuwigheid met f»r*atsteeoeh te neeren; hetgeen zóó wel gihtke», dat niet: awn ,: de .vensters verhryzvld en de .keien om de ooren der burgervaders vlogen, maar de raad, ecu, twee, ;' drie besloot aan Jan, Piet, noch Klaas het opriohten van die merkwaardige hefbopmèn toe te laten, welke,' in plaats van het aanzien der slèdehjlca ' ' regeering u verheffen, een iteen öa haren' hals dreigden te worden. De menigte, hierdoor' ' nog vermeteler geworden, liet den 'burgemeester ? niet een* rustig naar hui* keereó. maar sloot hem letterlijk io, en omsingelde hetnZwitser*ohekbffl>: huis' V waarin hfl'iga toevlucht had .gaiocht. H| werd elndélyk dodr bereden gendarmen uit , duw pijnlyken toestand verlost. . . ? D» werkkeajBn'fap;de kaden en fle haren* yormen va^i' oWBliëi1 sam^nbai^ehdè grWbeg, dié " menigmaal hunne 'eenheid «fti o'Vermdett V#rtooiü ' den. :Menv noemt ;hen de >natftn". De httbfdW ?' dezer mannen zQn eene soort 'van aann'eBfêra, oii ' zich bijzonder belasten met het Uden en 'lossta der schepen binnen een bepaalden tüd. tot eene vastgestelde som. Deze bazen bssctokkeo twnelijk wel over hupne lieden i hun woord wordt gehoor» ? zaamd. Willen zy den stokebrand spelen, zoo maken «U gemakkelijk oproer. Eene gelegenheid al* de hier genoemde wordt dan tegelijk .door d« leegloopen benut, om zonder bepaald doel ?la wijt" ' te maken; liet verbrijzelen van veiutert is dan het eerste wat tot zulke liefhebberij behoort. In de afgeloonen week besprak de. Kamer' het ' .door 'i den ' .minister ;aangfirranff9e . crëdiet < van . 1'^ miUloen franken; voor de voHoooinff vün'.het ? galei* van justitie, Wat tot beoen op 45 mfllieeji' ' omt te, staan, ''' tefwgl het óorj^onkéhjk "op, 12?15 raillioen was geschat. '.. " ' ; ' ', f- ' De minister .verklaarde de zekerheid niet te j kunnen ceven. dat 45 jnillioen toereikend touden 1 wezen. Hieronder is een half millioen voor huis raad; bH -voorbeeld eenige tafels ter waarde 'van 225 franken de vierkante meter, eerie' dito' voor de boekerij van 300 franken dé vierkante mater, : ' kostende 4,2QO franken. Yerder komen op 't bud get 64,989 franken voor tapijten, eindelijk 94 (zegge 94) spiegels, tot 225 franken, enz. Dat België een rty k land is én de belastingschul digen edelmoedig zjjn bewijst ook de aanvrags van den gemeentornad onzer voorstad Schaerbeek, eener «om vin 200,000 frankeri! ter nieobileering ' van het nieawe . gemeentehuis, dat een muitte* zal kosten. . . .....?". : '..". : ..,.,"?? ; -: ? v : '.. ' De Frankfurter Ztg, bevatte dezer dagen van de hand een» in Nednhmd reizenden Duitschers een feuilleton over ?Die jrqthitirencu Baukunst in Holland nnd das neue ueicbsmoieum in Ansterdam." . Iu menig opciohb getuigt bedoeld artikel van ijverige ttndio omtrent den strijd die niet lang geloden veler hoofden warm maakte, een etryd waarbU ook om Weekblad in meerden of mindere mate betrokken waf. Taraeiyk uitvoerig brengt de onbekende sobryver de verschillepde momenten in herinnering, boe de neer Tictor de Stuers de man was die aan dé ontwikkeling van onze bouwkunst em nieuwen itoot wilud geven, to«n , welke aan maar. de Gotiek . de oorspronkeiükheid van de 'kunsten meer per ken stelt door hot bouwkunstig product te maken tot een .soort van, *Ü het ook nog zoo samenge steld- rekenkunatig voorstel, tot welker oploaSmg men gebruik «moet maken van1 zekere1 overigens geheimzinnige i'egels. en formule*.", DB «cbrijver ontkent, niet, dat uit de Gothiok een; stqt te ontwikkelen. a»u,ssijn, strookende met den geest, en de behoefUiwan het moderne leven. De vormen waarop i ioodaiiig« nieuwe stijl zich zou moeten gronden, éondtfn dan achter gedeeltelijk geheel anders moeten sgn dan die welke we in de middeneeuwen .vinden. :,0,m die, nieuwe stijl te scheppen, kon echter ëéhe scheppende kracht noouig zijn, welke de meerderheid van onze hedondendaaKsche bouwkundige talenten helaas mist. In de architectuur liéeft men niet nlleen rekening te houden met eene technische wnarheid, die de overéenatbmmeng wil tnsschen de constructieve wetten en de vormen van. .het architectonische aanzien, er bestaat-een andere eisch, volgens welken ieder onderdeel, isoowel als het goucel, strookt met het doel waartoe het dienen moet en een eigenaardig karakter ervan behoort uit te drukken. De eene waarheid heeft met deandtro feitelijk niets té malden. Nog een derde eiseh is echter onafwijsbaar, en met lictgeen de auteur .aangaande dezen in zyn goed geschreven feuüliton zegt kunnen wy gevoageluk deze bespreking besluiten. Er is.nog een' dei-de eisch: ?Ook historische waarheid vensugt de architectuur, dar zij, gelijk reeds de door haar bepaalde tQdstyjlen bewQBen, meer nog dan eenige andere kunst eene Jwitórische is. Een gebouw moet daarom in zün uiterlijk aanzien den geest weergeven van den tijd waaruit het is voortge komen, of behooordete zijn Voortgekomen. Wan neer men een.aeheel modtrn'geJbwiwdfr «n met medenwa gfleafc D wielde *t*Si *J*Bel>lttn'Tttotieliogmet een midddeneeuvrscn fiothisch kleed; wilde sieren, zou dit blijkbaar één carnavaltdracht, een. historische curioètteif, en, strenger uitgedrukt, een historische lengen aónynen." . ? '.-- ' Wfl gdooven: dat. dit «ag beeten, den spijker óp zijn kop slaan; wat verder met betrekking tot de jongste geschiedenis der architectuur in DuitsohlanoTnaar aanleiding van .dit oen en ander herinnerd en betoogd wordt, kan on* vr|j onver schillig laten, hoewel het zeker aan gene egde oneer oostelijke grenzen zijne werkiiig niet mis sen zal, ?..',. UIT BELGIË. XVII. ? Drukfouten. Straatmmoer te Ant werpen. Het gerechtshof. ?La Uédemption''van .Gonnod. ?Dé nslsjes vin ons land Hebbra tien vinders »u> «Iks lund vyf ea twIoUg «an hinden en vostea Batd eens hoe irij dit Uee» moeten t" 9>6 eerste nitvóerinp der ?Bédempüon" vanCh. t Gounod, die ik verleden* week aaukondiidë, heeft . 11. Zondag, d/ 23 Apri>, te Bmssol in b«t flpól*li ' des bèanx arts", plaats gehad, dat voor muzikale feesten feesten van. boven tot beneden zoet grauw ïynwaad wordt .bekleed, om don zonderlingen eek». van 't gebouw te verdooven. . _?' Gounod noemt run werk eene ^Trilogie Sacrecr; naar de nitgebreidhêid, en de afwistelintf van . koren en sojoV kunnen wij het ooit een ?yrato- . rium" uO'emen. De toonkunsténaar zelf schreef daarvan den tekst, te Rome, in het jaar 1867?68, doeh componeerde toen daarvan slechts een pau ? kleine gedeelten. Eerst vooühetfestivalteBlrmin gam (wat verleden jaar pla«t> had) zqtte Gutibod : ,bet grootste gedeelte van.zyn libretto jn muziek. If Vervolgens Is hbtwérVtè loonden en te' Ham: burg on te Kotterdam; als'éède te MH»an/ dook . hier met minder goed gevolg uitgevoerd.- ? ; ?? Het gedicht neemt geene .hooge ^wmt, dopn i». ' ? door eene zekere soberheid en korUrad daa t* ' geachikter voor de compositie. De taal i» edel; , do uitdrukkingen zijn de toonen van een vrartfa; eu overtuigd galóöviff gemoed. . ..,','. De bedoeling des dichter* was, volgenszjjn eigene uitdrukking: ?De lyrische beschouwinff dw dri« groote feiten, waarop het bestaan der Chriatetyke maatschappij gegrond is; 1. het lyden en den dood des Verlossers: 2.-/.yn leven op aarde tot aan de' hemeh-anrt; 3. devoniproiding van het Ghristondora, (Sinxen, Tinksfor)." ...... berUnereade «aa d« teèr^rMht «M» ZoedwtriMtf. van «ad* «? bete «P go 2* Kjtt dex«lfd« wtfse lk« sange» ,Ve*itt £ BÖTdfle Rol* au en «awge waardoor van BSM w irt vorkfafo«*eoloii*, Tot in «a toep vaa g<bee>, verwbjea* _ 4(11 Jooy t MUNT K«orbaarjim«iaTe Middw van etM Meefdbeid veor aea kwutenwr, dleaetfde «»v««iag ï2*Vd*a fcet gevolg van dim " ring «f ge**ï**. De KoataffüL dis op t wa* venebetMa fZ. H. den Kosnng b aof i _ _ _ V v w» »»*? ? ^~"r' ~^* van Peter Benoit en anderen ml 23si AptU 1869. _ H. A. 1T PARIJS Japansehe k«Mt U Par^s. --Een i«*we .e.st«rW|k*-'. - Barak B«rnkardt vaa d» wfls. ? JA Mratti J* fnt dt Parts:!**** ; IA Peru * Het boek vanden <fe Xortitl. verrader. Zoo dacht voorzeker..d* Inert na. kennis te hebben gemaakt met de -eente. volzinnen van on* laatste artikel. ... ... ?Stank-dokken?. Stank.dokken?..._Wat i|tai dat voor diagenT. -7S, verderop: ;toWatworai eMtealtfk door tta kaarteatat^«louterd?",.. UlBVr. fprTVIlHOUB HWVAW »H«M «v... ,__,w_^ ?oio'*, geluk de bede en de vloek der gekruisig de moordenaar* en de meette volzinnen door' Jen* «elven uitgesproken. H«ar de voornaamste i «enen tertsensprong doen, «ooet de taonur «Jaaruit vernemen «que b Chrrtt P**1, » w^Miaoa divia* a trtompbe da tembeaa et d* la Urtitade dir la Mort". Ik **u nog aador* der- bewü»en kunnen geven der al t* groote ?door den eosoponut aaa d* verbeelding "toehoorders gedaan. Mea tnu ter verdedt> erba het voorbeeld vaa andere cosapentaten _? aanhalen ja, nweobkn aaa Wagaw ael?? knunea denken; doch dan t» d* vraag: «welke grootere jeigenschappen .heeft fionn.od met Wag "Svf^fflen geen vergelijkingea maken, danalben lMrde4ttid»iakleW,«BBii»to*TOort. Eene h«rfdeS«Mobap van Gonaod* Cpsnporiti* d, waari^«Ü7?.«ael in tomntofjm^e bedoeling. De*e hoedanr-»"»? kannen ons eenter niet voor vel* andwe van i ker belaag schadelooe«teB«n. HU die de TOordrs vu den verbalende «ab-diaken in de Paatioweek ?ooit hoorde, moet noodiakel^ bet verbaal der ?rteitant*"- vervelend «inden. En diegene welke genoemde voordracht kent viadt de ?trengjtargi1&e veel verkteaUker, dewQt aft ofschoon eefiUwnife, oötawvrl^ea ' ' " " *~ ''«Dé groot uit, en aan goéBr bepaalóTrythi s. In 0<wao3* -Por/ewete" <do ti geboortev«rhaal)- treft bet «u tapnctrs en rythmus gebon** 1de lexmff van on* reed* dat ifc aaatrdüi*Hieraan gaat'een ?Prologqe" vooraf, waarin dóór instrumenten de mengelkTorop wordt geschilderd, de schepping en de val van den. raewch wordt verhaald, de belofte eens Verlossers gegeven ea de geboorte van Jezus aangekondigd wordt: Het .eerste deel der -Troligie'1 bestaat nitr I. de Knlvarieberg, 2. de Kraisigtng, 8: Uariauir den voet van het kruis, 4. de twee moordenares,. 0. de dood .vnu Jesus, ti. do Hoofdman.. Het tweede gedeelte bevat: I. de opstanding,,2. de gang der h.h. vrouwen naar het graf, 8. do verschping van Jezus, 4. het Sanhedrin, 5. de hji. vrouwen en de apostelen, 6. de hemelvtott. Uct derde gedeelte is samengesteld uit: I. Pinkster; 2. de vergadering der apostelen, 3. de apostolisch* hymne. , > . .?."" '"" ; Al komen hierin ook onderdeden voor, oiètegea de ffetchiedenia on vooral tegen dfttjjdrokenkund», «ondigen, zoo kunnen -vrij toch ia 't algemeen" niet anders dan verklaren, dat do tekst nretwa»rj' Ue verschillende booïd^unfefl der ISaens'. , Óisi enz. is te «amenfftesteld, ? Hoe heeft de componatnu-rfè'iBfcét Beantwoordt. 4e muwek aanMe'/njotsolibeiu en het tragische van het onderwerp? WV Kunnen van haar getuigen, < , - « van te zoeken op de zenuwen te werken «n het. hart koud té laten, 'veeleer tweht door conv#bdige,.' ongezochte' effecten, gewichtige ffobenuttiiysen.t^, ? schilderen. Indien wjfl hierbij een vwilwe'd uitd* schilderkunst moohttn aanhalc *, *ot>d*h wü «eggen: de opvatting van Gouncd gelüxt ^e-Wr.op dis van Ary Scheffer, dan op db voorstell ng»n -vat»1; Verlat, xondér te beweren dat Verlat on* koocrl In**.. Gonnpds moslkaUi lijnen Bfa-befcheidcn,,. rein, gracieus, week. ZUne in»tr»miuUiUe'< i^afi gewerkt, fija, niet overladen; eeae cfgé'nscpa», die hu van de oude groote neMfatBha*A Afgezien. Zflne .«olo'« zjjn mewt melotliéB vanwhecderIrjken aard, zooal* de klacht der drie vromreaJ op weg naar 't graf, zooal» hot geung Van Mana: ?Au pied de la croix Saiutc." iooaui , in hét derde gedciéKa: Colliomt abbi '' aride* «ommeu," on. andwe kleine . meer. Vervolgeni beeft men. korte .afgehrol d.o ia. ... Chriiti geboorte' dis ung op «enen eakedenU laki beeft; hoeveel te meer in «La RMewptt«u," waar talk verhaal met «enige afwis*e*u>g, trtn achtereen doart . DuarbÜ rïn de koren dan meestal unisono, de koralen kort en lieht ge»et, *«o*it hier g««e verneffende mriodiSn niet berekend ^pi om bet pnpectief van bet musikaal tafereel to veid»p«, Qounod beeft daardoor aaa de tcaditooaeele kerkzangen eer kracht ea waardigheid ontaomea 3sn bijgenet. Gaarn* geven wü toe dat bet koor der beawK vurt: ?Ocwrez vo«porte«éiemelleB'',«eneB?? ten ghuu. *onder overvloed v*n iMbraaws J>«tit enliit tweede dM treneUPt. bohut, slotkoor (vja . heb derde deel) daarentegen, Mfctt& .JüFva*.J&itfeven, kwa. «o. »an veel te wettig «eiMnorvtJor, om «e bedoefasg dss kunstenaar* in dit groote werk aedemtegd terug te geven en hetoeTv* to bekrove». Boveadien i* het grondthema dezer beide keren beptald alledaagseh. Wanneer wfl verder on* oog laten gaan over de componisten welke voor Goanod derkelgk ondeiwerp hebben behandeld ? de ??Mattaeos"- en .JobauDespassion'1 van Baeb, de ?MesaJas* van HSndel ??... Gonnod zal wel geene aanspraak er pp maken daarbij vergeleken to worden. Bet eenige: ?Er ward verschmibet" of ?lob web* dass mein Erlöser lebet" laat alle nummers van de ?Rédemption" verre achter «ich; ja de koutPen zelfs van het eenvoudigere ?Weihnaehtsoratoriam" staan hoog boven die vaa onzen' wmtionist van ?Fanst," ?Poljrencte", en andere schoon verdienstelijke vereen. ? - Maar Ronini's ?Satbat" dan?... 't Is waar, dtt toonstnk is wellicht minder in kerkel^ken zin geschreven dan ?La Rédemption.* maar munt ooor kleur en harmonie daarbtt nit. Wat is verder Gounods:?Pu!»ilrenditl'e*pritn, vcrgelekeii bij Uichael Haydn's .Tenebrae taetae rant" (JeznsT dood); wat Gonnoda klacht van Jeremias: .d ma viqne.., ó mon ceuple!" bij da Vittoria'B "Popnle men*»" Doeh, om van geene ouden, te sproken ? over treft Killers. .Wie licblich sind die Boten (nit de .Zeistörnng") niet Qounods: ?Ah l qu' il* sont bea&x..., les pas des measagen"? Wat is ?Venet iMoi vous tous qui sonHrez", vergeleken by Mendelssohns beerlflk qnartet uit Elias ?Kornmt her alle die Ibr durafig seid", oi eldera: .Kr irpckoet alle Tttrilne"? Ts, ik -vraag het eiken onpartijdige, de klacht van Fides ia den »Prophéte" niet vele malen.'trenriger dan die der H. Mugd: ?Aa ohemin da Calvaire"? ?? En heeft ?Cfaiistuan van Fr. Lhot niet eene veel hoogere waarde-voor dv oorsproakelHkbvid, w vencaeidenheidi dea grootseben «imleg, en vele andere hoedanigheden meer? Haar velen sollen vinden dat by Goanod een gelooviger lurt doorstraalt dan uj den attbé Lint Dat kan mogelijk weien. Goanod vordert in da eerste ipluts katholieken zin, dan eerst vindt men afae t compositie misschien roerend, misschien ook .niet. Doch tot de esthetische waarde van het kunstIwerk doet dit weinig af. Bach en Handel agn ook voor oprechte katholieken bovenmate roerend. Tot slot dezer opmerkingen melden wö'gaaroe. tafereel der bespotting van den gekroisten 'jrtus door priesters en volk een der karak«iekste brokken i». Het sohönt dat Goanod beh meer een dramatische daneenlyrirah-eabeh wnponist i*, ondank* al hetgeen er ceifi aaa ,Faust" is op to marken. De nitvoenng van het werk wa* in t algemeen «Horst verdienstelijk. Doch. daar wg goénartikrf mr een mtiaika*! tijdschrift «chrijven, willen wij °u slechts met eenige enkele opmerkingen «er» " «gen. De voordracht van sommige jowt^en meer dan eens, vooral ia den rol vaa Christus, ge awakk* plaat* gered. De heer HeSnch.*ong Christus; vooral de dood werdnitmun. i door hem voorgedragen, kalm. waardig en Ixonder de minste gemaaktiieid «Jonken de ivoorden, ofschoon de muaiekdaaibrj uitent onbeNoidflDd is. Het tegenovergestelde valt to «eggen l!*n den keer Goffoel, den goeden woordaawr. > beer meende door sidderen eahail*a bet hert I ?J rguwmoedigea voor. to itoUea. HJejofl'i'ouw j"l* Lommen*, de ond*te dochter der te vrceg IWOrvene Leysmen* Sherriagtoa, aong bare ?ekekust, vwï m. D« onsseUUJke heeveelh«id veortbrougselen der JanuMBhe kunst die Fraaktyk ovetvtroomt en in alfe winkelkMten wordt nitgieUld, kan niet bet minste denkbeeld geven van de enjenlAe kunst van bet land. De vervahKhitgen toch ijhi ontel baar, en de nieuwere fabricaöegelijkt in de verste verte niet op de oude knust. Een tfldlang is er vroeger verwarring geweest tawehea de productie van China en dier van Japan, die wel van deselfde beginselen van deeeratiekqnst uitgaan, maar in de toepassing daarvan ten eenenmaw verschillen. Uit de Üian* tentoeiigMelde detnmenten blijkt dvJdettfk koe de Jananwhe beschavmg Wen oorsprong heeft gehad ra die Van China en Corea, maar ho» *ü zieh weldr* volkomen oöufhaaksiyk naakte en een geheel nienwe, veel vrfler en oor*pronk**tHier vlneht nam dan hare modellen. Het i* doe de tentoonstelling der oude japmnscbe knast die dé arohaeológea en kaustena*r* het nwest belang inboétemt. Zo toont veel meer ontwikkeling en afwiiStiling dan de ehincetch* Zoo zag ik er bijvoorbeeld een prachtige ywren nel», venierd met draken en relief en gelakte ornamenten, met; edele «teenen ingelegd; Ba dagtcekent uit de twaalfde eeuw, juist op denëdlden tod toen in Enropjji de ridders zrah in yzeren harnasan sloten. Een zelMe zonderh'nge oVereeskemrt vindt nwn.in d" zeventiende eeuw; de jafajwehe knust nam toen grootsehe atae» tingen aan, die aan den plechtigen stfll van het t&fvak van Lodew^k XIV doen denken. In de achttiende eeuw verdwijnt dit karakter geheel; de voortbrengselen. njn dan fijn, oardijr, teer, geestig, vooral grappig. De vooetbrei." -!en on zer eeuw zQn talrijk, maar men ziet . . do Ja panners voor de markt gewerkt' nebbeu; albums vol sehetNn, vhtg geteekend, dvizende kleinig heden, afien knnstlg bewerkt» iHveren pypen, waar de elegante dame* daar en4fr gentlemen uier uit rooken, baanpelden, rwtfleaobjes, bonbondooMn, kortom, met de aarde werkfcnnst en de koetbare meubelen i* de tentoonstelling zeer vol ledig en verdient al het sucw» dat zy geniet. Ieder jaar, tegen het naderen der lente, heeft de geleerde Acadenri* Francais* 4e gewoonte plechtig hare deuren te enraen en- over-te gaan ie* de ontvangst van a*nnienw«n«on8terfel£ke". Ieder jaar toen gaat et een van de .veertig dood; * * H^ M&M* MMÉ^MIveld ? m^* ^AM^ ^ÉB a^^^^b ^^^? ^^^^TL^^^P ^^^^^^^ ?müifc Bev«f 4*>.l eb b| M beeld T» , e evergavenoodig. Dé» ft, 0> wa-txowwt, wordt 87 AprÜ ^ ' oenstelllagen die Ia bet tbéatre der Gvnaaj bfhwld door *ea Joagnwu werkt ea aUe* darftjTlberf i de Martial, nauUedra«a ia, tial ea JBspe'ranoe siJa een ~' fhaaea' voor de ti * ?eer tngbobe oawt* SA^ " knnnea bom rtddu; auarft waarde dat men hem Aa baad ven z«I Martial vtt a>et j*ea,hei *4Jne moeder, die e*a* d«mö»aar«*1 geweest i*, belet een daal ta* vad«i;, dui hertog. Daartoe den beer Cambnr, baren ; bare nbald beJinnea ' - *l%iadfcêar Tot «lot «en enkel woord o vet IA*** van den verrade» fiaaaia*. die akb nogSSTW*! yaa ex-maanchalk van Frankrijk dvoTlma. Het is to Madrid geschreven enrdnagtïlén Rafokelachtigen titel van Epiïtdu de lm mem dt 1870 et du blocus de JbftTHet be%eaWeeaaieawo beftcbuldiging, door Basalaé tolüsfeelf gariebt Geen enkel argumeat, geen eakd ataw tut kosnt de beschuldiging weerleggen vaa dea krifesi-aad van Trianoüu Sasaine heeft «ï«V*Jl«e» het ge noegen gegund >{jne aauvaïlers t* kwbedigen; zHn boek zoowel alt »i)n per**» bebbisa m Frankrijk niets dan een abjeateea* verachlurg ontmoet. > IJBTTKI WAABTOE HET REKEN DtEJl\ fÜ DE KEISINDRUKKMM Tin JEN' DKSOHAAFD, AESTHETUCItOKTvTIKKELD, RUSTIG (Lette teketêtniüt mtot reisloe*, door Lodcwtfk Jfrlder). Qnder de gediebtoa van zoo fraai eu zoo verlMvea, _, de Alpes, tinfenie genomen 9** H latyn van künea biwrdër^WrBem. . . , jammeren nog met Vondel mede om den vroegtijdigen dood van dien veelbeJoveafatJiBhtor. It»U., uu ili\, d« MM», va» ii* ik kede» Al ringend* oorlof neen, a* veel g*nH»o goed. O tantschip, vu imjn VwéM M«Mt, <? KwÜ«b«lcn, W»er van £(j overvleeii, «n «K nn vloeien doet Ook verrijst voer hem weer hetrifke, gnotoche leven, dat eens op dien bodem df menaebbeid verbaatoe en tergde. Ten «lotto wendt hij echter ?ijne gedachte af ea keert a* naar c|n vader land. Nu giosi IU11* met uw vwheve rteden, MQ roept eau sad«r lant, dat pant been van wijn tnro,' 't Zoek nn p«i> wondrea meer, ««t amfteyre*ia<B|lieden, Al*'t minnerök g»n>e«t ta d« o«««a vt», " nooit' gekust door oW ware soboeabsril. dbaBean opreebte iagewydea dea ahibr opheft. voor de oprtc Hoe «al ik het, aa dwe omaerkiaje», ataksip met de IOSN Mbetoea? Wordt g| erdoor verlokt hagend aaar Italië to amachtea, waar de grootheid vaa het verledens waar de seboontte koaat ea de fraaiste nataur, waar de volheid vaa bot hedendaagwbe leven n overweldigen ? Wat heeft de wbr«v*r eraitaseegebraehtolfiever laat hu on*, ervaa aien? D* v«rtooning van. een Uaggw, een meiêpet in Seymi di-Lttee»; iets dat drie eenwen geleden eek hl oa* al t e aien was, tea mincto de*cbr<iv«rv«raafe«t(M.10) ?Di twijfel of er oort sterker overeenkomst tosschen twee geheel van elkander onafhsibsljke genre* van utterataar b aangetroffen gewoiden, San tutebea dea* aüdden-itoliaantehe magaiM de spe)«n van Sinae onser kamer vaa retbobeeld ia biaoad*rhed*n te Wrfat tn atnckHj*** een geechbdeedf. fc* bftterih»** b hart van ChrbUaan erfdeel, dat van Van jongsaf beeft beschocwen ab s hem overal ia dea troffen in z^jn tam liefde, bebsterd, m eeaen nwn*eh. , doeh twee , die baat ta et* * tot gesbebt Overging. RJebard Orcbardscn lelrrai doodvfaad, «a den tnedf door btjm wordt hg g» , " inboomd ia KfM door toedoen vaa ; al to oaweatwlajB» ~ 'rkebretó i t gedurig net elkaar kfagj onder d* vnmh|k*te omstandigheden. atP*rty (engeltmrtY ««u v«rgat bier a ?« meer asJtaf «d ea daar baarMBM meer naïef «ebeen dai Ijwrige «oibton verdienen, lfud«r, onzen lof. Defkonawmadi der ?Nouvelle Soêiété dei . voed iageitadeerd ? voortrefteHfke organist, goed ^WM zoo wel.o» de ftottojWtë&i 1 vaa betreft, die hen' omgeeft, voor de rest zijn .flk andere menichenr . '. ' rittingen der Academie zyn altooi ongeveer dezelfde: de dame* komeioT'er'gaarne, de secre taris, de Bekende Fmgard, wordfsteeds overetelpt. met aanvragen.. Bet i* altoos eea vermakelijk . schouwspel hem te «en been en weer loopeo, aich houdend alsof bij vriendelijk wa* en zijn best deed om een open plaatsje onder den verheven koepel van het Paleis du* Academie te ontdekken. Vooï het binnenkomen van den benoemde, die de rede zal hondeu, is er een eindeloos ge babbel; men wijst elkaar de academieleden van naam, den hertog d'Aumale, den heer Benaa, dea hertog de Broglie, Alexandre Dnmas fil* ene. Dan komt de gekozene in graat costutun. HU treedt naar zyn lessenaar, omgeven door. afln twee .parrahw,'' ook in het offi cieel costaum met de gi-oene palmen gekleed, en spreekt zün bnge redevoering nit. De bis schop van Autun, mgr. Perraud, bad ztjn violet pricsterkleed aangebonden en heeft do lofrede moeten tutopreken op zHn voorganger, den iambendiehter A-aguste Barbier. Het antwoord is tot hem gericht door den heer Camille Roussel; Ik kan u hnnno redenen hier niet in détails weer geven; ik aal u alleen meededen, dat de nieuwe académièien geen eigenlijk letterkundige van be roep ia; h$ heeft indertijd een fraaie rede op gesteld over Bjckelien, ai* stichter der Académie Fraagaise, en altoos zijne stem doen opgaan voor verdrukten en lijdenden. BÜ de plecUtigheid«üner bisschepswrjding wapperden de banieren van Polen en Ierland. Van tijd tot tijd nemende veertig wel gaarne een priester in hun midden, in onzen-tnd van godadienBtveryulgtïigen draagt deze. receptie geheel het karakter van een protest. De groote kunstenares, die zich Sarah Bernhardt noemt, wordt hoe lancret hoe excentrieker; men vreest inderdaad dat dït *oo bewonderenswaardig georganiseerde kopje geheel krankzinnig wordt. De laatst* dolheid der begaafde trafféaicnne is nu dat z9 pantomime zal gaan spelen; den 28sleii sullen w§ haar in het Trocadijro-Paleis een rol zien mimoeren in Piarot Atsaiai», ccn ballet dat Jean Kichepin. dé jonge diohter, cxpresselükvoor haar vervaardigd heeir. liet eenig excuus voor deae nitapatting'is, dat zij tot een liefdadig doel zal dienen; het ia om geld op te balen voor een blinden-insUtunt. Hoe net «d, het denkbeeld Is weer griflig, en men mag hopen dat het den goeden naam der actrice geen schade doen zal. Van het tooneel zal ik u overigens de nieuwtjes korteJült vermelden. La Marotte, vondeville in drie bedrijven, van dn B.H. Vast «n Rioouard, U nvt veel roccts in het klein* taéatre Déjazet ge speeld. Het gronddenkbeeid b grappig:Kenaonderling vraagt per adverteatie een atgevaardigde, die zien door hem wil laten vervangen, en vindt inderdaad een volksvertegenwoordiger, die van ztto mandaat genoeg heen. De taUooze moeielijknadeo, waarin deae wrwikkehng der beide hel den brengt, ign allervermakelykst. In fut Théfttre de la Potte Saint-Martin heeft de nieawe directie, Mcnrioe Bernhardt, de zooa van-Sarah een groot drama gegeven, LtPavé de Paris, van Betot Deintrigaebseernaewikkeld, naar bet «tok b geheel venebbbn onder ctoNMmentt d me ea tntc* van allerlei aard. Hen tut er twee «wMirwegstation* met een echte locomo tief; bet station wordt eenklap* verKebt met electrlMh Heit Ook b er een faal* dat bagxaam om da iBasie t*3 geven, dat iemand alde tot dea kelder. Prachtig blflt de litteratuur?^? ?elend," meestal op eeme en de&zelfden toon WM «MT Een iong araabaiL vaa vtd talent. Leo Delibés. aan wba men reed* eea baOet fiWc/a en twee *n f eau de NlvtOe vereea stak D* diobtar had, akr de Mtcsge»-&ut daoea be oogden, met net folk ea a*T kad Bwd*JsleeM, Bfin veriies kan «bobt* door een aoder ievea en andera liefde vergoed worden. Wtj weten eobtot hoe de dood toen reed* op hem loerde ea geea nieuwe luit hem in zün vaderland zonde op'wekken. Hoevele landgenootea beaochUn sedert niet Italië? De Bruyn, wiea* phatr^ke rei*be«chrtjvingen stoeds gretig geioeht worden, vond te Rome nog talrijke Bollandsehe sebilders, in wier vereeuiging men niet zonder eenige dartele ceremo niën opgenomen werd. Hoe veel van een reiziger naar 'Italië nog in bet laatst der vorige «euw verlangd werd, leien wü in de voorrede, die van Goens, meen ik, geschreven heoft voor de ver taling van Volkman's reiaboek in ftalU, dat nit een achttal deelen in oetavo bestaat ea waarbij Baedeker wegzinkt _ Van onze tegenwoordig* letterkundigen hebban Buiken Huet en Vósmaer Itolk» bezocht en de vruchten daarvan kwamen onze litteratuur ten goede. Dr laatstgenoemde rust weer nabij de lie felijke watervallen van Tivuli en by den heerlijken tempel van Vesta, en wi) xien reeds met verlangen uit naar hetgeen daarvan voor ons opruim zal. Geweldig wat steeds de indruk, dien Italië met zün verhoven steden op de gvooten van geest maakt. liet ontzaggelijk verleden smelt er in een met het bekoorlijke bedenk De mee*ton doolden echter nog meer niet de schimmen van het voorgeslacht in die verrukkelijke landonwen rond, dan dat zU hét nienwe leven medegenoten. Bekend is het noo Gibbon zelfs zoo dwp door het suiadelnk verval der oude grootheid getroffen werd, dat ntf dit aan ket Cbratcadom weet «h zoo the Dtdme and Faü «/ O» Komaa Umpire otf 't touw zette en schtttorend nitvoerJè. Iloe vele dichten werden niet opgetogen door het dichtorlük Italië? Wi* weet met hoe Goethe, er van vuurgloed blaakte en teven* daar leerde xe te belieeocben, hoe Byroa, doeh neen, ik wil de lijst liever door den lezer laten aanvullen. Wat echter to denkeu van die menigte Bwermen fatsoenliike reiniger*, die dagehjks iogrooien getale over Italio's bodem neerstrijken, en daar indrukken zoékcin, ja misschien krijgen, doth welke? Heelt het dagelSkseh verkeer, met onkundige ea ondtchtelyke ngiiren, bea nog vatbaar gelaten voor den geest der grootheid, dis» over Italië venpreid ligt? Zelfs behoeven tg niet, om dat to bowffen, de aloadbeid alleen voor neb op to roepen, want wat de dichter aeide: Doorinchtigo Vontla, wi» Oodkeid beeft n h«.le», Uit dim v«bev«n troon (woki e» necrs«rtH, En v»n u« romp Terdoeld do mwuwlijto leden, 'tOebeent verpltttert en eetungcrt over 't veilt? gddt in die mate niet voor onze dagen* Danto's droom i* vervuld. De eenheid en onaf hankelijkheid van Italië i* verzekerd. Hem, die thans den voet op. die* bodem aet, «taan Cavour, Manin, Manini, Qaribaldi to wach ten om tot de bekentenis to dwingen, dat do grootheid van ons geslacht ook weer nit bet te genwoordig Italië kan togeortralen. . . Hoewel uQ hem, db neb uit een politiek moeras naar de hoogte begeeft, de gave om staat knudiffe grootheid to waardeeren verloren gaat, en iemand, die stoeds in kleine kringen ronddoolt, da ppèsie van het leven vergMt, bBjfc bet toeb vreemd, dat velen, die door Italië, die door Griekcaland.waar de lucht vol b vaa goden, getrokken «fln.er toch niet* anders gezien bebbea, dan booawa en «truiker, dan nBo logementen, dan «en wereht meer of mm opfjP* dDeaden de* hvemi nftt «,-,»..._..- - . geniet? Doeh dta ongèlakUgtB. d* xmkr O * '» «. LEL. T ?- ^ ?*, .- t*A ?- - * * _ - _ 'HhfeAW^z^lB Afflïz^BB* ~7'9ldz tt ea __ ryko in de zestiende eeuw. D*aeb*de onbeholpen heid in alles, wat de actie en de mis*- ea acéne betreft, dezelfde eeatoonigheid in de taal ea dea venboaw, ia beiden eea totaal geau* aaa poeab, on, ab magere vergoeding daarvoor, een «oort van pedante didakttsche strekkjag, die ia alk ge? Tftl Quideljjk vaa het4«oueel een aobool voor bot volk tnwhtto to maken, hetiM dan door ? aooab onze VUaaucbe en Bollandscbe redtr^km monniken en geeatelükentotbetvoorwerphatiaer «Atyre to maken, betaü door, aooab oaae acteur* in BetLttkkaerbftd. den held eeaer ksrlulSk* le. in »ün heilig martobansebap vereeren." gaat bet ia dea ttyl vaa Van der Pabs voort, r dan vraag ik, waartoe osa *oo bto aaar Italië to gaan of waartoe batdea leaen op to disschen? Ik zag een* gewone k*rai*knuaen to Lucern. Het scbeeB m9 heUagteheanq^ al dat gruwzaam getoet ea geblaas aaa bet atboone voer. Hebt gi) lust in akeligbeden, waarbg de obaavher of terrora van Had. Tusaaad kindenpal b, lees het opttol over de Cataeomten Jer Kap*e§nen lig Paterma; doob om zoo ieto, to, aba wade ik niet naar W hoerig laad *?*&?»**** «a Penepboae trokkes». Dt werttrtviHnjen ajti de» Titïr U B*m >'" ' ??---. ?auar oa dH towetesï ~en wensch er -by dat bet pbtn vaa _, _. ex een eind* aaa to atakea, etnde^k oitgevoerd m"g» worden. Om aoo tu denken beebtoreeareb naarltaUëoverbodig.TeAmalfiitethetookalleeliJk uit. Den MhrQver hindert het eorfenehenrend gekrijsch en het ouophonddijk lawaai, dat nit een aaneenschakeling van schreeuwen bestaat. Ik ga niet naar Amalfi. Set feest mm den ketUyen Januai-ius te Napels b honderd malen beschreven, en domheden getehieden overal, de schiflver zelve wa* blij, toen do vertooniag voorbfl wa* en kwam toevallig daarna op een matige piek. ?Hoe kalm, hoe rottig wa* Iwt hier in vergeigkütg met bet oataagrgke ramoer, dat Ik «joo even verlaten bad," on: ?Hoost-heb ik den we!dadigen invloed der beingo natuur storker op mijn gemoed voelen werken, daa toea ik in dien sullen kraiigang vaa Santa Cbbra do geraasmakende plecbtMheid van den beingen Jammrm* wa* ontvlucht." Haar waarom er dan heengegaan? Kalmte en rast is in ons land bfi boopen to verkrvjgen. Een Ifapolitiaansck Doaer was *r maar £én, maar eok een heel gekke. Ziek worden te Napels schijnt een dom ding te «fla. Ik ga abt naar Napels, waar zulke -doktoren afin, om er zoo ellendig te worden eu zooveel geld to beta len, als mij een koortaje overvalt. Koortien heb ben wij hier in ons vaderland genoeg en dokto ren (ook dwaze?) evenzoo. " ? Ik heb opzettelijk niet over Capri** beroemde grot gesproken, waar de schrQver meer daa Nanno in gelijk geval, srja verstand zoo goed behield dat hij zeÜa aan iugouieursplannen dacht, Capri schijnt evenwel schoon te znn. Het b «enter zoo moeiliJk «r op bepaalde» tijd to komen, ea dat is voor oen geregeld nun uiterst lastig. Doch ik. sehekT nit met BOO over een goed beek to r-preken, een.'boek, dat een-antidj>nn tegen het reizen «ohgnt to wezen, in allen gevalle er weinig foé opwekt. Zelft ra Algien, waar zulk eea wflde maar domme Aissoèa aoer den «brijver genoten werd 'en de hulien, die niemand van binnen to «en krijgt, zoo sinddgk xQn ab de Hollandsche, *ch$Dt de last grooter dan'de rost De herinnering aaa eea Militair hospitaal in oortoffstgd te Dnaaeldorf, gedurende deaTrantebDuitseben oorlog, b nbt bét minst treffende ea belangrijke stak ia dea bundel. Vreemd dat be schaafde volken elkaar eerst BOO felvaog«HJk wonden ea dan zoo lief mogelgk db wonden zoeken te genexen of to versaebton. Doch to de dagelQkenjke maatoehappl gaat het evenzoo. Eerst ongelukkig maken ea daaïbetaen. Toch blijft ook dit dom: ' Aan het eindo müaer beseboawing meen m den wensen to mogen uitspreken, dat de goede*taenschun wat meer naar Aet betere mogen steeven dun aal ban ea alhr leven beter gelukken. Alleen daardoor toeb b het mogelijk, dat de kloof tusachen bet grooto en bet goede gedoopt wordt. Groot to wotden b imm«n even «ejaaataurifk wenteh ab goed to weien. Voor het MBO b ver heffing, voor bet andere harmoabfbe eenheid noodig. Vree* niet deze laatste te verbreken om het ««rtte to iwkrfigea, want aw- levea kan en mag niet stoeds dab «an een küid Mrjvea, en ook het reben kan grooter maken»'. .' '. '. .3.' P. _ ____ T M efloMr op een onbewoond (. __ Diepe haaf tandt ben gescheiden; doch allengs komt het atenseheUjk gevoel boven, en ab Orohardson, uitgeput door Ucbameltfk én geertelfjk Ijkten, het moede hoofd ter ruste legt met een *enuldbekenteni*, b het Christi*an(3nristian*on,dleheas ' vergeelt en de oogen sluit Cbristiaan* ziel is g»- . lottterd door >Qn geloof in de Liefde God*; bj keert terag in de maatschappfj ea vindt de be> looning voor zijn strijd: bat oei» der vrouw, om wb hg zooveel beeft geleden. Gelukkig voor den Kbrgvw aal men zQn werk , bezwaarlBk ?mooi" kannen vinden; op een theevisite zal men er geen vflf miamtén lang over babbelen; doch niemand aal bet geffikztelba met ?d* reet" Wb vatbaar b voor aandoeningen; die hooger gaan dan het klankbord van een preek stoel, vindt er zeker aanknoopingnoaten ia. Het »8 de» roaamfiefhebben toe Mag aanbeV vobn. Do uitgever zorgde voor een aetten vormj de vertaler vemnnde, z|n naam of p*eodonbai, op bet titelblad te plaatsen, op aiefi zetf reeda een bewijs, dat att het werk zonder ijdele bedoe ling verrichtte. Ik «oa hbr mga taak ab aaa* kondiger voor afgedaan kannen beaeboawen, of wel enkele bSaoaderbedea van vorm ea iftb hier ea daar eenamciteeteneneenf Doek ik bat zulks na; ter dan lezer. Liever maak ik een paar o) over de syeeetq. Daarmee hetboek -- -.v. J9e groot*' Öed ataat ato motto e» detf l twf ; loert men : aAWa» wrod hét gebroken hart v**i Chrbtbaa Cbrbtbawa gebeeU en ontvmg nfietf da iünen z»ri«rnzt en vrede door aet geloof ia de Liefde God*." On deze vdjia. b betflineebboeK doorregen met getoovige nitincjen. Elk keerpunt ht de handeling, elke nienwe beweging ia de ziet vaa den held gaat vergezeld vaa een paar zümeBi die er op wqaea, boe dat alle* wordt teweegge» bracht door Jbet geloof in de Liefde Gods". Dezea factor ia een roman zjja we ungsamer* hand ontwend. Wel b 'tmode, zoo na en daa «en klein knaleftect aaa te brengen, bij teen of ander awafc tafereeltae eea weinigBengaalseb vuur te branden, t welk door moet gaan voor de stra lenkrans van eea vaag begrensde godheid. Zoo'n pantheïachtlsch-rhetorach rehgieus beginsel in eea letterkundig prodnkt b een soort vrjjgeleide, eeö ' ! l -, ' l ronkt Vallen kleine distinctie, db den auteur bescfuU tegen d» kwispehngen der tritbehe «weepjes van een zekere kliek; ? doch een «uderwetath vrome roman wordt steeds zelzamer. Of het to-betreoren b? VS dunkt van neen. Een wereldbeschouwing zonder, inetapbysjca b voordeeUg voor de letterkundet wat ftet gehalte betreft. In de tweede pbata spaart ze ons «n aantal prodnkton en wie zou dït betreuren? 01 bet moeten deloizijo, . die een zekere vaardigheid in 't rijmen en lOmea ' beiHten, «onder «teer. ffod en ncnschmlot, aetf ? én eer, hemd en ffeuxmel; ? 't ging 200 moot! En wat kan men een passend slot aanbrengen. Zoo'n zegen van boven, de vracht vaat geloo ven ; zoo'n babem in t hart, aa bittere «mart t Een, enkele omstandigheid, geen toestand, hoe vreemd ook, of er wae wat op to yind«a. En wett eea ,. rijkdom van wendingen! Of awn sioh al va*roaeneerde, geen nood ?? een bekeerihg, eea vinger God*, ea* ingrQpen der VoomenigUeidt én ? de grootste knoop vra* doorgehakt; i* ?tróefsto warboel Uep vaa een. kien dakje. Oeljjk een eenaam huisvader, die 0$ gebrek *aa energie geea enkele poging aanwendt, os» d» handen rut den moaw to staken, doch n nerer ia den «choot legt, met een^aolvend: wlanlbiiafwachten, wat de Heer over ons beaebikt; to*! ook de koMtoaaar (?) d« abt al te veel meeiUr doet, Kun werk behoorlek to voltooien, aaar et. «ea atyat&eb tmtjea aan geeft, om de matt». Uevea voor bet tag to verbergen. Eea meuoh, ea menidadlpra hwdeUngen to scbetaen, onder. dea invloed vaa hetjgeloof kaaeenacbi] " ' " >i '??'*': waarheid vaa do «onder versterkt Wraak en Gerechtigheid, eea roman van Robert B«ea»aM, Baar het Ent**. 2 da. 1883. N. A. Hiagst. - Apeldoorn, De titel vaa dit boek doet ons denken aan eene soort .van Ittteratagr, waaraude bet Ktmand pablbk een twmtig JiujBjttfaa-.-wnd. Van de owzfrle aft Iwadaea kwaatea tallooxe meer of minder deel ea ?fftntt, een ongelWU* brandMfcbtW"V^ ï^tiefa'vwo^'dij werk opleveren, vol fiven ea waarheid; het te gebruiken ab voertuig voor gebrekkig weikto beektea b to kort doen aaide i vaa astonriïÖkeid ea naawkeoridwid ' In Wraa£~e* Qerecktiateld blröraNH bet eea noch bet ander bet geval. De *abr|ver, geeft om>.; ihen, abt ia fijne trekken, maar toch naar.. md geteekend; naa haAdelingeatvooratd*» ' - ? - rtn Wlkoaiea v^burba*f<^ i?.^L??1** WQIl!^^S? oog, ab we d* ontwikkeling van ibklèven meèndoa to genieten, doeb tontoad hooren, dat ta baa» delen al* poppen ta de baad van eea aterker» macht De «u*k vaa eeae «Meerij, waannee bet boek doortrekken b, ea boad aio aaa oi* verg«* Het b, of do *ebrijy*r abb w»lbntbMtT bet gemht «Bakeljpur to maken met, l, dat aaa nelé tongea bevalt Doch d* >auken«^ veneUIbwd.Q«Iakk4geTeaw«Ibtverv tovbare io*t en t fott b liet vergeten. 1>E GBLOK8KIHDBIEM vaaW. Otto, d< JMMew/ '?:?< ",1 ?'-W /f