*?' J^ffe^> -^^ .,.<,,. .J v - '? . ?i ipppp^f^f^] ?jr.gnv'ï;^ ??^^^w^w^^?^^^^^^^r^^^^^^^^^ t1tM$j|jU^.AV. 'vrV J*L.-L2 vetvaH, zoodat d* *» du oatrakWng b«vo*gdheii hebben over laaien ea swopet* w^Mr becaehtuig fa w*j ïó| a*e*ar it bet véenW tei. Er ii echter eea* be ft, ieder EarepeeaadleToor w«rat gedaagi hebt to it el Ewopeaan, let recht tal at dat S^H proces wordt behan» C-één*, jury, waarin de meerderheid lajuhlieden. Daarentegen wordt Ten d«ndiitriotjimftgistr.a,i^Qok, dut, uitgebreid tot het opleggen vaa. MS maanden gevangenis. Tolreg*edag»voontel waa drie'maanden straf welnee hu mocht uitspreken. j«MJk, tnsschen de regeerintr ea de %*slóien, taUjoogstwaartohynftjk door """» macht worden aangenomen. Zel's 'giigden voam ? zegt de Pall ,? «el de wét haar doel bereiken. was op te toffon^eene voor de inréchten onteerende onbevoegdheid, te «at eene. onrechtvaardigheid die niet diepe ontevredenheid wekte bjj die ambi, maar in de gansche inlandsche bevolhet gevoel levendig hield, dat zy in haar werd gekrenkt wet is eene daad van vefltondigt>politiek, ^?SpriMI'hat gevaarlnk zou. zgn de voor een groot r;\«*lit*er ontwikkelde inlandsche bevolking der kolonie onder dea indruk te laten, dat de re; "*g. zich slechts laat leiden door de belan der Europeesche bewoners, en dat zy een il van exploitatie huldigt dat koloniën ten , »al brengt. :' D* Daily Acte» zegt, dat do Transvaalsche .afge'vatrdigden nog tteeds bezig zjjn met de overweging van de door Lord Derbr voorge stelde, na raadpleging van uitstekende koloni-. aje autoriteiten zorgvuldig bepaalde westergrens. Eet blad zegt, dat de gedelegeerden niets kun? aaa winnen door uitstel hunner beslissing, en 4st'd» boeren niet moesten aandringen op de vervulling rau buitensporige eischen. waaraan Engeland onmogelijk kan toegeven. Bulgarije heeft een nieuwen minister van oor log gekregen. Het is de Russische generaalmajoor by de gendarmerie, Kantaknzen. Overi gens Iaat de verhouding tusschen Rusland en Bulgarije nog veel te wenschen over. De Rorojc Vivttija bevat t«, dezer dagen weer heftige pertoonljjke aanvallen op vorst Alexander. Aleko-pacha, de gouverneur van Oo&t-Roe? nelie, moet binnenkort aftreden. De groote , mogendheden, die bjj de benoeming van een gouverneur voor deze provincie stem in het < kapittel hebben, zullen geen bezwaar maken tagea zijne herbenoeming. Aloko-pacha zelf echter wil de betrekking niet opnieuw aanvaard$B, als hem geen jaarljjksoh verlof wordt toe gestaan. Men zal zich herinneren, dat 4e Sultan hem, «enigen tjjd geleden, geen verlof wilde geven tot eene bnitenlondscha reis. ye wenojien van den gonverneur gelden d chjjttiyk niet roofeer eene welverdj " Is meerdere vrijheid in z|jne bew<_ >In -de omstreken van Soeakim bl? .^ ustig; sedert den 2den December hebben geen pvechten met de oproerige stammen plaats ge«ad. Het garnizoen houdt zich, in afwachting yen de komst van Qaker-Pocpa bezig met het Tersterken der verschansingen. Ka lang oponthoud i's Bake^Pacha eindelijk niet het stoomschip Mat^oerqh van Suez Vértrokken. Iptusschen'gaat hat werven van recruten nog steeds voort; wat men in Egypte onder werven verstaat en van wèlkon aard de niéuwe . soldaten zgn, kan men ten naastenbg opmaken nit de omstandigheid, dat deze lieden gebooid naar AleiaadriS moeten worden overgebracht Het gerucht omtrent een aanstaanden troonsafstond van den Khedive Tewfik 'blyft aanhou den. Zeker ii hel, dat do zwakke en.wcil'olonde houding van deun vorst en zjjue impopulariteit _ in Egypte voor het land hoogst nadeelig zijn. In Ga.ro beweert men, dat er ernstig sprake is Van een herstel van den ex-khedive L mael, ti>t de" waardigheid, waai van do mogendheden hem in 1879 vervallen verklaarden. llterlci. Da laatste zitting der Tweede Kamer leverde groote >oi i atningen opi Allereerst de mededeeliog van den premier, ?flieVjKKials hij zeido, ?misschien van ceuig gewicht***! worden geoordeeld", het ontslag nL door den Gouverneur-Generaal aangevraagd. r, .Misschien Van eenig gewicht" *?: meel gewichtig vond de Regeering het niet; ' althans zy had de mededeeliog niet van genoeg belang geoordeeld om er terstond mededeeiiag van te doen. ' ? . ?In den loop der.week" wa» 't bericht Ontvan'. gen «a de neer Heemskerk wachtte met de ? - mededeehpg'tot het uur van scheiden. *? ' fir was toen geen tyd meer om naar aanleiding /ar vaa te praten.... Dat wat ook van ?eenig gewicht". na waarom de heer Wintgeni altooi van fi Dec. Hy beSTet in de .Daaria^atel ik myn ow.- . ' Dan moet men t ook eerbiedigen. Ieder tracht *f« eer op «yoa wflze t* TeAaétrén ea op te beraden', de een door telkens nieuw licht op het gebied zijner werkza»nilwM *- ?*-*.i«... J^? J^-^ ^JlZ. «*A^IM ? n c e te ontsteken, de Bemea «nner werKzaamneia w ommexen, oe ?ader* door steeds?en tot,vervelen» toe?sich nlves te eitteren.' ' »? De fannkalpadea der eerzucht tfa onmogettk «ia te gaan voor hém die ze niet tot 't tem» agaat WJaondere onderzoekingen heeft gemaakt Hét waa bedroevend om aan te oen hoe de Mmitter van fiaancjen*! de.wet op de middelen ,,t |0 de war zat. ' Hortend en stootend trachtte h«-eerst 'teen ?n ander te zeggen, om het ter eüoer are in de wet gebrachte nflfuw attütet, tot verl TOOT 1684 van den accQné op het eénigermata ta verdedigen. Toen keek bf den pr«mie>, naait hem gezeten, anistig aan,abof hy vroeg: kan ik gaan zitten? D* beer Heemtfcerk gaf ham een «ank ca fluisterde: .intrekkenl" A Daarop trok dalaoitoter het tooraeBtgterlng sa rijp beraad gedaan voorstel weer in. Entèéa da heer Haat voorstelde «m den post |MO varkoéf van 1 schip ffl. EtufaUit» onder s^*, *^» « »<_* _ ^_i? *j?A Am na !?>?*! *ai ?*^ wlfG OO aUaaXOT Twl eea peet op d* 1 Wai aka% om «aa ta cwa boe de Minister tebie, voor bat zoover waa. ONZE BLADEN. Trots dé iorsehe w^te waarop in da Tweede Kamer- hit snoeim**jia gehanteerd, waar bet da ttitgaven goW toor 1884 gfraamd, «ijn de resnltatwn niet afdoende. Nog steeds is er een belangrijk tekort en nog altyd blQven de belastingplannen ia onze pen aan de orde. Het BaagtcKe DngUad en de JtoM. Of. hebben met leedweten kenait genomen van de toekomst plannen dee ministers. JEen klasten- ofte wel inkonuttnbelatting hadden «y niet van Mr. Heems kerk verwacht, Met de overige voorstellen kunnan zij x.ioh in hoofdzaak b>ter vareenigen. Juist het omgekeerde is, gelijk men kou verwachten, met de a. Kott. Ct. «n andere liberale organen het goval. Ook de Standaard keurt de nieuwe belasting-.vondsten", geiyk het bUd ze noemt, om vsncnülende redenen, in en bulten de voor stellen gelegen, af. De N. K. Ct. hoopt dat de voorstellen van de hh. Van Delden c- s. die in haar oog juist niet door goede bewerking uitmunten, zullen worden aangehouden tot 'a Ministen' klassenbelastingaau de orde komt. De Tvd daarentegen wil de plsnnen geheel van de baan geschoven zien daar zü, onvoorbereid, een geheel nieuwen toestand in het leven roenen. Det Handelsb. betreurt het dat do Kamer pist nog vóór bet eind dezes jaars de aanhangige belasting-ontwerpen heeft behandeld. 't Is nn half werk gebleven. Ook Stand, en Wag. WetMl keuren de wijze waarop de Kamer te werk is gegaan of. Het laatstgenoemd blad is vooral zeer bntttemd. Ook het Vcnl. Weekbl, wns over het systeain van bezuinigen weinig gesticht. Het ontslag verzocht door den heer s'Jaeob. Kauv.-gen. van Ked. Indie, gaf bet Vaderland oanleidüig op 't gewicht te \yijrsn der keuze. Iiy, die de troon te Buitenzorg inneemt, behoort niet alleen een man te zijn dio weet te regaeron, maar hij dient tevens bekend te zijn met de zaken van Indie. Anden loopt liij gevaar onder de macht der «weaucratio te. vervallen en van regent ge regeerde te worden. Het Haaffsche Dapblad drong mede aan Op 't zenden van een krachtig regent: en betreurd j het aftreden van den heer s'Jaeob niet. . , , ,. De Arnh. Ct. gaf als weerklank op de discusriën in de Kamer een drietal artikelen over ?mis bruiken". Vooral hetgeen in Assen by de herstel ling van het gouvernementgebouw is geschied keurdo het blad streng af. De Stand, besprak ?een leemte m ons christe lijk onderwij»". Volgens het hooidorgaan der anti-nvolutionnaire party laat do beoefening der Christelijke paedegogiek nog steeds, ook onder de geestverwanten, veel te wenschen over. Van de Vrije Universiteit dienen de hoofddenkbeelden uit te gaan. ^ In het Weekblad voor Sury. Adm. werd be* «tarief foor de vergoeding van reis- en verblijf kosten" eren ter toelse gebracht om, zoo mogelijk, onze autoriteiten nog meer te doordringen van de aoodiakeiykheid «ener verandering. J)e Ooudtehe Ct. besprak ?de aangakondigde w|«i«ing der drankwet"; de N. S. Ct. de in te trek ken ?Oude Centen"; d* T$& ?de Europeewhe staatkunde en den oorlog in TopgUin; het LeidSch J)bl.: ?een Cauft oelèbre;" ? degiftmengster?; het If.v.d.D. het . Debet en credit" in het einde des jaars op te maken, terwijl .hetzelfde blad en zeer vele andere by geleaenneifl van het Kerst feest toepasselijke artikelen aandit fe,estder geheete Christenheid wijdden. De WerktnansMde kwam reeds tnet een jaaroverzicht van 1883; de volgende week «al er ons ougetwyfeld meer brengen. "WARME KADETJES. Een' Zaterdag-avond praatje} XXXIL ?Wat is erMinn?" ??Ik. wou u maar zeggen alsdat er een mynheer was."" En waarom is bil weder weggegaan? ?Jtiy is er nog."" .Waarom vertel je dan dat hy er was?" De dienstbode keek my met groote 'oogen aan en zette 'een gezicht alsof z<j dacht: ?die is ook niet; recht snik", en toen vroeg zij: ?moet ik k-m maar binnen laten komen?" ?Hoe ziet de man er ait ?" was mijne weder vraag, want de gedachte kwam in my op dat een reiziger in wijnen, of wellicht zelfs üe ver maarde vernit-vetkoóper, die in den laa'. ?n tyd onze stad rondwaart, myne nederige stoep met een onwelkom bezoek zouden willen vereeren. Het is een oude heer, zoowat van nwees leéitjjd en hy ziet er heel bedaard en ttemmig uit.71 .'??:.. ??Laat hem dan in vredes naam maar hier komen."" Een oogenblik later werd et aan de deur ge tikt en toen ik .binnen" riep, trad Sagitta rius in de houding van een beranwhebbend zon* daar het vertrek binnen. ?Mijnheer!".... riep ik verbaasd en veront waardigd, .hoe durft gg hst wagen mijne woning binnen ta dringen?" . ??Aguarius , zeldé by op nederigen toon, «nik. tracht naar verzoening met je, ik heb nuj laotrt ta moedig driftig gemaakt en ik erken thans dat bét grootste ongelijk aan mvjne zyde wat."" Wat moest ik doen V Ik kon na deze berouw volle wcorden toch niet bard en onverzoeniyk biyveni Hét einde van het liedje wat dan ook dat wy elkander de band reikten en weldra, on der bet genot van een geurig glas punch «n eene fijne sigaar, voor bat knappende vuur zaten, té babbelen. ?Je «alt het nu wal aül hebben op Meerlntt, hé V" zeide Satóttarius, ?want je woont, hier een heel eind van de stad verwijderd en 't it hier in de baart nog al eenzaam." ?Och 't ta tegenwoordig overal, stil,"" wumQn antwoord, j»*» «elft u «aken hoor ja van BÜat mag je wel zeggen den haast geen aflaires op de beun wor n en de menschen verkorten elkander den tijd door uien te tappen. Heb je de nieuwste aardigheid reeds geboord? ?HoetaidtdtoP'"' ?Wat is de ovexeenkoBut tuasoheneenepianino en een voetbad?" kan ik niet raden,"1! ceide ik t» eeaig ,Dat man ait beiden eohoone toonen haalt!" amw ik, .an bovennimmer tatt anden Zag naj l^rer J «a man een no Tertelde mf{a vriaad lachaad*. ,nA,iakkw koe flauw l"" mee dim ïoe ongeast, kaa je d*« 4*4 laJeiahiea. dewlfdj w,«u bewandeld V Soort goed viadt zal ik wat ktfkea of 'sa ie, want je toon Jan it . Uitgavallan en wat ifch te niet bepaald voor «yne Jaag de deur go «log al niea t* ijertellen digyoorenj, H« dead de deur dicht, kwam weder b|j bet vuur zitten en teide toen: ?ik heb een kükjé in J^« en Warmoeastraat an op dea Zeedp g*. nomen." * * * ..Ik ook,"" sprak ik verbaasd. . .Ook g|j Bi-utuiV" riep Sagittarius laobanda, Bwo «ie je maar weder de waarheid vanjbet woord: let beanx esprits se renoontreat l" Ik ,lachte hartelijk mede en vond dat wy met ons beidan machtig veel weg hadden van een paar figuren der grijse oudheid. ?Deed g|j nog al belangrijke ontdekkingen?" ??Jawel maar het aUergrappigst* vond ik de omsiandigheid dat de dames, die in da Café'tcencert zingen, niet, alt vroeger, de tebonden décolletoeren, maar de beonen.1"1 ?Dat is bedeu avond ue tweede flauwitait reedt, vneiidje, deed ja geene andere ervaiingen op ? ?,lk bon in eea lokaal geweest,'"^ vertelde Sagittanus, ??dat my «eer merkwaardig voor kwam; er was een aoort tooneel in, dat, naar myne schatting, twee mejter breed en een halve niefor diep wat en aan vijf zangeressen plaats verleende.*" , ?Onzin, Sagittarids," viel ik hem in de rede, ?maak dat a«u een ander wö«." ??'t Is toch heusch zoo t De achtergrond van bet tooneel werd door een doek gevormd, waarop een gebouw geschilderd wa», dat, naar een nabitutt van het lokaal mij vertelde, een vorsteJi)k paleis moert voontelien, terwijl eenander beweerde dat het eone getrouwe nlbeeldiiig van het tuchthuis te Leeuwarden was."" ?Hoe wjs hot overigens in dat lokaal ï" ??Je kondt hantt niet kien van den rook en het was er propvol; tot mijne groote verbazing wm-e» er Ook «eer véol toeboorderewon onder het publiek. Het is merkwaardig, maar de vrouwen geneercn zich tegenwoordig voor niemendal meer en komen op plaatsen \vatir zy volstrekt niet te huis behooreu. " ,Nu maar", meende ik, ?de plaatsen die jij en ik bezochten zijn, goed beschouwd, voor niemand geschikt; bovendien zullen de danles die je hebt aangetrofien, er ook wel dames naar geweest zgn." ??Op het etrste gcdeelto van je betoog zag ik ]a en amen en ik erken graag dat ik, ook niet het oog op mgn leeftijd, beter deed met mijne wandeling in 't genie van Cato de Oude achterwege te laten, maar.... enfin, daarover later; het tweede punt moet ik je bepaald tegenspreken; ik heb in som mige lokalen wouwen, en vooral meisjes, aan getroffen, waar zeker niets op te zeggen viel."" ?Het is mogelijk," zeido ik, ?nuar iu ieder ge val geloof ik dan dat het berbaald bezoek van verdachte of minstens dubbelzinnige plaatsen van vermaak, baar voor dea vervolge geen goed zal doen! Maar, apropos, hos kwam ie er eigenlijk toe, om dien tocht te maken?" ?r,Wol, ouwe jongen, omdat ik onlangs be merkte, dat je van plan waart het vraagstuk te behandelen, waar onze jongelui wel zitten en wat zy tegenwoordig uitvoeren; ik koesterde reeds lang de hoop, dat onze oneeuigheid weder bijge legd zonde worden, en dacht dan vroeg of iaat het thema met je te behandelen. Om niet onbeslagen ten tis te komen, meende ik dat het nuttig en noodig was, eenige gegevens te ver zamelen."1' ?En nu hadt je zulke goede gedachten van onze jongelieden, dat jei nietwaar schouwburg-zaten en voorlezingen, >naar 'degelijke concerten en schoolgebouwen gifegt om ze te zoeken, maar... de Nes binnenknierdet en in de Warmoesstraat flaneerdet om hunne gangen na te gaan t" ??En wat deedt jij dan anden?"" vroeg de slünmert, ,rjjj hebt toch ook begrepen dat er tegenwoordig meer aan Bacchus en Venus Vulgivaga dan aan Minerva of de muzen geofferd wordt l Of moet ik het er soms voor houden dat myn oude vriend Aquarius niet uitging om studiën ta maken, maar Om op z(jn ouden dag uit louter plezier, op verboden wegen te wandelen ?"" moet, tot mijn *p(jt, zeggen dat ik, over net al gemeen, niet kan zeggen, dat de jongelieden onzer dagen hunne avonden op de nuttigste v^jze besteden: wanneer zij den gansenen avond in een bierhuis zitten of uren achtereen aan het biljart doorbrengen, willen z\j zulks nog als zeer onschuldige en geposte vermaken beschouwd zien en lachen iemand, dio hen vertelt dat zij hun tijd nuttiger en beter kunnen gebruiken, m het gezicht vit." . - f ?Dat is nu ook eenmaal mode geworden,"" meende Sagittarius, ??en dat zal er wel nooit weder uitkomen, maar biecht nu eens Op wat iU zooal gezien hebt.1",' * , ?Ik kwam onder anderen in een cofc-concert, waar de dames aleepjaponnen droegen en keurig waren uitgedoscut maar, allen zonder ondersohijid, verscheidene dienarjaren schenen te tellen; het was nog in den vooravond en betrekkelijk ledig on een paar kellnevs maakten de verachtelijke opmerking dat er enkele personen aanwezig waren die maar vijf centen fooi geven; je begrijpt dat ik toen zoo verstandig ben geweest om in 't Êshcel geen fooitje te geven; ik vond trouwens et glas ongenietbaar bier dat, men mtf bracht, mot zes stuivers al duur genoeg betaald. Eenige opgeschoten jongens «aten op de eerste rijen en trakteerden de damea.op bonbons oi op'een grogje en kregen tot belooning daarvoor zalke dubbelzinnige Bedjes te hooron, dat ik er bjjna een kleur van kreeg." B,,Heb je wel opgamarlct,"" interpelleerde Sagittarins, , ?dat de meest Onkiesche passages steeds het luidst worden toegejuicht cu bijna gebisseerd worden?"" * ?uawel, en er wordt steeds met veel gratie aan elk da capo-verzoek voldaan: het verwonderde my sterk dat "er zoo weinig toehoorden waren en ik verheugde my reeds over dat feit, want, het bracht mq tot het vermoeden, dat d« praatjes die Jan nn en dan opvangt en geregeld aan my rapporteert, op loste geruchten moesten berusten. Te Iaat echter bemerkte ik dat ik mij met eene doode musch hand verheugd, want toen ik aan een der knechts inlichtingen vroeg, die hy mij in myne kwaliteit van nietSoojen-gever natuurlijk niet gaf, werd ik eensklaps door iemand aange sproken die my toescheen zeer op de hoogte der toestanden te tüii." «Dacht je in aemoede, oude heer," zeide hfl, .dat het hier altijd «oo ledig wat? Jy bent, jandobpe, een gogemél Dan moest je 'reis tegen twiAU uur komen, dan zou je wat anden zien t Wie komt nn ook zóó vroeg in den avond in een café-chantant, 'til nu natunrlyk nog jongenswerk en 't publiek bestaat voor een groot deel uit snaken die mama.of eene oudere zuster, ouder eenig voorwendsel, een paar mafjes nebben weten af te troggelen." ? .Maar n bent hier na tooh ook all"" merkte ik bescheiden aan. n Jawel, maar dat is heel wst andera, ik heb toch niks ander* te doen en dan mot j* weten, onde heer...." Ik ontving eene mededéelmg die ik niet g*. «hikt acht om over te brengen. «Wat doet men hier, zoo laat in den avond, dan wel?'!? ik verder. protmaksa, drinken, geld »tuk «a af M JM rafe iaauuai be*.Wkaal u» *^£ vuvtt u *»t fO.iaiarig?"1' vroeg ik met Ja ittiM weten wat ar dan gebaarde?? Zei 'nia, ba» ja somi aen «till*verklikker ofban > aan' oude 'doordraaier, dia heal go** vaat waar Abraham da mosUrd haalt an laa m» voor het lapje tracht te houden V Da man was 100 kwaad geworden da» ik mtja bier opdronk an wag ging. ?Dat «ml ik ook doe?, zeide Sagittarma, zgn glas punch ledigende, «waut bat ia braaf laat **»^n w'y hebben aog 100 wamig bahandaWl"" meende ik."" ?Ik wilde je juist voorstellen om hetzelfde on derwerp nog eens te bepraten." ?,Mö ia h«t goed"", antwoordde ik, ..ik bak van ons gesprek een kadetje voor bat Wtekttad, doa mtf au net pleizier en luformeet? aaat btt jon kennissen, gatyjk ik bü da mijne «al doen,1 of een vervolg van onzs beeptegalisgen hen aangenaam ?Dat is ttoed", zeide h^j, .gooi. ma nu maar da voordeur uit" ?»Je gaat toon, hoop ik, rechtuit naar buil, Ssgittario», en tuit naar aanleiding onzer be schouwingen, toch niet dan wind in gaan?"" vei-maandé ik. «Wees gerust, ik ga heel soliede naar mfina woning en aan onaiddauiik in het mandje'; apropos, wfl zullen elkander in dit jaar wel niet meer zien en ik wensch je dus een zalig uiteinde; doe raö het pleizier om, als je den lezers van bat fFeetWaa raooht omplimenteeren, ook m|jne beste wenschen over te brengen." ik voldoe aan dat verzok en wensehdenlezerz, ook namens m|jn herwonnen vriend, een aange naam en gelukkig einde van het {aar 188$ an veel geluk «n voorspoed in den, nieuwen jaar kring toe. Het cal m{j «ene «er en «en genoegen z{jn om, wanneer het my vergund wordt, nog vaak in dit bind voor bon en met hen te mogen babbelen. v - Aquarius, BRIEVEN VAN JAN TAN T ST10HT. .x O, Trüdag, dag des vloeksl God schiep n tot de smette! Zoo zong Jon VanBe«rs,enlujiietmet eeneenmetseldiender? ofzooaUwe hier zeggen: een opperman ? een goeie oppassende jongen, een eenige zoon van een brave weduwe, van een leer vallen, morsdood! Een diender van de leer ge stort t riep het volk. ? Een mooi gedicht, vooral als het mooi gedeclameerd wordt, met gesticula ties en mooie standen, met verlakte bottincs en een huilgezicht, met een witten dat én iets kinderlQks tnsschen den neus on den mond ? in één woord als een rederijker het voordraagt! Een mooi gedicht: de Metseldiender, maar die regel alleen bevalt mty niet: O Vrijdag, dag des vïoeks i God schiep u tot de smerte l 't Mag in een versje heel mooi op zjjn plaats zijn en mét de r^jm komt het dikwjjli zoo vit, dat er wel eens een regeltje doorloopt dat minder juist is ? dat weet ik bfj ervaring; ik heb zelf wel gedich ten gemaakt, dié ik won dat ik nooit uitgegeven had ? maar zoo iet» is te erg l ? Een van die weinige zeven dagen, die da mensob in een week leeft, zoo maar tot een dag dea vïoeks te ver klaren! 't Is om het bijgeloof in de band te werken en to maken dat iemand op Vrijdag niets zou durven ondernemen. En is 1 al niet mooi dat van ondsber da kleermakers, uit innr .b^gebofj den Maandag er al aan gegeven ibefl en dien gansphen dag 4e Btcatan onreüig maken. En bovendien, bef tegendeel is waart De Vrijdag is, althans hier, de dag der algemeene liefdadigheid l . "Wie zich 's ochtends op straat durft wagen, kan er zich al vroeg van overtuigen! Maar t is een ?waag". Want behalve aan mensohlievendheid, doon ze hier Vrijdags ook de kamers. jDan hebben de meesten een werkster, en die staat met de meid ? of als men geen werkster heeft, dan doet de meid het met de meid van hiernaast? de kleeden uit te kloppen en van acht tot tien uur is de.geheele staa in een stofwolk gehuld. En in die wolk ziet men overal vrooltjke dienst meiden, met stevige blanke armen de karpetten uit elkaar slaan, dat het davert door de lucht. En als ge, aan een kleed gekomen, daar wat veel stof uit vliegt, haar schetsend toevoegt: ?zeg, jfl mag dat wol eens een paar keeren in een jaar meer doen!" dan roept ze u lachend na: ?als jjj er in gaat liggen,'Van Gakkum l dan allen dog!" Maar te, midden van die, in nevelen gehulde vroolykheid, ziet ge ook in onze straten een an der minder b]{j tafereel! Oebeele troepen oude vrouwen, die hunne stramme boenen Bijna niet meer voort kunnen kragen, of hun! gebrekkig lichaam met behulp van een krukje moeten voortslepen bewegen zich vroeg in den morgen langs den weg, Gehuld in een armoedige, gelapte scnoudarmantel, dien zo dicht om hare magere leden wikkelen, soms als bet zeer koud is met een wanna stoot er onder, om zich de bloede; looze vingeren te warmen ? baatten die .strom pelende oudjes zich door sneeuw on regen om toch overal op t\jd te komen! t Is Vrijdag, «n dan mogen z\j bedelen, dan doet de polide ?zoo.V Maar toch hebben zU haast, want bjj mevrouw A. moeten ze om acht uur precies z$|n, of zQ loopen haar cent mis l En bQ me goeie mevrouw B, die geeft twee centen, maar wie er kwart over achten niet is, die «veegt" meneert En och, God! die twee gooie Mevrouwen wonen zoo'ii end uit elkaar! En dan die winkelier, heel op ds Oude Gracht, ook een pulk puik menschlievenda man! Maar kom er eens na half negen, of boud bet halfcentje niet eens in de hana gereed, dat hy terug moet hebben van den cent, dien bü geeft: ?Allo marzch, vort! denki dawwa hier den heelen dag voor jullie klaarstaan? Geen hallene? allo d*r tonohen uit l 'k Zal jon ontlionwa boort as t nog eens gebeurt, boef je niet meer weerom te komme, versta je!" .' O, heilige menschlievendheidl Het hart krimpt ineen all ge dien armen btygendziet voortzwoegen om toch ook dat laaUta ?hallefie" niet te Keen, Van BeeraI ga^hebt toch gelukt O, TrUdtg, dag des vloaxst Doch niet da dng is vervloekt, maar de maatichappij, dia dat aanziet, dia dat toelaat Zoovele gebrekkigen en ouden van dagen, week ia week uit, op den dag dia ons aan de hoogste menscbeniiafde herinnert, door weer an wind en modder te zien kruipen, om op dien éénen dag althans een sober {stukje brood te kunnen bede len, ii een fchande voor eea maatschappij die op beschaving aanspraak durft maken. Maar geeft dan toch niet gÜ menschlievenden I Mevrouw A. houd uw cent! En gy Mevrouw B. hond uwe twee centen! En jö ook, puik puik menschlievende winkeUérl hou jQ ook je banene maar l 't Is jelui'i taak niet om voor armverzorgen te spelen l En alt ge het tooh doen wilt, doe net dan «'il vont plait zoo, dat wfl anderen niet ger schokt worden door het walgelyk schouwspel dat zich iederen VrHdag herhaalt alt die troepen oade vrouwen zien voor uwe woning verdringen en langt den. weg rennen l naar uwe mededonateursl zie, ik ken verscheidene nwer alt edel* menschen, dia bet niet doen om den icbijn, maar, Wat ik u bidden mag laat bet toch. En alt zfl het aiet laten willen, politie I treed go dan tut, ? ..i Laat' in den nood dier armen ofi ??^W' ^f WW* *.YWI*_ WfiM ^UHÏM -^Ir '.i' ?W v» aa geea vabwhe ta«]*r baatte bat tatatt' «aar één klenr .vanekfl van awtcjejfa1*' Bet een* .netta^ mansob gewoan«a ta t Was ook op een Vifd*a\ koor ik. hebt &k 1^0, Y,«de* vloeker " "^T ?~»t** ,vi ?*wi^*> 4a^<as«X Mea zou hen baast ieder TrMdajraiaica. v*rï vloeken, dia niet aUeea Bieb Mlveneahwi «ata nuneerea, maar dto zoovele nonderde natuurc** > uooten aan gebrek ten prooi laten/ die Btt rafioaobooti konden helpen met hat geld dat «g aa» bun lage hartstocht offsren. \bi_oofc Vrfdag terwöl ik daua aebrijf, -? toch ik vloek hem nietl Al kwain daa» toett Sf*.*? towp.ifnia oudjes wear^s».. oogenbUk de waosob bil mf op, dat bet een L, doobeJaan .mocht «4jn, ik. ben terug «komaan die slechte gedachte. ? ? ? *? Betcnohtp! wenioh ik n In Utrecht en omstreken. toher harte l aanzianli TSpéUrfsa.fan« HET TOONEEL IN DE HOOFDSTAD. . Gravin Sarah, oortpronkeiyk drama in O bedrijven van H. B. Mendea da Corta, ontleend aan .La Comttt» ? Sarah", roman van G, Ohnat. Wanneer een roman inüarijt veel iuccetb*eft. ziet men doorgaans, dat die in den vorm van eea tooneelstuk het publiek nog eens aangeboden. wordt. Nog in de laatste dagen werddaarDau. det't ?Les .rots en exif ten tooneele gevoerd; ook verscheidene romans van Zola zijn in den vorm van drama's voor het voetlicht gekomen. One schijnt dit geboorteproces voor een tconeelttok niet wenscheüjk. Een roman ia, behoudene dé onmisbare eenheid, die ieder waarachtig kunst* product moet kenmerken, aan veel minder streng* eisoben gebonden dan het tooneelttnk; waard* romanschrijver gelegenheid beeft tot allerlei uj£> ' weidingen, verlangt men in een dramatisch product een geleideiyk ontwikkelde toestand, eene tteeOtT stijgende nooit afgebroken handeling, en oecé krachtige karakterteekénug. De romanschrijver beschikt over tal van midi delen den tooneeltcbrijver niet gegeven; waar dé een verhalen kan, moet de andere laten alen l hoe uitgebreider eene roman dus is, hoe moeilijke» ze pasklaar zal kunnen gemaakt worden TOOI het sierlijke maar nauwe keurslijf Jervtif bedrijvani Het dunkt ont daarom een waagtrok eea 104 uitgebreide roman als ?la comtesM Sarah" voor het tooneel te bewerken. Het dunkt ons onme* gelijk, om met een paar enkele trekken p te sohetaen, voor wier karakterteekeaL genoemden roman zooveel wordt gegeven. iemand die den roman niet kent moet in dik veel ongemotiveerd schijnen; die hem wel treurt het, dat zooveel tohoons onver moest weggelaten worden: opnieuw «ijn de overtuiging gesterkt, dat roman en tc? stuk te onverzoenlijke vijanden zQn, om ooit bonden op te treden; al belast zich ook de ka bemiddellaar met die taak. En dat hier een bekwaam bewerker «fitten «ten beeft verleend, jnoet volmondig erkend worot) Met" veel tooneelkennis en Boeden smaak hee. do Hr. Mendet da Costa elke zijner scènes ?" wikt en gewogen, en de terugroeping, die na afloop van het stuk ten deel viel, waa eene we.. verdiende belooabg voor zijn zoo omvangrijke» arbeid. -°^ T Ook Bchijnt genoemde roman ons door zyn inhond minder Beschikt tot eeno bewerking voor het tooneel. Voordat wy het waarom daarvan blootleggen, willen wy den lezer in korte woor den van dien inhoud op de hoogte stellen. Miss Sarah ff Donnor (Mw. B. de Vries) van oorsprong een zigennenkiud, wordt aangenomen alt kind door eene rijke Engeliohedame. Naden dood van haar weldoenster blijft zij iohatryk.mec eene gravinnentitel achter. Haar koel temperamentdoet haar het huwelijksaanzoek aannemen van Charles, graaf de Canalheille, (de Hr. van Schoonhoven) een zestiger; terwijl zy nog slechts vyf-en-twintig jaren telt. Sarah, die steeds vai. ziohzelve zegt, dat ze geen hart heeft, hoopt aan oé zijde van den graaf, die ze alle achting toe* draagt, verder een rustig en onbezorgd leven té leiden. De hemel heeft het achter anden besloten. Er is een jongmensch, een zekere Pierre Severae (de Hr. Tourniaire), die veel aan den graaf te danken heeft; hfl is onder de velen, die Sarah hunne hulde bewyzen, de eenige die haar stelselmatig ontwykt. Sarah is hierover zeer gebelgd, en verbeeldt zich hem te haten. De koele houding tusschen Sarah en Pierre is zoo in het oogloopend, dat de graaf het bemerkt, en «ene versoening tnssbben de twee mensohen, dia hy beide lief heeft, poogt tot stand te brengen. In het eerste ongestoorde onderhoud gebeurt er, wat de toeschouwer reeds huig voorziet, Pierre en Sarah komen tot het bewustzijn, dat Het ge voel, dat hen scheidde liefde wat, ze bekennen dit elkaar, eg eene hartstochtelijke liefde tusschea die twee wordt geboren. Dé volgende oedryvën geven ons te i boe Pierre veel berouw heeft over het geben voornamelijk, omdat Sarah hem in den we voor een hnwaiyk met Blanche (M w. Rotting) eeno nicht .van den graaf; hoe hy eindelyk ge dwongen wordt Bieb met geweld van Sarah Tot te maken, en hoe wanhoop daarover haar tot zelfmoord brengt. Jfehalv* dezen tragischen afloop heeft het stuk Beer veel geiykenia met Bcribe's: Une chalne, en evenals van . dat stuk zeggen wfi, dat dié «tof ona minder geschikt dunkt voor Lee tooneel. Eene getrouwde vrouw, die een jongmensch iu ~ weg ttaat met hare liefde, is dunkt onsjneu iven voor een dramatischen toestand. Noc'n . Scribe, waar de vrouw in het vyfde bedrijf da verstandige party kiest, om zich in het onve ? mydalyke te ichikken, noch by Sarah gaat da toeschouwer bevredigd, naar buit: in belde ge vallen beeft de schrijver «ün werk niet afgemaakt, Scribe speelt eigenlijk röf bedrijven lang met d«u toeschouwer, want waar de handeling op bet hoogste komt, houdt de hartstocht, die de han deling veroorzaakte op; de Hr.Mendet hakt dea gordiaansohea knoop door, en hut «4jne hoofd persoon eindigen door zelfmoord. Wy voor ont vulden-dit echter geene oplonmg van een tragjtchen toestand. De zelfmoord van Otbello en Hamlet it onvermydeiyk en in zooverre eene oplossing^ hier waar die noch onvermijdeiyk noen ook maar in de verste verte noodig is, dunkt het ons eene dramatische font. flierby moét echter ia rekening aebracht worden, dat in de roman da «elfmoord meer gemotiveerd adrijnt, omdat wa daar tot in de meest minittense details Sarah'* grillig, heersohzuohtig en «goistisch karakter leerea kennen. De weinige bevrediging nitta zich in eene fsmelyk koele houding vanTnetovertalrijke publieV iett dat én om het spel der artistea én om d.^ uitstekende aora aan miae en scène besteed, en?' zeer leed deed. Mw.de Vries heeft in de hoofdr : uitstekende oogenblikken gehad, vooral de eei ,_ Waai bat gröliga en wufte den hoofdtoon wa* ifl ttttstekendTbare toUettan waren keuad bare ealAve met «maak gekom; to ., laaUU tw«a bedreven in bare emellfe of ?o» man wil tragiaobe tataea met Severae vol deed j^j minder; dit lag taaier voor aan «root deal aan den llr. Toarciaire. Deze artist moge in teer vale rollen uitstekend voldoen; dit soort -,,<?- k ie te «waar voor hem. Hy sebean zelïeven ,.? b»asd als da toeschouwer, dat Mi een ernstig iuvaaage voor moeit stellen, en zijne gewone i;t4w«M«nheid en Imhéa waren gecjwl v«a i.f -.n «weken. We hadden deze rol liever aan ,;t u &. de Joèff alen toebedeeld. . l M' beer Schoonhoven beeft ale Ie man van *,ü:i* aanspraak op allen lof. Deze moeilijke rol ?c/d met veel talent door hem gespreid; waardig .?t, rfatnurltik was hfl inderdaad een man uit de ,'oc«ete kringen. Al is dese kwatenaar niet ;i<ui ind, die, wat men noemt een vast emplooi i:e.-!t, zoo achten we hem b\j de Vweenigjng in -.. ::;? waaanbjke behoefte te voorzien, wn der' .i.'iJerta de rol van den graaf had kunnen spelen; iie vraag moeten wffhet antwoord «chuldig . Ook aan z\jn uttwiyk bad deze kansteveel zorg -besteed en wat daarin zeer geagd.. eer Morfn wfvolfc In net «tak da rol van, meriffen kolonel, die met name een «ei.a weiard,, dia naar de band van zune. -.ter dinffit »w Inchten of zien kan. D we rol, :itptonkeJu}k aan den beer Spoor toebedeeld, ?VCT l om reden van ziekte van laatstgenoemde ar ? .? den beer Morin gespeeld. Da heer Morin .>. onverbeterlijk en liet de toeschouwers harte',;(?. achen. V tossard, een vriend van Siverae (de neer >.; ,-IM) verraadt veel geUjkenis met HectorBal' 'firdnit Ünechaine, behalve dat laatstgenoemde .<< ^aak tot een bltyeindend einde weet te bren:?? .- De beer Schulie speelde met veel ernst en v t.-digheid, en gaf alweder een bewyt van de .<l.tgdlgheid van zijn talent Mevr. Bösting bad als Blanche itell'g veel ?.v.rjsj, tocb balden we die rol liever aan Mej. ; Bi«ne zien bedeeld. Vooral in de scène met ?vb wat het contrast in figuur en in kracht van -,;??.,! te groot Hare smaakvolle toiletten trokken ?/.ft v, de aandacht; tronwees van alle artitten kan ;i'-.'gd worden, dat ze zich beijverd hadden, om r' stuk een zoo schoon uiterlijk mogeUjk te even. Oa overige rollen waren in banden van de da.?.. Stoetz, Slnyten, Lorje, Welmun en de hee>i van Dommelen, Claus, Ising, Meyer, Malherbe -.'. d.-Hilst. i.:» eerste' Januari 1884 t&l eenig z^n in de leel-annalen van Amsterdam. De ÖysbregJit Aetnstel wordt op dien' avond verdrongen r de Fransen» opera en de Amsterdammers m op den nieawjaarsdag bonnen traditioneeOyfbreght moeten missen en wachten tot 2 : lari. De hofstad moet van het genoegen ge: afstand doen; bet Ned. Tooneel geeft daar > len Nienwjaarsavond .... Machina. V^aar moet het met den eerbied voor de Ne,' !andsch« klassieken heen, waar eene veralt het Ned. Tooneel zulk een slecht geeft? 21 Dee» Patriot. «oe MUZIEK IN DE HOFSTAD. T^e Fruscbe Opera beeft in de laatste weken - .T8 nieuwe troeven uitgespeeld en beide met '-.- M't ik bedoel de reprises vanZalfqjCprtcen \ a -ösrwwn. B» op«re«% IVK Atadraa wordt vry ;v-L'd gegeven; mm.e fiongbde tt{jgt meer en ?.M<T in de «nnst van bet publiek en zy-vond ; byval als Bettina. Ook Bdrardi (Seppo^o\t:.i goed, terwijl onder de komische rollen vooral '.'?\ Beer uitmuntte. ' , ^iet zonder spanning had men de reprise van \.inten tegemoet gezien. Mlle. I^ender is eigen: voor deze GaUi-MafitS-rol hier niet geëngau rd, -maar daar Carmen een v>y ontwikkeld altregister vordert was het goed gezien van de direeue dit jaar die rol op te dragen aan de oontralto omdat de dugazon Mad. Douglade daar voor weinig geschiktheid Heeft, aangezien haar item tot de echte sopranen behoort Heeft Mlle. Lendér die geschiktheid wel? Na alles rijpelijk te hebben overwogen, item. w'terHjk en temperament in aanmerking nemend, moet men de vraag bevestigend beantwoorden. Mlle. Lendér heeft de noodige stemmiddelen, hoewel ty daarover ten gevolge eener allezins verklaar bare zeonwacbiigheid. Zaterdagavond niet vrjj kon beschikken. In het bijzonder gaan hier de lager geschreven passages goed op, heter dan eenige Carmen, die voor haar optrad. Wat bet uiteiljjk aangaat, het ie- waar, de trekken der zangeres zyn wat ijn voor Cannen en een: wipneusje is niet de meest geweuschte vorm van .neus waar het een dramatische rol geldt, maar aan 'den anderen ?kont heeft Mlle. Leader veel van een pop, zooals Mlle. Dnpony. De uitdrukking van bet gelaat (Mlle. Lendcr moest zich wat bruiner teekenen) , ia 'levendig en met da oogen kan EU veel doen. Zü beweegt zich gemakkelijk ?aimable ronden'* die baar het dansen en zingen in de. 2o acte ondanks een ?aimab tegelfikertyd .......... moeilijk maakt: z(j spreekt «oed en beeft dramatisch talent. Gehikkigeaelrack, zal menigeen denken, die by elke opvoering van Sitets werk minstens drie kussen van de schoone Lendér ontvangt Dat is dat, aangezien Camtenwel vijftien opvoeringen hier en elders zal beleven, een totaal van vijfen veerüg kussen. En kotsen die klinken t Nn, bö mg dan, ook wel worden beloond, want dé rol van Don José is zeer vermoeiend ep men kan het ui'Selnek prijzen dat hy steeds met harten ziel by de zaak it. Voor bet overige is in de opera weinig voor«evftlien d»t vermelding verdient. Het benefiet an den orkest-directenr Granier liep vrij koeltjes af; bjjna alle abonnés waren thuis gebleven. De banvloek van dm Raad schHnt tiièt dan gonstig op de recïttcs te werken, zelden zag ik zulk een «uolle zaal aU by de opvoering van Carmen ea de' JfatcoUe vond ten tpijt van den heer Bjetstap ve«l bijval. Morgen avond spelen de gelasten Mulod, dochten van den violist, in de opera. Het zjjn pianisten van groot talent, die haar weg zeker zullen maken, indien zij ten minste met verkiezen altijd in bet land te blijven en dat schijnt volgent het Vod. het plan niet te *jja. Dat blad zegt nameujk dat a\j te Parij» sullen optreden. Over Edvard Gricg zal ik maar niets zeggen: de Amiterdamicbe bladen hebben, «ooals ik met genoegen cag, recht laten wedervaren aan daa gemalen Nóorweger: hy it na te Parijs, waar de muziek van zijn Tand veel waardeerinit vindt De Dnitsche Opera gaf hier een vrij goede op voering van Don Jtion, vrij goed tenminste wanïiftt racn 7J«h rrri'swc opvoeringen irt het R*Jic'igen l.iifiiffTJftp. M?-* «"; t^sor (jecn v ridder :3 t.ii >lo 'KMiiek van Muiort '/.iiij»;* i»l*ui ay wt>. ?.:sMit:u: «??fer wiï, itjaniraer: dedaniufizija ' "?'*'' .ttf-'i' '??'iv>,'V'ijl'st« Zuriine, die men suub i j...i '?!?>?? in--iat *" *-i mi-1- '?' '?» «.a oaéer «rglaza ztud-nederlandsche dan (aan vaa welke, de Andwarpsche Heer Tl . d* vervaardiging daaer talereetea op zyn gewe ten beeft), hoopte men bUikbaar lympatB* U vinden voor é* vcdgendé reoéaeerint;: .Kiet hier dé gruwelen der Bpaanscha Inquisitie: wordt overtuigd, dat die gruwelen door monniken be dreven werden; belaakt^ dat kat klerikalitme ttaat of valt met dé mon7iknvbeetr|dt dus het kleiikaliame; want, .alt hat triomfeett, dan triom feeren de monniken; en alt d* monniken Mamfeerea, daa wordt gij-allen, beet* brave liberalen, euitTa feilt feu. Ziet maar." Dat doel beoogde men voor Belgièn. Heeft men l*ti dérgeiykt, mttatl» mutanaif, ook voor Holland beoogd, ? dan beeft men blyk gegeven van weinig menschenkenniti Ons publiek is wel niet buitenge woon scherpzinnig, maar heeft tooh eene mate van gezond ventand, een keker flaire van waar en onwaar, dat het ztoh maar beel weinig door desa gemaskerde prozalyeteojacbt Bal lat»n meealeepw. Bet doel. met de t-n-toon-stelling in out midden beaetd, zal dan ook wel hoofdzake lijk gevaeBtABa, ém 4e ntaawtglerigea ta trek ken;^man wü» é«Jg* tanraalen «pazeerea, die zich by de cfawbreëf tenors gevoeglfik konden aansluiten, en «onder 'é» zich over af ta tobben, dat dé arglozé. geestel^ken, die hier in Amster dam ons oude Stadhttya van Hoorn, ons Torentje», ons Boompje, onze Jfofcs- en Aarontkerk enz. bedienden, 't zich wel een* konden aantrekken, dat men hunne ordebroeders der XV Ie Eeuw zulke melodramatische rollen laat spelen alt het nit elkaar schroeven, het wurgen, radbraken en verbranden van goede mensohen, ? beeft men de aangeduide expositie bier geopend. Indien men zich nog omtrent de zuiver artistieke bedoeling van den teurtoon-steller dezer tafereelen eenige illusie maken mocht, beef t men het te Andwerpen geschreven en gedrukte boekjen maar eeni door te bladeren, dat u by de ingang der kanst«aal wordt ter-band-gesteld. Die dus genaamde ?Katoloog" ii niet zulk een hartstocht opge steld, dai men haast den auteur van het ?Ongadiert der papen" verdenken zou er de n md in gehad te hebben. Ieder zelfstandig naamwoord heeft ayn adjoktief, gegloeid in den dweepzieken ijver des auteurs. De naam van den schrijver wordt evenzeer als die van den schilder verzwe gen : maar opdat men zich tocb niet in de bedoe ling vergisten zou, draagt bet geschrift, alt iro* bch bijgebracht motto, het bekende gezegde van den B. Auguitinus: de beelden sjjn de ooeleen der leekcrt. aldus geformuleerd: ?De schilder kunst is het boek der onwetenden, die uit geen ander lezen kunnen," «n moer bizonder wordt deze, uitspraak hier toegeschreven aan (I) het ?Concilie van Trente." Jammer maar, dat ar uit -deze schilderyen zoo wtinig te l e e r e n valt. Beschrijven wy ze een weinig. Het zyn doeken van meer bnedte dan hoogte. Zij zyn genummerd van I tot XIV. No. XIU bestaat uit vjjt aan elkoAr sluitende tafereeleu. De benaming dei* tafereelen luidt als volgt: I De aanhouding en huiszoeking, H Alg, gevangen!* dei- Inquisitie, 111 Rechtbank d«r Inqui.itie, IV De wipgalg, V De schaking, VI De waterproef, VII De spinne< kopsrraf, VIII De Voetfolteriug, IX De Geeseling, X De foltering met de Spaanscbe laarzen (becnijzers, XI De Raditrat', XII Tentoonstelling d«r ledematen der ffer«dbrAakten, XIII De optocht van bat A'uta-dfcfé (A?E), XIV Het nTettergèriobt. ? «, Indien b*t middeljHüMkrvatKnjen «ich hier diend bee% om is BelffiÉir propaganda voor zekere nuattcbappelQKe theoviën. te maken, niet zoo onrechtmatig wal, zou men inderdaad somtijds moeien lachen over de dwaasheden, die in de beschrijving dei-schilderijen den goeden lieden op dé mou.w worden gespeld. Het boekjen begint al aanstonds met de houtene Verzekering: ?l)e inquiiitia vroeg hoegenaamd geen bewijs van plichtighéid.'' Die verdacht werd, werd roef! geöxekuteerd. Du helden én martelaars op dezen eyklns van tafereelen ? zyn een-... grijzaard en.... zijne dochter, Natuniiyfc: daar moet op het gevoel der toeschouwen gewerkt worden. JDe pUnigers hebben zich .lal spoedig] van d-n ouden ketter meester gemaakt en begeven zich, niettegenstaande de smeekingen zijner ongeluk kige dochter, naar de folterkamer, pp den voor grond grijpt een Dominikaner grrtig de gouden dukaten,, die «y als lospry* is komen brengen voor de vrijheid haan vaders", ? aldus op bladz. 5; de schrijver vergeet, in zijn ijver, dat hy op bladz. 3 reeds verzekerd heeft, ?de ver beurdverklaring der goederen des beschuldigden was algemeen. Natunrlyk heeft men mot de opvoering der dochter het doel de inquiziteurs van een vniger" plan te beschuldigen; op bl. G, tafereel V, wordt de dochter ?geschaakt" ?ten einde ze als prooi toe te werpen aan de vuige drifre» der Inquizitenrs." Twee Dpminiknneu, tweo orde broeders vau l'Va Angelico, komen hier bij te pas: de eone ?loert angstig rond," de BIIUCTU ?werpt blikken op do jonge vrouw nis f on < ijgoióp zijn prooi." Dit thema wordt ook uirgt>wikt in taf. IA (bl. 10). De geeselstraf wordt èxar toegepast op rjongejufvrouwen:', die ?in Ue kamer" gerncut gemaakt ol getwist hadden; ?«y r.qa [tot de middel] van bare kleederen ontbloot en worden gegeetcld en voortgedreven." . De meeste tafereelen en hunne boschrijviiig ?gevea, bebondeni de btzonderfaeid, dat *r karr rtpiJnisjaT»" aptreden, die. er nU monniken mmio», een minder «f méér naanwkeuriff beeld van do lijfstraffen én proéfmiddelén, 'die. tot op deXlXe eeuw toe, in d« gehnele waereld toegepast lijn. Men weet, hoe de pijnbank zich met een horiinekkigheid heeft staande gebonden, waarvan wij, humane wijsgeeren, om geen denkbeeld kunnen maken. \Vy weten, dat zeUi nog in de XVIIIeeeuwtooverhekten, ook hier in Nederland, met h«tkalm ste i-ecbtersgemoed van de waereld verbrand wer den. Wat zog ik ? 't is noff geen 60 jaar geleden, dat in Suriname, onder Neflerlandsch bewind, eenige brandstichten levend verbrand ztjn. Tot man leedwezen moet ik er bijvoegen, dat een oud-oom vaa mij zitting ia de veroordeelcnde vierschaar had. Het is natuurlijk uitent onrechtvaardig bij uit nemendheid de zoogenaamde Imjuizitie de schuld te geven van de harde straffen, die vroeger over veroordeelden werden uitgesproken. Men leze de ter-dood-breuging van Baltnazar Oerards, naar de uitspraak eener rechtbank, die men niet van Pdpisma beschuldigen zal. Men berinnare zich dat Calvin, naar den geest van z'dn tyd, Michaél Servede, die de loer oer Diieeénfgheia bestreed, doodeenvoudig te Oenève beeft laten.,.. verbran den, den 27tten Oetobar 1553. Men Redenke. dat d« lMmin«eIHIc«i Franselw Koninar Louis IX een ({loevend ij.'.''i il'..x^llai Cntolica, r> htitrft,' tuudni tit-n ah *a tirtegén^oototfy a>» i»"U < ^SIK5E.ï3i -k' toni! iüotbor?n' en «fft ^r ...... do ho' "*' d* n- "*? v? f.. i>. a ir. «e) van.' drijver aoc men dan wel niet daad van .Gekwtttta naar werken U f XVÜe aeuw. dat ondt» kwetste Majesteit Godt, o, kattery. HSronder veret van een andere dan da _ wat ? die n» de miaCkde"varvial,km : _ konkludëe». Men ÏSoekaa dar XVIa en A» saWadem van Gaook sprekend werd; de prediking wa, niet opj dat t ter goeder trouw dwalen kon, ook in bat kapitaaltte. Een partiknUer, die aan buurman bestal of doodsloeg, wat minder Mhuldig, meende men, dan by, dia God belaadigde, of waarop Ou (naar spraak tad. . Ii bet wonder^ dat w, bij >«ikeiToeMUinj>i| omtrent bet geweten van een beschuldigde, b$ de rechters geen toegev -?* vordraagaaambeid te ' Da groote onrach de axploileerderi van ai tafereelen, is gelegei ' de kollegies der .0 van den raad, . by het volk getn leid, bedreten d<wr iwóordige Inquizihedoor<«en-warrea van ; het taaaenveegen ên"het"iiajlë" qünTifióëëranT mét de <wa*reldli|ke) Overheid, die de straf ftrmoleerde en voltrek. En ook zelft de eigenlyke inqoisitie-raad, d. i. raad van onderzoek, bestond zelfs in Spanje slechts voor een deel uit geestelijken. De Voorzitter, Groot-inquieiteur, koos zleh, op voorstel des Konings, zijn bijsittera, waarvan een een Dominikaon moest zfln. Van dez* bijzitters hadden eenige, Galificaaora genaamd, over de vereenigbaarheid der geTnkrimineerde stellingen mtt bet leerbegrip te beslissen; de overigen waren rechtsgeleerden. Werd de 'onverenigbaarheid uitgesproken, dan werd het f e .t der verandwoordclykheid onder zocht, en was dit bewezen, dan werd de schuldigbevondene aan den arm des wacrcldiyken rechteit uitgeleverd. En van zulk een gang van zaken, dio ik even min verdedig als ik ze veroordeel; maakt men nn wat men in t Partopf icttm vinden kan. By de groote nhaarschte van belangrijke (o.a. historische) onderwerpen, die de schilderkunst ont hier te lande levert, doet bet mij altijd genoegen wanneer eenige kunstarbe'd de blijken draagt van historitchen zin en konoaptiegave. Als Louis Gallait z(jn lijken vanEjfmont «n Hoorn schildert, clan kan een kunstvriend, die niet aan de zijde der opgestane Edelen toi gestaan hebben, dit werk nog dankbaar en zonder bitteren natmaak genieten. Maar dan moet zulk een hoog tragicsch geval ook met veel hoogheid van zin en adel van stemming worden opgevat en uitgevoerd; dan moet ook geen talent vanden finraiigtrach ten zich van du volkthartstot'hten, door middel der volksonkunde, een lauwer te verwerven, d:en hy van de kenners en dienaars der kunst niet verkrijgen kan. Het spijt me innig; (juist omdat ik zooveel aan merkingen op do behandelde stof heb), dat ik ook als kunstwerken deze stukken van den met lof bekenden lieer Vinck niet prijzen kan. De kompositie is in 't algemeen arm; liet be schikken over historische gegevent geschiedt niet met een hand, die weet, dat eij in een schatkist vol goud tost. 't Is allerbespotteiykst dat ia de optocht naar da attafolaate massaal Kardinalen, Busoboppen en Prelaten, allen to paard: bun plaats vmden.. De. tzaketifag it doornaanda yrij korrekt; maar de uitdrukting der gebaren en gezichten allerbottt. Vele voorvallen «ijn ook onherkenbaar: niet alleen het ?spatten van merg nu het gebeente"! maar bet hoofdmotief van vele tooneelen. De kleur is werklijk niets. Oude soxiiche prenten zon rijker van toon. Men bad deze teekeningen fiev«r als graauwtjeut, of kartons moeten behandelen. Zulk een palet is inderdaad beschamend voor iemant die met kleu ren gewerkt beeft. Daarom winnen de stukken zoo belangrijk, alt z\j met gat verlicht worden: dat geeft er een warmte aan, diain den ?kataloog", maar niet op de tafereelen te vinden is. Geen belgUche sahudcrij op do groote Ten-toon-stelling was, onder 'dit opzicht zoo misdeeld. Een bezoeker van het Panopttcum, die, zoo alt tebryver dezes, eerst de schilderyen ging zien, toen de Hindeloopitertyens en daarna een kop bouillon in de restauratie ging gebruiken, ?zal, vrees ik, juist in omgekeerde orde do waarde dier artikelen aanslaan: 1° kop bouillon, 2° Hindeloopensche ichoonen, 3° schilderijen van Vinck 18 Deo. 1383. Alb. Th. UIT BELGIË. ,!)?; XLVII. L'Ainé. ? Sigurd. ? Het Weih nachtaaratonia». ? De üroïca \n 1805. ? Het Belofte maakt schuld! ? Coqnelin, tegenwoqrJig Les (Joaiuliits: (Joquelin atnt en Co, cii<lct zyu m vliegende baast uit Parift over Brussel caar St. Petersburg gereisd, en hebben do voorstellingen in het thèatre du Pare alecbti gedeeltelijk gegeven. Evenwel was hun verbiyj toereikend om ons kennis te doen maken, met het onuitgegeven drama van P. Delair ?waarop" die heeren thans ?reben." Ziehier de inhoud vaa dit merkwaardig geWOCn»f -f(*3tii6Ki -w ulitKC* *? " v -* :i ? Miohol I<efort, een goedhartige millionaur, ii -plotaelük < n zonder testament gaeterven. 2. «root vermogen wordt nn geërfd door eenen broeder, Vivien Lefort, die sedert jaren in Amerika een leven leidt vol van sobeknanstreken «n uit spattingen. Men spoort zyn verblijf op; Uiy reist bitar Europa. Doeh Miobel Lefort laat een gevonden kind achter, dat hy heeft verpleegd en opgevoed, met de hulp eener gehuwde onderwyseres, Jeannë Rjtymond. De broeder vaa Jeannë, Georges, een jonge kunstschilder, doet aan bet meisje Yveline eene trouwbelofte, ondanks den nood waarin zjj zich bevindt. Nu keeit broeder Vivien uit Amerika terug. Zich van de gebeele nalatenschap zjjnt broeden meester te maken schijnt hem niet genoeg. Hi. hoont daarbij nog dé ongelukkige Yvefine en verdenkt haar van in eene eerlooze verbonding ten opzichte van zijnen broeder te hebben gestaan. De verontwaardiging welke daardoor bij Yve* line wordt opgewekt» ia zoo ernstig én hevig, het antwoord wat door' haar aan Vivien wordt ge geven, zot) fier, zoo «rooteb, «po overtuigend... dat Vivien, plotteiyC in «fin denken en trachten «Is omgekeerd, de verdediger wil worden van al wat edel it en schoon. Het tooneel, waarin deze plotselinge verand*. ring wordt. ff«schilderd, keelt een tal van fijn* tiu'i'll. J.U"'t <;>? ^i"'-, k. '!; l l O|) Jni) f i« T" i ':<. .«n drtll Sda-t p' <jl 'i tiitl din mktt, aaa kat «ilüeeati* wat *? nstéwa i taait, «a o* licatnt^Satsé ?*amsde af af' ^^^ssS^3^^^ TvaÜa* (aVni tea v*riooe«aaiag laan geaaab. SPP*** Vivi*| Btoaat fiOtea) ban «eetve* aiet wordt 4e oanaak.«aaaaa ééad b Nadat vit» >r*a «4* vertoon*» l^F&^^te yk'aiat lief heeft, ea aa beanit ki (ait tloed .... T*A dtjafdl) alek aenvomd% v*, kaai * maken. Hl deetTaltk beantt made aan Jaaaa* iavmoad, Niet waüüf ia oaae 4ataa varaahrikt door dia «edtdaeHngT Doeh maa varzt* dek niet dadellk tegen kat voornemen, OT matte te ?«n umttoel jézetta, drinkt Vr*Wn bet vergif tegeavnwrdiffiid vaa Mme. Bavnoa liet koel ovarlag beaohouwd ft bet zulk werk alt een waztaUk konMverk vaa goede aoort te verheffen, T W«neer mea nog de dronkemajattoooeelen ia ralnni die ont in al bnaaa realiteit wetdem zoo moet men «eb verwondewm dat bet . «wtteUiai laidkatb to^nkbt*. Doch indien «i~ ftidanktboe meatteriyk en fijn tommifM tooneelen eene karalrterisüoko rt de vriend van Vivien in ibetatnk apeatt, aaa den tlsidiaWa b end*; rtrefeerfganaam tteede de grootst ea elndeljk hoe boven al)e btdaBkin| Ittk bat tpM wat van Vhien, den.ottdrte»0oq»elin;? dan vinden wjj ten mlnite vela redenen om de verblinding van bet publiek te verontschuldigen, en juichen vrij ten afotta van harte dea f rooten kunstenaar toe. Onze tweede belofte tetrtft de opera - . van den Frantchen componist Ernest Iteyer. Tegen woordig wordt dit werk in da Jfoimaid gestu deerd. Dientengevolge heelt het groot* tooneel ons in de laatste weken niets vermeldingwaardigs geleverd. De schrijvers van den tekit (gelijk vroeger gezegd is), de heeren Alfred Btau en Camille da Loeit1, hebbenden naam Sigurd uit het noordsche heldendicht en niet Sigfried uit het Kevelingen' lied ffekoaen. Hadden zij zich by de bearbeiding der noordsohe sage bepaald, het ware aan bun kunstwerk voordeeliger geweest. Zü hebben het duittche Nevtlingcttlied, maar vooral Wagners Göttcrdamnicrung alt hulpmiddelen gebezigd. Men kan evenwel ae bewerking van bestaande fabelen of legenden, ter 'bereiking van een volkomentr kunstgeheel zeer wel toelaten. Elk die eenige kennis Beeft van do oudste letteren der middeleeuwen weet dat daarvan een aantal uit muntende voorbeelden, alt het Dierenepos, de QrasJromant, en vele anderen bestaan. Hen kan z«lfs toelaten dat een getchiedfeit door plastische of litteraire kunst omkleed worde, en heeft eene geniale hand zulks gedaan, dan wordt de gebeur tenis door do bewerking niet vervalsen t, maar verlicht. De kunst en de geschiedenis moston elkander dan van weêrtzydo verklaren. In dat geval lijn historische romans, historiiche tooneelwerken, 't zy opera of drama, een middel tot wezenUjke be schaving. Wy willen voorloopig niet met ernstig gelaat de vraag stellen» of de schrijven van Si gurd aan zulke eiiuben beantwoorden. Doch wy moeten al dadelijk opmerken dat zy uit effectbe jag, of om welke reden'ook, eene echtbreuk van Bruinhilde (in de oudste Sage Brénhyldr), waarvan nergens een voorbeeld bestaat, In hunnen tekst hebben gebracht. Dit is het voornaamste , en Op zekeren de vertoonde zich aan bef hof van Guntber ?koning der Burgnndiörs" gezanten Van ?koning Attila" om voor hunnen vor«t Uunthert xuiter Hilda ten huwciyk te vragen. Tonrijl daarover geraadpleegd en eenen goeden teug gedronken wordt, draagt ?een bard" (zegt de tekit, doch barden zijn aan 't bnrgundische hof ondenkbaar) het verhaal voor van JUranhild, die (men weet vóór het 4e bedrijf niet recht waarom) door Odin wegens ongehoorzaamheid gevangen wordt gehouden op een somber eiland, waar, onder den kalkachtigen grond, vuurmeren woeden ?die met eeuwige sneeuw overdekt zijn". Elke toehoorder aan Gunthert hof erkent aan dia schildering onmiddellijk IJsland en weldra ge voelt de. koning dorst naar groote daden en het verlangen in zich ontbranden de jonkvrouw, die in zulk een gewest woont, te bezitten (l). Hilda weigert ondertusichen Attila't hand. m verschijnt Sigurd. Hij daagt Gnnther ten kamp uit, want hij kent hem als eenen grooten held. Bovendien wil Sigurd zelf naar IJsland reizen, de schoone Brunnilde uit den ?betooverden burg" verlossen en voor zich zctvea zoeken to winnen» Boden tot vijandschap. Maar neen l Uilda is vroeger door Sigurd gered, toen eent haar leven ia gevaar was. Sedert dien tyd is hi. baar onvergetelijk. Sigurd heeft ondertussohen aan Hilda niet meer gedacht. Thans neemt de jonkvrouw de gelegenheid waar en schenkt aan den held oenen lierdednvnk (oud thema!)! Hst getolg daarvan is dat Sigurd belooft Brunhilde ten voordeele van (Juntbef te gaan verlossen, Voor zich zelven eenen anderen prijs bedingende. Tweede bedrijf, lianen vergezelt Uunther ea Sigfried op reis naar het ?sombere eiland," doch Odtn-priesteri laten de twee.eersten hunnen weg niet vervolgen, terwijl allerwi monsters ook ?dea rftinen Sigurd," van zjjn voornemen zoeken af ta brengen. ,H» slaagt onéartnwcèen, geiyk Wogner1»»! ?fried. Brunbilde ontwaakt, doch agord ont vlamt niet iu liefde. Htf zwijgt, en houdt bet aangezicht bedekt .Ondank» dat, z»e*rl Brnnhilde hem trouwe liefde. Daarop slaapt zy weder in, nadat-zU reeds zoo vele maanden en dagen gesluimerd beeft! Flotse?yfc wordt de heuvel waarop zy nist een kristallen boot én ?de Nomen" (zeggen de schrijvers) in zwanengestalte, varen mét het paar «ver den Oceaan en dan den Rijn op l Derde Bedrijf. Brnnhilde i* slapend aan Ounther afgeleverd. Zy herhaalt hem den eed der trouwe liefde dien zij «ent aan Sigurd gezworen beeft. Sigord wordt Hilda's bruidegom.. Doch ptotselijk beeft Brunbilde een gevoel also; Sigurd haar verlosser 'n, hö, dien tU tegen Odin's wï ?eenmaal bijstond in den strijd." Hilda be speurt het. Algemeene schrik l Vierde Bedrtff. BnmbiWe, klaagt over bare eigene Ovenpeum lietóe voor Signro. Hilda wi bewUzen tot welken prawi Sigurd baar versmaadt en toont aan Bfoabilde (herinnering aaa bet Ntoelingotlicd) den sjerp, haar door Sigurd op IJsland ontnomen. BronhUd* bant in woeda lot, «a wO aich op haren eigenen man wreken, die baar aan Slguw heeft ontrukt. Nar eea noot verleldiagstaoaael tostchea Signrd es da Wolköre BraabUda. be sluit ?de reine maa" Brunbilde van haren gemaal te verlosten. Doch, bet omgekeerde geschiedt f«X^*i B*t ï tTaSn» ,CHob* et laaaag* Maaikar' "- '-*1*1 geroeid (Owazar Öott" aaami Xtnmaj inaterkwawBig aiok'ta" _o^ïï?*rti«. 1. DOlIlOt ?!.«!!(:'' l M'-:": ijl \i'« '?? 1. *? l».1 il !.'.»! '11 ^'' 'l Klif.' t-': t' '.fit'ii', ile l'jïf!'.' :.? ?"?' ? '? ?!??.>'.-, ii'. ' 'HIIU'. 'i t:rl'jk 'ül i)>fci:>4ï nptiOTl L nl.'tit. ;!.??; l r iC n IfUllfjl ?'??? i tl' \nicl, ? !«.? n"-'j .1 e ai l, k ',.;?!?? M ??(?!:?.. 't ? t' ?> >? ? l.-ij.-ji l! l*ii > 'l >«?«? i ,lll ((.?''Uflt-t. n1.';-.,-. <????:*. f:iftttA ea tiriinhiW tilj.,-( n Vn sJj:lf <u «i» v iu '.',M.T »?"...'--.tr i\rv rO(* t-., -n \VniKaU.t op! '.a.V .-fj lij. ; ! u. ',.«:« t;i(iit .il» trenr«r<li v»dnw»i»flr ftoh? ? , (,[> on'-i'c.'jt /?ift.YJi/j in. '.i-.!! a >U'iJot, Wair/ h ? t v'ii' '-i^.pf' {ll||; i";' v/ ' i '.t imn '< Li' fOJ.^ "!,??? *m i" V U.-'*. ' t ','. .'-l (ütJ.lt; 'V ,!i'c''-< *cltJU.Si*w» vt i dia «BB r. i t«A, «aaraevaa d*btead»M«ivaU« door froeta majesteit tfattki*. T» a!t> voeriBg f*r_k«w «w ? vvtdeeai*^Ma*^ bier ea daar d* nekte njabtid (ook ia VorTtasÖouN brak. D*, solo's van Maoaesa LeaMDanaflaettio^ ton, die mat voorkomendheid (ofaohoM aan-: r>.» prauo) d* ahparty barer dochter Mary eó tich had genowao, «S. beena Goffoa, die D* hvtur-trièra verviag (tenor), en Sobmidt (bat) ??"-'- ??"-*- '-'? ^ j- ittmiL. middelmatig: Het ontbrak . aaa geest, aaa ventand vaa da zaak. Vooral' de heerea waren ta gemaakt, mea boord* ovwaf da klaagtonen door vaa den verliefden leger eener opifa^cfMtoue. Wel song de uitmuntende Madame met innigheid en eene groote kalmte, bare party waa aiat braéa genoeg opgevat. aan deze vardieniteiyke eonoertcangeret vibreeren ia dan weg. Die ond* muziek i kracht der moesten onzer besta tangen te De soprano, jnffrouw De Geneffa, zong kbur, eem vondig ea krachtig oé weinige maten die «g ht4 voor te dragen. Meer vertangen wH niet. De uitvoering; der JEJroïco leed aaa betaeUote euvel als eenigeBach-nummen. Hetorkeattpeeidf de booms ook berhaaldelttk over) maar aan geett| aan nitdrakkiog ontbrak bet, vooral in het eent* deel. Wy zonden dit eene Ottvcrture-SiiiHpkonia, noemen, en het alt een volledig werk knaneav beschouwen. Dit deel der sjmphonie ttaat aatt> onze meening, ia verhevenheid ea adel v*al.: ' gedachte en bewerking ver boven andere deekttc,^ Toen d* Fraaseba schilder David Baethoveasj" portret zon maken, sprak deze: .Schilder my m volle rust, gezeten op een wild paard". End*kunstenaar deed bet. Welnu, zoo iets kan bet Brussclsche orkest nog niet vatten. Doch die tfli zal misschien eenmaaT komen. Ik zal hier over bet ontstaan en den geest dar Eroica, den Treurmarsch, den gloed en 't levea van het Scherzo, de Gmol passage der finale enéi enz. aiet uitweiden. Ik herinner mU dat in dea Amsterdammer daarover uit DnittcblaaeC ? na bet Nederriinsobe moziekfeatt, eea ttitToerit; : artikel is venenenen. Alleen veroorlove my de lezer tot slot d* aan* . haling ,vau eenige woorden uit bet jaar 1806» dié ~ ons, mntiekliet hebbers, hedca meer daa ooamel l voorkomen, nu wy Beethoven zoo klaar doorzien. In de liegende jaargang der '" ' " a- , wy op bl. 2357?Bet ooYdatldertoeboardenï _ de Erfflca) waa verschillend'. Men vond veelal dé finaio ontzettend lang"... Da sohrgver van ket artikel zegt verder: D« finale beeft in vele opziebtsif eene waarde, die ik geensiina wil loochenen, *?^ ik moet haar groote bitarrerie verwijten. it ten minste nog geenen componist in 't gekomen een werk in Esdttr te doen b«ginnea ' met eenen unisono van alle instrumenten, ia. gangeii welke geheel den toonladder van Gmol toebebooren, tot eindelijk de vierde en volgend* maten zoo barmhartig z\jn ont uit de veriegeat heid, en in den èigenüjken toonaard te brenmtt . Het daarop volgende dikwerf piziieato Eer* haalde thema ia ook wel nit zucht naar oor* spronkelykbeid Zoo mager uitgevallen. En moeten nu al die zonderlinge zaken, zMt hy, dienen .om eea groot man te holdiganj ? .per fetteggiar il towenira d*un gnn nomoï , ? Bedenkt mea dat de finale ont aüen beden bet eenvoudigste en klaarst* deel van het ge* heele werk voorkomt «n boe gemakkelijk zij» te verstaan, dan kan men denken hoe ven malea in genoemde oritiek het woord lang, lang ia fcunatficA, kuHstluA op bet overzicht der sympho nie voorkomt En toch it die critont eenhoogrt begaafd man. Maar bet rijk der tonen it van te idealen aard, dan dat zeloi de kanttbegaafde 'in «ya tferea ..vermag op te ktygeo, naarmate deze toegankelijk worden voor den enkele, dien het gegeven it «r nienwa banen te betreden. Tbane, na 80 jaren, it Beethoven «elf onze gids. Maar laag moet Dante de band van Virguiot hebben ge drukt alvoreat by zijn leidsman werd door da werelden van geen menscbeujk oog ooit aan" tchanwd. . , , Ia Het raftstetotft. èta onzer maett «texea Vlaaauoh» Weekbladea, yerwjb^ncnde t* Gent m> A. Botte e* J. Vnybüke, komt (den 16n Deo. 11.) een daakMef vaynv aan. dut. baar .de Lav» > laye, aoogweraar te Lai Keriobt voor «9»eVér»" dadiging vaa" de belaagea der ?Vlamingen, taffen, de aanvallen o>r Jofl Mail QtuetU. By desa geleaeubeid wordt de volgende opmerkug g*maakt: ?Da EnffeUehea in het algemeen eenynaa niet te weten dat Hollanders en Vlamingen d*. zelfde taal spreken". Deacbrfiverzegtt^Doemen het Nederiaadseb ,D«tck fatmage of kortweg Vidck, ea daarmede ait". j' Bef. heaft bet gaaaegaa btatU aaa asé? « belderingea te kanoen gev«a. t It wel waar c in da Engebeba taal dawoordaatluieiaii/ niet geheel dtxelfda beteekeaai kebbaa, en bièrn*een verwarriag ÏV"' vï" l ? * l > i' ? :Jatti.r.fU L-,'! »a tn vooi- rif.n riiU'-'i t-.o ?! , fti-ntfi;l l* l l';,-. löftt. ''T»*«»I«*»>«*" 'f^vo*-H*»T, üi^'a :'.ï*th ,v«» ' ? ---i?f M---~ ? -- ~ «« ^Prw*w J**» woord «ttrtc* «oade akhu Boowat aotlandte* awetea aaodaidea, 4*t WareDoch o&choo* «t ook aiat aTtyd « schrijft tooh bfl v*etiwald Dr. J* BoVté ' went'.TB* ödgia of tb* datcbn, eat. dat funnlia ea Dittch Bwetevbéeaboas _ alt deaeUa* taal jttra**a TgyHfffe^ tétwit" d* woofdaa van Iberlaot: JBf * ' . B^n*tii«)^w«i«K:bo«k« ?lal eaaattaWisM kaUVÉ vertaald door: Aart ' -'-i tiw .1 imt .:> 'l ! v .' h UlIIK !?' 'Vil ".};. ; M,', ^.n t tl