La Rochefoucauld-Bisaccia, voortaan Ie duc-cM/on die aan het «Parijs onzer Koningen" herinnerde, heeft den voddenrapers geen goed gedaan. Men begint in te zien, dat de zindelijkheid van het oude 'régime nog wel iets te wenschen overliet, en het behoud der klasse van voddenrapers, die trouwens nog het recht houden, te gaan keuren en uitzoeken vóór de vuilniskar der administratie komt, geen beletsel raag zijn tegen een ge zondheidsmaatregel die door het radicale gemeentebestuur van Parijs zelf gevvenscht wordt. Toch dreigt een proces den lieer Poubelle. In het voorschrijven vau den vorm der vuilnisbakken, hetwelk de inwoners op bepaalde kosten jaagt, schijnt hij zijn bevoegdheid te zijn te buiten gegaan, hetgeen een rijk huizeneigenaar wil doen constateeren. De politie-agenten zijn over het besluit der Kamer, waarbij de prefectuur van politie aan het ministerie van binnenlandsche zaken verbonden wordt, evenzeer ontevreden als de gemeenteraad van Parijs, die zich daardoor een machtig middel om 's lands be stuur te bedreigen, ziet ontnemen. Voor de agenten \erandert het nieuwe besluit de voorwaarden hunner aanspraak op pensioen en zij hebben aan hunne officieren formeel verklaard, grève te willen maken, wanneer dit niet veranderd wordt. Deze wensch om een verkregen recht niet te verliezen, schijnt billijk, en men verwacht, dat de regeering bij de tweede lezing van het wetsont werp, niet gewijzigde bepalingen hieromtrent voor den dag zal komen. *» * tHet nieuwe Spaansche ministerie is in het eind der vorige wesk gekozen. De kleur is ultra-conservatief; leider is Canotas del Castillo, met buitenlandsche zaken is belast Elduayen, met oorlog Queseda, met binnenlandsche zaken Romero Robledo. De overige namen zijn: Antequera, marine; Silvela, justitie; Pidal, openbare werken; Valdosera, koloniën en Cos-Gayon, financiën. Het contrast met het vorige ministerie is zoo groot, dat beide waarschijnlijk dezelfde vijanden zullen hebben, namelijk de mach tige parlementaire middenpartij onder Sagasta. Inlusschen is het nieuwe ministerie begonnen met een ommekeer te brengen in allo personeel dat voor verandering vatbaar is. Alle gezanten zullen worden vervangen, behalve die te Berlijn ; de gouverneurs der 49 provinciën hebben reeds den eersten avond hun ontslag gekregen. De minister van openbare werken, de ullramontaan Pidal, is zoover gegaan in het wisselen zijner ambtenaren, dat zijne collega's zelvcn bezwaar ge maakt hebben. »lk acht het mijn plicht, allen te verwijderen.," zeide de minister, »die mij niet geschikt schijnen om de katholieke politiek te bevorderen, welke mijn richtsnoer moet zijn." De liberalen doen aan Posada-Herrera en Woret bittere verwij ten, dat zij de hun door den Koning aangeboden Kamerontbinding niet aangenomen hebben. De Koning had als eenige voorwaarde gesteld, dat zy hem waarborgden, eene Kamer naar hunne poli tiek terug te krijgen. »Dat had men dan altoos nog eerst kun nen probeeren", twenen eenige liberale bladen. In (de Eerste Kamer heeft de discussie over het waarborgfonds van de concessie Rotterdam-Munster plaats gevonden, zouder dat eenii? licht is verspreid. De verdedigers van den minister Heemskerk wibtcn niet beter te doen, dan aan te nemen dat Z. Ex., toen hij in us Tweede Kamer Keuchenius beantwoordde, niet bekend was met hetgeen zijn ambtgenoot voor Buitenlandsche aan den Baron d'Anethan geschreven had. De bevestiging van die gissing bleef uit en daar is tot op dit oogenbiik geen woord door het ministerie gesproken, dat recht zou kunnen geven zulk eonc oplossing aan te nemen. De tegenspraak tusschen den brief vau Mr. de Willebois en Mr. Ilcemskerk's woorden is blijven bestaan, en indien men zich over iets verwonderen moet dan zal het wel zijn over het feit, dat do Heeren Fransen v. d. Putte en Pjjnappel, en vooral de laatste, zoo mak zijn geworden, terwijl de Heer v. Tienhoven ongeroepen (of geroepen '/) optrad om den Minister schoon te wasschen. Hoe de leden der Eerste Kamer ook over de zaak denken, de natie, die de debatten gevolgd heeft, zal moeilijk kunnen inzien, dat er geen steekje aan los is. Als de heer van Rees zulk een braaf en kundig man is, wat is er dau tegen zyn benoeming'? Zoo vroeg de heer van Limburg Stirum. Eu gij ook, Brutus?" mag nieu uitroepen. Hoe geheel "anders dan in de dagen toeu een Jlir. Hartsen tegenover Duymaer van Twist in de Eerste Kamer de vaan van 't koloniaal behoud omhoog hield. Dat was een strijd, die 't hart kon verheffen. Thans zien de conservatieve woord voerders er geen kwaad meer in als de liberale eo> yphctvn au n Let hoofd dar za'.c&n in Indiëop'.rcucu. "Waarlijk conservatieve koloniale politiek bestaat tiet meer. ider Wij zullen het ons getroosten weder tot het prirast-leren terng te keeren in dezen moeielyken tijd." Zoo beweerde de heer Heemskerk. De zelfopofferende - bereidvaardigheid, waarmee hy jaren lang bg elke crisis gereed was om een Kabinet byeen te scharrelen, is de beste beves tiging voor deze verzekering van portefeuille-losheid." Hij kan echter gemakkelijk zoo spreken iedereen weet dat men hem en de zijnen voor 'fcoogenblik nog houden moet. Eindelijk hoeft de premier het dan toch eens duidelgk gezegd, waarom hij aan de groene tafel optrad. Il faut un gouvernement. Dat was het. Walk gouvernement er optrad toen het Kabinet?van Lenden-Modderman viel, het decj er niets toe. Er moest een gouvernement zijn en, faute demieux kwam het ministerie Heemskerk. Als da premier zijn' politiek -beslaan zelf op die wijze verdedigt, wie zul er hem dau eigenlijk nog een verwijt van maken dat hij er is V Allo begrootingen verworpen adviseerde de heer -van Eoijen. Vüit zou 't batea vroeg de heer Heemskerk1* Karaktersticke vraag! De Minister beweerde geenszins dat het advies gerechtvaardigd wa», maar alleen dat hot practisch niet twijfelachtig is, omdat men toch niet terstond door een ander geholpen zou worden. Hoe weinig besef van eigenwaarde moet er wel zijn om op die wijze een regeering te verdedigen! Over de belastingplannen zal inijn geachte ambtgenoot voor financiën zeker nog wel een enkel woord zeggan zonder daarom in de details van de aanhangige voorstellen af te dalen," zei de heer Heemskerk. De wenk was duidelijk. De heer Grobbée mocht ook wel iets zeggen, maar niet Teel en vooral niets over de merites van zijn voordrachten. ONZE BLADEN. De heer Van Kees, president der Tweede Kamar, is deze week door Z. M. den Koning benoemd tot Gouverneur-Generaal van Ned. Indië. Dat de heer Van Kees voor deze hooge waardigheid werd uitgekozen heeft weinigen verrast. Reeds onmiddellijk na, de benoeming van den heer Sprenger vanEyktct ministervan Koloniën, werd zijn naam genoemd. Bijna al onze bladen: De Amst., Vad., N. v;d Dag, N.R. CL, Hand., Arnh. Ct.,Midd. Cl., ook do Tijd, brengen hulde aan zijn energie, aan de uitstekende wjjzo waarop hij, in de onderscheidene betrekkingen welke hij in Indiëbekleedde, het gezag wist te haiidheveu, aan zijn werkkracht, kortom, man beschouwt hem als de aangewezen man voor den vacanten .zetel. Laatgeuoemd blad natuurlijk niet onvoorwaardelijk. Maar wel is men verrast dat Mr. Heemskerk tot deze benoeming heeft medegewerkt. De N. J?. C1., noemt deza handelwijze bet toppunt van begiuselloosheid en al laten de andere bladen zich niet zoo kras uit, allo toonen zich zeer verbaasd over het feit. Het Haar/scha Dagblad ia ten zeerste ontstemd en vreet zelfs niet of het, na zulk een benoeming, nog wel vertrouwen in dit ministerie zal kunnen stellen. Het Vcnl. WceJM. ziet in de benoeming don invloed van Mephiato, den boozen geest van onzen Premier, die hem vau het rechte pad af brengt en daden doet verrichten waarvoor hij anders zou zijn terug gedeinsd. Voor Boovcr er tijd overbleef voor andere politieke beschouwingen, wijdden do bladen de::e week hun aandacht aan het incident 't welk zich bij de quacslie van het waarborg-kapitaal heeft voorgedaan. Het oordeel over de houu.'iig va a den minister Heemskerk is niet onverdeeld gunstig. De Stand, dringt o. a. op duidelijke erkenning van de begane diplomatieka fout aan, hetgeen trouwens niet in zich mag sluiten de teruggave van liet waarborgfonds. Ook het Hand. wenscht dat de rcgeering haar fout goed muke, een rechterlijke beslissing uitlokkc en dau naar billijkheid handels Het optreden vau Kappeyue tegen het voorstel van Delden c.s. geeft du St/i/tJ. gelegenheid hare denkbeelden over doKappcyniar.en mectcdeelen, terwijl het Vad. in de houding van de Stand, ten opzichte van het-voorstel Maekay c.s. aanleiding vindt tot het stellen der vraag: Vaderlandsliefde of tactiek':1 De Holt. Ct. denkt gunstiger over de Stand, dan bet'f-'aof. eu noemt den raad intrekking van het voorstel -- door de Stand, aan de i.h. Maekay c.s. gegeven: Verzoenende politiek. De toestand onzer financiën, ons Staathuishoudeu, is nogmaals door de Arnh. Ct. besproken, terwijl ook het 'lrechtsch Dagblad een studie aan de Belastingplannen wijdt. Het HaayscJte Dagblad spreekt er mede over en denkt na de besnoeiing die de begrooting heefc ondergaan en het te verwachten voorstel van Mr. Heemskerk in zake art. 45 der School wet vrij gunstig over het te-kort. Het Hand. behandelt de gevolgen van een Verhooging van Invoerrechten in verband met hetgeen in En geland is geschied bij de verhoogiug der tabaksrechten. Engeland verlangt deu vroegere» toestand terug, "t Kan voor ons een waarschuwing zijn. De N. Ii. Gt. heeft haar artikelen over de Vaccine de^e week met een zesde stuk ten einde gebracht. De Stnnd. Iaat niet na protest aan ta teekenen tegen het betoog van het liberale blad. De polemiek tusschen Dr. Schaepman en Dr. Spruyt in de N. E. Ct. Is deze week nog voortgezet. Dat de heeren elkander niet overtuigen zal men allicht begrijpen. liet nippoit der Examen-commissies, uitgebracht naar aanleiding der klachten over de examens voor da oof.d.rondei'wysersakte, heeft tot een