DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No, 344 . Natuurlijk is daar niets van waar!" ? , -u^va.? (lichters mets'. Lven zoo weinig als dat de sclioone pajse l'aolo corot la.te.i0311 Zijne SChOOne en schoonzuster liefeJijkc verhalen voorlas. Dézoogenoemdo Maïatestaa verschijut; de wacht en de burgers zijn voor de kapel verzameld. Daar begint de veldheer vóór al het volk eene lange liefdescavatine te zingen, aan wier smeltende, maar niet aliijd reine en diepgevoelde tonen Francesca eindelijk gehoor geeft. Men treedt in de kapel. Ascanio, wians partij, 't zij kortelijk gezegd, meer dan alle ' andere vervuld is van karakteristieke trekken, blijft vóór de kapel zitten treuren. Eene rij van pages loopt op hem toe nit de kapel, lacht heni uit, wekt hem op, klaagt en spot in een koor wat voorzeker ? tot de oorspronkelijkste eu fijnste nummers der geheeie compo sitie behoort." Maar Paolo nu, Paolo." Hij treedt thans op, verzekert aan het publiek: Je vais la revoir;" ?maar, weet niet waar Francesca zich bevindt. Hij ontmoet Ascanio (om arming!); verneemt wat er plaats heeft, rijt daarop vertwijfelend zijne wonde opeu, ttort neder, terwijl de gasten uit do kapel terug k c ?.;!??:> u. Algemecne schrik, die weldra zakt. Iedereen loopt weg achter ceuu andere coulisse; men weet niet recht waarom en waarheen. Francesca, alleen blijvende, ziet niet meer naar Paolo om, maar, in eene alleenspraak, die wat zij muzikaal schoons Leeft verliest, door do liuksche behandeling van den tekst, verzekert zij aan het publiek dat Paolo nog leeft, II vit, il vit," .'. .. keert in do kapel terug, onder 't vallen van het scherm. In het derde bedrijf ziet men een feest aan Malatesta's hof. (niido ieeft 'eelien keizer! ijken brief weten te verkrijgen, waarin Malafe.su, da rroegérc verrader der stad tot verantwoording geroepen wordt. Wij Bullen zien", zegt de held. En ---- " En?.... En 't rcherm valt, nadat de dames met tullenrokjes (zeer middeleeuwsch!) nitgedanst, eu het koor uitgezongen heeft. Doch Malatesta heeft intusschen Paulo tot bf?uoeJev|vrin Francesca aan gesteld, omdat hij zelf tot den keizer was geroepen. In zijne booohcid (ofschoon Fraucasca's deugd ham klaar was) hoopte hij aldus l'aolo ten val te brengen. Die goede Guido van Polenta verdwijnt uu met stille trom. De overi gen koinea er «iet beter at'. Vierde bedrijf. Dezelfde schermen als iu het. eerste; volgens het teK>tboekje, Franccsca's slaapkamer, doch hier wordt dia daaniuven veronder steld. Het bekende boek ligt... nóg op tafel. Dat hoeft n a', uurlij k de regisseur Vergiliua zoo ingericht. France,wa komt op. Arcanio zingt achter de schermen eeiie allerliefste serenade-melodie, Francesca zegt treurig : Och, daar is weder dat boek ; maar ik wil er niet meer in lezen, eu ga liever naar bed. Dat is een zeer verstandige greep. ? Doch Paolo komt op. Hij is immers haar beschermer, ofschoon Francesca hem bevel gaf niet meer tot haar te komen! Ook hij roept uit: Och, daar is wedsr dat boek'', en opent het. Hij verlangt Fraucesca te zien. Dooh zij slaapt," zegt hij. Dan ga ik maar liever heen. Hij hoort'gerucht. Züis 't. Nu verbergt hij zich. Franccsca ziet het bock open op tafel.. Paolo springt uit zijnen schuilhoek. Een duet van twintig minuten. Pa, ta, ti, pa, ta ta . . . zij lezen weer. Weer een zoen '." . . . Weer ecu zoen ? Krijgt zij hem nu terug V" i Wat denkt ge toch V 't Is eene repetitie van den eersten]! ' Maar, o wee, daar stort Malatosta plotselijk binnen. De keizerTschijnt hem niets gedaan te hebben. Hij steekt op den drempel Aseanio over hoop, die niets ter wereld bedreven heeft om dien toorn te verwekken en enélt zonder aarzelen op het jonge lezende paar toe. Hij wil hen 'beiden aan zijn zwaard rijgen; maar er daalt een smerig scherm neder, voorstel lende eene wolk (?Decors de MM. Feignaert, Eaulin et Marest, de Paria"). En als de wolk wér opgeheschen is, verschijnen weder de twee mannen met den rooden en den witten mantel, eu daarboven de geliefden iu^'t grauw gekleed op de rots. . Virgilius is natuurlijk tevreden met zijne tooverij, en roept uit : ziet ge wel, vriend Dante, heb ik geen gelijk " u faut mourir d'süner pour aiiner saus moiirir!" Dat is zoo klaar als een klontje. De Romein eu de Italiaan'buigcn zich plotselijk voor.... een vizioen, en wel verre van daar dat Fran cesca en Paolo in de Inferno blijven, wenkt.... Bcatrix hun toe, dat zij maar liever (met kousen en schoentjes) naar den hemel moeten opklimmen. Doch zij bljjven op hunne helsche rots staan, tot dat het scherm gevallen is." Daar niemand teruggeroepen wordt, weet uien niet tot welke keus zij besloten hebben, of waar zij zijn gebleven, Malatesta is waarschijulijk zijnen collega Kaïn gaan opzoeken. Brussel, 19 Jan. '8-1. M, A. KI'. Be kritiek over het 1ste Concert }io;n<h<l:->: <ls .?m-.f.'ij-ia -t.;,:-^'/-. v lixUn iJorciag pUa'.s ludj uioet tot Let YoJgeudo miiaraer worden 'aUgustc-M. r. 1 t tli, i is;.iïi t i JJL^ '-'tcii't.lf^^lb^n'Jfiï"Lten* oti.?££/*°-* tï^««^""'^bfocX' ~ver&L'lir*.i*di \vn »?-./> - j ?-*. >?*? f^j-ni^r- -tvcii-if&a s;cK£!i~ ia o?,,?_ ^aavool ffcschrevcn on gestreden als ovor (fo2e "?C<lci>I'Kliri'-l?\"?>l''i" ~ is"a;'oa\?asc!'r<-vcn en gestreden ais ovor to welen .-om;' SM ' ^ UeJDe' ^ ^ dood tracht ?n «vin m*; S V^' Z"fblevCU Zijn; niemand kan eo°ig uitsluitsel tb tHJjielen aan Let bestaan van die Mémoires; men er ooit zijn geweest. Maar Heine's levensbeschrijvers vol, dat zij ze hebben gezien, en laakt Baron Gustav Heine bekend, vau zijn broeder lleinrich, maar . ., ti,0 %voi-on, xt oüdor IieiLl bci-utt_oil cil ciat bij ^e \veldr^ -wei-eiaicundifr iïn.1 miï,lteia. l>ifc Ijeric^xt lokt \rouez' ocno vcr/cïarjnc,11 va^i JJaron Jlcinc uit; daa.r 7tfj Uo bexitter ij der Mémoiies, kan een ander xe niet onder zich hebben eu dus ook niet uitgeven, .lulla zegt, dat zijn antwoord op deze verklaring eenvoudig zal bestaan in het pubüceercn van het bewuste geschrift, hetwelk intusschen door den tegeuwoordigen eigenaar is getoond aan den heer Wilhelm Singc!1, ecu bevoegd ijeoordcclaar; deze nu verklaart, dat men werkelijk met een onuitgegeven werk van II. Ileiiio te doen heeft. In liet l.-iais'o n o. van Die Gcycnwart komt eenmerkwaardig stuk voor var. Karl [v.nil I'i-anxos, die grondig onderzocht, wat men te denken heeft van liet hai.ilsehnf!-, dat door Juüa zal worden uitgegeven, en waarvan lïaron Heine verklaart, dat het niet echt kan zijn. Franzos' beschouwiugeu zijn iu liet kort de volgende: Het is niet te br-hviji'elen, dat Gustav Heicc werkelijk onuitgegeven Méineiri.s vau xijn broeder liexit. Uit verschillende omstandigheden blijkt, d;-,t iiM 'i<A vi'u iji.! brüder licri'S gcko-jli1, waarschijnlijk niet het doel or.i het uitgeven to vcrhiuderen. Kn zou Gu&lav het handschrift nooit tegen (?en KOU] ge! u-J JicbL'cii overgenomen, indien hij niet overtuigd was, dat er <j>:a:c afschriften van bestonden; anders ware do koop natuurlijk geheel doelloos geweest en had lleinrich zich willens en wetens aan bedrog st-auldi 't, gemLiaiit. Diit lag niet in zij u aard wat zijne vijanden ook raogt'n bcv.'crcn. In een brief van het jaar 1851 schrijft lleinrich Heine aan zijn uitgever Campe, dat hij zijne Mémoires wegens geldgebrek aan zijn broedt r hcïft verpand. Hieruit vo'.gt, dat Gustav het bewuste hand schrift in het genoemde j;iar ia xiju bezit had. Eu toch, in 1854 ontmoet Alfred Meiszner den dichter, die bezig is zijne Mémoires iu een groot werk samen tüstellen ! Ook Camilla Solden spreekt over Heine, die iu 1855 gedrongen werd door l'iinpótueux désir d'achever la rédaction des Memoires." Eindelijk schrijft lleinrich Ilciae omstreeks denzclfden tijd aan Campe: Ilerr Trittau wird Ihuen gcwisz die Mittheilung gomacht haben, dasz ich mich i:iit ilercismus einer gauz nencn Abfassung ujeiner Memoircn uiiterüieliüuud icli holle, dusüdies die Krouc meiuer Suliril'teii sciu wird." l'it dit allts volgt dat er twee redacties zijn van llciue'a Mémoires; dat er tusschen beido eeu aanmerkelijk verschil zal bestaan eu dat de bewer king, welko door Juli;i wereldkundig wordt gemaakt, hoogstwaarschijn lijk de laatste eu belangrijkste is. Met verlangen zien wy de uitgave dun ook te gemoet! In d BERICHTEN EN MEDEDEEL1NGEN. iii.thds"ln:ii Spectator van 19 Jan. wijdt de Heer \7osmacr een bladzij ie ain Gtmilio Seldcii'o Dsmiors jours do Henri Ilcino", iiot keurige boekje", waarop 5 Ja'u. 11. in dit blad de aandacht werd gevestigd. Bij deelt daarbij tevens nadere Irzimderheden mede omlreiit de ook reeds dour ons aangekondigde Mémoires" van Heine, die de Heer Jtilia te l'assy in zijn bezit heeft en, naar hy beweert, vau den dichter ter uitgaaf heeft ontvangen. Onecht ziju do/:e mémoires niet, maar zij vormen to zamen sleeh's een torso van du gedenkschriften door Heino na Iból opgesteld. V"y'geu3 <I'-j meeiiing van Gamilio Seldcn, die den heer Julia eu diens verhouding tot :,Matlulde" kent, is het zeer onwaarschijnlijk, dat Ileiue aan dezsn man iets van zijn werk zou hebben toevertrouwd. Denkelijk heeft deze ze dus, na lleiue's dood, van Mathilde, in wier Ir.iis hij iiog altijd woont, ton geschenke gekregen. De broeder van Heine, Baron Gustav, verzet zich tegen de uitgave. Verder,ibel;elst de Spcdator nogmaals een briefwisseling vaa de redactie met Prof. W. L. vaa Holten, een levensbericht van Herman Paul Everseu, stadsarchivaris vau Maastricht eu bibliothecaris van het Limburgach oudheidkundig genootschap door A. Flainent, twee oden van Horatius vertaald door dr. L, A. J. Burgorsdijk, berichten en inededeelingen, pluksel, enz. Ia het Pruisiic'ao staatsarchief bevindt zich een uiaiiuscr ipt vau ecu zeke ren Catt, voorlezer van Frederik den Gr. Het bevat opmerkingen gedu rende die voorlezingen door den koning gemaakt en door Catt opgeteekend. Von Sybel deelt aan ..das Maaazin" mede, dat het manuscript ia den loop vau dit jaar zal worden uitgegeven. Fr. von Hohcnliausen zal binnen kort een verzameling historische por tretten uitgcviu, waarin vele bekende namen in een nieuw licht sullen verschijnen. De uitgave van twee werken over \?ictor Hugo wordt te Parijs tegemoet gezien. Het eene is van Jules Clarctio eu zal Victor Hugo et sea contemporaius" tot titel hebben. (Een fragment van dit werk is reeds in de Revue Internationale verschenen.) Het andere is een nagelaten werk va» Paul de Sajut-Yictvr, aVktor Ilugo" genaamd. Yau deu grijzen.