Xo. 358 MPS-MWll-AMlIER, W*EK-BLAD VOOR NEDERLAND. Gerust niet, de-opmerking die mg ontviel ia van geheel onschuldigen aard". Bekt gjj nooit geboerd hoe mijn meester en ik, eenmaal het stoffelijk owenohet van EföCummins op spiritistische wijze van een uifchoekje van Engeland naar New-York overbrachten?" Keen", antwoordde ik nieuwsgierig, zoudt n het my niet eens willen vertellen.?' 0, Jawel t" sprak het medium eene fijue sigaar aanstekende, en hij deed mf iwt navolgend afgrijselijk verhaal. Op «keren dag kwam een oud vrouwtje bjj den heer Hameen vertelde* dat kaar echtgenoot, vijf en twintig jaar geleden, naar zee was gegaan, sedert niets v*n zich had laten hooren en dat zij nu gaarne eens zoude wJHan weten of hg nog In het land der levenden was. Ik zal eens een oaienoek bg het iaformatae-bareau der geesten instellen", sprak de groote man. Som over veertien dogen maar eens weerom." Toen het vrowrtje terugkeerde, ontving zjj de treurige mededeeling dat naar man reeds twee ea twintig jaar dood en op het kerkhof van een klem engelsch dorpje begraven w-as, »liieve hemeltje", snikte de weduwe, wat spijt me dat allerverschrikkelflkat; och wat is 't akelig dat me goeie man zoo ver hier van daan ligt! Zon er nieta aan te doen zijn, mnnheer, dat hy hier in New-York een graf vo»d~?" »Ik zal er eens over denken,"iaeide spiritist. Kom, over drie weken, nog maar eans weder terug." Na verloop der drie weken kwam de vrouw weder opdagen; wg voerden aa»r in eene groote, geheel met zwarte kleeden behangen en flauw verlichte aaal, in het middan waarvan eene reusachtige tafel stond. Geesten-muziek ?weerklonk, bleek-blauwe lichtstralen schoten langs het plafond en eens klaps ontstond er een groot geraas en kwam de schedel van Bul, met een zwaren smak op tafel neerploffen. Schei ni^ mijnheer!" riep ik, u maakt me zenuwachtig!" Bat is niemendal, mijnheer Aquarins", antwoordde het medium, luister aandachtig naar het verdere verslag van het belangrijk experiment." N» eene korte rustpooze werd opnieuw muziek en een vervaarlijk gekletter gehoord en een oogenblik later kwamen de ribben van den matroos naar beneden tuimelen; iets later hoorde men zooiets van rikke, tikke, tikke, tak, boem" en eene regenbui van kiezen en tanden druppelde van boven neder; nog later volgden handen, voeten en allerlei beenderen en binnen een half uur hadden wij Bill Cummins compleet overgebracht en bfl werd ep een der kerkhoven van New-York plechtig bijgezet. Maar hoe hebt n 'm dat geleverd ?" vroeg ik in de hoogste verbazing; was de man door het luchtruim, langs den telegraafkabel, of op eenige andere «gca getransporteerd ?" «Bat is een geheim!" zeide de man ernstig, u ziet echter door mijn verhaal duidtehjk dat het Spiritisme geen gekheid is." Zonde ik de wonderen er van ook niet eens kunnen aanschouwen," vroeg ik schuchter, en zoude u niet bereid willen zyn om op Meerlnst proeven uwer kunst te leveren ?" Het medium verklaarde zich daartoe bereid; dag en uur werden vast gesteld en eeaige dagen geleden was mijne huizing het schouwtooneel van akelige gebeurtenissen. Ik had eeaige vrienden, en daaronder^oek Sagittarius, genoodigd en wg zaten in gespannen verwachting; hehaaldeljjk, 't spijt mij dat ik het zeggen moet, moest ik Jan terechtwijzen die allerlei onbehoorlijke op merkingen deed: zoo zeide hij bijv. U moet dien vent eerst eens goed onder zijne nagels kijken, Pa want daar verstoppen de mediums wel eens stokjes potlood onder," toen opperde hij weder het denkbeeld om een touwtje aan den gasmeter te binden en op een gegeven moment een vol licht te laten schijnen, en eindelijk waagde hij het uit te roepen: als de vent met eene speeldoos op de proppen komt zal ik hem toch eens leelijk verlakken! Wij brachten Jan tot zwijgen en het méduim verscheen. In een geheim* zinnig half-donker; met ineengesloten handen, waren wij getuigen van de vreemdste voorvallen; allereerst ontvingen wij eene dépêche van Koning Rhampsenit, die zich over de huidige egyptische toestanden bitter beklaagde en toen kwam er een bericht van wijlen Uilenspiegel met de mededeeling, dat hij onmogehjk ter vergadering kónde verschijnen, aangezien hij zoo joóst te Utrecht was geciteerd, waar men zijn oordeel over sommige kwestiën wilde hooien. Wat denken de geesten ever de redevoering van Dr. Euyper ?" vroeg een der aanwezigen. Wig behandelen sleehts zaken die geestelijk of ten minste geestig zijn!" luidde het antwoord/ Welke is 4e opinie der geesten over de beurs-kwestie ?' vroeg een ander. Er volgde geen antwoord en het medium deelde mede dat die kwestie blijkbaar zettjj den geesten te hoog was. Wat moet er van het artikel koffie komen?" meende een makelaar ta mogen vragen. Koffie heeft eene toekomst!" vertelden de geesten. Bat weet mijn kleine jongen ook wel", bromde de makelaar, ia dit nu «en antwoord t" HU kreeg echter eene gevoelige bestraffing van het medium en zweeg. Beeft het tegenwoordige ministerie nog lang te leven?" sprak een Er volgde een hartelijk en langdurig geesten-gelach, waarmede hei medium instemde: hoe is het mogelijk", zeide hij, dat men in Nederland zulk eenen vraag doet ? Hier leven de miniateriën nooit lang." Otp deze wijze giag het geruimen tgd voort, maar het belangwekkendste moert aog komen. Hebt n niet eenigbijzomfer zwaar voorwerp in huis? vroeg het medium. Zeker," antwoordde ik. hier hebt u eene zware eikenhouten tafel, en wanneer die neg niet zwaar genoeg mocht zijn, staat in gindscheu hoek eene Gtatwood^-trandkast, die ongeveer achthonderd kilo zwaar is." Oerdeel over m$ae verbazing, lezer, toen ik moest aanschouwen, ik Mnte-b0t«iet vcBteüen wanneer mijne eigene oogen het niet gezien had den, hoe het medium met de beide voorwerpen ging }ongleeren ajsof het een paar vederen balletjes waren, ten slatte verdween de tafel zelfs in zijn portemonnaie en de brandkast in zyn vestzakje. Hebt u aiet een paar muziek-instrumenten bij de hand ?" vroeg hij toen. Wacht eens," riep Jan die geen mouwen aan het geval kon passen op de vliering staat een oude contrefcas!" En de turksche trom, Jan," zeide ik, waar ik vroeger solo op speelde." En eene gedeukte schuif-trompet van neef Gerrit", vulde de jongen aan. Haal den geheekn rommel maar een hier:" gelastte ik. Een ontzettend tafereel volgde, toen de muziek-instrumenten beneden waren gebracht, want zij vlogen eensklaps de lucht in en zweefden vrije lijk rond, bonsden tegen elkander, werden door onzichtbare geesten-vingeren bespeeld en veroorzaakten een rumoer dat hooren en zien ons verging. Eindelijk was het concert afgeloopen en er volgden wederom eenige mededeeh'ngen uit de geesten-wereld; Jan moest de kamer verlaten toen de schoone Helena eenige confessiën kwam doen; Sagittarius werd zeer kwaadaardig toen Bacchus hem vertelde dat hij hem graag lijden mocht daar hij geen bepaald verachter van spiritus was; de makelaar was danig in zijn schik, toen hij hoorde dat er in Rio vermoedelijk wat goeds op til was en ik was erg verblijd, toen de geesten mij vertelden dat er eenmaal een standbeeld voor mij zoude worden opgericht. Het medium verrichtte nog eenige kleine toeren: hij liet de pendule twee en veertig keer achtereen slaan, liet de bisschop op verwonderlijke wijze uit den op het vuur staanden ketel verdwijnen, (zouden de geesten het edele vocht opgedronken hebben V) liet geheimzinnige oorvegen uitdeelen, en vertoonde tal van wonderen. Toen de Séance opgeheven zoude worden, kwam ik op de gedachte om nog een geesten-muziek nummertje te vragen en metén vlogen bas, trom en trompet weder door het vertrek. Had ik de vraag maar niet gedaan! Op zeker oogenblik toch, scheen een der geesten-musici eene booze bul te krijgen, want eensklaps slingerde ZEd. den Zwaren Contre-bas boven op mijn hoofd. Ik schreeuwde het nit van de pijn, die er niet minder op werd, toen ook de Sehuif-trompet mij eene gevoelige rammeling toedeelde; de ver gadering werd gesloten, het gas-licht opgedraaid en het bleek, bij nader onderzoek, dat ik een gat in mijn hoofd had ter grootte van een rijks daalder. Droef en onstemd zit ik nu mijn kadetje te schrijven en er is maar ne zaak die mij troost, namelijk dat ik de wonderen van het spiritisme heb mogen aanschouwen en een beslist spiritist ben geworden. Sagittarius en Jan zeggen dat de geheele historie enkel lak is geweest en dat ik het gat in mijn hoofd dubbel en dwars verdiend heb, maar och, die twee zyn niet wijzer. Aquarius. IN DEN BAAD. De heeren M. Raffalovich, oprichter en tot nu directeur van den Park schouwburg, en D. den Hartog, hebben ons permissie gevraagd om een ondergrondsche electrische geleiding aan te leggen voor het in exploitatie brengen van hunne uurwerken met slagwerk. We hebben hen voorloopig naar B. en W. gestuurd, doch ik zal den Burgemeester een briefje schrijven en voorstellen, dat al dadelijk als eerste voorwaarde voor de concessie gesteld worde: een kosteloos uur werk met slagwerk in de raadszaal. We hebben dat tegenwoordig wel noodig, nog meer dan we een nieuw kleed noodig hadden. Want de rederijkheid van sommigen mijner colle ga's begint gevaarlijke afmetingen te krijgen. Als alle kwalen werkt zij zelfs epidemisch. Zoo hield b. v. verleden Woensdag de heer Van Bosse, die pas lid is, zijn maidenspeech, en mijn waarde vriend Fvdd volgde zijn voorbeeld. Althans, wanneer het van deaen niet de eerste maiden speech was, dan was het waarschijnlijk de tweede. De Raad heeft tegenwoordig dan ook bijster veel van een dispuutcol lege. Dat komt er van, als de burgerij al die advocaten kiest. Die menschen bestaan nu eenmaal van 't praten. Wij mannen van de Beurs hebben wel iets beters te doen. Als wij een agenda krijgen met tien voordrachten er op, dan wenschen wij, dat die voordrachten worden af gedaan, en niet dat men er twee- of driemaal over bijeen komt om vitlustige lieden hun eloquentie te zien beproeven op de allereerste van het viertal. Zoo komt men nooit klaar. En waarvoor heeft de Burgemeester dan zgn' hamer? Dat de leden van den Raad nu en dan een gepaste opmerking maken,' ik heb er vrede mee. Wanneer bijvoorbeeld, zonder dat behoorlijk een schriftelijke voordracht is ingediend, door B. en W. wordt voorgesteld, zoo maar klakkeloos, alleen omdat de bewoners het wenschen, de Roomolensteeg te promoveeren tot Roomolenstraat, dan vind ik de waarschu wing, van de ijdelheid der burgerij toch niet te streelen, zeer ad rem. Er moeten nu eenmaal fatsoenlijke menschen en arme lui wezen; en zoo moeten er ook straten en stegen zijn. De standen zijn door de Voorzienig heid ingesteld en daarom moeten wij de stegen, stegen laten. Maar geheel iets anders is het, wanneer eene zaak als de concessie voor de waterleiding aan de orde komt. Een zaak, waarmee B. en W., voorge licht door deskundigen op allerlei gebied en door de deskundige par ex cellence, de Duinwater-Maatschappij zelf in de eerste plaats, jaren lang zija bezig geweest. Een zaak, die herhaaldelijk commissariaal is gemaakt en waarover geheele boekdeelen van het Gemeenteblad zijn volgedrukt. Een zaak, welker financieele finesses schuilevinkje spelen, zelfs met de ijverigste naspeuringen van een oppositielid, zoodat hij ten slotte bekennen moet: ja, meneer de wethouder van financiën, aantoonen kan ik het niet, maar er moet toch een fout wezen in uwe berekeningen. Een zaak, welker technische details datzelfde oppositielid verleiden, in een publieke zitting aan de groote meerderheid der vroedschap een brevet van incompetentie uit te reiken, in zake een prise ffeau en wat dies meer zij. Niet dat hg ongeluk had. Integendeel. Ea .juist daarom ia het zoo on