N°m. A°. 1884. DB AMSTERDAMMER W EEKBLAD YOOE T Verschijnt eiken Zaterdagavond. uitgevers: DAGBLADVEKEENIGING HOLTZ & Oo. Kantoor: Singel 21.1. Hoofd-Agenten: te Batavi», G. KOLFF & Co. Zondag 10 Augustus. Abonnement per 3/m f 1.?. fr. p. p. f 1.15. Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar a 0.10. Advortentiön van 1?6 regels f 1.?, elke rogel meer . O.ï. tnsschen den tekst per regel 1. ?-. Abonnement op de Mail-Editie per jaar 18.?. Advertentiën in regel 0.20. * N H O U » : BUITENLAND. BINNENLAND. Onze bladen. Kunst: Het AmsterrUmsch Tooueel, door K. J. W. De Pavilioen-schilderijen de Vos, I, door Alb. Th. Uit België, door M. A. Letterkunde: Iets over dichterlijke taal en nog iets, door Homunenlns. Jongste dichtbundel. Van mevr. van Ackere gcb. Maria Doolasghe, beoordeeld door Scaramouche (VI). Onze zóózóó'a over Betja Wolft", door E. H. J. Gallandat Hnet. Sapho, door Franc.ois Erena. Berichten en Mededeeliagon. - Inhoud van Tijdschriften. Nieuwe uitgaven. Militaire Zaken: Een blik in de toekomst onzer levende strijdkrachten, II, door Cambreaux. Overzicht van militaire artikelen in de dagbladen. Feuilleton: Het ongelukekind, eun verhaal uit Emsland door E. von Dincklage, IL Schaakspel. NIEUWS VAN DE WEEK. Faillissementen. Uitlotingen. Overzicht van de Effectenmarkt. door S. Burgerlijke stand. Veiling van vaste goederen. Te Euur. Advertentiën. Schouwburgen, enz. BUITENBAND. De conferentie is uiteengespat. Zaterdag j!, kwamen de leden nogmaals samen ter beraadslaging over enkele wijzigingen door Frankrijk op Engelands voorstel ingediend. Daar Engeland zich evenwel niet met deze veranderingen kon vereenigen en alleen Turkije en ItaliëEngelands opvatting deelden, terwijl Rusland, Duitsehland en Oostenrijk zich over het geschil niet wilden uitlaten, meende Engeland dat het 't beste zou zijn de zittingen maar te te sluiten. Dit geschiedde en wel zoo snel en onverwacht, dat voor de repliek van den Franschen afgevaardigde geen tijd overbleef, terwijl het voorstel van den Duitschen afgevaardigde, in zake den toestand van'het gezondheidswezen in Egypte en het kanaal van Suez in portefeuille moest blijven. Gladstone begaf zich, onmiddellijk na de sluiting, naar het La gerhuis en deed daar een omstandig verhaal van de redenen die tot de mislukking hadden geleid. Engelands plan kwam hierop neder: Uit de inkomsten van Egypte worden bestreden 'l o de rente van een nieuwe leening, door Engeland te verstrekken, a 8 millioene pd. sterling; 2o de rente der overige schuld (met 1/2 pette verlagen); 3o de kosten van beheer a 51/4 millioen. Wanneer er dan nog iets overbleef zoude in de eerste plaats de fondsenhouders die 1/2 pet. hadden laten vallen, schadeloos gesteld worden, terwijl de rest s'ily en a ??aan Egypte zelf ten goede zou komen. Frankrijk had een andere berekening gemaakt. Deze mogendheid wenschte de rente niet verlaagd te zien en meende dat de kosten der nieuwe leening, die der tegenwoordige leeningen en de kosten van beheer uit 'e inkomsten zouden kunnen worden gedekt. Bleek er echter een tekort te bestaan, dan zou dit gedekt moeten worden op kosten der fondsenhouders en dan zou de Egyptische regeering tegelijk met de commissie voor de schuld, in welke commissie de groots mogendheden en Turkije vertegenwoor digd zijn, knoeten overleggen hoe te handelen. Bij eenstemmig heid zou hun besluit wet worden, bij weigering van een der par tijen zou een nader onderzoek op een te Londen te houden conferentie moeten volgen. Engeland achtte eene Commissie met dergelijke volmacht nog erger dan de vroegere dubbele controle en had daarom bepaald geweigerd zijn toestemming te verleenen. De conferentie was daarom opgeheven en Engeland had zijn volledige vrijheid van handelen teruggenomen. Het Engelsche Parlement en de Engelsche pers juichten de han delwijze der Regeering toe en drongen nader aan op krachtig han delen tegenover Egypte. liet schijnt dat Gladstone geneigd is daartoe over te gaan. Het Kabinet toch heeft besloten een harcr leden, Lord Norlhbrook, minister van Marine, naar Egypte te zenden om zich daar persoonlijk op de hoogte te stellen en de regeering te kunnen adviseeren nopens den raad door haar aan Egyptisch bestuur te geven. Tevens is er een aanvraag van 300.000 pd. st. gedaan om zoo noodig de eerste stappen te kunnen doen tot het verleenen van hulp aan Gordon. Aarzelen blijft de premier maar hij-beweegt zich weder voorwaarts. De naaste toekomst zal leemi_of,hij werkelijk het vroeger standpunt heeft verlaten en nu annexatie of protec toraat wil, dan wel of hij de oude leuze »Egypte voor de Egyptenaren" getrouw blijft. * * ? De Belgische Kamer heeft deze week het eerste ontwerp, waar mede het clericale ministerie den weg der reactie -wil inslaan, ter behandeling ontvangen. Het heeft ten doel het herstel der diplo matieke betrekkingen met het Valikaan. De discussie werd voor al gevoerd door de vroegere ministers, Frère-Orban, Bara, RolinJacquemyns, die indertijd den gezantschapspost hadden opgeheven en de tegenwoordige, Malou, Moreau, Woeste, Jacobs, die hem willen herstellen. De nieuwe ministers wezen met dankbaarheid op hel feit, dat de Paus zelf, vergevensgezind, den eerslen slap had ge daan lot herstel der betrekkingen; de oppositie zeide dat dit herstel gewis eeno voorwaarde van Rome's hulp bij de verkie zingen geweest was, en dat Belgiëvan zijn gezantschap te Rome nooit eenig voordeel genoten had, terwijl integendeel de houding der bisschoppen tegenover de regeering juist tijdens het bestaan der betrekkingen aanleiding had gegeven tot hel afbreken er van. Buiten de Kamer werd de zaak met evenveel passie behandeld ais daarbinnen. Eene talrijke volksmenigte, in twee kampen ver deeld, wachtte de Kamerleden en ministers op, om hen bij het verlaten der zitting nateschreeuwen en uittejouwen. Tegen Zondag wordt eene manifestatie der liberalen en eene contra-manifestatie der clericalen voorbereid; men verwacht hevige onlusten en ook dit heeft nu reeds als incident in de Kamer weerklank gevonden. De minister Jacobs, van binnenlandsche zaken, verklaarde namelijk in de Kamer, dat hij voornemens was geweest, troepen te ontbie den tot handhaving der orde, om de pompiers, die thans nog met waterstralen uit de brandspuit de menigte uiteendrijven, kracht dadig bij te staan; maar dat de burgemeester van Brussel, de heer Buis, op zich genomen had de orde te handhaven, en hij dus tegenbevel gegeven had. Nu is de heer Buis een actief liberaal, en heeft zelf tegen Zaterdag eene vergadering van liberale burgemeesters ten stadhuize belegd; zoodat de regeering gaarne dit voorwendsel zal aangrijpen om, óf door hem zich de rust te verzekeren, óf hem ai te zetten. In de Kamer stelde de oud-minister Bara eene orde van den dag voor, constateerende dat het gemeentebestuur van Brussel zijn plicht deed, en dat het ministerie te kort kwam in eerbied voor de burgerwacht, door troepen te requireeren. Deze orde van den dag is door de clericale meerderheid natuur lijk verworpen, met 81 legen 39 stemmen. * * M Het congres tot grondwetsherziening, deze week te Versailles geopend, geeft geen hoog denkbeeld van het parlementair régime en de beschaving waarloe negentiende-eeuwsche staatslieden kunnen komen. Het is den president van den Senaat, die het voorzitter schap over het Congres bekleedde, ten eenenmale onmogelijk geweest de orde te handhaven, zóó zelfs dat het gerucht een oogenblik kon geloofd worden, als zou Ferry plan hebben om de gewapende macht ie hulp te roepen tot herstel der rust onderde vertegenwoordigers des volks. Van het geschreeuw en getier der vereenigde rechter-en uiterste linkerzijden, van de scheldwoorden en zelfs handtaslelijkheden, geven de Fransche bladen, eenige met verontwaardiging, andere met onverholen genoegen, het omstandig verhaal. Andrieux op de tribune springend om Ferry het woord te betwisten, was een schouw spel, zooals sedert de Commune niet beleefd werd. Wanneer men na gaat, dat voor de oppositiën, nu de meerderheid beloofd heeft, alleen volgens den vooruit aangenomen tekst de herziening te doen plaats hebben, er noch gelegenheid tot een voorstel, noch tot een amen dement is, kan men zich begrijpen, dat zij een obstructiestelsel aanvatten als eenig middel om acte de présence Ie geven, maar men zou toch zoo onwaardige handelwijzen als de thans vertoonde, jiiet verwacht hebben. J