DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.377 geland dezen maatregel, en het optreden van de Kaapkolonie, welke dezelfde kuststreken wilde annexeeren, zal opnemen, moet worden worden afgewacht. Op de Goudkust heeft de Engelsche autori teit zelf reeds gehandeld en een der door dr. Nachtigall opgerichte grenspalen doen vallen. Vooral met het oog op de aanstaande verkiezingen blijven de Duitsche bladen hun aandacht aan de koloniale quaestie wijden. In alle verkiezingsmanifesten en de partijen komen er allengs mede voor den dag neemt zij een meer of minder belangrijke plaats in, al naar gelang de partij voor of tegen de Regeering partij neemt. * t, * De Hongaarsche Premier, Tisza, heeft deze week voor zijne kie zers een redevoering gehouden, waarin hij den staatkundigen toestand van het oogenblik schetste en zijn plannen, wat de binnenlandsche politiek betreft, in groote trekken ontwikkelde, flet programma voor deze periode schijnt te zijn: herstel van het financieel even wicht een krachtig optreden tegen de clericale partij en wie ver der de staatsmacht tegenstreeft. Tisza wil voorts het Hoogerhuis hervormen en ook een wijziging brengen in de indeeling van het Huis van Afgevaardigden. De krachtige houding tegen de clericalen is na de houding, on langs bij de verkiezingen door de woordvoerders aangenomen, niet overbodig. De geestelijkheid heeit bijna overal de leiding der ver kiezingen op zich genomen, onder voorgeven dat zij zoodoende ook handelde in den geest der kiezers. Toen keizer Frans Josef dezer dagen, in antwoord op de hulde-betuiging der Hongaarsche geestelijkheid, verklaarde dat hij die bemoeiingen ongaarne zag en de heeren geestelijken liever aan hun herderlijk werk zou zien blijven, werd deze passage bij de vermelding in de bladen, een voudig uit zijn rede gelicht. Gelukkig, kwam het bedrog voor den dag. De clericalen kunnen zich nu echter, na Tisza's redevoering, opnieuw voor gewaarschuwd houden. BINNENLAND. De Koning zal dus Maandag de zitting der Staten-Generaal niet persoonlijk openen. Om den rouw van zijn Huis. Toen Prins Alexander zich aan zijn smart overgaf wegens het verlies van hen die hem het dierbaarst op aarde waren, keurde iedereen dit af en eischte dat hij de verplichtingen, die hem door zijn hooge positie wer den opgelegd, ondanks zijn zieleleed zou vervullen, Thans hadden wij gehoopt dat ook de Koning zijn diep getroffen vaderhart voor een oogenblik had vermogen tot zwijgen brengen, om in het gewichtig tijdsgewricht dat wij beleven, zelf de Vertegenwoordiging des volks de mededeelingen te doen, die noodig zijn om het vertrouwen in onze nationale toekomst te versterken. Wjj kunnen niet anders dan Zr. Ms. smart eerbiedigen, doch wij be treuren het zeer dat zijn afwezigheid bij de opening der Kamers [daarvan het gevolg zal zijn. . , , Er zjjn thans 17 schepen in de Atjeh-wateren, meldt men. Zoo dus de Radjah van Tenom niet de 100,000 hollandsche guldens aan neemt om de JTïsero-gevangenen vrij te laten, dan zullen wij hem duchtig de les lezen.... Maar volgens de Engelsche mededeelingen zou er bij aanvankelijke weigering nog een ultimatum volgen, en eerst later zou dan de tuchtiging komen. Dit ia ook natuurlek. De mousson zou thans beletten dadelijk hande lend op te treden. Waartoe dan nu de marine in de Atjeh-wateren zoozeer versterkt? Is het alleen om te toouen, dat we nog kracht kunnen ontwikkelen als het er op aankomt ? Of is het om tegenover Engeland, het bewijs te leveren dat het door de Staten-Geneaaal toegestaan krediet niet onge bruikt blijft. In het eerste geval verliest men uit het oog dat een talrijke vloot van onbruikbare bodems geen sterke macht vormt; in het laatste mag de opmerking wel gemaakt worden, dat het wegwerpen van 'slands gelden zonder doel voor do Engelschen een groote voldoening kan zijn, maar voor pna land. e«n onverastwoordelüke daad blijft. ONZE BLADEN. £en tillo week ging vooraf aan het feest van Boots en de sluiting en do herocer,irjg dor Nedorlandscho Kamers. De artikelen over arlt. 103, 197, 76 en andere der Grondwet bleven het gewichtig tijdperk voorbe reiden, dat men met het oog op het Nederlandsen staatsleven vermoedt in te gaan. Ons Dagblad wijdde aan de Grondwetsherziening eenige artikelen; De Standaard en De Tijd braken eene lans over de traditioneele beteekenis van het Koningschap; de Qoesche Courant, de Kamper CL, de Bredasche, de Alkmaarsdie, het Utr. Dagblad, het Haagsche Dag blad, het Venloosch Weekblad, de Maasbode: ziedaar een greep uit de velen die herzienings-artikelen schreven. Men zou tot de conclusie komen, dat het Nederlandsche volk warm is voor de zaak, of althans warm moest worden. Het seizoen werkt misschien niet mede; het is geen tijd voor politiek vuur en overigens maakt de betoogende toon der pers meer in druk op het verstand der lezers, dan op het gevoel. Het persdebat heeft, behoudens eene enkele uitzondering, meer van dat op eene debating-club, dan op eene politieke vergadering. Het Handelsblad vond in eene reeks van artikelen telkens weer eene nieuwe bepaling te herzien en eindigde met te betoogen, dat men do wijziging van art. 198 wel kon laten rusten tot na de begrooting. Het ontwerp Van Houten bleef afkeuring vinden in bijna de geheele pers. Overigens behandelde het Handelsblad het Bank-octrooi, het Haagsche Dagblad het internationaal octrooi-recht, het Vaderland de Congo-quaestie en weidde de Arnh. Ct. opnieuw uit over de onuitputtelijke quaestie der onderwijzers-akteëxamens. De zetter deed ons verleden week een artikel over het recht van amendement in de vereenigde zitting toe schrijven aan de Amsterdamsche; men zal begrepen hebben dat tiaArnhemsche was bedoeld. Als deze regelen gedrukt zullen zijn, zal de gansche Nederlandsche pers, door de Katholieke Illustratie reeds waardiglyjk voorgegaan, zich een oogenblik aan de politiek ontrukken om den lof te zingen van een der eersten op wie Nederland in dezen tjjd roem draagt, van Nicolaas Beets. NAAR AANLEIDING DER LAATSTE JURISTEN-VERGADERING. II. Thans een woord over de vereenvoudiging der strafprocedure bij deu kantonrechter. Het bestuur had aan de vergadering voorgelegd de vraag> of vereen voudiging van het strafgeding voor den kantonrechter wenschelijk is, en zoo ja, in welke richting dan. Vooraf een enkel woord over de urgen tie van dit onderwerp. De heer De Pinto was, o. i. op deugdelijke gron den, van meening dat het noch waarschijnlijk noch wenschelijk is, dat de Nederl. wetgever zich dadelijk met de hier behandelde zaak zal inlaten. Immers, het resultaat van des wetgevers bemoeiing, zou ten slotte moe ten neerkomen op eene, misschien niet onbelangrijke wijziging van het wetboek van strafvordering. In het thans bjj de Kamer aanhangige ont werp is geen spoor van zoodanige verandering op te merken. En zij, die eene spoedige invoering van het nieuwe strafwetboek wenschelijk achten, mogen er niet toe medewerken dat nu nog aan het bedoelde ontwerp een grootere omvang worde gegeven. Moge alzoo de quaestie niet van dadelijk, van actueel belang zijn, van groot belang is zij toch zeker, meende mr. De Pinto. Een zeer opgewekt en levendig debat bewees dat dit juist gezien was. ' Vele leden der Vereeniging waren van oordeel dat de wijze, waarop thans de strafzaken bij het kantongerecht behandeld worden, stof tot klagen geeft. De behandeling vond men te omslachtig, de kantonrechter werd overstelpt met arbeid, de straf kwam veel te lang na het begaan van het vergrijp. De uitslag der beraadslagingen was, voor zooverre het de aanbeveling van eenig bepaald geneesmiddel betrof, louter negatief. Alle de door het bestuur gestelde vraagpunten werden ontkennend beantwoord. Niet dat er gebrek was aan de noodde hoeveelheid voorstellen tot verbetering der strafprocedure bij de kantongerechten; in 't minst niet. Laten wij een korten blik op de voorgeslagen middelen tot verbetering werpen. De geachte prse-adviseur Van Hamel had getracht het stelsel der DuitEche strafbevelen voor de minder ernstige en dat der Engelsche policecourts (men zie hierover ons avondblad van Zaterdag 30 Aug. jl.) voor de meer ernstige vergrijpen aannemelijk te maken. Al spoedig bleek het dat de overgroote meerderheid der vergadering niet gediend was van de uitvinding. De heer Van Gigch opende het vuur dor bestrijders. Zijn voornaamste bezwaar tegen het stelsel der strafbevelen was, dak de drie hoofdbeginselen oazer strafprocedure, iil. openbaarheid, mondeling onder zoek en motiveering van het vonnis, zouden komen te vervallen. En aan zijn praktijk ontleende de Haagsche advocaat nog een ander bezwaar, t. w. de mogelijkheid dat de rechter een etrafbevel ui'uvaardige, bloot op grond van een valsch ambtseedig procesverbaal. Hij haalde een tweetal zeer recente voorbeelden aan, waaruit bleek dat de vrees daarvoor geenszins hersenschimmig is; aan de zeker voortreffelijke tusschenkomst van den bekenden praoticus was het te danken dat de aangeklaagden werden vrijgesproken. Wat nu dit argument betreft, deelen wij de mee ning van hen die beweerden, dat bij eiken vorm van procedure valsche processen-verbaal mogelijk zijn, en dat het dus niet aangaat daaruit speciaal een argument tegen de strafbevelen te smeden. Snedig werd ook opgemerkt, dat onder het systeem der strafbevelen, de valschelijk aangeklaagde cliënten, even goed den weg naar des heeren Van Gigch'a kantoor zouden weten als onder de thans heerschende procedure. J Over die processen-verbaal moet ons nog een enkele opmerking van het hart. De heer Van Gigch wees er op, dat o. a. het Genootschap tot dierenbescherming en dat tot bestrijding van het misbruik van sterken drank, een premie uitlooven aan iederen beambte die een ter zake han1 dalend proces-verbaal waarop een veroordceling gevolgd, is, opmaakt. Op