De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1884 21 september pagina 1

21 september 1884 – pagina 1

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NE Verschijnt eiken Zaterdagavond. Ottger«rt: DAGBLADVEREENIGING HOLTZ & Co. Kantoor: Singel 211. Hoofd-Agenten: te Batavia, G. KOLFF & Co. Zondag 21 September, Abonnement per S/m. . . . . . '. . ? I.?. fr. p. p. ? Ai'zpnderljjke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar a Advertentiën van 1?6 regels f 1.?, elke regel meer , tusscben den tekst per regel ..... 1 olO ..... . Abonnement op de Mail-Editie per jaar ..... is'?* Advertentiën in regel . . ". '. " O 20 I N H O IJ D: BUITENLAND. BINNENLAND. Persoverzicht. Lage-sluis-Poëzie. uit het Haagje III en IV, door Pasquino. Brieven van Jan van 't Sticht. Kunst: Het Amsterdamsen Tooneel, door K. J. W. Het ooneel te Kotterdam, door M. H. De Fransohe Opera, door D. Wandelingen op de Tentoonstelling JII, door B. A. G. ??- uit België, door M. A. Letterkunde: B. Koopmans van Boekeren, Kathederkout, beoordeeld door K. S. Een Prospectus op Kijffl, door J. G. Frederike. B?ricbian eu Medsdeaüngeu. Inhoud van Tijdaohriften, N'euwe Uitgaven. Militaire Zaken: Een woord, naar aanleiding van de Troonrede, door Ares. Bibliographie. Feuilleton: Majoor Martt en zijn Vriend, naar het Amerikaansch van T. Habberton, I. Brievenbus. NIEUWS VAN DE WEEK. Schaakspel. Faillissementen. Uitlotingen. Overzicht van 3e Effectenmarkt, door S. Amerikaanscha Spgren, door J. v. d. Bnrg. BurgerSke Stand. Te huur, Advertentiën. Schouwburgen, enz. De langverwachte bijeenkomst der drie Keizers heeft eindelijk in het Poolsche landstadje Skiernewicz plaats gehad. Met loffelijke volledigheid heelt de telegraaf ons medegedeeld, hoe de vorstelijke personen elkander ontmoetten en hoeveel malen zij elkander kus ten; hoe zij in het slot te Skiernewicz (wel wat nauw) gehuisvest waren; hoe de gasten aan den middagdisch en bij de voorstel ing in den Schouwburg waren gerangschikt; m'et welk eene vlugeid de Keizers beleefdheidshalve onophoudelijk van uniform ver wisselden en welke kleur de japonnen van de Czarin en van de Russische grootvorstinnen hadden. Wat er echter tusschen de drie Keizers en hunne vertrouwde raadslieden is be sproken is een diep geheim gebleven, en het veld voor gissingen is nog even rnim, als'.het veertien dagen geleden was. Wij zullen hier het aantal der conjecturen niet met nieuwe trachten te vermeerderen, en ons bepalen tot de opmerking, dat de geheele buitenlandsche pers eenstemmig de bijeenkomst beschouwt als een waarborg voor het behoud van den vrede. Tevens echter gaan er velerlei stemmen op die beweren, dat de Keizers elk in zijn eigen land, de teugels van het bestuur wat straffer zullen aanhalen, en dat de gemeenschappelijke bestrijding der anarchistische woelingen daartoe een welkom voorwendsel ia! opleveren. * « * Het Franseh-Chineesche vraagstuk is, deze week niet nader tot zijn oplossing gekomen. De ministerraad, waartoe de leden van het Kabinet zich uil hunne verspreide villegiatures Zaterdag naar Parijs begeven hadden, heelt zich door den president Ferry gemakkelijk laten overtuigen, dat oorlog met China en dus samenroeping der Kamers niet voor de hand lag, en heeft zich weder verspreid. Wat Gourbet intusschen doet, weet men niet met veel zekerheid. Een Engelsch telegram, als was hij met 2000 man bij de Kimpaïforten geland, en had de Ghineezen verslagen, is niet door een telegram van hemzelven bevestigd. Of hij de stad Nan-kin wil bombar deeren, dan wel Formosa nemen of Canton bedreigen zal, of nog anders de golf van Petchili en de rivier de Pei-ho opvaren en Pckin verbranden, het blijft alles in het onzekere. Telkens komen de geruchten van vredesvoorslellen, nu uit Berlijn uit de omgeving van Li-Fong-Pao, dan door den Malin uit New-York ontvangen, of door den Times medegedeeld' alles om zoo spoedig mogelijk te worden tegengesproken. Weder worden wisselingen m het Fransch ministerie aange kondigd. De heer Ferry heeft zich aangewend, zijne ambtgenooten meer als secretarissen-generaal der departementen, dan als regeerders met geldige stem in het kabinet te beschouwen. Thans zijn hem aan de eene zijde admiraal Peyron en generaal Campenon hinderlijk, daar zij aandringen op het veranderen van den tat de represailles in een uitgesproken oorlogstoestand en anders hunne medewerking weigeren. Aan de andere zijde heeft hij een zeer moeiehjk vraagstuk eo^tuit daarbij op vele bezwaren. In overleg met den minister van landbouw Méline is hij niet ongeneigd, beschermende rechten op vee en granen in te voeren. Dit strijdt met de a'gemeene richting van het Kabinet, met name van den minister van handel, Ilérisson. Men zoekt voor dezen een opvolger. Voorgesteld zijn de heer Devaux, dien hem de Union démocmtique opdringt, en de heer Rouvier, voor wien de Union répulUcaine eene plaats in het Kabinet verlangt. De heer Rouvier zou zich echter in geen geval laten vinden voor protectionistische maatregelen. Een zonderling figuur maken daarbij de door de regeering geinspireerde bla den, die ten gunste der protectionistische beweging een deel van haar programma moeten wijzigen, en hetzij uit gemis aan behoorlijke afspraak of uit onwil, zich daartoe niet oprecht ge neigd betoonen. Men heeft bijv. in de République Francaise den eenen dag een leading kunnen vinden tegen de beschermende rechten op het vee; den volgende dag een langen brief vajo den hoofdredacteur er vóór. .>.-> De strijd tegen de clericale schoolwet in Belgiëbeleefde deze week eene nieuwe phase. De afgevaardigden der 820 liberale bur gemeesters overhandigden den Koning een adres, waarin zij hem verzochten zijne sanctie aan de wet te weigeren. Leopold II ant woordde gelijk het een constitutioneel koning betaamt. Hij zeide aan de burgemeesters: Ik ontvang uwe petitie als de uitdrukking van den wensen van een groot aantal burgers, bekleed met de waardigheid van gemeentelijke overheidspersonen. Ik heb evenzeer een groot aantal petities in legenovergestelden zin ontvangen. Met het oog op dergelijke uiteenloopende meeningen moet ik mij voegen naar den wil van het land, zooals die door^de meerder heid der beide Kamers is uitgedrukt. Gij zijt te welwillend mijne wijsheid te prijzen, doch ik neem aan hetgeen gij zegt over mijn nauwgezette plichtsbetrachting als constitutioneel souvercin. Ik zal steeds getrouw blijven aan mijn eed, en voortgaan te trachten den regelmatigen loop van den par lementairen regeeringsvorm te verzekeren. Ik zal nimmer onder scheid tusschen Belgen maken. Ik zal voor de eenen doen wat ik voor de anderen gedaan heb. Mijn tegenwoordige houding zal zijn als die in 1879, toen ik gebruik maakte van mijn pre rogatief, volgens den geest der Grondwet. Ik dien Belgiëonze beide groote partijen en de edele zaak der vrijheid, waaraan ik ten sterkste ben verknocht. Ik dank de burgemeesters voor hun gevoelens, die zij voor mijn persoon hebben geuit." Vervolgens ondervroeg de koning de burgemeesters over den toestand, die uit de toepassing van de schoolwet voor hunne ge meenten zal geboren worden. Dit antwoord van den Koning kon de burgemeesters niet ver wonderen; het gaf echter den Brusselschen opgevvondenen weder aanleiding tot buitensporigheden, 's Avonds hadden er oploopen plaats, en bij het paleis des Konings hoorde men «Leve de Republiek^ roepen en de Marseillaise zingen. Te Napels is de cholerapaniek, dank zij het moedig en waarlij k koninklijk optreden van Z. M. Humbert, tot staan gekomen. Terwijl in het paleis en zelfs onder de hem begeleidende personen ziektegevallen voorkwamen, ging de koning van wijk tot wijk, hulpen troost gevend, de zieken bezoekend en de maatregelen f tot verbetering in oogenschouw nemend. Dat eene week van gevaar en aandoeningen hem geschokt had, is niet te> verwonderen; hij had dan ook gehoopt zich in het terugkomen aan alle ovatien te onttrekken. Aan station bij station echter stond de volksmenigte in geestdrift hem te wachten; van Napels tot Monza in Lombardije, waar koningin Margherita verblijf houdt, was zijn doortocht een triomf zooals zelden gezien werd.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl