DE AMSTERDAMMER Verschijnt eiken Zaterdagavond. Uitgevers: DAGBLADVEREENIGING EOLTZ 4 Co. Kantoor: Singel 211. Hoofd-Agenten: te Batavia, G. KOMT? & Ca, Zondag 21 December. Abonnement per 3/m f i._. fr. p. p. ? 1-15> Afzonderlijko Nummers aan da Eioslten verkrijgbaar a 0.10. Advcrtentiïa van l?C regels f 1.?, clko regel meer . 0.15. tuaschcn den tekot per rogol ,..,.?1.?, H O U os Porsovorziclit. Warmo Kadetjes, con Zatcrdas-arófiJ frasen stelling in ArüIV, door All). Th. uit Belgip, door N. II. L o 11 e r !; u n d n : Maurice Barros, door Fran^oia Ercns. Hot doel van do beoeliiniD.s; dorKCsclnodoiii,--, door A. M. Kollowijn Nz. Berichten en Medodeeliugon.?Inhoud van TijJüulnil'toa Nieuwste Uitgaven.?Militaire Zalion: Co guvolgenceiior^obrekidgo wet. Bibliographie. Feuilleton: Achter liet Voetlicht, novelle van Bcnno Bra.ua, II. Schaakspel. NIEUWS VAN DE WEEK. Overzicht van de Eft'ectonmavkt, door S. Amerikaanache Sporen, door J. v. d. Burg. Burgerlijke Stand. Veüingon. To huur, Advertentien. Deze week heeft veel rumoerigheid gebracht in den Duitschen Eijksdag, waar de verbittering en de hartstochten aan beide zijden zich scherp hebben geuit. Bij de behandeling van do begroeiing voor buitenlandsche zaken lichtte de rijkskanselier het verzoek toe, dat strekte om een som van 20.000 mark uit te trekken voor ecne tweede direcleursplaats in het departement van buitenlandsche zaken. Bismarck verklaarde dat hij zonder deze hulp niet verder do zaken op een degelijke wijze besturen kon, en staafde deze verzekering met cijfers; hij herinnerde aan zijn leeftijd, aan da twaalf jaren die hij besteed had voor de verheffing van het Duilscho Rijk en tot verhooging van den invloed der natie in het buitenland. ?» Weigert ge mij dit verzoek," zoo sprak Bismarck, »dan zie ik daarin slechts een zucht om mij het leven zuur te maken; en antwoordt gij: neen! wanneer ik ulieden de noodzakelijkheid von mijn verzoek onder ambtseed betoog, dan verklaart gij daarmede dat ik ben óf ongeloofwaardig, óf onbekwaam óf onwetend." De afgevaardigden Von Vollmar en Hanel hebben 't scherpst tegen 't toestaan van 't verzoek gesproken. De eerste ging zelfs zoover van te verklaren »dat we wel weten hoe ia Duitschland een ambtseed moet opgevat worden", een insinuatie om welke Bismarck hem terecht ecno berisping toediende. Richter bestreed het voorstel der Rcgeering namens de Duitsche vrijzinnigen op financieele giondcn. Doch over 't geheel droeg het debat een per soonlijk, vinnig karakter. Aan beide zijden werd door overdrij ving gezondigd. En ten slotle weigerde de Rijksdag met 147 tegen 119 stemmen do bewilliging van het verzoek van den Rijkskanselier om zijn taak te verlichten. Het centrum had zwligend toegestemd. ' ? > ..,:,:'. Dit besluit heeft een storm in gansch Duitschland verwekt: laast niet te vinden zijn de bladen die den maatregel der meer derheid goedkeuren, en ontelbaar zijn de adressen van deelneming en protest die Bismarck dagelijks uit alle oorden van het land ontvangt. Door vrijwillige bijdragen wil men de som bijeenkrij gen; reeds kwam van eene vereeniging van Duitschers te Parijs de som voor een eerste semester. Het is twijfelachtig voorzeker, dat de rijkskanselier op deze wijze de benoodigde middelen zsl aanvaarden. Maar met 'toog op de algemeene stemming van Duitschland is het niet gewaagd te veronderstellen, dat bij een derde lezing een voltalliger Rijksdag op het opzien-barend besluit zal terugkomen. De zaak die bovendien in Duitschland groote belangstelling wekt s het voorstel der regeering om een jaarlijksch rijkssubsidie van 5!/3 millioen mark te verleenen aan het tot stand te brengen van stooomvaartlijnen met Afrika, Aziöen Australië. Dit voorstel is in den Rijksdag het onderwerp van beraadslaging geweest, en daarna in handen gesteld van eene commissie van rapporteurs, ?welke thans met het onderzoek bezig is. Dit voorstel, in welks motieven dit jaar naast do voordeden eener geregelde postverbin ding, ook de handels- en politieke belangen van Duilschland zijn op den voorgrond gesteld, zal waarschijnlijk aangenomen worden, niettegenstaande de bestrijding der Duitsch-vrijzinnigon. In de eerste zitting der commissie werd het verdedigd door de con servatieven en zeer sterk door de naüonaal-liberalöleden onder wclko de bekende Ilamburgsche reeder Woermann zich bevindt); de centrumleden lieten zich niet uit, Ijverig wordt het voorstel gesteund door de Kamers- van KoophandeL-van de meeste steden aan .tien Uïja en ia Zuid-Duitschland, die adressen tot de regeering hebben gericht. In dezo adressen is daarenboven betoogd, dat de uit de Duitsche hnvcnplaafscn vertrekkende booten Rotterdam of Antwerpen zullen aandoen, ca dat in deze steden inrichtingen zullen worden geves tigd om het vervoer uit Zuid- en West-Duitschland daarheen en het overladen der goederen zoo gemakkelijk mogelijk te maken. De Kölnisdie Zeitung noemde als zoodanig alleen Rotterdam, »de belangrijkste Rijnhaven, met welke het eindpunt der Rijnscheepvaart een levendig verkeer onderhoudt." Deze beweging heeft voor ons land eene bijzondere beteekenis. Zij is een antwoord op de bedreiging met eene swrtaxe <£entrepot, ten vcordecle van de Noord-Duitsche havens en ten nadeele van de Rijnscheepvaart in Duitschland en ten onzent. Door de huidige samenstelling van den Rijksdag is voor de regeering de steunder bij deze scheepvaart belang hebbende streken onmisbaar^ Volgens een telegram, uit "Caïro aan den Standard gezonden, heeft d? Khedive op het verzoek van Duitschland en Rusland om. in de commissie der Caisse de la Delta te worden vertegenwoor dig, ontwijkend geantwoord. Men zou, zoo luidde het be scheid van den Khedive de zaak nader in overweging nemen, wanneer do antwoorden der mogendheden op de financieele voor stellen van Engeland waren ingekomen. Dat deze poging om aan de beide mogendheden haar aandeel in de regeling der Egyptische quaestie te betwisten, in Berlijn zeer euvel wordt opgenomen, laat zich begrijpen. Op de aanneming der Engelsche voorstellen schijnt -.veinig i:ans töbestaan. De expeditie onder Lord Wolseley tot ontzet van Khartoëm vordert zeer langzaam. Men berekent, dat zij eerst tegen het einde van Februari hare bestemming zal kunnen bereiken. Sir Samuel White Baker blijft in den Times volhouden, dat de weg over Sooakim ca Berber boven de Kijlroute de voorkeur had verdiend, en dat die weg ook thans nog bezet moet worden, daar de expeditie anders geheel van hare basis van operatie afgesnedca zou zijn, In Engeland zelf beproeven de voorstanders eener evenredige vertegenwoordiging, onder aanvoering van Sir John Lubbock en den heer Courtney, propaganda voor hunne denkbeelden te maken. Zij komen echter te laat, want na het compromis tusschen de regesring en do oppositie bestaat niet de minste kans meer op ecae ingrijpendcn wijziging van de kieswet, hoe verstandig deze ook moge wezen. De Association Internationale du Congo is thans door Engeland erkend, onder voorbehoud, dat Engelsche onderdanen onder de junYrl.'clie hunner eigen consuls zullen blijven, totdat de toestan den in den nieuwen staat ccn voldoenden waarborg opleveren voor behoorlijke rechtsbcdeeling. Aan do bedenkingen van Engeland is de conferentie te Berlijn ia zoover lo gemoct gekomen, dat zij voor den Niger geen inter nationale schccpvaart-commissie in het leven heeft geroepen, zoo als voor den Gongo, maar op de eerste rivier het toezicht aan ecno Engclscli-Fraascliöcommissie zal opdragen, ?& Ia Portugal werden da Cortes* geopend met een troonredei waarin do koning eene herziening van eenige artikelen der Etilutie en hervorming von de Kamer der Pairs aankondigde. Men verwacht in dcii loop der zitting, en misschien reeds s cig eeao mïnisleriecle crisis. Het Kabinet?Forster heeft een aantal groepen als vercenigde oppositie tegen zich. Do minister heelt do opening der Cortes reeds lang uitgesteld, voorwendend dat het kabinet vóór de sluiting der conferentie van Berlijn alle interpellatiöa en verklaringen wilde vermijden, inderdaad omdat het hoopte nog een deel der verbonden fractiën vaii de oppositie lostemaken. Dit is niet .geschied; het heeft integendeel vrienden verloren. Gedurende hot lange races heeft het ministerie daar enboven tal van zaken, die door do wetgevende macht behoor den te worden beslist, bij faesluilea geregeld; thans moeten de