De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1885 4 januari pagina 10

4 januari 1885 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 393 teria van Oorlog hen nagenoeg geheel van binnen en van buiten zal kennen, en dus waarlijk het antwoord niet schuldig zal behoeven te blyven op de vraag: Is hij ecu wetenschappelijk, ijverig, zelfstandig, doortastend, moreel man?" Men kan zonder schade voor de maatschappij ontvanger van de Belas tingen en een bekrompen niensch tevens wezeu, een Leger- commandant kan een verdienstelijk man zijn en tegelijk een onhebbelijk mensch inde samenleving, maar de arts had liever elk ander beroep moeten kiezen, indien geen heilig vuur in hem brandt. De Chef van een geneeskundigen diemt in hot garnizoen, déverantwoordelijke persoon in het Militaire Hospitaal, moet van het degelijkste gehalte zign. Van hem moet de geest uitgaan, die allen bezielt, en niet, omdat hij Majoor of Overste heet, moet hy achting afdwingen, maar omdat eijn gclieele persoonlijkheid achting verdient. Zie, Amice, deze eis eb, voor het leger van het hoogste belang, B zelden gesteld of in 't oog gehouden. Ik wil nu niet'.beweren, dat we geen verdienstelijke Hoofdofficieren van den Geneeskundigen Dienst bezitten, maar waar wij ze hebben, is dit möar aan het toeval te danken, dan dat, toen aij aan ds beurt waren voor benoeming, het kaf van het koren is gescheiden. Scheiding van kaf en koren! Een kearbende dus aan de spits! Ziedaar wat mij voorkomt het eenige middel te wezen, om zoovelon, dio zieh in den laatston tijd lieten verleiden Officier van Gezondheid ta worden, met slechte promotie vrede te doen liebbec, om bij de jongeren plichtsbetrachting in den ruimsten E», als den eenigsten, hoogsten eiscli levendig te houden* Hebt gij nu vcrtrouvren, Amice, dat het nog eens zoo ver komen zal, !.at u^ 20ou dan den weg opgaan, dien mijne ondervinding hem mot* Criticus: Geloof mij stecd?» vriendschappelijk, 3fêii vefzcetcfc ons <lc aandacht ta vóstigra i~'$ ea «ïe-rSSiafto: 'üorkoir.endcj ia hefc Nieiues ran <l(.n 2)u<) dd. l jft«c. ft,~ waarin, ,'..; «nschrift .gebrek aan werk," aan ongehuwde arbeiders da raad de raad wordt 13ij . dienst to nemen als soldaat Lij het Ncd. Indisch leger. «aacrscbte cs,n wc.tk meent de schr. h?:t; niei; ontfeweoachfc op da vooreeten te wijzen dia z. i. nau dienstneming gepaard gaan ea waartoe o. p . uet ..uitzicht, behoort dai. zij dij een haiiT.vcrk verstaan ia Iad;J aanga» komeii aijude. aan iiiiclitiu^on ot b 'j wapens geplaatst kumen wer£-«v 'Waarbij de citoefecing van duf-, handwerk hootfaaalt 13. 51ut diaa \c . ttacdo diar, dat do persoon cich kier te tands -vevbiu'.lt f.b sd3aa!, en i.» aankomst in India dient af ta wachten, ot' van zijuo sal worden gebruik S G11A A K S P E L. Ko. 1. Van cl c n Cu..l-r>oJact«nïvan Sisstt." ,.'/o'.i roeven v.-;.' ren Itrfis; Uic niet VM-XTOOS* of U.1;:1, r iu <'tn '?'.-'. i f,- u'.-> ons po'mei! t .'.-ivin htkoort; '/.ij ii&!> ?'. ??::??;?? .?!:>:? |-.-v.".v, ui> b.oe;;r,-;; t.i.rioïen, t vcmMit 'Mi oub eeu twtrooa sieren." ZWART. d « WIT. Wit speelt voor en geeft in 2 zetten raat, (Wit 7 en Zwart 2 stnkkon met K. D ($. OPLOSSING VAN SCHAAEPBOBLEEM tïo. 61. I D S P SU E l nt P 3 (a 2 D 4 C G + E 5 E 4 (J 3 D 8 D 5 +! tt 4 " I> 5 4 B 3 c 2 mat. (D 2 B 4 nt C f, 3 D 3 D 5 + E 5 EO 4 D 3 K <j mat. l ..... H 5 nt F S (b a D 4 O 6 + E 5 E 4 3 D b ij a + K. D :i of ander» 4 I>. E d, E G- of 6 mat. i ..... E i o a (t 2 D 8 P C 4. li. T,t i: i 8 T> 4 E 6 A'.! libuiuu 4 D., Pd. of T. geeft ma;, («J l E l nt o 2 2 D 4 C 6 + K. E 4 S D 8 U 4 -t- K' .Fa 4 K D J. mat. Bij l .... uvan O 7 E 7 volpt 2 P P D -i-, E S rt E 4: 3 D 8 nt E 7 -»., K unv. 4 D. _ B 8 Bittt. T3i audai- tegenapal Volgt iiei mat eerd<r( Verleidingszetten eijnt l D 4 E 6 of l D 4 B 2 of O G + enz,, maar falen allen bij liet juiste tegenspel. Met rtsht een Meesterstuk! Oplossing der Rerstmis-Varia. No. l vau Misa Clara S. l T. E 3 K. nt E 3 (a 2 . 2 mat. (a) l J? 7 nt G 5 ( 2 A 5 E 5 mat i . . . . . 4 as 2 T. E 4 mat. No. 3 van E. H. E. van Weelderen, l H 4 E l Willekeurig. 2 E l «- C 3 mat. No. 3 van den oud-red, van «SiiSV» l D 6 C 8! D 2 C 41 2 T. H 8 Onverschillig S Pu. of T. gooit mat. Ko. 4 vau Samuel Lovd. l P l 'F 4! G 2 nt G 3 (ft Si EoUkewt G 3 H 3 a l F 3 mat. (al l ..... K. nt H l 2 K. P 2 K. speelt S T. geoit mat INGEZONDEN OPLOSSINGEN. Juist 3 Ko. 30 ppsalost dooi- Mei" en 0. te oUordara; W. V. H. t« Delft; dia vau No. 51 vau Mejuü. H. L. faalt bij goed tegenspel van zwart. N.T). Door «ons ergisaing is de oplossing van probleem No. 50 Bist gapUatsfc. Doze zal mi volgende week onder probleem Ko. 2 volgen. FEUH.E.ETON. ACHTER HET VOETLICHT. NOVELLE VAN (4 Frank keek verwonderd eerst Herbert en toen Helena aan, die met gesloten oogen achterover in haren stoel leunde, en streek met zijne groote hand ijverig longs zijn kin. »Zoo, waarlijk, de dames Dackbone ja, dan moest ik eigen lijk ??hm als Mi's. Willis het mij voor korten tijd permit teerde 2" Helena knikte werktnigelijk. »Dan zal ik zoo vrij zijn." Hfj ging, keerde zich in de deur cog eens om, lachte tegen Herbert met een teeken van verstand houding en verdween in den gang. »Helena!" zeide Herbert, na eene pauze, verlegen en gejaagd. j>Uw vreeitód gedrag eischt eene opheldering, zooals ge zelf zult inzien." »Toch niet, Uerbert, toch niet,1' antwoordde zij, »laat geene valsche verdenking in UT? binnenste opkomen. Slechts ongaarne heb ik gezwegen over datgene, wat mijn vroeger leven betreft. Toen gij mijne hand vroegt, zeidet gij mij: Uw vroeger leven gaat my niets aan. Zooals ik u heb leeren kennen, \veet ik, dat het niets kan opleveren, waarover gij u te schamen hebt." «Zeker, en nu?" »Nu wil ilt u mededeeleri, wat ik u toenmaals reeds zoude gezegd hebben, als gij het slechts gewild hadt. Vóór zes faren, toen mijne zalige moeder nog leefde, was ik de verloofde van een jongen tooneelspeler, die .iuiat in dit stuk op het tooneel werd doodgeschoten. Dit ongeluk bracht mij aan den rand van het graf en kostte mijne goede moeder het leven. Sedert dien tijd heb ik in dat stuk nietmeer medegespeeld en was zelfs niet in staat het meer te zien. Heden voor het eerst voert mij het toeval weer naar de voorstelling van »de meineedige boer," en die man daar, die Brandes toen noemde hij zich Hagen is de moordenaar van mijn eersten verloofde!" s Nu begrijp ik het, lieve \rouw," zeide Herbert, »maar zeg; hebt gij u niet vergist? Hebben uwe zenuwen u niet een schrik* beeld voorgespiegeld, dat slechts in verbeelding bestaat? Kijk nog eens naar het tooneel, daa zult ge zelve oordeelen." »Gij hebt gelijk, Herbert," antwoordde Ilelena kort daarna, j>de stem klinkt mij nu ook reeds vreemder toe; de zenuwaan doening zal wel overgaan." »Best, liefste Helena! neem nu iets verfrisschends. Daar is juist een neger met ijslimonade.'' Zij nam met een dankbaren blik een glas van den verkoelendon drank ea hare oogen werden weer levendig. »Ik ben kinderachtig?niet waar Herbert?" vroeg zij lachende. »Het was verbeelding, niets tlan verbeelding. Hoe kan men ook zoo schrikken! De goede Frank zal vreemd opgezien hebben, Maar waar is hij?" * Al weer terug, Mevrouw!" riep deze, binnentredende. »De beide jonge dames BacLbone zijn «en paar

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl