De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1885 11 januari pagina 1

11 januari 1885 – pagina 1

Dit is een ingescande tekst.

T 18&5. ..? «f * >, f H DB AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDE Verschijnt eiken Zaterdagavond. itg»Y«»: DAOBLADVEEEENIGIHQ HOLTZ ft Co. Kantoor: Singel 211. H«6fa-Agent»n: te B»tevi», O. KOXJY & Co. Zondag 11 Januari. Abonnement per 3/m. , f 1.?. fr. p. p. f 1.15. Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken vcrkvygbaüv a 0.10. Advertentiën van 1?6 regola f 1.?, elke rogo! mcar . 0.15. B tuescbea den tekst per tegel ....,?l,?, INHOUD: D. o» BINNENLAND. Persoverziclit. Warme Kadetjes, een Za terdag-avond ITMtiJe, door Aquarine. Ka n g t: Het Amsterdamsen Tooneel, door K. J. W. n Alb. Th. Het Vlaamsen Tooneel te Brussel, door M. H. Kanstbe«eltóu*iii8 itt '?A.rti", door Alb. Th. Uit België, door M. A. uit Parijs, IV, &M» A. 8. Lettstkunds: Kindevleotnav, III, (Slot), door H. J. S. Ia het Gebergte Di-Eng, beoordeeld door Soarwnouohe (XIII). Berichten en Mededeeiingen. Inbond van Tijdschriften. Nisnwe Uitgaven. Militaire Kftfceo: Oe beetautde Grondwet, enz. door Cambreaux. Eene nieuwe TorpeJoBoot, door St. Scbaakepel. Feuilleton: Achter het Voetlicht, novelle v»n Benno Braun, V. NIEUWS VAN DE WEEK. Overzicht van de Effectenmarkt, dooi 8. AmerikaanscLe Sporen, door J. v. d. Burg. Veilingen. Ie huttr. Advertentie]), B U I T E J? I, A N D. Het Fransche ministerie heeft deze week weder eene verandering ondergaan. De minister van oorlog, generaal Campenon, is ver vangen door generaal Levval. Een aantal redenen zijn van ver schillende kanten voor dit ontslag nemen geopperd. De eenige schijnt te zijn, en de generaal zoowel als do regeeringsbladen verklaren dit, dat hij zijne toestemming weigerde tot het verder zenden van troepen naar Tonldn. De generaal ziet slechts twee middelen om den oorlog met China naar eisen te voeren: óf van alle legercorpsen het beste gedeelte naar Aziëte zenden, of een geheel legercorps te mobiüseeren, en beide zou hij gelijkelijk verderfelijk vinden en gevaarlijk voor de positie van Pwakrijk tegenover een Europeeschea vijand. In eene rede tot de directeuren van zijn departement bij het afscheidnemen, in een interview met een redacteur van de Evenement, en in eene andere met een redacteur van den National, heeft hij iets dergelijks, gezegd en die verklaringen vergezeld doen gaan van beschouwingen omtrent Frankrijks toestand, die, uit zijn mond vernomen, zeer gevaarlijk zijn voor Frankrijk's houding tegen over de mogendheden en China. Ifavas heeft zich dan ook ge haast te verzekeren, dat zij verkeerd zijn overgebracht. De regeeiÏDgsbladen maken de opmerking, dat het wel zonderling zou zijn, indien generaal Campenon zich op deze wijze uitliet over de besluiten van een Kabinet, waarvan hij, ondanks de plannen die . hij sinds lang kent, zoolang bleef deel uitmaken, CD waarvan hij de besluiten, voor zoover dit noodig was, contransigneerde. Zijn opvolger, generaal Lewal, is bekend als een bekwaam theoreticus; een weinig geloofwaardig bericht meldde, dat hij zich door generaal Thibaudin als hoofd van zijn legercorps zou willen doen vervangen, en den generaal markies de Galliffet naar Tonkin zou willen zenden. * ? ? De Duitsche Rijksdag heeft Donderd»g zijne zitting wederom hervat, en wel met de beraadslaging in tweede lezing over de begrooting voor binnenlandsche zaken. Bij hoofdstuk 7b opperden het centrumlid Dr. Lingens en de sociaal-democraat Hasenclever bezwaren tegen de wijze waarop de regeering toezicht uitoefent op de landverhuizing. Zij werden beantwoord door den staatssecretaris Von Bötticher, die verklaarde dat het onmogelijk is verandering te brengen in de omstandigheid dat de landverhuizers bij voorkeur hun weg nemen over Antwerpen en»andereHollandschehavens." Despoorweglijnen verleenen den landverhuizers voordeden, en werken op deze wijze de landverhuizing in de hand. Wij kunnen denDuitschen landverhuizers niet beter verzorgen, zei de heer Von Böt ticher, wijl het logies op de Hollandsche schepen veel slechter is dan dat op de slechtste Duitsche schepen. Na eene opmerking van den heer Dirichlet, dat de landverhui zing sedert 1879 vijfmaal sterker is geworden ten gevolge van de verhooging der invoerrechten, nam de Rijkskanselier het woord. Bismarck bestreed den heer Dirichlet, en vond in de door hem feiten veeleer, een bewijs van den vooruitgang der welvaart; het zijn, volgens hem de spaarzame arbeiders die de wijk nemen. De afgevaardigde Richter ontzenuwde deze stelling door te wijzen op de provincies West-Pruisen, Pommercn, Mecklenburg en Polen, welke streken toch niet als de meest welvarende mogen worden beschouwd! De Rijkskanselier hield echter vo), en be weerde dat, indien men uit de verhooging der invoerrechten de toe neming der landverhuizing wil verklaren, hij daarmede in zoover medeging, dat die verhooging de algemeene welvaart bevordert. De discussie nam daarop meer en meer een persoonlijk karakter tusschen den rijkskanselier en den heer Richter aan, en Bismarck, waarschijnlijk de zwakte zijner argumenten gevoelend, verklaarde, dat hij niet als Richter gewoon was zoo vaak in het openbaar te spreken. De geheele woordenwisseling stond naast de behan deling der begrooling, doch wijst op een levendigen strijd bij da brandende quaestie van de verhooging der graanrechten. "r "*''" -~ . * - " ? * Op het programma der Congo-Conferentie stond de2e week de behandeling van de quaeslie aangaande de onderdrukking vanden slavenhandel en van die aangaande de neutraliteit van hetCongogebied. Met het eerste vraagpunt heeft Maandag de commissie zich bezig gehouden, die na langdurige beraadslaging tusschen de vertegenwoordigers van Engeland, Amerika, Italië, Frankrijk, Spanje, Portugal en België, het Engelsche voorstel (onbepaald verbod van den slavenhandel als volkenrechtelijk beginsel) slechts voorloopig hee§aangenomen. Een amendement van Frankrijk, om de prak tische werking van dezen maatregel te beperken tot het zooge naamde conventioneele Congobekken, vond instemming. -£, Het door Duilschland ingediende ontwerp-verklaring aan gaande die formaliteiten welke moeten geschieden om nieuwe inbezitnemingen aan de Afrikaansche kusten als feitelijk voldongen (efiectives) te doen beschouwen het »derde punt" der confe rentie, luidt in hoofdzaak aldus: -» , »De ter Conferentie aanwezige gevolmachtigden der verschillende regeeringen besluiten, dat die mogendheid, welke voortaan een landstreek of plaats aan de kusten van Afrika zal willen in bezit nemen en houden, genoodzaakt is om van dit plan aan de ove rige regeeringen der Conferentie kennis te geven, opdat deze de inbezilneming kunnen erkennen, of daartegen bezwaren kunnen inbrengen. De genoemde gevolmachtigden der regeeringen erken nen de verplichting om in die in het bezit genomen landstreken of plaatsen eene rechtspleging in te voeren, die een waarborg geeft voor het behoud van den vrede, voor de erkenning der ver* kregen rechten, voor de vrijheid van handel en verkeer. Deze verklaring zal aan die staten ter goedkeuring worden overgelegd, die niet tot de Conferentie zijn uitgenoodigd.'* ; Het plotselinge bevel van de Engelsche admiraliteit, om de Kanaalvloot te doen uitloopen, volgende op twee langdurige zittingen van den ministerraad, heeft Engeland in rep en roer gebracht en ook op het vasteland groote sensatie verwekt. Men dacht onwillekeurig aan eene militaire demonstratie, al was men in onzekerheid over de mogendheid, tegen welke deze zou zijn gericht. Groot was de verbazing, toen de Admiraliteit verklaarde, dat die overhaasting geen enkele reden had. Zij, die aan het ministerie Gladstone verwijten, dat het tegenover het buitenland niet krachtig genoeg optreedt, lieten ook nu weer luide hunne stem hooren, en betoogden, dat de algemeene vreugde bij het vernemen der tijding van het uitloopen der vloot een bewijs was voor de stemming der natie, die niet langer duldde, dat Engeland met zich liet spelen of zich de wet liet voorschrijven. Vooraan in het koor stond de Times, die op scherpe wijze de regeering stelt voor het alternatief: aftreden, of ernstig optreden in de Egyptische quaestie, zonder zich om de bedenkingen van de overige mogendheden te bekommeren. Indien de Times werkelijk oog is, wat hij jaren lang is geweest: de betrouwbare barometer

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl