P 'T DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. het een droge teekering, en zij, die aan vernuft, aan vinj'tcehton, weten hét niet uit te Iqggen. Maar licht de naaste teeke"atigr op, en lees wat onder deze staat: Propos de caserne. Het onder-' V-VMji fe duidelyk, en de vinding aardig. Daar is geen wet van Perzen en Mftden, die een schilder absoluut verbiedt door een onderschrift een licht téontsteken in zijn kunsewfiik. lÈnïge van de ten-toon-gestelde teekeningen waren bekend; maar aang&ieu een kunstwerk geen dagbladbericht is- en, in tegendeel, bestemd oio gezien on herzien te worden, is dit geen nadeel. Dc> gelegenheid om al de namen der schilders, van wie teekcningen geëxposeerd waren, op ta nemen, is niet zoo heel geoaakbaar in dat paar uur woelens. Bizonder trof mij een schilder" door Witkamp: uitmuntend van toon (foor zoo-ver dit bij gaslicht blijken kan), goed geteekend, met smaak ge kozen (nog gén profiel), vol uitdrukking (zie bijv. den duim, waarmee bg zgn psnceel beweegt). Witkamps tweelingbroeder Van der Waay had: eene meid, die ecu koekepot uitschuurt: met die Jistinktie behandeld, die dezen kunstenaar kenmerkt. Jammer dat de rechter beuedenarm wat Terwaarloosd schijnt. Vsn den Direkteur AUebézag ik, in heerlijke penteekening, een tijger tje», van voren. Uitdrukking van den kop, velouts van het geheel is meesterlijk en dat met een scherp pennetjen! Bosboom was vooral door eenige civiele en rustieke binnengezichten vertegenwoordigd. De órie M's ontbraken niet: Maria (in triplo), Mauve, Mesdag. Greive had een mooi watergezichtjen. Rochussen en Bies waren ?frfl ruim vertegenwoordigd. Van Bakker Korff waren ei- ook een paar teekeningen (niet in kleuren)... Kortom, niet alleen de vrienden der aansaucpg, maar ook die der vinding en kompozitie vonden er eeu en ., »ader van hun gading. $1* Den lieer liijaer en het Eestuur dank alweer voor dit avondtjcn. A. Th. UIT BELGIË. De apocalyptische ruiters. De kolenmijnen. De St.-Vitusdaus. De Zatlap. Zuster Anna, zuster Anna, ziet gij nog niets komen?" Zoo fluistert ons, al .weken en weken lang, met ironischen lach het kaboutermanneke in 't \>or, dat den heelen winter in het donkerste hoekje van onzen haard is verscholen, en van tijd tot tijd daaruit te voorschijn komt, om den schrijver die gedrukt wordt door allerlei vervelende stof, of in 't geheel geen stof heeft voor den lezer van het weekblad Den Amsterdammer, mefraijnen spot te kwellen. Zuster Anna, ziet gij nog niets komen?".;.. Daar gaan de winter maanden voorbij! Uctobsr en November leverden zoowel te Brussel als to' Antwerpen a.an de opera weinig wat wezenlijk de moeite waard is eenigszins uitvoerig besproken te worden. Wat maakt dan hier te Brussel den meesten opgang? Reeds sedert de 'eerste herfstmaanden, avond aan avond, en scms tweemaal per dag, nog, altoos, in den Parkschouwburg, Le tour du monde en 80 jours. Om de .tw6e ,a drie weken worden de doeken" (decoratiën) weer opgefrischt, r<en denkt nieuwe zonderlinge kleedingen uit; men laat eeneu of anderen clown komen, of vier vrouwelijke lilliputtertjes die eenige dansen uitvoe ren (zooals verleden week het geval was), en dan maar weer voorwaarts, altjjd hetzelfde! Onze oude vrienden 'Norma en Pré-aux-Clcrcs moeten iu de groote opera het geduld der steeds met nieuwsgierigheid naar iets nieuws uitziende menigte troosten. Eene kleine, onschuldige opera in n bedrijf, van Charles Lefebvre, op eenen ongedrukten tekst van Coppce ie Trésor, geschreven, wordt 's avonds ora half elf, zoo goed en zoo kwaad als 't gaat afgezongcn. Sigttrd wordt weder eens opgenomen, doch alles mit Aclt nnd Krach, gelijk de Duifcschsr zegt: het publiek 1 wordt niet bevredigd. , Men heeft ons reeds voor vele maanden Obei'on beloofd .... en het is t«cb maar eene vertaling! Het onderwerp spiegelt noch den vlaatnsclien oocb den franschen geest af. 'fc Staat te bezien of Mme. Caron's Huou, ?tuon" het publiek naar de heilige Holle zal lokken, die men Monnaie noemt. , De'lezer moet wsten dat het getal der abonncs dit jaar een derde is ?? afgenooten. De oorzaak is gebrek aan monnaic, dewijl Vindicsfris des kowllèrós en andere exploitatiëa zoo schrale winst geven. Duitsche steenkolen worden in groote menigte binnengevoerd, dewijl de prijzen d%r belgischo elk jaar stijgen. Hoe dioper de putten worden uitgegraven, des te kostbaarder wordt de boring, lierkenrade iu lijllandsch Limburg, maakt Bterke concurrentie, en zoo aieu wij de aandeelen elk jaar eeu kleiner dividend betalen, de prijzen aan de beurs 50 tof. 80 pCt, vallen, en de gewon" opera-bezoekers is dezelfde verhouding verminderen. Geluk ref. voor vierteen dagen mededeelde, is de fransche tekst der Mcisterstitger von Nürnlcrg gereed, de eerste lecturc, bonevcns de rolverdeelinp heeft nu plaats gehad, wij willen de zaken nietvooraitloopen; maar of de Beckmesssr een recht humoristische, zestiendeeeuwsche, verliefde Eagestols zal vrezen, kunnen witj alleen .... hopen. Nog 2Ya - maand geduld! En in Antwerpen dan! Het publiek maakte alhier jaar in jaar uit groote mooiélijkheid aan nieuw aangeworven kunstenaars. Daarvoor is het nu g«straft; want den geheelen winter mo^t doorgesukkeld worden met eene halfbakken troop. De meeste uitvoeringen der bekendste opera's gelukken slechts ten deele; solokwartetten en dergelijke stukken, die fjjne samen werking vcreischan, vrorden zond&r behoorlijke repetitiën afgezonden >.. ? .En: Ziet gij dan ook hier nog niets komen?" ' Néron! Nóron au 20 Decembre; 21- ..22 23" ....." Zoo gaat het al voort. Kerstmis is gekomen, en de Componist, Rubin» stein, daarbij. Men repeteert en repeteert! Maar La première de Néron n'est pas encore fixée." Zuster Anna zag wat komen. Het zijn drie ruiters: Weber, Wagner, Eubinstein. Zijn het de ruiters ^ener apocatypsis, die eenen nieuwen hori zon aan de dramatische- kunst voorspellen ? , Rubinsieins Damon is ten minste nu honderdmaal gegeven.! Wat moet men daarbij denken? Rubinsteia wil een godsdienstig muzikaal drama in 't leven roepen! Wat moet men daarbij denken 'i Ref. aarzelt! HU heeft de eer Nero van nabij te kennen. Is t niet Rubinsteins zwakste opera ? Kous -verrons! Als 't iu Antwerpen maar niet zoo gaat als onlangs by andere gelegenheid, waar men, om Men« delsaohn te eeron en te doen schatten, de koren van het nagelaten, voor« zeker onbeduidende werk Anttgone ten gehoore bracht. Nu, meester Rubinstein moet dit zelf maar wfltsii! Zyno tegenwoordigbeid en eigen directie zal in elk geval voel volk" nap.r de fransche opera lokken. Waar hij verschijnt gaat eene siddering door de menigte, al was 't ook maar omdat men de illustraties hoeft gezien, waarin zijne reis en klavierspcl in America wordt geparodieerd. Den man, afgebeeld met ellenlange en rijzende haren en metcrlauge vingers wil elk gezien hebben. Alle diagöueii wier stem of snaren gewoon zijn te sidderen, te vibreeren, te ohevrotteeren, door jacht op eÊ'«ct of anderen slechten aanleg, krijgen tegenover den grooteu meestei eene soort van St. Vitusdans, dien wij uit de Mystcrcs de Paris en van elders kennen. Men zal oas ternauwernood willen gelooveu, wanneer wij verzekeren dat zelfs onze voortreffelijke violoucellist Eduard Jaooba zich aan die Charme, die betoovering, niet wist te onttrekken. Op Maandag den 22n 1.1. woonde Rubinstein in don Cercle arlistiqiis alhier een Soirée-nuisïcaile bij, waarop onder anderen geuoeaide kunstenaar zou spelen. Aan bet vibreeren op zijn instrument gewoon, is die gewoonte zoodanig' eene tweede natuur geworden, dat bij de minsta zenuwachtige aandoening m'-nige toou aau natuurlijke kracht verliest en tea laatste onherkenbaar wordt. En toch had Jacobs te Autwerpen reeds het Modcratokwiutet" ifgelyk ik het mij veroorloof te noemen) en een trio van den mefster gespeeld. Het ia eene kleine beproe ving welke de aauhaugers van het sidder- «n vibrato-atelsel zich inogeu ten nutte maken Doch zuster Auna, wat ziet gy koman?" Da drie ruiters hebben zich voor als nog opgelost in oenen uevel. !RIir;-:cliien komen zij er weder uit te voor?cluju!" Maar wat zou Weber zeggen, vernemende dat Mejuffrouw Schauseil uit Dussekloi'p, verlcien week ts Antwerpen, in de Sociétéde symplionie zijne aria, Wia ;uhte mir der Suhlemttter," (de sleaiper, de zatlap) heeft voorgedragen. Die- arme Mas, een zallap! n toch staat hot aldus in een deftig kunstblad gedrukt!... Uit mensenlievendheid zeg ik uiet wüir. Op 't eerste Concert van 't Conservatorium alhier hoorden wij Handels Autienna: Zadoh the prlcst, den geheelen Maufred van Schuniann, deu beroemden fluitist Talfauel en de iie van Beethoven. Hierover de vol gende weck het verslag. Brussel, 21 Deo. '84. M. A. lïPARIJS. IV. Pary's vermaakt zich en bekommert zich over geeu andere wagon, dan die betrekking hebben op spel en zarg en dans. Dat wil zeggen: het Parijs dut zich zelf gewoonlijk Ie ioui l'iiriïnoemt. Elk genre is goed, uitgenomen het vervelende genre, heeft iemand gezegd. Parijs denkt; ieder vermaak is welkom, iedere uitspanning goed, als zij maar de verve ling buiten houden, maar afleiding kunnen geve». Daarom altijd weer wat nieuws! Het laatste woord van de psclull schijnt nu bepaald te moeten wezen hot cir^ue-salon of wilt gij dit liever het salon-cirque. Eeu welbekend paarden-liefhebber had voor het eerst deze nieuwigheid beproefd en daar mede veel succes gehad. Daarop volgden de avonden aan de hoogera rijkimst en de voltige gewijd, welke door den heer Molier in zijn hotel, rue Beuoüviüe, werden gegeven en verbazend in den smaak vielen. Deze nieuwigheid vindt uu hoe langer zoo meer navolging. Er is ceu soiree Jdppique iu 't zicht bij den heer Henier. Gij zult zien, het duurt maar kort meer eu «en hutel zal niet meer Vlan zijn, wanneer het niet zijn klein renperk voor het Jiitjh li/'e naast zich hocit. Plaats voor de nieuwe dingcu! Het liefhcbberij-tooneel was spoedig zoo verschrikkelijk algemesn geworden, dat het niet lauger aanging in gezelschap komedie te spelen. Vliegend rek, saut pórilleux rekstok en springplank komen uu misschien aan de beurt en aullea nieuwe geneugten aanbrengen! En waarom zouden ze niet hun beurt krijgen? Onze légants hebben toch reeds neuig bittere pil moeten slikken over hun kaalbibberig voor komen, hun smalle schouders en kippenborsteii. Het zou waarlijk niet kwaad zijn, als onze jongelingen door strenge en voortdurende lichaamsoefening deu phyaiekea achteruitgang ea het verval zochten te bestrrjdeu, waarover zij nu maar al te veel worden bespot en uitgelachen. Wij zoudeu op die manier kans hebben weer een geslacht te krijgen met ijzeren biceps en stalen kuitspier. En wie weet, of er niet spoedig aan zoo'n geslacht groote behoefte zal wezen! Aldus VéYon. Hij meent, dat alleen de getrouwde manueu bij deze verandering niets zouden profiteeren. Zij hadden het bij de vele repetities voor bet liefhebberij-tooneel soms al zwaar genoeg te verantwoorden. Vooral de echtgenooten, die wat heel jaloersch waren uitgevallen, beleefden moeielijke dagen, wanneer mevrouw in het gezelschap van mooie heeren, die onder verdenking van flirtation lagen, bezig was met haar rol voor te dragen en iu het 3de tooneel voor iemand te voet nioest vallen, ea in het 12de tooneel dienzelfden iemand moest omhelzen. Want op de deuren der repetitiezaal was gewoonlijk ceu bordje te vinden met het opschrift: Les mans n'entrent pas ici"