De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1885 15 februari pagina 2

15 februari 1885 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKLLAD VOOR .NE DERL AN D. No. 389 In Spanje hadden, behalve nieuwe airdschokken en regenvlagen ook manifestaties plaats. Te Madrid werden herhaaldelijk vreed zame manifestaties va» werklieden zonder werk op touw gezet. Een dezer, die een adres f»an den Koning naar het paleis wilde brengen, kreeg onderweg onaangenaamheden met do politie, zoodat steen worpen en arrestaties volgden. IYJII groote agitatie keerscht nog iu de zuidelijke provinciën, zij wordt vergeleken rnet de be weging welke hei vorig jaar het geheime genootschap der «Zwarte Hand veroorzaakte. * Iu de Ilongaarscho kamer van afgevaardigden zijn de debatten voor de voorgestelde hervorming van het Hoogerhuis (Magnalenlafei) begonnen. De broeder vaa den minister-president opende de discussie met eene redevoering, welke een pleidooi was ten gunste van het voorstel en nagenoeg alles compileerde wat vóór de hervorming van verschillende zijden is ingebracht geworden. Het standpunt der oppositie nam de heer Szilagyi in, die tot vorming van het nieuwe Hoogerhuis het beginsel van verkiezing gedeeltelijk toegepast wil zien. Hij wenscht eens wijziging in het voorstel der commissie, en wel zoo, dat het aantal benoemde leden van het Hoogerhuis tot dertig zal worden teruggebracht, en dat in het. Iloogerhuis zullen worden toegelaten afgevaardigden der grootere steden met een mandaat van acht jaren en zonder recht op vergoeding van reis- en verblijfkosten. De strijd in het llongaarsche huis van afgevaardigden zal voor namelijk betrekking hebben op de quaestie van het beginsel van verkiesing, voor de samenstelling van het Hoogerhuis. De jBriiisk Norlh Borneo Company heeft weder 4000 vierkante Engelsche mijlen grondgebied van den sultan van Broenai overgenomen. Toen we bij eeu vorige gelegenheid op 't gevaar van dit vereenigd bezit in onzan Indischen Archipel wezen, is gebleken dat onze regeering onmach tig ia deze Engelsche vestiging op grond van vroegere tractaten te verijdelen. Maar dat wij, bij de ontzaglijke uitbreiding dezer onderneming" stil zouden moeten blijven toezien, zal toch wel niemand beweren. Het wordt o. i. hoog tijd, dat de juiste grens tusschen ons en 't Engelsch" gebisd worde vastgesteld. Daarmee is het govaar wel tiiet verdwenen, doch ten minste zijn dan oaze rechten op nieuw erkend. We hopen dat de Tweede Kanier dit gewichtig onderwerp niet uit 't oog zal verliezen. ONZE BLADEN. De Standaard verloochende ook deze week niet hare slagvaardigheid. Zij betoogde tegenover mr. Brooshooft's artikel in ons Dagblad, in een tweede artikel, dat, ter wille van betere partijverdeeliag op het gebied der sociale quaestie, de schoolquaestie niet moet worden ter zijde gezet. Dit zou leiden tot materialiseering van het openbaar leven. Tegenover De Tijd, die de stelliug had verdedigd dat verlaging van den census geen enkel der principeele bezwaren van De Standaard tegen de samenstelling der Kamer zou doen vervallen, stelde De Standaard de andere stelling, dat eene Kamer wier legaal karakter haar zoo groote macht over eigen samenstelling geeft, in het gebruik dier macht zeer consciëntieus moet te werk gaan. In eene beschouwing over de verhouding van Indo-Germanen en Se mieten vergeleek Du Standaard de laatsteu bij een oliebolletje tusschen de waterdroppelen. Wel saam, maar onvermengd." Do gelijkheid voor de'vwet van beide categoriGn der burgers scheen aan Siet auti-revoluti-i 'onapire blad pure fictie too, wegens de onveranderlijkheid der Joodsuhe ( '- bevolking. Iu een entrefilet beweerde De Standaard, dat er geene meerderheid in liet Parlement bestaat, en dat in dit opzicht de liberalen nog in den bosten toestand verkeeren. De tot bewijs aangevoerde cijfers noemden de deden der reactionnaire partijen afzonderlijk eu vermeldden ook de verhouding in ds Eerste Kamer. En eindelijk vond ia De Standaard een dispuut plaats tusschen de de heeren Hoeaiaker eii Westhofi' over de houding van deze in zijn open baar gesprek met don heer Douiela Nieuwenhuis, een dispuut welks toon van warmte der twistende, partijen getuigde. Voor de sociale quaestie vond de Noordbrabanler een middel tot oploseing in de Christelijke liefde, terwijl het Haagsehe Danblad in een inl. dend artikel uitzicht gaf op een stelsel, waardoor het proletariaat z ja worden gedood. Het tractaat met Duitscliland betreffende den letterkundigen eigendom werd in af keurenden zin ! door hït Vaderland besproken, goedkeurend daarentegen door de Midd. Ct., da heer Minkman iu het Nbl. voor den Boekhandel en ar. Brooshooffc iu een ingezoudeu stuk, door ons Dagblad opgenomen. Overigens sprak de Artili. Ct. over .Grondwetsherziening, nadruk leg gende op de noodzakelijkheid om art. 194 te behandelen. Het Handels blad drong aan op invoering vnn het wetiioak van strafrecht; De Tijd gaf te kennen dat liet goed is, dat de professoren aan onze universiteiten geen Volendammer visschers zijn, zoorlat zs niet bekeurd worden wegens het veronachtzamen der tucht onder studenten. Hetzclfda blad maakte eeaigc kantteekeuiDgeüop de begroeting van Binnciilandtche Zaupu. De zaak van den vrijhandel werd, naar aanleiding van den aandrang des landbouws in meer dan eene provincie op bescherming warm verde digd in twee opstellen, opgenomen in het Maandblad van de Hollaiiidr se/;e Maatschappij- van Landbouw. Ons DayUad zette in eeue reeks artikelen de taak uiteen, die naar zijn oordeel de liberale minderheid in de Kamer te verrichten staat. WARME KADETJES. Een Zaterdag-avond Praatje. LXVII. Eindelijk en ten laatste zag ik dat de opvoering vaa ..Mariacae'* bepaald zoude doorgaan. Herhaaldelijk was het stuk uitgesteld en ik had daardoor hetzelfde gevoel gekregen dat wijlen Tantalas moet bezield heb ben als hij, in cle verleidelijkste beetjes willende happen, die voor zijn keus hingen, ze eensklaps omhoog zag vliegen. Dan ook had ik veel goeds over het stuk hooren spreken en mijn bsrt popelde van verwachting toen ik, jongstleden Zaterdag, met Jan den Schouwburg op het Leidschoplein binnentrad. Ik had Jan namelijk voor deze extra-gelegenheid laten overkomen; us jongen past zoo goed op dat ik hem eens een pretje wil gunnen en ik meende dat het zien vaa een leerrijk en degelijk stuk niet anders dan goed voor hem kon zijn. Welhaast zaten wij kalm iu de stalles en luisterden naar hst orkest dat Uu bist vcrrückt, mein Kind" speelde, 't geen ik eene vreeasde ouverture voor een meesterstuk als Marianue" vond. maar ik zeids maar niets omdat ik bang was weder met een criticus iu aanraking te komen. Dat zitten in de stalles, :t zij in liet voorbijgaan gezegd, is een gewel dig dure liefhebberij en 't doet mij leed dat mijn professoraat, waarop ik zaer trotsch ben, mij op zooveel onkosten jaagt; wat zal ik er echt er aan doen, ik kan toch als man reet zulk een eeretitel nret onder het plebs gaan zitten. Vader", [sprak Jan na het vierde tafereel, toen wij in het foyer vaa onze aandoeningen trachtten te bekomen, dat is rui weder eens een mooi en on.derwct.sch geed stuk." r, J a, Jan," antwoordde ik, ..het zit in elkander als knapkoek en het marcheert als een bataljon schutters op een warmen Augustus-avonr!; weet je echter wat ik niet goed begrijp : die mijnheer Güntber, die ds hoofdpersoon van het stuk is, heet een ongelooflijk geniaal mensch te zijn, maar ik heb nog niets van zijne genialiteit gemerkt." ..Maar pa," zeide mijn zoon, begrijpt U dan cle bedoeling van den schrijver niet'/' S!een, jongen, telkens als die Günther opkomt is hij min of meer geSchikt voor de vijftig cents bazar, en,... Daar zit cm juist ds kneep", jubelde Jan ..do schrijver heeft op dere wijze geredeneerd: men zegt algemeen hoe grooter geest hoe grccter beest en 't omgekeerde zal dus ook wel waar zijn! Laat ik nu het puUiek een groot beest zien dan weet het van zelf dat het met een genie heeft te maken." ..Jau", zeide ik, en mijn vadcrhart klopte luider vaa trots, ..jo bent een slimme jongen; ga zoo voort mijn zoon, wellicht dat er dan eenmaal ook meesterstukken van jou op de planken komen." .,Ik hoop het Pa," antwoordde de jongen nederig; weet u wat in Mariamic" ook zoo kranig is: het komen ea gaan der verschillende wsrSOBCU, dat levendig aan eeu kegelspel herinnert; uu en dan moest ik.jne geweld aandoen om niet acht ooi de lange" oi' alle negea" te roepen.'1 Ik riep liever poede!", bromde een heer die naast ons stond. Laten wij weder in de zaal gaan Jan'', zeiie ik, souder op de aanmer king acht te geven, ik heb hooren bellen/' liet spijt mij wel voor eene coupon van f 2.171,2 dat ik zulk eene zwakke pen voer, want ik zoude dolgaarne in breede trekken willen schetsen fe»e ik te moede was bij het aanschouwen van het laatste tafereel; Jan wss zoozeer ouder den indruk van het spel dar artisten dat hij, toen Gütiier met het brandende taihout wegliep, da brawdweerpost op het Leidsche plein wilde gaan alarmceren; slechts niet moeite hield ik hem terug., Günther was gevallen, dat wil zeggen dood, «n het scherm ook, dat wil zeggen neer; er werd daverend geapplaudisseerd eu tosn kwam er iemand, mot tv/oe bouquetten en een lauwerkrans;, in het orkest staan en over handigde die huldeblijken, gracieus op zijne tecnen staande, aan de hoofd verf ooners. Zoo mag ik het zien", mompelde ik zielstevredea, ..in dit gebquw waarin mon eertijds het opschrift las: ..Dsr Kunsten-God aan 't Y, mot KassWrift E.anr;cl;c"ii, Kroont ia dit Iieiiiy kooi- verdienste en deugd aüocn.'1 wordt ds verdienste nog steeds bekroond! Dat verzoend mij wet vele zaken ia het ondermaansche! Kom Jau, laten wij naar Meerlust gaan."' Toen ik naar mijn pels zocht, (.ik heb mij, ook p\ wedev met het oog op mijne nieuwe waardigheid, eau' pels moeten aanschaften, . . . enfin ik heb teu minste den vereisebtcn leeftijd voor dergelijk kledingstuk tereikt) hoorde ik naast mij waarlijk weer twea ontevredenen. Wat chargeerde Schultze geweldig." Geen wonder! 't is me ook een duf rolletje dat hem ten deel viel." Tourniaire had zijn snor afgeschoren." Waarachtig niet! Hij had die alleea maar knaphandig verstopt.'' Zoo! nu 't zoude ook jammer zijn geweest om ter wille van Mar^^so" een dergelijk sieraad op te offeren. Uat bf-n ik volmaakt met je eens. En weet je wat ik heel gek vond? Mevrouw do Vries komt in iet laatste tafereel dat, nota bene op een kouden eii regenaehtigen awirrt speelt, met een hoed met eene groota witte veer en inet bloote anwen op." [k zoude jou wel eens willen zien als je den geheelen avond ia sw^rt drama had moeten spelep; dan zo'\,ifs Ivt ook wel warm ke]j.b$ji V£üqg|j£."

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl