No. 399 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. > u n "n-^i .' 'i " i i . . - ~ ^ , Jk rilde over zooveel heiligschennis} Dat noemen zij een drama!" Kolossaal hè? Ze hadden over het beeld Vfïn Thalia ,tan avond wel een doekje mogen hangen; die arme muze heeft liet hard te verantwoorden gehad. Ieder oogenhlik dacht ik dat zij, even als het steenen beeld waarvan fleine vertelt, zoude gaan weenen!". Kan jij je begrijpen dat iemand, die meer dan eenig ander nienscli, yerstand van techniek van het drama meent te bezitten, zoo'n lor bewerkt ?" Ik begrijp er geen jota van; het moest een heiligen plicht van hem zijn geweest om den raad van beheer van hè* Nederlandsen ooneel" te waarschuwen, dat hij met een erg zwak beestje te doen had." «Heb je wel gezien dat ze op het tooneel champagne dronken ?" Limonade gazeuse, meen je." Xu ja, dat is het in werkelijkheid, maar het moest champagne beteekenen en nu wil bet geval dat Günther in 1719 aan het Saksische hof kwam en reeds in 1724 stierf na eenige jaren" in ellende te hebben rondgezworven, terwijl de champagne eerst in fransche schrifturen van 1718 genoemd" wordt. Ik houd het dus voor bepaald onmogelijk dat men aan liet Saksische hof, in de dagen van den genialen dichter, champagne mousseux kan hebben gedronken." Die mijnheer heeft zeker druk in Drockhaus gestudeerd", riep Jan eensklaps en die uitval was ongemakkelijk raak; de man keerde zich eensklaps vuurrood van kwaadheid om en siste: Kwajongen!:' Aangenaam kennis te maken", antwoordde Jan, heel handig van een bekende ui gebruik makende, mijn naam is Jan Aquarius." [k drukte mija zoon de hand en besloot om hem, voor zijn bewezen kloekheid, eens lekker te trakteeren. Willen wij in de Vischsteeg mosselen gaan eten Jan?" Maar pa, U hebt een pels aan en bent professor!" antwoordde de jongen op verwijtenden toon. Jan had gelijk. O, dat professoraat! Wij gingen in de Kalverstraat plombière met marasipin en taartjes gebruiken, 't geen mij een hoop geld kostte, maar beter met mijne waardigheid overeenkwam. In den confiseurswinkel trof ik een' bekende aan; ook naar Marianne geweest?" begon hij. Ja, een knap stuk, hè?" Kranig! 't Eenige wat mij maar niet bevallen kon was dat zwaaien met het brandende hout; ik hield mijn hart vast dat er brand zoude komen en wij hebben tegenwoordig al branden genoeg.'' , Dat schikt nog al dunkt mij." Jij hebt gemakkelijk praten Aquarius, je bent niet zooals ik, assura deur ; ik kan je verzekeren dat ik in de laatste jaren ongemakkelijk klappen heb gehad en 't ongelukkige is dat bijna alle schade-posten aan die driewerf gevloekte petroleum te danken zijn." Veroorzaakt de petroleum zoo veel onheil ?" vroeg ik op tamelijk onverschilligen toon, want de zaak kon mij niet veel schelen. Mijn assuradeur werd warm ; Ziet, eens hier" zeide hij en haalde cene tabel uit zijn zak, in 1080 hadden wij ia Amsterdam )9S grootere ta kleinere branden en daarvan waren 209 door petroleum veroorzaakt, m 18S1 waren die cijfers 1091 en 201, in 1882 1019 en 233 ea in 1S83 1311en 219; is dat niet ontzettend?" «Waarom komen dan de amsterdamsche assuradeurs niet mot elkander overeen om alle menachen, die in huis petroleum gebruikten, hooger premie te doen betalen?" De man lachte honend, een mooi corps die amstcrdamsche assuradeurs" schimpte hij (de man vergat in zijn boosheid dat hij er zelf doel van uit maakte) als die heeren vandaag wat overeenkomen, dan zijn er morgen spelbrekers die van de gemaakte overeenkomst afwijken." Daar behoeft u pa niets v.m te vertellen", mengde Jan zich in iiet diskoerc! pa heeft al tijden geleden in herinnering gebracht hoe cle zeeassuradeurs eenmaal in oen lokaal bijeenkwamen om een premie-tanet vast ts stellen en hoe zij zich allen, bij het verlaten der vergadering, door een commissionnair, die buiten stond te wachten, lieten lijmen oin tot veel lager premie te sluiten." Die Jan van jou, is een knap kereltje", sprak de assuradeur welgevallig, ^studeer je ook voor professor, ventje?" Dat behoeft niet, mijnheer", gaf Jan gevat ten antwoord, die titel is «rfelijk in de familie; ik hoop rentenier te worden." Dat is het beste vak dat je kiezen kunt", zeide de ander, maar Jan als je het zoover brengt, denk dan aan mijne woorden en steek je goede -duiten nooit in Assurantie-Maatschappijen, die meestal slechts met het doel worden opgericht, om neven oi' zoons aan een baantje te helpen; Zwaar nitdeelen doen die maatschappijen meestal niet eu dan heb je tegenwoordig bovendien met die beroerde petroleum te sukkelen." Bedank mijnheer voor het advies, Jan" zeide ik en laten wij dan naar tuis gaan." A-propos" zeide de assuradeur toen wij afscheid namen, weet je Uet Onderscheid wel tusschen de Opera Charles Sis en de liberale Unie?" Neen" antwoordde ik. De Opera is van Halévy en de Unie von Jalévy." Die is goed" riep ik lachend, maar ik begreep de ui volstrekt niet. Onderweg vertelde Jan mij dat ik voor Jalévy incest lezen J. A. Levy. Aquarius. UIT HET HAAGJE. _ XXI> Cfèdó ik gelo'Öf is de naam eener club,' van welke ik de eer heb lid te zijn. Ons ledental bedraagt ongeveer honderd, maar qua intellect vertegenwoordigen we minstens de tien duizend, 't Is waar, men kan sterk in den geloove en tegelijk aartsdom zijn, en sommigen beweren zelfe dat, men 't geloof niet machtig kan worden, zonder eerst zijn verStand ia een kastje te hebben gesloten; maar 't laatste noem ik ketterij «B 't eerste is de uitzondering welke den regel staaft. Credo is niets anders dan een praat-college; sommige onzer leden, die Van plastische namen houden, noemen het pardon . klets-college", of, helaas, nog plastischer... maar dit schrijf ik liefst niet ter neer. Gisteren-avond hadden we weer een onzer periodieke vergaderingen en ik spoedde mij er heen, want ik ben inderdaad verzot op onze bijeen komsten. In den regel zijn we niet sterker dan een twintigtal en dit is gelukkig, want in navolging van de Witte Sociëteit is ons lokaal niet groot genoeg om ecu derde van ons ledental te bevatten. Er is een nieuw lid aangenomen, die zijn intrede zou doen: een flink jongmensch, in de profane wereld kapitein van den staf, maar onder ons geloofsbroeders, thane nommer zooveel. Hij werd ingeleid door den Ceremonie meester, plechtig voorgesteld en tegenover den Voorzitter aaa de groene tafel geplaatst. Dit ceremonieel werd spoedig opgevolgd door het aan strijken van lucifers, het aansteken van sigaren, het bestellen van glazen bier, grog, toddy en ook een enkel schuchter kopje thee door iemand die 't ,.in 2ijn keel had." Den hemel zij dank, ik niet. De secretaris las de notulen der vorige vergadering, die ons nog eens (leden grinnekeu, waut onze secretaris is een geestige vent. die uit de flauwste discussiën heel aardige samenspraken weet te distilleeren en misschien de eenige man in Nederland, in staat om de Kamer-verslagen tot genietbare lectuur om te werken. Toen we goed aan 't rooken waren, onze lippen bevochtigd en de esrste praatjes over 't weer, de familie en de werkzaamheden afgehandeld had den, sloeg de voorzitter met zijn hamer op de tafel en sprak den nieu weling aldus aan. Mijnheer Nommer Zooveel, volgecs de statuten, van welke ge kennis zult genomen hebben, dient ge thans een geloofsbelijdenis ai' te leggen. Onze secretaris zal u genoegzaam hebben voorbereid en derhalve is 't n ook bekend dat die geloofsbelijdenis in niets anders besUats dan in het plaatsen van eenige dogma's van verschillenden aard, hofi meer lioa liever, die ge niet behoeft te verdedigen, want het. geloof ia heilig; en behoeft geen bewijs. We eerbiedigen liier elks geloof, behoudens oiis bij de statuten toegekend recht ojn ons eigen gelooi' tegenover dat van eeu ander te plaatsen. Ik geef u 't woord." Mijnheer de voorzitter," begon de nieuweling met een kordaatheid, die al aanstonds bewees, dat hij in ons college volkomen op zijn plaats zou zijn, ik geloof in de eerste plaats dat onze aarde rond is". , . Met uw verlof," deed de voorzitter opmerken, dat is een gemakkelijk te bewijzen stelling. Geef ons meer speciaal geloofsartikelen die niet of moeilijk voor bewijs vatbaar zijn." Pardon, mijnheer cle voorzitter, ik heb niet gezegd dat do narde bolrond is. Ik bedoelde rond als een pannckoek". . . Toejuichingen. Ik zal bij dit geloofsartikel niet stilstaan, mijnheer de voorzitter," hernam de spreker, maar ga verder. Ik geloof dat, 'a'-Gravenhnge ook genaamd het, Haagje de fraaiste, aangenaamste, welvarendste, deugdzaamste, oprechtste en nederigste van alle bekende residenliën is, Alles wat ik nu verder ga zeggen, mijnheer de voorzitter, behoort mede tot, mijn geSooi' ea is evenmin voor bewijs vatbaar als mijn geloofsartikel nopens den pannekockvorm onzer aarde. Toen onhng de fraaie kanalen, welke onze stad doorsnijden, waren dicht gevroren, miste de residentie een harer grootste bekoorlijkheden. Zij was reukeloos. Gelukkig echter was deze onaangename periode van korten duur en na twee dagen dooi mochten zich onze neuzen weuer op de liefelijkste geuren vergasten. Helaas, nu wil oi\s liemoeh'.iek gemeen tebestuur voor goed een einde n) aken aaneen toestand zoozeer strookende met het eigenaardige dezer stad! Verbeeld u, Den Haag . . . ::o::der geur! 't Is waar. ieder Hagenaar blijft op zichzelf vel ecu genrmal.-or, maar liet plan van den stadsraad druischt op zonderlinge wijze tegen het zwak onzer stedelingen in. Plannen en ramingen worden er gemaakt om zoogenaamde watervervcïscbing" nan te brengen en ge zult zien dat er vóór 't jaar '85 ten einde is, water door ouze stad stroomt, tUit een paradijs zal zijn voor goudvissclieu en andere luxe-waterbaivoner.s'. kristalbelder water, dat het zoozeer gewonscht bszoek v;m vric-nd cholera totaal onmogelijk zal maken. Verder, mijnhesr de voorzitter, kan ik u mecledeeleri, dut onze bouw commissie eerlang plaats zal maken YOOÏeen ccnunis.-le uit den gemeen teraad, welke voortaan te zorgen heeft dut tl o huizen zoodanig word;ni gebouwd dat hun respectieve bewoners liet genot zuilen misse» van al ue piano's in de buurt te hooren en onzichtbaar getuige te zijn van ut1 j;\> nprekken hunner naaste buuriiedea. Al de ber-taande li'.iizt u in de nieuwste wijken zuilen binueu het tijdsverloop van vijfentwintig jaren, wanneer ze nog niet op de hoofden hunner bewoners ::'jn neergekomen, worden afgebroken en vervangen door woningen die :t minstuus een halve eeuw kunnen uithouden. Dan, mijnheer de voorzitter, zal er binnenkort in de residentie worden opgericht eene sociëteit, wier leden zich plechtig verbinden, niets dau goeds van hun eveumensch te zeggen. De aanstaande oprichters zijn drie iu getal, en wat ik niet, gelooi, maar zeker wee'", is, dat het. aantal leden zich tot de oprichters zal blijven beperken. Dit r.cht ik gelukkig, waut een gezelschap, waarin niets dan goeds van de menschen wordt gezegd, kan geen uut stichten, en moet bovendien crimineel vervelend zijn. Dan, mijnheer de voorzitter, zullen er voortaan, behalve de hofpartijen en die van de ministers van Buitenlandsche zaken en Justitie, ook partijen worden gegeven door da andere ministers, alsmede door eenige hoogs ambtenaren en generalen. Die van cle Ministers van Oorlog en Marine zullen buitengemeen luisterrijk zijn. Men zegt zelfs maar difc geloof ik slechts gedeeltelijk dat eerstbedoelde staatsambtenaar ziju geheele bezoldiging aan miuisterieela partijen denkt te besteden. 't Is trouwens bekend, dat Zijne Excellentie enkel en alloen minister is geworden oin ai het geknoei zijner talrijke voorgangers zoo gced mogelijk te herstellen en om zijn eigen beginselen onder welke ia de eerste plaats persoon lijken dienstplicht in practijk te brengen. Evenals al zijnambtgenootea tam hij de portefeuille slechts aan uit vaderlandsliefde ea rneii beweert