daardoor dikwijls den moed, en dat alles allén omdat men in de meening verkeert, dat allen examen moeten doen, dio de lessen op den cursus volgen. Het ware o. i. goed, om aan de regiments-commandanten (in dezen voorgelicht door het advies van den Kapitein, toezienden chef op het wetenschappelijk onderwijs en van dat der H. H. Instructeurs), de be voegdheid toe te kennen, allén die onderofficieren voor het bedoelde examen op te gevea, van wie volgens bovenbedoelde adviezen ten min ste met eenigen grond te verwachten is, dat zij zullen slagen. Allén wanneer deze bevoegdheid aan de regiments-commandaaten wordt toe gekend, kan men in zekeren zin, den H. H. Instructeurs en hem, die met het toezicht belast is, er een verwijt van maken, indiou het onderricht blijkt slechte resultaten af te werpen. Ten slotte wijzen wij nog op een vage uitdrukking in de eerste alinea var» A De Cursussen van meergemeld Kon. Besluit, welke uitdrukking oorzaak is, dat bij alle regimenten niet gelijkelijk gehandeld wordt, wat betreft de diensten, waaraan de onderofficieren, die ds lessen op den cursus bijwonen, deelnemen. In bedoelde alinea staat: ,,en nemen In don regel (*) aan alle diensten deel." Dat in den rc[/ü-." nu, wordt bij som mige regimenten eeer uitgebreid; zóó uitgebreid, dat leerlingen en onder wijzers bij andere regimenten met grond kannen zeggen: ja! bij dat regiment kunnen ze wel goedo nummers halen en vele leerlingen geplaatst krijgen, want die zijn vrij van dit en v au dat, wat wij (onze leerlingen) en te recht mede moeten doen. Dergelijke vage uitdrukkingen, moesten in een besluit van 200 groot belang en van zoo verre strekking, niet voorkomen. Daarin behoort duide lijk omschreven te zijn, wat de onderofficieren van den cursus mede moe ten doen eu waarvan zij zijn vrijgesteld. S. ft) 'Waarran in dea rogel nos eens maand afgaat, wanneer zli scrgoant-iaenags» weoetei' zija. (*) Wij cursivoeren. S C IIA A K S P E L. No. 8. Van G. CHOCHOLOÜS te HalbatacU. ZWART. 't)' " t ' '? f~Z* . <?/>/// / ,j'<l 4 D *" j 2 l l ('l i, b C d e i', g Jj WIT. Wit speelt voor en geeft in 2 zetten mat. (Wit 9 on Zwart l K. E C). OPLOSSING VAN SCHA AKPSOBLEE M No.fi. (S. B. In dif probleem bij te voogen wit pion a G on zwart pion a 7. D 3 B l maf. a r l = F 7 mat, E. P 2[ofntC5 (c K, E ft l J? 8 F 1ÜK. C G of C 4 (a a Fd. B of F 4 mat. i JK. E -i (b ' 2 E S l' l! mal. (b) INGEZONDEN OPLOSSINGEN. Te laat ontvangen juiste oplossingen va-u W. v. H. te Delft, Ko, fi alsmede de pijriosa v. d. M. te N. N. No. 5, Da G. V. eu B. te Kaatsheuvel 5 en 0; J. II. X. ts Vealo, en Prouti quc,riefc S eu O; lift z'u viur,5u'' NI. 5 eu fi aismcls do curiosa; beiden to Amsterdam. No. vaii .,ilei" to Eottoidam ea Duo?Terivolde 3 on 6, Voorts E. te A. 5o. 5. Juist opgelost C en 7 Henri to Amstcrdrm, 17. ta Venlo ca G. v, C. toJJaahJicnvel. E1UEFWISSELING. V. cl. M. te N. N. Het ingezondene wordt getoetst. Eindspel toaschen de hoeren .TACOBI en S. GOLD. Wit: K. b S, D. a 3, P. b 7. Zwart: K. b 6, D. b l, P. o 5 Wit bealias hot spel in Eiju VüjrJcel mot dea vijlden zet, F E U I I. I. E T O N. 9 VAU r r si i*rw»i d VAN lm GENïl NOVELLE VAN O S SIP SCHUB!N. sAlptionse de Sterny zal in November te Brussel komen, om ia persoon zija oratorium »Satan" te dirigeeren." Deze korte aankondiging in de »Indépendance Beige" verwekte in Brussel alopzien* De musici haalden de schouders op, beten zich op de lippen en spraken met minachting over het talent van Alphonse de Sterny en over do gewone onrechtvaardigheid van het publiek jegens hun landgenooten. De aristocratie van Brussel onder ons gezegd de meest onmuzikale der wereld deed, wat zij nog nimnxer voor eenig kunstenaar had gedaan, zij vergat haar gewone phle?;ma en sprak acht dagen lang over niets anders dan de Sterny, en wel zeer veel over zijn amouretten, en zeer weinig ove/- zijn techniek. Alphonse da Sterny was in zija tijd niet alleen een beroemd virtuoos, maar ook een lion der gezelschappen geweest; door de meest gevierde schoouen was hij aangebeden. Georgcs Sand had een roman over hem geschreven welke wist men niet meer en. de schoone gravin G. had zich uit liefde voor hem, raet zwa velzuur vergiftigd. Vijf jaar geleden hrd hij zich echter plotseling van de werelij ten:;; gelrokken; sedert dien lijd had hij geen concerten gegeve/j ook waeen er geen composities geen fantasieën op bekende motiavcn meer van hem verschenen. Voor da eerste maal deed hij nu weder van zich hoor-en en wel als componist van een Oratorium! De Sterny en een Oratorium! De wereld vond het vreemd, de kunstenaars vondea het be lachelijk. n; Het is de vijfde November, de dag waarop de eevste repetitie van s Satan" onder leiding van den componist zal p'iaats hebben. In de concertzaal der «Grande Harmonie" zijn reeds alle mede werkenden bijeen. Ofschoon er ter eere van den beroemden gast een half dozijn gaspitten meer branden dan gewoonlijk bij repetities\ 't geval is, maakt de groote zaal met haar ledig parterre en schaars verlicht orkest een spookachtigen indruk. Een lucht van gas, stof en vochtige kleederen vervult de atmosfeer. Een grijze misfc die zich spoedig in waterdroppels oplost, bedekt de kleederen der laatst binnentredenden. Men bemerkt in de zaal, hoe slecht het weder daar buiten" zijn moet. De mannelijke koristen met hun vroolijke, breede Vlaamsch gezichten, hun schilderachtig slordige kleeding en weeAderigen haartooi, stampen de modder van hun laarzen en trekken hu» omgeslagen broekspijpen naar beneden; de vrouwelijke koristen wien bet loshangende haar over de schouders goh\ klagen over verkoudheid en bieden elkaar heilzame pastilles aan. De mede«i v;erkendo leden van het orkest zijn bezig hun instrumenten te stemmen en to midden der schrille dissonanten hoort men nu ea dan het snerpende geluid eener snaar, die springt. Twee dilettanten hebben zich, door voorspraak, toegang tot de repetitie weten to verschaffen. De eene is een jonge muziek* onderwijzeres van Duilsche afkomst die dweept met de toekomstmuziek; de andere is een muziek-lief hebber, die in de Brusselsclia wereld bekend is onder den bijnaam van s de vriend van Rossini", De instrumenten zijn gestemd; hier en daar oefent een violist zich reeds op een moeilijke passage. De gasvlammen knetteren nauw hoorbaar; de koristen stampen met de voeten en wrijven zich de groote, verkleumde handen om zich te warmen. De Sterny laat zich wachten. De »vriend van Rossini" heeft zich tot de dames solisten ge« wend. »!k beklaag u madame," verzekert hij de altzangerer, oen oude bekende, die door zijn toedoen aan het Théatre de Ia Monnaie werd verbonden. »Ik beklaag u oprecht; De Sterny is een voorstander der toekomst-muziek, en zijn composities behoo-;: ren lol de ondankbaarste, die ooit voor de menschelijke sterngeschreven zijn. Zijn aria's zijn voldoende om alle vroeger ge noten muzikaal genot te bederven." s Nu is uw oordeel toch te hard," antwoordde de altzaBgeresjJ »wezenlij k al te hard, mijnheer. Maar het is waar, men kaneen »vriend van Rossini" zijn haat jegens de toekomst-muziek wei vergeven. Voor het overige moet ik u toegeven, dat eenige ge deelten van het oratorium zeer vermoeiend zijn, daarentegen zijn er andere, die u zeker zeer goed zullen bevallen." B Die toekomst-muziek zal mij nooit bevallen," knort dedweep-^ zieke vriend van Rossini. »Nu ja, tot op zekere hoogte ben ik het volkomen met u eens,"zegt de altzangeres vergoelijkend. »Maar gij zult mij toch moeten toestemmen, dat Wogner en Berüoz geniale componisten zijn, en dat de toekomst-musiek nieuwe sieren geopend heelt aan d toonkunst!" J «iSieuwe sferen!'' Een oefenplaats voor verwaande middel