DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. 400 de tegenstanders en den Rijkskanselier. Van de eerstgenoemden dient vooral de econonoom en landbouwer Thomsen genoemd te worden, die betoogde dat Duitschland slechts een geringen invloed heeft op den wereldhandel; dat de prijs in Duitschland eenvoudig bepaald moet worden naar den prijs op de wereldmarkt; geen land kan zich om zijn verbruik, van de handelsgemeenschap los maken, en op de wereldmarkt wordt de prijs bepaald door den meestbiedenden kooper, veelal door het veel verbruikende Enge land. Duitschland heeft boven den prijs dan nog de inkomende rechten te betalen. Behalve deze bevoegde beoordeelaar traden uit de rijen der li beralen Dirichlet en Rickert op, ook Eugen Richter, doch deze eerst aan het einde van den strijd, dis ten laatste in een twee gevecht tusschen de vrijzinnige partij en Bisraarck ontaardde. Van beide zijden waren da bekende argumenten voor en tegen het nieuwe toltarief aangevoerd en herhaald, toen Liïsmarck nog een cachet op zijn houding in deze quaestie drukte door uit te varen tegen »cïe niet-produceerende schriftgeleerden" van den Rijksdag, die van de belangen van den landbouwendcn stand niets weten; dezen stand in de hoogte steken en zelfs zoo ver gaan van een »landbouwersparlement" te wenschen. Meer speciaal richtte daarop Bismarck beschuldigende woorden tegen de vrijzinnigen, die hij volkstribunen", »demagogen", »volksopruiers1' noemde, wijl ze zich zouden verheugen, indien door hunne»agitatie" een oproerlje onder het volk ontstond. Deze aanklacht ging van geen enkelen bewijsgrond vergezeld: sik geloof wat ik geloof", zoo luidde het argument, »en bewijst gij mij het tegendeel!" Richter diende Bismarck hierop nog met een scherp antwoord. Zoo eindigde do strijd, die voor de verbitterde stemming ruimte te over openliet en die doet vermoeden, dat herhaling van dergelijke discussies weldra weder, bij de behandeling van hut subsidie dor stoomvaartlijnen en de derde lezing der begroeting (directeursplaats voor Buitenlandsche Zaken), zal te wachten zijn. In Belgiëzijn weder mijnwerkers-onlusten ontstaan. In twee groote steenkoolmijnen bij Jemappes hebben drieduizend man het werk gestaakt. Van gewapende aanvallen der mijuwerkciv, of van tusscheukomst der troepen, is nog niets gemeld. * * j* Italiëzal weldra de vierde inzending troepen Kaar do lïoode Zee doen inschepen, benevens tenten en imtraillcnses. CH do ingeno menheid, welke een deel van hot Italiuaiische publiek voor deze onderneming" aan den dag legde, is eeni^e verkoeling gevolgd, sedert men vernomen heelt, dat Engeland Itaü's hulp in Soedan weigert en zich dus ook reeds vooruit van het geven eener helooning afmaakt. Op eene vorige interpellatie weigarde de minister Mancini meer te antwoorden, dan dat Italiëbelangeloos en onaan gezocht de beschaving in Afrika ging verdedigen; men verwacht nu eene tweede interpellatie en voorspelt reeds hot opnemen van Nicotera, een lid der oppositie, in het Kabinet. Of de Kamer om" is! Het bleek Maandag weer bij de eerste ontmoeting na de rust. Er waren 37 liberalen en 3!) anti-liberalen tegenwoordig ?- de hecrcu Van Blom, llutgers, Gildcmeester, K. de Jong en Van dor Linden o.a, schitter den door hun afwezigheid, Met welk gevolg? Dat de centrale sectie werd Earmi^ssteli uit dri3 anti-liberalen entwee liberalen. 'De Kamer is zoozear om" dat met behulp van den lieer Wiutgens en vier anti-revoluüonairen de heer Vos de \Yael president van do vijfde afdseling werd. Men zon tegenover zulk een vcKchijusel bijna zoggen dat de Kamer ook op" is. Het keurig beeld van den heer Lolmian, van den cquilibrist of koord.ndanser, die zich als 't ware door do gelijke aantrekkingskracht aan do heide zijden van bet koord, aan weerskanten voelt gesteund, moet den lieer Heemskerk niet aangenaam in de oogen hebben geblonken. Maar 't is zoo, de spreker voegde er bij, dat hij het niet bij wijze ?van vergelijking met dit Kabinet bezigde. Zeer natuurlijk. Da lieer Lohman wendde toch een poging asn um den hoer Heemskerk naar aijne zijde te doen overhellen. En zag hij in hem een equilibrist, hij zou moeton begrijpen, dat ds premier dun :t evenwicht zou verliezen en vallen. Daarvoor is de heer Lohman blijkbaar evea bevreesd als a hèw Heemskerk zelf. Over de vraag waarom de Regeering in de nieuwe omstandigheden nïeb was heengegaan, kon de heer Heemskerk niet debatteeren. Vroeger pleegde 't toch gewoonte te zijn dat de gedragslijn der Begeering vrij besproken mocht worden. Waarom nu niet meer? Y/il het Kabinet er niet van hooren ? Gevoelt de premier zelf dat zijn aanblijven een inbreuk is op de constitutioneele leer? Zoo niet, dan moest bij er, dunkt ons, prijs op stellen aijne zetelvastheicl met een beroep op het landsbelang te verdedigen. Dat is toch wel het minste wat men eisenen mag. ' Zwakker verdediging dan dis van den Minister van Justitie, tï> op zichte der weigering van de rechtspersoonlijkheid aan het sociaaldemocratische Bond laat zich sc-Mer niet denken. Om slechts een voorbeeld to noemen. Het feit, dat do socialisten onder bet portret van Christus in hun vergaderlokaal schreven: Jezus van Nazareth, het hoofd der sociaaldemocraten", voerde hij als bewijs aan van het gevaar hunner stellingen. Ons dunkt dat de voreering van dan Christus, ook van die zijde, vooieen geloovig Minister een waarborg zijn moest voor do deugdzaamheid en ordelievcnclheid der sociaal-democraten, Ue Minister wilde to veel bewijzen. Ea !t harjei'dsj aan logica in zijn betoogtrant. Iets wat hem njcei" gebeurt. ONZE BLADEN. liet einde van het Kamer-reces brengt ons weer midden in do politiek, die gedurende esnige weken zich tot de ruimte dor hoofdartikelen moest bepcleu. De Slnridc.ard. welker vaardige pen zich sleclits|zelden rust veroor looft: zette in drio artikelen wederom uiteen waarom zij in de eerste plaats verlaging van den census wenscht en gaf daarna een artikel over de school overgelaten aan de particuliere industrie mat een correctief van fflatsbedecling voor den on- en minvermogende. IQ hare kolomman werd een heftige strijd gevoerd tusschan prof. Hoe demaker pn ds- Wfisthoif over het debat door den laatste gevoerd met den eoein al-democraat Domela Nieuwenhuis. Kaar aanleiding van dien strijd vertoonde zich do Banier in het krijt en weerklonk de Roepstem. liet Handelsblad behandelde uitvoerig do houding dar liberalen tegen over de schoolrpaestie en sprak over da suiker-cultuur, die ook door het Ificnn'S werd behandeld. Het vertnlrngsrocht werd voor do zooveelste maal bekeken door het llcta-yschs Datf/lud eu de Kiunpct' Courant; eene evenveel door da courantea en belanghebbenden besproken quaestie, die der hervorming van de staatsloterij, gal' stol' aan Vayblad en IV. Kult. CL Vier onderwerpen -werden door Arnh. Ct. behandeld: de <]uaestie van uitlevering, art. l'Ji, belasting op de weelde en tabakebclastiug. Daarenboven kan men de meeniug vernemen van liet Vadcrlanüover de ten bato der Trans vaahchc studenten voorgestelde wijziging dar eischcn van toelating, het Haugscho Dagblad van tien toestand dur consulaire; ambtenaren, e;i werd eca de 'It'crli'.i'iansïiodc door den heor van Mietiwveld de nog voer algemeen Ktsraracht bestaande vrees bestreden. In ons ficinljy-d eind-jlijk betoogde do Groninger hooglecraar mr. J. Ponie'a Nici-.wenhuis de stelling dat scbriitbelijders ea £ch;iftbc£tJ.ii'iers aich ouiler ecuo politieke banier LUCUÜU echureu. BRIEVEN VAN JAS VAT* 'T STICHT. Do 'arüoncelc craiijczon verkondigde het ons heden: de Koning is jarig! JJovendien hadden we vóór ecnige dagen, toen het stil weer was, ccn man in het haantje van den Domtoren zien klauteren en cea vlaggestuk aan gezegd haantje sicn bevestigen en die waaghalzerij geschiedt ook altijd slachts als wo 50 jaar onafhankelijk zijn, ds Koning jarig is, ui' anders voor i;et Vaderland gewichtige evenementen plaats grijpen. Van Jaag dus \vas ds Koning jarig en wij zag^n ui vroegtijdig des mor gens bO'j'i'öeu lugo soldaten mooi aaugeicleüd dour de stad loopen en wij krijgen waarlijk berouw «lat hier geen algemeene dienstplicht heei'icht. \'fij groetten dun muil altf eea heilig; dio door oenigo klaterzilveren me^ail!e.3 op de borst en een gladgyscaoren nek oi.s htrinuerdo dat hij 12 jaren in Initii; gediend hr.d en op A! ji-h, en wio weet waar meer, inboorlingen' mcdu had lielpen doodmaken (oi' overwinnen zooals bsBchaal'de natiën dat iioomcu) en dia mot al dia bieradeii op de bor.it nog niet tevreden, zijn driejariorftn jongen gestoken had iu het ^akjo van een sergeant dor ertilleric. Dat knaapje stapte zoo permantig op en neer en gehoorzaamde zoo trouv/ aan. het commando zijns vaders, dat hij, aoo doorgaando, het op zijn minst tot kapitein der schutterij brengt. Welkom was die jongen op het paradeveld niet, althans nist bij de paradeereBücu. Ik heb toch officieren gezien en da earste jokken Koet nog uit mijne pen vloeien maar ik heb er gezicm die bij do verBchijniug van dien jougcn geheel moedolooa bun degen iiefcm zakken. .,Aach! hoo lekker! Kek es eve wat een lief ventjia. Kek is wat een «uursjarit! hy korap nog niet onder en boven aea broek uit! Suursjant \vi ja 'n kockio !" Dat wai-en de uitroepen dio uiou plotseling hoorde en niemand heek raecr naar de mcneurs" of naar de iufef.eristen''', zelfs niet naar de ksrnonnsn". Ieders oog wa°i gericht naar dat ,,lckkero .joggie" dat. ..kleine sursj.iTitjie" dat tot groote zelfvoldoening van den oorsprong zijns levens voor dazen uiistaplo ea door al wat een soldateuhai't ia den bcczoni uioeg inct miaachtiuc v.'siil ba