De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1885 1 maart pagina 3

1 maart 1885 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

M§£E.ni>AMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. ,.,-: ,^a,;,A,,^,-.^. ,.,-...,-.-.;, ,,,.. .._^?. . .. . _ . "X , ., ... j ._ . .0 N-Z B B L A IX E N. Set detmt, wWrin de algetneei» denkbeelden over NelerlandSche politiek val* dagen lang werden gewikt, en wcardoor de behandeling der hoofdjrtakken van de-begrooting nog nader by het Paaschreces werd gebracht, «af *ooxal dbor de motie-Borgeaius stof aan de Pers. In to^aaatal 'bladen werd de positie welke in die motie de liberale fliutjf' aannam, beoordeelt. Zo te nóomen zou de opsomming zijn onzer jpert, toor" «oover zjj in de politiek van den dag zich mengt. £01 an&tr onderwerp uit het begrootiagsdebat, de universiteiten vier in getal, werden door AtArnh. Onbesproken. Het Vaderlandbehandelde da voordracht tot wijziging der Staatsloterij, met den vloed van adressen, doof ? belanghebbenden aan de Vertegenwoordiging gezonden. In een viertai artikeien besprak de ttaaitodc de vraag van vrijen handel of bescherming. De handel aan den Cóngo en onze geneeskundige wetgeving waren de onderwerpen van artikelen in het Haagsche Dagblad. Voorts besprak het Leïdsch Dagblad de Zondagsrust, JJe Tijd, in ingezonden hoofdartikelen, de tabaksbelasting, en schreef'de heer Halverhout .in het ' van tien J)ag een hartig woordje over den toestand onzer Marine. WARME KADETJES. e n Z a t e r d ag- a v o n d P r a a t j e. ; LXVm. «n.hptnegende dat het goot. ; ... Ga je mee om een kykja .a*n de Pontijnscie moerassen te nemen ?" zeide mgn buurman Scorpio, die onlangs op eene villa in de nabijheid van Meerfust is komen wonen, en die* my maar half bevalt, omdat by al tijd stekelige gezegden over onze hooge overheid' debiteert. . Ben je mal?" antwoordde ik; is dit nu weder «m te reizen en dan Jrór^i»ei h*èl iaaaf Italië?" -'-? i,Je-;b«nt vïn lotje getikt", zeide Scorpio, de Pontynsche moerassen die ik bedoel zgn in Amsterdam te vinden." Ik ben' volstrekt niet nieuwsgierig uitgevallen al wil ik niet ontkennen dat "ik gaarne het fijne van alle mogehjke zaken weet; de woord*n v..n buurman intrigeerden m^ en ik eprak dus kalm, goed ik ga met ,,.. .Cerwjgl ik mjjn.pels aantrok, nu ik dat ding eenmaal heb, draag ik het ia-vredesnaam maar bij iedere temperatuur bsgon Scorpio weder hatelykheden te vertellen. , nlk wil het fijne van al 'e ontdekkingen nitt weten", antwoordde ik, , ik wil. graag met je gaan wandelen, maar houd dan je aanmerkingen asjeblieft voor je." , , Goed, dan zal ik er een brochure over schrijven", bromda Scorpio en toon gingen wij op weg. . Toen wij een poosje gewandeld hadden, kwamen wij aan bet Bamrak, pftidon het gedempte Damrak, en ik-keek mijne oogen uit, want het was in jteae zee herschapen en mijn hart begon luider te kloppen; ik meende reeds dat men het ingeworpen zand had uitgebaggerd en in den geest zeg ik mjjzelven reeds druk bezig met visschen. *. .-jfttJiï«en schandaal," mopperde mijn .buurman, dat is nn de plek ,«aar de nieuwe beurs moet komen te staan; 't is jandorie een moeras." Het schjjnt mij toe diep Water te zgn," merkte ik schuchter op. Morgen brengen, het zijn plassen; het regenwater kan nergens heen loopen en nu is hier een toestand in het leven geroepen die tengevolge - kan hebben dat je malaria in Amsterdam zult zien verschijnen; die omheinde pïk schijnt wel voor Vondelpark te zijn ingericht." Voor Vondelpark ?" riep ik verbaasd. Daar spreek ik niet over," schreeuwde Scorpio, ik zeg hondenpark; kjjk maar eens, er loopen wel vijf en twintig honden in te stoeien en te rawitten. Het is een mooie boel; als 't regent, zijn de yiervonters de baas op het aanstaand beursterrein en als 't goed weder is, maken de straat* joögens het onzeker en bombardeeren zij elkander inet steenen." pEen onschuldig vermaak," opperde ik. e. duivel is onschuldig," bulderde mijn buurman, '?het is een rottige 'boel in Ainsterdam, en met jou is niet te redeneeren." Zwijgend liepen wij geruimen tijd door, totdat wij op de Schans voo de engelsche gasfabriek stonden. »Ik eoude haait zeggen, dat de straat hier een beetje morsig is,"' /meende ik. Goden ea. mejacbeiijAquarius, aoem'je dat een beetje'. Ik noem het een zwönerï; daar is de beroemde 8t»l van Augias todetwerk bij; ik zie (haast geen kans om van deze zijde der straat op het trottoir naast ?de hygiënische inrichting tekomen" . , . _. v Welke hygiënische inrichting?" Jf' . '.".'., ' '.'. "V i,, IJÏel, de ^ng.ejeche gasfabrieki'? , . , , . .?* dat eene hygiënische inrichting?" ^ . . «Zeker,.men plaatst,dergehjke inrichtingen liefst in de onmiddellijke omgeving van bewoonde buurten, om te beletten dat de taeogchen mot in hun maag kragen." v ,Ik vond het verstandiger om te zwijgen en stapte door. '. .n$eJpP, hoorde .ik eensklaps achter mij gillen, daar heb je het al! fceb ik het niet gezegd? Help, Aquarius, ik eink, ik zit vast in de mod der,, ik zak ieder oogenblik dieper, help, helpt" Het was «en verschrikkelijk oogenblik; Scorpio zakte werkelijk in den modder weg die de straat bedekte en ik durfde hem niet naderen uit vreeze dat ik lyn lot zoude deelen. Gelukkig verloor ik mijn tegenwoor* idjgfeyul stat. geest niet en wenkte een man, die met outzeUipg naar het .<eval stond te staren,.; _ ? :? . De man kwam naderbij. : f,Wil je een paar kwartjes verdienen?" *Wat graag", antwoordde de man, bet ia een slappo tjjd enly heft Ja de Watergraafsmeer moet je krom liggen". ; dso spoedig naar de firma Sinek", Beide ik haastig, sonder op opmerking te letten, dat ia hier pal in de buurt en vraag of men kllffk met bet reddingstoestel wil komen; trjj moeten trachten ffly'n 9» *&* BBtdljgtjoiit» t» . 1>« man holde weg; Scorpio zakte steeds dieper en was reeds tot aan, déschouders in"démodderlaag verdwenen;'?Help", gilde hij, ik stik; zeven loten'stad Madrid geef ik aan mgn reddeitf Aquarius laat my niet ellendig omkomen". . . Mijn hart brak bij die vreesebjke voorden; graag had ik die zeven loten Madrid verdiend, maar ik bedacht bijtijds dat die wel uitloten maar niét betalen en dus verroerde ik mij niet, want voor niemendal kan een mensch zjjüleven niet wagen. Gelukkig kwam er op dit oogenblik redding; eenige wakkerebewonora van de Lijnbaansgracht hadden uit hunne boven-verdiepingen het gevaar gezien en twAalf kloeke .mannen kwamen met een kaapstander, planken en touwen aanejouwen; zeer voorzichtig naderde men mijn ongelnkkigea buurman, wist een tros om zijn lichaam vast te binden, ging toen aan het draaien en na bovenmenschelijke inspanningen mocht het gelukken «m Scorpio uit de modder te voorschijn te halen; de arme kerel viel in zwijm. Daar zou je een zweetje bij halen l" meende een der mannen, maar van daag is het nog al gemakkelijk gegaan; eergisteren toen er *ook een heer was weggezakt moest er eene locoQobUe b$ te pas komen." Het komt mij voor dat het bier wel een beetje smerig is", zeide ik, \Vat zal ik u daarvan zeggen", antwoordde de man, de schouders op halende, men kan toch waarlijk niet vergen dat de stedelijke reinigings dienst hier drie malen per dag met stoffer en blik komt werken; ei'wordt bier dikwijls genoeg geveegd en verleden jaar is hier zeker meer dan zes maal geveegd." *Dan heeft inen ook geen reden tot klagen", zeide ik energigcb. Niet waar?" sprak de man, maar a propos die oude heer is weder heelemaal opgeknapt; mijne kameraads hebben hem netjes afgekrabt en hij zal nu wel verder kunnen gaan". Scorpio was nog wat bleek maar aangezien hij in zijn spreken weder onbeschaamd was als n-ooger, ontwaarde ik dat de zaak zonder kleer scheuren was afgeloopen; hij gaf zijnen redders eene belooning en toen liepen wij haastig door, want in de verte kwam het toestel van Sinck aanrollen en wij hadden geen plezier om de uitgeloofde twee kwartjes te betalen nu er letterlijk niets voor gedaan was. En nu zeggen ze nog dat wij cene reinigings-dienat hebben", mom pelde Scorpio. Je bent te vceleischend", antwoordde ik, ik geef toe dat er wel een beetje modder lag, maar waarom keek je niet uit? My is toch niets overkomen". Mjjn buurman lachte honend: «Zeg een» in welk vak ben Je eigenlijk professor?" zeide hy. Ik was verbaasd want ik Tiad, eerlijk gesproken, over clit vraagstuk zelf nog nooit nagedacht; ik wist mij echter te redden en zeideboutweg: pin Kunst-kritiek l" ? Neem er dan in het vervolg ds kunst van schipperen en alles goed vinden bij", Sprak bij sarkastisch. Wederom .vond ik het verstandiger om maar niets te zeggen, want ik begreep dat het onbegonnen werk was om met een man als mijn buur man, die alles veroordeelt, aan bet kibbelen te gaan. Middelerwijl waren wij aan de Jacob van Lennepstraat gekomen, sloegen rechts af, gingen door een soort gang, en , »,Maar dat is het meer van Genève!" riep ik in groote opgewondenheid, toen ik eensklaps voor eene uitgestrekte water-vlakte stond dio een meer .vormde, gelijk ik in Amsterdam nooit een tweede mocht ontdekken; kabbelende golfjes rimpelden speelsch over de gladde oppervlakte, een afgedankte mand dreef statig op de baren, eenige koolstruiken en aard appelschillen, die langs de oevers verspreid lagen, vormden sierlijke stil levens en de zonnestralen verguldden het geheel en riepen lictit-efieeten te voorschijn die mij tot stille bewondering noopten. Eenig, heerlijk, prachtig!" stamelde ik eindelijk; waarom is Jan hier niet met zijn schetsboek?" 't Schreit ten hemel!" riap Scorpio,' die vervloekte plas schijnt hier tot den jongsten dag te moeten blijven! Hoe "e bewoners van de da Costastraat en omstreken er zoo lijdelijk onder blijven is mij een raadsel! ajakkes, bet stinkt hier als de pest!" Ik was diep verontwaardigd; is zelfs een dergelijk heerlijk natuur-tafe reel niet in staat je het zwygen op te leggen?" sprak ik vertoornd; is dit meer niet eenig schoon en buitengewoon pittoresk? Wat stinkt hier? Jk ruik niemendal!" , . . . Mijn buurman luisterde niet naar mij;'?" te moeten denken d'nït/éne gezondheids-commissie hej publiek reinheid, reinheid en nog eens reinheid ^aanbeveelt-«n- -don-? ie..zien :ho& men hier jaren, achtereen; eea.stjnkend moeras duldt en honderden aan ziekte en dood blootstelt! Het is af.schuweljjk, het is schandelijk, het is enkel ma'r mogelijk in dit .China »an het Noorden met zijne Oetgens-paden en zijne poelen in de buiten wijken, JVIear wat weten die stoffels ook.... Welke stoffels?" vroeg ik. .,I)at raakt je niet", mopperde Scorpio, laten vrij verder gaan." Wy gingen verder en ik mocht veel schoons en liefelijks aanschouwen, maar mijn 'kadetje zoude te uitvoerig worden wanneer ik er heden het verhaal van wilde geven; daarom zal ik het tweede gedeelte van mijne «Merkwaardige wandelisg de volgende week beschrijven. " Aquarias. , - K U N S T. «» SET AMSTERDAMSCH TOONEEL. Parkschcmwlivirg: Gonnods -fausl. Denise l^j hrt - ? ? »Nederl. Tooneel" en ia liet Grand Thitirt. Den 23sten Pebr. ging Gounods Fausl," in den Parkschouwburg; Voor den hoofdpersoon trad Selracfc op, voor Mephistophéles Bordeneuve, voor Marguerite Mevr. Laville?-Ferminet, voor Vakn'in M. de Vries: dit is een waarborg voor voldoende uitvoering, voor oogenblikken van hoog kunstgenot, als Göunod de partitie schrijft

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl