DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 408 yerjede», .week, tot sluiting van het tooneel, nog in Antwerpen gegeven, maar heeft aldaar niet veel meer behaald dan een succes d'esttme, al is dia Opera in vele opzichten meesterlijk geschreven. De middelmatige uit?»ojrjng $NUi daaraan gedeeltelijk schuld. Rubinstein verliet deswege gelyk men, weet vóór de eerste uitvoering de stad. En vroeger, toen hij te Antwerpen als pianist optrad en men gedurende zijn spel mompelde eji fluisterde, brak hij de voordracht af en beloofde nimmer naar Ant werpen terug te keeren. In onze Seheldestad is z ij n e ster dus niet opgegaan. En zeg dan dat Warot, de eerste tenoor (Xero) om ftubiosteins wil zich met de hoofdrol belastte, voornemens -als hij is voor altijd het tooneel te verlaten! Ds opera-winter 1884?1885 was noodlottig en ik wil verder niet bechrijven wat al werken slordig, nalatig, zonder leven werden opgevoerd. Et heerschte groote bezieling in de concerten van Benöit, eu anderen ! Gedurende de weken der Nijverueids-Tentoonstelliag wacht ons nog de Regende symphonie" onder diens leiding en een aantal andere groots werken. Ik zou ten slotte den lezer zoo gaarne eenïge oogenblikken willen bezighouden met een verslag van den avond voor klavierspel, ingericht door de SociêtéArtisiique. En welk klavierspel! Haas von Bülow !... Concerto (in F) van Bach, Variatiën van Beethoven, keur uit de werken van Brahnos, Chopin, Tschaikowski, Schubert, Liszt! Het bestuur van dit genootschap verdient een palm; liet Leeft zich in dèo afgeïoopen winter hoogst verdienstelijk gemaakt. Jammer dat ik mij dien avond te Brussel niet bevond. De bladen maken meestal geene melding van hetgeen in dezen beperkten kring geschiedt. Eene bijzonderheid, den lezer wellicht onbekend, is deze dat de voortreffel^jke kunstenaar gedurende do maand Juni, te Frankfort, in liet Kaff-conservatorium, klavierlpssen zal geven voor spelers en toe hoorders een zeldzaam en uiterst nuttig genot! Dat Luik ons voor de maand Mei FreyMr van Emile Mathieu en Der OS6 Pilgerfahrt belooft, kan mogelijk ten slotte dezen of genen nog interessesren; het eerste werk waarvoor ik uitvoerig refereerde, h nieuw en, ongekend, het laatste in vele jaren slechts zeldzaam uitgevoerd. Tea slotte is er nogeene kleine noui'caulévan anderen aard te gedenken. In alle stilte, midden door de uitvoeringen van de Meistersinger heen, heeft een der directeuren der Sfonnaie (weldra geen directeur meer), de heer Stoumon,de uitvoering voorbereid eener kleine balletopera vau zijae compositie. Zij werd zeer wel uitgevoerd, en voor een talrijk publiek, dat aan den heer S. vóór zijn aftreden nog eene laatste hulde wilde brengen. Tzigane is de titel. De schrijver van den tekst is Edmond Gatier. Eene kleine lioliémienne springt door een venster en nestelt zich ju eene geregelde Scandinaafsche burgerfamilie, waar zij dansend alles in rep eu roer brengt. Zij lokt den bruidegom der dochter van Jen huize in hare netten, die gelukkig op 't laatst toch. r.og daaraan ontsnapt. Zij dreigt het geheele huishouden door hare geuooten te laten ombrengen, wanneer men Zich niet buigt voor haren wil.... doch de eerlijkheid zegeviert en Tzigane zelve werkt het huwelijk der dochter in de hand. De heer Stouman heeft hierop prettige en smaakvolle dansmuziek geschreven. Vroeger componeerde do toondichter gezochte, sentimeuteele 'muziek, doch deze bracht hem geene lauweren. Dit eene bedrijf van Csigfine verkiezen wij boven de meeste zijner nr.dcre werken. ISEtoïle du Nord werd nog opgevoerd.... Wij hebben dezelfde klachten als vroeger.... De bekende opera's werden dezen winter te weinig gerepe teerd. Datzelfde geschiedde te Gent, waar onder andoren Le l'rorJic'c onlangs nog bedorren werd. Brnssel, 13 April 1S85. JL A. UIT PARUS. XVIII. J2$D kromekschrijvend nienscb, voor wien de politiek verboden terrein is, zou bijna in verzoeking komen om daarop een uitstapje te wagon, al ware 'talleen om geen uitzondering te maken op de gelicele wereld, wan neer men zoo van den morgen tot den avond over niets anders hoort spreken dan over politiek. En men heeft er in onzs goede stad Parijs wat aan gedaan in de laatste dagen. Het heeft heel wat moeite gekost, oer wij een ministerie haddei), maar deze dingen zijn voor u reeds weder oud nieuws, eu ik wil niet vin den goeden regel afwijken. Onz% tM doet dat wel. 't Wordt waarlijk de verkeerde wereld tegen» woordig. Jpe inènschen doen paardenwerk ca de paarden vertoonen meuBchenkunsten, ils ik mij eens van dat woord mag bedienen. Hen hoort tegenwoordig over niets spreken dan over mannen, die om allerlei gedegen iederen dag langs den weg draven van Parijs naar Kou aan of|.;naa$ Marseille vice versa, met een snelheid en een volharding, die doet vragen, of deze heeren er geen milt op nahouden, welke hen belet om dergelijk paardenwerk te doen. Daarentegen zijn de paarden mooi opweg om koordedansers te wor den, een beroep, dat tot nog toe uitsluitend voor de mensciieu gereser veerd was, on dat ook wel moest wezen, aangezien men een met redo begaafd wezen dient te zijn om zich tot een kunstenmaker!) te leenen, waarbij men op de honderd tachtig kansen heelt om zijn nek te breken. Maar Jjnen Ibegint thans de rollen om te keeren. fiippdflröirfèen cirque zoeken om strijd het publiek te lokken, liet ecu door het aanstaande optreden van een hengst, het ander dat van eau niemejaan te kondigen, die beiden een Blondin en een 5111. Sacjui in de schaduw zullen stellen. Henjfat e,n merrie loopen over een gespannen koord, eeaiga meters boven den^beganen grond. De Engelschen, die den primeur van deze vertooning hebben genoten, hebben er den val van Khartoum en hun oneenigheid met Rusland om. vergeten. Zouden wij er Ton kin en de rest om kunnen vergeten V Alsriat waar wa», dan zouden die viervoetige acrobaten ons Imtelijk welkom zijn. De salon van dit jaar, diefl men druk bezig is gereed te maken, bereidt aan hen, die nu eenmaal verzot zijn op premières, eene verrassing, dia nu reeds heel wat ergernissen heeft gewekt. De Vernissage, de beroemde of beruchte vernissage, waar de bloem der uitverkorenen vertegenwoordigd werd door een afschuwelijken hoop alledaagsehheden van allerlei soort; de vernissage, waarvoor meer dan, n schilder zijn slager en bakker en conciërge een entréekaart vereerde, die vernissage nu wordt ernstig bedreigd. Men heeft, en dat wel wat laat, ingezien, dat daarvan een onverdragelijk misbruik gemaakt werd. Verleden jaar woonden niet minder dan dertig duizend personen deze 'inliemc plechtigheid bij, waartoe eertijds slechts een vijf honderdtal uitver korenen werden toegelaten. Maar het privilege wordt in ons goede land, dat zoo snoeft op zijn liefde voor de gelijkheid zoo vurig begeerd en nagejaagd, dat men zoodra men met de elite begint, altijd met do massa eindigt. De jury beeft dan ook terecht begrepen, «lat het noodig werd tegen dien inval der barbaren een dam op te werpen. Te meer, daar zij na in de gelegenheid was een goed werk te verrichten. Men wil namelijk ten voordeele van de in Tonkin gewonde soldaten tien francs entree laten betalen door allee, die van de geneugten der algemeene repetitie wenschen te proiitecren. liet is nog niet zeker, of dit plan zal gelukken. Er waren toch zoovele goede lieden, dio op de oudo manier daar een vroolijken dag van luidden en die nu in zak en asch zouden zijn, als de vernissage werd afgeschaft, want vooral aan do mir.isrcrles werden tallooze vrijkaarten uitgedeeld; dat kostte geen geld en op goedkoope manier kon men veler gunst winnen. En de heeren afgevaardigden, dia zoo zuinig zijn op hun spaarpenningen ? hun eigen spnarpeuningen, wel te verstaan de heeren afgevaardigden, die zooveel zij maar kunnen, zich liefc octrooi van gratis toeëigeiiei], zullen zij er zicli in schikken om als eenvoudige stervelingen aan het guL-het te bctn!en'.J Ik zou zelfs met het oog op de naderende verkiezingen kunnen spreken vau eenvoudige stervenden. In ieder geval kant gij geruft wczsu, dat er ook met die dichte deur EO? wel ,ce];ikkingen ;.;jn te treffen. Och, men behoeft nog geen profeet te zijn om mot zi-kerheitl te kunnen voorspellen, wat er zal gebeuren, wanneer er tot de verandering; liesloten is. Dan zul het gebeuren, dat da dag vau den vernissage tegen betaling niet langer voor ucn ecu'en ouderwetschen vernissnge zal worden gehou den. Dan zal op een prc-veniissage (ie gewone bent van vrienden en begun:tigers als tevoren grr.tis tot een kijkjo worien toegelaten en de lieden, die er nu eenmaal zoo on gesteld zijn om vrijen toegang te hebben tot alle l'arijsclio eouli-scs, zullen weder hun zin krijgen. In de wei'kcltjkhtfi'.l zal er dus niets veranderd worden. Het wordt een voudig een verschuiving va.n ucn datum, wil ik wedden, zegt Véren. Do £a!o:i ztif wordt reeds drnk besproken. Uit do inlichtingen, die mij gegeven werden, zou ik durven opmaken, dat hij over 't geheel vnj wat beter zal 2ij n dan in 1?S1, d:it dan ook een heel mager jaartje v.'u.-;. Vooral moeien er vele kolossale; doeken zijn. Ais de schilderkunst b;j den kilometer werd geschat, dan zou de salon vau 18S5 de schitterendste zijn, die er ooit geweest \va3. Er is slechts sprake van doeken van tien, twaalf en vijftien meters. Men heeft mij veiiolu vau e:u landschap met niets clan een enkele koe, dat een ai'iricting heei'i; van twaalf en oen halven nieter. Clr.iriu heeft een schilderij ingezonden van zulk een hoogte, dat men eerst dacht in hfct dak van het paleis een opening te, zullen moeten ma ken, om het te plaatsen, maar volgens Ja laatste berichten heelt men ook zouder dat het stuk een plaats weten t,j geven. Ook de liefhebbers van bet excentrieke zullen er hun gading vinden. Vooreerst eon staatkundige allegorie, die wel eeas aanleiding zou kunnen geven, d .at de bezoekers het onderling te kwaad kregen. Het stelt da verpersoonlijking voor van het souvereine volk met zeer scherp geac:entueorde accessoires, dio niet bepaald vleiend moeten ziju. Tot. nog toe had (Ie politiek de kunst met rust gelaten en was de Champs-Elysées nog nitt binnengedrongen, man.r onze tijd staat er op ze bij alles te pas brengen. Wol moge- 't hem bekomen! Een ander schilderij van een zeer bijzondere schikking, zal waarschijn lijk ook heel wat aandacht te trekken. liet onderwerp is 200 iets ais NOS nncêtrcs of NOS glnira; het is een soort van droomgezicht, waarin al de beroemde mannen van Frankrijk zijn opgeroepen en iu optocht voor bijtrekken. Aan het begin Vercingütorix eu aan het einde de kurassier1 Van lieichshoicn. Het panorama der vaderlandsliefde. Een doek van een geheel ander genre zal zeker nogal wat opschud ding teweegbrengen. Het heet: La Flagrant d'lit. Een commissaris van politie 'komt vcrbaliseeren, een zoo goed als on gekleed man schiet op hem toe. Intusschen is een agent bezig met het vertrek te doorsnuffelen, opent een kast en vindt daar een vrouw in. jiaradijscostuura. Het is onvervalschst naturalisme, dat niet weinig aanstoot zal geven. De jury heeft dan ook niet tot de toelating besloten, clau nadat de administratie, welke met do zorg voor de openbare zedelijkheid belast is daarover was geraadpleegd. Maar nadat het bon u cvposer door het mi nisterie was verleend, is Lc Flagrant diltt opgehangen. liet was voor da jury een lastige zaak, te meer omdat reeds een ander stuk v;iu denzelfden schilder, den heer Jules Garnier, door haar gewei gerd was moeten worden wegens... zijn al ta fantastisch onderwerp!! Onlangs heeft de politie voorgeschreven dat men niet meer op da koord mug dansen, of er moet een net onder gespannen zijn. Dit voor schrift heeft in hooge mate de ergernis opgewekt van Bloudin, die dezer dagen door den correspondent van een Parijsch dagblad werd geïnter viewd. "Cloiulin woont tegenwoordig te Londen als een rustig burger. ilij kon zich maar niet begrijpen, zoo verklaarde hij, dat men in een republiek, waar man zich piqueerde alle mogelijke vrijheden te gunnen, niet de vi ij hei d had om zich den nek te breken in gezelschap. Eeu zonderling man dia Dloujiin. Toen hij bij ue laatste werelcltentoonS