No. 40& DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. SCHAAKSPEL. No. 17. Vin ACE PERDÜte ITadretto. (f) ZWART. l a F2 H 6 Cl d e f g WIT. \Vit speelt root eu geeft in 2 zetten mat. .(Wit 6 en Zwart 2 met K. D 5). OPLOSSING VAN SCHAAKPROBLE13 M 3 Dame geeft maf. F 5 B. F 5! G 6 rit F 5 (a. D 4- D5?r;5ofC5 FiofClntAS mat. (a) ... D 5 D l (b E 4 + K. C 5 ot C 3 - E 3 of Dame C mat. (b) , , . D 5 C 5 fo D 7 C. 5 B 4 of and. F 5 E S + Dame geeft mat. (dj ? * ? ~ F 5 D 15, D 5 . C 6 K. 'speelt Ad libituin E speelt Dame of Raadsheer goei't mat. INGEZONDEN OPLOSSINGEN. De . heereu Vf. d. V. te A. eu J. H. N. te V. Iiobbon van No. 15 coue nevenoplossing toe-gezonden te weten: t C l nt A 3 enz. Wellicht is hot fraaia licoi'Japel ie handhaven door zwart pion A 3 to laten vervallen en daarvoor in de plaats to stollen wit pion van A 2 op. A 3. Bij de weinig beschikbare oo^cnblitkon tot con trole, vonden wij geen ander bezwaar dan dat witte raadsheer anders m net spelen. Do Bpeelffijze wit l C l 13 2 schijnt te falen door zwart l H 7 G a. Gi-arn Kien wij de uitkomst van hot onderzoek te gemoct. N. B. Bij nader onderzoek "voor hot sluiten der brief, bleek dat do novsnopluesinj; verijdeld wordt, j-id'eu inva-i ar.twoord op 101 ut A 3, met H 7 G 8! Ton miuste Let mocht una niet "clulïlcen het mat to ibrcc-ron. Juiste oplossingen van No. 16 OLtvingen vrij van W. d. V. to Amsterdam en W. T. H. te reilt. Vroeger en later oiitvaiigen juisle oplossingen van W. S. is B No. 10 en li ? De G. V.-en, B., to. Kaatsheuvel No. 13 en 10; J. H. N. te Venlo, No. 13; Mei" t o' Hotti-i-dam 13, Schaakstudie, vau Lolli, Sneouwnifje ej April- ui; Duo-Tonvolde No. 10. W, a. V. te Amsterdam No. 1-1, 13 en 10. S c h a a k a t u d i e. EimUpel van P. DAIA". (L. Cli. MV> ?Wit: K. g l, D. h S, T. b 3. P. a 5, b 2. Zwart ; K. a 8, B. b S. I', a 7 b 4 -2. 19it geeft in drie zetten mat. (Eik 5 stuikoa met K, a 8j. ' ' ft) Pseudonym van een verdienstelijk landgenoot. F E U I i, © N. DE 8ESCHIEDENSS VAN EEfJ SENEE. NOVELLE VAN (10 OSSIP SGHUBÏN. (Slot). ? »'»' ?»? ? ? » . * , , Zijn kennismaking met den tenorzanger maakte groote vorde ringen. .Nadat deze laatste bij de Opera was afgewezen »door een schandelijk complot tegen hem gesmeed" zooals hij beweerde, was hij.tot de overtuiging gekomen, dat de groole opera zijn ondergang tegemoet ging, dat hij zich schamen zou er zich aan te verbinden, en had daarom een engagement aangenomen aan een caféchaalant in het Quartier Montmartre, waar hij een goed salaris verdiende. Eerst had Gesa er niet toe kunnen besluiten om den zanger iets uit zijn opera voor te spelen, maar latei', toen hij heimelijk zelf aan zijn werk begon te wanhopen, overviel hem een dringende behoefte het aan iemand te laten hooren. Uren lang speelde hij den zanger op een erbarmelijke oude piano voor, en zong daarbij met zijn onnatuurlijk holle stem de aria's, om zich toch maar door iemand te laten verzekeren: »dat het mooi was!" Dan wond hij zich zelf tot een onnatuurlijke geestdrift op, zijn oogen be gonnen te schitteren, met gebalde vuist schermde hij in de lucht en riep... »het is mooi nietwaar... er zit iets in!..." En vroeger was hij altijd zoo bescheiden geweest! Eindelijk waren zijn middelen uitgeput; hij verkocht zijn horloge, zijn toeken.VToch behandelde hij den tenor nog steeds bescher mgod als een mindere, en deze ontzag hem uit medelijden voor zijn idee fixe. Eens teen beiden tegenover elkaar zaten bij den haard in de kamer van den zanger, zeide deze, terwijl hij met de hand door zijn lokken streek: smijn waarde vriend, van je genie kan ja toch niet leven!" Gesa zag hem somber en verwijtend aan. »Nu, ja!" haastte zich de zanger het goed te maken, 3ik bedoel dat de voltooiing van zulk een groot werk als je opera zeer veel tijd zal kosten. Zou het wel kwaad zijn ondertusschen een of andere betrekking te zoeken ?" Gesa zuchtte. »lk zou iets kunnen componeeren", zeide hij, »romancen bij voorbeeld l" »i)at brengt nie: veel op", antwoordde de zanger, » of het moest zijn dat ge een contract kon sluiten mot een actrice of een zan geres, die je romancen in de mode zou brengen. Maar dan zou het toch jammer zijn je scheppingsvermogen zoo van het hoofddoel af te leiden en te versnipperen. Je moest een plaats in ccn orkest zoeken." »Ja, in de Groote Opera", zeide Gasa en dacht huiverend aan de stijfheid zijner vingers. Voor geen geld ter wereld had hij dit echter willen bekennen, dus voegde hij er ecnigszins verlegen bij: »Maar dat is alles zoo vermoeiend... zooveel repetities... men is tot. in den nacht bezig..." «Neen," antwoordde de andere, szulk een inspannenden. arbeid moet ge niet ondernemen, dat zou een verraad aan de mu?e gepleegd zijn. Ik dacht aan een gemakkelijke plaats in een orkest, dat niet te moeilijke zaken uitvoert niet veel repeteert." » Welnu 'T' vroeg Gesa dof. r»Ik heb onlangs in het Hotel de Kancy kennis gemaakt met een clown een reus van een man, die in een circus op de Boulevard Rochechouart werkzaam is. iJet is geen circus van den eersten rang, maar toch zeer fatsoenlijk. Ik heb den clown van u verleid; zij hebben juist een eerste viool noodig en..." Gesa sprong op eu verliet het vertrek. Van dat oogenblik al wisselde hij geen woord meer met den zanger. ? * ?*??*?***«* Zijn vermoeidheid en zwakte werden iederen dag grooler. Lang zaan) en traag stroomde het bloed hem door de aderen, een nevel bedekte voortdurend zijn oogen en in zijn ocren ruischtc het, alsof de golven der zeo er in bruisten. Het slechte voedsel, dat hij neg mot moeite bekostigen kon, was niet voldoende hem kracht f c geven, hij kon weldra zijn kamer niet meer verlaten; hij werd bedicgerig. Daar hij algemeen bemind was, bewezen zijn huisgenooten, ja zelfs zijn hospita hem allerlei kleine diensten zij brachten hem eten, schudden zijn kussens op en leenden hem couranten. Hij dankte voor alles met hetzelfde verlegen lachje, denzelfden droo menden buk en bracht den gansenen dag door in een toestand van uitputting, half sluimerend, half wakend. Daar eens op een namiddag was het hem plotseling alsof een zachte hand hem op 't gloeiende voorhoofd werd gelegd. Hij opende do oogen en zag een oud, maar nog altijd schoon gelaat, door grijze lokken omgeven, dat zich over hem heenloop en een zachte stern fluisterde, ols uit de verte: »Gesa l" Hij beefde.... R Gesa!" riep zij nog eens.... het was zijn moeder!.... Ja, zijn moeder, die hij nu bijna in vijl en twintig jaar niet gezien had. Zij was met den acrobaat Fernando gehuwd; het circus op de Boulevard Rocheehouard was hun eigendom; zij waven in goeden doen. Zoo slecht als men wel dacht, was de lichtzinnige vrouw nooit geweest. Nog langen tijd had zij steeds inlichtingen omtrent Gesa ingewonnen en er zich van overtuigd dat "itj goed bezorgd was, en zooals hij het noemde >onder de groote lui" leeide... dit laatste had haar den moed ontnomen weder tot hem te gaan. Uit de verte echter had zij hem dikwijls gezien totdat hij langzamerhand uit haar gezichtskring was verdwenen. Nu echter had de tenor monsieur Augusti, met wien zij onlangs kennis gemaakt had, haar veel van zijn nieuwen vriend verhaald, maar eerst den voiïgen dag had hij zijn naam genoemd. Dit alles herhaalde Murgcretha haar zoon onder vele tranen, maar onder tusschen legde zij zijn kussens terecht en streek de dekens glad, en hij Het haar rustig begaan, fluisterde nu ea dan een woovd van dank en zag haar half verward, half verwonderd aan. Hij kon dit plotselinge wederzien niet begrijpen! Maar toen zij half verlegen door zijn zwijgen voortging: >.ik heb je hooren spelen... jaren, jaren geleden in Nizza o ik was zoo trotsch op je en toen heb ik je stuk gekocht.... je weet wel, dat met het portret, dat mooie portret!"' toen begroef hij zijn gelaat in de kussens en snikte alsof zijn hart gebroken was. Zijn smart deed alle verlegenheid, dia zijn moeder nog voor hem gevoeld had, verdwijnen.