DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 400 k »Arme jongen !" fluisterde zij, terwijl zij het borstelige grijze haar van den afgeleefden mau streelde, zooals zij eens in lang vervlogen jaren de blonde lokken van den frisschcn knaap gestreeld had. »Je moet het je niet zoo aantrekken, mijn lieveling. Ik weet alles welk een genie je bezit en hoe wreed de wereld je miskend heeft. Maar wij zullen je eerst weer gezond maken en dan ?al alles goed gaan. Je moet bij ons komen wonen we zullen je niet storen, wees daar niet bang voor, we zullen alleen voor je zorgen. Je zult een eigen kamer hebben, waarin je zooveel kunt werken als je verlangt." Langzaam sloeg hij de oogen op, maar een hevige hoestbui verhinderde hem te spreken. Zijn moeder sloeg haar arm om zij n vermagerde schouders en hief hem op, orn hem het ademhalen lichter te maken; zijn vermoeid hoofd steunde zij tegen haar borst. >Wat zijt ge mager geworden!" fluisterde zij met tranen in de oogen, » en wat is je linnengoed gescheurd morgen zal ik je ander brengen... en beproef nu om iets te gebruiken dat zal je goed doen en sterker maken!" en zij reikte hem een kop bouillon, dien zij voor hem gewarmd had. Zwijgend liet hij haar begaan, de bouillon smaakte hem zelfs. Al zijn smart en vernedering vergat hij voor een oogenblik voor het heerlijke gevoel zoo verzorgd en verpleegd te worden. Plot seling overviel hem een gevoel van rust van tevredenheid; zwijgend maar dankbaar kuste hij zijn moeder de hand. Haar oogen schitterden. »Nu moet ik weg," zeido zij, » het circus wordt om zes uur geopend, dan moet ik er wezen. Vaarwel om acht uur zal ik klaar zijn en dan kom ik terug. Je zult mis schien nu wel wat slapen l" Zij drukte hem een kus op 't voorhoofd en verdween. Gesa sliep in, en in zijn droom doemde een herinnering in hem op; niet de herinnering aan zijn gestorven bruid met die aan zijn tromvloozen vriend.... neen, een eenvoudige onschul dige herinnering aan zijn eerste terugkomst in de Rue Ravestein. Een bedwelmende geur omgaf hem duidelijk zag hij den ruiker schilderachtige maanbloemcn. Hij hoorde hel ritselen, waar mede een der verwelkte bladeren op het marmeren blad der gueridon nederviel. Hij rees overeind. Zijn hart klopte tot berstens toe, een onbeschrijfelijke angst overviel hem de angst voor het dolïe inslapen. Hij trachtte zich op te richten hij wilde vluchten .... den dood zoeken.... maar hij kon niet. Hij greep zijn kleederen maar zij ontvielen aan zijn bevende hand een duizeling beving hem machteloos zonk hij op zijn legerslede neder. . . . Zeii's de kracht om tegen zijn noodlot te strijden had hem begeven. . . . Een sombere genius zweefde plotseling door het kleine vertrek de genius der wanhoop! Hij droeg een ruiker roode maanbloemea in de band. ^ ? ???*???? * t ? « Dagen, weken en maanden verliepen. Op de Boulevards Rochechouart en Clichy, waar het wemelt van allerlei kunstenaars, ontmoet men dikwijls een groolen verwilderd uitdienden mm, wiens grijze haren hem om 't hoofd fladderen. Het is Gesa van Zinlcri. Zijn gelaat is nog altijd schoon, maar de uitdrukking er van is dof en gevoelloos. Tusschenbeide blijft hij staan, brengt luisterend de hand aan 't oor, buigt het hoofd voorover als in spanning maar dan schudt hij ongeduldig het hoofd; zucht en vervolgt zijn weg. Hij woont b;j zijn moeder en wordt zoowel door haar als door zijn stiefvader en zijn halfbroedors behandeld met dien eerbied, dien men betoont aan iemand, die eenmaal voor een genie werd gehouden. Zorgvuldig verpleegd, goed gekleed en gevoed voelt hij zich niet ongelukkig. Hij verlangt steeds naar zijn maaltijden en drinkt niet zonder smaak zijn glas grog. Meestal is hij zacht, stil en voorkomend, bezorgt nauwgezet al!c boodschappen die zijn moeder hem opgeeft en brengt overigens zijn tijd door sluimerend in een groolen leunstoel bij den haard. Maar somtijds wordt hij door een vlaag van razernij overvallen. Dan schrijft hij met gloeienden ijver vellen muziekpapier vol, is hard en onvriendelijk jegens zijn omgeving-, ten hoogste prikkel baar en spreekt veel over » hetgeen hij nog zal voortbrengen." Men laat hem stil begaan. ?Deze aanvallen worden echter steeds zeldzamer en kotter. Het geheele (Juartier Montmartre kent hem ; de schilders maken elkaar opmerkzaam op zijn interessant profiel, en de straatjongens stooten elkander aan wanneer 'iij voorbijgaat en lachen hem uit, omdat hij zich voor een » groot man" houdt. De gansche buurt kent hem als de »raló van RIon Reizen thans en, vroeger. Hoezeer in do laatste 50 jaren de snelheid bij het reizen is toegenomen kan do volgende opgave loeren. In 1830 waren er 70 dagen noodig om van Engeland Kaap de Goedo Hoop, 120 om Dombay en 130 om Sydney te bereiken. Een reis van En geland naar NÖW- York vorderde 40 dagen, naar Jamaica 42, naar Rio 56 en naar Valparaiso 110 dagen. Thans heeft de post van Londen naar dia plaatsen den volgenden tijd noodig: Naar Kaapstad 21, Bom bay 18, Sydney 43, New- York 10, Jamaica 18, Eio 21 en Valparaiso 39 dagen. De gemid delde toename der snelheid bedraagt meer dan het drievoud. Er bestaat op den huidigen dag nagenoeg geen oord op da wereld) dat men niet ia twee maanden van Londen kan bereiken. Nitroglyccrine als geneesmiddel. Dit gevaarlijke ontploffiings-middel, dat iu handen van boos wichten en laaghartige lieden leven en eigendom bedreigt, is sinds eenigen tijd in Oostenrijk als geneesmiddel tegen benauwdheid op ds borst, asthma, neuralgie en hoofdpijn herhaaldelijk met gooden uitslag aangewend. Men verkoopt aldaar in de apotheek kleine chocolade-koek jes, waarin ccriig nitroglycerion is gemengd. In een geringe hoeveelheid werkt het nitroglycerien genezend en pijnstillend. Na het gebruik van zulk een stukje chocolade ontstaat er in de eerste vijf minuten een gevoel van zwaarte en klopping in het hoofd, dat weldra overgaat en voor een weldadige ontspanning plaats maakt. Bijzonder gunstig werkt de nitro glycerien bij borstbenauwdheden (angina pectoris), daar een enkel kookja du ondragelijkste pijnen stilt of ten minste verzacht, zonder ceuige da iniusto uadeelige werking na ts laten aldus beweert men. Een roman uil liet leven. Huwelijken worden in den hemel gcsioteu. Hoe vaak dit spreekwoord ook een waar woord wordt, moge het volgendo op echte mededeelingen berustend verhaal bewijzen. Niet lang ge leden geraakte een onderwijzer in de gemeente N. bij Ohuiïtz verloofd en gaf' hiervan, zijn te dier tijd in Amerika vertoevende!! broeder kennis. Deze, nieuwsgierig om zijn aanstaande schoonzuster ten iniusto van uiter lijk te kennen, verzocht hom het portret te zenden van zijn toekomstige gemalin. De broeder haast zich aan dit verzoek to voldoen en droeg il 3 uitvoering op aan zijn verloofde. In plaats echter van haar eigen por tret te sluiten in dea, naar Amerika te verzenden brie- i', sloot zy ia haar verstrooidheid tic photographie in van haar jongere, nog ongehuwde zuster. Kort daarop bemerkte het paar de dwaling en haastte zich dia to herstellen met de noodigc opheldering. Onze Amerikaan, wien het zusterlijke bcchl bijzonder was bevallen, richtte per ijzeren draad tot den biuigoni do vraag cl' lint origineel van het bij vergissing f naar de nieuwe w-ercJdgezonikncoiiteri'eitsol nog ie krijgen was. De diplomatieke onderhandelingen loopen spoedig af, en eer men het verwachtte, bevond zich ons ongehuwd jul'ferfJ3 op reis naar Amerika om via Ih'.Uilnirg iu il e armen vaa ckn haar wachtenden bruigom te snellen. Een jcvqd'ige, avoKturicnlcr. Onlangs bestal de I '2 jarige Sadic Kolmisou, de dochter van rijkeen aanzienlijke ouders to Framinghan (ÏMass. Noord-Amerika) dezen voor de kleinigheid van (i'J.OOO dollars ia bankpapier, spoorwcgaandeeien en diamanten en begaf zicli uaar Boston om daar haar schaf te ontmoeten en met dezen naar gehoonere streken zich weg te pakken. Den volgenden dag werd de jonge avonturierstur, wier verstand klaarblijkelijk door het lezen van onzinnige romans i:i du war was geraakt, te Boston gevangen genomen en met d'j gestolen v/aarden uaar huis gezonden, iSadiu gat' bij haar inliechtsnisueming ie hennen, dat zij het plan geluid luid zioh met haar lief te laten trouwen en dan niet hem te vluchten. De naam van haar echtgenoot in fj>c wei gerde zij evenwel op te guvcn. Joh. Cougcr. De KariJiul.-.'cr^.'ïe La grande Cliarireuse, boven Grcnoble, werd eenigcn tijd geleden de CfMe verjaardag van de d.icWiag der KiU'lïuuzer-Grdedocr do II. Uruno, onder grootcn toeloop van. do lieve.] kin c; en der naburige dor pen gevierd. Op don luii'ligen dag. nis voor 600 j, ivtr:, woont elke monaii: in zijn eigen hut, waar hij a'geüonderd van zijn broeders leeft, alleen bidt, arbeidt, peinst en zijn maaltijden reuruikt. Tu-cciuaal in den loop van den dag ca eens 's nachts vcrecnigt hij akh n;et de andere mcnikkea oiu litanieën to zingen, en slechts op hoo,;fl feestdagen heen; i:r een ge meenschappelijke, doch stille mualt'jj plaats. EU orde laat niet weinig zich er op voorstaan, dat. zij in do acht eeir.rcu van haar bestaan, geen verzachting van haar ijzeren regels heeft. geloogd, geen hervorming, ook niet ais die door den paus zelf was aan^euodou. Xoo wilde iïonic eens den generaal der orde den bisscliopssi.'üYnijtcr opdringen. Doch to vergeefs. Eo evenmin vond het bijvul ca gehoor, teen het den zieken en gebrekkiger! onder de broeders het gebruik van vlceschspijzcn toestund. Sedert het klooster bestaat, heei't geen zijner bewoners iets anders dan plantaardig voedsel gebruikt en "t bewijs dat men daarmede oud worden kan. leverde de deputatie, die. tosn zij niiar de heilige- stad trok, slechts uit tachtig. ja rige grijsaards was samengesteld. De beroemde Cbartreuseükeur wordt niet in het klooster zelf, maar op een afstand door oud o leekenbroeclera gestookt. Elke monnik bekomt jaarlijks n ile.icli. Maar do mcesten hunner stellen het aidi ten plicht dczo onaangeroerd te latei* Eau cifjeiMard/f/e -wraakoefening. Onlangs hebben Poolsdie smokkelaars eens op geheel eigenaardige wijue zich gewroken op ecu verrader, den Pool Schwiginsky, die beschuldigd werd ganiche benden smokkelaars don Kiusen in handen te hebben gespeeld. Toen hij een smokkdaarsbcnde in liet woud wilde bespieden, naderden hem twee onbekende mannen. Eensklaps grijpen zij hem aan, stoppen iu ziju mond rsn prop, slepen hen: mede in liet dichtst begroeide gedeelte van Let woud en steken hem ecns'snsf derwijze tusschen du beide ellebogen op den ru^, dat bij slechts met dun iu do schuinte door de struiken zich v;riiir;er, en niet dan niet veel moeite en ongcloo lelijke inïpauninr* uit "ijn boschgcvangenis kou l:G<ficm. l'Jerrt oa den vierden dag vond eeii boKchwaelitcr don ongi'lii/ik'go geheel hn'eeioo* en den dood nabij.