DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Voorts zijn aangenomen de bekende wellen op de lariefsvcrhooging, die alzoo binnen kort (sleehls de keizerlijke bekrachtiging ontbreekt nog) in werking zal komen, en een nieuwen druk zal leggen niet op den buitenlandschen producent, zooals de agra riërs zich in hunne protectionistische droomen voorspiegelen maar jop den inlandschen verbruiker, in casu de uitsche onder danen en wel speciaal op den minder gegoede onder hen. Te hopen is het (eu de verwachting is zeker niet geheel ongegrond) dat de stijging van de prijzen der eerste levensbehoeften, inzon derheid van de broodprijzen, die de naaste toekomst onvermijde lijk zal brengen, de protectionistische politiek van den Kijli£kanselier spoedig (en dan voor goed) impopulair zal maken. * * * Uit Spanje en Italiëvalt weinig bijzonders te vermelden. De onderhandelingen tusschen Spanje en Engeland, omtrent wijzi gingen in het tusschen hen bestaande handelslractaat, hebben tot niets geleid; zij zijn zonder eenig resultaat afgebroken. Deze uitslag heeft, zoowel te Londen als te Madrid, niet weinig opzien gebaard. Italiëhoudt voortdurend een begeerig oog gevestigd op de Roode Zee, en zou, naar alle waarschijnlijkheid, volgaarne bereid zijn om de schijnbaar geliquideerde Soedan-affaire te conlinueeren indien Engeland en de overige mogendheden daartoe verlof wilden geven. Voorloopig zal het zich echter dit genoegen moeien ont zeggen, tot tijd en wijle het John Buil zal behagen, om hair mot deze zoo begeerlijke (T) taak te belasten. * * * ?i* ?*De opstand in Canada is, hoewel nog niet onderdrukt, sedert eenige dagen een gunstiger stadium ingetreden, liet hoofd der rebellen, Louis Riel, is gevangen genomen en naar de tent van generaal Middleton overgebracht. Met hem is de kracht van het oproer gebroken, en de onderwerping der Indiaausdie stammen zal nu, naar alle waarschijnlijkheid, spoedig volgen. B i K ar &, A ar De conservatieve partij is niet dood. In langeu tijd hebhen zich de hoeren van de behoudende politiek niet ZVO dapper geweerd als deze week. .De heeren bchimmeJpcnninek en Oorver Hooft varen niet vn.ndcbr.au. Blijkbaar wilden zij tooncn dat de koluniaal-cocscrvatievo staatkunde niet met den heer Wintgens in hot politieke graf is gedaald. Toch konden zij ons het gemis va-u den lieer Wintgens niet geheel ver goeden. Wij verloren een reeks van citaten. Met een zeer gelukkig gekozen citaat ving echter de hoer Keuchemus, ter vergoeding van 't gemis der bloemlezing van den heer \Yiutgem, zijn rede over het voorstcl-Van Dedem aan. Hij herinnerde wat Bilderdijk aan den hoogleevaar Tyderaan schreef over het nut van den knollenboer, die voor ceu citroenverkooper doorgaat. Zelfs zonder deze herinnering zou ons de rede vanden hoer Kouchenius djt beeld voor oogen hebben gebracht. Het nut alleen bleek oiis niet. Als wc toch den Christelijken staatsman, ia vurige liefde voor Indië, de billijkheid van een restitutiestelsel eu van 't breken met de baligslotpolitiek hooren verdedigen, maar de practische toepassing- van die billijkheid zien verschuiven tot na de herziening der comptabiliteitswet en tot na de invoering van de iinancitcle autonomie van Indiëdan ontsnapt ons 't nut om ons zoodanige knol voor een citroen in liaiideu te laten spelen. -Ook de heer Van Baar begint als koloniale specialiteit te poseeren. Het wordt inderdaad bedenkelijk. Dat mannen als Van Baar en Haffmans over Indische aangelegenheden moeten stemmen is reeds gevaarlijk genoeg. Als zij bovendien nu nog hun licht willen doen schijnen, dan kan het niet missen of de Kamer loopt gevaar door de bedrieglijke duisternis geheel te water te geraken. Waarlijk het wordt tijd dat de Kamer maar liever van het Indisch bud getrecht wordt ontheven! Wat zal de heer Van der Hoeven na de verwerping van het vooratel-van Dedem zeggen? Hij riep zijn medeleden toe: weest eerlijk'. Als gij geroepen wordt om uw votum uit te brengen, laat ieder zich dan afvragen: wat is goed, wat is rechtvaardig, of, wat volkomen hetzelfde is: wat is politiek verstandig i? En voegde hij erbij dan zal de wet worden aangenomen. Quaeritnr: de wet is niet aangenomen; was de Kamer nu niet eerlijk? Vroeg men zich niet af wat goed, wat rechtvaardig, wat politiek verstan dig is?.... De Voorzitter der Kamer gaf deze week weder eenige doorslaande bewijzen van lankmoedigheid. Hij liet niet alleen toe dat zijn vriend, de heer Keuchemus. de geheclo koloniale politiek, met Atjeb-corlog, Uilliton-contract, pandrecht-ordon nantie enz. bij kot voorstel-van Dedem te onpas bracht; maai'hij gedoogde zelfs dat tusKchen de heeren van Dedem, van der Linden, van der lloetoe; laat; ven, Lohmaüe. a. geheele conversaties bij wijse van interrupties werden gevoerd. Conversaties zelfs tusschon drie leden tegelijk. Bij de interpellatie over het Fransche handelstracaat wilden de heeren, Bahlmaun en A. van edem volstrekt niet toegeven aan het denkbeeld om het verlaagde invoerrecht voor kartonnen dozea in Frankrijk te laten varen. Do ut des zeiden zij. Tegenover deze concessie moeten wij iets anders vragen: bij voorbeeld de vrijheid om den wijnaccijns to verhoogen.... Hebben mannen, die zulk oen ruil in ernst in overweging geven, niet reeds door zoo schromelijke miskenning van 't beginsel van equivalent, alle aanspraak verloren op 't recht otn over economische aangelegenheden mCc te praten. ONZEBLADEN Het optreden van den Groningachcn hoogleeraar Van der Wijck tegen het neutraal onderwij.', . in verband met het voorstel van grondwetsher ziening dat art. 191 ongerept laat, brengt de schoolquaestie weder op den voorgrond. Wat al pennen in dezen kamp reeds mogen stomp zijn geschreven, onvermoeid blijven de schrijvers, et Handelsblad, het Wagcningscli Weekblad, da WcrkiMwsbode, De Tijd, en De Standaard be handelden deze week de quaestie. Ook wat het kiesrecht aaug^at werd de herziening der grondwet in het Handelsblad besproken, eu tegen den wensch van dit orgaan om den gezeten werkman stemrecht te geveu toekende het Haagsche Dagblad protest aan. Het kiesstelsel vond wederom bespreking in de Arnliemsche Ct. Een tijdelijk middel om in den nood te voorzien, waaraan Heemskerk's wijzi ging der kiestabal wil tegemoet komen werd in ons Dagbéa,d uiteengezet. Daar werd ook het defensie-ontwerp Schepel besproken, dat thans ia de Tweede Kamer aan de orde is. Do liberale Unie werd in verschillende bladen besproken. Zoowel de AinstcrJamsehe briefschrijver der Arnhewsche Courant en de Maasbode als hut Waf). Weekblad on Dz btandaard gelooven, niet aan een ernstigen wu-kk'.itig dier veietuiging on zyn van oordeel dat Mr. Levy's uittreding uit het bestuur do laatste slag is, haar toegebracht. UIT HET HAAGJE. XXXIII. Aebtüen-honderd-vijt'-en-tachtig, eu de kermis zeeg ter neer, Athttien-honderd-zes-en-tachtig, en de kermis was niet meer. De,:e navolging van Da Costa is uu zoo bijzonder fraai niet, dit stem ik misschien is ze wel leelijk, maar op de waarheid, vooral van den .ca i-ego! valt niet veel af te dingen en dit kan niet altijd van de mooiste poü'.ie. gt-Kcgd worden. De Ilaagscho kermis ging Maandag-nacht, klokke twaalf, uit als een nachtkaars; men zou gezegd hebben van pure verveling, maar dat kan niet. Ik zou deuken van vermoeienis, want ik verzeker u, dat de Hagenaars 'm ditmaal katoen hebben gegeven. Geen avond gi'jg er voorbij, of alle spellen en theaters waren zoo vol, dat het een wonder mag boeten, dat geen van die houten tenten, door den druk naar buiten van de in elkaar geperste menschen-massa, met donderend gekraak uit elkaar is gevlogen als esn vat gistende drank. Nu zal ineu zeggen, dat onze Hagenaars, evenals gewone menachen die lan? kt:mis hebben gehouden, een landerig gezicht zetten en zuchten om de ver... dronken dubbeltjes. Alles behalve: de Hagenaar is, in ziju hoe danigheid van grove diaruautslijjjer, een te groot wijsgeer om te treuren over het bekende soort dubbeltjes dat nooit meer terecht komt. Boveudien heeft hij in zijn sehoonen Heg zoo vele mildvloeiende bronnen vaa troost. allereerst de lieve straat die hij zoo innig bemiut dat hij geen tijd heeft om zich 't hoofd te breken met versuoepte kennis-duiten. Ook weten we immers, dat zo hem in den weg zaten; hij had te veel van dat goed en nu is hij blij dat Carréen consorten hem van dien ballast hebben ontslagen. Cairo is ook Wij, denk ik, want zijn afscheidsgroet" in de kranten aan het Ilaagsche publiek eindigt met de navolgende roerende woorden: Met de bede, ons tot onzen terugkeer een vriendelijk aandenken te be waren, noem ik mij met aanbeveling en hoogachting, Oscar Carré, Dir. enz." De scherpzinnige lezer zal hier, zonder veel inspanning van den geest, tusschen de regels door kunnen lezen, dat onze groote Centaur het geheimzinnig plan koestart ons het volgend jaar weer met een bezoek ta vereeren en dit zou hij zeker niet doen, ware hij niet uiterst tevreden over den oogst dubbeltjes die het te rijke flaagsche publiek hem is komen brengen. Thans, dames en heeren, zijn we tot onzen normaal-Haagschen of Haagsch-normalen toestand teruggekeerd en de liefhebbers van wandelen, waaronder ik ook behoor, begeven zich weder kalmpjès naar buiten, als ware er niets gebeurd, en vermeien zich in de schoone natuur, die bg dit liefelijk lenteweder inderdaad verrukkelijk ia; maar men dient een overjas aan te doen, liefst een dikke, want voor een demi-saison is 't nog wat vroeg; die kunnen we waarschijnlijk eerst tegen den 21n Juni gebruike»., op welken datum, volgens deu Ilollaudschen almanak, de zomer begint. De kermis mot al haar aangename beslommeringen, en kort te voren de opening der Passage tusschen twee haakjes: die Passage ziet me er precies uit als wil zo denzelfden weg opgaan als de Overdekte Markt, namelijk den weg der doodgeborenen hebben me belet over een geval te spreken, dat ik nu niet meer zou durven aanroeren, zoo oud is 'fc al, ware't nist dat het opnieuw werd opgerakeld door een hooggeplaatst rechterlijk ambtenaar, die er niet genoeg van schijnt te hebben. Ik bedool die aardigheid van Renige oflicieren der Nederlandsche ruiterij in het Caf Francais, een dood-onschuldige studentengrap op zich-zelf, bestaand» in het afranselen van een burger, het maken, van esnige scherven en ba