Historisch Archief 1877-1940
DÉA M ST ER DA U MER, WE E K B L AD VOOR NE DÉU L A N D.
No. 415.
JBM&d der raouti, de maand van spel en vermaak '?
Kjjfc de welgajnformeerde dagbladen maar eens in. Ze is werkelnk
verleidelijk, uitlokkeljjk de nieuwe manier, waarop de nieuwe mode d
kroniek opvat en beoefent, 't Is toch goed concurreeren met den
Alma' natk des 50.000 adresses. Neem maar de eerste rubriek de beste:
Tar* bletics mondaine» . , . Semaine du plaisir . . . Echos des salons . . .
verschillende opschriften waaronder de bladen het nienws betreffende de
- feesten en vermaken in de groote wereld mededeelen.
Wat vindt gy nu daaronder vermeld? Reeksen van namen'en nog eens
namen altijd maar weer. Als de aristocratie de revue heeft gepasseerd,
dan komen de naamlijsten der burgerij, die feest vierde, en niets belet
n om tot in het oneindige die opgaven voort te zetten.
Verbeelding is daarbij onnoodig. Op stijl komt het niet aan. Namenen
nog eens namen, en wederom namen.
Bij voorbeeld iets als het volgende:
Maandag. Five O'doek ten huize van de markiezin de Valséohé.
Onder de gasten hebben wij opgemerkt den prins de Caroubier, de herto
gin Trois-Près, den hertog de Gazon vert. graaf en gravin de Malplaqué,
de Rosquembois, de Camembert, de Deaupois, den burggraaf de Charangon,
de barones....
Eètt woordenboek, van A. tot Z,
j/D i B aflag-'?Soiree select bij den chevalier de Caramba,gevolmach
tigd minister van de Aruicanische republiek. Opgemerkt (eeuwig hetzelfde!)
i de commandeurs Polpetstini, Cazadores, Fomblonescas de Fomblonescoa,
de diplomatieke agent van Béludchistan met zijne bekoorlijke gemalin, de....
En zoo verder.
Woensdag?Garden-partij met improvisation theatrale in het
fraaie hotel Rizotto. Iedereen weet, dat de Rizotti een der oudste familiè'n
zijn hit het Milaneesche volgt een geheeie geslachtslijst en dan de
gewone opsomming der gasten.
Donderdag,?Bal financier bij M. i)ugrandchèque, een onzer
beminnelijkste millionuairs. Tegenwoordig waren: van den kant der bru
nettes, Mm« van dien der blondines Mme'....
Gij ziet het, niets. is gemakkelijker dan die manier oru kroniek te
schryven. Daarmede is al bijna een halve kolom gevuld.
En nu ben ik nog maar pas aan het begin. Niets zou mij beletten om
ook tot de lagere rangen af te dalen. En onthoud mij en eens bij, roept
Véron uit, zoover zal het komen. Ook berichten van dezen aard zult gij
spoedig kunnen lezen.
V r d a g Crêpes (fleschjes) ten huize van den heer en mevrouw
Prud'homme. Het alleraardigste feest is niet minder geslaagd dan Ie Cidre
et Marrons (Apptlmjn met kastanjes) van de vorige week.
En dan dan zal de kroniek tot haar meest naïven vorm zijn terug
gekeerd en iedereen haar kunnen schrijven. Waarlijk, daar gaan we heen!
Maar aangezien wij nog niet zoo ver gekomen zijn. zullen
weonsvoorloopig nog maar bij de oude manier houden, die de goede manier is, wat
die mondaine alfabetschrijvers er ook van mogen denken.
Aan de geneeskunde komt deze week rechtens de eerste prijs voor
uitmfddelpuntigheid toe. Zij heeft een uitvinding gedaan, die de werk
zaamheden van het conservatoire heel wat zou kunnen vereenvoudigen.
Naar het zeggen van den uitvinder zou men met zijne ontdekking in
staat zjjn voortaan stemmen op maat te leveren, zooals men dut overjassen
of pantalons doet.
Z$ güniet tevreden met het orgaan, dat de natuur u schonk? Wel,
slik dan het drankje, waarvan het recept hier bijgaat en gij zult aan
uwlaryne een onverwachte kracht verkenen.
Men kan het zelfs in verschillende doxis innemen.
Zooveel lepelsvol stellen u in staat om het tot sol te brengen. Als gij
een geheelen kop van dat gehtidbarend vocht inneemt, haalt gij de si.
De tit de poitrine zal twee misschien zelfs drie koppen vereischen.
Een geheeie omwenteling.
Dia voorzeker ter juister tijd zou komen, nu de tenoren bijna niet meer
te betalen zijn.
De directeuren zouden slechts meer met de keus verlegen zijn. lederen
morgen zouden de onvangkamers van de heeren Ritt, Ga;Ihard en
Carvalho als bestormd worden. Hetzelfde zou gebeuren met de audere em
plooien van het lyrisch repetoire.
Daargelaten nog, dat ook onze redenaars bij die uitvinding wel zou
den varen, want als gij wel eens een zitting van senaat of kamer hebt
bijgewoond, woet gij ook, dat tal van afgevaardigden eu senatoren, op
het punt van welluidendhoid door moeder natuur jammerlijk misdeeld
z|jn.
Dezo spreekt op een jammerlijke manier door zijn neus. Gene heeft
altijd last van schorheid, als hij het woord voert. Wreder een ander laat,
als hy. m vuur raakt, een faussetstem hooren, welke al den ernst en
klem. aan zijn bewijsvoering ontneemt.
Als zij hetzelfde konden zeggen met een vol en helder orgaan, dan
zouden zij evenzeer de aandacht gaande houden als zij nu den lachlust
opwekken.
Wie weet, hoevele Cicero's on Demosthenessen we zoo hebben gemist,
die door den anti-muzikalen bouw van hun keel gedwongen waren stil
op hnn plaats zitten te blijven!
De wederbarende" drank zou hen al spoedig uit hun bedeesde ver
getelheid hebben doen opstaan.
Ongelukkig heeft dat drankje een gebrek, een verschrikkelijk gebrek!
Roland's merrie bezat allo voortreffelijke hoedanigheden, jammer maar
dat Rolands merrie dood was. Het drankje heeft ook veel voortreffelijks,
maar het bevat een zwaar vergif, zoodat zij, die het innemen, groot gevaar
loopen van te sterven. Deze bekentenis heeft de geleerde dokter, die het
zoo heeft opgevyzeld, bg de bekendmaking der uitvinding aan de Aca
démie de médicine, niet achterwege' durven laten.
En die bekentenis had hg, helaas! voor het laatste bewaard. In cauda
vencnur». Na zijn hooggeleerde toehoorders graag gemaakt te hebben,
heeft ny zich gedrongen gezien te verklaren, dat het gebruik van die
door hem ontdekte stof nog veel gevaarlijker was dan het gebruik van
morphine. " ' "
Bittere teleurstelling! Al die welluidende zangen, welke die fraaie ont
dekking ons beloofde, zoude slechts zwanen-zangen worden.
Ik denk niet, dat er veel liefhebbers zullen gevonden worden om daar
van de proef te nemen,
Als comisch intermezzo noem ik u een vermakelijke letterkundig»
parodie, welke evenwel door sommigen voor ernst wordt gehouden. Nu
wij, zegt Véron, houden de Délitiuescences (dit is de titel van het boekje
vol buitensporig fantastische verzen, dat juist is uitgekomen) voor een
geestige bewijsvoering ex absurdo.
De schrijver teekent zich AdoréFloupette om duidelijk te toonen, dat
hij van plan is zich ten koste van anderen te vermaken, en wel van hen
die zich ter willo van rijm en verstand in duizend bochten wringen.
Onder zijn naam schrijft bij, en ook dit is een aanwijzing, die niet mis
verstaan kan worden:-., Byeance! ches Lcon vannéditeur"
Ten overvloede heeft het boekje een allerzotste, volmaakt onzinnige
voorrede, vol abracadabra: zie hier een staaltje er van, dat eenvoudig
onvertaalbaar is.
En une mer tendreraent folie, alliciante et berceuse, de combien da
menues exquisites s'irradie et s'irite la fantaisie du présent aëde.
Libre a la plèbe litteraire, adoratrice du banal dèja vu, de nazilloter a
loisir son grossier zouron. Ceux-la, en effet, aui somnolent en l'idéal beat
d'auü-efois, a tout jamais exilés des multicolores nuances dn rêve auroral,
il les faut déplorer et abondonner a leur anerie séculaire."
De gedichten, die dan volgen, zjjn van hetzelfde water, 't is om de
brave burgers dol te maken. Hun hoofden! Hun arme hoofden! Ik zou
wel eens het gezicht willen zien van een dier braven bij de lectuur
van bet volgende vers:
Les encres, les carmins, fiècJies, vullcnt la cible
Qu'importe si je suis Ie damnéqui iouit:
Car un vélunia m'a fait immaresciblc,
Lys, digitale, orchis, mohitarde de Louit!
Mij dunkt, wij hebben hier in deze satire en aciion een ernstige waar
schuwing, dat onze poëzie, dank zij de zenuwlijders onzer dagen, mooi op ?
weg is om ons in vliegende vaart naar Charenton te voeren.
Die Dali'jfiniscsnses, het werk van een anonymen grappenmaker, komen
ons toeroepen: Houdt op, het wordt hoog tijd!
Zullen we ophouden? Dat is een andere zaak, waarvoor ik niet insta.
Doch wordt het werkelijk hoog tijd, dat we ophouden, want de
letterkundige toevloed neemt, zonder van de kwaliteit te spreken, wat
kwantiteit betreft zeer dreigende afmetingen aan.
Vroeger verschenen er, de goede en kwade jaren door elkaar gerekend
een dertig boeken in de maand. De laatste maand zijn er vijftig per
dag in het licht verschenen!
Laten v/e de aanh ekkelijkheden van den dag niet voorbij zien. Dit
zou onvergefelijk zijn. Ik wil u spreken over den weldaiadigheids-Bazar
een allerliefste nieuwigheid, die al het succes heeft, dat zij verdient.
Al wat gratie en elegantie bezit verkoopt daar ten voordeele der armen!
Do zaal Albert-le-Grand is dan ook steeds propvol.
Drommels! 't is daar geen schellings-bazar ? want de verkoopsters
maken van haar recht gebruik om u ook de minste voorwerpen zoo duur
mogelijk aan te smeren, maar zij doen dat met zooveel geoorloofde
coquetterie en zulke beminnelijke glimlachje?, dat gij er u niet over kunt
beklagen!
n actualiteit, die zich opdringt: de regen, een afschuwelijke regen.
een ijskoude regen.
Qui n ous met un novemlre a la place de inai.
Dat heeft een onzer medewerkers, die gevraagd was om ook iets te
geven voor een album geleid tot het schrijven van de volgende droevige
opmerking: Wie zal nu nog beweren, dat Parijs den Parijzenaars niet
als vïlle d'eau (badplaats)) kan dienen!"
X is journalist. Maar dat belet hem niet om onophoudelijk in
zijn gesprekken op de journalistiek af to geven.
Gisteren nog had hij weer een zijner gewone philippica's afgestoken
in het bijzijn van Emil Augier.
Tosii X... vertrokken was aaide Augier: wat is het toch jammer, dat
hij zich zelve or uiefc van alschrikt in plaats van te beproeven dit ande
ren te doen!
A. B.
LETTERKUNDE.
TWEE KEALISTEN.
III. (Slot).
Niettegenstaande de soberheid van zijnen stijl, de bedaardheid en het rus
tig zelfvertrouwen, waarvan zijne verhalen getuigen, bezit Verga's verhaal
trant eene groote gespicrdheid, een kracht van eenvoud, en eene inge
houden hartstochtelijkheid. Zijn stijl is volbloedig, en schijnt nu en dan,
in spanncude oogenblikken, congestie te hebben, dan vloeit alle kracht,
alle hartstocht, in n toor.eol samen en weet hjj het zich voor ooge.n ge
brachte tafereel met ingehouden drift weer te geven. En door den een
voud, die zijne zinnen en beelden, door alle omstandigheden heen, weten
te bewaren, gelijkt zijn verhaal op een netwerk van sterke zilverdraden»
samengevlochten volgens een weinig ingewikkeld patroon. Om deze
eigenBehappen van Verga talent te doen uitkomen, veroorloof ik mij ten slotte
nog twee aanhalingen uit zijne novellen. De eerste is het tooneel van het
tweegevecht, tussclien Alfio en Tonio, uit de novelle Eergevoel".
Toen Tonio een eind weegs stilzwijgend uaast Alfio, die ziju muts diep
over de oogen droeg, gegaan was, sprak hij hem aldus aan:
Baas Alfio! zoo waar God leeft, ik weet dat ik ongelijk heb, en
ik zou me wel door je dood willen laten steken! maar voor ik hier heen
kwam heb ik mijne oude moeder gezien, die opgestaan was onder voor*