Historisch Archief 1877-1940
m?m%5^r,f ?'.'r- , V
DE AMSTEBDAMMER
A°. 1885.
WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
Verschijnt eiken Zaterdagavond.
Uitgeven: ELLEBMAN, HARM8 & Oo.
Kantoor: Singel gil
Hoofd-Agenten: te Batavis, G. KOLPP & Co.
INHOUD:
BUITENLANP. Warme Kadetjes, een Zaterdagavondpraatje, LXXXVII,
door Aquariiu. Uit het Haagje, XLI, door Paequino. Kunst:
D» Bouwatjjl van het nieuwe Bjjksinuzeiirn, l> door ^lo- T^- Nederlandsche
KoorvarwDigiog, door H. 0. P. D- -- Uit Parijs, XXX, door A. B. Letterkunde:
Enphorion, eea gediobt van Ferdinaud Gregorovioa, (slot). Een late hulde, III,
door F. v. d. G..?Inhoud Van /tijdschriften. Nieuwe uitgaven in Nederland,
Militaire Zaken: Stalen Projectielen van Nederlandsen fabrikaat. I, door B.
Feuilleton: De Wolf in dB Schaapsvacht II, novelle van Godiïied Böhm.
Beh»«k»pBl. Dit délierinturïngen van een Pennelikker, door Aquarhiü. De
tentoonstelling te Antveqpeq, door F. A. B. NIEUWS VAN DE WEEK.
FaiUUamenteo. X>yejpmtt: v*u de EffectenmMkt, door S. Veilingen van Vaste
Goedwsn, Te
Zondag 2 Augustus.
Abonnement per 3/m. . . . . . . . f I.?. fr. p. p. f 1.15.
Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar a 0.10,
'Advertentiën van 1?5 regels f 1.10, elke regel meer . » 0.20.
tuEschen den tekst per regel ...... o. 10
B IJ i TE N i,. A ar «.
De onderhandelingen tusschen Engeland en Rusland liepen in de
ofgeloopen week zoo goed als uitsluitend over Zoelfikar en den
Zoelfikar-pas. Inderdaad schijnt deze strategische positie van weers
zijden ais een belangrijk punt van geschil te worden aangemerkt;
oltlians beide partijen doen alles wat in hun vermogen is, om het
bezit van den genoemden pas als eene sconditio sine qua non"
voor te stellen. De Russische regeering heeft echter aan hel vorige En
gelsche kabinet verklaard, dat zij tegen een afstand van den
Zoelfikarpas aan den Emir van Afghanistan, »in beginsel" geen bezwaar ,
zou maken. Deze vevkliving vormt thans het uitgangspunt voor de
Engelsche regeering. Rusland heeft uitdrukkelijk toegezegd, dat
de betwiste p,ts in het Afghaansche gebied zou opgenomen blijven;
nio&s is dus natuurlijker, wanneer Engeland nakoming eischt van
de eens gegeven belofte. ?
Wat beweert nu de Russische regeering? Vooropstellende, dat
zij nooit (!) iets terugneemt van hetgeen ze eenmaal beloofd heeft,
en steeds hare verbintenissen zal vervullen, verklaart zij thans
zonder blikken of blozen, dal zij nooit beloofd heelt den
»Zoelu'kar-pas" terug te geven, om de eenvoudige reden dal er geen
Zoelfikar-pas bestaat. »Zoelfikar is ook niet, zooals men in Enge
land gemeend en gezegd heelt, een dorp, een' plaats voor ver
sterking vatbaar, maar een dal, tusschen den Heri-Roed en de
bergketenoa Parapoinisus en Elbirin. gelegen. Dit dal heeft Rusland
beloofd en zal het gaarne afstaan. Het past nu echter in de po
litiek van het Londensch Kabinet, dien naam Zoelfikar uit te
breiden tot eene reeks van passen, die zich naar het Oosten
uitstrekken, en waarvan het bezit de Afghanen in de gelegenheid
zou stellen, voortdurend invallen te doen op het grondgebied der
Torkmenen." »0m deze, reden," verklaren verder de officieuse
Russische organen, »kan Rusland nooit die passen uit handen
geven; want Rusland zou dan telkens de Afghaansche invallen
moeten keoren, de invallers op Afghaansch gebied gaan kastijden,
ca dit wil het niet. H«t wil een ernstigen, duurzamen vrede.1'
Men ziet, het is al weer dezelfde Gentraal-Aziatische
sleuteliheorie, die reeds meermalen men denke slechts aan Sarakhs en
Poel-i-Khisti aan'de Russische diplomatie uitstekende diensten
heeft bewezen en óók nu weder met succes in praktijk wordt
gebracht, Ruelaad's regeering eischt, stelt uit, geeft schijnbaar
toe, neemt schijnbare toezeggingen terug, om ze door nieuwe te
vervangen en houdt inmiddels Engeland aan de praat, tot tijd
en wijle zij het oogenblik gekomen acht, om aan hare pretentiën
de noodige kracht bij te zetten en na tallooze betuigingen van
vredelievende gezindheid over te gaan tot den definitieven
aanval, die op de Afghaansche grenzen zonder eenig bezwaar
geprovoceerd kjta worden.
Het Hoogerhuis heeft de beide wetten tot verbetering der
arbeiderswoningen en tot bevordering van den verkoop van lande
rijen aan pachters, in derde lezing aangenomen. De behandeling
van de »Idsh Land Purchase Bill", die nu in het Lagerhuis zal
moeien volgen,' zal vermoedelijk aanleiding geven tot een heilig.
debat. Wij hebben in een vorig overzicht reeds er op gewezen,
hoe van lersche zijde tegen het voorgestelde wetsontwerp ernstige
bedenkingen worden gemaakt; het is nu reeds te voorzien dat de
oppositie tegen het ontwerp nog aanmerkelijk zal toenemen. Een
der heftigste Parnellisten, de heer Michaël Davitt, heeft b.v. verklaard
dat het ontwerp den lerschen pachters onmogelijk ten goede zal
kunnen komen. In de eerste plaats wordt het door de grond
eigenaren zelve voorgesteld; deze omstandigheid alleen is reeds
meer dan voldoende om den geheelen maatregel in de oogen der
pachters verdacht te maken. In de tweede plaats behoeft men,
altijd volgens den heer Davitt, in Ierland met den aankoop van
land niet zooveel haast te maken, omdat als een noodzakelijk
gevolg van den vooruitgang der denkbeelden en de werking van
van natuurlijke en economische oorzaken het grondbezit op
den duur waardeloos zal worden.
De Egyptische aangelegenheden trekken in den laatsten tijd weder
bijzonder de aandacht. De dood van Mohammed Achmed, den
Egyptische Mahdi, die in de mislukte Soedan-expeditie zulk
ean gewichtige rol heeft gespeeld, kan eindelijk als zeker worden
beschouwd. Hij is aan de vlekkentyphus gestorven en voorgoed
onschadelijk gemaakt. Zeer twijfelachtig is het echter, of zijn
heengaan in de positie van Engeland in Soedan veel verandering zal
brengen. Opvolgers van den valschen profeet zijn er meer dan
genoeg voorhanden. Voorloopig in het Abdullah, die de leiding
heeft overgenomen; gelukt het hem niet, zich een blijvende plaats
aan het hoofd der fanatieke Soedaneezen te veroveren, dan staan
Osman Digma en anderen gereed hem te vervangen.
Eene nieuwe Egyptische geldleening, groot 9 nüllioen p. sL,
en gewaarborgd dooi' de Europeesche mogendheden, is deze week
uitgegeven en zal voorloopig een einde maken aan den berooiden
toestand, waarin de Egyptische schatkist, sedert het oproer van
Arabi-Pacha, langzamerhand was geraakt. De bereidvaardigheid,
waarmede alle mogendheden deze financieele operatie hebben ge
steund, kan het nieuwe Engelsche kabinet niet anders dan hoogst
aangenaam zijn. Zij wijst op eene verbeterde verstandhouding,
ten opzichte van het zoo ingewikkelde en moeielijke Egyptische
vraagstuk. Ook de zending van sir Ilenry Drummond Wolff, die
eerstdaags over Gonstantinopel naar Egypte zal vertrekken, duidt
op eene aanmerkelijk verbeterde stemming van Engeland tegenover
de Porte, die onder het kabinet-Gladstone in bedenkelijke male
was bekoeld.
*
* *
In Frankrijk beweegt zich het geheele politieke leven om n
gemeenschappelijk middelpunt: de verkiezingen. Verkiezingsmani
festen verrijzen als paddestoelen uit den grond, gedeeltelijk om
even spoedig weer te verdwijnen; zoowel in de Kamer als daar
buiten worden verkiezings-redevoeringen gehouden, en alle partijen
zijn ijverig in de weer om de gunst der kiezers, die voor het
eerst in eene andere groepeering hunne stemmen zullen uitbrengen,
deelachtig te worden. Zoo was ook het debat over een crediet
van 12 millioen voor de Madagascar-expeditie, dat deze week werd
afgespeeld, in den grond der zaak niets anders dan eene ver
kiezingsmanoeuvre.