DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.-428 afschaffing der openbare schuld; tijdelijke benoeming der rechters; «fechaffing van adellijke titels, staande legers en koloniën. De agitatie, veroorzaakt door het Carolinen-incident, wordt dage» lijksch heftiger; de opgewonden manifestatiön tegen Duitschland nemen eene bedenkelijke verhouding aan. Bij gebreke aan vol ledige bescheiden kan men zich evenwel niet zonder voorbarigheid wagen aan eene beslissing van de vraag, aan welke zijde het recht is. Een ding echter staat vast: dat men in Spanje algemeen, en bui ten Spanje vrij algemeen, ter goeder trouw de Carolinen voor Spaansch gebied heeft gehouden. Ware de houding van het Spaansche publiek eene ander e. ge weest, en had men zich tot onderhandelingen langs diplomatieken weg bepaald, dan zou Duitschland gemakkelijk hebben kunnen toegeven. Inderdaad was het antwoord op het eerste Spaansche protest in zeer verzoenenden geest geschreven. Doch de oppositie in Spanje heeft zich met wat al te grooten ijver van de quaestie meester gemaakt, en eene agitatie tegen Duitschland op het getouw gezet, in de hoop daardoor het ministerie-Canovas ten val te kuanen brengen. Thans is het gansche Iberische schiereiland in rep en roer, en het volk, zonder de kansen te wegen, vraagt op steeds meer onstuimigen toon voldoening voor de diep gekrenkte nationale eer. Deze vijandige houding van het Spaansche volk maakt den terugtocht voor den heer v. Bismarck hoogst moeielijk. De revisionistische beweging onder de liberale partij in Belgi neemt gaandeweg toe. De waarschijnlijkheid, dat de clericale partij gedurende langen tijd aan het roer zal blijven, heeft den liberalen de overtuiging geschonken, dat een liberaal ministerie van genoeg zame stabiliteit alleen tot stand kan komen door uitbreiding van tiet kiesrecht. Daarom acht men bet algemeen noodzakelijk, dat art. 47 der Constitutie worde herzien, omdat dit artikel geen an deren grondslag van kiesbevoegdheid erkent dan den belaslingcensus. De quaestie van grondwetsherziening zal dus binnenkort ( ia Belgiëeen brandend vraagstuk wprden. ? Sir llenry Drummond Wolfïwerd jl. Zaterdag eindelp door den Sultan ten gehoore ontvangen. Hij las eene persoonlijke boodschap van H.M. de Koningin voor, waarin de hoop werd uit gedrukt, dat Engeland weldra in staat zal zijn, met medewerking fan den Sultan, een einde te maken aan de bestaande verwikke lingen in Egypte, en aldaar een toestand in het leven te roepen, evenzeer bevorderlijk aan de rechten van den Sultan en het wel zijn van het Egyptische volk, als aan de belangen van Engeland en de overige mogendheden. De Sultan verklaarde in zijn antwoord, dat hij gewicht hechtte aan een verbond met H. M.'s regeering, en dat hem uit de bood schap was gebleken, dat de koningin zijne rechten als souverein over Egypte volkomen eerbiedigt. Assym-pacha en Kiamil-pacha zijn 4oor den sultan aangewezen, om met sir Wolff verschillejide ?Egyptische kwestiën te bespreken. ; De politieke wereld ziet den verderen afloop van de yverige pogingen, die door Engeland worden aangewend om dégunst vaj» de Pp'-te dfielacjitig te wordn, met belangstelling tegemoet. -WARME KADETJES. Een Zaterdagavond-Praat je. XCII. Mijnheer de Redacteur! Donderend rolde mijn aapje over de ophaalbrug van Meërlnst en snelde het breede voorplein op; met een ruk hield de koetsier het fiere ros staande, dat het op de achterpooten begon te steigeren on vlokken schuim ,oza den bok spatten. Met een vaart echoot ik uit het rijtuig en viel in de armen van .... den heer Sagittarius. En Pa?" riep ik angstig. Stel je gerust, Jan, het is niet zoo erg als wij gedacht hadden", ant woordde de vriend van mijn vader, het iiet zich in den beginne ernstig . aanzien, maar je oude heer ia weder zoo goed als op zijn verhaal." Maar hoe is bij gewond en waar?" Een zijner lichaamsdeelen, dat ik bezwaarlijk noemen kan, schijnt met -net plat van een sabel in aanraking te zijn geweest.''' Tijdens de onlusten?" Ja, maar ga mede naar binnen jongen, dan kannen wjj op ons ge mak spreken." Ik ging mede; alvorens ik echter vertel wat ik zag en hoorde, dien ik mede te deelen dat ik op de kostschool de volgende dépêche had ontvangen: Kom onmiddellijk over; pa is ernstig gekwetst en verlangt naar je komst." Natuurlijk ging ik dadelijk op reis met allerlei nare voorgevoelen bezield en daar stond ik thans aan de sponde van mijn grijzen vader. die er nog uitzag als een slappe vaatdoek. Hoe gaat het er mee, pa ?" Zoo, zoo Jan, kalmpjes aan, ik kan niet zitten, weet ja. Ik wilde je vragen of je ditmaal een kadetje wildet schrijven," Heel graag pa, maar vertel mij eens wat er gebeurd is. Mijn vader steunde op zijn elleboog; Maandag van de vorige week,1' vertelde hij, wilde ik des avonds naar het bureau van het Weekblad gaan om mijn gewone weekpraatje te brengen ...." Was dat dan toen reeds gereed?" Ja Jan, ik had er een soort [voorgevoel van dat er iets gebeuren moest en had bij voorbaat'gewerkt. Kalm en bedaard wandelde ik d» Warmoesstraat door, toen ik eensklaps aan de Vischsteeg iets aan* schouwde, wat mij buitengewoon aandeed. Ik zag onzen wakkeren hoofd inspecteur in militaire houding, met den stormband om de kin en het blank rapier opgeheven in de hand. Het electrisch licht van Krasnapolsky weerkaatste op het staal van het zwaard en het koper van den helm dgs dapperen; in zflae nabjjheidi stonden eenige politie-agenten. Ik begreep dadelijk dat er iets aan de hand was, maar ik liep door, sterk in het bewustzijn van onschuld. Behouden kwam ik over het Damplein en in de Paleisstraat, maar toen.... O, Jan het was ontzettend...." Pa viel uitgeput op zrjn kussen terug. Geef je vader een slokje cognac. Jan", sprak de heer Sagittarius op meewarigen toon, dat zal hem wel weder opknappen." Ik volgde het gegeven advies en de oude heer kwam weder op zgn verhaal. Vóór ik wist wat er gebeurde zag ik mij door twintig mannen met blanke sabels omringd, die mij toeriepen: Uit elkaar t" Ik was in doodsangst en wist niet hoe ik het zou leveren, om in mijn eentje uit elkaar te gaan en ik was ook onthutst over het feit dat de mannen pro faan genoeg waren om onzen Lieven Heer hun oome te noemen, maar gelukkig kwam er verademing, het gelukte mij om een uitweg te vinden en ik kwam meer dood dan levend aan het bureau, waar men mij met azijn behandelde, welk middel niet sterk genoeg bleek, zoodat een glaasje warme grog moest aanrukken". En waart gij toen gewond?") Neen jongen, luister verder. Den volgenden avond besloot ik niet in de buurten te. komen waar men zich tegen de hooge overheid verzette, en ik liep langs stille buurten, toch Jan, stiet ik toen op een patrouille, ik zag zwaarden schitteren, hoorde commando's roepen en ik vluchtte, vluchtte zoo snel als mijne beenen tmj maar konden dragen. Ik heb slechts een flauwe herinnering van hetgeen er verder met mij gebeurde; het staat mij voor dat ik de hulp van een inspecteur heb ingeroepen, ik geloof ook dat ik door een anderen inspecteur 't kan echter ook wel een acteur geweest zijn verbonden ben, maar zooveel is zeker, dat ik eerst tot bezinning kwam toen ik op het voorplein van Meerlust aan kwam, terwijl ik het geroep achter mg" hoorde: die ouwe heit te diep in het glaassie gekeken!" Maar hoe, waar en door wien werd gij gewond?" Ik weet er niemendal van, laat m\j je ook zeggen, mgn zoon, dat mgne verwonding eigenlijk geene verwonding is." Ik begrijp u pa, ge hebt iets ontvangen, wat ge mij, ia mijn jongens jaren ook wel eens appliceerdet". ; Precies Jan, het doet pijn, maar is niet bepaald gevaarlijk. Wat mij het meest spijt is dat mijn pels zoo geleden heeft". Ik bekeek den historisch geworden pels van pa; hij zag er uit alsof hij regelrecht uit de goot kwam en was bedekt met moddervlekken, terwijl ik ook een paar scheuren constateerde. Het is jammer van het mooie etuk, pa," zeide ik, maar dat komt wel weder terecht, neemt u nu eens een beetje rust en tracht een dutje te doen, dat zal u versterken" .,Ja, Aquarius volg dien raad", sprak de heer Sagittarius naderbij tretende, ie toestand is wel niet gevaarlijk, maar je weet dat de dokter bang was voor congestie naar de beenen! Ga wat slapen, oude vriend l" Pa legde het moede hoofd neder en dommelde weldra in. Wat is er eigenlijk ia Amsterdam gebeurd, mijnheer Sagittarius ?" vroeg ik. Niets", bromde hij. ';. Maar mijnbeer, er moet toch iets gebeurd zgn". ?/.; BNeen niets zeg ik je". We hoorden op school dat de Burgemeester plotseling weder in stad was gekomen, wij vernemen dat de Minister van Binnnenlandsche Zaken naar Amsterdam was afgereisd, men vertelde ons dat een inspecteur met een revolver in de hand had gestaan was er iets in dat pistool?"* Spek!" mopperde Sagittarius. Sagittarius", hoorde ik eensklaps pa roepen, die dus niet bleek te elapen, vergeet je zoo spoedig wat je mij hebt belooft ?" Neen je hebt gelijk vriend, ik zal er aan denkeu, maar je weet myne opinie dat wij altijd zoo weinig aan de politie hebben gehad". Alsof die ons nietfaltijd wist te bekeuren l" riep pa verwijtend en toen sliep hij voor goed in". Je pa is een martelaar, Jan" zeide de heer Sagittarius, hu heeft gele den en nu verdedigt hij zijne vervolgers nog; ik zou gaarne een boekje 'opendoen over hetgeen hier in de laatste dagen gebeurd is, maar ik heb je vader plechtig moeten beloven, dat ik het tegenover jou niet doen zou en ik zal, hoe zwaar het mij ook valt, mijne Delofte houden." Ik bleef aandringen, maar kon niets uit hem krijgeja ea. daajom begon ik maar over iets anders,