DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.429 herhaalt het manifest dezelfde beschuldigingen tegen de Repnbliek, die de monarchale parlij reeds meermalen formuleerde: slechte financiën, ondergang van landbouw en industrie, oorlog, omkooping van ambtenaren, geloofsvervolging, afzetting der magistra tuur, enz. Het geschil tusschen Duitscniand en Spanje, naar aanleiding van de beaetting der Carolinen-eilanden, is sedert eenige dagen, zoo niet opgelost, dan toch in een aanmerkelijk gunstiger stadium getreden. Wel is de gisting onder het Spaansche volk nog niet tot bedaren gekomen, en hebben in verschillende steden nog bij voortduring anti-Duitsche manifestatiën plaats; het bericht echter dat de Ouitschers Yap hebben ontruimd, dat zij daarna koers hebben gezet naar Manilla en vervolgens naar Singapore, was vol komen geschikt, om de bedoelingen der Duitsche regeering in een gunstiger daglicht te doen verschijnen. Intusschen is het bericht, dat Keizer Wilhelm rechtstreeks aan Koning Alfonso zou hebben getelegrapheerd, om dezen te verzekeren, dat het nooit zijne bedoeling is geweest, de rechten van Spanje aan te randen, en dat hij derhalve Yap zou doen ont ruimen en alle aanspraken op de Carolinen zou laten varen nog niet geheel bevestigd, ofschoon men algemeen overtuigd is, dat het gevaar voor een vredebreuk volkomen is afgewend. Wel is waar zijn er eenige raoeielijkhedea in het spel, die door de handelwijze van hei Madridsche gepeupel in hare oplossing niet weinig zijn belemmerd; men mag echter met grond verwach ten, dat er een uitweg zal worden gevonden, die met de waar digheid en de belangen van het Duitsche rijk in overeenstemming en tevens voor de Spanjaarden aannemelijk is, opdat eene quaestie uit de wereld worde geholpen, die in veertien dagen tijds reeds meer kwaad heeft gedaan, dan alle Carolinen te zamen ia honderd jaren goed kunnen maken. WABME KADETJES. Een Zaterdagavond-Praatje' XCIH; Mijnheer de Redacteur! Pa is, gelukkig, veel béter; wij hebben hem trouw met koude zitbadon e,u collodiam behandeld en hij kan, nu en dan, reeds een uurtje opzitten. PUS oorspronkelijk plan om zand op de wegen rondom Meerluet te doen neêrwerpen, behoefde niet te worden uitgevoerd en evenmin bleek het noodig big den burgemeester aan te vragen om het rijden in den omtrek van pa's buitenverblijf te verbieden. Het eenige wat mij verontrust is, dat de oude man oogenblikken heeft <}ai; hij geheel en al buiten westen is, ja zelfs raaskalt. Onlangs werd hy, des nachts, schreeuwende wakker en verlangde dat do neer Sagittarius niet hem .naar de barricaden zoude snellen. 'Welke barricaden,?" vroeg de vriend van mijn vader. Datweet ik niet", riep de zieke,?maar ik moet, ik wil, ik zal naarde barricaden! Ik zal niet gerust zjjn alvorens ik er op sta. Ik weet dat er onder nnjne medeburgers zijn die het plan hebben ze op te werpen!" Aquarius'', sprak de heer Sagittarius kalm, houdt je toch bedaard, oude vriend; vooreerst komen er in Amsterdam voorzeker geen barri caden'. Het gaat met de lieden die er voortdurend over praten, dat zij die willen oprichten, precies alg met de menschen die telkens dreigen dat zo zich zullen verdrinken of ophangen. Er komt van al die praatjes nooit iets en je kant gerust het oude spreek woord nazeggen: .blaffende honden bijten fiiet!" P» keek verwilderd rond; dan wil ik wat anders!" kreet hjj. Wat dan V" Er moet een busje aan het hek van Meerlusfc worden opgehangen met het opschrift: voor het arme weeskind, door den vermaarden professor Aqnarius nagelaten, die in den veldslag van 1885, op het Damplein te Amsterdam, den heldeadood stierf". ? . _ Het werd mij een beetje al te gortig, want dat arme weeskind was ik natuurlijk. Pa", zeide ik, wacht u nu eerst dat u heelemaal dood bent, d*n kannen wg zulk een busje nog altijd ophangen: uu dunkt het mij we! Mn beetje heel voorbarig toe." ' Goed Jan", mompelde de zieke, maar denk er later aan; je zult zien Jan dat je oude vader den kraaienmarsch gaat blazen, want die dienders$abel heeft mijn hart geraakt. Ik dacht in 'stilte dat Pa zijn hart op een vrij zonderlinge plaats draagt, maar ik zeide niets en had de voldoening den ouden heer, toen ik hem een half hectogram morpbine had toegediend, rustig te zien inslapen. Toen giggen ook de heer Sagittarius en ik naar bed. Natuurlijk heb ik niet onophoudelijk aan de lijdenssponde van den auteur mijner dagen gezeten, maar kuierde ik door Amsterdam en ver zamelde gegevens omtrent de gebeurtenissen der laatste weken. Ik kreeg daarbij ook het een en ander omtrent de opiniën der Sociaal-Democraten te hooren en met levendige belangstelling maakte ik kennig nigt hfit voorstel om den klassieken versregels: Kom Piet, kom Piet, kom laten we de boel out deeleo IH in practijk te brengen en de aardsche goederen op eerlijke wjjzéonder de bewoners der aarde te verdeelen. Een apostel van het nieuwe geloof, met wien ik de eer had kennis te maken, was de meeaing toegedaan dat men reeds druk aan het verdeelen was. Toen ik dan ook dezer dagen op het Bokin was, stapte ik het gebouw der Nederlandsche Bank binnen en kwam voor een loket te staan. Wat was er jongeheer?" vroeg een bedachtzaam heer. Ik kom eens hooren, burger, (u ziet, mijnheer de redacteur, dat ik a) wat aangeleerd heb) of mijn pakje reeds gereed is?" Een pakje? Wat bedoelt ge?" 'k Heb gehoord dan men bezig is, de aardsche goederen ten algemeenen nutte te vertellen en daarom wilde ik, als myu rechtmatig aandeel bij geval gereed lag, mijne portie gaarne dadelijk medenemen, dan behoef ik geen twee malen te loopen. Wellicht kunt U me ook wel de porties van pa en den heer Sagittarius medegevea." O nu begrijp ik U, burger", zeide de man, die blijkbaar weder van nuj had geleerd; 't is waar, wij zqn druk bezig, maar het werk vordert maar langzaam en wij zgn pas aan letter M." Aan letter M? Maar dan hebt ge myn pakje bepaald liggen, want ik behoor ouder A te huis". De man schudde 't hoofd: begrypt ge dan niet", zeide hij, dat nn wy iets verrichten wat heelemaal absurd is, wij ook absurd handelen? Wij zijn met letter Z begonnen en ge hebt dus nog een poosje t\jd." Ik werd boos; dat is geen manier van werken," schreeuwde ik. Beklaag je dan maar bij de directief' Dat zal ik doen ook en als ik ooit een rol van beteekenis ga spelen in den ideaal-staat die komen moet, dan laat ik jou ophangen hoor! Tot straf voor je onbeschaamdheid bang ik ie dan aan een lantaarnpaal van de hollandsche gasfabriek, dan kan je in het duister over je pekelzonden nadenken." Verschrikkelijk wat weid de man boos! Denk je soms," riep hjj, dat ik mijn tijd gap en plezier heb den eersten den besten kwibns, onzin reutelaar en gek te woord te staan? Maak dat je weg komt, of...." De man maakte een dreigend gebaar en er kwam een diender aan; ifc dacht aan Pa en aan de treurige sabel-ervaring door ZEd. opgedaan en schuurde daarom mijn piek, met het vaste voornemen om de annonces der dagbladen oplettend natezien, want ik vermoed natuurlijk, dat dia wel eene mededeeling zullen bevatten als letter A, aan de beurt is, De wakkere uitgevers van het Adresboek hebben, op zoo vernuftige wijze, een goed voorbeeld gegeven dat het ongetwijfeld zal worden nagevolgd. Onwillekeurig heb ik mijn avontuur aan de Bank uitvoeriger verteld dan ik'voornemens was te doen en daarom ga ik thans onmiddellijk tot de ontvouwing van het plannetje over, waarvan ik de vorige week een enkel woord repte. Wij beleven slechte, ellendige, miserabele tijden! De handel staat stil en de scheepvaart schijnt om zeep, er komt geen geld meer onder de menschen, iedereen klaagt steen en been en de vreemdelingen schuwen Amsterdam, alsof zij bevreesd zijn op afschuwelijke wijze te worden geplukt. Zoude op kunstmatige wijze niet wat leven in de brouwerij zijn to brengen? MÖdunkt het is, op eenvoudige wijze mogelijk. Spoorwegen en stoomboot-maatschappijen, hotels en publieke vermakelijkheden, win* keliers en tapperijen geld als water te doen verdienen. ' Men organiseere eenvoudig oproertjes! Ik bedoel natuurlijk niet henzige oproertjes, met vervaarlijke charges en beklagenswaardige verwondingen, maar nagemaakte! Een stuk of wat knappe lui behoeven zich( slechts in contact te stellen met de leiders der demoestratiën die onlang plaats vonden; die laatsten leveren dan bet benoodigd aantal ontevredenen die, en corps, op den Dam bijeenkomen en precies doen alsof zij zich tegen de overheid verzetten. De manifestanten ontvangen een loon van twintig cents in het uur en, na afloop van ieder tumult, brood met rookvleesch en beijersch bier a discretion, binnen de muren van het vermaarde beursgebouw. Als tegenpartij fungeeren onze wakkere dienders, die natuurlijk even zeer op eene behoorlijke belooning moeten kunnen rekenen. Daar het. hier maar schjjn-disputen geldt, zoude ik willen voorstellen om ze vooraf oefeningen met kartonnen sabels of, als die in het Volkspaleis in genoegzamen voorraad aanwezig zijn, met Arlekijns-plakken te doen honden; op de avonden der glorieuse representatiën geve men don kloeken veilig* heidsbewaarders dan wapenen van blik. Natuurlijk behoort er voor schitterende verlichting te worden gezorgd en het komt mij voor, dat men niet beter zoude kunnen doen dan in overleg te treden met den heer Krasnapolsky, die, met het oog op het goede doel zoker bereid zoude worden gevonden om het Damplein met electrisch licht te bestralen. Een tooverachtig effect zoude ongetwijfeld verkregen worden wanneer de heeren Prot & Zoon konden besluiten de gekleurde glazen ter leen te geven die in de operette Kip" zoo groot succes hadden Men zoude de 'standjes dan ieder tien minuten van kleur kunnen doen veranderen en men zoude rozenroode, pimpelpaareche en zeegroene oproeren kunnen vertoonen. Bij een fatsoenlijk oproertje is het stukgooien van glasruiten een aller eerste vereischte, ja ik aarzel niet dit broodnoodig te noemen. Jammer echter zoude het wezen om gave vensterschijven te verpletteren en daarom ware het gewenscht eene commissie te benoemen, die een onderzoek in* Btelde naar al de gebarsten en verweerde ruiten in Amsterdam, die dufl 't aUeteerBt in aanmerking komen, om aan de nagemaakte volkswoede