i «sf* DB AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR N A°. 1885. Vinwhliat elk«n Zattrdagavond. EZ.X,aBXAN, BABH8 * Otk Kantoor: Singel 211.^ ; te BatMte, O. HOI» * Co. Zondag 20 September. Abonnenwnt par 3;m f 1.?. (t. p. f. f 1,15. Afzonderlijke Nummers »«n ds Eiotkwt verkrijgbaar i 0.10. Advertentiën van 1?5 regels f MO, «Ui* reg«l me»r . 0,20. tusschen den tekst pw regel ...««» 0.10 INHOUD* «- ? W»n»éKadetjes, Ben Z*t«rd»gav<»dpnatjt, XCIV, door Aquarin». ** Dit feet- Haagje, XL VIII, door Paequino. BJoc uotes uit de Punsea?Wd l, door Ja»p JUttie. ^- K DO* t: Het toonesl te Amsterdam, door Alb. Th. W«tp9«««r*n» dnor S. D. P. H«t«!eu*4 Bijkemu-eam te Amsterdam, IV. -. Jiwr win «001-4 in d» qtweatie BonwfetQl Bük»mn«eaoi", door Alb. Th. -~ Uit P*Tjjs XXXVI, door A.p. -.kotterkuude: Jstory ofjThe Netherlands, beoor deeld door W. F. O. K. Atthnr Sohopenhaasr T»n Julius rauet.siadt, beoordeeld f. 4. *. V. «. B*ob*l w Oiemtenx, door Bwramonebe. XXXI. Pierre Pr fto««. ?- Sana Canon. -r Berichten e» Mededeelingen. Inhoud Nieuw» Uitgaven. Militaire Zake a: OuziJ.Ushei^ van iyj, door B, Feuilleton: Ontvettende Bei»avo«itaren *»» »»8rt«*?«ltet). &cb«kspoU - NIEUWS VAN DBS *ipeat«ii. Oferzioht ran d* BffeutenwwH door S. .Vejliugea t*0 Y*ft» Goederea. ,- f e hm*. »»4 B U I T E W Ii A H D. De leer Lewar, Rusland'» technisch gevolmachtigde bg de Engelsche Regeering, de man aan wien de emdelijke regeling van de Zoelfikar-quaesiie in hoofdzaak moet worden toegeschreven, is eenige dagen geleden naar St. Petersburg vertrokken, teneinde de definitieve overeenkomst betreffende de Afghaansche grens, voor zoov«r Zodflkar betreft, aan de Russische Régcering te overhan digen. De tending van dezen verdienstelijken staatsman is hier mede ^efiindigd.; het protocol, hetwelk de schikking in bijzonder heden wgelt, is door de vertegenwoordigers der beide mogend heden geteekend en het lastige incident hiermede uit den weg geruimd. De samenkomst der commissie voor de grensregeling is bepaald Op tO November, en bet aantal begeleidende personen voor «Ik der partijen beperkt op 100 o»n. Engeland heeft voor zijae cwBir.issie kolonel Ridgw^y :<^ «|woiger van Sir Peter Lorasdfijj, die naar Londen is teruggeroepen) tot voorzitter aongewtzen; Rusland droeg bet voorztttèrsehap op aan generaal Kulberg. VAR «cjs« edielderechterlgk* botifenag over het Pjanjdeh-iocidont is geen sprake meer» Men dppt stilzwijgend overeenge komen te «yn, deze aangelegenheid voor goed te laten rusten. Toch wordt, en naar onze meening zeer terecht, in de politieke wereld aangenomen dat men zich, in weerwil van het dezer dagen onderteekende protocol, geenszins kan vleien dat hiermede aan hét antagonisme tusschen Engeland en Rusland in Centraal-Azie een einde lal ztyn gemaakt. Rusland blijft, evenals voorheen, op zjjüzachlH uitgedrukt Engelands mededinger; het zal, ook in de toekomst, gaea gelegenheid ongebruikt laten voorbijgaan, om ver der naar het zuiden door te dringen en dichter bij de Indische grens te komen. Ook in Engelond weet men dat, en terwijl men nét verwanJngs-protocol onderteekent, is men ijverig bezig met het plannen ter versterking der Indische grens, legt men strategisch» «poot wegen aan en vermeerdert raen de legerslerkte in Indiëmet dertigduizend man. Doch in onze dagen moet men reed» tevreden zijn, wanneer een dadelijk gevaar voor den vrede wordt afgewend; men zou eene onmogelijke taak aanvaarden, indien men dien vrede voor tientallen van jaren wilde verzekeren. Het feit, dat Engeland en Rusland het zwaard niet uitdescheede hebben getrokken, moge voor «en deel te danken zijn aan hunne vredelievende gezindheid of vrees voor een oorlog, aan den anderen kant moet tóet uit het oog worden verloren, dat geen van beide mogendheden het tijdstip voor eene oorlogsverklaring nog gekomen acht, hoewel beide min of meer doordrongen zijn van de wqdaakeiykheid, dat bet vroeg of, laat tot vijandelijkheden zal moeten komen. Wat Engeland'* binnenlandsche politiek betrelt, valt over de afgeioopen week weinig nieuws te vermelden. De verkiezings-redevoeringen worden voortgezet. Dinsdag sprak de heer Ghamberlain weder te Glasgow; hij lichtte zijn radicaal tandpunt zeer breedvoerig toe» doch opende weinig nieuwe gezichtspunten. Merkwaardiger wat de rede, gebonden door zyn collega John Morley, een degetftk radicaal, die minder naar partijleuzen zoekt dan wel naai de verwezenlijking van ernstige beginselen. In meer dan een op zicht was déze rede van gewicht. In de eerste plaats om hare wederlegging van Lord Randolph Churchill's bewering, dat Lord Hartfogton beter op zijn plaats zojj xga aan de zyde der Tories dan aan die der radicalen. De heer Morley betoogde dat de radi calen geenszins onpractisch zijn; zij zijn geen intransigentep, en volgaarne bereid om eene staatkunde alleen naar hare resultaten te beoordeelen. Lastiger was de positie van den heer Morley ten opzichte van het lersche vraagstuk. Zijne atecedenten maakten het hem on mogelijk, zich op denzclf den beslist veroordeelenden toon als 'de beer Chambarlain, over de eigchen der Home-Rulere (zooals zij nog onlangs door den beer Parnell duidelijk waren geformuleerd) uit te laten. Inlusschen erkende ook de heer Morley, dat de eischen van den heer Parneli in al hunnen omvang niet voor inwilliging vatbaar waren. Men moest daarom, als praktische Heden, overwegen, in hoeverre men aan de billijke wenschen der Ieren kon tegemoet komen. Eene volkomene afscheiding van Ierland en Engeland zou een ramp zijn voor het eerste land en eene schade voor het tweede. Doch de radicalen moesten, al konden zij tot die scheiding hunne toestemming niet geven, zoo ver gaan als bun slechts mogelijk was in de vervulling van het geen door Ierland op billijke gronden wordt gevraagd. * * * De eenheid tusschen de verschillende fractiön der groote republikeinsche partij in Frankrijk Iaat, gelijk wij reeds meermalen betoogden, zeer veel te wenschen over. De strijd tusschen de aanhangers van Ferry en Glémenceau is thans heftiger dan ooit, ?fschoon het meer en meer duidelijk begint te worden voor wien van beiden de overwinning is weggelegd. Intusschen is deze ver deeldheid in het republikeinsche kamp zeer te betreuren, te meer «mdat men van den kant der Bonapartisten en monarchisten, die feitelijk slechts door den geroeenschappelijken haat tegen de Republiek tot elkander worden gebracht, een optreden met gesloten gelederen kan verwachten, een compromis tot bestrijding van den gemeenschappelijken vijand. Daarbij komt nog, dat het bij de onderlinge tweedracht der republikeinsche partijen minder een strijd van beginselen geldt, dan wel eene personen-quaestie. Wanneer Clémenceau en zijne vrienden oppositie voeren tegen het opportunisme, zijn hunne pijlen uitsluitend gericht op Jules Ferry; zij bemerken eiken dag meer, dat de kansen van den ex-premier verbeteren; zij zien hoe een vroegere geestverwant en medestan der, de tegenwoordige minister-president Brisson, zich van hen afwendt. Dit alles stemt hen bitter, en doet hen uit het oog verliezen, dat hunne tegen de voormalige meerderheid gerichte oppositie slechts de vijanden der Republiek in de hand kan werken. Uit Tonkin kwamen in de laatste dagen tegenstrijdige berichten. Volgens eene dépêche van generaal de Gourcy is de nieuwe Ko ning van Annam, prins Ghan-Noeong, overeenkomstig de wenschen der Koninklijke familie en met machtiging der Fransche regeering, te Huéop plechtige wijze ingehuldigd. Tegelijk echter komen uit endere, goed ingelichte bron, eenige berichten, die den gunstigen indruk, door het genoemde telegram teweeggebracht, grootendeels wegnemen. Generaal de Courcy namelijk moet wederom met kracht hebben aangedrongen op spoedige versterking. Hij wijst met na druk op de omstandigheid, dat het hem met zijne verstrooide en door de cholera erg geteisterde strijdkrachten, zonder versterking niet mogelijk zal zijn de aanvallen, die bij het aanbreken van het gunstige jaargetijde te wachten zijn, af te weren. Overigens moet de toestand in Tonkin van zeer ernstigen aard zijn. De benden der Zwarte Vlaggen worden dagelijks talrijker en stouter; in de richting van Lang-Son en op verscheidene punten langs de Roode Rivier, hebben zij sterke verschansingen opgeworpen. ? De aanstaande verkiezingen voor den Pruisischen Landdag zullen waarschijnlijk den 12en November plaats hebben; aan den noodigen tijd tot voorbereiding zal het de verschillende partijen dus niet ontbreken. Langzamerhand begint zich reeds eenige bewe ging te vertoonen, en het zal niet lang meer duren, of de ver kiezingscampagne is in vollen gang. Het cëiiittim heeft op den Katholiekeadag te Munster het vuur geopend; de nationaal