wv DE AMSTERDAMMER A°. 1885, 3EKBLAD VOOR NEDERLAND. rfk«n Zaterdagavond. EX.XIBBMAN, BABM8 4 Ooi Kantoor: Singel 211.^ B»»fiUA«*nten; fci B»UvJ», O. KOtFF * «o. Zondag 20 September, Abonnement per 3/m- ....... f 1.?. (f. p. p. f J,15. Afzonderlijke Knmm«r8 »an da Eiotken verkrijgbaar a, 0.10. Advertentie» vut 1?5 regele f 1,10. «ik» rcgal netr . . 0,20. tusschen den tekst p« regel . . . . . ? 0.10 IN uouoi . «- W.rme Kadetjes, Een Z*t»rd»s»TO»dpr»atj«, XCIV, door , *« DU l|etH»»lX XfcVlU. d«o? jMquino. Bloc aotes uit de Prinseo*U4 I, door JM? Jtofttje. Kun» t: Het tooneel te Amsterdam, door Alb. Tb. TnupoMarenf dnor . D. P. H«k*ieuw* Kijkemufrsom te Amswidam, IV. -r Nog MD wooi4 {n de qaaeatjs Bouwjtjjl B«l<»mu»«nB»", door Alb. Tb. f Uit P<irii* XXSVI, door A- B."Jjetterltuade: istorv offTüeNotherlands, beoor deeld door W. t. O. K. Arthnr 6ohopenh»a»r *»tt Julius fraaei.Bt&dt. beoordeeld Agn f. A f. O. ? B*oM u Oromton», door Bwr&»onehe, XXXI- Pierre Pr «?««W »l Eitnw JS»e«. »- B»n» 0»non. -r Berlobt*n en Mededelingen. Inbond »?» T<J4«ohriit«n. ~ Nienw» Citoftven. HilltaireZakeo: Ouxü<Ugbeid van ' frj«er*em** l* Ooik«»HU, door B. .w F»uilUton: Ontvettende Bei»kvontuTea " ??'!«*>«» h»t ftsgeUol,, Irtöt). - ftob»«k»pcJ. - NIEUWS VAN DE «Meenten. Ovecziobt v»a de BffegtöwawW, doot 8. Vejliugea BUITENLAND. De heer LeMar, Rusland't technisch gevolmachtigde bij de Eagelsche Regeering, de man aan wien de eindelljke regeling van de Zoelfikar-quaestie in hoofdzaak moet worden toegeschreven, is eenige dagen geleden naar St. Petersburg vertrokken, teneinde de ilofioilieve overeenkomst betreffende de Afghaanscho grens, voor w»v«r Zodfikar betreft, aan de Russische Regcering te overhan digen. Oe zending van dezen verdienstelijken staatsman ie hier mede göiadigd; het protocol, hetwelk de schikking in bijzonder heden regelt, is door de vertegenwoordigers der beide mogend heden geteekend en het lastige incident hiermede uit den weg geruimd. Oe samenkomst der commissie voor de .grensregeling is bepaald Op töNovember, en het aantal begeleidende personen wor «Ik iler partijen beperkt op 100 iwa8(; ^ingeland heeft voor zpê<e<w|in5»a« Itptonél RidgWay ;(|w» fljpóiger van Sir Peter Lurasde», dje near Londen is ^ereggeroepen) tot voorzitter apngewtron; Rusland droeg bet vooraittersehap op aan generaal Kulberg. Vm «w 6elpe)*recbt«rigk« bo*U«mg ow het Penjdeh-»cident is geen «^-ake toeer. Men lp|nt stiizwi^end over engekomen Ie z^jn, deze aangelegenheid voor goed te laten rusten. Tooh wordt, en naaVonse meeoing zeer terecht, in de politieke wereld aangenomen dat men zich, in weerwil van het dezer dagen ondcrteekende protocol, geenszins kan vleien dat hiermede aan hét antagonisme tusschen Engeland en Rusland in Gentraal-Azie een einde zal ztyn gemoakt. Rusland blijft, evenals voorheen, op zyn zachtst oitgedrukt Engelands mededinger; het zal, ook in de toekomst, geen gelegenheid ongebruikt laten voorbijgaan, om ver der naar het zuiden door te dringen en dichter bij de Indische grens te komen. Ook ia Engeland weet men dat, en terwijl men het veraoenings-protocol onderteekent, is men ijverig bezig met het oitwerpen van plannen ter versterking der Indische grens, legt men strategische «poorwegen aan en vermeerdert men de legersterkte m Iw35ê. voet dertlgdBizend man. Doch in onze dagen moet men reeds tevreden zijn, wanneer een dadelijk gevaar voor den vrede wordt afgewend; men zou eene onmogelijke taak aanvaarden, iadjen men dien .vrede voor tientallen van jaren wilde verzekeren. Het feit, dat Eageland en Rusland (iet zwaard niet uitdescheede hebben getrokken, moge voor aea deel te danken zijn aan hunne vredelievende gezindheid of vrees voor een oorlog, aan den anderen kant moet Wet uit het oog worden verloren, dat geen van beid* mogendheden het tijdstip voor eene oorlogsverklaring nog gekomen acht, hoewel beide min of meer doordrongen zijn van de-noodaakemkheid, dat het vroeg of, Iaat tot vijandelijkheden zal moeten komen, Wat Engeland'* bionenlandsche politiek betrelt, valt over de afgeloopen week weinig nieuws te vermelden. De v rkiezings-redevoeringen worden voortgezet. Dinsdag sprak de heer Ghamberlain weder te Glasgow; hu lichtte zijn radicaal tandpunt zeer breedvoerig toet doch opende weinig nieuwe gezichtspunten. Merkwaardiger WM de rede. gehouden door zyn collega John Morley, een degel^k radicaal, die minder naar partijleuzen zoekt dan wel naar de verwezenlping van ernstige beginselen. In meer dan een op zicht was déze rede van gewicht. In de eerste plaats om hare wederlegging van Lord Randolph ChurchüTs bewering, dat Lord beter op zijn plaats zon «gn aan, de zfcde der Tories dan aan die der radicalen. De heer Morley betoogde dat de radi calen geenszins onpractisch zijn; zij zijn geen intransigemen, en volgaarne bereid om eene staatkunde alleen naar hare resultaten te beoordeelen. Lastiger was de positie van den heer Morley ten opzichte van het lersche vraagstuk. Zijne atecedenten maakten het hem on mogelijk, zich op denzelfden beslist veroordeelendon toon nis de heer Ghamberlain, over de eischen der Uome-Rulers (zooals zij oog onlangs door den heer Parnell duidelijk waren geformuleerd) uit te laten. Intusschen erkende ook de heer Morley, dat de eischen van den heer Parnell in al hunnen omvang niet voor inwilliging vatbaar waren. Men moest daarom, als praktische lieden, overwegen, in hoeverre men aan de billijke wengchen der Ieren kon tegemoet komen. Eene volkomene afscheiding van Ierland en Engeland zou een ramp zijn voor het eerste land en eene schade voor het tweede. Doch de radicalen moesten, al konden zij tot die scheiding hunne toestemming niet geven, zoo ver gaan als hun slechts mogelijk was in de vervulling van het geen door Ierland op billijke gronden wordt gevraagd. .** De eenheid tusschen de verschillende fractiën der groote republikeinsche parlij in Frankrijk laat, gelijk wij reeds meermalen beloogden, zeer veel te wenschen over. De strijd tusschen de aanhangers van Ferry en Clémenceau is thans heftiger dan ooit, tfschoon het meer en meer duidelijk begint te worden voor wien Van beiden de overwinning is weggelegd. Intusschen is deze ver deeldheid in het republikeinsche kamp zeer te betreuren, te meer ttmdat men van den kant der Bonapartisten en raonarchisten, die feitelijk slechts door den gemeenschappelijken haat tegen de Republiek tot elkander worden gebracht, een optreden met .gesloten gelederen kan verwachten, een compromis tot bestrijding van den gemeenschappelijken vijand. Daarbij komt nog, dat het bij de onderlinge tweedracht der republikeinsche partijen minder een strijd van beginselen geldt, dan wel eene personen-quaeslie. Wanneer Clémenceau en zijne vrienden oppositie voeren tegen het opportunisme, zijn hunne pijlen uitsluitend gericht op Jules Ferry; zij bemerken eiken dag meer, dat de kansen van den ex-premier verbeteren; zij zien hoe een vroegere geestverwant en medestan der, de tegenwoordige minister-president Brisson, zich van hen afwendt. Dit alles stemt hen bitter, en doet hen uit het oog verliezen, dat hunne tegen de voormalige meerderheid gerichte oppositie slechts de vijanden der Republiek in de hand kan werken. Uit Tonkin kwamen in de laatste dagen tegenstrijdige betichten. Volgens eene dépêche van generaal de Courcy is de nieuwe Ko ning van Annam, prins Ghan-Noeong, overeenkomstig de wenschen der Koninklijke familie en met machtiging der Fransche regeering, te Huéop plechtige wijze ingehuldigd. Tegelijk echter komen uit endere, goed ingelichte bron, eenige berichten, die den gunstigen indruk, door het genoemde telegram teweeggebracht, groolendeels wegnemen» Generaal de Gourcy namelijk moet wederom met kracht hebben aangedrongen op spoedige versterking. Hij wijst met na druk op de omstandigheid, dat het hem met zijne verstrooide en door de cholera erg geteisterde strijdkrachten, zonder versterking niet mogelijk zal zijn de aanvallen, die bij het aanbreken van het gunstige jaargetijde te wachten zijn, af te weren. Overigens moet de toestand in Tonkin van zeer ernstigen aard zijn. De benden der Zwarte Vlaggen worden dagelijks talrijker en stouter; in de richting van Lang-Son en op verscheidene punten langs de Roode Rivier, hebben zij sterke verschansingen opgeworpen. ? Be aanstaande verkiezingen voor den Pruisischen Landdag zullen waarschijnlijk den 12en November plaats hebben; aan den noodigen tijd tot voorbereiding zal het de verschillende partijen dus niet ontbreken. Langzamerhand begint zich reeds eenige bewe ging te vertoonen, en het zal niet lang meer duren, of de ver kiezingscampagne is in vollen gang. Het centrum heeft op den KathoUekendag te Müaster het vuur geopend; de nationaal