Ne- 439, DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Bonen kan gedragen zijn, die de eene of andere besmettelijke of onreine .Kiekte hebben gehad, daar ook die goederen, de eersten na ontemet te zijn, worden ingenomen, om later weder te worden uitgegeven. Nu willen wg wel gaarne aannemen, dat b$ eene zorgvuldige ontsmetting Mie smetstof kan worden weggenomen, doch het feit blijft bestaan, dat allén de gedachte er aan minder aangenaam ia, en bovendien de goederen van hen, die met eene onreine Kiekte z\jn behebt geweest, niet . ontemet worden. Ook kan het gebeuren, dat bij.iemaud eeue besmettelijke ziekte zich eerst openbaart na verloop van eenige dagen, en dan worden al de goederen, die. met den man in aanraking zyn geweest niet ontsmet, n.l. die goederen niet, welke door den man in de kazerne zijn achtergelaten bij zijn gaan aaar de ziekeninrichting, en die dan toch dikwerf wel degelijk besmet kannen zijn. Zoo worden o. a. de goederen van eea teringlijder zonder dat ze ontsmet zyn in 'de door ons bedoelde gevallen ingenomen en weder uitgegeven, niettegenstaande door vele doctoren in den laatsten tijd beweerd wordt, dat tering wel degelijk besmettelijk is. In de Nieuwe Botterdamsche Courant van 23 October j.l. leest men o. m.: De regeering van Saksen-Weimar heeft wegens de besmettelijkheid der longtering besloten: lo. dat voortaan in alle gestichten tot verpleging van armen, zieken en gebrekkig'en de'door longtering aangetaste lijders van de overigen af gezonderd moeten worden;. , 2o. dat het beddegoed, van deze personen afkomstig, 2 uur lang moet gekookt worden vóór het met de andere vuile wasch wordt vermengd; 3o. dat de ziekenkamers dagelijks gereinigd en het daarbij vergaderd vuil verbrand moet worden; 4o. dat in de spuwbakjes steeds 5 pCt. carbolzutir-oplossing aanwezig moet ZQO. . Wanneer men'nu verder weet, dat onder de goederen die van den man ingenomen kannen .worden ook de echoenen en de schako behooren, dan moet Ket wel bevreemden, dat die voorwerpen in het Koninklijk Besluit van 26 Juli 1885, waarbij de regelen zijn aangegeven, die bij ontametting van besmette voorwerpen dienen opgevolgd te worden, niet bi) name genoemd worden, daar die stukken toch van zeer nabij met den Jgder zijn in aanraking geweest, en de wijze van ontsmetting o. a. van schoeisel in het Koninklijk Besluit van 9 Juni 1885 bij besmettelijke ziek ten van vee, tvel stsat aangegeven. Na zegt alinea 6 van 2 van eerstgenoemd Besluit wel: Kledingstukken en beddegoed, die noch aan de ontsmetting door stoom, noch aan koking kunnen worden onderworpen, worden met de sublimaat- of de phenylzure oplossing overgoten, en daarna 't zij met zeepsop gewasschen, 't zij nog vochtig in het te ontsmetten vertrek ia uügebreiden staat opgehangen," en zullen hieronder ook wel de schoenen en de schako moeten gerekend worden, doch bepaald voorgeschreven is hunne wyec van ontsmetting niet. Zijn wy goed ingelicht, dan ondergaan de schoenen en de schako, even min als de ransel, eenige bewerking, daar die voorwerpen in den ontsmettingsovén onbruikbaar worden verschroeien en dus vernieuwd zonden moeten worden. Deze zuinigheidsmaatrcgel is zeer zeker niet .goed te keuren, daar die goederen, zooals wy hierboven aangaven, op nieuw moeten worden uitgegeven en besmetting alzoo kan worden voort geplant, terwijl de 2e alinea van 2 van meergenoemd Besluit toch dui delijk zegt: De ontsmetting van kleedingstukken, lijf- en bedlinueu, beddetyk en halles van dien aard, wat met den lijder in aanraking is geweest, of door kern gebruikt is geworden, geschiedt in ontsmettingsovens door stoom van minstens 100 graden C. : Op grond van het bovenstaande zouden wij wenschen, dat de inhoud der hierboven aangehaalde artikels zoodanig werd gewijzigd, dat onder het inleveren van kleedingstukken moet verstaan worden alleen die van laken, alsmede de schako en de schoenen, maar dat al de goedereu van aan besmettelijke ziekten overleden militairen, zullen worden vernietigd. Wij vermeenen goed te doen op deze aangelegenheid eens de aandacht te. vestigen, daar het .ons bekend is, dat er militairen zijn die tegen het ontvangen van gedragen onderkleeding opzien, zoowel uit het oogpuat van zindelijkheid als uit voorzorg voor hunne gezondheid. 1) ,'.' ' IXZ1) Aan bet bovenstaande wenschen wij hét volgende,toe te voegen. In'eene gfcrnizoensplaatg stierf een militair aai' rood'vouk. Zijne goederen Wrden, ri onteinet te zijn, ingenomen en eanigon tijd dtarna, -weder'aan een ander uitgegaven. N» vuriqop-van 4 dagen werd deze cmki met'roodvonk in het hospitaal opgeno men. Moet hier niet a*n overplanting der ziekte gedacht worden? Het is on* niet Bekend, of bet gebeurd isf of wél geschieden moet, nl. dat de ?troozak met 'zjjn inhoud, waarop de lijder gelagen.heeft, ia verbrand; het nacht leger is toch o. i. evenzeer een middel tot ovefplaaUog ? van besjnett-lijke ziekten, zoodafc hieitogen trel mag worden gewaakt. . Bed. "WETENSCHAPPELIJKE BIJEENKOMSTEN VOOB OFFICIEREN. 1) Bij den aanvang der wintertableaux vinden deze vergaderingen zeker weer hunne plaats tot genoegen (?) der deelnemers. Ware het denkbaar onder officieren een plebisciet uit te schrijven om trent hun voortbestaan, wij gelooven dat ze eervol begraven werden. Is daarmede gezegd, dat onze officieren af keerig zijn van wetenschappelijken arbeid, dat zij niet met belangstelling kennis zullen nemen van de vruchten, waartoe studie en nadenken hebben gebracht ? Volstrekt niet. Men wil niets liever dan zich verheffen' boven den gewonen sleur van den dagelijks weerkeerenden dienst;, hoe onmisbaar de détails van dien dienst zijn,' zg laten gedurende de lange winteravonden veel tijd over, «n menig official- weascht niets liever dan die» tijd op nuttige wijze te kuaaea nanweaden. Wel verre van onze officieren te beschuldigen van afkeer voor werk, zou juist een onzer grieven zijn tegen hen, die daarop invloed uitoefenen, dat men zeer veel goede werkkrachten braak laat liggen. We zouden gaarne aan vele chefs toeroepen: geef uwen officieren degelijkwerfc; leer daardoor nwe goede en ijverige werkers kennen en onderscheiden." Desniettegenstaande zijn de zoogenaamde wetenschappelijke bijeen» komsten" niet populair; daarvoor moet een oorzaak ziju; wij stellen ons voor die op te sporen. Gaarne zullen wij worden terecht gewezen, 200 wij dwalen mochten, Het is waar, dat wy in een twintigtal jaren veel zijn vooruitgegaan op dit gebied^ De reglementen worden niet meer, (of zelden) op 't rijtje af gevraagd en opgezegd. De handboeken, waaruit men vragen putte, als: Wat vindt men overal?" Wat gaat hand aan hand?" Hoe worden dezelve vervaardigd?" enz. behooren tot de antiquiteiten. ? Men krijgt niet meer als voorheen van de wachtparade den last thuis, om over 4 dagen eene voordracht te houden over eenig opgegeven onderwerp. Die periode behoort gelukkig bij de atokvischorders" en zou zeker aan een talentvol teekenaar stof opleveren tot schetsen, zoo geestig al$ die van'den heer Staring. Wat echter nog altijd een struikelblok voor meergezegde bijeen fconuUjj blijft, is het i>eriodie7:c en het verplichte. (2) Het bijwonen der bijeenkomsten is, naar wij meenen, niet verplicJiten&t volgens de letter. De toepassing is echter, dat er steeds met bijzondere belangstelling naar de afwezigen wordt gevraagd, eene belangstelling, die men zonder onbeleefdheid, niet op eene te zware proef kan stelten. Men komt. Als men per se eenmaal per week eene voordracht toiï, dan is did toepassing ook de eenig mogelijke. De speaker zou anders al licht i» 't onaangename geval komen van voor stoelen en banken te spreken. 't Lokaal, dat korten tijd tot tempel van Pallas-Athene gewijd wordt,, onderscheidt zich gewoonlijk door een eenvoud, waarmee een stoïcijn vrede zou hebben. Bij gebreke aan een behoorlijke wachtkamer voor da officieren in de kazerne, moet men soms zijn toevlucht nemen tot eea school- of cursuslokaal, waarin men opmerkt; een cementen vloer, 4 tafel» (model genie) 3 banken, een schoolbord, een kachel en een stoel voordan Majoor! Eenvoudiger kan 't wel niet. Die opmerking slechts in 't voorbijgaan. Pallas verschool zich tfüSt^jj in oen achterhoekje, zelfs in een cynische bui in een vat! De eerste winterbijeenkomst is gewoonlijk gewijd aan het programma der feestelijkheden! Dat lijkt zeer eenvoudig, maar verciscbt tact van den bataljons-com^ xuandant, veel tact en behendigheid. De tactische oefeningen buiten rekening gelaten, moeten er toch in '$. wintersaizoen 8-a 10 voordrachten worden gehouden; de sterkte aan Luitenants bij de bataljons geeft aanleiding, dat de verdeeling meestal uitloopt op »de/n man n vink." Daar 't houden van een voordracht niet gecommandeerd schijnt te; kunnen worden, moet er stede geanimeerd worden. Een sacKfa is in den regel noodig. Nu zou een oningewijde oppervlakkig zeggen, dttt: lo. bij die 't meest weet,, ouder overigens gelijke omsla dighede kans heeft een ander wat te kunnen leeren; 2o. die 't langst officier is, de meeste ondeiwindm opdeed en aizoo, omstandigheden als-bovan, de kttns heeft op militair gebied '£ meest te weten. In verband met die praemissen begint de zachte druk" gewoonlijk van onder af, d. i. de jongste officieren worden zedelijk gedwongen heb eerst met hunne, voordrachten op 't tapijt te komen. Met het erlangen van de derde ster treedt veelal eene zekere ongevoeligheid tegen dfijfc zachten druk" in. Dat wordt verdedigd met de volgende redeneering: Die jongelui staan het dichtst bij de boeken, wij ouderen zijn daar Jteelemaal uit. Wg veroorloven -ons die redeneering grondvalsch te utieuisn.' Zij alleen waar zijn, als op de bijeenkomsten zaken moesten behandeld den, die op de school te huis behooren. Dat iemand op z'n 40e jaar de vergelijking der ellips vergeten is, 3è' wet 'van 'Ampère met die >an BoytA door elkaar haspelt of het onder* scheid tusschen Cnjus en M. Junïus Brutus niet meer weet, a la bonna heuvel ofschoon 't behoud van die stóooïzaken niemand in den «egi zou zitten. Maar .dat geldt hier niet. 't Is vakstudie, wilitaire wetenschap en nt»; moet men verwachten, neen moet men ciscJten, dat de meerdere d.eoj mindere voorlicht. Het omgekeerde is een ongezonde toestand. Wat zou men wel zeggen van een Hoofdingenieur, die de vergaderingen: van het Instituut niet meer bezocht omdat hij er heelemaal uit was"? i Het zou zeer te wenschen zijn, dat men een middel had om di* lieden, die er zoo heelemaal uit zyn, er dan ook maar heelemaal uit ta doen blijven; maar al te vaak ziet men ze later ia hoogere ranges». terug, waar zij als leider" moeten optreden! Hoe dit zij, 'fc feit bestaat dat de voordrachten gewoonlijk bij de Luitflj nants '?geplaatst" worden. Is 'fc wonder, dat men dan zeer dikwijls het beste dictaat, dat da voordrager van de 'Academie meebracht, te slikken krijgt? We hebben jongelieden, die in Augustus officier waren geworden, zich in December d.a.v. zien wagen aan onderwerpen, waarover zelfs ia hooge militaire kringen nog 'fc laatste woord lang niet gezegd is. Wc rekenen, dat hen niet als een grief aan; zij deden wat, zs konden; maar we protesteeren tegen dien geest, van er de jongelui maar voor te spanner). We hebben iamaud o.a. de opdracht, zian krijgen oiu in <*n uur da gevechten oin rleans (Deo. '70) te lichundelcn. Een ander had de vereerende taak, 6111 in twee nren /iet oorlogsrer-ht een beurt te gevea. Tot ?ons vei'dilut i» van 'fc laatste niets gekomen, omdat de maand April