De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1886 3 januari pagina 13

3 januari 1886 – pagina 13

Dit is een ingescande tekst.

No. 445 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. 13 »Vooruit jongens, en achterna!" zoo schreeuwde met krachtig verzet Frits,?»vooruit! loopt hem tegen het lijf, dat de appels vallen!" sProbeer het eens," dreigde de lange, [en in een wip stond roode Frits tegenover hem. »Voor jou zon men bang wezen, hé?" riep hij honend, terwijl hij den ruigen kroeskop strijdlustig in den nek wierp. En de hoofden der uit de vensters glurende buurvrouwen, knikten elkan der, bekoord door de eigenaardig wilde schoonheid van den getergden knaap, goedkeurend toe. Een felle strijd was onder de jongens ontstaan. Fluks verdeelde men zich in partijen, slingerde over en weder elkaar eene me nigte van niet vleiende bijnamen naar het hoofd en pakte elkan der weldra woedend in de haren. De roode Frits hieuw onbarm hartig op den lammen Thomas los, en deze had in het bewust zijn zijner zwakheid en die zijner helpers de vlucht genomen. »Maar ik wreek mij op jou, roodharig dievegezicht!" schreeuwde hij, bemoedigd door den aigtand welke hem van zijn tegenpartij scheidde, en dit woord trof den anderen als een slag. Met dicht samengeknepen wenkbrauwen en stijf gebalde vuisten, stapte hij voort. De partij volgde. sik bega aan hem nog een ongeluk" verklaarde hij, stil blij vende staan in een donkeren hoek der straat. »Als hij naar huis wil, moet hij de kerk voorbij,?ik zet het dien lafaard betaald. Wie helpt? Allemaal? Komaan dan!" In de straten was het stil geworden. Enkele huiswaartskeerende lieden wisselden in het voorbijgaan een vluchligen groet. Koen Möller slofte, terwijl hij den zwaren zak van appelen-Trine met moeite voortsleepte, achter de kerk voorbij, toen hem esn zon derling geluid, als van hakken in een harden grond in de ooren klonk. Hij hield even op en keek naar dien kant. Het kwam uit de richting van het Godshuis. Koen onderscheidde in het avondlicht de gestalten van ijverig arbeidende kinderen. Apothekers-Frits en zijne kameraden waren bezig een gat in de aarde te graven. De spaden en schoppen waren zwaar, en de kleinere knapen werkten lusteloos en al hijgende. »Dienstmeid Koen!" schreeuwde' een hunner plotseling opkij kend, en de naam viel als een aanstekende vonk onder den troep welke verschrikt ineenkromp en alle teekenen gaf van aan den haal te willen gaan. »Wat doe jelui toch daar?" De ongewone toespraak van het voorwerp hunner spotternij, gevoegd bij den eigenaardigen heeschen, onderdrukten klank zijner stem, doed de jongens aar zelen. »Dienstmeid" Koen wachtte het antwoord niet af. Zonder spreken legde hij den zak op dea grond, en trad op den kleinsten der knapen toe. (Slot volgt.) Een zeldzaam beroep. Te Parijs is eenigen tgd geleden in een der voor steden een oude brave man gestorven, die een vernuftig verzonnen mid del had cm zijn leven te verlengen, een middel, dat echter in onze Nederlandsche hoofdstad reeds eeuwenlang misschien, bekend was en een bepaalden stand van eerzame ingezetenen een bescheiden stuk brood ver schafte, al schijut hij thans langzamerhand te gaan uitsterven. Sinds lang niet meer in staat zwaren arbeid te verrichten,verdiende ons oudje zijn dagelijksch brood als wekkor. Deze menschelijka wekker stond iederen ochtend om twee uur op en stelde zich tot levenstaak de werklieden in de buurt, die door hun beroep gedwongen waren heel vroeg hun woning te ver laten, aan de armen van Morphens te ontrukken. De wekker hield een lijst, waarop de namen en adressen zijner klanten waren opgeteekend. Langs een vooraf door hem bepaalden, stipt gevolgden weg kwam bij elk huis voorbij, waar een zijner klanten woonde, liet een afgesproken schreeuw hooren en verwijderde zich snel, zoodra hij door een bekomen antwoord eich overtuigd had, dat zijn wekgeroep was verstaan. De kosten voor den bewezen dienst waren gering: een sou per dag en per persoon. Doch men kon ook een abonnement nemen voor een week en zelfs voor een maand. In dat geval werden de kosten nog heel wat minder. Het goede seizoen voor het porren" was de winter met zijn lange nachten. Nadat hij vele jaren lang ijverig zijn belangrijke diensten bewezen had, heeft de onvermoeide mau onlangs door den dood de rust gevonden, die hij vrijwillig zich zelven zoo lang ontzegd had. Zijn begrafenis werd bij gewoond door al zijn klanten, die met droefheid de lijkbaar volgde naar het kerkhof van Ivry. Wiens lied gij zingt, diens brood moet gij eten. Het schijnt de leus van den heer Schlott, directeur van een schouwburg te Flensburg te z^n, dat degenen die in zijn gezelschap opgenomen worden, ook zich verplicht moeten gevoelen zijn brood te eten. Dat wil zeggen. Hij laat de leden van zijn troep zich schriftelijk verbinden wel een zeldzame bijdrage tot de wonderlijke geschiedenis der tooneelverbintenissen hun middag- en avondeten in zijne, des directeurs, restaurant te gebruiken. De voor het overige vrij bescheiden prijs daarvoor, houdt hij van hun bezoldiging maandelijks af. Voor de leden van zijn troep is aldus het parool: Wiens middagbrood ik eet, diens lied zing ik, of omgekeerd. NIEUWS VAN DE WEEK. Eet koninklijk gezin is van hot Loo in de residentie teruggekeerd. Namens de bevolking van Luxemburg is aan Z. M. ten geschenke aangeboden eene eopie in miniatuur van het standbeeld, dat verleden jaar, ter nagedachtenis aan koning Willem II te Luxemburg werd opgericht. Naar wij vernemen, zal genoemd geschenk, dat door Z. M. ia aanvaard, in het Koninklijk paleis te Amsterdam geplaatst worden. £e tweede Kamer zal waarschijnlijk 22 Februari of l Maart weder bijeenkomen. Het voorloopig vtrslag is verschenen omtrent Hoofdstuk S (Onderwijs). Terwijl sommige leden de indiening betrearden en daarin zagen eene concessie aan de tegenstanders dar bestaande echoolwetgeving, en een bewija, dat der Eegeering vastheid van overtuiging ontbrak, achtten vele andere ledeu de indiening voldoende gerechtvaardigd door den wensch orn Art. 194 zóó te wijzigen, dat de vrijheid dea gewonen wetgevers, om verbeteringen in do regeling van het onderwijs te brengen, buiten twijfel wordt gesteld. De tegenstanders dor schoolwet erkenden, dat uit het voorstel blijkt het inzicht der regeering dat de Grondwetsherziening zou verijdeld worden, als Art. 194 onver» anderd bleef. Zij beschouwden het hoogstens als uitgangspunt tot nader overleg, maar niet als poging tot beëindiging van den schoolstrijd. Zeifs betwijfelden som mige tegenstanders, of van deze regeering, zelfs bij aanneming van het nn gedaan voorstel, eea billijke toepassing daarvan ware te wachten. De meerderheid der leden meende dat in eene zoo gewichtige aangelegenheid als het onderwijs, de Grondwet de moeilijkheden moest oplossen on niet de gewone wetgever. Verscheidene leden waren vóór onveranderd behoud van Art. 194; andere leden gaven de hoop ap een compromis nog niet op. De tegenstanders der Schoolwet bleven echter vóór verandering van Art. 194, zoowel met het oog op den inhoud daarvan als op de uitvoering er aan gegeven. De tegenstanders der Schoolwet for muleerden ban wensehen in stellingen, hierop neerkomende, dat het vrije onderwijs regel en het openbaar alleen tot aanvulling diene. De voorstanders ontkenden, dat deze stellingen tot practische oplossing der school* quaestie konden leiden. De meeste leden achtten de poging der Regeering om tot eene bevredigende oplossing te komen, ten eenenmale mislukt. In meer dan eene afdeeiing werd er op aangedrongen omJHoofdstuk X het allereerst te behandelen. Naar aanleiding van zijno redevoering in de Kamerzitting van 23 December jl. over de verwarming der derda klasse rijtuigen, heeft de heer Heldt een schrijven ontvangen van den Directeur-Generaal dor Maatschappij tot Exploitatie van Staats spoorwegen, waarin hem wordt medegedeeld, dat die Maatschappij besloten heeft tot do verwarming der dcrdo klasao rijtuigen met watavstoven over te gaan, naar mate de daartoe benoodigde vergrooting op staatskosten dev ketolgebouwen en de levering der benoodigde stoven zullen plaata vinden. Maandagmorgen werd den heer commissaris van politie Stork, ter gelegenheid der viering van zijns 25-jarig ambtsfeest hier ter stede, door eeno commissie namens een 200-tal vrienden en vereerders een fraai geschenk aangeboden bestaande nit eene pendulo met candelabres. De aanbieding ging van eono korte en hartelijke toespraak vergezeld. Yan de beide hoofdcommissarissen, van de collega-commissarissen en van de in specteurs en agenten, ontving de jubilaris stoffelijke blijken van belangstelling; zelfs uit Gorinchem, des heoren Stork's vroegere standplaats kwam een hulde: een sierlijk rooktoestel, hem door den oud-burgemeester dier gemeente toegezonden. Honderden belangstellenden kwameu voorts den feestviarenden ambtenaar per soonlijk gelukwenschen. Naar men verneemt, wordt te Utrecht eene poging beproefd tot oprichting eener maatschappij, welke zich ten dool stelt de ontginning van heidevelden en andere woeste of onbebouwde gronden in Nederland en waaraan men den uaam wenscht ta geven: Onze Nationale irelraai-t. De ontwerpstatuten voor de op te richten maatschappij (ala naamlooze vennoot schap) zijn in proefdruk, do gelden voor het gevorderd kapitaal, zullen ook wel komen, als er eea beroep tot samenwerking wordt gedaan op de Natie, maar de groote moeilijkheid, welku zich voordoet en waarop waarschijnlijk het geheele plan zal moeten schipbreuk lijden is deze: men kan in ons met heiden nog zoo gezegend land, tot billijken prijs geen hei bekomen, die als proefneming voor ontginning ge schikt is to achten. Te Utrecht zijn verschillende vertegenwoordigers der Koderlandsche spoorwegen te zamon gekomen, hoofdzakelijk ter bespreking van een goed werkend gemeen» echapsmiddel tusschon de passagiers on het personeel van een trein. Hot bestuur van hot Waarbo:0 'onds van hot Ncda-lanilHli ieer7?-Zie<2««/'0«c?s bestaat nit de heeren: baron Schimmolpenninck van dor Oye van Nyenbeek, jhr. Humalda van Eyainga, baron Michiels van Verduijnen, jhr. de Bosch Kemper en mr. Heyligera. De Koning hoeft het beschermheerschap over het Waarborgfonds aanvaard. De Minister van Financien is als Eerelid opgetieden. To Groningen hebben de werklieden zich voreanïgd, om een bijeenkomst te organiseeren van afgevaardigden hunner vereenigingen en van geachte ingezetenen der stad, met het doel, om in kalm overleg te beramen, wat gedaan kan worden ten behoeve van oppasssndo mannen, dio hunne gezinnen door de bestaande werkeloos heid gin armoede zien blootgesteld. Te Leeuwarden hebben ich gedurende de maanden November en December meer dan 300 personen zonder werk bij de directie der gemeentewerken aangemeld, voor het meerendeel hooiden van geiinnen. De werkzaamheden aan d« nieuwe afsluiting van het stationsterrein te LageZwaluwe zullen nu eerstdaags een aanvang kunnen nemen. Er bestaat dus alle kans. dat met l Februari 1886 het nieuwe station aldaar gal in gebruik worden genomen. In de vorige week kwamen te Leeuwarden 14 gevallen van roodvonk voor, terwijl 2 lijden MB di* citkt* overleden,

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl